Thursday 6 June 2019

Ελληνική Μυθολογία: Οι Μυρμιδόνες του Αχιλλέα.
Τα μυρμήγκια που έγιναν τρομεροί πολεμιστές

Ο ομηρικός μύθος λέει ότι η πανοπλία τους ήταν ασήκωτη και στον Τρωικό πόλεμο κυρίευσαν συνολικά 23 πόλεις... 

Στην Αρχαία Ελλάδα ο πόλεμος ήταν καθημερινό φαινόμενο και οι στρατιώτες που πολεμούσαν ήταν σεβαστοί από τους πολίτες. 
Εκτός από τους Σπαρτιάτες του Λεωνίδα, υπήρχαν πολλές φυλές στον ελλαδικό χώρο που φημίζονταν για την ανδρεία και τις πολεμικές τους ικανότητες. 
Μία από αυτές ήταν οι Μυρμιδόνες του Αχιλλέα, που ταξίδεψαν στην Τροία για να πολεμήσουν στο πλευρό του. Διακρίθηκαν για την τόλμη και την αποτελεσματικότητά τους στο πεδίο της μάχης. 
Η ασπίδα του Αχιλλέα σύμφωνα με τον Weniger
Ο μύθος των Μυρμιδόνων 
Οι Μυρμιδόνες κατάγονταν από τον Αιακό, τον γιο του Δία και της Αίγινας. Σύμφωνα με έναν από τους μύθους, η Ήρα για να εκδικηθεί την απιστία του συζύγου της έστειλε στο νησί του Αισώπου, την Αίγινα, τρία φίδια. 
Τα ερπετά δηλητηρίασαν το νερό και όλοι οι κάτοικοι του νησιού βρήκαν τραγικό θάνατο. Ο μόνος που επέζησε, ήταν ο Αιακός. Τότε η μητέρα του, Αίγινα, για να μην είναι μόνος του, παρακάλεσε τον Δία να τον βοηθήσει. 
Ο Δίας μετέτρεψε τα μυρμήγκια που βρίσκονταν σε ένα σάπιο κορμό δέντρου σε ανθρώπους, τους Μυρμιδόνες. 
Η πανοπλία των Μυρμιδόνων είχε καφέ χρώμα, όπως και τα μυρμήγκια,
από τα οποία κατάγονταν. Ήταν βαριά και συνήθως κατασκευάζονταν
από χαλκό και μπρούτζο.
 

Ο Αιακός απέκτησε τρεις γιους. Ένας από αυτούς ήταν ο Πηλέας, ο οποίος, αφού σκότωσε τον έναν αδερφό του, κατέφυγε με μερικούς Μυρμιδόνες στην περιοχή της Φθίας, τη σημερινή ανατολική Φθιώτιδα και δημιούργησε το βασίλειο των Μυρμιδόνων.

Ο Πηλέας παντρεύτηκε τη θεά της θάλασσας, Θέτιδα, και απέκτησαν έναν γιο, τον Αχιλλέα. 
Ο Αχιλλέας ήταν άτρωτος και υπό τη βασιλεία του οι Μυρμιδόνες γνώρισαν μεγάλη δόξα, όταν πήραν μέρος στον πόλεμο της Τροίας. 

Οπλισμός 
Η πανοπλία των πολεμιστών έπαιζε σημαντικό ρόλο στην προστασία τους από τα χτυπήματα των εχθρών. Ήταν έμβλημα κύρους και ήταν διαφορετική για κάθε φυλή. Ήταν βαριά και συνήθως κατασκευαζόταν από χαλκό και μπρούτζο. Η πανοπλία των Μυρμιδόνων είχε καφέ χρώμα όπως και τα μυρμήγκια, από τα οποία κατάγονταν. 
Η Θέτις παραλαμβάνει από τον Ήφαιστο την ασπίδα του Αχιλλέα 

Η πιο περίτεχνη και καλύτερη πανοπλία άνηκε στον βασιλιά τους, τον Αχιλλέα, καθώς την είχε κατασκευάσει ο θεός Ήφαιστος. 
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Τροία, ο Αχιλλέας έχασε την πανοπλία του, όταν ο Πάτροκλος τη φόρεσε για να παραπλανήσει τους Τρώες και σκοτώθηκε από τον Έκτορα.

Τότε η μητέρα του Αχιλλέα, Θέτις, ζήτησε από τον Ήφαιστο να του φτιάξει μια καινούργια. 
Η νέα του ασπίδα του ήταν ένα έργο τέχνης και περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια από τον Όμηρο.
Από το κέντρο ως την άκρη της υπήρχαν λαξευμένες παραστάσεις με εικόνες από τη θάλασσα, τον ουρανό, τη γη , τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια. Ο Ήφαιστος είχε χαράξει πάνω στην ασπίδα δύο πολιτείες, στη μία οι άνθρωποι παρουσιάζονταν να ζουν ειρηνικά και στη δεύτερη με πόλεμο. 
Η ασπίδα του Αχιλλέα εξιστορούσε τη χαρά της ειρήνης και τη συμφορά του πολέμου. 

Οι Μυρμιδόνες ανέπτυξαν ιδιαίτερα τη ναυτιλία τους και είχαν δημιουργήσει έναν μεγάλο στόλο από πλοία. 
Όπως και τα υπόλοιπα αρχαία φύλα πολεμούσαν με θάρρος, με σκοπό την κυριαρχία και τον ένδοξο θάνατο. Χρησιμοποιούσαν ακόντια, ξίφη και δόρατα. 
Η σύγκρουση ξεκινούσε με τη μονομαχία των αρχηγών που μετέβαιναν στο πεδίο της μάχης με άρματα. 
Ο βασιλιάς των Μυρμιδόνων, Αχιλλέας, έβγαινε μπροστά από την παράταξη των πολεμιστών και μονομαχούσε με τον αντίπαλο του. Πρώτα πετούσαν από απόσταση τα ακόντια ο ένας στον άλλον. Ακολουθούσε η μάχη με τα δόρατα και όταν αυτά έσπαγαν, έβγαζαν τα ξίφη. Όταν ένας από τους δύο έπεφτε νεκρός οι στρατιώτες ρίχνονταν στη μάχη σώμα με σώμα. 

Οι Μυρμιδόνες στην Τροία 
Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν ο Αιακός κατασκεύασε τα τείχη της Τροίας, τρία φίδια βγήκαν από τη θάλασσα και κατευθύνθηκαν στην πόλη. Τα δύο δεν μπόρεσαν να διαπεράσουν το τείχος του Αιακού, αλλά το ένα κατάφερε να εισχωρήσει στην πόλη. 
Όταν οι Τρώες ρώτησαν το μαντείο, τι σήμαινε η εισβολή του φιδιού, ο θεός τους απάντησε ότι ο απόγονος του χτίστη θα τους κατέστρεφε την πόλη. Mερικά χρόνια αργότερα ο Οδυσσέας κατάφερε να βρει τον περίφημο Μυρμιδόνα, Αχιλλέα και να τον πείσει να συμμετέχει στην εκστρατεία τους ενάντια στην Τροία. 
Οι Μυρμιδόνες με επικεφαλής τον βασιλιά τους, ξεκίνησαν με 50 πλοία για την Τροία. Θεωρούταν η καλύτερη ομάδα που συμμετείχε στον πόλεμο καθώς με το που πάτησαν το πόδι τους στην Τροία, το μένος του Αχιλλέα ανάγκασε τους Τρώες σε υποχώρηση. 
Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς πολιορκίας της Τροίας, οι Μυρμιδόνες κυρίευσαν και 
..............

Διαβάστε όλο το άρθρο: mixanitouxronou
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Δείτε πως Γράφεται το Όνομά σας στην Γραμμική Β΄ [Μυκηναϊκή γραφή]

Μια πολύ ωραία εφαρμογή έχει ανεβάσει στην ιστοσελίδα του το Μουσείο Θηβών που σου επιτρέπει να γράψεις το όνομά σου 
σε Γραμμική Β΄ (!), 
αρχαϊκή, 
κλασική, 
πρωτοβυζαντινή και 
βυζαντινή γραφή! 
Πολύ ωραία ιδέα, που θα μπορούσαμε να την εντάξουμε στο μάθημα Γλώσσας της Δ΄ Δημοτικού «Γραφή η μνήμη των ανθρώπων» της 10ης ενότητας «Λέξεις φτερουγίζουν πέρα, ταξιδεύουν στον αέρα» ή και όπου αλλού νομίζουμε.
Τα παιδιά μπορούν να επιλέξουν έναν τρόπο γραφής τους ονόματός τους ή και όλους και να το τυπώσουν. 
Να συγκρίνουν τα είδη της γραφής μεταξύ τους, αλλά και με τη σημερινή και να ανακαλύψουν τη συνέχεια της αρχέγονης γλώσσας μας. 
Μπορείτε να βρείτε την εφαρμογή ΕΔΩ

arxaia-ellinika
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Παρανοϊκή Προσωπικότητα

Όταν η καχυποψία, οι καυγάδες και η έλλειψη εμπιστοσύνης
ξεπερνούν τα όρια…
Όταν η καχυποψία και οι καυγάδες γίνονται τρόπος ζωής...


Άννα, 36 ετών, εκπαιδευτικός:

Η Άννα είναι καθηγήτρια σε δημόσιο γυμνάσιο και μένει με τους γονείς της. Δεν έχει φίλους ούτε κάποια σχέση. 
Ενώ είναι καλή στη δουλειά της, τσακώνεται διαρκώς με τους συναδέλφους και το διευθυντή της. 
 Τα παιδιά τη συμπαθούν, όμως στο σχολείο είναι απομονωμένη, συνήθως δε μιλάει με κανέναν και τον ελεύθερο χρόνο της απλώς καπνίζει απανωτά. 
Η Άννα ακόμα και στην απλή ‘καλημέρα’ που θα της πει κάποιος συνάδελφος βλέπει ένα κρυμμένο μήνυμα, αναρωτιέται «για ποιο λόγο μου το είπε, μήπως ήθελε να με προσβάλει και γι’ αυτό δε μου είπε κάτι παραπάνω, για να δει πώς θα αντιδράσω και τι θα πω εγώ… εκτός και αν το είπε για να δει πώς είναι τα κέφια μου και μετά να πάει να με σχολιάσει στους συναδέλφους..». 
Μονίμως βλέπει ότι οι άλλοι έχουν πρόθεση να την κουτσομπολέψουν, να τη διαβάλουν, να τη μειώσουν, να την κοροϊδέψουν ή να της κάνουν κακό. 
 Κάθε φορά αναλύει και την παραμικρή κουβέντα που της λέει κάποιος και θεωρεί ότι όλοι είναι εναντίον της, κρυφά ή φανερά. 
Η Άννα δε συνεργάζεται ούτε με τη συνάδελφό της στο ίδιο μάθημα, μια και κάθε τέτοια προσπάθεια στο παρελθόν έχει καταλήξει σε μεγάλο καυγά και αποτυχία.

Βασίλης, 43 ετών, τραπεζικός:

Ο Βασίλης εργάζεται σε τράπεζα. Παρόλο που λόγω σπουδών και ικανοτήτων έχει τη δυνατότητα για ανώτερη θέση, έχει μείνει στα χαμηλά κλιμάκια λόγω του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του: είναι εριστικός, λεκτικά επιθετικός και καυγαδίζει καθημερινά με συναδέλφους αλλά και με πελάτες. 
Ο Βασίλης είναι παντρεμένος αλλά η κατάσταση στο σπίτι του είναι δύσκολη: καυγαδίζει διαρκώς με τη γυναίκα του, η οποία διαρκώς τον κατηγορεί για την κτητική συμπεριφορά και τη ζήλιά του απέναντί της. 
Τόσο στο σπίτι όσο και στην εργασία του ο Βασίλης θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο των πραγμάτων: από το τι θα φάνε, από ποιο σούπερ μάρκετ θα ψωνίσουν, μέχρι που στη δουλειά του δεν επιτρέπει σε συνάδελφο να του παραγγείλει καφέ ή να τον κεράσουν. 
Ο Βασίλης είναι απομονωμένος και μονίμως καχύποπτος για τα κίνητρα και τις προθέσεις των γύρω του: πιστεύει ότι όλοι τον κακολογούν, θέλουν να τον εκμεταλλευτούν, να του φάνε τη θέση, τη γυναίκα, κλπ, κλπ, με αποτέλεσμα να περνάει διαρκώς στην επίθεση.
Όλοι έχουμε γνωρίσει ανθρώπους που μονίμως βλέπουν θεωρίες συνωμοσίας πίσω από το κάθε τι, που δεν εμπιστεύονται τους άλλους, που είναι καχύποπτοι…
«Μη γίνεσαι παρανοϊκός!», 
«Τι παρανοϊκά πράγματα είναι αυτά που λες!», είναι συνηθισμένες κουβέντες. 

Πότε όμως αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης και η καχυποψία που δείχνει το άλλο άτομο γίνεται προβληματική;

Κοινά χαρακτηριστικά των ατόμων με παρανοϊκή προσωπικότητα
* Έχουν έντονη την αίσθηση της αυτονομίας τους και δε θέλουν να βασίζονται σε άλλους
* Δεν εμπιστεύονται τους άλλους
* Προσπαθούν να έχουν τον έλεγχο προσώπων, πραγμάτων, καταστάσεων
* Είναι άκαμπτοι, επικριτικοί και θέλουν να επιβάλουν την άποψή τους
* Δε μπορούν να συνεργαστούν και να δουλέψουν με άλλα άτομα
* Δυσκολεύονται υπερβολικά να δεχτούν την οποιαδήποτε κριτική
* Είναι υπερβολικά ευαίσθητοι, υπερ-αναλύουν το κάθε τι που τους λένε οι άλλοι και καταλήγουν ότι κάθε κουβέντα κρύβει κάτι αρνητικό ή επικριτικό από πίσω
* Γενικά, είναι κρύοι και απόμακροι στις σχέσεις τους και μερικές φορές γίνονται παράλογα ζηλιάρηδες και κτητικοί
* Δε βλέπουν τη δική τους συμβολή στα προβλήματα διαπροσωπικών σχέσεων και θεωρούν ότι πάντα και αποκλειστικά φταίει το άλλο άτομο
* Είναι επιθετικοί, πεισματάρηδες και καυγατζήδες.

Η συμπεριφορά αυτή, ...

Ασκληπιός, ο θεοποιημένος γιατρός της αρχαιότητας - Asclepius, god of heeling

Ένας «τίμιος γιατρός» που πληρωνόταν μόνο αν ο ασθενής έμενε ικανοποιημένος. 
Απ' αυτόν καθιερώθηκε η φράση: «Δεν ιδρώνει το αυτί του»...
Ο Ασκληπιός ήταν τίμιος γιατρός όσο κι αν κάποιες από τις θεραπείες του φαίνονται σήμερα πρόχειρες ή παραπέμπουν σε τσαρλατάνους θεραπευτές παλαιότερων χρόνων. 
Ο πατέρας της Ιατρικής δεν ξεγελούσε τους ασθενείς του οι οποίοι συχνά απευθύνονταν σε αυτόν όχι μόνο για να γιατρέψουν τις πληγές του σώματος, αλλά και της ψυχής. 
Δεν ζητούσε πληρωμή, παρά αφού έμεναν ευχαριστημένοι από την επέμβαση του. 
Οι πλάκες που βρέθηκαν στην Επίδαυρο αποκαλύπτουν πολλά από τα ερωτήματα που απηύθυναν στον Ασκληπιό οι αρχαίοι Έλληνες. Μια γυναίκα ζητά τη συμβουλή του για να κάνει παιδί. 
Άλλος τον ρωτά πως να ξαναβρεί την όρασή του. 
Κάποιος πάλι τον ευχαριστεί, επειδή τον απάλλαξε από τις ψείρες και πολλοί απλοϊκοί άνθρωποι του ζητούν χάρες άσχετες με την υγεία. 
Ανάμεσα σε αυτούς και μία γυναίκα την οποία απασχολεί ο αγαπημένος της. 
Ρωτά λοιπόν τον Ασκληπιό με ποιον τρόπο να κάνει τον φίλο της να την αγαπήσει. 
Και ο Ασκληπιός της απαντά: 
«Να τον κλείσεις σ’ ένα πολύ ζεστό δωμάτιο». Και συμπληρώνει τη συμβουλή του: «κι αν ιδρώσουν τ’αυτιά του, θα σ’αγαπήσει. Αν δεν ιδρώσουν μην παιδεύεσαι άδικα». 
Από την περίεργη αυτή συμβουλή του Ασκληπιού, έμεινε ως τα χρόνια μας η φράση: «Δεν ιδρώνει τ’αυτί του», που τη λέμε συνήθως για τους αναίσθητους και τους αδιάφορους. 
Ο φιλάνθρωπος Ασκληπιός 
Ο Ασκληπιός άρχισε από επαρχιακός γιατρός στα Τρίκαλα. 
Αν έγινε θεός το χρωστά στον Δία, που θέλησε να ασχοληθεί μαζί του. 
Σύμφωνα με το μύθο λοιπόν, ο Δίας ήξερε καλά να γιατρεύει τις αρρώστιες. Είχε, μάλιστα, ειδικότητα στις επιδημίες, αλλά ήταν πολύ μεγάλος για να τον ζαλίζουν οι άνθρωποι με μικροπράγματα. Δημιούργησε, λοιπόν, δευτερεύουσες θεότητες που πήραν πάνω τους τις καθημερινές έννοιες του γένους των θνητών. 
Ο Δίας κράτησε την ψυχή. 
Το σώμα το ανέλαβε ο Ασκληπιός, μεγάλος φιλάνθρωπος, ο μόνος που βοήθησε τους φτωχούς και τους αρρώστους. 
Ο Παυσανίας μας εξηγεί πως ήταν τα Ασκληπιεία. 
Το Ασκληπιείο της Επιδαύρου 
Είχαν πελώριες αίθουσες, ανοιχτές στον καθαρό αέρα, κάτι σαν τα παλιά σανατόρια. Στα Ασκληπιεία αυτά αναφέρονται θεραπείες ψυχοπαθών, λεπρών, πασχόντων από αρθρίτιδα και άλλων. 
Η λατρεία της υγείας ξεκίνησε το 2.000 π.Χ. στην περιοχή της Επιδαύρου όπου βρίσκεται το Ασκληπιείο. Κατά την αρχαιότητα είχε 70 κτίσματα και καταλάμβανε μια έκταση 400 στρεμμάτων. 

ΠΗΓΗ: «“3.000 λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις”, Τάκη Νατσούλης, Εκδόσεις Σμυρνιωτάκης... 
mixanitouxronou


Η Σημασία της ράβδου του Ασκληπιού με το φίδι
Το φίδι είναι πανάρχαιο σύμβολο με πολύπλευρη σημασία. 
Ως ζώο σφιχτοδεμένο με τη γη ζει στο μεταβατικό σημείο μεταξύ των άνω και των κάτω, της μέρας και της νύχτας, της ζωής και του θανάτου.
Η ετήσια αλλαγή του δέρματος του φιδιού δηλώνει την ανανέωση και το ξανάνιωμα που επιζητούν οι άρρωστοι. Σήμερα είναι κοινά αποδεκτό ότι το φίδι αρχικά λατρεύτηκε ως θεραπευτής – θεός. Αργότερα προστέθηκε ο Ασκληπιός ως θεός της Ιατρικής με ανθρώπινη μορφή. 
Αυτό δηλώνει η ερμηνεία του ονόματος Ασκληπιός, το οποίο πρέπει να συσχετιστεί με την λέξη ασκαλαβός (ετυμ.σαύρα μισητή από θεούς και ανθρώπους. ), Ασκληπιός = ήπια (θεραπευτική) σαύρα. Σε πολλούς μύθους ο Ασκληπιός εμφανίζεται με την μορφή φιδιού. Φίδια εκτρέφονταν ως ιερά ζώα και στα ιερά του Ασκληπιού και παρέμειναν κυρίως κοντά στις ιερές πηγές.
Η μακριά ράβδος που σε αυτή στηρίζεται ο Ασκληπιός ή την κρατά στο χέρι ως σκήπτρο,δεν είναι τίποτα περισσότερο από την βακτηρία με την οποία υποβοηθούνταν ο Ασκληπιός και οι διάδοχοι του περιοδευτές γιατροί στις μακρινές δύσκολες οδοιπορίες τους. 
Η ράβδος συμβολίζει την στήριξη και ανακούφιση των πασχόντων, την διαρκή ετοιμότητα του ιατρού να στηρίζει και να θεραπεύει. 
Το σύμπλεγμα της ράβδου με το φίδι εικονίζει την σωτήρια σωματοψυχική δύναμη του Ασκληπιού.

Συμπεράσματα

Αποδεικνύεται ότι η ράβδος και το φίδι είναι ένα αρχαϊκό σύμβολο ζωής, ανάστασης, σωτηρίας πάνω στη Γη.
Το φίδι και η ράβδος συνδυασμένα αποτελούν διακριτικό γνώρισμα του θεραπευτή Θεού και το ιατρόσημο των σύγχρονων Ιατρών.

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki