Μαγιονέζα Νηστίσιμη με Αβοκάντο!! - Avocado Mayo

Παγώστε την και απολαύστε την, όπως την κανονική μαγιονέζα, 
σε σαλάτες, σάντουιτς, θαλασσινά και ό,τι άλλο αγαπάτε.

Avocado Mayo

Υλικά Συνταγής

• 3 ώριμα μαλακά αβοκάντο κομμένα σε καρέ
• 1 κουταλιά της σούπας ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο (μισό μέτριο κρεμμύδι)
• 1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα απαλή
• 1 κουταλάκι του γλυκού ξύδι
• χυμό από 1 μέτριο λεμόνι
• αλάτι κατά βούληση
• πιπέρι κατά βούληση
• 1-2 κουταλιές της σούπας σπορέλαιο

......
Για την εκτέλεση της συνταγής, 
κλικ στη Μητερούλα

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το Μαιευτήριο μιας άλλης Εποχής!

Του Αντώνη Δρεμέτσικα

Σας έχω, όλες και όλους!
Εδώ στο μαιευτήριο - παλάτι, παλιογάλαρα, Ραχών Γορτυνίας!
Ήταν Μάρτης 1941! 

Το χωριό άδειο από «δυνάμενους να φέρουν όπλο». Έφυγαν και κρύβονταν σε σπηλιές και καλύβες! 

Γερμανοί και Ιταλοί δεν τους έβρισκαν κι ανησυχούσαν! 

«Αλώνιζαν» τις καλύβες και τις σπηλιές. 

Οι γονείς μου έφτιαξαν την χαμοκέλα της φωτογραφίας κι έβαλαν μέσα την φαμελιά τους και γύρω – γύρω τα ζωντανά τους!

Βράδιασε η έξι Μάρτη και οι πόνοι τσίτωσαν την μάνα μου. «Τρέξε Μήτσο, φώναξε την γριά Στάθαινα (μαμή), απόψε θα γεννήσω»! Ενώ εκείνος έφυγε τρέχοντας, οι πόνοι μεγάλωναν. 

Στην στενόχωρη καλύβα των 25 τετραγωνικών κοιμώσαντε 4 μικρά παιδιά της.

Με ψυχραιμία άναψε την φωτιά και το καντήλι. 

Προσευχήθηκε, πήρε ένα λιχνάρι και με μια μπατανία βγήκε νύχτα στην αυλή και την έστρωσε καταμεσής στα πρόβατα. 

Ήταν ο μήνας που γένναγαν οι προβατίνες. 

Θα γεννήσω κι εγώ, όπως και οι προβατίνες, σκέφτηκε και πήρε την μεγάλη απόφαση. 

Οι προβατίνες έκαναν κύκλο γύρω της λες και με συμπόνια κατάλαβαν την ανάγκη της. Ένιωθε πάνω της, την ζεστασιά της εκπνοής τους κι έπαιρνε δύναμη και κουράγιο. 

Σε λίγο η γέννα ολοκληρώθηκε. Το διέδωσε το δυνατό μου κλάμα! 

Τα σκυλιά αναστατώθηκαν κι άρχισαν να γαυγίζουν ασταμάτητα.

Η μάνα τακτοποίησε τον εαυτό της με την εμπειρία που είχε ως μαμή σε άλλες γυναίκες. 

Έτσι γινόταν τότε. 

Σε κάθε γέννα η πιο έμπειρη μάθαινε τις νεότερες. 

Με φρόντισε από το κρύο και με πήρε μαζί της δίπλα στη φωτιά. Ο πατέρας μου επιστρέφοντας με την μαμή, άκουσε από μακριά τα γαυγίσματα των σκυλιών και ανησύχησε. Θα πέσανε λύκοι, ή κλέφτες στο μαντρί σκέφτηκε κι άφησε τον βηματισμό της γριάς Στάθαινας και τρέχοντας έφτασε στην χαμοκέλα. 

Βρήκε την μάνα μου στο παραγώνι δίπλα στην φωτιά με μένα στην αγκαλιά της. Έφτασε και η μαμή και ολοκλήρωσε την τακτοποίηση!

Αυτός ο τρόπος γέννησης με έχει συνδέσει Συμπαντικά με την θέση στην αυλή όπου γεννήθηκα. Είναι μια μοναδική αίσθηση που σπάνια μπορεί να υπάρξει σε άνθρωπο για να με καταλάβει.

mygdalia
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Καθηγητής παίρνει αγκαλιά το μωρό μαθητή για να μη χάσει το μάθημα

Ένας καθηγητής πανεπιστημίου έγινε viral για τις δεξιότητές του στο babysitting αλλά και για την διδασκαλία του, δίνοντας ένα χέρι βοήθειας σε έναν μαθητή – πατέρα.
Ο Νάθαν Αλεξάντερ, καθηγητής μαθηματικών στο Morehouse College στην Ατλάντα της Τζόρτζια, φωτογραφήθηκε να κρατά το μωρό ενός μαθητή, την ώρα που παρέδιδε μάθημα την Παρασκευή.

Το μωρό αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του καθηγητή μαθηματικών

Ο καθηγητής φαίνεται να κρατά το ένα χέρι του μωρού, έχοντάς το μάλιστα σε μάρσιπο, ενώ παράλληλα παρέδιδε ένα μάθημα μαθηματικών.
«Ένας μαθητής ήρθε σήμερα στην τάξη με το παιδί του λόγω έλλειψης baby sitter ή κάποιον να το κρατήσει όσο θα ήταν στο μάθημα» έγραψε ο χρήστης Νικ Βον στο Twitter. «Ο καθηγητής μου Νάθαν Αλεξάντερ είπε: ‘Θα σου κρατήσω το μωρό για να μπορέσεις να κρατήσεις καλές σημειώσεις» και πρόσθεσε το hashtag «Σεβασμός».

Η ανάρτηση έγινε πολύ σύντομα viral συγκεντρώνοντας πάνω από 113.000 likes.
Ο Αλεξάντερ απάντησε στην ανάρτηση και ευχαρίστησε τον χρήστη για το στιγμιότυπο, προσθέτοντας πως εκτίμησε την αγάπη.
Στο Facebook, ο Βον εξήγησε περαιτέρω τι συνέβη όταν ο μαθητής έφερε το παιδί του στην τάξη.
«Όχι μόνο έκανε όλο το μάθημα με το παιδί στην αγκαλιά του, αλλά έμεινε και μετά το τέλος του μαθήματος για να βοηθήσει εκείνους που είχαν απορίες με την σημερινή διάλεξη με το παιδί ακόμη στην αγκαλιά του, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες» έγραψε.
Μερικοί άλλοι μαθητές του Αλεξάντερ αποφάσισαν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους με τον καθηγητή και πώς τους βοήθησε.
«Είναι ένας από τους αγαπημένους μου καθηγητές. Ενδιαφέρεται πραγματικά για τους μαθητές και θυσιάζει τον προσωπικό του χρόνο πάντα για να βοηθά με κάθε δυνατό τρόπο» υποστήριξε ένας χρήστης. «Μόνο σεβασμός» πρόσθεσε. «Ήμουν σε ένα άλλο τμήμα με αναμφισβήτητα τον χειρότερο καθηγητή, έτοιμος να τα παρατήσω, αλλά με είδε και αποφάσισε να με βοηθήσει. Οι βαθμοί μου έγιναν πολύ καλύτεροι στο τέλος του εξαμήνου» πρόσθεσε ένας άλλος.

Πηγή: iefimerida.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Λεωφορείον ο χρόνος

Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων…
Μέρες ατέλειωτες με θάλασσα και αλμύρα
Νύχτες γαλήνιες, υγρές με άρωμα από γιασεμί
Προτού χαράξει, ένας ήχος, σαν παλμός, με ένα ρυθμό κατευναστικό
Οι μηχανές των ψαρόβαρκων
Μπορεί και να ήταν οι μηχανές του χρόνου, που δούλευαν ακόμη κι όταν η πόλη κοιμόταν

Οι άνθρωποι, μόλις ξημέρωνε, πλημμύριζαν τους δρόμους, ακολουθώντας τον ρυθμό μιας ακόμη εργάσιμης μέρας, με τις καθημερινές ασχολίες τους
Όταν άνοιγα τα μάτια, ο ήλιος ήταν ήδη ψηλά και από την κουζίνα έβγαιναν μυρωδιές, από καφέ και φαγητά

Φωνές από πλανόδιους που διαλαλούσαν την πραμάτεια τους, όπως σε ένα πανηγύρι
«Κουλούρκα, ταχινόπιττες, καλόν πράμαν… Παττίσιες, πατάτες έχω… Ακονίζω μασιαίρκα…»

Φωνές και από τα παιδιά της γειτονιάς που έτρεχα να συναντήσω για να αναλωθούμε μαζί στο παιχνίδι, μες στο λιοπύρι
Βουτιές στη θάλασσα και υποχρεωτική μεσημβρινή αργία

Τον Αύγουστο παραθέριζα στο χωριό των παππούδων
Μέρες γεμάτες ουρανό, νύχτες κεντημένες αστέρια
Από το δώμα παρατηρούσα το νυχτερινό στερέωμα
Για κάθε πεφταστέρι και μια ευχή
Οι ευχές αμέτρητες όπως τα άστρα και τα τριζόνια
Νυχτερίδες, κουκουβάγιες πετούσαν κάποτε, ψηλά από πάνω μας

Στο «απαλάτιν», όπου ξαπλώναμε ακούγονταν τριξίματα στα βολίτζια
Κάτι σαν σούρσιμο, του χρόνου ίσως που κυλούσε με άλλο ρυθμό εδώ στο βουνό, χωρίς ρολόγια
Ο μόνος αληθινός χρόνος της ανατολής και της δύσης

Πρωινό ξύπνημα από τα γκαρίσματα των γαϊδουριών και το κικιρίκου των πετεινών που λαλούσαν την πρώτη καλημέρα
Μαζί τα τζιτζίκια, έπιαναν το τραγούδι τους, έναν ύμνο στο καλοκαίρι και στο φως
Κουδουνίσματα από τις κατσίκες και τα πρόβατα που έβγαιναν για βοσκή
Ο ουρανός γέμιζε πουλιά, κουρούνες, περιστέρια, χελιδόνια
Κάποτε βλέπαμε γεράκια και αητούς, να υπερίπτανται των χαραδρών, της κοιλάδας του Διαρίζου

Τα πάντα έβγαιναν από το σκοτάδι, την ακινησία της νύχτας
Την ώρα που η γιαγιά ξεφούρνιζε ή τάιζε τις κότες, φωνάζοντας «πούρι-πούρι-πούρι», ακουγόταν μια παρατεταμένη πουρού
Ήταν από το «Πουλλάκι», το λεωφορείο που συνέδεε καθημερινά -εκτός Κυριακής- το απομακρυσμένο χωριό με την πόλη
Χτισμένο κάτω από το όρος Κορτυλάς, είχε τα γύρω βουνά σαν φυσικό τείχος
Αθέατο από τα μάτια των Σαρακηνών και τις συχνές επιδρομές τους στο νησί

Έφευγε το «Πουλλάκι», με τους άντρες καθισμένους μπροστά και τις γυναίκες πίσω
Οι άντρες κατέβαιναν στις δουλειές τους, κυρίως σε οικοδομές ή εργοστάσια
Οι γυναίκες επισκέπτονταν τα παιδιά τους στην πόλη
Στα πόδια τους είχαν καλάθια με αναράδες, χαλούμια, αυγά, πουρέκια, καττιμέρκα

Στο πίσω μέρος και στην οροφή, φορτωμένα σακιά από σιτάρι, αθάσια, κοφίνες σταφύλι, ή νταμιτζάνες ζιβανία, οπωρικά ακόμη και ψυγεία ή έπιπλα

Το «Πουλλάκι» εκτελούσε και ταχυδρομικά χρέη, μεταφέροντας την αλληλογραφία, επιστολές και καρτ ποστάλ, από τους απόδημους συγγενείς, τα οποία ο μουχτάρης ή ο ιερέας διάβαζαν μεγαλόφωνα στον καφενέ αφού οι χωρικοί δεν ήξεραν γράμματα
Καθισμένοι κύκλο, άκουγαν επίσης την  ανάγνωση της εφημερίδας  με τα νέα από το Προεδρικό, τη Χώρα και τον έξω κόσμο που δεν είχαν ποτέ επισκεφτεί

Το «Πουλλάκι» έφερνε στην πόλη τον παππού και τη γιαγιά, στις μεγάλες γιορτές,
Απόκριες, γενέθλια, εθνικές επετείους
Χριστούγεννα, Πάσχα και Δεκαπενταύγουστο, ανεβαίναμε πάντοτε εμείς

Σκύβαμε και φιλούσαμε το χέρι τους, ενώ αυτοί μας το ανταπέδιδαν με ένα φιλί στο μέτωπο
Ποτέ δεν λέγαμε «αγαπώ σε» και τέτοια περιττά λόγια
Τα συναισθήματα ήταν ιερά και θα έχαναν από την αίγλη και τη δύναμή τους αν γίνονταν λέξεις
Τα λόγια των παππούδων και των χωρικών ήταν μετρημένα όπως και η ζωή τους

Ο χρόνος έκανε κύκλους με την ιεροτελεστία των τεσσάρων εποχών, τις γιορτές, τους γάμους, τις γεννήσεις, μα και τους θανάτους και τις απώλειες
Στο κοιμητήρι, στην είσοδο του χωριού κοιμούνται εν ειρήνη ο παππούς Λεωνίδας, η γιαγιά Στασού, ο Παναής το «Πουλλάκι», συγγενείς και χωριανοί

Οι άνθρωποι είναι πια ένα με το χώμα και τη γη που αγάπησαν, την οποία καλλιέργησαν, τους έθρεψε και που τώρα πια τη θρέφουν οι ίδιοι
Οι ψυχές τους βρίσκονται στην κάθε πέτρα, στην κάθε αμυγδαλιά, στο κάθε αμπέλι του χωριού, στον αέρα που αναπνέουμε

Τέσσερις δεκαετίες πέρασαν από τα παιδικά και εφηβικά μου καλοκαίρια
Σήμερα, μπαίνοντας στο χωριό, μου λέει η Νάτια, η αδελφή μου:
Κοίτα το «Πουλλάκι»
Το λεωφορείο των παιδικών μας χρόνων, καθηλωμένο στο χώμα, σαν ένα γλυπτό από σιδερικά, μισοθαμμένο έξω από το κοιμητήρι
Από τα παράθυρά του ξεπετάγονται αγριόχορτα, θάμνοι, κλαδιά δέντρων, θύμησες, συναισθήματα και απέριττη ομορφιά

Αλήθεια, πώς δεν το πρόσεξα όλα αυτά τα χρόνια που τέθηκε εκτός κυκλοφορίας και αφέθηκε εκεί, στη σκουριά του χρόνου;
Μέσα από την ακινησία του αναβλύζει μια αρχέγονη ενέργεια και μια αέναη δύναμη
Το πάθος για τη χαρά της ζωής…

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΕΚΘΕΣΗ  #recalling 2018, Almyra, Πάφος, 23 Φεβρουαρίου – 17 Μαρτίου 2019
philenews.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πώς θα βοηθήσετε το παιδί να αγαπήσει τα μαθήματα;

Μπορεί ρεαλιστικά να είναι δύσκολο το παιδί σας να αγαπήσει την ενασχόληση με τα μαθήματα του σχολείου, όμως σίγουρα είναι εφικτό να αντιμετωπίσει τη διαδικασία πιο θετικά.

Πρώτα από όλα, είναι ζωτικής σημασίας να δώσετε στο παιδί να καταλάβει ότι το διάβασμα για το σχολείο δε γίνεται απλά για να είναι καλός μαθητής, αλλά κυρίως για να εμπλουτίσει τις γνώσεις του, για τη δική του καλλιέργεια.

Σε αυτή τη βάση, κάντε σαφές στο παιδί ότι τα αγαθά κόποις κτώνται, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να αφήσει στην άκρη τον αρνητισμό κάθε φορά που πρέπει να κάνει τα μαθήματά του, αφού μόνο κερδισμένος θα βγει από τη διαδικασία της μάθησης. Αν ο αρνητισμός του πηγάζει από δυσκολία να αποδώσει σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες, συμβουλέψτε το να διαβάσει πιο προσεκτικά τις εκφωνήσεις των ασκήσεων και να ζητάει τη βοήθειά σας. Βεβαιωθείτε ότι έχετε εξασφαλίσει όλες τις προϋποθέσεις να ασχοληθεί με τις υποχρεώσεις του απερίσπαστο, να μην υπάρχει δηλαδή φασαρία στο σπίτι ή άλλες αιτίες που αποσπούν την προσοχή του.
 
Κάτι ακόμα που πρέπει να κατανοήσει από νωρίς είναι ότι τα λάθη είναι στο πρόγραμμα και δεν πρέπει να νιώθει άσχημα για αυτό. Ακόμα και μια άσκηση να προσπαθήσει να λύσει ή να προσπαθήσει να αποστηθίσει κάτι, είναι πιθανόν να το κάνει με λάθος τρόπο. Μέσα από την επανάληψη και την επιμονή όμως, όλα γίνονται. Τέλος, εξετάστε την περίπτωση μήπως όλος αυτός ο αρνητισμός του παιδιού σας έχει να κάνει με το δάσκαλο. Συζητήστε με το μικρό σας και προσπαθήστε να καταλάβετε αν το πιέζει ο δάσκαλος και γενικά αν έχει πρόβλημα μαζί του.

 

Πηγή: mother.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι