Saturday 25 October 2008

ΖΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΟΔΗΓΕΙΣ!

Και τώρα που τιμωρήσαμε το Ρουσσόπουλο και το Βατοπέδι δε πουλάει αρκετά, τι θα κάνουμε? 
Τώρα που όλα θα γίνουν όπως ήταν και για τους δυο πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής μας, τι θα κάνουμε? 
Μην ανησυχείτε! 
Κάτι θα βρούμε για να σκεπάσουμε τα προβλήματα της χωράς. 
Μπορεί να βάλουμε τον Παγκοσμιοποιημένο να ξανατσακωθει μέσα στο κόμμα του. 
Άλλωστε είναι η σειρά του. 
Nα ξεκουραστεί και λίγο ο Κώστας! 
Ύστερα είναι και το άλλο. 
Πρέπει αύριο να καταθέσουν και στεφάνι. 
Να πάρουν το σοβαρό τους ύφος, το ηγετικό, και να καταθέσουν στεφάνι, σ' αυτούς που ήταν το αντίθετο απʼ τους σημερινούς πολιτικούς: 
Kορόιδα που πεθάναν για τη λευτεριά της πατρίδας τους. 
τστστστσ 

Τι αναχρονισμός! 
Γιατί να πεθάνουν? 
Θα μπορούσαν να το διαπραγματευτούν με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς. 
Να παραχωρήσουν τη Φλώρινα και τη Καστοριά. 
Ε! και τι θα γινόταν? 
Αλλά ξέχασα. 
Δεν υπήρχε τότε η τηλεόραση να δείξει τα μπουτάκια που τραγουδάνε, ούτε τα σκάνδαλα, έτσι ώστε να το σκεπάσουν! 
Πήραν τα όπλα τα κορόιδα και πήγαν να αναμετρηθούν στα ίσια με δεκαπλάσιο στρατό. 
Οι γυναίκες κουβάλαγαν σφαίρες μέσα στα χιόνια. 
Τι κορόιδα! 
Κι αν έσπαγε κανένα νύχι? 
Κι αν σκιζόταν κάνα καλσόν? 
Άσε που το μακιγιάζ θα καταστρεφόταν μέσα σ αυτά τα χιόνια! 
Ήταν κορόιδα γιατί ήξεραν κατά που πέφτουν οι Θερμοπύλες και τι έγινε εκεί! 
Εθνικιστικά σταγονίδια!! 
Δεν υπήρχε τότε ο πολιτισμός των τωρινών πολιτικών μας, που λένε πριν τους Κυπρίους «ναι» στο σχέδιο Ανάν για τη Κύπρο. 
Δεν υπήρχε τότε ο κωλονακίστικος πολιτισμός των τωρινών υπουργών εξωτερικών που λένε «ναι» στο να διαπραγματευτούμε τη Μακεδονία. 
Δεν υπήρχε τότε η τρομακτική κουλτούρα των τωρινών «δημοσιογράφων», που σκεπάζουν τα τραγικά γεγονότα με τα σκανδαλάκια που δεν ενδιαφέρουν κανένα. 
Είμαι τελικά τυχερός που ζω τη σημερινή εποχή! 
Έχω τους πολιτικούς που μου αξίζουν, μέσα σε μια δημοκρατία που αποφασίζω εγώ, κάθε τρία με τέσσερα χρόνια, ποιους θα στείλω στη Βουλή να σηκώνουν το χεράκι να ψηφίζουν ό,τι τους επιβάλλουν τρία τέσσερα άτομα και τα αφεντικά τους. 
Έχω δικαίωμα επιλογής! 
Νοιώθω ελεύθερος να επιλέξω ποιος θα με κοροϊδέψει. 
Τότε ήταν χάλια! 
Όποιος πήγαινε να τους κοροϊδέψει τον πολέμαγαν! 
Οποία υποκουλτούρα Θεέ μου. 
Άκου τώρα τι μου ήρθε: 
Να πω ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ σ αυτούς που έχυσαν το αίμα τους τότε! 
Άκου τι μου ήρθε να πω τώρα: 
Παππού που αγωνίστηκες στο ΕΑΜ για μια λεύτερη Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες, ΖΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΟΔΗΓΕΙΣ!
Του Γιώργου Κρανιώτη

Ψυχαγωγία – Διασκέδαση

Όσο μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.ρ
Κωνσταντίνος Καβάφης [1913]

Για τις παρακάτω σκέψεις αφορμή στάθηκε αυτό το υπέροχο ποίημα του μεγάλου Αλεξανδρινού, μιας και γενικά έχουμε χάσει το μπούσουλα στις μέρες μας.
Ήρθαμε στον κόσμο αυτό για να ευτυχήσουμε, σκοπός της ζωής μας η ευδαιμονία.
Πολλές φορές όμως μπερδεύουμε τον σκοπό μας. Χάνουμε τον στόχο. Αλλάζουμε τον προορισμό μας, βάζοντας όπου ευτυχία διασκέδαση. Υιοθετούμε την προσδοκία διασκέδασης ως προσμονή ευτυχίας. Η διασκέδαση είναι παράγωγο, δεν είναι ζητούμενο. Η διασκέδαση δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός. Η διασκέδαση πρέπει να προκύψει από τον κύριο σκοπό μας, από την αναζήτηση της ευτυχίας και όχι να μπει μπροστά ως αποκλειστική μας επιδίωξη.

Μη βγεις για καφέ με την παρέα που δε σε γεμίζει. Μη βγεις για να σκοτώσεις την ώρα σου με άτομα του ιδίου ή του άλλου φύλου μόνο και μόνο για να καλύπτεις τις ανασφάλειές σου. Το τίμημα αυτής της άγρας είναι η μοναξιά. Αυτός που θα σε κάνει να νιώσεις ασφαλής, αυτός που θα σε καταξιώσει, είναι ο μεγάλος άγνωστος, ο εαυτός σου.
Έχεις σημαντικά πράγματα να κάνεις την κάθε στιγμή της μέρας σου.

Αξιολόγησε πρόσωπα και καταστάσεις μα πάνω απ’ όλα χτίσε τη μοναδικότητά σου, ανακαλύπτοντας τον εαυτό σου. Ντύσου για σένα, στολίσου για σένα. Είσαι μοναδικός. Δεν είσαι αντίτυπο, πόσο μάλλον κακέκτυπο, κανενός. Έχεις το δικό σου στυλ και με αυτό δεν έχει να κάνει κανένας συρμός, καμιά μόδα.

Αποκάλυψε σταδιακά τον εαυτό σου και αυτό που θα προκύψει θα είναι υπέροχο. Θα είσαι ΣΥ.

Θα είσαι το ευτυχισμένο άτομο που θα μπορεί να επιλέγει. Να επιλέγει τις παρέες του, διαγράφοντας μικρούς ανθρώπους με ανάρμοστες συμπεριφορές.

Μη χαλιέσαι. Μη σπαταλάς συναισθήματα και χρόνο για να ερμηνεύσεις, να κατανοήσεις τις προθέσεις, τις συμπεριφορές.

Η ευτυχία δεν χαρίζεται, η ευτυχία κερδίζεται. Δημιουργώντας έρχεται η ευτυχία. Όταν νοιώθω ωφέλιμος από το έργο μου, τότε πλησιάζω την ευτυχία.

Μέσα από τη χαρά της δημιουργίας, μέσα από την ανείπωτη χαρά της χρήσιμης παραγωγής, ολοένα και αυξάνεται η αυτοπεποίθησή μου, η σοβαρή ενασχόληση με την επιστήμη μου, με τα μαθήματα μου με καταξιώνει, πρώτα στον εαυτό μου και μετά στους άλλους.


Η διασκέδαση δεν είναι αυτοσκοπός, δεν πηγάζει από εξωτερικούς παράγοντας, δεν μπορείς να την επιβάλλεις στον εαυτό σου.

Σκέψου, παιδί μου.

Απόψε πρέπει να βγω και να περάσω καλά, να διασκεδάσω...
Αλλά, όταν λείπουν οι προϋποθέσεις, πώς θα περάσω καλά; Η διασκέδαση είναι το δώρο του κόπου μου, όχι η αναγκαιότητα στη ζωή μου.
Όταν θα βγεις με την παρέα που επέλεξες και δεν σε επέλεξε, τότε έχει νόημα η αναψυχή, η ανάταση της ψυχής μου. Και επιλέγω παρέα, όταν έχει να μου προσφέρει, όταν μπορεί να μου ανατάξει την ψυχή μου, να την εξυψώσει. Όταν μπορεί να μου δώσει συναισθήματα χαράς, αγάπης, έρωτα, δημιουργίας, σοφίας, υποστήριξης και αλληλεγγύης.

Όταν περιμένεις πότε θα ‘ρθει η μέρα που όρισες για αναγκαστική διασκέδαση, χάνεις όλες τις προηγούμενες μέρες (και τις επόμενες), και ζεις μέσα στο άγχος και την προσμονή της αμφίβολης επόμενης διασκέδασης.

Δεν κυνηγάμε την ευδαιμονία, τα θεμέλιά της θέτουμε, τη χτίζουμε κάθε μέρα και κάθε μέρα τη γευόμαστε. Είναι θέμα προτεραιοτήτων.

Απόλαυσε αυτό που επέλεξες να κάνεις.
Τοποθέτησέ το μέσα σου ψηλά.
Είτε πρόκειται για σπουδές, είτε πρόκειται για τη δουλειά σου.
Εξάλλου, αν το καλοσκεφτείς, το ίδιο είναι. Πρόκειται για τη διαδικασία της μάθησης.
Και καμιά, μα καμιά απόλαυση δεν μπορεί να συγκριθεί με το πλατύ ευτυχισμένο σου χαμόγελο όταν διαπιστώνεις ότι πέτυχες κάτι που ΣΥ το αξιολογείς ως σπουδαίο.

Δε βγαίνω να διασκεδάσω για να μου φτιάξει το κέφι. Βγαίνω επειδή το κάνω κέφι.
Βγαίνω για να δω τους καλούς μου φίλους, για να δώσω και να πάρω.
Να ανταλλάξω μαζί τους απόψεις , εμπειρίες.

Βγαίνω με όποιους πρέπει, όταν πρέπει, για όσο πρέπει, και με τον τρόπο που μας πρέπει. Βγαίνω για να ψυχαγωγηθώ, να βελτιωθώ, να αποκομίσω.
Όχι στη σαχλαμάρα, ναι στη χαλάρωση, ναι στο ανάλαφρο.

Διασκεδάζω σημαίνει διασκορπίζω. Κάτι καλό που έχουμε δεν το διασκορπίζουμε, δεν το απαξιώνουμε εξανεμίζοντάς το.
Διασκεδάζω τους φόβους μου, τις ανασφάλειές μου ή ακόμα προσπαθώ να ξεφύγω από την ανία και την πλήξη μου διασκεδάζοντάς τες.

Όταν ψυχαγωγείσαι μέσα στη βδομάδα σου δε θα αναζητάς αγχωτικά τη διασκέδαση του Π.Σ.Κ.
Μια παραγωγική βδομάδα θα ανεβάσει την ψυχαγωγία σου σε άλλο επίπεδο, για να σε χαλαρώσει και να απολαύσεις με άλλο τρόπο, τους καρπούς της πολύτιμης βδομάδας σου που θέλεις με τους αγαπημένους σου φίλους ή οικείους να μοιραστείς.

Οι καρποί αυτοί χαρά δίνουν, και τη χαρά που αποκομίσαμε μελετώντας, εμβαθύνοντας και εφαρμόζοντας τις γνώσεις μας, δεν τη διασκεδάζουμε. Είναι πολύτιμη. Τη μοιραζόμαστε στα πλαίσια της ψυχαγωγίας μας και αυτή διπλασιάζεται.

Το χαμομηλάκι

Εθνικό Κτηματολόγιο: Μια απλή πρόταση

Κάθε δικαιοπραξία επί ακίνητης περιουσίας να συνοδεύεται με κατάθεση αντιγράφου των στοιχείων της στο Εθνικό Κτηματολόγιο.

Αυτό σημαίνει ότι δεν χρείαζεται τίποτε άλλο. Ούτε προθεσμίες ούτε τίποτε.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki