Με τα πόδια στην Τουρκία σε ένα ταξίδι συχνά δίχως γυρισμό: Οι Αφγανοί, πρόσφυγες ξανά

Διωγμένοι από τη βία, πρόσφυγες εντός και εκτός της πατρίδας τους

Φοβούμενοι τη ζωή υπό την εξουσία των Ταλιμπάν, οι Αφγανοί για άλλη μια φορά εγκαταλείπουν τη χώρα τους, σε αναζήτηση ασφάλειας και ειρήνης. 

Από τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν τα σχέδια για απόσυρση των ξένων στρατευμάτων έως τις 31 Αυγούστου, οι Ταλιμπάν έχουν πραγματοποιήσει επιθέσεις καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος βόρειου, δυτικού και νότιου Αφγανιστάν, έχοντας αρχίσει πλέον να μπαίνουν στην Καμπούλ, σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών της χώρας.

H ταχύτατη κατάληψη των αφγανικών εδαφών, έχει ωθήσει στον εκτοπισμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων (πάνω από 250.000 σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη) που μετακινούνται εσωτερικά, κυρίως προς την «ελεύθερη» ακόμη Καμπούλ, προς αναζήτησης ασφάλειας. Άλλοι, σε καιρούς άγριους και εχθρικούς προς τους πρόσφυγες, παίρνουν το δρόμο της φυγής.

Κάποιοι έχουν πληρώσει πάνω από 1.000 δολάρια το άτομο στους λαθροδιακινητές που θα τους οδηγήσουν με μεγαλύτερη ασφάλεια στην ανατολική Τουρκία. 

Πολλοί κάνουν το ταξίδι προς το άγνωστο με τα πόδια.

Παρά τους κινδύνους, για πολλούς η φυγή είναι μονόδρομος: «Δεν έχω βιώσει ούτε μια μέρα ειρήνης εδώ και 40 χρόνια. Έπρεπε να έρθω στην Τουρκία, δεν υπήρχε άλλη επιλογή» παραδέχεται η Ντουρντάνα στον Guardian.

Στην Τουρκία που φιλοξενεί περίπου 4 εκατομμύρια πρόσφυγες, στην πλειονότητά τους Σύρους που κατάφεραν να ξεφύγουν από τον αιματηρό εμφύλιο, το αντιπροσφυγικό αίσθημα βρίσκεται σε έξαρση. 

Βοηθούμενοι από ένα ευρύ δίκτυο λαθροδιακινητών, οι Αφγανοί περπατούν, συνήθως μέσω Ιράν, ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους, κακοποιήσεις και κακοτοπιές, για να φτάσουν συνήθως στην Τουρκία. 

Υπομένουν, όπως καταγγέλουν, σοβαρούς ξυλοδαρμούς από τους Ιρανούς συνοριοφύλακες και κάκιστες συνθήκες υγιεινής στα σπίτια όπου διαμένουν, ενώ για πολλούς το ταξίδι αυτό είναι δίχως γυρισμό καθώς χάνουν τη ζωή τους στα ορεινά περάσματα ή τα σαπιοκάραβα. 

Περισσότερα στο lifo.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

 

Αφγανιστάν: Συγκλονίζει η μαρτυρία φοιτήτριας

Η επόμενη (δύσκολη) μέρα για τις γυναίκες στην Καμπούλ μετά την κατάληψη της πρωτεύουσας από τους Ταλιμπάν. Συγκλονιστικές μαρτυρίες φοιτητριών οι οποίες μέχρι λίγες ημέρες πριν σπούδαζαν και ζούσαν ελεύθερες.

Στα χέρια των ανταρτών Ταλιμπάν βρίσκεται εδώ και μερικές ώρες η Καμπούλ, με την επάνοδό τους στην εξουσία έπειτα από δυο δεκαετίες να δημιουργεί μεγάλη ανησυχία τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Θύματα αυτής της εξέλιξης και οι Αφγανές γυναίκες οι οποίες έρχονται τώρα ξανά αντιμέτωπες με το σκληρό πρόσωπο των ακραίων ισλαμιστών, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι σε δηλώσεις τους ξεκαθάρισαν πως θα σεβαστούν τα δικαιώματα των γυναικών ενώ θα τους επιτραπεί τόσο η πρόσβαση στην εκπαίδευση όσο και στην εργασία. Ωστόσο, πολλές γυναίκες παραμένουν στο σπίτι τους και για να βγουν χρειάζονται τη συνοδεία ενός άντρα, ενώ επιπλέον επιβάλλεται να φορούν μπούργκα.

Σε αυτό έρχεται να προστεθεί η συγκλονιστική μαρτυρία μιας φοιτήτριας στον Guardian, η οποία περιγράφει όσα έζησε όταν η αστυνομία εκκένωσε το πανεπιστήμιο υπό τον φόβο επιθέσεων από τους Ταλιμπάν επειδή οι φοιτήτριες δεν φορούν μπούργκα.

«Θέλαμε να φύγουμε και να πάμε στο σπίτι μας, αλλά δεν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα μεταφοράς. Οι οδηγοί δεν μας έπαιρναν στα αυτοκίνητά τους επειδή δεν ήθελαν να πάρουν την ευθύνη της μεταφοράς μιας γυναίκας. Τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα για τις γυναίκες που έμεναν στην εστία του πανεπιστημίου, των οποίων τα σπίτια είναι έξω από την Καμπούλ, οι οποίες ήταν τρομαγμένες και μπερδεμένες για το πού πρέπει να πάνε. Στο μεταξύ οι άνδρες που βρίσκονταν έξω έκαναν πλάκα και κορόιδευαν κορίτσια και γυναίκες, γελώντας με τον τρόμο μας. "Πηγαίνετε να φορέσετε μπούργκα", φώναξε ένας. "Είναι οι τελευταίες ημέρες που κυκλοφορείται μόνες σας στον δρόμο", είπε κάποιος άλλος. "Μια μέρα θα παντρευτώ τέσσερις από εσάς", πρόσθεσε ένας τρίτος.

Η 24χρονη Αφγανή φοιτήτρια ανέφερε πως είχε σχεδόν ολοκληρώσει δυο ταυτόχρονα πτυχία, στο American University of Afghanistan και στο Kabul University, όμως όπως εξήγησε, όλα αυτά χάθηκαν σε μια στιγμή μπροστά στα μάτια της. «Δούλεψα τόσες μέρες και νύχτες για να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα και σήμερα το πρωί, όταν έφτασα σπίτι, το πρώτο πράγμα που κάναμε εγώ και οι αδερφές μου ήταν να κρύψουμε τις ταυτότητές μας και τα πτυχία μας. Ήταν συγκλονιστικό. Γιατί πρέπει να κρύβουμε τα πράγματα για τα οποία θα έπρεπε να είμαστε περήφανες;».

«Το μόνο που μπορούσα να δω γύρω μου ήταν τα φοβισμένα πρόσωπα των γυναικών και τα άσχημα πρόσωπα των ανδρών που μισούν τις γυναίκες, που δεν τους αρέσει να εκπαιδεύονται, να εργάζονται και να έχουν ελευθερία. Το πιο συγκλονιστικό για μένα ήταν εκείνοι που έδειχναν ευτυχισμένοι και κορόιδευαν τις γυναίκες. Αντί να σταθούν στο πλευρό μας, στέκονται στο πλευρό των Ταλιμπάν και τους δίνουν ακόμη περισσότερη δύναμη», πρόσθεσε και εξομολογήθηκε πως αισθάνεται θύμα ενός πολέμου με πολιτικές διαστάσεις που ξεκίνησαν οι άντρες. «Οι Αφγανές γυναίκες θυσίασαν πολλά για αυτή τη μικρή ελευθερία που είχαν. Και τώρα φαίνεται πως θα πρέπει να 'κάψω' όσα πέτυχα σε αυτά τα 24 χρόνια της ζωής μου. Το να έχω πια ταυτότητα ή πτυχία από το πανεπιστήμιο είναι πια επικίνδυνο. Ακόμα και να τα κρατήσω, δεν θα μπορώ να τα χρησιμοποιήσω. Δεν υπάρχουν πια δουλειές για εμάς στο Αφγανιστάν», κατέληξε.

news247.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι