Μα, για όλα;

Ναι, φίλε/η, για όλα... 

Για την "αναποδιά", που σου ανέτρεψε τα φιλόδοξα σχέδια, για το ατύχημα που δεν έγινε δυστύχημα... 

Για όλα, να λες «Δόξα τω Θεώ»... 

Στις παρακλήσεις πρώτοι είμαστε. Δώσε μου το ένα, κάνε μου τούτο, χάρισέ μου το άλλο...

Άσε τα παρακάλια, τη ζητιανιά, τα χαζά αιτήματα, τις ανούσιες απαιτήσεις. 

Σ' αυτά είμαστε πρώτοι, όλοι μας...

Στα δύσκολα «Δόξα τω Θεώ» να λες για όλα... 

Στα εύκολα, ίσως, εύκολα να σου βγαίνει, αν δεν ξεχνάς εντελώς τον Πατέρα στις χαρές σου... 

Στα δύσκολα, «δεν βλέπω άσπρη μέρα» λες... μουτζωμένος/η είμαι... με γρουσούζεψαν... γιατί σ' εμένα...  

και βλαστημάς την τύχη σου και με τον Πατέρα τα βάζεις για «το κακό που σε βρήκε»...

Πες με την ψυχή σου, την καρδιά και το μυαλό σου «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν» και ανάλαβε παλληκαρήσια τις ευθύνες σου...

Εξόριστος, ταλαιπωρημένος, άρρωστος ο Χρυσόστομος, πρώτος αυτός το είπε και... ξεψύχησε

Δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν. Αμήν 

Το Χαμομηλάκι