Friday 6 December 2013

Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωση στο Άσυλο του Παιδιού


Σας προσκαλούμε στην «Χριστουγεννιάτικη Ασυλόσκονη- Άναμμα Χριστουγεννιάτικου Δέντρου» που θα πραγματοποιηθεί στις 11 Δεκεμβρίου 2013 και ώρα 18:00 στο Βʼ Συγκρότημα του Ασύλου του Παιδιού (περιοχή Praktiker).

Θα τραγουδήσει η παιδική χορωδία του Ασύλου του Παιδιού και θα αναγνωστούν παιδικά χριστουγεννιάτικα παραμύθια. Θα ακολουθήσει μπουφές με χριστουγεννιάτικα εδέσματα με την ευγενική προσφορά όλων των γονέων του Συλλόγου μας.
Το ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του ΑτΠ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ

Το ευχαριστώ των μεταναστών στον Έλληνα
που τους έσωσε τη ζωή!

Το ζευγάρι από τη Συρία διέσχισε με τα πόδια όλη την Τουρκία και έφτασε στον Έβρο - Εκεί διαπιστώθηκε πως η γυναίκα ήταν έγκυος...
το ζευγάρι έδωσε στο παιδάκι του
το όνομα «Sam Christ».
Το ζευγάρι από τη Συρία είχε πει πως δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ τη βοήθεια του Χρήστου, του επικεφαλής του Κέντρου Πρώτης Υποδοχής στο φυλάκιο του Εβρου, που τους βοήθησε και τους έσωσε τη ζωή.
Έτσι όταν η γυναίκα γέννησε τον πήραν τηλέφωνο για να του πουν, ότι θα ονομάσουν το παιδί τους Χρήστο. Σύμφωνα με το Star, ο Γιουσέφ και η σύζυγός του Μάργουαν τον Μάρτιο του 2003 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Συρία λόγω του εμφυλίου πολέμου. Διέσχισαν με τα πόδια όλη την Τουρκία και μετά από ένα δύσκολο ταξίδι γεμάτο αντιξοότητες κατέληξαν στο Κέντρο Πρώτης Υποδοχής στο Φυλάκιο Εβρου.
Εκεί υποβλήθηκαν και σε ιατρικές εξετάσεις κατά τη διάρκεια των οποίων διαπιστώθηκε ότι η Μάργουαν είναι έγκυος.

Τότε ήταν που ο Γιουσέφ υποσχέθηκε στον επικεφαλής του ΚΕΠΥ Χρήστο Χριστακούδη ότι όταν θα γεννηθεί το μωρό θα του δώσει το όνομά του. Και όντως, όταν το μωράκι γεννήθηκε, στις 30 του περασμένου Νοέμβρη σε χώρα της βόρειας Ευρώπης, το ζευγάρι κράτησε την υπόσχεσή του και έδωσε στο παιδάκι του το όνομα «Sam Christ».
newsit

Κοριτσάκι ψάχνει στα σκουπίδια για να βρει κάτι να φάει...

Συγκλονισμένοι γονείς και δάσκαλοι του δημοτικού σχολείου στην Πάτρα - Το κοριτσάκι ψάχνει στα σκουπίδια για να βρει κάτι να βάλει στο στομάχι του...

Success story!!!!
Μάρτυρες μιας εικόνας που παραπέμπει σε χώρες του τρίτου κόσμου έγιναν διερχόμενοι αλλά και κηδεμόνες που βρέθηκαν πριν από λίγα εικοσιτετράωρα στον περιβάλλοντα χώρο Δημοτικού Σχολείου στα Ζαρουχλέϊκα της Πάτρας, όταν αντίκρισαν μια μικρή μαθήτρια να αναζητεί τροφή στα αποφάγια άλλων μαθητών.
Όπως γράφει σήμερα η τοπική εφημερίδα "Κόσμος" το περιστατικό συνέβη πριν από τρία εικοσιτετράωρα, όταν οι αυτόπτες μάρτυρες έβλεπαν την μικρή μαθήτρια να παίρνει στα χέρια της ένα μισοφαγωμένο σάντουιτς από τα σκουπίδια και να αρχίζει να το τρώει. Τέτοιες εικόνες υποστηρίζουν πολλοί από τους κατοίκους της περιοχής είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο με τους μικρούς μαθητές να μην έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν ή να φέρουν μαζί τους ούτε λίγο ψωμί προκειμένου να φάνε στο διάλειμμα.

Το περιστατικό συνέβη πριν από τρία εικοσιτετράωρα, όταν οι αυτόπτες μάρτυρες έβλεπαν την μικρή μαθήτρια να παίρνει στα χέρια της ένα μισοφαγωμένο σάντουιτς από τα σκουπίδια και να αρχίζει να το τρώει.

newsit

Των Θαλασσών ο Άγιος

Διήγηση του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη 

Ο συγγραφεύς περιγράφει τον εσπερινόν της παραμονής του Αγίου Νικολάου εις τον ομώνυμον ναόν της πατρίδος του Σκιάθου.

Εβράδυασεν. Ο ήλιος δύων όπισθεν του πευκοφύτου όρους έπεμπεν εις τας ανατολικάς άκρας της νήσου και εις τα προ του λιμένος νησίδια τας τελευταίας του ακτίνας, λαμβάνων μεθ' εαυτού όλον το ευφρόσυνον της ημέρας θάλπος και αφήνων εις τα βουνά να στέλλωσι το οξύ εκείνο του χειμώνος απόγαιον.

Ο λιμήν ήτο ακίνητος ως λίμνη. Τρία, τέσσαρα καΐκια ήρχοντο βιαστικά ν' αράξωσι χάριν της εορτής. Αι λέμβοι των αλιέων έσπευδον και αυταί να προσορμισθώσι και από την εξοχήν οι ποιμένες και γεωργοί κατήρχοντο εις την πόλιν προς τον αυτόν σκοπόν. Και μόνος ο πράκτωρ της ατμοπλοϊκής εταιρείας ανεβοκατέβαινεν ακόμη εις το παράλιον περιμένων το ατμόπλοιον.
Όμως ενύκτωσε και ήρχισε να σημαίνη η αγρυπνία. Ο γλυκύς του κώδωνος ήχος ελαλούσεν, εκελαδούσεν, ενόμιζες, την πανήγυριν. Εις οποιανδήποτε νήσον και αν αποβιβασθής, θα απαντήσης τον ναόν του Αγίου Νικολάου μικρόν η μέγαν, με μάρμαρα ή με πλίνθους. Ο Άγιος Νικόλαος είναι ο παππούς του ναυτικού μας, η γλυκυτέρα του ναύτου παραμυθία, των θαλασσών ο Άγιος. Εις την αγρυπνίαν έπρεπεν όλοι να παρευρεθώσι, διότι ηυτύχησαν να πανηγυρίσουν την εορτήν του εις το νησάκι των. 

Ο ναύτης και όταν ευδαίμων επιστρέψη εις την νήσον του, φέρει το τάξιμόν του εις τον Άγιον, ευχηθείς, όταν ήτο εις το πέλαγος, να τύχη κατά την εορτήν εις την πατρίδα του, ν' αγρυπνήση όλην την νύκτα. Και όταν πάλιν ναυαγός εις μίαν σανίδα σωθή, ή εις ξηρόν βράχον από τα δόντια του θανάτου γλυτώση, πρώτα, πρώτα θα φέρη το τάξιμό του εις τον Άγιον, λαμπάδα μεγάλην ή αργυρούν κανδήλιον, και ύστερον θα μεταβή εις την οικίαν του να χαιρετήση την μητέρα του την σύζυγόν του. Αλλ' ενίοτε δεν επανέρχεται. Το τάξιμόν του ήτο βαρύ. Είχε τάξει όλην την ζωήν του. 

Να γίνη καλόγηρος! Και ούτως ο ευλαβής, διασώσας την ζωήν του από τα κύματα της θαλάσσης πηγαίνει να την κλείση εις τους αφώνους του μοναστηριού τοίχους, εις τον Άθωνα.

Πάντες, γεωργοί και ναύται, συνηθροίζοντο εις την αγρυπνίαν συνωστιζόμενοι έμπροσθεν της εικόνος του Αγίου Νικολάου, παλαιάς βυζαντινής αγιογραφίας, ολίγον μαυρισμένης ή υπό του χρόνου, ή διότι ο ζωγράφος ηθέλησε δια του σκιερού χρώματος να παραστήση το αυστηρόν πρόσωπον του θαυματουργού αρχιερέως. 

Και ήναπτον όλοι τας μεγάλας λαμπάδας οι ναύται, τας οποίας είχον φέρει από το ταξίδιον, και έλαμπεν η εικών, και έλαμπεν όλη η εκκλησία. Και ακτινοβολούσε το πράον του Αγίου πρόσωπον εκ χαράς, νομίζεις, ως να ηυχαριστείτο, ότι την στιγμήν εκείνην εβούϊζεν ο μικρός ναός εκ της φαιδράς των ασμάτων ψαλμωδίας, μετ' ιδιαιτέρας αγάπης επαναλαμβανούσης το «Άγιε Νικόλαε» εν τοις εγκωμιαστικοίς ύμνοις. 

Και ηυχαριστούντο γύρο, γύρο οι ναύται ακούοντες τα άσματα και προσβλέποντες ατενώς εις την εικόνα, κατάφορτον από των αναθημάτων, εν οίς διέπρεπον αργυρά μικρά πλοιάρια, πλοιάρχων αφιερώματα. Κατά τας στιγμάς εκείνας ενόμιζες, ότι η εικών προσελάμβανε θαυμασίαν τινά κίνησιν και ζωήν αιφνίδιον. Ενόμιζες ότι εκινούντο οι οφθαλμοί του Αγίου και ευλογούσεν η χείρ τους προσφιλείς του ναυτίλους και ότι συχνά μετέβαλλεν όψιν το γηραιόν του πρόσωπον.

Άλλος εκ των εκεί παρισταμένων, έχων εις τον νουν του την παροιμιώδη του Αγίου Νικολάου ελεημοσύνην και προς τους πένητας συμπάθειαν, τον έβλεπε γλυκύν και μειδιώντα, ως ότε έσωζε κρυφά τας τρεις εκείνας θυγατέρας από του ηθικού θανάτου, παρέχων τα μέσα της υπανδρείας, και έτεινε και αυτός την χείρα, νομίζων ότι ο Άγιος φλωρία εμοίραζε την στιγμήν εκείνην. Άλλος πάλιν έχων εις τον νουν του, ότι ποτέ ο επίσκοπος των Μύρων, άγριος και απειλητικός εμφανισθείς, εκράτησε του δημίου την χείρα, έτοιμον να θανατώση τρεις άνδρας αθώους, συκοφαντηθέντας, τον έβλεπεν εις την εικόνα άγριον και απειλητικόν με πύρινα βλέμματα.

Ο δε ναύτης, διαλογιζόμενος την στιγμήν, κατά την οποίαν ο Άγιος έσωσε το κλυδωνιζόμενον σκάφος, έτοιμον να καταποντισθή, εφαντάζετο τον Άγιον ιστάμενον ατρόμητον εν τη πρύμνη και βαστάζοντα κραταιώς το πηδάλιον, ενώ η εικών παρίστα τούτον καθήμενον επί θρόνου και ευλογούντα. 

Εκείνος δε πάλιν, ο ενθυμούμενος την στιγμήν, κατά την οποίαν ο Άγιος βυθισθείς εν τω πόντω έσωσεν ημίπνικτον τον από του πλοίου πεσόντα ναύτην, ενόμιζεν, ότι έβλεπε διάβροχον τον Ιεράρχην και ότι από το κοντόν λευκόν του γένειον έσταζεν ακόμη θάλασσα. Τόσην ζωήν παράδοξον ελάμβανεν η βυζαντινή εικών υπό τα πολλά εκείνα φώτα και την φαιδράν ψαλμωδίαν...

Διηγήματα Αλεξάνδρου Μωραϊτίδη, μετά προλόγου Β. Γαβριηλίδου. Εκδότης Σιδέρης 1921-1928 - Αθήναι
το βρήκαμε εδώ: Αέναη επΑνάσταση

Νεκρός 41χρονος άνεργος μέσα στο σκοτεινό σπίτι του
Και άλλο σπίτι χωρίς ρεύμα κάηκε από κερί

Μόνος κι αβοήθητος έσβησε μέσα στο σπίτι του, ένας νέος άνθρωπος, σε χωριό της Πρέβεζας. Ο 41χρονος, τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, δεν είχε καταφέρει να κάνει ούτε ένα μεροκάματο. Ζούσε με την βοήθεια των συγχωριανών του, οι οποίοι συχνά φρόντιζαν για το ψωμί και το φαγητό του.
Η Φτώχεια σκοτώνει και καίει
Η ανεργία είχε ως αποτέλεσμα να τον απομονώσει. Κλεισμένος στο σπίτι τις περισσότερες ώρες της ημέρας, χαμένος στα αδιέξοδα της οικονομικής κρίσης.
Δεν ζητούσε βοήθεια. Ήταν καλοδεχούμενη από όποιον του την έδινε…
Έτσι περνούσαν οι μέρες του! Αθόρυβα. Κι αθόρυβα έφυγε από τη ζωή. Σύμφωνα με πληροφορίες του Pamepreveza και του Epiruspost τον 41χρονο βρήκαν νεκρό μέσα στο σπίτι του, κάποιοι συγχωριανοί του.

Ο φούρναρης που συνήθιζε να περνάει από κει, πριν τέσσερις ημέρες περίπου του είχε αφήσει ψωμί έξω από το σπίτι, όπως συνήθιζε να κάνει πολύ συχνά.
Όταν στη συνέχεια ξαναπέρασε, διαπίστωσε ότι το ψωμί βρισκόταν στη θέση του. Ανησύχησε και ενημέρωσε τους συγχωριανούς του. Στη συνέχεια κλήθηκε η αστυνομία και με τη συνδρομή της άνοιξε η πόρτα του σπιτιού για να διαπιστωθεί ότι ο 41χρονος ήταν νεκρός.
Η σορός του μεταφέρθηκε για νεκροψία από την οποία διαπιστώθηκε ότι ο θάνατος του οφείλεται σε εγκεφαλικό επεισόδιο. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των συγχωριανών του, το σπίτι ήταν παγωμένο και βυθισμένο στο σκοτάδι, καθώς η ΔΕΗ, άγνωστο από πότε, είχε κόψει το ρεύμα.

ammosimathia
---------------------------------
Παρανάλωμα ακόμα ένα σπίτι με κομμένο ρεύμα

Διαστάσεις... επιδημίας παίρνουν οι φωτιές σε σπίτια που δεν έχουν ρεύμα στη Θεσσαλονίκη.
Πρόκειται για το τρίτο περιστατικό σε διάστημα μίας εβδομάδας. Ένα κερί έμελλε να είναι η αιτία να χαθεί ολόκληρο το νοικοκυριό μιας οικογένειας στην Κάτω Τούμπα από πυρκαγιά που ξέσπασε χθες το βράδυ.
Ηλεκτρικές συσκευές και έπιπλα έγιναν στάχτη μέσα 35 λεπτά, από τις 18:45 μέχρι τις 19:25, όπου επενέβη η πυροσβεστική.

Μια γυναίκα 40 - 50 ετών άναψε ένα κερί για φωτισμό όπως είπε στους Πυροσβέστες με αποτέλεσμα να λαμπαδιάσει το διαμέρισμα της που βρίσκεται σε 4ο όροφο πολυκατοικίας στην Κ. Τούμπα.
Στο σημείο έσπευσαν 3 οχήματα με 12 άνδρες.

Και σε αυτή τη περίπτωση, όπως είπε η ένοικος στους Πυροσβέστες -που κατάφερε να βγει από το διαμέρισμα και να καλέσει σε βοήθεια- δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα καθώς ήταν κομμένο.
Πηγή: thesstoday.gr

enikos

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki