Sunday 16 January 2022

Μη λυπάσαι και μη θλίβεσαι... / Μαθήματα ζωής

... όταν ο άλλος δεν αλλάζει.
Και αν αδικεί, και αν καταστρέφει και αν λαθεμένα φέρεται.
Δεν είναι δουλειά δική σου τον άλλον να αλλάξεις.
Εσύ να είσαι φάρος…
Αυτό να έχεις στο νου σου.
Είναι οι φάροι πάντα εκεί, αγέρωχοι, ακούνητοι, φως να σκορπίζουν, τις πιο βαθιές τις νύκτες. 
Όχι να τρέχουν πίσω από τα καράβια, να τα κυνηγούν. Ίσως και εγωιστικό αυτό να είναι…
Να φωτίζουν τις κακοτοπιές, τα βράχια τα επικίνδυνα. 
Ποιο το λάθος και ποιο σωστό. Να πληροφορούν για το τι είναι ζωή, και τι θάνατος είναι. 
Αυτή είναι η δουλειά τους.

Καθένας επιλέγει της ζωής του το καράβι πώς θα το κουμαντάρει. Λεύτερος είναι για τον ίδιο να επιλέξει. 
Δεν μπορείς, προσπάθησε αν θες, αυτό να το αλλάξεις.

Φάρος να είσαι Άνθρωπε. Σταθερός. 
Τους άλλους ανθρώπους να φωτίζεις…
Και κάνε μέσα σου ευχή, στα δύσκολα, έστω την τελευταία την στιγμή, καθένας, την πορεία του σε ασφαλή νερά να αλλάζει…

Ελευθεριάδης
Γ. Ελευθέριος
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Και να θυμάσαι, παιδί μου, να γίνεις αυτό που αγαπάς αληθινά.

Ο κάθε άνθρωπος είναι ευτυχισμένος, όταν βρει εκείνο που τον γεμίζει πραγματικά, 
Αυτό που δίνει όλα τα νοήματα και όλες τις απαντήσεις στην ψυχή σου, όταν καταπιάνεσαι μαζί του.
Προσοχή, όμως, παιδί μου.
Αυτό που αγαπάω πραγματικά δεν είναι ένα καπρίτσιο. Μία πρόσκαιρη δραστηριότητα που απλά συμπληρώνει τον ελεύθερο χρόνο μου.

Αγαπάω κάτι πραγματικά σημαίνει δίνομαι ολόψυχα. 
Σημαίνει αφοσιώνομαι χωρίς όρους. 
Σημαίνει δεσμεύομαι στον εαυτό μου να γίνομαι κάθε μέρα καλύτερος και πιο αποτελεσματικός. 
Σημαίνει ότι βγάζω την λέξη "βαριέμαι" από το λεξιλόγιό μου.

Μέχρι βέβαια να βρεις τί στ' αλήθεια αγαπάς, πρέπει να δοκιμάζεις διαφορετικές δραστηριότητες.
Να έχεις νοοτροπία διεύρυνσης της μάθησης και όχι "ξερολισμού". Γιατί αυτό που πραγματικά θα αγαπήσεις μπορεί να μην είναι αυτό που αγαπούν οι φίλοι σου που μέχρι τώρα ακολουθείς στις δραστηριότητές σου ούτε αυτό το οποίο σε ωθεί η οικογένειά σου γιατί "μόνο αυτό ξέρω και άρα μόνο αυτό εμπιστεύομαι".

Και κάτι τελευταίο παιδί μου...
Μερικές φορές αυτό που αγαπάς αληθινά ΔΕΝ είναι αυτό για το οποίο είσαι φτιαγμένος να γίνεις.
Εσύ πρέπει να μάθεις τη λεπτή διαφορά ανάμεσα στο πάθος και τη δεξιότητα και να τη διαχειριστείς, έτσι ώστε ούτε η αγάπη σου για κάτι να γίνει αδιέξοδη ούτε η ικανότητα σου για κάτι να μείνει ανεκμετάλλευτη.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Από τους δέκα ο ένας είπε «ευχαριστώ» (Η θεραπεία των δέκα λεπρών - Για παιδιά)

Κάποια μέρα, ενώ έμπαινε ο Ιησούς σε κάποιο χωριό, τον συνάντησαν δέκα λεπροί άνθρωποι, που εξαιτίας της αρρώστιας τους στάθηκαν μακριά! Αυτοί λοιπόν έβαλαν τη φωνή, λέγοντας: Διδάσκαλε Ιησού, λυπήσου μας. Και όταν τους είδε ο Ιησούς, τους είπε· Πηγαίνετε να δείξετε τους εαυτούς σας στους ιερείς. 
Και έγινε καθώς αυτοί πήγαιναν, καθαρίστηκαν. 
Και ένας από αυτούς όταν είδε πως γιατρεύτηκε, γύρισε δοξάζοντας με μεγάλη φωνή το Θεό και έπεσε στα πόδια του Ιησού ευχαριστώντας τον· και αυτός ήταν Σαμαρείτης. Τότε αποκρίθηκε ο Ιησούς και είπε· Μήπως δεν καθαρίστηκαν και οι δέκα; Αλλά οι άλλοι εννέα που είναι; Δε βρέθηκαν να γυρίσουν για να δοξάσουν το Θεό, παρά μόνο αυτός ο αλλογενής; Και του είπε· Σήκω και πήγαινε· η πίστη σου σε έσωσε. 
(Λουκ. 17, 12-19)


Ερμηνευτικά σχόλια εδώ: catichisi.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki