Thursday 30 April 2020

Ο άνθρωπος που δεν έχει επαφή με τα συναισθήματά του, δεν μπορεί να έχει επαφή με κανέναν

Ακηδία, για κάποιους άγνωστη λέξη, βιωματικά όμως γνωστή για πολλούς. 
Σε απλή εξήγηση σημαίνει τη μη φροντίδα του εαυτού.
Ένας μη φροντισμένος άνθρωπος, ένας άνθρωπος που δεν έχει ουσιαστικά επαφή με τα συναισθήματά του, με τις ανάγκες του, με αυτό που ζητά η ψυχή του, πώς μπορεί να έρθει σε αληθινή επαφή με τον συνάνθρωπο;

All The Lonely People
Το δυσκολότερο σήμερα, είναι να νιώσουμε. Δε νιώθουμε, προσπερνάμε. 
Δεν συνδεόμαστε με το συναίσθημα. Φοβόμαστε να το βιώσουμε.

Άραγε όταν ακούς μια θλιβερή είδηση, τι νιώθεις; 

Όταν ακούς ένας συνάνθρωπος βιάστηκε, κακοποιήθηκε, αρρώστησε, κινδυνεύει η ζωή του, πέθανε, τι νιώθεις;
Όταν ακούς μια ευχάριστη είδηση, τι νιώθεις; 
Όταν ακούς ότι κάποιος προχώρησε στη ζωή του, τα κατάφερε με κάτι δύσκολο, ξεπέρασε μια ασθένεια, τι νιώθεις;

Οι άνθρωποι έχουν τις δικές τους ζωές, είναι κλεισμένοι στον μικρόκοσμό τους και με αυτόν προσπαθούν να επικοινωνήσουν. 
Όσο καλά ή όχι μπορούν εκεί να συνδιαλέγονται, το ίδιο καλά ή όχι μπορούν να έρχονται σε επαφή και με το ευρύτερο περιβάλλον.
Είναι πολύ καταστροφική αυτή η τάση του ανθρώπου να κουκουλώνει τα συναισθήματά του και να μη μπορεί να επικοινωνήσει με τους γύρω του. Βρίσκει ένα σωρό τρόπους για να το κάνει αυτό. Ας σκεφτεί ο καθένας για τον εαυτό του, πώς το πράττει.
Όμως εκεί δεν βρίσκεται ποτέ η λύση, ούτε στο κακής ποιότητας ή πολλής ποσότητας φαγητό που θα καταναλώσεις, ούτε στις εφήμερες σχέσεις, ούτε στο αλκοόλ και γενικά σε καμία κατάχρηση ή εξάρτηση.

Σίγουρα κάνοντας αυτά, αυτόν που πρώτα προσπερνάς, είναι τον εαυτό σου. Παλεύει να σε κάνει να νιώσεις κι εσύ συνεχίζεις με το εγώ σου να σκεπάζεις τη φωνή του κάνοντας τα ίδια και τα ίδια, συνθλίβοντάς τον με χίλια δυο, μην τυχόν και σταθείς να τον ακούσεις.
Ναι, να τον ακούσεις. Τρέμεις και μόνο στην ιδέα από αυτά που έχει να σου πει και τρέχεις μονίμως για να αποφύγεις την αλήθεια.

Αγαπημένε μου άνθρωπε, όσο και να τρέχεις, όσο και να κρύβεσαι, η αλήθεια είναι εκεί, μέσα σου, και όσο “καλά” επιλέγεις να τη φιμώνεις, η αλήθεια από τη φύση της έχει την τάση να λάμπει πάντα.
Η επιλογή είναι δική σου. Για πόσο θα επιλέγεις να κρύβεσαι στη σπηλιά σου και να προσπερνάς τα συναισθήματά σου, όταν η αλήθεια είναι μόνο μία και σου φωνάζει: Νιώσε!

Λίνα Παυλοπούλου
enallaktikidrasi.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πώς εκφράζονται τα Παιδιά σε αυτή τη Δύσκολη Περίοδο της Πανδημίας.

Γράφει η Λουκία Αποστολίδη, Ψυχολόγος, Επιστ. Συνεργάτης του Τμήματος Πρόληψης Παιδικής & Εφηβικής Παχυσαρκίας, Παιδιατρικό Κέντρο Αθηνών.
.............
Το Οικογενειακό Σύστημα αντιμετωπίζει ένα παιχνίδι σχέσεων με μέτρα περιορισμού που δοκιμάζουν τις εσωτερικές σχέσεις, πολλοί γονείς αναρωτιούνται για το πώς η παγκόσμια αυτή κρίση θα επηρεάσει τα παιδιά τους στο τώρα και στην ζωή τους μελλοντικά.
............
Όλοι μας, όπως και τα παιδιά μας βιώνουμε την απώλεια της παλιάς πραγματικότητας μας, της καθημερινότητάς μας. Τα παιδιά υποφέρουν από την απώλεια της έως τώρα γνώριμης ύπαρξής τους, των φίλων τους και της καθημερινής τους ρουτίνας.

Όταν τα παιδιά είναι σε δυσκολεμένη ψυχική κατάσταση, δεν έχουν μάθει να εκφράζονται λεκτικά και να επικοινωνούν τη δυσκολία τους και το συναισθηματικό τους βάρος, συνήθως τα παραπάνω εκφράζονται έμμεσα στο σώμα τους και σε συμπεριφορές έμμεσες.

Οι διάφορες συνθήκες στις οποίες μπορεί να βρεθούν τα παιδιά είναι οι εξής:

Παλινδρόμηση: 
Συμπεριφορές που πιστεύατε ότι το παιδί σας είχε αφήσει πίσω αναπτυξιακά, μπορεί ξαφνικά να επανεμφανιστούν. 
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει το πιπίλισμα του δαχτύλου, την ανάγκη ενός συμβολικού αντικειμένου-παιχνιδιού για συναισθηματική ανακούφιση, βρέξιμο του κρεβατιού κλπ. 
Η παλινδρόμηση είναι φυσιολογική κατά τη διάρκεια περιόδων άγχους και αβεβαιότητας.

Διαταραχή στην όρεξη: 
Όταν τα πράγματα δεν είναι καλά, τα πρώτα που μπορεί να επηρεαστούν είναι η όρεξη για φαγητό και ο ύπνος. 
Οι γονείς πρέπει να παρακολουθούν τις αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες του παιδιού, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας όρεξης ή της επιπλέον ανάγκης για φαγητό. Αυτό είναι σύνηθες σε μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους.

Θέματα στον ύπνο: 
Οι διαταραχές του ύπνου είναι συχνές σε δύσκολες περιόδους, επομένως τα παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν αϋπνία, εφιάλτες, ξύπνημα τη νύχτα ή άλλες νέες συνήθειες.

Αλλαγές στη διάθεση: 
Οι συμπεριφορές που χρειάζεται να παρατηρήσετε περιλαμβάνουν εκρήξεις θυμού, ξαφνικές στιγμές κλάματος, ευερεθιστότητα για πράγματα που πριν δεν ήταν σημαντικά, απώλεια ενδιαφέροντος για αγαπημένες δραστηριότητες και απομόνωση από άλλους. 
Αναζητήστε αλλαγές στη φυσιολογική ιδιοσυγκρασία ή τη διάθεσή τους και λάβετε υπόψη ότι το άγχος αναδεικνύει ακόμη περισσότερο ό,τι συμβαίνει εσωτερικά μας.

Εκδραμάτιση
Οι γονείς μπορεί να παρατηρήσουν μια αύξηση στη διαταραχή της διάθεσης, τις συναισθηματικές εκρήξεις λόγω του άγχους της κατάστασης. 
Τα παιδιά μπορεί να αρχίσουν να πιέζουν τα όρια, να εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα επιθετικότητας, να μην υπακούσουν σε οδηγίες ή να μπαίνουν σε μεγαλύτερη αντιμαχία με τα μέλη της οικογένειας.

Ανάγκη για επιβεβαίωση-καθησυχασμό: 
Τα παιδιά μπορεί να εκφράσουν ανησυχία για την υγεία τους ή για τους άλλους, το μέλλον ή ακόμη και το θάνατο. 
Η αύξηση των ερωτήσεων που αναζητούν καθησυχασμό συχνά αποτελεί ένδειξη εσωτερικού άγχους, επομένως είναι σημαντικό οι γονείς να είναι παρόντες για να προσφέρουν αυτή τη διαβεβαίωση και μια αίσθηση σταθερότητας.

Τάση για προσκόλληση: 
Ίσως να παρατηρήσετε αύξηση της προσκολλημένης συμπεριφοράς. Μπορείτε να παρατηρήσετε εάν το παιδί σας σας ακολουθεί από δωμάτιο σε δωμάτιο και δυσκολεύεται εάν δεν έχετε οπτική επαφή. Αυτές οι αλλαγές στη συμπεριφορά προσκόλλησης μπορεί να είναι συχνές σε δύσκολες και αβέβαιες καταστάσεις.

Απόσυρση: 
Μερικά παιδιά μπορεί να μην αντέχουν να έχουν επαφή με αυτή την άσχημη πραγματικότητα και να επιλέξουν (ασυνείδητα) να αγνοούν τα μέλη της οικογένειας στο σπίτι τους ή να επιλέξουν να απορρίψουν την ευκαιρία να συνδεθούν με τους αγαπημένους τους ουσιαστικά. 
Μπορεί να αποσυρθούν και να υποχωρήσουν στα δωμάτιά τους για να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο σε ατομικό παιχνίδι και τεχνολογία.

Δυσκολία στην εστίαση: 
Είναι αναμενόμενο τα μεγαλύτερα παιδιά και οι έφηβοι μπορεί να δυσκολευτούν να επικεντρωθούν σε εκπαιδευτικά καθήκοντα ή να αναβάλλουν πράγματα καθώς αποσπώνται εύκολα. 
Μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα με την προσοχή, τη συγκέντρωση και την εκμάθηση, αφού το μυαλό τους βρίσκεται σε υπερλειτουργία λόγω της στρεσσογόνας περιόδου.

Παράπονα για σωματικά συμπτώματα: 
Τα παιδιά μπορεί να έχουν περισσότερα παράπονα για πονοκεφάλους, στομαχικούς πόνους και λιγότερη ενέργεια. 
Αυτά είναι πραγματικά, αλλά πιθανότατα δεν οφείλονται σε κανένα ιατρικό λόγο αλλά σε ψυχοσωματικές αντιδράσεις.

Αυτή είναι η πραγματικότητα μας αυτή τη στιγμή, και σαν γονείς πρέπει να είμαστε εκεί με αλληλεγγύη και εγγύτητα να στηρίξουμε αυτό που συμβαίνει και στα παιδιά μας, τα οποία μπορεί να πλήττονται περισσότερο τελικά, αφού δεν έχουν καθιερώσει ήδη σαν ώριμα ενήλικα άτομα τους δικούς τους μηχανισμούς αντιμετώπισης των δυσκολιών. 
Ενδεχομένως να μην έχουν μάθει ακόμη τι τους κάνει καλό, ποια συνθήκη τα χαλαρώνει και τους αποφορτίζει, πώς εμπνέονται και τι τα ηρεμεί, ώστε να τα χρησιμοποιήσουν σαν εργαλεία αυτορρύθμισης.

Οι κρίσεις μας επιτρέπουν να ανακαλύψουμε ικανότητες για ανθεκτικότητα, προσαρμοστικότητα και αλλαγή. 
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που μας επιτρέπει να εξερευνήσουμε μέσα στην οικογένεια όχι μόνο δυσκολίες που υπήρχαν ήδη, αλλά και πολλές ανθεκτικές ικανότητες που δημιουργούν νέες σχέσεις.

iatriko
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Wednesday 29 April 2020

Η παιδική Ανεμελιά και τα Μαθητικά Χρόνια το μεγαλύτερο Θύμα του Covid-19

Γράφει η Ελένη Καραγιάννη*

Διαβάζουμε πολλές φορές ιστορίες σχετικά με τα μαθητικά χρόνια των δεκαετιών που περάσανε. Κάθε δεκαετία έχει και τις δικές της μνήμες.
Πειράγματα, παιχνίδια, παιδικοί έρωτες, αγωνία στα θρανία για το μάθημα, ανταγωνισμοί, εξετάσεις, αναμνήσεις με τους συμμαθητές, δασκάλους και καθηγητές μας. 
Το καθημερινό μας άγχος για το πώς θα πάει η μέρα μας, το φροντιστήριο. Ακόμα και η αγωνία της παρέλασης, οι μαθητικοί αγώνες και η προσμονή για τις διακοπές του Πάσχα.

Αυτά όλα τα ζούσαμε, μας συντρόφευαν στο μεγάλωμά μας και γίναμε αυτοί οι άνθρωποι που είμαστε σήμερα. Ιστορίες και εμπειρίες των σχολικών και μαθητικών μας χρόνων μας συντροφεύουν μέχρι και σήμερα και τις διηγούμαστε με γέλια και δάκρυα στα μάτια.
Άλλωστε τα παιδικά βιώματα λειτουργούν και ως μαθήματα ζωής για τα μετέπειτα χρόνια μας. 
Τα βιώματα είναι το όχημα της μάθησης. 
Τα παιδιά στο σχολείο μαθαίνουν να λειτουργούν μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο εκτός από τις γνώσεις που αποκομίζουν από την εκπαίδευση. Το κάθε παιδί άλλωστε προέρχεται από διαφορετική οικογένεια.
Στις σχολικές τάξεις γίνεται όλη η δουλειά αναδόμησης και διαμόρφωσης χαρακτήρων.
Τα παιδιά εντάσσονται σε μικρές κοινωνίες και προσπαθούν να προσαρμοστούν και να συνυπάρξουν μέσα στις τάξεις ανεξάρτητα από το βαθμό διαφορετικότητας, με τη βοήθεια των δασκάλων και καθηγητών τους. 
Η τάξη λειτουργεί σαν μία μικρή ορχήστρα με διαφορετικά μουσικά όργανα και μαέστρο τον δάσκαλο. Ο δάσκαλος θα πρέπει να αναδείξει τα καλά χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού, οδηγώντας τα παιδιά στα μονοπάτια της γνώσης.
Τα κοινωνικά πρότυπα και στερεότυπα της κοινωνίας μας υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Στο σχολείο τα παιδιά βιώνουν τα κοινωνικά στερεότυπα και τις κοινωνικές ανισότητες και εκτός των άλλων μαθαίνουν ν’ αντιμετωπίζουν καταστάσεις που συνδέονται με όλα αυτά και διδάσκονται την ενσυναίσθηση. 
Αναπτύσσονται συναισθηματικά και κοινωνικά μέσα παράλληλα μέσα από την κοινωνική επαφή και τη δια ζώσης παρουσία τους στις τάξεις.
Κατά τη διάρκεια της Καραντίνας, οι μαθητές τήρησαν τα μέτρα και βίωσαν για ένα δημιουργικό εξάμηνο της ζωής τους την Κοινωνική Απομόνωση. Γιατί το εξάμηνο ή τετράμηνο δεν είναι μόνο ο ένας μήνας της Καραντίνας αλλά το πριν και το μετά. Αυτό ήταν πρωτόγνωρο.

Είμαστε μία κοινωνία που απότομα αφαίρεσε την παιδική ξεγνοιασιά από τα παιδιά. Τα έφερε αντιμέτωπα με την νέα κοινωνική πραγματικότητα. 
Αναρωτιόμαστε αν προετοιμάζονται οι επόμενες γενιές για κάτι νέο που θ’ ακολουθήσει… ή απλώς πρόκειται για μια μικρή παρένθεση αναγκαία για την επιβίωσή μας. Όπως και να χει τα πράγματα δεν θα είναι ποτέ τα ίδια.

Κι ενώ για χρόνια συζητάμε τους κινδύνους από τον κοινωνικό αποκλεισμό ή ακόμα και την ψηφιακή εποχή και τον εθισμό στο διαδίκτυο, συμμορφωθήκαμε για λόγους επιβίωσης σε Κοινωνική Απομόνωση και Καραντίνα εξαιτίας του Κορωνοϊού ή άλλως Covid-19. 
Μεταφέραμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την τάξη και το μάθημα στο Η/Υ των παιδιών στα σπίτια τους. Η μάθηση από διά ζώσης έγινε εξ αποστάσεως και μέσω διαδικτύου. Μοιάζει όχι σαν να είδαμε το είδωλο της κοινωνίας μας σ’ έναν καθρέπτη αλλά σαν να γίναμε εμείς ο καθρέπτης της κοινωνίας μας.
Το παρόν, όταν θα γίνει παρελθόν, θα βρει τα παιδιά στην ενήλικη ζωή τους ν’ αφηγούνται τις μνήμες από την κοινωνική απομόνωση και το χειρότερο είναι πως το άγχος ν’ αποφύγουν τις συναναστροφές με τους συμμαθητές τους, τους συναθλητές τους, ακόμα και τους οικείους τους συγγενείς παππούδες αλλά και με κάθε συνάνθρωπό τους θα τους έχει γίνει συνήθεια.
Ίσως μία ανάπαυλα να «ξεκούρασε» λίγο τα παιδιά από τις δραστηριότητές τους, αλλά τα περιόρισε μακριά από τα σχολεία τους, τους συμμαθητές και δασκάλους τους δηλαδή τη ζωή τους. 
Τρομάζω να σκεφτώ τις συνέπειες στην ψυχοσύνθεση των παιδιών που ζουν σε οικογένειες με κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Αυτά έχουν το σχολείο φωτεινό δρόμο για ελπίδα και για τη ζωή.
Συγχωρέστε με, δεν είμαι ειδική παιδαγωγός ούτε ψυχολόγος. Είμαι μητέρα και μέσα από το μεγάλωμα του παιδιού μου ξαναζώ μνήμες δικές μου. 
Συγκρίνω σαν ταξιδιώτης μέσα στο χρόνο και προσπαθώ να συντελέσω κατά τρόπο σωστό στην ανατροφή του παιδιού μου διορθώνοντας δικά μου λάθη. 
Άλλωστε οι γονείς είμαστε και κηδεμόνες και αδέρφια σύμφωνα με τη Χριστιανική Ορθόδοξη θρησκεία μας και οφείλουμε ν’ αφήσουμε μια κοινωνία παρακαταθήκη στα παιδιά μας. 
Είμαστε ένα πέρασμα στη ζωή στη δύσκολη αυτή συγκυρία που βιώνουμε όλοι κι αναλωνόμαστε πολλές φορές σε πράγματα μικρά χάνοντας την ουσία.

Αν είχαν μορφή η παιδική ηλικία, τα παιδικά και σχολικά μας χρόνια πώς θα ήταν άραγε; Αν βλέπαμε την εικόνα ή μήπως η εικόνα είμαστε εμείς και τι εικόνα δώσαμε στους επόμενους μέσα απ’ αυτή τη συγκυρία; Θεωρώ ότι έχουμε ευθύνη για το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας. 
Το δίδαγμα ίσως του φετινού «Χριστός Ανέστη», ίσως να είναι αυτό ακριβώς. Νικήσαμε τον θάνατο και τον Κορωνοϊό μέσα από τη στάση μας και την Κοινωνική Απομόνωση... 
Ίσως όμως ήρθε η ώρα ν’ αναστηθούμε κι εμείς σαν κοινωνία και να προχωρήσουμε για το καλό των παιδιών μας και του μέλλοντός μας, χωρίς να χαθούν οι αξίες και οι παραδόσεις μας.

* Αθλήτρια Τριάθλου, Απόφοιτη Τμ. Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Απόφοιτη ΑΣΠΑΙΤΕ παρ. Ρόδου

rodiaki
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Γκραφιτάδες από όλο τον κόσμο στέλνουν το δικό τους μήνυμα για τον κορωνοϊό..

Φόβος, πανικός, εσωστρέφεια, αγωνία..
Γνώριμες καταστάσεις τον τελευταίο μήνα!
Όσο ο κόσμος χορεύει σε ρυθμούς πανικού, ένας άλλος δυνατός αντισταθμιστής όλων αυτών των συναισθημάτων που ακινητοποιούν.. ζωντανεύει!
Το Graffiti!
Ένας καλλιτέχνης αυτού του είδους δεν αφήνει καμία καινούρια κοινωνική συνθήκη να «πέσει κάτω»!
Πάντα χωράνε κοινωνικά μηνύματα σε: έναν τοίχο, ένα βαγόνι τρένου, μια παλιά αποθήκη, ένα ασυνήθιστα ψηλό (για την υλοποίησή του σχεδίου) κτίριο της πόλης!
Ένα είδος τέχνης, τόσο παρεξηγημένο μα τόσο... ουσιώδες! Ο κορωνοϊός φαίνεται πως αποτέλεσε για πολλούς γκραφιτάδες μια αφορμή για να πιάσουν τα σπρέι στα χέρια τους.... 
Ο νεαρός Hula από το Μαϊάμι εξηγεί πως: «Χρησιμοποιώντας τα συντρίμμια και τα θραύσματα,ήθελα να τονίσω τις πραγματικά πρωτοφανείς επιπτώσεις που έχει αυτός ο ιός σε σχεδόν κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Μόλις τελειώσει αυτή η πανδημία, ο κόσμος δεν θα είναι ο ίδιος.... Οι άνθρωποι θα επηρεαστούν σε μεγάλο βαθμό από αυτά τα γεγονότα, τόσο στον τρόπο σκέψης όσο και στις ενέργειές τους.» 
O Muck Rock , ζωγράφισε μια τοιχογραφία της Άννας Νικόλ Σμιθ που φορούσε μια σκισμένη μάσκα προσώπου. «Είμαι λίγο φοβισμένος», δήλωσε ο Muck, καλλιτέχνης με έδρα την Καλιφόρνια.
«Είχα ζωγραφίσει αυτό το κομμάτι όταν ήμουν πρόσφατα στο Μαϊάμι και επικρατούσε... πανδαιμόνιο! 
Άνθρωποι αγόραζαν όλες τις προμήθειες, δεν έβλεπες εντιμότητα αλλά εγωισμό. Ο φόβος ενίσχυε το αίσθημα για αυτοεξυπηρέτηση και μόνο.»
Ο Jilly Ballistic λέει πως αποστολή του γκράφιτι είναι : «Είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης του μη ελέγξιμου, ένας τρόπος να δείξεις στον θεατή ότι δεν είναι μόνος σε όλο αυτό.»
Και προσθέτει: «Ως καλλιτέχνες, είναι σημαντικό να παρέχουμε έναν πιο δημιουργικό μέσο στους ανθρώπους για να αναμορφώσουν τα συναισθήματα της θλίψης και του φόβου». 
Ο Hijack Art έχει δημιουργήσει μια τοιχογραφία με δύο στρατιώτες που αγωνίζονται για τον κορωνοϊό στη συνοικία Pico-Robertson του LA.
Βρίσκονται στη διασταύρωση της λεωφόρου West Pico στην οδό Reeves. Φορούν κοστούμια Hazmat, και προσπαθούν να απομακρύνουν τον ιό με έναν καθαριστή φτερών, το Windex, το απολυμαντικό χεριών που φέρει την επιγραφή COVID-19.
«Είναι σα να βρισκόμαστε σε πόλεμο» λέει ο καλλιτέχνης. 
Ο Morgan Cook ο οποίος έχει ζωγραφίσει τον τοίχο ενός μαγαζιού με μια τοιχογραφία που γράφει «Πλύνετε τα χέρια σας!».
«Ήταν όταν η επιδημία των κορωνοϊών μόλις άρχιζε να εμφανίζεται στις ΗΠΑ και ο πανικός δεν είχε φουντώσει ακόμη», δήλωσε ο Cook.
«Θέλαμε να προσφέρουμε ανακούφιση μέσω της κωμικότητας αναδεικνύοντας συγχρόνως τη σοβαρότητα της κατάστασης».
Προσθέτοντας ακόμη πως: «Μέσα στη ταραχή που βιώνουν οι ΗΠΑ, θέλουμε να δείξουμε πως μπορούμε να κρατήσουμε θετική στάση και να θυμήσουμε ότι μέσα από αυτό, θα βγούμε πολύ πιο δυνατοί». 
Το γύρο του διαδικτύου κάνουν τις τελευταίες μέρες και τα σχέδια του 16χρονου Έλληνα μαθητή από.... τη ταράτσα του.
Όπως δήλωσε ο ίδιος: 
«Επέλεξα να αποτυπώσω ένα βλέμμα στο οποίο ο θεατής να μπορεί να αντιληφθεί τη λύπη καθώς και την απόγνωση λόγω της δραματικής εξέλιξης σχετικά με την εξάπλωση του κορωνοϊού». 
«Για μένα το να ζωγραφίζω γκράφιτι καθώς και γενικότερα να σχεδιάζω ή να φωτογραφίζω είναι ένας τρόπος για να εκφράζομαι. Καθημερινά έρχομαι αντιμέτωπος με πολλές καταστάσεις οι οποίες μου δημιουργούν την επιθυμία να θέλω να εκφραστώ, μέσα από τις τέχνες νιώθω πως μπορώ να αποτυπώνω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου».
Τα σέβη μας σε όλους τους!

Κείμενο: Κατερίνα Ανδρομιδά
πηγη
ΜΥΓΔΑΛΙΑ

Συναγερμός στη Βρετανία: Το Σύνδρομο «Kawasaki» χτυπά τα Παιδιά λόγω Covid-19 - Alarm in Britain

Ανησυχούν μήπως η αυξημένη παρουσία του συνδρόμου στα παιδιά προέρχεται από τον COVID-19
Freddie was hospitalized with symptoms of Kawasaki disease, which has been linked to coronavirus in children. Copyright: Other 3rd Party
Αν υπάρχει μία ευχάριστη νότα μέσα από την πανδημία του covid-19 δεν είναι άλλη από την ανοσία που έχουν αναπτύξει τα παιδιά στον κορωνοϊό. 
Όμως, μετά τα αυξημένα κρούσματα ενός σπάνιου συνδρόμου που έχουν εμφανιστεί τις τελευταίες ημέρες στη Μεγάλη Βρετανία έχει κάνει τους γιατρούς επιφυλακτικούς και με κατεπείγουσα ενημέρωση το υπουργείου υγείας της χώρας ζητάει επειγόντως διερεύνηση των περιστατικών αλλά και του ιστορικού των συμπτωμάτων των παιδιών που έχουν προβληθεί από κορωνοϊό.
Βρετανοί ιατροί προειδοποίησαν για ένα μυστηριώδες ιογενές σύνδρομο που μοιάζει με ιό και είναι μολυσματικό και παθογόνο. Μάλιστα εκδόθηκε «επείγουσα ειδοποίηση» στους Βρετανούς γιατρούς, καθώς το σύνδρομο φαίνεται να σχετίζεται με τον κορανοϊό και επηρεάζει τα παιδιά που έχουν προσβληθεί από τον covid-19. 
Νωρίτερα σήμερα 27 Απριλίου, η Εφημερίδα της Υπηρεσίας Υγείας της Μ.Βρετανίας ανέφερε πως το Υπουργείο έστειλε ενημέρωση στους γενικούς ιατρούς στο Βόρειο Λονδίνο και στους γιατρούς που είναι στα νοσοκομεία.

Η Παιδιατρική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας έστειλε ένα άλλο σημείωμα με την ένδειξη «σημαντική ειδοποίηση» την Κυριακή το βράδυ, επιβεβαιώνοντας τα ανησυχητικά νέα.Οι προειδοποιήσεις αναφέρουν ότι, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, «υπήρξε εμφανής αύξηση του αριθμού των παιδιών όλων των ηλικιών που παρουσιάζουν μια φλεγμονώδη κατάσταση σε ζωικά όργανα που απαιτεί εντατική φροντίδα σε όλο το Λονδίνο και επίσης σε άλλες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου».


PICSUK@PICSociety

*Urgent alert*

Rising no of cases presenting to #PedsICU with the multi-system hyperinflammatory state, overlapping features of toxic shock syndrome & atypical Kawasaki disease, blood consistent with severe #COVID19 - seen in both #SARSCoV2 PCR +ve AND -ve

Please share widely

2,462
11:32 PM - Apr 26, 2020
Twitter Ads info and privacy
3,444 people are talking about this

Συγκεκριμένα αναφέρουν: 
«Υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία ότι ένα σχετιζόμενο με το [Covid-19] φλεγμονώδες σύνδρομο εμφανίζεται σε παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο ή ότι μπορεί να υπάρχει ένα άλλο, ακόμη και μη αναγνωρισμένο, μολυσματικό παθογόνο που σχετίζεται με αυτές τις περιπτώσεις.» 
Αυτή η ειδοποίηση αναφέρει επίσης: 
"Αναφέρετε επειγόντως τα παιδιά που παρουσιάζουν αυτά τα συμπτώματα." Αυτό το μυστηριώδες σύνδρομο έχει ομοιότητες με το Covid-19. Σύμφωνα με τις προειδοποιήσεις, 
«Οι περιπτώσεις έχουν κοινά χαρακτηριστικά του συνδρόμου τοξικού σοκ και της άτυπης νόσου Kawasaki με παραμέτρους αίματος σύμφωνα με το σοβαρό Covid-19 στα παιδιά».
Η νόσος Kawasaki είναι μια σπάνια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος που συνήθως προσβάλλει παιδιά κάτω των πέντε ετών. Προκαλεί υψηλό πυρετό, κοιλιακό άλγος, γαστρεντερικά συμπτώματα και καρδιακή φλεγμονή. Πάντως η πλειοψηφία των παιδιών που ήταν θετικά στο COVID-19 δεν παρουσιάζουν όλα αυτά τα συμπτώματα αλλά ο αυξημένος αριθμός του συνδρόμου είναι σαφώς ανώτερος από τις στατιστικές καταγραφές προηγουμένων ετών και για αυτό υπάρχει ανησυχία μήπως συνδέεται με τον κορωνοϊό είτε ως επιπλοκή της νόσου είτε επειδή διεγείρει βιολογικές άμυνες του κάθε οργανισμού. 
............
Σύμφωνα με την Daily Mail τα παιδιά στα οποία παρατηρείται το νέο σύνδρομο συχνά υποφέρουν από πόνο στο στομάχι και «γαστρεντερικά συμπτώματα» που μπορεί να περιλαμβάνουν εμετό και διάρροια.

Οι γιατροί συνέκριναν τη μυστηριώδη κατάσταση με το σύνδρομο τοξικού σοκ και τη νόσο Kawasaki που, σε συνδυασμό, προκαλούν επιβλαβές εσωτερικό πρήξιμο, πυρετό και αναπνευστικά προβλήματα - όλα τα χαρακτηριστικά σημάδια της COVID-19. 
Ωστόσο μερικά από τα παιδιά που παρουσιάζουν την ασθένεια έχουν βγει αρνητικά στον κορωνοϊό, γεγονός που περιπλέκει περαιτέρω τη διάγνωση. 
Μέχρι στιγμής δεν είναι σαφές πόσα παιδιά έχουν διαγνωστεί με την ασθένεια, ούτε εάν έχουν πεθάνει λόγω αυτής. Ωστόσο πιστεύεται ότι έχει επηρεαστεί μόνο ένας μικρός αριθμός ασθενών μέχρι στιγμής, αναφέρει η Health Service Journal.

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Tuesday 28 April 2020

Εφέτος η Αντιγόνη δεν έθαψε τον αδελφό της, αλλά προτείνετε τα σχολεία να ανοίξουν, κύριε Τσιόδρα μου;

Είμαστε, λέει, ο καλύτερος λαός του κόσμου.
Είχαμε την καλύτερη συμπεριφορά στην Πανδημία.

Πήραμε άριστα ακόμη και από το Al Jazeera!! Το πήρε ο πόνος το Al Jazeera για την πατριδούλα μας.
Και τι καλά που τα έκανε η κυβέρνησή μας και τι καλά που υπακούσαμε όλοι και κλειστήκαμε στα σπίτια μας!!

Λες και πρότεινε τίποτε άλλο η κυβέρνηση μας.

Αυτοί δεν ήταν που άφηναν να έρχονται από Ιταλία ανεξέλεγκτοι και ανέλεγκτοι φίλοι, πατριώτες συγγενείς και τουρίστες;
Αυτοί δεν ήταν που δεν έκαναν θερμομέτρηση ούτε σε ένα ύποπτο κρούσμα;
Αυτοί δεν ήταν που πουλούσαν το ιμιτασιόν τεστ 500 ευρώ;
Αυτοί δεν είναι που ακόμη δεν έχουν αποφασίσει αν είναι χρήσιμα τα γάντια και η μάσκα; 

Άμα εφοδιαστούμε θα είναι χρήσιμα και απαραίτητα.
Οπότε τί έκανε η κυβερνησούλα μας; 
Μας έκλεισε όλους μέσα. Κλειστά τα πάντα ΟΛΑ.

Και σάματις δημιούργησε προϋποθέσεις και κανόνες για τηλεργασία και τηλεκπαίδευση; Τίποτε. Ο κακός χαμός γίνεται. 
Οι τηλεργαζόμενοι να δουλεύουν απίστευτες ώρες, επειδή είναι από το σπίτι τους. 
Τα παιδιά τηλε-παίζουν και η κυβέρνησή μας να κόπτεται για την παγκόσμια επιτυχία της.

Άσε τα νοσοκομεία. Πώς στήριξε τα νοσοκομεία;
Όποια κρούσματα είχαμε, από κρατικές δομές τα είχαμε.
Ούτε γιατρούς ενίσχυσε, ούτε Εντατικές ενίσχυσε, ούτε φάρμακα έδωσε, ούτε τίποτε.

Ο λαουτζίκος συμμορφώθηκε. Και το είπαμε και το ξαναλέμε: 
Δεν υπάκουσε από εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση ή τους επιστήμονες που έγιναν πολιτευτές.
Ο λαουτζίκος συμμορφώθηκε από λογική.Έκανε το λογικό.Αυτός ο υπέροχος, ανυπόταχτος λαός έκανε το λογικό.
Παρόλες τις υπερβολές. 
Παρόλο που βάζαν πρόστιμο και στον παππού που έκατσε στο παγκάκι να ξεκουραστεί μόνος του.
Παρόλο που δεν πήγαμε, για πρώτη φορά στη ζωή μας να ακούσουμε τις γενεές πάσες και το γλυκύ μου έαρ, που δεν ακούσαμε καμπάνες, λυπητερές και χαρμόσυνες.

Παρόλο που δεν πήγαμε στους τάφους των αγαπημένων μας.
Λες και δεν μπορούσε να αυτορυθμιστούν Εκκλησία και Λαός και, αν δεν τα κατάφερναν, ας παίρνανε τα μέτρα.
Εφέτος η μάνα δεν «έθαψε» το νεκρό παιδί της. Εφέτος η Αντιγόνη δεν έθαψε τον νεκρό αδελφό της. Για πρώτη φορά μετά από 2,5 χιλιάδες χρόνια.
Και ξαφνικά ... τι έγινε ρε παιδιά;
Τα παιδιά στα σχολεία, όλα τα παιδιά 
και τα μικρά και τα μικρότερα!!

Είπατε χτες κ. Τσίοδρα μου ότι δεν πρόκειται για πείραμα αλλά για επιστημονική πρόταση!!
Κάθε πρόταση, επιστημονική ή μη, δεν στοχεύει κάπου;
Μπορείτε να μας το κάνετε λιανά, επειδή ασφαλώς και δεν έχουμε τον ίδιο με σας υψηλότατο δείκτη νοημοσύνης;
Και αν δεν μας το κάνετε, μήπως, μήπως, λέμε, αυτό που επιδιώκετε είναι η ανοσία της αγέλης (κάτι που ξορκίζατε μετά δακρύων) να εξελιχθεί μέσα στους θερινούς μήνες και... όποιον πάρει ο χάρος;
Μήπως πήρατε καταπόδι τα μέτρα άλλων χωρών και θέλετε να κάνετε μια από τα ίδια μπας και μείνετε πίσω;

Αν ενημερωθήκαμε σωστά η Γερμανία την πάτησε για τα καλά. Η Ιταλία ανοίγει τα σχολεία τον Σεπτέμβρη... 
Μάλιστα!! Τα παιδιά στα σχολεία. 
Έχουμε βλέπετε σχολικά συγκροτήματα άψογα, τάξεις ευάερες και ευήλιες, προαύλια ευρύχωρα, τμήματα ολιγάριθμα, παιδάκια εσωστρεφή, χωρίς συναισθήματα χωρίς ενέργεια συσσωρευμένη. 

Τα παιδιά στα σχολεία. 
Άρχισε η καλλιέργεια πειθούς της μάζας, της αγέλης δηλαδή. 
Παιδάκια στο γυαλί να λένε πόσο τους έλειψε το σχολείο, πόσο θέλουν να ανοίξει πάλι... κλπ, κλπ
Μα τί άλλαξε; Πέστε μου κάτι που άλλαξε.
Βρήκαν το φάρμακο;
Βρήκαν το εμβόλιο;
Δεν κολλάνε τα παιδιά;
Δεν μεταδίδουν τα παιδιά;
Γιατί σας πήρε ο πόνος;

Είναι βέβαιο ότι θα επιστρατευτούν οι παππούδες για να παίρνουν τα παιδιά από τα σχολεία.

Τώρα οι παππούδες, που μέσα από γυάλινα προπετάσματα κάθε είδους βλέπουν τα εγγονάκια τους, δεν είναι ευπαθείς ομάδες;
Τώρα ο ιός έκανε συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση να κάτσει φρόνιμα;

Λοιπόν, η πρότασή μας είναι:


Μόνο η τρίτη λυκείου να πάει σχολείο και να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις στη διδαχθείσα ύλη, με αυστηρά μέτρα προστασίας τους.


Επειδή όμως και πάλι πολλά διακυβεύονται... πρόσβαση ελεύθερη στα Πανεπιστήμια για όλα τα παιδιά και να βρουν τρόπους οι Σχολές για το ποιο θα συνεχίσει και ποιο όχι. 
Όλα τα άλλα παιδιά να προβιβάζονται στην επόμενη τάξη και του χρόνου προσθέτουν την απολεσθείσα ύλη και διαμορφώνουν το πρόγραμμα κατάλληλα, αν έχουν βελτιωθεί τα πράγματα.
Γιατί; 
Γιατί για ένα μήνα να μπουν όλες οι οικογένειες σε μια τέτοια διαδικασία;
Γιατί να κοιτάμε τα παιδιά μας και να φεύγουμε από κοντά τους σαν να είναι μιάσματα;
Γιατί;
Τα παιδιά μας θα γίνουν η παράμετρος εξαγωγής συμπερασμάτων για την συμπεριφορά του ιού;
Τα παιδιά μας, και όλη η κοινότητα (αλήθεια γιατί αποφεύγετε τον όρο κοινωνία;) είναι, είμαστε ινδικά χοιρίδια για να βγάλετε μιαν άκρη με τον κορωνοϊό;
Τα παιδιά και η κοινωνία όλη;
Είστε σοβαρός;;;;

Αλειτούργητες αισθήσεις — Παντελής Μπουκάλας

Στο σπίτι του ο καθένας, με μειωμένες μέχρι μηδενισμού τις εξόδους στον ακινητοποιημένο κόσμο, ζούμε με επίσης αφόρητα και απότομα μειωμένες τις πηγές απ’ όπου μέχρι χθες αντλούσαμε εικόνες, πληροφορίες, συγκινήσεις και ερεθίσματα. 
Για να ’χουν το μυαλό και η καρδιά την πρώτη ύλη τους. Να συνθέτουν, να επεξεργάζονται, να δυσαρεστούνται, να χαίρονται, να απορρίπτουν,.. να αγκαλιάζουν. Να μετέχουν στα ανθρώπινα.
Στο μισάωρο ή στη μια ώρα που βγαίνεις έξω, για να περπατήσεις, να πας στο φαρμακείο ή στο ψιλικατζίδικο, ή για να βγάλεις βόλτα το αγχωμένο σκυλί, καμία από τις υπολειτουργούσες αισθήσεις σου δεν προλαβαίνει να δουλέψει στα σωστά της, να ξεδιψάσει. 
Το βλέμμα σου, στραμμένο προληπτικά προς την άσφαλτο ή προς τους τοίχους, σπάνια συναντάει άλλο βλέμμα, σπάνια ανταλλάσσει χαμόγελα.
Η αφή

απαγορευμένη έτσι κι αλλιώς, αφού κηρύχτηκε εξαιρετικά επικίνδυνη, έχει πια ένα ζευγάρι γάντια να τη χωρίζουν από τα πράγματα, τους καρπούς και τα φρούτα. 
Αλλά και από το χέρι των γειτόνων και των φίλων, από το λαιμουδάκι της γάτας ή το μουτράκι του σκύλου. 
Από το ένα δελτίο ειδήσεων στο άλλο ακούς τις ανανεωνόμενες εικασίες των επιστημόνων, που δηλώνουν με κάθε ειλικρίνεια ότι προς το παρόν οι αβεβαιότητές τους είναι σαφώς περισσότερες από τις σίγουρες γνώσεις τους. 
Μπερδεύεσαι λοιπόν, μαθαίνεις και ξεμαθαίνεις σε ταχύτατο ρυθμό, διστάζεις, ολοένα διστάζεις. 
Και καταλήγεις να υποτάσσεσαι στη συνθήκη της Κοινωνικής Απόστασης. Της φραγής. Της αποξένωσης.

Η γεύση; 

Δεν πίνεις πια έξω το καφεδάκι σου, το κρασάκι, την μπίρα, το τσίπουρο. Δεν γεύεσαι τις χαρές της παρέας δηλαδή, και απομακρύνεσαι έτσι κάθε μέρα και περισσότερο από αυτό που ήταν πάντα η μέθοδός σου για ν’ αντέχεις. 
Και του σπιτιού τα καλούδια, καλά κι άγια είναι. 
Αλλά να. 
Η χωριάτικη παύει να είναι χωριάτικη, αν δεν σμίγουν στο πιάτο πέντε κι έξι θηρευτικά πιρούνια, που κυνηγούν βουλιμικά την ελιά και το κρεμμύδι.
Η ακοή; 
Ακούει την ασήκωτη σιωπή. Και πια δεν της αρέσει. Αρχισε ήδη να νοσταλγεί τον θόρυβο, τη βοή, τη φασαρία – όπως ο Θανάσης Βέγγος νοστάλγησε το καυσαέριο μόλις βγήκε μισή ώρα έξω από την Αθήνα, κι έσπευσε να το ρουφήξει από την εξάτμιση του αυτοκινήτου. 

Η όσφρηση; Περνάς δίπλα στις ανθισμένες νεραντζιές των πεζοδρομίων (μοιραία απεριποίητες, όπως και οι πρασινάδες στα παρκάκια, όπου θέριεψαν οι αγριάδες) και φοβάσαι να κόψεις το ανθάκι της, να χαρείς την ευωδιά του. 
Και ντρέπεσαι γι’ αυτό.
του Παντελή Μπουκάλα
Καθημερινή (09.4.2020)

Μινωικός Πολιτισμός (Το ανάκτορο της Κνωσού) - Ιστορία Γ' Δημοτικού

Στη µινωική Κρήτη υπήρχαν πολλές πόλεις. 
Οι µεγαλύτερες ήταν η Κνωσός, η Φαιστός, τα Μάλια και η Ζάκρος
Σε όλες αυτές τις πόλεις υπήρχαν µεγάλα ανάκτορα
Όμως το µεγαλύτερο και πιο λαµπρό ανάκτορο ήταν της Κνωσού.
Σύμφωνα µε την παράδοση ήταν έργο του µυθικού Αθηναίου αρχιτέκτονα Δαίδαλου
Έμοιαζε µε µικρή πολιτεία. 
Ήταν τεράστιο και κτισμένο γύρω από µια πολύ µεγάλη αυλή. Είχε πολλά κτίρια µε τέσσερις και πέντε ορόφους και χίλια πεντακόσια δωµάτια. 
Είχε απέραντους διαδρόμους, σκάλες, µεγάλες αποθήκες κι αµέτρητα εργαστήρια. Ήταν πολύπλοκο, πραγματικός λαβύρινθος. 
Στο ανάκτορο υπήρχαν και πολλά ιερά, στολισμένα µε πέτρινα κέρατα ταύρου και διπλούς πελέκεις που ήταν τα σύμβολα της µινωικής Κρήτης. 
Υπήρχε υδραγωγείο, που έφερνε νερό στα ανάκτορα από µακριά και σύστημα αποχέτευσης.
Τα δωµάτια είχαν βεράντες και οι τοίχοι τους ήταν στολισμένοι µε θαυμάσιες τοιχογραφίες, που απεικόνιζαν λουλούδια και πουλιά, ψάρια, δελφίνια, πρίγκιπες και αρχόντισσες. 
Ένα από τα οµορφότερα δωµάτια του ανακτόρου ήταν η αίθουσα του θρόνου.
Στο ανάκτορο ζούσε ο βασιλιάς µε την οικογένειά του κι άλλα πεντακόσια άτομα: ιερείς, υπηρέτες, αποθηκάριοι, καλλιτέχνες και τεχνίτες.
Στις τεράστιες αποθήκες του ανακτόρου, µέσα σε ψηλά αγγεία, αποθήκευαν δηµητριακά, µέλι, λάδι, κρασί, όσπρια και άλλα γεωργικά προϊόντα. Στα εργαστήρια αµέτρητοι τεχνίτες εργάζονταν καθημερινά κι έφτιαχναν αγγεία, κοσμήματα, υφάσματα, εργαλεία.
Όλων αυτών αρχηγός ήταν ο βασιλιάς. Αυτός κανόνιζε ποια προϊόντα έπρεπε να πουληθούν και τι θα έφερναν τα εµπορικά καράβια από τις άλλες χώρες.

περισσότερα εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Monday 27 April 2020

Μαθητές έχασαν την εκδρομή τους και έδωσαν τα χρήματα σε παιδί με λευχαιμία

Τα χρήματα της εκδρομής τους στην Κέρκυρα προσέφεραν οι μαθητές του 2ου Γυμνασίου Νάουσας στον 16χρονο Γιώργο Κ. μαθητή του ΕΠΑΛ Νάουσας που πάσχει από οξεία μυελογενή λευχαιμία και η οικογένεια του βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση.
naousanews
Ο κορωνοϊός τους χάλασε την εκδρομή στην Κέρκυρα, που περίμεναν με αγωνία απο την αρχή της χρόνιας οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου του 2ου γυμνασίου της Νάουσας.

Αυτή η απόφαση τους στεναχώρησε αλλά τα παιδιά κατάφεραν να μετατρέψουν την λύπη τους σε χαρά με μια αξιέπαινη πράξη.
Επέλεξαν τα χρήματα της εκδρομής που είχαν συγκεντρώσει αντί να τα λάβουν πίσω να τα δώσουν σε μαθητή του ΕΠΑΛ που νοσεί απο λευχαιμία.
Μια κίνηση άξια συγχαρητηρίων απο παιδιά που μας γεμίζουν ελπίδα για ένα καλύτερα αύριο!

oraiokastro24

Τα παιδιά βγήκαν ξανά από το σπίτι.... Τα σχολεία όμως παραμένουν κλειστά.

Εικόνες ελπίδας στην Ισπανία, καθώς για πρώτη φορά μετά από έξι εβδομάδες οι πόλεις της χώρας γέμισαν με παιδικές φωνές και χαμόγελα.
Πεζή και με ποδήλατα, σκέιτ-μπορντ και πατίνια, οι μικροί Ισπανοί βγήκαν επιτέλους σήμερα από τα σπίτια τους για πρώτη φορά έπειτα από έξι εβδομάδες ζωής σ' ένα από τα αυστηρότερα lock-down στην Ευρώπη.
Η Ισπανία μετρά δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει αποφασίσει τη μερική χαλάρωση των μέτρων απαγόρευσης.
Σήμερα επετράπη στα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών επετράπη να βγουν έξω. Παιδιά που φορούσαν προστατευτικές μάσκες έκαναν σήμερα βόλτες στους δρόμους της Μαδρίτης.

 
Η 9χρονη Λουσία Ιμπάνιεθ, η οποία βγήκε για έναν περίπατο με τη μητέρα της, είπε πως στη διάρκεια του lockdown της έλειψαν οι δρόμοι και τα πάρκα και «το να αισθάνεσαι τον αέρα στο πρόσωπό σου».
«Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μου έλειπε το σχολείο, όμως μου έλειψε πραγματικά», πρόσθεσε.
Στα παιδιά επιτρέπεται καθημερινά μία ώρα υπαίθριας δραστηριότητας υπό επίβλεψη από τις 9 π.μ. μέχρι τις 9 μ.μ., κατά την οποία είναι υποχρεωμένα να παραμένουν σε απόσταση μέχρι ενός χιλιομέτρου από το σπίτι τους.
Οι ενήλικες μπορούν να συνοδεύουν έως τρία παιδιά, τα οποία δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν παιδικές χαρές ούτε να μοιράζονται παιγνίδια, και πρέπει να συμμορφώνονται με τις οδηγίες για κοινωνική απόσταση παραμένοντας σε απόσταση τουλάχιστον δύο μέτρων από άλλους ανθρώπους.

Τα σχολεία παραμένουν κλειστά.

 
Photos: AP Photo/Emilio Morenatti
efsyn.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Sunday 26 April 2020

Χαμομηλάκι το Αντικαταθλιπτικό!! / Chamomile {Matricaria recutita) May Provide Antidepressant Activity

Το χαμομήλι είναι γνωστό για τις θεραπευτικές ιδιότητες του σε θέματα δυσπεψίας, στομαχικών διαταραχών, αϋπνίας και ημικρανίας. 
Μια έρευνα όμως του πανεπιστημίου της Pennsylvania ανακάλυψαν πως το χαμομήλι μπορεί να βοηθήσει και τους ανθρώπους που υποφέρουν από άγχος, στρες και κατάθλιψη.
Chamomile (Matricaria recutita) May Provide Antidepressant Activity
Στην έρευνα οι επιστήμονες σύγκριναν τα αποτελέσματα τυποποιημένων τεστ, σχεδιασμένων να μετρούν την γενικευμένη αγχώδη διαταραχή. 
Σε μια περίοδο οκτώ εβδομάδων οι μισοί εθελοντές που συμμετείχαν κατανάλωναν κάψουλες χαμομηλιού ενώ οι άλλοι μισοί ένα εικονικό φάρμακο.
Κατά τον έλεγχο που έγινε στους συμμετέχοντες σχετικά με τις μεταβολές στα συμπτώματα άγχους κατά την διάρκεια της έρευνας, φάνηκε πως όσοι λάμβαναν το χαμομήλι είχαν και μείωση των συμπτωμάτων, δηλαδή κατά τους επιστήμονες το αποτέλεσμα ήταν “κλινικά και στατιστικά σημαντικό”.

Είναι γνωστή η βοηθητική δράση του χαμομηλιού σε προβλήματα ύπνου, αν και ακόμα οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τον ακριβή τρόπο λειτουργίας του, το χαμομήλι μπορεί να χαλαρώσει το σώμα και να προσφέρει ένα ωραίο αίσθημα υπνηλίας πριν τον βραδινό ύπνο.

Η εμφάνιση κατάθλιψης είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με την έλλειψη ή την κακή ποιότητα του βραδινού ύπνου.
Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα στο Journal of Affective Disorders η χρήση χαμομηλιού για την βελτίωση της ποιότητας του βραδινού ύπνου μπορεί να έχει και ένα πολύ θετικό αποτέλεσμα στην απομάκρυνση του κινδύνου εκδήλωσης κατάθλιψης. 
Αντίθετα από άλλες μεθόδους που ...
..............
η συνέχεια στο Πρασινούλι 
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Οργανώστε το Παιδικό Δωμάτιο σύμφωνα με τη μέθοδο Montessori

Το παιδί μαθαίνει από τα ερεθίσματα που παίρνει από το περιβάλλον του και μέσω αυτών γίνεται ανεξάρτητο, γι’ αυτό πρέπει να το διευκολύνουμε να ανακαλύψει τον κόσμο στην καθημερινότητά του.

How to Design a Montessori Bedroom for Your Toddler

Σύμφωνα με τη μέθοδο Μοντεσσόρι, ένας τρόπος να το πετύχουμε είναι να οργανώσουμε το δωμάτιό του απλά, πρακτικά, έξυπνα και σύμφωνα πάντα με την ηλικία του. 

Το κρεβάτι στο πάτωμα
Τοποθετώντας το στρώμα στο πάτωμα σε μια γωνία του δωματίου, το παιδί μπορεί να ανεβαίνει και να κατεβαίνει απ’ αυτό όποτε θέλει κι εσείς να μην φοβάστε μήπως πέσει και χτυπήσει, όπως με το κλασικό κρεβάτι. 
Δίπλα του, μπορείτε να στρώσετε ένα χαλί στο οποίο θα παίζει, αν θέλει.

Βάλτε έναν καθρέφτη
Ενδεχομένως έχετε παρατηρήσει ότι στα παιδιά αρέσει να παρατηρούν τον εαυτό τους- είναι ένας τρόπος να ανακαλύψουν τις ικανότητές τους και να έρθουν σ’ επαφή με το σώμα τους. 
Ένας καθρέφτης που θα τοποθετηθεί οριζόντια και χαμηλά, θα τα βοηθήσει στο έργο και την παρατήρησή τους. 
Για να προλάβουμε την ανησυχία σας, προτιμήστε άθραυστους καθρέφτες που αντί για γυαλί, είναι φτιαγμένοι από πλαστικό υψηλής ποιότητας και έτσι το παιδί δεν κινδυνεύει να τραυματιστεί. 

Έπιπλα «κομμένα και ραμμένα» στα μέτρα των παιδιών
Το γραφείο του παιδιού και όλα τα υπόλοιπα έπιπλα πρέπει να είναι «κομμένα και ραμμένα» για τις διαστάσεις του. Έτσι, δεν θα το «τρομάζουν» και θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί χωρίς να δυσκολεύεται. 
Επιπλέον, θα τα ξεχωρίζει από τα έπιπλα των «μεγάλων» και θα τα νιώθει περισσότερο δικά του.

(Παν)εύκολη πρόσβαση στα παιχνίδια
Όπως και τα έπιπλα, έτσι και τα παιχνίδια πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμα στο παιδί και φυσικά να μην ξεπερνούν το ύψος του. Οι κανόνες που πρέπει να ακολουθήσετε είναι οι εξής:

*Προτιμήστε μια διώροφη, χαμηλή και μακρόστενη ραφιέρα που θα επιτρέπει στο παιδί να την χρησιμοποιεί σαν τραπεζάκι ή πάγκο παιχνιδιού, αν θέλει.

*Τα παιχνίδια πρέπει να είναι λίγα. Το παιδί θα μπορεί να συγκεντρωθεί περισσότερο στο καθένα από αυτά και να κατανοήσει πώς «δουλεύει».

*Η οργάνωση είναι εξίσου σημαντική. 
Ομαδοποιήστε τα παιχνίδια και τοποθετήστε τα σε πλαστικά ή ψάθινα καλαθάκια, τα οποία όμως δεν θα παραγεμίσετε. Τα τουβλάκια, για παράδειγμα, θα τοποθετηθούν όλα μαζί. Έξω απ’ το κουτί, μπορείτε να κολλήσετε μια ζωγραφιά ή μια φωτογραφία του κάθε παιχνιδιού για να βλέπει το παιδί το περιεχόμενό του. Είναι σημαντικό η κάθε κατηγορία παιχνιδιών να είναι ευδιάκριτη και να μην μπερδεύεται με τις υπόλοιπες. Μ’ αυτόν τον τρόπο, γίνεται πιο εύκολη και η οργάνωσή τους.

*Για τα μεγάλα παιχνίδια και τις δραστηριότητες, τοποθετήστε έναν δίσκο που θα οριοθετεί τον χώρο που θα παίζει το παιδί.

Αλλά και στα ρούχα
Η ντουλάπα του παιδιού πρέπει να είναι φτιαγμένη αποκλειστικά για εκείνο. Γι’ αυτό, «κατεβάστε» το κοντάρι με τη βοήθεια του μπαμπά για να κρεμάσετε τα παιδικά ρούχα σε ύψος που να μπορεί να έχει εύκολη πρόσβαση, όπως στη φωτογραφία. 
Ακόμα κι αν δεν ντύνεται μόνο του, μπορεί να επιλέξει για παράδειγμα τα ρούχα που θα βάλει στον παιδικό σταθμό. Ακόμα κι αυτές οι δόσεις αυτοεξυπηρέτησης διευκολύνουν το παιδί να παίρνει μικρές πρωτοβουλίες και να γίνεται λίγο- λίγο όλο και πιο αυτόνομο.

Τα βιβλία του παιδιού πρέπει να έχουν ξεχωριστή θέση
Τα στοιβαγμένα σε μια βιβλιοθήκη παραμύθια και βιβλία του παιδιού δεν βοηθούν στο να του εξάψουν την περιέργεια για να τα ανοίξει. Προτιμήστε να τοποθετήσετε στον τοίχο ραφάκια στα οποία θα απλώσετε τα βιβλία. Το παιδί πρέπει να βλέπει το εξώφυλλό τους για να επιλέξει ποιο θα διαβάσει κάθε φορά.

Η γωνιά του παιχνιδιού
Μια αυτοσχέδια τέντα, παζλ δαπέδου, μια φλοκάτη ή ακόμα και μια κουβερτούλα οριοθετούν την γωνιά του παιχνιδιού, στην οποία το παιδί θα ξεδιπλώνει τη φαντασία του. Φροντίστε να την εμπλουτίσετε με διαφορετικά υλικά που θα εξιτάρουν τις αισθήσεις του παιδιού. 

Αλλά και η γωνιά της φύσης
Η φύση είναι σχολείο για κάθε παιδί. Κοντά στο παράθυρο, δημιουργήστε μια γωνιά με μια μικρή γλαστρούλα, πέτρες και κοχύλια από τις καλοκαιρινές σας διακοπές. 
Δίπλα τοποθετήστε έναν μεγεθυντικό φακό για να τα παρατηρεί το παιδί πιο εύκολα. Μπορείτε να επιλέξετε κάποιο από τα φυτά εσωτερικού χώρου που καθαρίζουν τον αέρα. Αν έχετε ακόμα ενδοιασμούς, μπορείτε να απομακρύνετε τη γλάστρα απ’ το παιδικό δωμάτιο κάθε βράδυ πριν το παιδί πέσει για ύπνο.

mama365
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki