Monday 10 May 2021

Πανευρωπαϊκή αθλιότητα...

Ματωμένες φράουλες και σπαράγγια: 350.000 εργάτες γης, σκλάβοι σε μια πανευρωπαϊκή αθλιότητα...
Δύο μέτρα και δύο σταθμά ισχύουν για εκατοντάδες χιλιάδες εποχικούς εργαζόμενους στη Γερμανία από την ανατολική και νότια Ευρώπη. Ζουν και εργάζονται υπό σκανδαλώδεις συνθήκες.

Το χωριό Κίρχντορφ είναι μια κουκίδα στον χάρτη ανάμεσα στις πόλεις Βρέμη και Οσναμπρίκ. Τελευταία βρίσκεται όμως στο επίκεντρο της δημοσιότητας γιατί κάθε μέρα καταγράφεται αύξηση των κρουσμάτων σε εποχικούς εργαζόμενους που απασχολούνται σε μεγάλο αγρόκτημα με σπαράγγια. 
Χίλιοι εργάτες γης, οι περισσότεροι από χώρες της ανατολικής και δυτικής Ευρώπης, βρίσκονται σε καραντίνα υπό αστυνομική παρακολούθηση. Ο αριθμός των κρουσμάτων είναι ενδεικτικός για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαμένουν και εργάζονται αυτοί οι άνθρωποι.
Διαμονή κάτω από απαράδεκτες υγειονομικές συνθήκες

Αλλά δεν πρόκειται για μυστικό. Όταν μιλά κανείς με κατοίκους, ακούει πολύ συχνά ότι η εξέλιξη δεν τους ξαφνιάζει και ότι τα ΜΜΕ κλείνουν τα μάτια στο πρόβλημα. 
Ποιο είναι αυτό; 
Ότι οι 350.000 εποχικοί εργάτες που κάθε σεζόν φροντίζουν για να υπάρχουν φρέσκα σπαράγγια ή λαχταριστές φράουλες στα ράφια των σούπερ-μάρκετ, ζουν κάτω από απαράδεκτες υγειονομικές συνθήκες. Ένας εκ των ολίγων που δεν κρατά το στόμα του κλειστό είναι ο πάτερ Πέτερ Κόσεν, καθολικός ιερέας που τιμήθηκε από τον πρωθυπουργό της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας για την κοινωνική του προσφορά. Ο πάτερ Κόσεν ασκεί σφοδρή κριτική. Όπως λέει, ήδη από πέρυσι υπάρχει έξαρση κρουσμάτων κορωνοϊού στον χώρο παραγωγής τροφίμων στη Γερμανία.

«Συλλέξαμε όλο αυτό το διάστημα εμπειρίες, εμείς, η κοινωνία, οι αρμόδιοι, ότι καταγράφονται πολλά κρούσματα στους τομείς παραγωγή τροφίμων, στην συγκομιδή φρούτων και λαχανικών, στην βιομηχανία κρέατος και αλλού. Γι' αυτό προκαλούν ακόμη περισσότερη οργή οι απαράδεκτες συνθήκες διαμονής και εργασίας των ανθρώπων αυτών, οι οποίοι ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου. 
Με άλλα λόγια, γίνεται αποδεκτό ότι αυτοί οι άνθρωποι κινδυνεύουν, ότι δεν μπορούν να κρατήσουν αποστάσεις, ότι η πίεση για περισσότερη παραγωγή τούς εξουθενώνει. Έτσι σε περίοδο πανδημίας πέφτουν θύματα μαζικών εξάρσεων κορωνοϊού».

«Δύο μέτρα και δύο σταθμά»

Αλλά και ο Μπένζταμιν Λούιγκ από την Ευρωπαϊκή Ένωση Εποχικών Εργατών δεν αιφνιδιάζεται από την κατάσταση στο Κίρχντορφ. Υποστηρίζει ότι η πρόσληψη εποχικών εργατών είναι ένα διεθνές πρόβλημα και πρόκληση μαζί. 
Και επικρίνει για παράδειγμα το ότι πολλοί εξ αυτών δουλεύουν στη Γερμανία χωρίς να είναι ασφαλισμένοι. 
«Καμιά φορά έχει κανείς την εντύπωση ότι ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά» λέει ο πάτερ Κόσεν. 
«Όταν οι εργάτες έρχονται από χώρες της EE. την ανατολική και δυτική Ευρώπη, φαίνεται να μην εφαρμόζονται σε αυτούς, όσα ισχύουν, εάν θα έπρεπε να κάνουν την ίδια σκληρή δουλειά εργάτες από τη Γερμανία. Κι αυτό είναι κατακριτέο, γιατί εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά σε ότι αφορά την αξία της εργασίας, ακόμη κι αν οι εργάτες είναι εποχικοί».
Τον τελευταίο λόγο έχουν οι πολιτικοί, που δεν συμμερίζονται πάντα αυτήν την ανάγνωση των γεγονότων. Την Παρασκευή το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο θα ασχοληθεί με μέτρα υγειονομικής προστασίας σε αυτόν τον τομέα, χωρίς να μπει στην συγκεκριμένη έξαρσης κρουσμάτων στο Κίρχντορφ.

hellasjournal.com Με πληροφορίες από DW // Κρίστοφ Στρακ [Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου]

ideopigi
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Ποτέ ξανά»: Οι Simpsons στο Άουσβιτς/ The Simpsons in Auschwitz

Οι Σοβιετικοί απελευθέρωσαν το Άουσβιτς, το μεγαλύτερο κέντρο εξόντωσης και στρατόπεδο συγκέντρωσης, τον Ιανουάριο του 1945.
The Simpsons in Auschwitz
Το Άουσβιτς χτίστηκε κοντά στη βιομηχανική περιοχή της Σιλεσίας, μετά από διαταγή του Χάινριμ Χίμλερ, ανώτατου αρχηγού των Ες Ες και ιθύνοντα νου του Ολοκαυτώματος, τον Ιούνιο του 1940. Χτίστηκε εκεί λόγω της τοποθεσίας του.
Ήταν το μεγαλύτερο συγκρότημα στρατοπέδων της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Αποτελούνταν από τρία κύρια και 39 μικρότερα στρατόπεδα. Τα κύρια στρατόπεδα ήταν τα Άουσβιτς Ι (διοικητικό κέντρο, στρατόπεδο εξόντωσης πολιτικών κρατουμένων), Άουσβιτς ΙΙ - Μπίρκεναου (στρατόπεδο εξόντωσης) και Άουσβιτς ΙΙΙ (στρατόπεδο εργασίας).

Στο Άουσβιτς εξοντώθηκαν περισσότεροι από 1,1 εκατομμύρια άνθρωποι. 
Περίπου 900.000 πέθαναν μετά την επιλογή που έγινε άμεσα κατά την άφιξή τους. 
Άλλοι 200.000 άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες, υποσιτισμό, βαρύτατη κακοποίηση, συνέπειες ιατρικών πειραμάτων ή δολοφονήθηκαν. 
Οι συνηθέστεροι τρόποι εκτέλεσης ήταν: Δηλητηρίαση με το αέριο Κυκλώνας Β σε ειδικούς θαλάμους (θάλαμοι αερίων), πυρά πυροβόλου όπλου, θανατηφόρα ένεση, απαγχονισμός, θάνατος από ασιτία.

Μόνο η συνειδητοποίηση της φρίκης αυτής της περιόδου μπορεί να δημιουργήσει τα αντισώματα για να αποτραπεί η εκ νέου διάδοση του αντισημιτισμού.
Τα θύματα των Ναζί, όπως καταγράφονται στην επίσημη ιστοσελίδα του Μουσείου του Στρατοπέδου ήταν: Εβραίοι, πολιτικοί κρατούμενοι, Πολωνοί, Ρομά και «κοινωνικά απροσάρμοστοι», αιχμάλωτοι πολέμου, σωφρονιστικοί και ποινικοί κρατούμενοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά, ομοφυλόφιλοι και άλλες εθνικές ομάδες όπως Τσέχοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Σλοβένοι, κ.ά.

Τα κρεματόρια και οι θάλαμοι αερίων άρχισαν να γκρεμίζονται τον Νοέμβριο του 1944. Οι αποτεφρωτήρες αποσυναρμολογήθηκαν για να εγκατασταθούν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν-Γκούζεν, το οποίο οι εθνικοσοσιαλιστές τότε ακόμη πίστευαν ότι δεν θα πέσει στα χέρια των Συμμάχων. Ανατίναξαν το τελευταίο κρεματόριο λίγο πριν από την απελευθέρωση του στρατοπέδου, τον Ιανουάριο του 1945, για να κρύψουν τα ίχνη των πράξεών τους από τους Σοβιετικούς.
Μεταξύ της 17ης και 23ης Ιανουαρίου το στρατόπεδο εκκενώθηκε και περίπου 60.000 κρατούμενοι οδηγήθηκαν σε πορείες θανάτου προς τη Δύση. Στα στρατόπεδα του Άουσβιτς παρέμειναν συνολικά κοντά στους 7.500 φυλακισμένους, οι οποίοι λόγω ασθένειας και αδυναμίας ήταν αδύνατο να ακολουθήσουν την πορεία. Περισσότεροι από 300 τουφεκίστηκαν άμεσα.
Το πρώτο στρατόπεδο που απελευθερώθηκε ήταν το Άουσβιτς Ι, το μεσημέρι της 27ης Ιανουαρίου 1945, από την 60ή Στρατιά, επικεφαλής της οποίας ήταν ο συνταγματάρχης Πάβελ Κουρότσκιν. Δυστυχώς 200 από τους επιζώντες πέθαναν μερικές μέρες αργότερα, εξαιτίας της κακομεταχείρισης τους από τους Ναζί, παρά την ιατρική βοήθεια των Συμμάχων.

Ως μεγαλύτερο στρατόπεδο εξόντωσης του Τρίτου Ράιχ, το Άουσβιτς έγινε σύμβολο για τις μαζικές δολοφονίες των Ναζί και του Ολοκαυτώματος, θύματα του οποίου υπήρξαν περίπου 6 εκατομμύρια άνθρωποι.
Ο 46χρονος εικαστικός και ακτιβιστής AleXsandro Palombo είναι γνωστός για τις σκληρές και σατιρικές εικόνες του που αντλούν στοιχεία από την ποπ κουλτούρα και την pop art και επικεντρώνονται στη διαφορετικότητα, τον κοινωνικό σχολιασμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Με αφορμή την 75η επέτειο της απελευθέρωσης του Άουσβιτς από τις συμμαχικές δυνάμεις δημιουργεί μια σειρά από στιγμιότυπα μέσα στο Άουσβιτς - Μπίρκεναου με πρωταγωνιστές την οικογένεια των Simpsons, με τίτλο «Never Again»: The Simpsons go to Auschwitz. Μέσα στα έργα ξεχωρίζει, επίσης, μια εικόνα της Άννας Φρανκ, ως συμβόλου του Ολοκαυτώματος και της δίωξης των Εβραίων.

«Πρέπει να εκπαιδεύσουμε τις νέες γενιές και να τους πούμε τι συνέβη. Και χρειάζεται να το κάνουμε χωρίς φίλτρα και με ωμό τρόπο, ξανά και ξανά, μέσω της ανάμνησης των γεγονότων και με τρομακτικές εικόνες που δείχνουν τη φρίκη του Ολοκαυτώματος και την εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων. Μόνο η συνειδητοποίηση της φρίκης αυτής της περιόδου μπορεί να δημιουργήσει τα αντισώματα για να αποτραπεί η εκ νέου διάδοση του αντισημιτισμού» δήλωσε στο Bored Panda.
............
περισσότερα εδώ: lifo
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ο ματωμένος Μάης του ’36

Το φθινόπωρο του 1935 ξεκινά ένα κίνημα κινητοποιήσεων ανά την Ελλάδα. Μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, 1936, ο απολογισμός ήταν 1 νεκρός και 36 τραυματίες ενώ μέχρι τον Απρίλιο άλλοι 4 νεκροί και 52. Κατά το τετράμηνο αυτό σημειώθηκαν από την Κυβέρνηση Ιωάννη Μεταξά 642 συλλήψεις, 79 άνθρωποι εξορίστηκαν, 447 ακίνητα κατασχέθηκαν, 47 συγκεντρώσεις απαγορεύτηκαν και 115 άτομα βασανίστηκαν.

Όλα αυτά συσχετίζονται με τις δυσμενείς συνθήκες εργασίας, της αθέτησης της σύμβασης Παπαναστασίου και της μείωσης των μισθών που ανάγονται στην χρεοκοπία του 1932. Το κέντρο των κινητοποιήσεων ήταν η Θεσσαλονίκη.

Το κλίμα οξύνεται τον Φεβρουάριο του 1936 όταν εργάτες κάνουν κατάληψη στο εργαστάσιό τους. Στις 29 Απριλίου, η ΠΚΟ και η ΕΓΣΕΕ προκηρύσσουν απεργίες διαρκείας με κύριο αίτημα την τήρηση της Σύμβασης Παπαναστασίου. Η κατάσταση παρέμεινε ήρεμη μέχρι την 6 Μαΐου μέλη της ΕΕΕ αρχίζουν και πυροβολούν στο πλήθος στην πλατεία Βάλλη ενώ η χωροφυλακή συγκρούεται με άλλες ομάδες. Μέχρι και πριν την 9η Μαΐου είχαν τραυματιστεί πάνω από 70 άτομα.

9 Μαΐου 1936: Η μητέρα του Τάσου Τούση θρηνεί τον γιο της,
τον πρώτο νεκρό της αιματηρής καταστολής της διαδήλωσης
των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης

Στις 9 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη πέφτουν 12 νεκροί και 280 άλλοι τραυματίζονται. Αμέσως μετά από αυτά τα γεγονότα οι απεργοί επιτίθενται στους χωροφύλακες και η κατάσταση φεύγει εκτός ελέγχου και κόσμος κατευθύνεται προς την Εγνατία και την Αριστοτέλους ενώ άλλοι προς το Διοικητήριο όπου ξεκίνησαν συμπλοκές. Η Γενική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος επιστρατεύει το Γ’ Σώμα Στρατού όπου απαγορεύει κάθε διαδήλωση. Την επόμενη μέρα, πάνω από 150.000 διαδηλωτές βγαίνουν στους δρόμους και συμμετέχουν στην κηδεία των νεκρών. Αξίζει να ανεφερθεί ότι από βραδύς είχαν πλεύσει στην πόλη τρία αντιτορπιλικά και ένα τάγμα πεζικού με τη βοήθεια του πυροβολικού από την Λάρισα. Την επόμενη μέρα κηρύσσονται απεργίες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας ενώ στις 13, πανελλαδική. Τα αιτήματα των καπνεργατών, η κύρια ομάδα, κατέστησαν δεκτά και η κατάσταση αποκλιμακώθηκε.

Ο Γιάννης Ρίτσος, εμπνευσμένος από τα γεγονότα έγραψε το έργο του Επιτάφιος

el.wikipedia.org

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki