Tuesday 7 February 2017

Έτσι μεγαλώνουμε, άθελά μας, δυστυχισμένα παιδιά

Μεγαλώνοντας τα παιδιά μας στην σύγχρονη εποχή, που τα πάντα είναι πιο εύκολα, θα έπρεπε να είναι σχεδόν δεδομένο ότι τα κάνουμε ευτυχισμένα. Ότι τους δίνουμε τα κατάλληλα εφόδια για να γίνουν ολοκληρωμένοι ενήλικες και να μπορέσουν κι εκείνοι με τη σειρά τους να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια. 
Είναι, όμως, όντως έτσι; 
Οι επιπλέον ανέσεις που τους προσφέρουμε αρκούν για να τα κάνουμε χαρούμενα; 
Άθελά μας, μπορεί να κάνουμε κάποια λάθη που να τους στερούν την ευτυχία, ακόμα και αν εμείς νομίζουμε το αντίθετο.

Πώς μεγαλώνουμε δυστυχισμένα παιδιά χωρίς να το καταλάβουμε

Δουλεύουμε υπερβολικά
Δυστυχώς, οι σύγχρονες συνθήκες ζωής κάνουν τους γονείς να περνούν πολλές- αν όχι τις περισσότερες ώρες- της ημέρας στη δουλειά. Αν, μάλιστα, σ’ ένα ζευγάρι δουλεύουν και οι δύο πολύ, η κατάσταση επιδεινώνεται. Αναμφισβήτητα, κύριος στόχος τους είναι προσφέρουν τα πάντα στα παιδιά τους, αλλά είναι αυτό που πραγματικά εκείνα θέλουν;

Τα υλικά αγαθά, ακόμα και τ’ ακριβότερα δώρα, δεν μπορούν ποτέ ν’ αναπληρώσουν το κενό της απουσίας μας. Όταν τα παιδιά μεγαλώσουν, θα καταλάβουν πόσο τους έχει λείψει το ότι δεν καταφέραμε να ήμαστε «εκεί» στον αγώνα μπάσκετ του γιου μας ή στην παράσταση μπαλέτου της κόρης μας.
Δεν εφαρμόζουμε όσα λέμε
Μαλώνουμε το παιδί γιατί χτύπησε το αδελφάκι του, ενώ τα μεγαλώνουμε σε ένα βίαιο περιβάλλον ή σ’ ένα σπίτι που οι καβγάδες είναι καθημερινοί και έντονοι, δεν μπορούμε να του υποδεικνύουμε ποια είναι η σωστή συμπεριφορά. Το ζητούμενο είναι να μην μένουμε στα λόγια του «αέρα», αλλά να φροντίζουμε να τα εφαρμόζουμε στην πράξη.
Μόνο έτσι θα μπορέσουν ν’ ακολουθήσουν το σωστό παράδειγμα. Μεγαλώνοντας θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους, όχι μόνο σ’ εμάς, αλλά και σε όλους τους ανθρώπους.

Δεν σεβόμαστε την προσωπικότητά τους
Κάποιοι γονείς κάνουμε το λάθος να μεγαλώνουμε το παιδί που θα θέλαμε να είμαστε και που ίσως δεν καταφέραμε να γίνουμε. Ξεχνάμε ότι τα παιδιά μας, αν και μικρά, έχουν τον δικό τους χαρακτήρα, την δική τους προσωπικότητα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβουμε και να σεβαστούμε από νωρίς. Αν τα βλέπουμε σαν καθρέφτη των προσδοκιών που είχαμε για τον εαυτό μας, αλλά που δεν καταφέραμε ποτέ, το σίγουρο είναι ότι έχουμε ήδη χάσει τη… μπάλα.
Και, όταν το συνειδητοποιήσουν, θα καταλάβουν ότι τα δικά τους όνειρα δεν πραγματοποιήθηκαν ή ήρθαν σε δεύτερη μοίρα.

Οι μεγάλες προσδοκίες
Όλοι οι γονείς θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας. Θέλουμε να τους προσφέρουμε την καλύτερη εκπαίδευση, την καλύτερη παιδεία και να τα δούμε να προοδεύουν, σε κάθε τομέα, επαγγελματικά, οικονομικά και προσωπικά.
Δεν έχουμε σκεφτεί, όμως, ότι έτσι τα πιέζουμε υπερβολικά. Δεν χρειάζεται αν είναι άριστοι σε όλα τα μαθήματα ούτε να είναι πρώτοι στα αθλήματα.

Το θέμα είναι να κάνουν λάθη και να μάθουν απ’ αυτά, χωρίς παράλληλα να τους στερούμε την αθώα παιδικότητά τους.

Τα κακομαθαίνουμε
Ποιος γονιός δεν λατρεύει τα παιδιά του; Ποιος γονιός- ακόμα και όσοι δεν το δείχνουν- δε νομίζει ότι το παιδί του είναι τέλειο; Το πιθανότερο είναι ότι όσοι απαντήσουν «όχι» λένε ψέματα. Όταν συνεχώς τα κακομαθαίνουμε, υπενθυμίζοντάς τους ότι είναι τα πιο έξυπνα/ όμορφα παιδιά στον κόσμο, τα κάνουμε δυστυχισμένα.
Γιατί; Γιατί έτσι, «πιπιλώντας» συνεχώς το μυαλό τους, γίνονται αυτάρεσκα και κανείς και τίποτα δεν θα τους είναι αρκετός ή αρκετό, γιατί πολύ δεν θα μπορεί να τους «φτάσει», τόσο σε επαγγελματικό ή προσωπικό επίπεδο.

Εκτός αυτού, αν τα κακαομαθαίνουμε ανταμείβοντάς τα συνεχώς, ακόμα και για τα λάθη που κάνουν, τους δίνουμε το λάθος παράδειγμα. Έτσι, επιβραβεύουμε κάθε είδους συμπεριφορά, ακόμα και αν δεν είναι η σωστή.

Είμαστε υπερπροστατευτικοί
Προσπαθούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ακόμα και αν κάποιες φορές ξεπερνάμε τα όρια και φτάνουμε στην υπερβολή. Αυτό όμως που πρέπει να καταλάβουμε είναι πως, αν τα προστατεύουμε με το παραμικρό, δεν τους μαθαίνουμε πώς είναι να στηρίζονται στον εαυτό και τις δυνάμεις τους.
Θα χρειάζονται πάντα κάποιον δίπλα τους να τους καθοδηγεί και να στηρίζονται πάνω του, είτε αυτοί είμαστε εμείς τώρα είτε αργότερα ο σύντροφός τους. Αυτό και μόνο αρκεί για να γίνει ένα παιδί δυστυχισμένος ενήλικας.

Τα βάζουμε στα προβλήματά μας
Όταν, ως γονείς, μαλώνουμε μπροστά του και κατηγορούμε τον σύντροφό μας, αμέσως το «φορτώνουμε» με δικά μας προβλήματα. Εκτός του ότι είναι άδικο να εκτοξεύουμε κατηγορίες για τον πατέρα ή τη μητέρα του, που εκείνη την ώρα πιθανώς και να μην είναι μπροστά για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, «κλέβουμε» ένα κομμάτι της αθωότητας και της παιδικότητάς του. Και αυτό είναι κάτι που δεν πρόκειται να ξανάρθει. 
Αντίθετα, όταν μεγαλώσει θα πρέπει ν’ αντιμετωπίσει τα δικά του, καινούρια προβλήματα.
Η λύση, φυσικά, δεν είναι να το αφήνουμε να ζει «στα σύννεφα», νομίζοντας πως όλα είναι τέλεια, αλλά ακόμα και αν χρειαστεί να μοιραστούμε μαζί του κάποιο πρόβλημά μας να το κάνουμε με τον ηπιότερο τρόπο.

mama365

Αντίο Λουκιανέ ... - ... νύχτες που περνούν
που δεν θα ξαναρθούν/μ' αγιόκλημα και γιασεμιά


Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια
ώρα με την ώρα βιαστικά
νιάτα που περνούν
που δεν θα ξαναρθούν
κι εκείνο που βλέπω
να μένει τελικά

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δεν θα ξαναρθούν
μ' αγιόκλημα και γιασεμιά


Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια
κάποιος μας τα κλέβει μυστικά
χρόνια που περνούν
που δεν θα ξαναρθούν
κι εκείνο που βλέπω να μένει τελικά

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δεν θα ξαναρθούν
μ' αγιόκλημα και γιασεμιά

Πώς να διαβάσω ένα κείμενο για να το καταλάβω;
Χρήσιμες οδηγίες για μας και τα παιδιά μας

Κατά τη διάρκεια της σχολικής ζωής οι μαθητές, αλλά και οι καθηγητές (και όλοι μας) είναι συνεχώς σε επαφή με κείμενα. 
Τα κείμενα αυτά εκτός από συνεχή, μπορεί να είναι και ασυνεχή (π.χ. ένα διάγραμμα). 
Το γεγονός είναι ότι ζητάμε συνεχώς από τους μαθητές να απαντούν σε ερωτήσεις που στηρίζονται σε πληροφορίες που θα αντλήσουν από κείμενα, αλλά πότε τους μάθαμε πώς να διαβάζουν αποτελεσματικά ένα κείμενο; 
Πότε διδάξαμε, με άλλα λόγια, τεχνικές ανάγνωσης ενός κειμένου;

Τα παιδιά πολύ συχνά δυσκολεύονται να κατανοήσουν ένα κείμενο κι εμείς οφείλουμε, αντί να τους πυρπολούμε με το «τι» να τους μάθουμε το «πώς». Έτσι θα ανεξαρτητοποιηθούν και θα μάθουν πώς να καταλαβαίνουν και να μαθαίνουν μόνα τους. 
Αυτός είναι, άλλωστε, και ο σκοπός του δασκάλου, να μάθει στους μαθητές τους πώς να ανακαλύπτουν τη γνώση και πώς να δημιουργούν νέα γνώση.

Έχουμε, λοιπόν, ένα συνεχές κείμενο μπροστά μας. 
Ξεκινάμε να το διαβάζουμε. 
Κάποιες συμβουλές-τεχνικές ανάγνωσης που μπορούμε να ακολουθήσουμε είναι οι ακόλουθες:
Να εστιάζω στη θεματική πρόταση κάθε παραγράφου. 
Μία καλά δομημένα παράγραφος θα πρέπει να έχει μια θεματική πρόταση που θα μου υποδείξει για ποιο θέμα θα γίνει λόγος στις λεπτομέρειες/σχόλια.
Να σχηματίζω εικόνες στο μυαλό μου καθώς διαβάζω. 
Να στήνω φανταστικό θεατρικό σκηνικό στο νου μου και να θέτω τον εαυτό μου ως πρωταγωνιστή ή και σιωπηλό παρατηρητή.
Να ρωτώ το κείμενο, να συμφωνώ ή να διαφωνώ μαζί του. 
Αν ρωτώ το κείμενο «τι λες σε αυτό το σημείο;», θα έχω εστιάσει την προσοχή μου σε ένα στοιχείο και θα περιμένω μια απάντηση του κειμένου στη συνέχεια. 
Αν διαφωνώ με το κείμενο και του λέω «Μα τι άποψη είναι αυτή; Πόσο παρωχημένη!», θα έχω εστιάσει στην ύπαρξη μιας άποψης, έστω και αν την αρνούμαι θα έχω καταλάβει τι λέει.
Να φαντάζομαι τι μπορεί να αναφέρει η περίοδος που έπεται αυτής που διαβάζω. 
Αν αφιερώνω κάποια δευτερόλεπτα να αναρωτηθώ «Λες μετά από αυτό να μου πει ότι…», σημαίνει ότι κάνω μια υπόθεση. Στη συνέχεια θα δω αν η υπόθεσή μου έχει διαψευσθεί ή όχι. Όπως και να ΄χει, θα έχω εστιάσει στο θέμα πάνω στο οποίο έκανα την υπόθεσή μου και άρα θα το έχω καταλάβει.
Υπογραμμίζω λέξεις-κλειδιά. 
Κλασική παλιά καλή τεχνική.
Να κυκλώνω 
(ή να υπογραμμίζω με χρωματιστούς υπογραμμιστήρες) συνδετικές λέξεις για να καταλαβαίνω τη νοηματική σχέση που συνδέει τις περιόδους ή τις παραγράφους. 
Αν κυκλώσω ένα «επίσης», σημαίνει ότι το κείμενο μου είπε κάτι για ένα θέμα και τώρα θα μου πει άλλο ένα παρόμοιο, άρα έχω δύο στοιχεία σχετικά με αυτό το θέμα (π.χ. μου ανέφερε ένα αρνητικό του καταναλωτισμού και τώρα θα μου αναφέρει ένα δεύτερο). 
Αν έχω ένα «όμως», πρέπει να καταλάβω ότι το κείμενο μου είπε κάτι και τώρα θα παρουσιάσει κάποια αντίθεση. Αν έχω ένα «λοιπόν», έχω ένα συμπέρασμα σχετικά με κάτι που ειπώθηκε πριν κ.ό.κ.
Βγάζω πλαγιότιτλους από κάθε παράγραφο ή νοηματική ενότητα.
Προσπαθώ να κάνω σχεδιάγραμμα (με βελάκια, παυλίτσες κ.ά.). Σχεδιαγραμματοποιώντας τη γνώση έχω ευκολότερη πρόσβαση σε αυτή. 
Μαθαίνετε στα παιδιά να κάνουν σχεδιαγράμματα και να τα αξιοποιούν σε κάθε μάθημα που θα τα βοηθήσει, όχι μόνο στο καθαρά γλωσσικό.
Αυτές είναι κάποιες από τις τεχνικές που μπορεί να αξιοποιήσει οποιοσδήποτε για να κατανοεί ένα κείμενο. 
Φυσικά, μπορεί κάποιος να επιλέξει ορισμένες μόνο ή να τις συνδυάσει και με άλλες που έχει στο νου του. Το να διατυπώνουμε ρητά το πώς αξιοποιείται μια στρατηγική μάθησης είναι εξαιρετικά ευεργετικό για τους μαθητές (του σχολείου) και για καθέναν που είναι μαθητής σε κάτι.


Απαγόρευση των άσεμνων αποκριάτικων στολών για παιδιά

Απαγορεύτηκε με απόφαση του υπουργείου Οικονομίας η εμπορική προβολή συγκεκριμένων προϊόντων, στο πλαίσιο της προστασίας της ψυχικής υγείας των παιδιών.
Όπως έχει δημοσιεύσει ήδη το ΑΠΕ-ΜΠΕ και αναφέρει
σημερινή ανακοίνωση του υπουργείου, κατόπιν καταγγελιών που υπεβλήθησαν στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, τις οποίες εν συνεχεία ο γενικός γραμματέας, Αντώνης Παπαδεράκης διαβίβασε στην Επιτροπή Προστασίας Ανηλίκων, σχετικά με καταναλωτικά προϊόντα που απευθύνονταν σε ανήλικους, ο υπουργός Δημήτρης Παπαδημητρίου στη βάση γνωμοδότησης της Επιτροπής, υπέγραψε σχετική απόφαση σύμφωνα με την οποία:

- Δεν θα περιλαμβάνονται προϊόντα, όπως το σακίδιο πλάτης με απεικόνιση γλειφιτζουριού και επιγραφή «Lick it slowly» και άλλα παρόμοια, σε καταστήματα παιχνιδιών, σε παιδικά τμήματα καταστημάτων και σε έντυπα/ φυλλάδια/ e-shops, που απευθύνονται σε ανήλικους καταναλωτές και ιδίως σε παιδιά κάτω των 14 ετών. 

Το σκεπτικό της γνωμοδότησης της Επιτροπής, αναφέρει ότι προϊόντα που με εικονικές αναπαραστάσεις εκπέμπουν εμμέσως ή ευθέως μηνύματα με σεξουαλικό περιεχόμενο, στο πλαίσιο εμπορικής πρακτικής και όχι ως αποτέλεσμα ενός μελετημένου και σωστά διαρθρωμένου προγράμματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο πλαίσιο της εκπαίδευσης ή της οικογένειας, μπορεί να λειτουργήσουν αρνητικά προς το παιδί εξοικειώνοντάς το, μεταξύ άλλων, με σεξιστικά πρότυπα.

- Δεν θα επιτρέπεται η εμπορική προβολή προϊόντων, όπως οι
άσεμνες αποκριάτικες στολές που παρουσιάζονται ως παιδικές, σε ιστοσελίδες ή/και καταστήματα, προκειμένου να μην στρεβλώνεται η εικόνα της παιδικότητας και να μην αλλοιώνονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ηλικίας αυτής, παραβιάζοντας την ομαλή ψυχολογική τους ανάπτυξη.
- Δεν θα επιτρέπεται η εμπορική προβολή προϊόντων, όπως η παιδική στολή που αναπαριστά τον Χίτλερ, με το αιτιολογικό ότι η διάθεση τέτοιων στολών παραπέμπει σε στάσεις και χειρονομίες άμεσα συνδεδεμένες με εγκλήματα μίσους, όπως ο ναζιστικός χαιρετισμός.
Υπενθυμίζεται ότι η Επιτροπή Προστασίας Ανηλίκων αποτελεί βάσει του άρθρου 7α του ν. 2251/1994, διεπιστημονικό συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας σε θέματα προστασίας της ψυχικής υγείας των παιδιών από εμπορικές πρακτικές και καταναλωτικά προϊόντα.

Σημειώνεται, επίσης, ότι... 
.......
η συνέχεια στην Ιδεοπηγή

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki