Μεσοσαράκοστο σήμερα! Να πάρομε μια Ροδαρά!!!

... «Το μάτι μου έπεσε στα χέρια της γιαγιάς και με συγκίνησε ο τρόπος που κρατούσε τη «ροδαρά» της.  Την κρατούσε με τόση ευλάβεια, χαρά, τρυφεράδα, που στην όψη της έμοιαζε σαν να έφεγγε η ψυχή της. Ήταν μια σπάνια στιγμή, που την κρατώ μέσα μου με ευγνωμοσύνη, για αυτή την εικόνα, που είδα! Η γιαγιά χαμογέλασε στην ίδια την Ομορφιά της ζωής, στο Θείο δώρο, το πιο ακριβό και πολύτιμο! Η Κυριακή σήμερα είναι της Σταυροπροσκυνήσεως.

Όλοι διανύουμε δύσκολες ώρες και με τις παρούσες συνθήκες, αναζήτησα τη γιαγιά, τη μάνα, που απόθετε τη «ροδαρά» της στο εικονοστάσι της, για «καλορίζικα». Στη φωτογραφία, μοιάζει να μας προσφέρει τη «ροδαρά» της, με την ευχή την άλλη χρονιά, να χαρούμε την εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως, μέσα στις εκκλησίες του τόπου μας, με υγεία όλοι!»

 patris.gr

 

 

Θυμήσου τις “ροδαρές”…

Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται «Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης». Μετά από τη μεγάλη Δοξολογία στον όρθρο, ο Σταυρός μεταφέρεται σε μια σεμνή πομπή στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, οπότε στο τέλος κάθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού.

Ο Σταυρός στολίζεται με τις ροδαρές, ματσάκια από κλαδάκια δενδρολίβανου και λουλούδια και ο ιερέας στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, τις μοιράζει στους πιστούς για ευλογία.

Σ’ αυτά οι πιστοί αποδίδουν θεραπευτική δύναμη!

Ο παπά συνηθίζει  να καλεί κάθε χρόνο, συγκεκριμένα άτομα, για να «δέσουν τσι ροδαριές», που θα μοιραστούν την επαύριο στους πιστούς στην εκκλησία.

 

Τα παλαιότερα χρόνια, χρησιμοποιούσαν τις Ροδαρές (τα σταυρολούλουδα), για να λιβανίζουν τα σπίτια και τα ξωκλήσια.

Μετά τη θεία λειτουργία της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως, τοποθετούσαν τα κλαδάκια δενδρολίβανου στο εικονοστάσι του σπιτιού και κάθε φορά που ήθελαν να λιβανίζουν, έκαιγαν λίγα φυλλαράκια δενδρολίβανου.

Θεωρούσαν, ότι τα κλαδάκια δενδρολίβανου που τους είχε προσφέρει ο ιερέας, είχαν θεραπευτικές ιδιότητες. Για αυτό το λόγο, όταν κάποιος τύχαινε να αρρωστήσει, βουτούσαν ένα κλαδάκι ροδαρά μέσα σε αγιασμό και με αυτό ράντιζαν τον ασθενή.

Ράντιζαν με τη ροδαρά που είχαν βουτήξει σε αγιασμό,τα ζώα τους για να είναι γερά.

Παλιότερα γίνονταν την ημέρα τούτη (το απόγευμα), και αγερμοί των παιδιών, που γύριζαν στα σπίτια και ζητούσαν αυγά για το Πάσχα και ξύλα-παλιούρια, για τις φωτιές που θ’άναβαν αναγγελτικές, ή και για να κάψουν το ομοίωμα του Ιούδα. Έλεγαν τους στίχους:

Χαίρε , Τίμιε Σταυρέ,
η χαρά των Προφητών!
Να μου δώσεις εν’αυγό,
για να φύγω από δω!

Δεν έχουμε όμορφα έθιμα;

Βασιλική Παπουτσάκη
iscreta.gr 

Το έθιμο της Ροδαράς, μας το θύμισε η Άρια

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, Αλήθεια τι γιορτάζουμε;

Τι γιορτάζουμε;
Ποιο είναι το νόημα αυτής της ημέρας;

Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και εορτάζεται κάθε χρόνο 28 ημέρες πριν από το Πάσχα. 

Μετά τη μεγάλη Δοξολογία στον Όρθρο, ο Σταυρός μεταφέρεται σε μια σεμνή πομπή στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, οπότε στο τέλος κάθε Ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού. 

Ποιο είναι όμως το νόημα αυτής της ημέρας;

Την Κυριακή της Σταρυροπροσκυνήσεως τιμάται ο Σταυρός, το σύμβολο της χριστιανικής πίστης. Το θέμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία της τρίτης Κυριακής των Νηστειών, παρουσιάζεται όχι μέσα στο πλαίσιο του πόνου, αλλά της νίκης και της χαράς. 

Ακόμα δε περισσότερο οι Ειρμοί του Κανόνα της Κυριακής αυτής είναι από την πασχαλινή Ακολουθία και ο Κανόνας αποτελεί παράφραση του αναστάσιμου Κανόνα (Σταυροαναστάσιμος Κανόνας).

Γιατί, ωστόσο, οι άγιοι Πατέρες όρισαν, καταμεσής της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, να προσκυνείται ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου;

Ο Σταυρός του Χριστού είναι το καύχημα της Εκκλησίας μας, το αήττητο όπλο κατά των δυνάμεων του κακού. 

Πάνω σε αυτόν συντρίφτηκε το κράτος του διαβόλου και εκμηδενίστηκε η δύναμή του. Από αυτόν πήγασε η απολύτρωση και η αθανασία στο ανθρώπινο γένος και, από φονικό μέσο εκτέλεσης κακούργων, μεταβλήθηκε σε μέσο αγιασμού και νοητή ασπίδα προστασίας από τις σκοτεινές δυνάμεις του κακού.

Ο Τίμιος Σταυρός του Χριστού, εκτός από θείο σύμβολο της Εκκλησίας μας, έχει παράλληλα και ηθική σημασία για όλους μας. Όπως ο Κύριος έφερε τον δικό Του Σταυρό στον Γολγοθά, φορτωμένος τις ανομίες ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους, έτσι και ο πιστός του Χριστού φέρει τον προσωπικό του σταυρό, τον προσωπικό του αγώνα για σωτηρία και τελείωση.

Γι αυτό η αγία μας Εκκλησία αφιέρωσε την Κυριακή αυτή των Νηστειών στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού. Οι χριστιανοί, ατενίζοντας και προσκυνώντας τον Σταυρό, θυμούνται το πάθος του Χριστού και παίρνουν δύναμη για να συνεχίσουν ανανεωμένοι τη νηστεία και τον πνευματικό τους αγώνα.

cityportal

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι