Wednesday 4 February 2015

Pablo Neruda(?) Martha Medeiros - Ἀργοπεθαίνει - 'Die Slowly'

Το διάσημο ποίημα «Muere lentamente» («Αργοπεθαίνει») κυκλοφορεί στο διαδίκτυο – από το 2009 περίπου – αποδιδόμενο, πολλές φορές, στον Πάμπλο Νερούδα. Όμως, ανήκει στη συγγραφέα και δημοσιογράφο Martha Medeiros από τη Βραζιλία. 
Η ίδια, επικοινωνώντας με το ίδρυμα «Πάμπλο Νερούδα», κατέθεσε αποδεικτικά στοιχεία που δείχνουν πως το κείμενο είναι δικό της για να αποκατασταθεί η περεξήγηση, αφού φαίνεται πως από το 2000 είχε συγγράψει το ποίημα με τίτλο «A Morte Devagar» («Αργά προς τον θάνατο»). 
Το ίδρυμα απάντησε πως δεν γνωρίζει για ποιο λόγο το ποίημα αποδίδεται στο Χιλιανό ποιητή, κάνοντας το γύρο του κόσμου μέσα από το διαδίκτυο, τονίζοντας πως το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και με άλλα «ανώνυμα» ποιήματα.

Ἀργοπεθαίνει ὅποιος γίνεται σκλάβος τῆς συνήθειας,
ἐπαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τὶς ἴδιες διαδρομές,
ὅποιος δὲν ἀλλάζει περπατησιά,
ὅποιος δὲν διακινδυνεύει ν᾿ ἀλλάξει χρῶμα στὰ ροῦχα του,
ὅποιος δὲν μιλᾶ σὲ ὅποιον δὲν γνωρίζει.


Ἀργοπεθαίνει ὅποιος ἀποφεύγει ἕνα πάθος,
ὅποιος προτιμᾶ τὸ μαῦρο γιὰ τὸ ἄσπρο
καὶ τὰ διαλυτικὰ σημεῖα στὸ «Ι»
ἀντὶ ἑνὸς συνόλου συγκινήσεων ποὺ λαμποκοποῦν τὰ μάτια,
ποὺ μετατρέπουν ἕνα χασμουργητὸ σὲ ἕνα χαμόγελο,
ποὺ κάνουν τὴν καρδιὰ νὰ κτυπᾶ στὸ λάθος
καὶ στὰ συναισθήματα.


Ἀργοπεθαίνει ὅποιος δὲν ἀναποδογυρίζει τὸ τραπέζι,
ὅποιος δὲν εἶναι εὐτυχισμένος στὴ δουλειά του,
ὅποιος δὲν διακινδυνεύει τὴ βεβαιότητα γι᾿ ἀβεβαιότητα
γιὰ νὰ κυνηγήσει ἕνα ὄνειρο,
ὅποιος γιὰ μιὰ φορὰ τουλάχιστον στὴ ζωή του
δεν απέφυγε τὶς ἐχέφρονες συμβουλές.

Ἀργοπεθαίνει ὅποιος δὲν ταξιδεύει,
ὅποιος δὲν διαβάζει,
ὅποιος δὲν ἀκούει μουσική,
ὅποιος δὲν βρίσκει χάρη στὸν ἑαυτό του.


Ἀργοπεθαίνει ὅποιος καταστρέφει τὸν ἔρωτά του,
ὅποιος δὲν ἐπιτρέπει νὰ τὸν βοηθήσουν,
ὅποιος δαπανᾶ μέρες παραπονούμενος γιὰ τύχη κακή
ἣ γιὰ τὴν ἀσταμάτητη βροχή.


Ἀργοπεθαίνει ὅποιος παρατᾶ ἕνα σχέδιο πρὶν ν᾿ ἀρχίσει,
ὅποιος δὲν ρωτᾶ γιὰ πράγματα ποὺ δὲν γνωρίζει,
ὅποιος δὲν ἀπαντᾶ, ὅταν τὸν ρωτοῦν κάτι ποὺ ξέρει.


Ἀποφεύγουμε τὸν θάνατο σὲ μικρὲς δόσεις,
ὅταν θυμόμαστε πάντοτε ὅτι γιὰ νὰ εἶσαι ζωντανὸς
χρειάζεται μία προσπάθεια πολὺ μεγαλύτερη
ἀπὸ τὸ ἁπλὸ γεγονὸς τῆς ἀναπνοῆς.
Μόνο ἡ ἔνθερμη ὑπομονὴ θὰ ὁδηγήσει στὴν ἐπίτευξη
μιᾶς λαμπρῆς εὐτυχίας.


He who becomes the slave of habit,
who follows the same routes every day,
who never changes pace,
who does not risk and change the color of his clothes,
who does not speak and does not experience,
dies slowly.

He or she who shuns passion,
who prefers black on white,
dotting ones "it’s" rather than a bundle of emotions, the kind that make your eyes glimmer,
that turn a yawn into a smile,
that make the heart pound in the face of mistakes and feelings,
dies slowly.

He or she who does not turn things topsy-turvy,
who is unhappy at work,
who does not risk certainty for uncertainty,
to thus follow a dream,
those who do not forego sound advice at least once in their lives,
die slowly.

He who does not travel, who does not read,
who does not listen to music,
who does not find grace in himself,
she who does not find grace in herself,
dies slowly.

He who slowly destroys his own self-esteem,
who does not allow himself to be helped,
who spends days on end complaining about his own bad luck, about the rain that never stops,
dies slowly.

He or she who abandon a project before starting it, who fail to ask questions on subjects he doesn't know, he or she who don't reply when they are asked something they do know,
die slowly.

Let's try and avoid death in small doses,
reminding oneself that being alive requires an effort far greater than the simple fact of breathing.

Only a burning patience will lead
to the attainment of a splendid happiness.
   

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα

 (ΔΕΠ-Υ): Τα υπέρ και τα κατά 
 kids-play-ftr
Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ): Τα υπέρ και τα κατά. Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής είναι μια χρόνια νευρολογική διαταραχή η οποία επηρεάζει κυρίως τη συμπεριφορά. Τα παιδιά, με αυτή τη διαταραχή, χαρακτηρίζονται ως απρόσεκτα, παρορμητικά και κυρίως, υπερκινητικά.

Τα χαρακτηριστικά των παιδιών με ΔΕΠ-Υ
Έρευνες έδειξαν πως στα αγόρια τα παρακάτω χαρακτηριστικά γίνονται εμφανή πριν από τα 7 χρόνια, ενώ στα κορίτσια μετά από τα 7 χρόνια. Τα κορίτσια, επίσης, παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης, αντιμετωπίζουν προβλήματα στη διατροφή τους (ανορεξία ή βουλιμία) και αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες αποτυχίες στις σχέσεις με τους άλλους και στο χώρο εργασίας τους, απ’ ότι συμβαίνει στα αγόρια.
Τα χαρακτηριστικά των παιδιών με ΔΕΠ-Υ είναι τα εξής:
  • Είναι παρορμητικά (ενεργούν αυθόρμητα, είναι ανυπόμονα και απαιτούν την άμεση ικανοποίηση των επιθυμιών τους, αλλιώς θυμώνουν εύκολα).
  • Είναι απρόσεκτα (δυσκολεύονται στο να ακολουθούν οδηγίες, χάνουν πράγματα, η προσοχή τους διασπάται από τα διάφορα εξωτερικά ερεθίσματα, αφαιρούνται εύκολα, αγχώνονται, αφήνουν μισοτελειωμένες δουλειές, δεν ακούν όταν κάποιος τους απευθύνει το λόγο).
  • Είναι υπερκινητικά (κινούνται γρήγορα με αποτέλεσμα να είναι επιρρεπή σε ατυχήματα, υπάρχει έλλειψη ηρεμίας, αισθάνονται την ανάγκη να κρατούν, πάντα, κάτι στα χέρια τους, έχουν εμφανή εκνευρισμό).
  • Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
  • Δεν αντέχουν τις αλλαγές στη ρουτίνα τους.
  • Παρουσιάζουν αστάθεια στη διάθεσή τους.
  • Αντιμετωπίζουν προβλήματα ύπνου.
Στο σχολείο
  • Δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στο ελεύθερο παιχνίδι.
  • Κουνιούνται πέρα δώθε στο θρανίο τους.
  • Γράφουν γρήγορα και πολλές φορές δυσανάγνωστα (το 60% των παιδιών με ΔΕΠ-Υ έχουν δυσγραφία).
  • Είναι αργοί στην ανάγνωση κειμένων και δυσκολεύονται στην ανάγνωση ποιημάτων.
  • Κάνουν ορθογραφικά λάθη.
  • Αργούν να κάνουν τις αριθμητικές πράξεις και δείχνουν εμφανή εκνευρισμό και ανυπομονησία στην επίλυση των προβλημάτων.
  • Παρουσιάζουν ανεπαρκή έλεγχο των λεπτών κινήσεων με αποτέλεσμα να υστερούν στην κοπτική και στη ζωγραφική.
  • Δεν τελειώνουν τις σχολικές τους εργασίες.
Τα θετικά χαρακτηριστικά των παιδιών με ΔΕΠ-Υ
  • Έχουν πολύ χιούμορ.
  • Είναι δραστήρια και έξυπνα.
  • Είναι αυθόρμητα και επίμονα.
  • Δε βαριούνται εύκολα.
  • Είναι πρόθυμα στο να δοκιμάζουν καινούρια πράγματα.
  • Γνωρίζουν πως να διασκεδάζουν το κοινό.
  • Είναι πολύ καλοί στην παρέα.
  • Δείχνουν ευαισθησία στις ανάγκες των άλλων.
  • Τα βγάζουν πέρα σε δύσκολες καταστάσεις.
  • Έχουν πολλή φαντασία.
  • Είναι καλοί στους αυτοσχεδιασμούς.
  • Είναι καινοτόμοι.
  • Προσπαθούν, με κάθε τρόπο, να αποδίδουν εξίσου με τους συμμαθητές τους, στο σχολείο.
  • Είναι τόσο φιλότιμα, που προσπαθούν πολύ ώστε να μην απογοητεύσουν τους γονείς και τους δασκάλους του.
Τρόποι Αντιμετώπισης
Στην τάξη
  • Το παιδί κάθεται στο μπροστινό θρανίο, απέναντι από την έδρα της δασκάλας. Η δασκάλα προσπαθεί να διατηρεί, συχνά, οπτική επαφή.
  • Γύρω από το παιδί, καλό είναι, να μην υπάρχουν ερεθίσματα που του διασπούν την προσοχή.
    Κατά τη διάρκεια του μαθήματος, είναι σημαντικό να υπάρχει ησυχία και σωστή οργάνωση. Οι όποιες οδηγίες που δίνονται να είναι με απλά λόγια.
  • Όταν η δασκάλα καταλάβει πως το παιδί δεν προσέχει, απλά τον χτυπά στην πλάτη για να το επαναφέρει.
  • Κατά τη διάρκεια κάποιας σχολικής εργασίας, η δασκάλα δεν επιτρέπει στο παιδί να σηκωθεί αν, βέβαια, δεν υπάρχει πολύ σημαντικός λόγος.
  • Η δασκάλα μαζί με το παιδί βάζουν καθημερινούς στόχους, όπως π.χ. το παιδί να παραμείνει στη θέση του για 15’ λεπτά ή να αντιγράψει μια πρόταση χωρίς να διασπαστεί η προσοχή του. Κάθε φορά που το παιδί θα πετυχαίνει το στόχο του, θα παίρνει από ένα αυτοκόλλητο ή κάποιον έπαινο.
  • Η δασκάλα μπορεί να έχει μια κάρτα σημειώσεων πάνω στην οποία θα αναγράφεται η συμπεριφορά του παιδιού μέσα και έξω από την τάξη και η πορεία ενός συγκεκριμένου στόχου. Στο τέλος της σχολικής ημέρας, αυτή η κάρτα αποστέλλεται στο σπίτι, έτσι ώστε να ελεγθεί από τους γονείς.
  • Το παιδί έχει, πάντα, ένα τετράδιο όπου, μαζί με τη δασκάλα, γράφει τις αυριανές σχολικές του εργασίες.
    Είναι σημαντικό η επικοινωνία δασκάλου και παιδιού να είναι ξεκάθαρη και φιλική, έτσι ώστε το παιδί να νιώσει ασφάλεια.
Στο σπίτι
  • Ο γονιός προσπαθεί να ακολουθεί πιστά το πρόγραμμα ρουτίνας. Αν είναι να αλλάξει κάτι και ο γονιός, ήδη, το γνωρίζει οφείλει να ενημερώσει το παιδί. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ προτιμούν τη ρουτίνα στο πρόγραμμά τους γιατί νιώθουν ασφαλή. Δεν τους αρέσουν ιδιαίτερα οι εκπλήξεις.
  • Στην πόρτα του ψυγείου, ο γονιός τοποθετεί το καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού και το διαβάζουν μαζί το πρωί πριν εκείνο φύγει για το σχολείο.
  • Ο γονιός πρέπει να διαμορφώσει κατάλληλα το χώρο που διαβάζει το παιδί (συνήθως το δωμάτιό του), έτσι ώστε να είναι, μεν, ένα ευχάριστο περιβάλλον, αλλά να μην υπάρχουν πολλά ερεθίσματα γύρω του. Πάνω στο γραφείο του να βρίσκονται μόνο τα μαθήματα που έχει να κάνει (ξεκινάει από τα πιο δύσκολα) και τα μολύβια του.
  • Είναι σημαντικό για το παιδί να μην ξεφεύγει από το χρονοδιάγραμμά του. Να γνωρίζει πως τόσος χρόνος χρειάζεται για το διάβασμά του και τόσος χρόνος για κάποια εξωσχολική δραστηριότητα.
  • Είναι σημαντικό ο γονιός να κρατάει το παιδί στη θέση του μέχρι να ολοκληρώσει τη σχολική του εργασία. Εκείνη την ώρα προσπαθεί να του δείξει τρόπους, έτσι ώστε να οργανώσει καλύτερα τις εργασίες του και το χρόνο που απαιτείται για την κάθε μια.
  • Όταν βλέπει ο γονιός πως το παιδί δυσκολεύεται σε κάποια άσκηση, τη χωρίζει σε μικρότερα κομμάτια και δίνει χρόνο στο παιδί να ολοκληρώσει το κάθε κομμάτι.
  • Αν το παιδί επιθυμεί να μελετά μόνο του στο δικό του χώρο, τότε μπορεί να γίνει κάποια συμφωνία, όπως μόλις το παιδί ολοκληρώσει τις εργασίες του ο γονιός, απλά, να τις ελέγξει.
  • Ο γονιός δεν πρέπει να ξεχνάει την επιβράβευση.
  • Όταν το παιδί τελειώσει τη μελέτη των μαθημάτων του, ο γονιός το βοηθάει να ετοιμάσει την τσάντα του.
  • Καλό είναι ο γονιός να βάζει το παιδί νωρίς για ύπνο, διαβάζοντάς του κάποιο παραμύθι. Επίσης ένα χλιαρό μπάνιο και ένα ζεστό γάλα θα το βοηθήσουν να χαλαρώσει.
Φαρμακευτική Αγωγή
Αξίζει να σημειωθεί πως η φαρμακοθεραπεία δεν είναι, πάντα, αναγκαία στη ΔΕΠ-Υ.
Τα συνηθέστερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ΔΕΠ-Υ είναι τα ψυχοδιεγερτικά. Αυτά είναι: η μεθυλφενιδάτη, η πεμολίνη και η δεξτροαμφεταμίνη. Η μεθυλφενιδάτη (Ritalin) είναι η πιο διαδεδομένη και σχετικές έρευνες δείχνουν πως είναι αποτελεσματική στο 80-90% των περιπτώσεων με ΔΕΠ-Υ.
Αν και μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί κάποια οριστική θεραπεία για τη ΔΕΠ-Υ, οι διάφορες ψυχολογικές και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ. Το μόνο που χρειάζεται είναι ο δάσκαλος να αγαπήσει αυτό το παιδί, παρ’ όλη την παρορμητική, απρόσεκτη και υπερκινητική συμπεριφορά του και ο γονιός να πιστέψει στις απίστευτες δυνάμεις του και να το στηρίζει.


Πηγή: www.photodentro.gr

Ιωάννα Δημητριάδου

Εργάζεται ως Ειδική Παιδαγωγός σε παιδιά με δυσλεξία και μαθησιακές δυσκολίες από το 2001. Σπούδασε στο Sheffield Hallam University, Bachelor of Arts in Educational Psychology (1997, στην Ελλάδα) και στο University of Wales Swansea, Postgraduate Diploma in Teaching Dyslexic Children (2000). Είναι κάτοχος του Certificate in the Teaching of Synthetic Phonics (course approved by the University of New York, 2006), του Certificate in Teaching of Children with Dyslexia (course approved by the University of New York, 2008). Είναι μέλος του International Dyslexia Association. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά περιοδικά. Αρθογραφεί σε διάφορα blogs για θέματα δυσλεξίας και μαθησιακών δυσκολιών.

ikid

Για ένα μπαμπά η κόρη του θα είναι πάντα τέλεια

Αν και έχει διαφήμιση, αξίζει τον κόπο
The Perfect Daughter
Μια συγκινητική ιστορία ενός πατέρα που προσπαθεί να κάνει ευτυχισμένη την κωφάλαλη κόρη του. Ένας μπαμπάς που δείχνει στην κόρη του πόσο πολύ νοιάζεται για εκείνη.

____________
Πηγή: scoopnewz.eu
by Αντικλείδι

Προ-εφηβεία: Όσα πρέπει να ξέρετε για τα 11χρονα!

Απλά, θυμηθείτε τα δικά σας :)))
...............................
Σίγουρα κάποιοι φίλοι και κάποιοι συγγενείς θα σας έχουν ενημερώσει για τις συνήθειες που το παιδί σας θα αρχίσει να έχει όταν κλείσει τα 11 του χρόνια. Τίποτε όμως δεν συγκρίνεται με την πραγματικότητα.
 
 
...............................
Η προ-εφηβεία, δηλαδή το ηλικιακό διάστημα μεταξύ 9 και 13 ετών είναι καθοριστικό για να προετοιμάσεις το παιδί σου για τις αλλαγές που φέρνει η εφηβεία. Πώς πρέπει να το κάνεις και τι να του πεις;
περισσότερα εδώ
................................
Παιδί με παιδί διαφέρει, άρα και κάποιες συνήθειες σίγουρα θα είναι διαφορετικές, με εξαίρεση όμως τις παρακάτω οκτώ που όλα τα 11χρονα κάποια στιγμή θα εκδηλώσουν.
 
1. Θα κάνουν μπάνιο για περίπου μία ώρα
Πριν μερικά χρόνια με το ζόρι τα βάζατε στην μπανιέρα για να τα κάνετε μπάνιο και τώρα θέλουν και να κάνουν μπάνιο και να διαρκεί περίπου μία ώρα. Και καλά το καλοκαίρι που το νερό μέρα νύχτα είναι ζεστό. Φανταστείτε το χειμώνα να ανάβετε το θερμοσίφωνο για να κάνετε όλοι μπάνιο και να μη φτάνει τελικά για όλους;
2. Θα κάνουν τις ντουλάπες και τα ρούχα τους άνω κάτω
Τι και αν εσείς την προηγούμενη μέρα διπλώσατε και σιδερώσατε τα ρούχα τους; Την επομένη θα τα βρείτε όλα ανακατεμένα και πεταμένα αριστερά και δεξιά.
3. Θα ανυπομονούν να αρχίσει το σχολείο τους
Μπορεί εσείς πριν λίγο καιρό να τα πιέζατε να πάνε στο σχολείο, τώρα όμως μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, περιμένουν πώς και πώς να επιστρέψουν για να δουν τους φίλους τους.
4. Θα παίζετε «κρυφτούλι»
Μόνο ένα 11χρονο θα σας κάνει να σκέφτεστε ότι πάτε σε αποστολή αυτοκτονίας όταν θέλετε να ρωτήσετε «Πώς ήταν η μέρα στο σχολείο σήμερα»! Απλά μην ρωτάτε και αφήστε τα να σας πουν μόνα τους αν θέλουν!
5. Όταν θα θέλουν να σας αποφύγουν θα κάνουν τα πάντα
Σίγουρα όταν θα δείτε το 11χρονο σας να μαζεύει το δωμάτιο του χωρίς λόγο, όταν το δείτε να σας λέει «σ' αγαπώ» χωρίς λόγο και όταν πέφτουν αγκαλιές και καλοσύνες τότε σίγουρα «κάποιο λάκο έχει η φάβα»!
6. Η βαρεμάρα του δεν θα έχει όρια
«Μαμά νερό», «μαμά εκείνο», «μαμά το άλλο», θα το ακούτε συνέχεια ακόμη και αν αυτό που θέλει είναι σε απόσταση ενός μέτρου.
7. Δεν θα αντέχετε το άρωμα που θα βάζει
Όχι, ότι δεν θα σας αρέσει το άρωμα σαν μυρωδιά αλλά το ότι θα έχει «λουστεί» από πάνω μέχρι κάτω.
8. Να είστε προετοιμασμένοι για όλα
Οι ορμόνες χτυπάνε στο κόκκινο σε αυτή την ηλικία. Προσπαθούν να είναι ανεξάρτητα αλλά να είναι και παιδιά. Προσπαθούν να συμπεριφέρονται σαν ενήλικες αλλά χρειάζονται που και που τη μαμά και τον μπαμπά.
 
Πρόκειται για μια προ-εφηβεία και πρέπει να έχετε υπομονή για μερικά χρόνια. Εξάλλου κάπως έτσι ήσασταν και εσείς εκείνα τα χρόνια.
 
mothersblog.gr

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki