Γονείς, μη διαφωνείτε μπροστά στο παιδί! - Όταν ακυρώνω τον άλλον αυτόματα υπονομεύω την δική μου θέση

Μπροστά στο παιδί ο ένας γονιός οφείλει να είναι στο πλευρό του άλλου, ακόμα κι αν, εκείνη τη στιγμή, διαφωνεί μαζί του

Άσπρο ο ένας, μαύρο η άλλη. «Ναι» εγώ, «Όχι» εσύ. 

Δεν είναι λίγες οι φορές που τα παραπάνω σκηνικά διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια των παιδιών μας με πρωταγωνιστές εμάς τους γονείς. 

Όσο ευτυχισμένο και μονοιασμένο κι αν είναι ένα ζευγάρι είναι αδύνατο να συμφωνεί σε όλα και η διαφωνία, η κάθε διαφωνία, είναι θεμιτή καθώς αποτελεί κίνητρο διαλόγου. 

Ωστόσο, στην περίπτωση που η εν λόγω διαφωνία πραγματοποιείται για τα θέματα των παιδιών μπροστά στα παιδιά είναι κάτι παραπάνω από καταστροφική τόσο για το «σήμερα» όσο και για το «αύριο» τους. 

Τα παιδιά μπερδεύονται, στεναχωριούνται, νιώθουν ότι πρέπει να υιοθετήσουν τη μία ή την άλλη πλευρά και το παιχνίδι της σωστής διαπαιδαγώγησης είναι χαμένο από χέρι. 

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όταν έρθει η στιγμή να μπουν κάποια όρια ή να τεθεί ένας κανόνας στο παιδί, ο ένας γονιός οφείλει να είναι στο πλευρό του άλλου, ακόμα κι αν εκείνη τη στιγμή διαφωνεί μαζί του. 

Είναι λάθος να έρθετε σε ρήξη μπροστά στο παιδί, γιατί στο μυαλό του πρέπει να είστε μία ομάδα, και, αν συμβεί κάτι τέτοιο, είναι απαραίτητο να τα ξαναβρείτε πάλι μπροστά στο παιδί. 

Λήξτε τη διαφορά σας χωρίς «μούτρα», αντικαταστήστε την όποια κατηγορία με λύση και δείξτε στο παιδί ότι παραμένετε αγαπημένοι.

Η άποψη της ειδικού
Αν διαφωνείτε με τον σύντροφό σας για το πώς θα διαχειριστείτε κάποιο θέμα που αφορά στο παιδί είναι απαραίτητο να γνωρίζετε τα παρακάτω:

• Να μην συζητάτε ποτέ μπροστά στο παιδί σας τη διαφωνία αυτή.

Όταν αυτό συμβαίνει μπροστά το παιδί σας τότε:

• Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι, όταν ο ένας γονιός διαφωνεί με τον άλλον, πληγώνονται και οι δύο γονείς.
• Το παιδί σας θα αισθάνεται ότι πρέπει να διαλέξει την πλευρά του ενός ή του άλλου.
• Το παιδί σας θα νιώθει ανασφάλεια γιατί αυτό που βλέπει είναι ότι οι γονείς του δεν ξέρουν τι να κάνουν, γιατί αν ήξεραν τι να κάνουν θα συμφωνούσαν.
• Αυτές οι διαφωνίες πρέπει να λύνονται όταν είστε μόνοι σας.

Όταν ακυρώνω τον άλλον, αυτόματα υπονομεύω την δική μου θέση.Οι διαφωνίες αυτού του είδους συνήθως συνοδεύονται από ακυρώσεις και υποτιμήσεις για τον άλλον. 

Είναι πολύ εύκολο, όταν δεν μας αρέσει και δεν μας βρίσκει σύμφωνους η άποψη του άλλου, να τον ακυρώσουμε και να του εναντιωθούμε. 

Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει, όταν ακυρώνουμε τον δάσκαλο του σχολείου.

Διαβάστε περισσότερα εδώ: ygeiamou
messiniaradio

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Γονείς, αφήστε τα κινητά και ασχοληθείτε με το παιδί σας

Αν είστε κοντά στο παιδί μόνο ως φυσική παρουσία, αλλά το μυαλό σας είναι επικεντρωμένο στο τσεκάρισμα της οθόνης του κινητού σας, το παιδί δυσφορεί και σίγουρα κάτι δεν πάει πολύ καλά.

Τις περισσότερες φορές όταν ένα παιδί βρίσκεται κολλημένο μπροστά σε μια οθόνη κινητού, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να το επιπλήξουμε με φράσεις του στυλ: 

«Έλεος πια! Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο πιο εποικοδομητικό;». 

Έχουμε ωστόσο παρατηρήσει τον εαυτό μας πόσες φορές την ημέρα είμαστε κολλημένοι στην οθόνη του κινητού μας; 

Έχουμε μετρήσει πόσα μηνύματα στέλνουμε, πόσες αναρτήσεις «τσεκάρουμε» και πόση… απόγνωση εκπέμπουμε κάθε φορά που το ψάχνουμε απεγνωσμένα σε τσάντες και τραπέζια, λέγοντας: 

«Το κινητό μου… Που είναι το κινητό μου;». 

Αν όχι, καιρός να το πράξουμε αναθεωρώντας τις επιπλήξεις μας απέναντι στα παιδιά. Διότι όπως επισημαίνει η έμπειρη ψυχοθεραπεύτρια Philippa Perry 

«Μεταξύ άλλων, μπορεί εσείς να δημιουργείτε όλες τις προϋποθέσεις ώστε να εθιστεί και το παιδί σας σε μια οθόνη, υποκαθιστώντας την ανθρώπινη επαφή…»

Αν είστε σωματικά κοντά στο παιδί σας, αλλά δεν παρατηρείτε τα μηνύματα που σας στέλνει επειδή, ας πούμε, διαβάζετε κάτι στο τηλέφωνο ή στον υπολογιστή σας, το παιδί θα νιώσει δυσφορία. 

Σκεφτείτε πώς θα νιώθατε αν βγαίνατε με έναν φίλο και εκείνος περνούσε περισσότερο χρόνο με το τηλέφωνό του παρά με εσάς. 

Επειδή έχετε σχηματίσει ήδη την προσωπικότητά σας, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να σας βλάψει συναισθηματικά, αν και δεν θα βοηθήσει τη φιλία σας. 

Το παιδί σας ωστόσο βρίσκεται στη διαδικασία σχηματισμού της προσωπικότητας και των συνηθειών του σε σχέση με εσάς.»

Γνωρίζουμε ότι οι αλκοολικοί και οι τοξικομανείς δεν γίνονται οι καλύτεροι γονείς, επειδή προτεραιότητά τους είναι πάντα η ουσία στην οποία είναι εθισμένοι, έτσι τα παιδιά τους στερούνται την προσοχή που χρειάζονται. 

Θα έλεγα ότι οι γονείς που παρουσιάζουν εθισμό με το κινητό τους δεν είναι και τόσο διαφορετικοί. 

Δεν συνιστώ να παίζετε ή να ελέγχετε τα μηνύματα στο τηλέφωνό σας μπροστά σε ένα μικρό παιδί για πολλή ώρα κάθε φορά. Όχι μόνο θα τους στερήσετε την ανθρώπινη επαφή, αλλά θα δημιουργήσετε έναν κενό χώρο μέσα τους. 

Και χωρίς να θέλω να γίνω υπερβολική, αυτό είναι το είδος του κενού χώρου που μπορεί να τα οδηγήσει και αυτά στον εθισμό αργότερα στη ζωή, όταν θα προσπαθούν να τον γεμίσουν με εθιστικές ουσίες ή ψυχαναγκαστικές δραστηριότητες για να απαλλαγούν από το αίσθημα αποσύνδεσης –την αίσθηση του κενού– που τα στοιχειώνει.

Μπορεί επίσης να δημιουργείτε όλες τις προϋποθέσεις ώστε να εθιστεί και το παιδί σας σε μια οθόνη, υποκαθιστώντας την ανθρώπινη επαφή. Το παιδί νιώθει πιο άμεση σύνδεση με την οθόνη από ό,τι με μια ουσιαστική ανθρώπινη επαφή – αλλά η οθόνη δεν είναι ένα βιώσιμο υποκατάστατο.

Ίσως είστε εθισμένοι στο κινητό σας ακριβώς επειδή και εσείς έχετε ανάγκη από επαφή, ανάγκη σύνδεσης με κάτι ή κάποιον. Το παιδί σας έχει την ίδια ανάγκη για επαφή, αλλά η δική του είναι πολύ πιο σημαντική και έντονη, γιατί είναι αυτή η σύνδεση που θα το βοηθήσει να συγκροτήσει τον εγκέφαλό του. 

Οι άνθρωποι δεν αναπτύσσονται κανονικά στην απομόνωση. Οι άνθρωποι χρειάζονται ανθρώπους.

Όποιος ασχολείται με το μωρό ή το παιδί σας πρέπει να γνωρίζει τα συγκεκριμένα ευρήματα σε ό,τι αφορά τη χρήση οθόνης, είτε πρόκειται για νταντά, μπέιμπι σίτερ, για έναν φίλο ή συγγενή. 

Εάν εσείς ή ο άνθρωπος που φροντίζει το παιδί είναι κολλημένος σε μια οθόνη, το ίδιο ακριβώς θα νιώσει την ανάγκη να κάνει και το παιδί σας.

Αν διαβάζοντας αυτές τις γραμμές ξαφνικά συνειδητοποιήσατε ότι όντως συχνά αγνοείτε το παιδί σας, μη σκεφτείτε «έχω καταστρέψει το παιδί μου για μια ζωή», γιατί δεν είναι έτσι. Απλώς σταματώντας και δίνοντάς του χώρο στη ζωή σας, μπορείτε να αποκαταστήσετε τη σχέση σας.

pentapostagma

Διακοπές με μοναχοπαίδι

Τρόποι να μην νιώσει μοναξιά το παιδί
...............

Τι ιδιαιτερότητες μπορεί να έχουν οι διακοπές με ένα μοναχοπαίδι;

Είτε αγόρι, είτε κορίτσι, το μοναχοπαίδι είναι το μόνο μέλος της οικογένειας που ανήκει στην «ομάδα των μικρών». Αυτό σημαίνει ότι αρχίζει να ζει μόνο του -μεταξύ ενηλίκων – δίχως την παρέα άλλων παιδιών. 

Ωστόσο, σύντομα έρχεται η εποχή που δεν αρκείται στη συντροφιά των γονιών του, που οι δραστηριότητες μαζί τους δεν είναι πλέον τόσο δελεαστικές. 

Τότε, τα πράγματα στις διακοπές αρχίζουν να δυσκολεύουν καθώς το παιδί βιώνει πλήξη και ανία γκρινιάζοντας συνεχώς, έως ότου βρει συνομήλικους φίλους προκειμένου να καταστρώσει εξορμήσεις στην παραλία και αυτοσχέδια παιχνίδια. 

Άλλωστε, το παιχνίδι αποκτά μεγαλύτερο νόημα όταν μπορείς να το μοιραστείς με κάποιον που το εκτιμά και το ευχαριστιέται το ίδιο!

Κοντά στην ψυχολογία του παιδιού που μεγαλώνει δίχως αδέρφια σε μια οικογένεια, διαμορφώνεται και μια παράλληλη ψυχολογία γονέων, βασικό γνώρισμα της οποίας είναι η επικράτηση της πεποίθησης ότι το παιδί τους είναι πάντα μικρό και ανήμπορο. 

Έτσι, αν το παιδί θέλει να παίξει, θα τρέξουν να του βρουν παιχνίδι. Αν βαριέται ή είναι κακόκεφο, θα προσπαθήσουν αμέσως να του αλλάξουν τη διάθεση και να ανακαλύψουν τι συμβαίνει. 

Αν ντρέπεται να προσεγγίσει άλλα παιδιά, θα το παροτρύνουν να μείνει κοντά τους προκειμένου να βγει από τη δύσκολη θέση. 

Με λίγα λόγια, ο γονιός εστιάζεται πάνω σε αυτό το μοναδικό παιδί, γίνεται υπερπροστατευτικός και άθελά του δεν του δίνει την ευκαιρία να πάρει πρωτοβουλίες. Έτσι, όμως, υπάρχει ο κίνδυνος δημιουργίας εξαρτημένων και φοβισμένων παιδιών με δυσκολία στις ανθρώπινες επαφές εκτός σπιτιού.

Μερικές χρήσιμες συμβουλές για την περίοδο των διακοπών:
• Βοηθήστε το παιδί σας να γίνει πιο αυτόνομο. Στείλτε το κατασκήνωση ή να περάσει μερικές βδομάδες με τον παππού και τη γιαγιά

• Επιλέξτε έναν καλοκαιρινό προορισμό κατάλληλο για συναναστροφές με άλλα παιδιά. Τα παιδιά ελάχιστα ενδιαφέρονται για μέρη ιστορικής σημασίας, φυσικές ομορφιές ή ακριβά ξενοδοχεία. 

Αυτό που τα απασχολεί είναι να υπάρχει δυνατότητα γνωριμίας με άλλα παιδιά και πολύ παιχνίδι που σε τίποτα δεν θα μοιάζει με τους περιορισμούς των δραστηριοτήτων εντός σπιτιού. 

Συνήθως, οι διακοπές στο χωριό ή σε ένα μέρος όπου μπορούν να ξανασυναντήσουν «φίλους του προηγούμενου καλοκαιριού» είναι ο καλύτερος προορισμός!

• Ενισχύστε την αυτοπεποίθηση του παιδιού σας. Εάν νιώθετε ότι είναι ντροπαλό και διστακτικό επιδιώξτε διακριτικά να κάθεστε σε χώρους οι οποίοι αποτελούν τόπο συγκέντρωσης και άλλων παιδιών. Τονίστε του ότι «καταλαβαίνετε πως του είναι δύσκολο να ζητήσει από κάποιο άλλο παιδί να μοιραστεί το παιχνίδι μαζί του, αλλά και πως αν ήταν εκείνο σε μια αντίστοιχη θέση θα χαιρόταν να κάνει νέους φίλους»!

• Καλό είναι να μη δείχνετε την ανησυχία σας κάθε ώρα. Όσο κι αν φοβάστε προσπαθήστε, όπου είναι εφικτό, να κάνετε το παιδί σας να νιώσει ότι μπορεί να εμπιστευτεί τον εαυτό του και να δράσει πιο ελεύθερα από ότι συνήθως

• Μην προσπαθείτε να τα προλάβετε και να τα προβλέψετε όλα. Αναλογιστείτε: «Εάν μου ζητούσαν δύο ή τρία παιδιά το ίδιο πράγμα ταυτόχρονα, θα προλάβαινα»;

Είναι γεγονός, ότι το μοναχοπαίδι γνωρίζει τη μοναξιά από νωρίς και σε κάθε ευκαιρία θέλει να ξεφύγει από αυτήν. Εάν πάρετε μερικά από τα παραπάνω μέτρα, θα μπορέσετε να περιορίσετε αρκετά από τα μειονεκτήματα των διακοπών με ένα μοναχοπαίδι. Άλλωστε, δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση από τα παιδιά με αδέλφια, καθώς αν η οικογένεια βοηθήσει με τον κατάλληλο τρόπο η εξέλιξή του θα είναι πολύ θετική!

ygeiamou

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι