Wednesday 2 September 2020

Οι Τελειομανείς Άνθρωποι

Νιώθεις συχνά την ανάγκη ό,τι κάνεις να το κάνεις τέλεια; 
Έχεις παρατηρήσει να αναλαμβάνεις μια δουλειά και να μην την παραδίδεις ποτέ γιατί πιστεύεις ότι δεν είναι τέλεια και όλο κάτι λείπει; 
Καθυστερείς να παραδώσεις projects στη δουλειά σου γιατί νιώθεις την ανάγκη να τα τελειοποιήσεις; 
Παρατηρείς πως είσαι συνεχώς αγχωμένος γιατί θέλεις όλα να τα κάνεις τέλεια σε όλους τους τομείς της ζωής σου; 
Εάν έχεις μαζέψει αρκετά ναι στις παραπάνω ερωτήσεις τότε ίσως ανήκεις στην κατηγορία του τελειομανή.
Ως τελειομανής ορίζεται ο άνθρωπος που αρνείται να δεχτεί οτιδήποτε λιγότερο από την τελειότητα. 
Εκφράζει τη συνεχή προσπάθεια ενός ατόμου για την αποφυγή λαθών, δεν δέχεται με τίποτα τη μετριότητα, θέτει εξαιρετικά υψηλά πρότυπα απόδοσης και ασκεί πολύ αρνητική κριτική στον εαυτό του όταν δεν φτάνει αυτά τα πρότυπα, ανησυχώντας πάρα πολύ για το πώς θα τον κρίνουν οι άλλοι άνθρωποι.

Ποια είναι λοιπόν τα βασικά χαρακτηριστικά του τελειομανή ανθρώπου;
  • Δεν αφήνει καθόλου χώρο για λάθη. Με το που εντοπίσει ένα λάθος, άμεσα το διορθώνει.
  • Έχει πολύ συγκεκριμένους κανόνες για το πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα. Εάν τα πράγματα δεν γίνουν σύμφωνα με τους κανόνες, τότε ο τελειομανής τα απορρίπτει. Αρκετές φορές οι άνθρωποι γύρω από το άτομο αυτό δυσκολεύονται να κατανοήσουν τους κανόνες αυτούς και για το λόγο αυτό απομακρύνονται.
  • Χρησιμοποιεί τον τρόπο σκέψης ''όλα ή τίποτα''. Σε οτιδήποτε, δηλαδή, κάνει στη ζωή του ή θα πρέπει όλα να γίνονται τέλεια ή αλλιώς δεν κάνει τίποτα. Δεν συμβιβάζεται με το γεγονός ότι κάποια πράγματα μπορεί να τα κάνει καλά, κάποια άλλα όχι και τόσο.
  • Ασκεί πολύ έντονη κριτική στον εαυτό του. Είναι πολύ σκληρός με τον εαυτό του όταν δεν κάνει τα πράγματα έτσι όπως τα είχε φανταστεί, κατηγορεί τον εαυτό του ότι αυτός φταίει για όλα και νιώθει πολύ μεγάλη θλίψη όταν δεν πετυχαίνει τους στόχους του.
  • Η επιτυχία δεν είναι ποτέ αρκετή. Όταν καταφέρνει ένα στόχο δύσκολο, δεν σταματά και εστιάζει την προσοχή του σε κάτι άλλο. Ό,τι και να κάνει πάντα στοχεύει σε κάτι ακόμα μεγαλύτερο, χωρίς ουσιαστικά να χαίρεται και να ικανοποιείται με αυτό που έχει επιτύχει. Η ζωή του είναι ένας ασταμάτητος αγώνας για επιτυχίες. Η «ευτυχία» του είναι συνεχώς συνδεδεμένη με το να προσπαθεί για κάτι ακόμα μεγαλύτερο.
  • Καταναλώνει πάρα πολύ χρόνο στην προσπάθειά του να κάνει κάτι τέλειο. Θυσιάζει την προσωπική του ζωή, την οικογένειά του, τον ύπνο του, τη σωματική και ψυχική του υγεία για να φτάσει τον επιθυμητό στόχο: την τελειότητα.
  • Συνεχώς βλέπει λάθη. Όσο και αν θεωρεί κάτι ολοκληρωμένο, πάντα θα βρει κάτι που δεν θα του αρέσει, που δε θα έχει γίνει σωστά ενώ όλοι γύρω του δεν βλέπουν το λάθος.
Οι αρνητικές συνέπειες της τελειομανίας είναι πάρα πολλές, με βασικότερες την έλλειψη ικανοποίησης και ευτυχίας. 
Ένα τέτοιο άτομο ποτέ δεν θα επαινέσει τον εαυτό του για τους στόχους που κατακτά, συνεχώς θα έχει να γκρινιάξει για κάτι και ποτέ δεν θα νιώσει ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που έχει, καθώς συνεχώς κάτι του λείπει. 
Θεωρεί πως μέσα από την τελειότητα θα νιώσει ευτυχισμένος, αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί. 
Δεν είναι λίγες οι φορές που δεν προσέχει την υγεία του, καθώς το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να αποδώσει τα μέγιστα σε αυτά που κάνει.
Πώς μπορείς να τη διαχειριστείς και να βελτιώσεις την ποιότητα ζωής σου;
  • Αρχικά, αναγνώρισε τη διαφορά ανάμεσα στη φυσιολογική και την παθολογική τελειομανία. Τα βασικά χαρακτηριστικά της φυσιολογικής τελειομανίας είναι ότι ωθεί το άτομο στο να προσπαθεί για το καλύτερο, να βάζει στόχους στη ζωή του και να μην τους παρατά. Αντίθετα, στην παθολογική τελειομανία το άτομο εστιάζει όλη του την ψυχική ενέργεια στους δυσλειτουργικούς του κανόνες, δεν αποκλίνει καθόλου από αυτούς και θυσιάζει ό,τι μπαίνει στο δρόμο του για την τελειοποίηση του στόχου (από τις διαπροσωπικές του σχέσεις μέχρι την κατάσταση της υγείας του).
  • Χρησιμοποίησε τους στόχους σου σαν οδηγούς και όχι σαν αυτοσκοπό. Οι τελειομανείς άνθρωποι συνδέουν την επίτευξη ενός στόχου με την αξία που έχουν οι ίδιοι ως άτομα. Για παράδειγμα, εάν αποτύχουν σε ένα στόχο σκέφτονται ότι είναι άχρηστοι και ανάξιοι. Γίνεται να ισχύει όμως αυτό; Μπορεί να χαρακτηριστεί ένας άνθρωπος ως ανάξιος μόνο και μόνο επειδή δεν μπόρεσε να πετύχει έναν από τους πολλούς στόχους του; Ένα άτομο είναι πολλά περισσότερα από τα επιτεύγματά του και τους στόχους του.
  • Να επαινείς τον εαυτό σου για την προσπάθεια και όχι για το αποτέλεσμα. Ο τελειομανής δεν σταματά μέχρι να τελειοποιήσει αυτό που θέλει. Συνεχώς βλέπει λάθη και ποτέ δεν γιορτάζει για τις επιτυχίες του, καθώς τις θεωρεί δεδομένες. Να θυμάσαι όμως πως ακόμα και αν ορισμένες φορές δεν καταφέρεις τους στόχους σου, αυτό δεν σημαίνει πως δεν αξίζεις. Ακόμα και μέσα από καταστάσεις που δεν φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα μαθαίνουμε πολλά πράγματα για τον ίδιο μας τον εαυτό.
  • Μάθε να σέβεσαι και να αγαπάς τον εαυτό σου. Δεν υπάρχει άνθρωπος που όσο και αν προσπαθεί, να μπορεί να είναι τέλειος σε όλα. Αυτό συμβαίνει γιατί η τελειότητα δεν υπάρχει πουθενά. Στόχος είναι ο κάθε άνθρωπος να μάθει να αναγνωρίζει τα προσωπικά του όρια, μέχρι πού φτάνει και τι μπορεί να κάνει και να δίνει επίσης στον εαυτό του το δικαίωμα να κάνει και λάθη, γιατί και αυτά ανθρώπινα είναι. Είναι πολύ άδικο ένας άνθρωπος να μιλά άσχημα για τον εαυτό του και να τον βρίζει μόνο και μόνο γιατί δεν τα κάνει όλα τέλεια. Βασικό χαρακτηριστικό της υγιούς εικόνας εαυτού είναι η αποδοχή των ελαττωμάτων μας.
Κλείνοντας, να πούμε πως, όπως κάθε χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς μας που δεν μας αρέσει και θέλουμε να το αλλάξουμε, έτσι και η τελειομανία χρειάζεται δουλειά για να σταματήσει να ταλαιπωρεί τον άνθρωπο που τη βιώνει. 
Εάν νιώθεις πως οι παραπάνω τρόποι δεν σε βοήθησαν όσο το είχες ανάγκη, θα μπορούσες να απευθυνθείς σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας, ο οποίος θα σε βοηθήσει αρχικά να κατανοήσεις τις αιτίες για τις οποίες εμφανίστηκε η τελειομανία αλλά και πώς μπορείς να τη διαχειριστείς. 
Και να θυμάσαι πως για να είσαι ευτυχισμένος δεν σημαίνει ότι όλα είναι τέλεια. Σημαίνει ότι αποφάσισες να δεις πέρα από τις ατέλειες.

https://www.iatronet.gr/ygeia/psyxiki-ygeia/article/41997/teleiomania-xaraktiristika-kai-arnitikes-epiptwseis.html
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Έτσι γίνονται τα Παιδιά μας Νάρκισσοι

Συμπεριφορές γονιών που ενθαρρύνουν την ανάπτυξη ναρκισσιστικών στοιχείων στα παιδιά
1. Χρησιμοποιούν μεθόδους ανάπτυξης ντροπής
Τα παιδιά που ανατρέφονται με ντροπή, ειδικά για τον εσωτερικό τους κόσμο ή για το ποιοι είναι κινδυνεύουν να αναπτύξουν ναρκισσιστική προσωπικότητα. 
Η ντροπή μπορεί να προκαλέσει πολλές αντιδράσεις: μπορεί να τα κάνει να μαζευτούν στο καβούκι τους ή να τα κάνει να φέρονται υπεροπτικά και αλαζονικά για να κρύψουν τις πληγές τους.

2. Κατακλύζουν το παιδί με λατρεία
Όπως μπορεί η χρήση του φόβου, της κριτικής και της ντροπής να έχει αρνητικές επιπτώσεις, το ίδιο μπορεί και η υπερβολική αγάπη. 
Το στυλ ανατροφής που εστιάζει ολοκληρωτικά στην πλήρη ικανοποίηση των αναγκών του παιδιού χωρίς καμία δυσκολία μπορεί να επιδράσει στην μετέπειτα συμπεριφορά τους.
3. Δεν εκπαιδεύουν τα παιδιά στην ενσυναίσθηση
Είναι σημαντικό να βοηθάμε το παιδί μας να μπαίνει και στη θέση του άλλου, να σκέφτεται πώς οι άλλοι νιώθουν και τι βιώνουν. 
Χωρίς αυτή την επίγνωση των αναγκών του άλλου, το αποτέλεσμα είναι συχνά ο ναρκισσισμός.
4. Η αγάπη τους είναι υπό όρους
Οι γονείς που είναι ασυνεπείς, παραμελούν ή κακοποιούν αναθρέφουν παιδιά που γίνονται μάρτυρες ναρκισσιστικών μοτίβων στην ενήλικη ζωή. 
Επίσης, οι γονείς που αγαπούν υπό όρους μαθαίνουν τα παιδιά τους ότι θα εκτιμούνται πάντα σύμφωνα με το τι πετυχαίνουν και το πώς αποδίδουν.
5. Είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι – και επανορθώνουν με υλικά
Οι ψυχροί γονείς που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι και πιστεύουν ότι μπορούν να επανορθώσουν με συνεχή δώρα μπορούν επίσης να δημιουργήσουν ένα μονοπάτι προς το ναρκισσισμό. 
Αυτά τα παιδιά μπορεί να έχουν ό,τι θελήσουν από πράγματα, εμπειρίες και προνόμια, αλλά δεν τους δίνεται η ευκαιρία να αναπτύξουν ένα συναισθηματικό λεξιλόγιο ή να λάβουν πραγματική αγάπη.
6. Είναι κακά πρότυπα μίμησης
Τα παιδιά κάνουν ό,τι βλέπουν. Επομένως ένα παιδί με δυσλειτουργικό, απορρυθμισμένο, ρηχό και αλαζονικό γονιό, μπορεί απλώς να καθρεφτίζει και να μιμείται αυτές τις ποιότητες.

enallaktikidrasi
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το Διάβασμα μόλις 20 Σελίδων την Ημέρα...

... έχει θετική επίδραση στην ψυχολογία μας 🌼 και όχι μόνο🌼
Ivan Kramskoi. Whilst Reading:
A Portrait of Sofia Kramskoya, the Painter’s Wife. 1866
Τα οφέλη του διαβάσματος είναι αμέτρητα, από τη βελτίωση της ενσυναίσθησης και της δημιουργικότητας μέχρι την αποτροπή της άνοιας.
Για όσους έχουμε περάσει πολλές ώρες διαβάζοντας, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι το διάβασμα μπορεί να ωφελεί τόσο την ψυχική υγεία μας όσο και τις διαπροσωπικές σχέσεις μας.
Ακολουθούν πέντε ψυχολογικά οφέλη του διαβάσματος και τα αντίστοιχα επιστημονικά ευρήματα:

1. Το διάβασμα μάς κάνει περισσότερο συμπονετικούς
Οι κατοπτρικοί νευρώνες, οι οποίοι τίθενται σε λειτουργία στον εγκέφαλό μας όταν εμείς οι ίδιοι εκτελούμε μια εργασία ή όταν παρακολουθούμε κάποιον άλλο να εκτελεί μία εργασία, ανακαλύφθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του '90. Η ανακάλυψή τους οδήγησε στην καλύτερη κατανόηση της νευροεπιστήμης της ενσυναίσθησης.

Έρευνα έδειξε ότι η λογοτεχνική μυθοπλασία η οποία προσομοιάζει στην καθημερινότητά μας, αυξάνει την ικανότητά μας για ενσυναίσθηση απέναντι τους άλλους. Οι συμμετέχοντες της έρευνας διάβασαν είτε λογοτεχνικά είτε μη λογοτεχνικά βιβλία και όταν τελείωσαν υπεβλήθησαν σε ένα τεστ ενσυναίσθησης. Όσοι είχαν διαβάσει λογοτεχνικά βιβλία ανταποκρίθηκαν με μεγαλύτερη ενσυναίσθηση.

Σύμφωνα με τον Κέιθ Όατλει, καθηγητή γνωστικής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Τορόντο: 
Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του ανθρώπινου είδους είναι ότι οι ζωές μας είναι κοινωνικές. Η λογοτεχνία μπορεί να ενισχύσει καθώς και να βοηθήσει να κατανοήσουμε την κοινωνική μας εμπειρία.
Συνεχίζει εξηγώντας: Ένα λογοτεχνικό βιβλίο είναι ένα κομμάτι συνείδησης που μεταδίδεται από μυαλό σε μυαλό. Όταν διαβάζουμε, ενστερνιζόμαστε ένα κομμάτι συνείδησης και το κάνουμε δικό μας.

2. To διάβασμα μάς κάνει περισσότερο ευέλικτους ψυχικά
Το διάβασμα ποίησης και άλλων βιβλίων που κάνουν τον αναγνώστη να διερωτάται αναφορικά με το νόημα τους, έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί συναρπαστικές αλλαγές στα μοτίβα εγκεφαλικής δραστηριότητας. 
Σε μία μελέτη, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να βαθμολογήσουν βιβλία με βάση την ποιητικότητά τους και κατά πόσο θα έπρεπε να επανεξετάζουν το νόημά τους ενώ τα διάβαζαν. Στην ανάγνωση πιο πολύπλοκων βιβλίων, οι εγκεφαλικές σαρώσεις έδειξαν αυξημένη δραστηριότητα σε σημαντικές περιοχές του εγκεφάλου, καθώς και αυξημένη λογοτεχνική αντίληψη.

Όπως εξηγεί ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Φίλιπ Ντέιβις, διευθυντής του Κέντρου Έρευνας για την Ανάγνωση, τη Λογοτεχνία και την Κοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ: 
Οι έρευνες έδειξαν ότι η παρατεταμένη εμπειρία ανάγνωσης ποιημάτων, μπορεί να αυξήσει την ψυχική ευελιξία μέσω της διαδικασίας επανεξέτασης του νοήματος και της αποδοχής ενός νέου νοήματος.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Ντέιβις, η αυξημένη ψυχική ευελιξία επιτρέπει στους ανθρώπους να προσαρμόζουν καλύτερα τις σκέψεις και τις συμπεριφορές τους στις εξελισσόμενες καταστάσεις, καθώς όσοι έχουν μεγαλύτερη ψυχική ευελιξία είναι περισσότερο πιθανό να αναζητούν νέες λύσεις, παρά να καθοδηγούνται από τη συνήθεια.

3. Το διάβασμα βελτιώνει την ορθολογιστική σκέψη και τη δημιουργικότητα

Το διάβασμα έχει συνδεθεί επανειλημμένα με τη δημιουργικότητα. Μια μελέτη βρήκε ότι μετά την ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων, οι άνθρωποι έχουν μικρότερη ανάγκη για γνωστική αποκοπή.

Σε αυτή τη μελέτη ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να διαβάσουν είτε ένα δοκίμιο είτε μία σύντομη ιστορία. Μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης αξιολογήθηκε η ανάγκη τους για γνωστική αποκοπή. 
Οι αναγνώστες της σύντομης ιστορίας παρουσίασαν σημαντική μείωση στην ανάγκη τους για γνωστική αποκοπή, σε σύγκριση με όσους είχαν διαβάσει το δοκίμιο. Η επίδραση ήταν ιδιαίτερα έντονη στους συμμετέχοντες που ήταν συστηματικοί αναγνώστες.
Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η ανάγνωση λογοτεχνικής μυθοπλασίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερες διαδικασίες για την επεξεργασία πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων και αυτών για τη δημιουργικότητα, δηλώνει η Μέιτζα Τζίκιτς, συγγραφέας της μελέτης κι καθηγήτρια ψυχολογίας με ειδίκευση στο πεδίο ανάπτυξης της προσωπικότητας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο.

Η Τζίκιτς εξηγεί ότι λόγω της διφορούμενης φύσης της μυθοπλασίας, οι αναγνώστες αποδέχονται πιο εύκολα την αμφισημία, η οποία θεωρείται βασικός παράγοντας της δημιουργικότητας. Όταν μπορείς να αναλογιστείς πολλές οπτικές, είναι ευκολότερο να δεις νέες δυνατότητες, επισημαίνει.

4. Το διάβασμα ενισχύει τη συνδεσιμότητα και τη λειτουργία του εγκεφάλου
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ιστορίες έχουν τόσο ψυχολογική όσο και νευρολογική επίδραση στον εγκέφαλο.

Μια μελέτη στην οποία οι συμμετέχοντες υπεβλήθησαν σε εγκεφαλική σάρωση πριν, κατά τη διάρκεια και πέντε μέρες μετά την ανάγνωση μιας νουβέλας, βρήκε συνεχιζόμενες νευρολογικές αλλαγές. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρχαν αλλαγές στην κατάσταση ανάπαυσης του εγκεφάλου μετά το τέλος της ανάγνωσης της νουβέλας.

Ο Γκρέγκορι Μπερνς, επικεφαλής της μελέτης και καθηγητής νευροεπιστημών, εξηγεί: Παρ’ όλο που οι συμμετέχοντες δεν διάβαζαν τη νουβέλα κατά τη διάρκεια σάρωσης του εγκεφάλου τους, φάνηκε να διατηρούν αυτή την υψηλή συνδεσιμότητα. Αυτό το αποκαλούμε "επακόλουθη δραστηριότητα", η οποία είναι σχεδόν παρόμοια με την μνήμη των μυών.

Οι νευρολογικές αλλαγές που βρήκαμε ότι συνδέονται με τα συστήματα σωματικών αισθήσεων και κίνησης, δείχνουν ότι το διάβασμα μιας νουβέλας μπορεί να σας συνεπάρει τόσο ώστε να "μεταφερθείτε" στο σώμα του πρωταγωνιστή. Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι οι καλές ιστορίες μπορούν να μας βάλουν στη θέση κάποιου άλλου, με τη μεταφορική έννοια. Τώρα βλέπουμε ότι μπορεί να υπάρχει και κάποια βιολογική επίδραση.

5. Το διάβασμα μπορεί να αποτρέψει την άνοια
Οι δραστηριότητες που διεγείρουν τον εγκέφαλο όπως το διάβασμα, έχουν αποδειχθεί ότι αποτρέπουν την πνευματική εξασθένιση καθώς και ασθένειες όπως η άνοια, ακόμη και η νόσος του Αλτσχάιμερ.
Μία μελέτη βρήκε ότι οι άνθρωποι οι οποίοι διαβάζουν σε μεγαλύτερη ηλικία, έχουν κατά 32% μικρότερη πιθανότητα εξασθένισης των πνευματικών ικανοτήτων τους.
Το διάβασμα φαίνεται να εισάγει τον εγκέφαλό μας σε μια κατάσταση παρόμοια με αυτή του διαλογισμού, προκαλώντας στην υγεία μας τα ίδια οφέλη της βαθιάς χαλάρωσης και εσωτερικής ηρεμίας. Οι τακτικοί αναγνώστες κοιμούνται καλύτερα, έχουν χαμηλότερα επίπεδα στρες, υψηλότερη αυτοεκτίμηση και χαμηλότερα επίπεδα κατάθλιψης, από όσους δεν διαβάζουν.

Αν το διάβασμα οδηγεί στην υιοθέτηση καλύτερης συμπεριφοράς απέναντι στον εαυτό μας αλλά και στους άλλους, αποτρέποντας παράλληλη την πνευματική εξασθένιση, τι άλλο κίνητρο χρειαζόμαστε για να αρχίσουμε να διαβάζουμε ένα καλό βιβλίο;

sacap.edu.za
psychologynow
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki