Saturday 31 August 2013

Διδάξτε στο παιδί σας την Αγάπη και την Προσφορά στον συνάνθρωπο

Τι πρέπει να κάνετε!
Όλα τα παιδιά γεννιούνται με μια έμφυτη αίσθηση συμπόνιας και σίγουρα αυτό δε γίνεται εύκολα αντιληπτό όταν βλέπουμε το παιδί να φωνάζει διεκδικώντας τα παιχνίδια του, τα οποία δε θέλει να μοιραστεί με άλλο παιδάκι. Παρόλα αυτά, παρατηρήστε καλύτερα τη συμπεριφορά του παιδιού σας και θα καταλάβετε ότι κατά βάθος έχει τη διάθεση να μοιραστεί τα αγαθά του. 
Εάν καταφέρετε να του διδάξετε πόσο σημαντική πράξη είναι η προσφορά, θα του έχετε προσφέρει το πιο σπουδαίο μάθημα ζωής.

"Τα παιδιά από τη φύση τους ψάχνουν τρόπους να συνεισφέρουν και να βοηθήσουν τους άλλους", αναφέρει η Ντέμπορα Σπέιντ, ιδρύτρια των Kids Care Clubs, ενός οργανισμού που παρέχει πληροφορίες για προγράμματα κοινωνικής προσφοράς νέων. 
"Όπως δίνουμε στο παιδί μας ευκαιρίες να χρησιμοποιήσει τα πόδια του όταν μαθαίνει να περπατάει, έτσι θα πρέπει να του δώσουμε ευκαιρίες να εξασκήσει και τους μυς της φιλανθρωπίας του, που πρέπει να ξεκινήσουν να γυμνάζονται νωρίς για να αρχίσουν να προσφέρουν".
Τα οφέλη της ενθάρρυνσης των παιδιών στην προσφορά είναι τεράστια, καθώς εκτός από την πραγματική βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν, η ίδια η πράξη του μοιράσματος δίνει στο παιδί μια πανίσχυρη ώθηση στην αυτοπεποίθηση, καθώς το ίδιο συνειδητοποιεί επί του πρακτέου ότι μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της ζωής ενός ανθρώπου. 
"Όσο γλυκανάλατο κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο, όταν βοηθάς ένα παιδί να βοηθήσει άλλους ανθρώπους, συντελείς στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου", 
λέει η Πατρίσια Σιφ Εστες, συγγραφέας του βιβλίου "Kids, Money & Values". Να μερικοί καλοί τρόποι για να παροτρύνετε το παιδί σας να βοηθήσει τους συνανθρώπους του:

Αναλάβετε δράση
Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι προσφορά σημαίνει να δίνεις χρήματα. Εύκολα βγάζει κάποιος να δώσει έστω και λίγα χρήματα σε έναν σκοπό, αφήνει λίγα κέρματα στο φιλόπτωχο ταμείο της εκκλησίας, συμμετέχει σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις αγοράζοντας λαχνούς, ωστόσο, τα μικρότερα παιδιά δε μπορούν να συλλάβουν την αφηρημένη έννοια του να δίνει κανείς λεφτά για έναν καλό σκοπό. 
"Είναι δύσκολο για τα παιδιά να καταλάβουν ότι τα χρήματα αγοράζουν ψωμί, με το οποίο θα μπορούσαν να τραφούν άστεγοι άνθρωποι", λέει η Σπέιντ και συνεχίζει "πολλά παιδιά δε μπορούν να πάνε τη διαδικασία τόσα βήματα μπροστά στο μυαλό τους".

Η Σπέιντ ενθαρρύνει τους γονείς να αφήνουν τα παιδιά τους να εμπλέκονται προσωπικά με τη φιλανθρωπική δράση, καθώς ακόμα και ένα πολύ μικρό παιδάκι μπορεί να βοηθήσει να γεμίσουν μερικά κουτιά με φαγητό ή να μοιράσει κάλτσες σε ένα άσυλο αστέγων. 

Επίσης, όταν επιλέγετε φιλανθρωπική δραστηριότητα, αφήστε το παιδί σας να έχει τον πρώτο λόγο, γιατί όσο πιο πολύ το ενδιαφέρει το θέμα και είναι κάτι που του αρέσει, τόσο πιο ενεργά θα ασχοληθεί και τόσο περισσότερα πράγματα θα μάθει από αυτήν την εμπειρία. Εάν, για παράδειγμα, το παιδί σας εκφράσει την ανησυχία ότι τα φτωχά παιδάκια δεν έχουν αρκετά παιχνίδια, ρωτήστε το αν θέλει να βοηθήσει αυτά τα παιδάκια, συλλέγοντας παιχνίδια και προσφέροντας ορισμένα δικά του.

Διδάξτε τους να συγκεντρώνουν χρήματα για προσφορά
Είναι σημαντικό να δίνετε χαρτζιλίκι στο παιδί, όχι μόνο για να το βοηθήσετε να μάθει να διαχειρίζεται τα χρήματα, όσο λίγα κι αν είναι, αλλά και για του δείξετε στην πράξη τη φιλανθρωπία. 
Η Πέγκυ Χάουζερ, συγγραφέας του βιβλίου "How to Teach Children About Money" υποστηρίζει ότι ως προς το χαρτζιλίκι θα πρέπει να εφαρμόζετε το εξής σύστημα: "χωρίστε το εβδομαδιαίο ποσό σε τρία μέρη, στα έξοδα, τα έσοδα και την προσφορά. 
 Εξηγήστε στο παιδί ότι το χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί στην προσφορά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δώρα για κάποιον που έχει ανάγκη και εκφράστε του τη σκέψη ότι η οικογένειά σας θεωρεί σημαντικό να μοιράζεται την καλή της τύχη με άλλους ανθρώπους που είναι λιγότερο τυχεροί".

Το ακριβές ποσό της προσφοράς δεν έχει σημασία, αυτό που μετράει είναι να ενσωματωθεί στο χαρτζιλίκι του παιδιού και να του γίνει συνήθεια. Επίσης, πολύ σημαντικό είναι τι ενθαρρύνετε το παιδί να κάνει με τα χρήματα που μαζεύει. Αποφύγετε να δίνετε αυτούσιο το ποσό κάπου και προτιμήστε να του εξηγείτε ότι είναι καλύτερο να αγοράσει ένα δώρο ή κάτι χρηστικό για έναν άνθρωπο που το έχει ανάγκη κι όταν το αγοράσετε, πηγαίνετε με το παιδί για να το προσφέρει.

Αδράξτε την ευκαιρία
Δεν είναι ανάγκη να ορίσετε κάποια συγκεκριμένη στιγμή για να μιλήσετε στο παιδί σας για τη σημασία και τη χαρά της προσφοράς, καθώς ευκαιρίες παρουσιάζονται συνεχώς, ειδικά στην εποχή μας. Δυστυχώς, είναι πολύ συχνό και λυπηρό φαινόμενο να συναντάμε έναν άστεγο όταν περπατάμε ή να ερχόμαστε σε επαφή με ανθρώπους που πεινάνε και ζητιανεύουν ένα κομμάτι ψωμί στο δρόμο. 
Οποτεδήποτε βρεθείτε με το παιδί σας σε μια τέτοια κατάσταση, είναι η κατάλληλη ευκαιρία να του μιλήσετε και να ανοίξετε την κουβέντα περί προσφοράς και φιλανθρωπίας. Επιπλέον, η επίσκεψη σε έναν ηλικιωμένο συγγενή μπορεί να είναι καλή αφορμή για να του εξηγήσετε ότι πρέπει να έχει σεβασμό αλλά και αγάπη για τους μεγάλους ανθρώπους, προτείνοντας του, αν θέλει, να περνάει λίγες ώρες με ηλικιωμένους δίνοντας τους χαρά. "Η ιδέα δεν είναι απλώς να ευαισθητοποιήσετε το παιδί σας για τον πόνο και τη δυστυχία που υπάρχει στον κόσμο, αλλά να του δώσετε να καταλάβει ότι, αν δραστηριοποιηθεί, έχει τη δύναμη να πλάσει, μαζί με τους άλλους, έναν καλύτερο κόσμο", αναφέρει η Σπέιντ.

Κάντε πράξη αυτά που του διδάσκετε
Όπως συμβαίνει με τα πάντα στη ζωή, τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα μέσω παραδείγματος. Δε χρειάζεται να είσαστε μεγαλόστομοι για τη φιλανθρωπική σας δράση αλλά ούτε και να κρύβετε τις καθημερινές πράξεις καλοσύνης που ενδεχομένως κάνετε. Εάν πάτε φαγητό σε έναν φίλο που μόλις βγήκε από το νοσοκομείο και αναρρώνει, πείτε το, εάν συμμετέχετε σε διάφορες προσπάθειες της εκκλησίας ή ενός ιδρύματος για την ελάφρυνση των συνανθρώπων μας, συζητήστε το με το παιδί σας κι αν απλώς δίνετε χρήματα σε έναν οργανισμό γιατί πιστεύετε στη δράση του, εξηγήστε στο παιδί σας γιατί αυτό είναι σημαντικό για εσάς.

Μιλώντας για όλα αυτά με το παιδί σας, όχι απλώς του δείχνετε στην πράξη όλα αυτά που του λέτε θεωρητικά, αλλά μοιράζεστε μαζί του τις αρχές και τις αξίες της οικογένειάς σας, που μπορεί να περιλαμβάνουν την προστασία του περιβάλλοντος, την υποστήριξη των τεχνών, τη συμπαράσταση στους ηλικιωμένους, την αρωγή για την εξάλειψη της φτώχειας στον κόσμο και πολλά άλλα. 
Παρόλο που ορισμένοι γονείς ανησυχούν ότι μπορεί να εκθέσουν τα παιδιά τους σε επώδυνες εμπειρίες που μπορεί να τα στοιχειώσουν και να τα στιγματίσουν, γιατί δεν είναι εύκολο για ένα παιδί να βλέπει ανθρώπους να υποφέρουν, η Χάουζερ θεωρεί ότι η χαρά που βρίσκει ο άνθρωπος στην προσφορά είναι μακράν μεγαλύτερη από οποιαδήποτε στεναχώρια που μπορεί κανείς να νιώσει. 
Τα παιδιά έτσι κι αλλιώς μπορούν να χειριστούν πολύ περισσότερα πράγματα από αυτά που νομίζουμε.

Πηγή

Παιδί και κατοικίδια: Τι πρέπει να προσέξετε

Παιδί και κατοικίδια: Τι πρέπει να προσέξετε
Πώς θα δημιουργήσετε μια αρμονική σχέση μεταξύ τους 
  
Παιδιά και κατοικίδια. Μια σχέση που μπορεί να γίνει και ζωής. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα κατοικίδια μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να εξελιχθούν σε υπεύθυνους και ενσυνείδητους ενήλικες. Οι δεσμοί που αναπτύσσονται μεταξύ του παιδιού και του κατοικίδιου διδάσκουν βασικές ηθικές αξίες και αρετές, όπως είναι η αγάπη, η φιλία, η αφοσίωση, η πίστη και το ενδιαφέρον. Τα παιδιά, ειδικά αν είναι μοναχοπαίδια, αποκτούν μια γλυκιά συντροφιά και δε νιώθουν ποτέ μοναξιά.

Πάμε να δούμε τι πρέπει να προσέξετε ώστε να δημιουργηθεί ένας όμορφος δεσμός μεταξύ του παιδιού και του κατοικίδιού σας.

1. Μάθετε στο παιδί σας να σέβεται το ζωάκι. Δεν πρέπει το παιδί σας να νιώθει κυρίαρχος. Θα πρέπει να έχει την έννοια του ζώου και φυσικά να το φροντίζει όπως θα φρόντιζε τον εαυτό του
2. Μάθετε στο παιδί σας να κάνει πίσω. Αν το κατοικίδιό σας θέλει την ηρεμία του, καλό θα ήταν το παιδί σας να το αφήνει ήσυχο. Αν τρώει ή κοιμάται θα πρέπει να μην το ενοχλεί κανείς
3. Όταν πάρετε ένα κατοικίδιο παρατηρήστε τις αντιδράσεις του. Για παράδειγμα, πώς αντιδράει όταν το παιδί σας φωνάζει, χοροπηδάει, τρέχει; Αν δείτε το σκύλο σας να είναι θετικός και παιχνιδιάρης δεν έχετε να φοβάστε τίποτα, αν όμως τον δείτε να είναι απαθής και να μη συμμετέχει, καλό θα ήταν να μην αφήνετε το παιδί σας μόνο του μαζί του, χωρίς επίβλεψη

Πως να αντιμετωπίσετε την επιθετική συμπεριφορά των παιδιών

Πολλά παιδιά έχουν επιθετική συμπεριφορά γεγονός που φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό για τους γονείς.

Πως να αντιμετωπίσετε την επιθετική συμπεριφορά των παιδιών Πολλά παιδιά έχουν επιθετική συμπεριφορά γεγονός που φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό για τους γονείς.Σε αυτό το άρθρο με την συμβολή του Δημήτρη Μπούκουρα, Κλινικός Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής, θα σταθούμε ιδιαίτερα στο είδος της επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών.
Το πιο συνηθισμένο είναι όταν ενοχλούν τα άλλα παιδιά. Στα πρώτα τους βήματα για να αποκτήσουν φίλους σχεδόν όλα τα παιδιά χτυπούν άλλους. Στην πραγματικότητα, βέβαια, το να χτυπούν άλλους είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους τα παιδιά μαθαίνουν να προσαρμόζονται στην συντροφιά άλλων παιδιών.
Αν παρακολουθήσουμε μια ομάδα παιδιών της προσχολικής ηλικίας, θα δούμε ότι 2 ή 3 παιδιά παίζουν ήρεμα μαζί, μετά τσακώνονται, κτυπούν το ένα, το άλλο, μετά σκορπούν για να παίξουν μόνοι τους και τέλος ξανασμίγουν για να παίξουν μαζί. Στη σχολική, βέβαια, ηλικία θα υπάρξουν και μερικοί τσακωμοί με σκοπό κυρίως να δοκιμάσει τη δύναμη του και να τη δοκιμάσει εναντίον των άλλων.
Επιθετική συμπεριφορά
Κάπου- κάπου συναντάμε κάποιο παιδί που φαίνεται να έχει σκοπό του να βασανίζει τα άλλα παιδιά. Ένα τέτοιο παιδί μπορεί να εκφράζει, με το μόνο τρόπο που ξέρει, την αντιπάθεια και τη δυστυχία του στις σχέσεις με τα άλλα παιδιά ή τους γονείς του. Έστω κι αν η επιθετική συμπεριφορά μπορεί να προσφέρει στο παιδί μια στιγμιαία ανακούφιση από το θυμό που έχει κλεισμένο μέσα του, στο βάθος της ψυχής του, όμως, αισθάνεται ότι είναι κακό, όταν συνεχώς κτυπά άλλους. Αυτό το συναίσθημα γίνεται πολύ πιο οξύ, όταν κτυπά ένα από τους γονείς του για την αγάπη του οποίου νοιώθει μεγάλη ανάγκη. Θέλει να βοηθηθεί να μάθει να συμπεριφέρεται μ’ ένα κοινωνικά αποδεκτό τρόπο και να έχει την επιδοκιμασία των άλλων. Για να πετύχει αυτό το πράγμα ένα παιδί πρέπει να έχει δίπλα τους γονείς και άλλους ενήλικες, οι οποίοι χωρίς να είναι αυστηροί, θα βρίσκονται πάντοτε στο πλευρό της δικής του συνείδησης.
Λύση: Το να βρούμε το καλύτερο τρόπο σ’ ένα τέτοιο πρόβλημα δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα. Βλέποντας ένα παιδί να κτυπά το άλλο, αμέσως ο ενήλικας αντιδρά κτυπώντας εκείνο που κτύπησε πρώτο. Αυτή όμως η αντίδραση μπορεί να ενισχύσει το παιδί να είναι πιο επιθετικό και να επιβεβαιώσει το αίσθημα του ότι είναι αδιόρθωτα κακό. Παράλληλα, όταν βλέπει το γονιό του να χτυπά, το παιδί μπορεί να νοιώσει ότι είναι σωστό να χτυπάει κι αυτό. Τελικά εκείνο που επιτυγχάνεται είναι η σύγχυση.
Εκτόνωση
Συχνά είναι πρακτικά χρήσιμο να προμηθεύσουμε το παιδί με διεξόδους σαν το σφυρί, τα καρφιά, την πλαστελίνη, τον αθλητισμό, το κολύμπι, τον στίβο, το τένις, τον χορό κ.λ.π έτσι ώστε οι δραστηριότητες αυτές να του δίνουν την ευκαιρία να εκτονώνεται και να εκφράζει τα επιθετικά του συναισθήματα μ’ έναν τρόπο που μπορεί να αποσπάσει την ειλικρινή επιδοκιμασία των γονιών του. Μπορεί ακόμα το παιδί να χρειάζεται μια ευκαιρία να εκφράζει με λόγια, παρά με έργα το θυμό του ή την επιθετικότητα, αλλά τότε πρέπει να γνωρίζει πως δεν θα τιμωρηθεί όταν λέει με ειλικρίνεια όλα όσα αισθάνεται.
Άσχημο λεξιλόγιο:
Οι περισσότεροι γονείς έχουν πολλές φορές ταραχτεί όταν ακούνε από τα χείλια ενός μικρού παιδιού λέξεις χυδαίες γύρω από το σεξ. Τα παιδιά από την άλλη μεριά ευχαριστιούνται όταν πειραματίζονται με λέξεις αυτού του είδους. Πολύ συχνά τις χρησιμοποιούν μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν εντύπωση. Όταν όμως οι ενήλικες δεν δίνουν σημασία, τότε χάνουν και τα παιδιά το ενδιαφέρον τους γι’ αυτό το παιχνίδι.
Άλλωστε, ένα παιδί βρίσκει πως ένα τέτοιο πράγμα είναι ένας εύκολος και βολικός τρόπος, για να ενοχλήσει τους γονείς του ή άλλους ενήλικες, και να προσελκύσει το ενδιαφέρον τους.
Όταν δείξουν στο παιδί, ότι αυτές οι λέξεις δεν είναι καινούργιες για εμάς και ότι τις έχουμε ξανακούσει τότε σταδιακά τις απομακρύνουν και δεν τις χρησιμοποιούν.
Ήρεμα παιδιά
Ας δούμε τώρα μερικά παιδιά, τα οποία ενώ μεγαλώνουν πολύ ήρεμα στο σπίτι, αντιμετωπίζουν προβλήματα, όταν πάνε στο σχολείο, όποτε θα πρέπει να συναναστραφούν άλλα παιδιά. Στη φάση αυτή θα πρέπει να υποτάξουν τις επιθυμίες τους στο τι ενδιαφέρει και τους άλλους και θα πρέπει να βρίσκουν ικανοποίηση αποτελώντας μέλη μιας ομάδας.
Καταπιεσμένα παιδιά
Το παιδί όμως που τιμωρήθηκε πολύ ή καταπιέστηκε από τους γονείς του ή που δεν έχουν τεθεί τα όρια ή που δεν έχει καλές σχέσεις με τα αδέρφια του τότε θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί στο ομαδικό πνεύμα.
Είναι ενδεχόμενο να μεταφέρει τους ανταγωνισμούς που ζει μέσα στο σπίτι και στην σχολική τάξη. Όταν αυτά τα παιδιά έχουν να αντιμετωπίσουν κάποιους είδους ήττα, ή να παίξουν δευτερεύοντα ρόλο σε σύγκριση μ’ ένα άλλο παιδί, συχνά ανακουφίζονται από τα πληγωμένα τους συναισθήματα με το να κάνουν τον παλικαρά, με σκοπό να πείσουν τον εαυτό τους ότι σε κάτι είναι καλύτεροι από οποιοδήποτε άλλο.
“Δίνω- παίρνω”
Ακριβώς όπως το παιδί που παίζει τον παλικαρά έτσι κι ο μαθητής που ξεγελά τους άλλους στα παιχνίδια, μπορεί να προσπαθεί να αντισταθμίσει τα συναισθήματα της κατωτερότητας με το να ξεπερνά τους συντρόφους του με τίμια ή ανόητα κόλπα. Παρόμοια συμπεράσματα παρουσιάζεται σε παιδιά που στο οικογενειακό τους περιβάλλον δεν έμαθαν τους κανόνες μιας ανταλλαγής “δίνω- παίρνω”.
Αντίποδας όμως, ενός επιθετικού παιδιού, για το οποίο έχουν ειπωθεί και γραφτεί τόσα πολλά, είναι ακριβώς ο αντίθετος του τύπος, που παρουσιάζει κι αυτός τις δικές του δυσκολίες. Ένα παιδί δειλό, παθητικό που κρύβει συχνά τις εσωτερικές του συγκρούσεις πίσω από τη μάσκα της καλοσύνης και της γενναιοψυχίας. Αρνείται να υπερασπιστεί τον εαυτό του, μπορεί να φεύγει κάθε φορά που άλλα παιδιά το κτυπούν, είναι πολλές φορές κλαψιάρικο και φοβάται να εκφράσει την επιθετικότητα του μ’ ένα τρόπο ευθύ.
Το δειλό παιδί
Όταν ένα δειλό παιδί βρίσκεται ανάμεσα σ’ άλλα παιδιά, νοιώθει ανασφάλεια, που μπορεί να πηγάζει είτε από το γεγονός ότι έχει καταπιεστεί προηγούμενα από γονείς πολύ αυταρχικούς είτε από το γεγονός ότι οι γονείς του ήταν υπερπροστατευτικοί ώστε δεν μπόρεσε να διεκδικήσει τα προσωπικά του δικαιώματα. Ένα τέτοιο παιδί, στην πραγματικότητα δεν στερείται την ικανότητα για να εκφράσει εχθρότητα ή επιθετικότητα, αλλά έχει μάθει να φοβάται τόσο τα δικά του επιθετικά συναισθήματα που δεν τολμά να τα εκδηλώσει.
Για να κερδίσει ένα τέτοια παιδί την αυτοπεποίθηση του χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια. Χρειάζεται βοήθεια για να βρει την ικανότητα μέσα από τις δραστηριότητες του και τις δεξιότητες του. Αφού φοβάται το συναγωνισμό, μπορεί να παίξει μόνο του για λίγο. Οι γονείς πρέπει να ενισχύουν το παιδί να ασχολείται με κάποια δραστηριότητα, να ενισχύουν τις θετικές του προσπάθειες, ώστε σταδιακά να μπορέσει να νοιώσει αρκετή ασφάλεια και να δοκιμάσει να παίξει και με άλλα παιδιά. Η συνεργασία των γονέων με το παιδί στο παιχνίδι είναι ένα θετικό στοιχείο αλλά και χρήσιμο. Μ’ όλα αυτά σιγά σιγά αποκτά την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για να γίνει δημιουργικό στην ζωηράδα του και να πάρει τη θέση του στην ομάδα.
Πηγή

Ζήτω !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Είμαι απ' αυτούς που οι πρωτιές δεν τους συγκινούν.
Τις διακρίσεις θεωρώ δικαίωμα διακριτών ανθρώπων.
Και μεταξύ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναγνωρίζω το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στην Αναγνώριση...

Αλλά, μου είναι αδύνατον και δεν θέλω άλλωστε, να κρύψω την συγκίνηση, το καμάρι, τον ενθουσιασμό που μου εμπνέουν όλα αυτά τα υπέροχα ΑμεΑ, όταν τα βλέπω να παρελαύνουν με θάρρος σε όλους τους στίβους της ζωής.
Της βιοπάλης, της καθημερινότητας, της επιμόρφωσης ,του αθλητισμού και το χαμόγελό τους να φωτίζει το γκρίζο της ανθρωπότητας.
Απογειώνομαι.!
Δεν θα ξεχάσω εκείνη, την μοναδική φορά στην ζωή μου, την αίσθηση της εκτός ορίων τρελής ελευθερίας που με έθεσε εκτός τόπου, χρόνου, κοινωνικών κανόνων. πολιτισμένης συμπεριφοράς, σοβαρότητας συνεπούς με την προσωπικότητά μου.
Ήταν τότε, στην ΠαραΟλυμπιάδα του 2004, όταν νέοι νέες και παιδιά, απ' όλον τον κόσμο, με βαριές σωματικές και πνευματικές αναπηρίες κάνανε τον γύρο του στίβου χαιρετώντας με την γλώσσα του σώματος και σκορπίζοντας πλατιά υπέροχα χαμόγελα στα πλήθη.
Ξαφνικά ένοιωσα ότι όλα αυτά τα παιδιά ήταν δικά μου. Χαμογελούσαν σε μένα. Το βλέμμα τους διασταυρωνόταν με το δικό μου.
Όρθια στην κερκίδα, ικανή να μείνω έτσι μέχρι να με εγκαταλείψουν οι δυνάμεις μου, χειροκροτούσα ακατάπαυστα και φώναζα με πάθος "μπράβο παιδιά." !!!!!!
Μέσα από δάκρυα γελούσα ξέφρενα και δεν κάθιζα με τίποτα.

Οι θεατές στα πίσω καθίσματα ξεσηκώθηκαν γιατί τους ενοχλούσα. Τους εμπόδιζα την θέα...
Φώναζαν, έβριζαν, κάποιος ύψωσε φωνή: "μαζέψτε την...." κι ένας άλλος, ο ... άντρας ο αψηλος πίσω μου, με έπιασε από τους ώμους και με καθήλωσε με βία. Δεν χαμπάριασα. Ξανασηκώθηκα και συνέχισα ακάθεκτη...
Δίπλα μου είχα τον Αντωνάκη που χειροκροτούσε χτυπώντας το δεξί χεράκι, πάνω στο ποδαράκι του. Το αριστερό χεράκι ήταν παράλυτο.
Ο Αντωνάκης (παιδί από την ομάδα των ειδικών παιδιών που συνόδευα) ξαφνικά έβγαλε μια δυνατή φωνή. ΖΗΤΩ!!!!!!!!!
 Δεν ήταν φωνή. Ήταν κραυγή που ξέσχισε τον αέρα κι επέβαλε για δευτερόλεπτα σιωπή....
Το αγκάλιασα, το φίλησα και αυτομάτως συνήλθα από την συγκινησιακή φρενίτιδα που με είχε κυριέψει.
Αυτή είναι μια εμπειρία που δεν ξέχασα ποτέ, αλλά που με ξεσηκώνει κάθε φορά που κάποιοι Νέοι με Αναπηρίες αντί για άλλες προκλήσεις, προκαλούν την Ελληνική κοινωνία με χαμόγελα ζωής και αισιοδοξίας .
 

Περισσότερα ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

Friday 30 August 2013

Εξαφανίστηκε σήμερα 5χρονο κοριτσάκι

Ονοματεπώνυμο: ΧΟΥΝΤΑ ΓΟΥΑΖΑΝ
Ημερομηνία γέννησης: 22/6/2008
Χρώμα μαλλιών: Καστανά
Χρώμα ματιών: Καφέ
Ημερομηνία εξαφάνισης: 30/8/2013

Στις 30/8/2013  εξαφανίστηκε από ΙΛΙΟΝ-ΑΘΗΝΑ
η ΧΟΥΝΤΑ ΓΟΥΑΖΑΝ 5 ετών .
Έχει Καστανά μαλλιά, Καφέ μάτια, ύψος 110 cm, βάρος 17 Kg . ΦΟΡΟΥΣΕ ΡΟΖ ΦΟΡΕΜΑ ΚΑΙ ΑΣΠΡΑ ΠΕΔΙΛΑ.
ΧΟΥΝΤΑ ΓΟΥΑΖΑΝ

Τα παιδάκια μας φτιάχνουν τις πιο πρωτότυπες μολυβοθήκες!


Λίγες μόλις ημέρες μας χωρίζουν από την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς και δειλά-δειλά έχετε αρχίσει να διαμορφώνετε μαζί με τα παιδιά το γραφείο τους.
Πού θα βάλετε τα μολύβια και τις ξυλομπογιές των παιδιών ώστε να τα βρίσκουν εύκολα και να μην βρίσκονται σκόρπια από δω κι από εκεί;
Μα φυσικά σε πρωτότυπες μολυβοθήκες που θα φτιάξουν τα παιδιά με τα χεράκια τους.
Ντόμινο, παλιές κονσέρβες, πλαστικά δοχεία, κασσέτες και γιατί όχι το παλιό σας σουρωτήρι μπορούν να μεταμορφωθούν και να φιλοξενήσουν τα σχολικά είδη των παιδιών.
Με όπλα σας τη φαντασία, κόλλα, ψαλίδι και καρφάκια θα κάνετε θαύματα!
infokids.gr

Πού ζούμε μπαμπά;

Στην καλύτερη και ομορφότερη χώρα του κόσμου ζούμε παιδί μου. Στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, το πολίτευμα που έχουν σήμερα οι περισσότερες χώρες. Εμείς που μάθαμε τη δημοκρατία όμως στους άλλους, καταστρέψαμε τη δική μας.
.

Φροντίσαμε από την εποχή που κάποιοι επαναστάτησαν κατά των Τούρκων, μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, να υποδουλωθούμε στη συνέχεια σε αυτούς που μας βοήθησαν οικονομικά να αποτινάξουμε τον τούρκικο ζυγό. Αυτοί που μας βοήθησαν τότε, μας "βοηθούν" μέχρι σήμερα.
Έκαναν τα πάντα ώστε αυτοί που πολέμησαν τον Γερμανό καταχτητή, με τίμημα τη ζωή τους πάρα πολλοί, να διωχθούν μετά και να χαρακτηριστούν αριστεροί και προδότες. Και την ίδια ώρα επιβράβευαν αυτούς που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς. Οι συνεργάτες των Γερμανών, οι δοσίλογοι και οι ταγματασφαλίτες, κατέδιδαν στους... Γερμανούς τους αντιστασιακούς. 
Όταν έφυγαν οι Γερμανοί, το έργο τους το ανέλαβαν οι δοσίλογοι. Αν δεν σκότωναν τους αντιστασιακούς και τις οικογένειές τους, τους έστελναν στη φυλακή και την εξορία.
Αυτό συνεχίστηκε μέχρι το 1963. Όταν ήταν πρωθυπουργός κάποιος Καραμανλής, ο οποίος αφού διαδραμάτισε έναν κρίσιμο ρόλο, αρεστό στους ξένους, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, για να τον ανταμείψουν τον έκαναν πρωθυπουργό. Επί των ημερών του, οι φυλακές και οι τόποι εξορίας ήταν γεμάτοι από αριστερούς. Στο τέλος και αφού διοργάνωσε εκλογές που έμειναν στην ιστορία ως "εκλογές βίας και νοθείας", αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα χρησιμοποιώντας το όνομα Τριανταφυλλίδης. Έτσι τον έχει καταγράψει η ιστορία. Η αληθινή, όχι αυτή που σας διδάσκουν στα σχολεία.
Μετά τον Τριανταφυλλίδη, οι ξένοι "φίλοι" μας επέβαλαν δικτατορία. Η δικαιολογία ήταν και τότε οι αριστεροί. Πολλοί από αυτούς που κατέλαβαν αξιώματα στη χούντα, παιδί μου, είναι και στη σημερινή κυβέρνηση. Η οποία είναι τύποις, δήθεν κυβέρνηση. Εκτελεί όλες τις εντολές της Τρόικας. Απολύει κόσμο, μειώνει μισθούς και συντάξεις και αν διαμαρτυρηθείς και κάνεις διαδήλωση, θα σε πνίξει στα χημικά και μπορεί και να σε συλλάβει. Και τότε πιθανότατα θα καταλήξεις στη φυλακή, γιατί η δικαιοσύνη είναι η ίδια που έστελνε με ανυπόστατες κατηγορίες στη φυλακή και την εξορία τους αριστερούς. 
Την καλύτερη και ομορφότερη χώρα, παιδί μου, καταφέραμε να την κάνουμε μια πολύ άσχημη χώρα με ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, κατεστραμένο περιβάλλον και εχθρική στους Έλληνες.

Χαμένη παιδικότητα - Παιδική δουλεία

Χαμένη παιδικότητα: Φωτογραφίες της παιδικής εργασίας ανά τον κόσμο που κόβουν την ανάσα.
Φωτογραφίες της παιδικής εργασίας (δουλείας) ανά τον κόσμο που κόβουν την ανάσα.
.

Ένα συγκλονιστικό φωτογραφικό αφιέρωμα δημιούργησε ο διάσημος φωτογράφος Steve McCurry καταγράφοντας την παιδική εργασία μέσα από τα ταξίδια του τα τελευταία τρία χρόνια.
Το άλμπουμ με τίτλο "Stolen Childhood" δείχνει παιδιά εκτεθειμένα στις χειρότερες μορφές παιδικής εργασίας ανάμεσα σε επικίνδυνα περιβάλλοντα όπου δεσπόζουν παράνομες δραστηριότητες όπως διακίνηση ναρκωτικών, πορνεία και ακούσια συμμετοχή σε ένοπλες συγκρούσεις.
Σήμερα, περίπου 215 εκατομμύρια παιδιά εργάζονται στον κόσμο, πολλά από αυτά με πλήρη απασχόληση. Αυτά τα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν έχουν χρόνο για να παίζουν ενώ πολλά δεν λαμβάνουν τρόφιμα ή κατάλληλη φροντίδα. 

 
Έχουν στερηθεί δηλαδή την ευκαιρία να είναι παιδιά.
Παρά τις διάφορες διεθνείς διασκέψεις και συνέδρια που λαμβάνουν μέρος κατά καιρούς για την καταπολέμηση των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας, υπάρχει ακόμα η επείγουσα ανάγκη για συντονισμένη δράση σε παγκόσμιο επίπεδο για τον τερματισμό της παιδικής εργασίας.


Αφγανιστάν
Αφγανιστάν

Μπαγλαντές

Μπούρμα

Ινδία
Ινδία
Ινδία
Ινδία

Καμπούλ

Μάλι, Αφρική
Μάλι, Αφρική

Νεπάλ
Νεπάλ

Νιγηρία

Υεμένη
Πηγή εικόνων: stevemccurry.com
Πηγή: iefimerida

Thursday 29 August 2013

Συρία: Ένα εκατομμύριο παιδιά θύματα πολέμου
Και τώρα τι;;

Και τώρα, μετά από δυόμισι χρόνια, που μόνο θάνατο και πόνο σκόρπισαν, οι «μεγάλοι» αποφασίζουν πότε θα παρέμβουν για να «σώσουν» τους αναξιοπαθούντες άμαχους...
Τώρα τους πήρε ο πόνος, τώρα κρίνουν ότι ήρθε η δική τους ώρα, για να τα κάνουν όλα μπάχαλο, με στόχο να καρπωθούν (και οι δυο πλευρές) τα δυνατόν περισσότερα οφέλη. 

Όταν οι πόλεις γίνονται πεδία μάχης και τα σπίτια σωροί από ερείπια, οι ζωές που χάνονται πρώτες είναι των παιδιών επιβεβαιώνει έκθεση της οργάνωσης «Save the Children» την Παρασκευή με θέμα τη Συρία.
περισσότερα εδώ: sport-fm

* Γιατί δεν θα μάθουμε ποτέ τι έγινε στη Συρία την 21η Αυγούστου

* ΤΟ ΚΑΤΑΡ ΕΞΟΠΛΙΖΕΙ ΜΕ ΧΗΜΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

* Συρία: Η Ρωσία στηρίζει την έρευνα για τη χρήση χημικών - Ομπάμα: Πιέζει τον ΟΗΕ για «άμεση δράση»

* Το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας

* "Κλείνει τα μάτια" ο ΟΗΕ για τη θηριωδία στη Συρία

* Συρία-Γερμανία: «Τρομακτικό έγκλημα» χαρακτήρισε η καγκελάριος Μέρκελ τη χρήση χημικών στη Δαμασκό

* Στρατιωτική επέμβαση στη Συρία μετά τη φρίκη των χημικών ζητά η Γαλλία

* Συνάντηση Κάμερον-Πούτιν, για την κατάσταση στη Συρία

* Ομπάμα - Κάμερον για Συρία 

* Εξονυχιστική έρευνα για τα χημικά όπλα υπόσχεται ο ΟΗΕ

Στολίσετε τα περσινά τετράδια των παιδιών για το σχολείο!

Συμβαίνει συχνά τα παιδιά μας να επιμένουν να τους αγοράσουμε ένα σωρό τετράδια που τελικά δεν τα χρησιμοποιούν. 

prinΨάξτε λοιπόν στο γραφείο τους, ανακαλύψτε ποια είναι κρυμμένα στα συρτάρια, ολοκαίνουργια και με καθαρές σελίδες και διακοσμήστε τα δελεαστικά ώστε να τα χρησιμοποιήσουν τη νέα σχολική χρονιά.
Αν βρείτε τετράδια σπιράλ, θα χρειαστείτε απλά μερικές κορδέλες και ένα ψαλίδι. Κόψτε τις κορδέλες και περάστε μία – μία σε κάθε σπιράλ. Δέστε την κόμπο. Συνεχίστε μέχρι να στολίσετε όλο το μήκος του σπιράλ.
Θα έχετε ένα ολοκαίνουργιο τετράδιο. 
Κι αν το παιδάκι σας επιμένει ότι δεν το θέλει, μη στεναχωριέστε. Πάρτε το εσείς για να σημειώνετε τα ψώνια του σούπερ μάρκετ, και τις υποχρεώσεις σας.

meta

Σελιδοδείκτες από τα χεράκια των παιδιών σας!

Επιστρέψατε από τις διακοπές και τα παιδάκια  σας γκρινιάζουν; Βαριούνται και θέλουν να παρακολουθούν συνέχεια τηλεόραση; Βοηθήστε τα να αποκτήσουν πάλι κέφι! Δώστε τους ιδέες για εύκολες αλλά χαρούμενες κατασκευές που θα τα απασχολήσουν αλλά και θα τα χαροποιήσουν!
.
kordelesΕιδικά τώρα που είμαστε στην τελική πορεία  για το άνοιγμα των σχολείων και των παιδικών σταθμών, προτείνετέ τους να δημιουργήσουν τους δικούς τους πρωτότυπους σελιδοδείκτες!

Σελιδοδείκτες με κορδελίτσες
Εξοπλιστείτε με πολύχρωμους συνδετήρες και κομμάτια από κορδέλες σε διάφορα μοτίβα. Δέστε 2 φορές κόμπο τις κορδέλες στην κορυφή του συνδετήρα και… έτοιμο το αριστούργημα!


Σελιδοδείκτες με κουμπιά
koumpiaΘα χρειαστείτε πολύχρωμους συνδετήρες και κουμπιά – πλαστικά ή υφασμάτινα, αρκεί να είναι διακοσμημένα με χρώματα και σχέδια που σας αρέσουν. Περάστε την τρύπα του κουμπιού από τον συνδετήρα και σταθεροποιήστε το στην κορυφή του. Έτσι απλά, το γραφείο του μικρού σας θα πλημμυρίσει με όμορφα, χαρούμενα συνδετηράκια.

Σελιδοδείκτες με φιόγκους
fiogkosΠάρτε συνδετήρες και κορδέλες που σας έχουν περισσέψει: βαμβακερές ή βελούδινες, λινές ή συνθετικές. Από παλιά ρούχα ή ακόμη και από παλιές πετσέτες. Μετά περάστε μία κορδέλα στην κορυφή του συνδετήρα και δέστε τη φιόγκο, κάνοντας 2 κόμπους  για να μην ανοίξει. Και είναι έτοιμο!

Σελιδοδείκτης πομ πομ
ponponΑυτός και αν είναι πανέμορφος σελιδοδείκτης! Θα χρειαστείτε απλά κορδέλες και πομ πομ – που θα βρείτε στα καταστήματα με είδη ραπτικής. Ράψτε ένα πομ πομ στη μία άκρη της κορδέλας και… στολίστε τα βιβλία σας

Φτιάξτε μαζί με τα παιδάκια σας βοτσαλομαγνητάκια!!

Μετά το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών, τα πιτσιρίκια εκτός από κοχύλια έφεραν μαζί τους ως ενθύμιο και πολλά βότσαλα. 
Τι θα κάνετε λοιπόν; 
Εμείς βρήκαμε και σας δείχνουμε πώς μπορείτε να τα μεταμορφώσετε σε πολύχρωμα βοτσαλομαγνητάκια για το ψυγείο προκειμένου να κρεμάτε τις σημειώσεις σας

Τι θα χρειαστείτε.
βότσαλα
τέμπερες
πινέλο
κόλλα UHU στιγμής
μαγνητάκια

.
Ζωγραφίστε μαζί με τα παιδιά, τα βότσαλα στα χρώματα και στα σχήματα της αρεσκείας σας. 
Στη συνέχεια αφήστε τα να στεγνώσουν
Κολλήστε προσεκτικά στο πίσω μέρος των βότσαλων, τα μαγνητάκια! 
Η κατασκευή σας είναι έτοιμη!
.
infokids

Αυτισμός, μετάβαση από το δημοτικό σχολείο στο γυμνάσιο

Η μετάβαση από το δημοτικό σχολείο στο γυμνάσιο είναι πολύ σημαντική αλλαγή για τη σχολική ζωή κάθε παιδιού, ιδιαίτερα οι μαθητές με αυτισμό χρειάζονται επιπλέον υποστήριξη τη δεδομένη χρονική στιγμή. 
.
To άρθρο περιλαμβάνει συμβουλές σχετικά με τη βοήθεια που μπορεί να προσφερθεί σ’ ένα παιδί με αυτισμό τόσο από τους ίδιους τους γονείς, αλλά και από τους δασκάλους/καθηγητές
Συνεργασία μεταξύ γονέων και δασκάλων
Κάθε παιδί με αυτισμό είναι διαφορετικό για αυτό το λόγο οι υπεύθυνοι δάσκαλοι του γυμνασίου οφείλουν να λάβουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για τις ιδιαίτερες ανάγκες που έχει το παιδί από τους γονείς του, τους θεραπευτές με τους οποίους έρχεται σε επαφή και με τους δασκάλους του δημοτικού σχολείου.
Τα παιδιά με αυτισμό συνήθως πανικοβάλλονται όταν συναντούν αλλαγές στο πρόγραμμα τους, νέα περιβάλλοντα και ανθρώπους.
Πιθανόν να χρειάζονται περισσότερες τεχνικές υποστήριξης από το σχολείο, όπως για παράδειγμα οπτικά βοηθήματα, θρανίο τοποθετημένο μακριά από πόρτες και παράθυρα για την αποφυγή της διάσπασης προσοχής ή παράλληλη στήριξη στα πλαίσια του προαυλίου. Είναι πολύ σημαντικό να γίνουν κατανοητές οι ιδιαίτερες ανάγκες του παιδιού από το να σχεδιαστεί ένα γενικό μεταβατικό πλάνο.
Εάν είναι εφικτό, επισκεφτείτε το δημοτικό σχολείο του παιδιού. Οι υπεύθυνοι εκεί θα είναι σε θέση να σας δώσουν πληροφορίες σχετικά με τα άγχη και τις δυσκολίες του παιδιού. Λαμβάνοντας λοιπόν αυτά υπόψη, μπορείτε να βγάλετε ένα πλάνο σχετικά με την μετάβαση του παιδιού στο γυμνάσιο. Ακόμη οι γονείς και οι θεραπευτές ή το πλαίσιο με το οποίο έρχεται σε επαφή το παιδί, είναι εξαιρετική πηγή πληροφοριών.
Οι υπεύθυνοι του γυμνασίου μπορούν να προσκαλέσουν τους μαθητές να επισκεφτούν το καινούριο τους σχολείο περισσότερες από μια φορές πριν απ’ τον Σεπτέμβρη. Αυτό θα βοηθήσει πραγματικά στο να νιώσουν πιο οικεία με το μέρος και τους δασκάλους και να είναι καλύτερα προετοιμασμένοι. Επίσης είναι μια ευκαιρία να εξαλείψουν τυχόν απορίες.
Υποστήριξη των μαθητών με αυτισμό στο γυμνάσιο
Στο γυμνάσιο οι μαθητές με αυτισμό πιθανόν να χρειαστούν βοήθεια με τις καθημερινές τους υποχρεώσεις, χρησιμοποιώντας προγράμματα έτσι ώστε να βρουν ένα τρόπο να αντιμετωπίσουν δυσκολίες στα πλαίσια του μαθήματος, την ώρα του διαλείμματος ή του φαγητού.
Η παροχή αυτής της υποστήριξης μέρα με τη μέρα αποτελεί μέρος της διαχείρισης των παιδιών για τη μετάβαση από το δημοτικό στο γυμνάσιο. Παρακάτω παρατίθενται κάποιοι τρόποι με τους οποίους μπορεί να βοηθηθεί το παιδί.
Η διαδρομή προς το σχολείο
Ο μαθητής πρέπει να γνωρίζει:...

Wednesday 28 August 2013

Απήγαγαν εξάχρονο αγόρι και του έβγαλαν τα μάτια
για να τα πουλήσουν!

Καταζητείται η γυναίκα-τέρας που έβγαλε τα μάτια του εξάχρονου αγοριού στην Κίνα

Φρίκη στην Κίνα: 
Ο εξάχρονος ρωτά τους γονείς του γιατί όλα είναι σκοτεινά
και γιατί δεν έχει βγει ακόμη ο ήλιος

Σοκ έχει προκαλέσει στην Κίνα η απίστευτη βαρβαρότητα που υπέστη ένα αγοράκι έξι ετών, το οποίο απήχθη από αγνώστους που το νάρκωσαν και του έβγαλαν τα μάτια για να χρησιμοποιήσουν τους κερατοειδείς χιτώνες του σε παράνομες μεταμοσχεύσεις.
Η τηλεόραση της επαρχίας Σανσί πρόβαλε ένα βίντεο στο οποίο εικονίζεται το παιδί, που πλέον είναι τυφλό, στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, με καλυμμένες τις κόχες των ματιών με επιδέσμους.

Η αποτροπιαστική ιστορία του 6χρονου έφερε για άλλη μια φορά στο φως το πρόβλημα της δωρεάς οργάνων στην Κίνα, η έλλειψη των οποίων έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός παράνομου εμπορίου οργάνων για μεταμόσχευση στη χώρα.

Στο ρεπορτάζ της τηλεόρασης μίλησαν και οι γονείς του παιδιού, που κατάγονται από μια φτωχή, αγροτική περιοχή.

Αφηγήθηκαν ότι αρχικά νόμιζαν ότι το παιδί τους έπεσε και χτύπησε - μέχρι που αντιλήφθηκαν ότι του είχαν αφαιρεθεί και τα δύο μάτια.

περισσότερα στην πηγή: tanea

Τα παιδιά έχουν μια τρομερή ικανότητα να σπρώχνουν τους γονείς τους στα όρια, χωρίς βέβαια να το θέλουν. Όμως υπάρχουν καλοί λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε το ξύλο ως μέρος πειθαρχίας στο σπίτι. Ο ψυχολόγος Πάτροκλος Παπαδάκης, τους εξηγεί.

Δεν έχει κανένα αποτέλεσμα: Σύμφωνα με έρευνες τα παιδιά ηλικίας 7 ετών που έφαγαν ξύλο δεν τα αποτρέπει από το να δημιουργήσουν φασαρίες στα 17 τους. Επίσης, έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να μην υπακούσουν στις οδηγίες σας. Επίσης αποτελεί ένα διπλό μήνυμα για τα παιδιά: αυτοί που το αγαπάνε του προκαλούν πόνο και φόβο. Αυτό τους προκαλεί σύγχυση.


Δίνει το κακό παράδειγμα: Αν το ξύλο είναι αυτό που πιστεύετε ότι χρειάζεται το παιδί σας όταν είστε θυμωμένοι μαζί του, τότε γιατί να μην πιστεύει το ίδιο και για σας όταν εκείνο είναι θυμωμένο μαζί σας; Το μόνο που καταφέρνει η επιθετικότητα είναι να προκαλεί επιθετικότητα και να δίνει ένα κακό παράδειγμα, το οποίο το παιδί πιθανότατα θα ακολουθήσει.

Είναι επικίνδυνο: Τις περισσότερες φορές το ξύλο δίνεται για να υπενθυμίσουν οι γονείς στο παιδί ποιος κάνει κουμάντο στο σπίτι. Όμως μπορεί να χτυπήσετε το παιδί σας κατά λάθος πολύ δυνατά και σημεία που δεν πρέπει. Επίσης ένα χαστούκι ή ένα δυνατό χτύπημα δημιουργεί στο παιδί το αίσθημα της απόρριψης και του φόβου. Η τακτική της σωματικής τιμωρίας δημιουργεί ψυχικά τραύματα στο παιδί και στη μετέπειτα ζωή του.
Σας κάνει να αισθάνεστε άσχημα: Αν έχετε χτυπήσει το παιδί σας σίγουρα τις περισσότερες φορές θα είχατε τύψεις μετά. Εξάλλου κανένας γονιός δεν θέλει να τον κοιτάζει το παιδί του με φόβο στα μάτια.

Αν θέλετε να ασκήσετε πειθαρχία υπάρχουν πιο αποτελεσματικοί τρόποι. Όπως:

  • Εξηγήστε στο παιδί γιατί οι κανόνες είναι σημαντικοί. Υπάρχουν πολλές πιθανότητες να ακολουθήσει τους κανόνες αν μπορεί να τους καταλάβει.  
  • Δώστε έμφαση στο ότι οι κανόνες θα το ωφελήσουν. Ο κανόνας για παράδειγμα ότι πρέπει να πάει για ύπνο θα το βοηθήσει την επόμενη να έχει ενέργεια και δύναμη για να παίξει.  
  • Τηρήστε τους κανόνες. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αν έχετε βάλει όρια σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας τα σέβεται στις περισσότερες περιπτώσεις (π.χ. την ώρα του ύπνου). Τα παιδιά χρειάζεται να ζουν με σταθερές αξίες και συγκεκριμένα όρια. Αυτά τα δύο στοιχεία τους παρέχουν ασφάλεια. Θα ήταν εξωπραγματικό αν πούμε ότι τα παιδιά δεν θα τολμήσουν να ξεφύγουν από αυτά τα όρια. Γι’ αυτό θα πρέπει να κρατήσετε σταθερά τα όρια λέγοντας “όχι”, αλλά το “όχι” να είναι θετικό. Δηλαδή να τονίζετε στα παιδιά τι μπορούν να κάνουν και όχι τι δεν μπορούν να κάνουν.  
  • Πάρτε μέτρα αν παραβιάζει τακτικά τους κανόνες. Αν το έχετε προειδοποιήσει ότι θα του αφαιρέσετε κάποια προνόμια (π.χ. με το να μην του δώσετε κάτι που θέλει όπως μία βόλτα στο πάρκο) τότε κρατήστε τον λόγο σας. Οι χωρίς αντίκρισμα απειλές του διδάσκουν μόνον ότι δεν εννοείται όσα λέτε.
  • Χρησιμοποιήστε μικρές ανταμοιβές και επαίνους για να ενθαρρύνετε την καλή συμπεριφορά. Είναι μια αποτελεσματική τακτική φροντίστε ωστόσο οι ανταμοιβές όπως και οι τιμωρίες να δίνονται τη σωστή στιγμή. Θα είναι και τα δύο αποτελεσματικά όταν δίνονται αμέσως παρά όταν περάσουν δυο ώρες από το συμβάν.
  • Μην προσπαθήσετε να εκβιάσετε την καλή συμπεριφορά του. Είστε πιο μεγάλοι από αυτό και μπορείτε να το φοβίσετε. Η επίδραση όμως κρατάει λίγα λεπτά μοναχά και το παιδί θα ξανακάνει τα ίδια μόλις του γυρίσετε την πλάτη.

Το μυστικό
Το ξύλο βλάπτει πολύ σοβαρά την ψυχική υγεία των παιδιών. Βάσει δύο ερευνών που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Child Development, τα παιδιά που έτρωγαν ξύλο από τους γονείς τους εμφάνιζαν συχνότερα προβλήματα συμπεριφοράς, επιθετικότητα, ακόμη και κατάθλιψη σε σχέση με τα παιδιά που δεν έτρωγαν ξύλο. Γι’ αυτό μην εκλογικεύετε ή μη μειώνετε την αξία της σωματικής βίας. Το «ήταν μόνο ένα χτύπημα στον ποπό και το χρειαζόταν» μπορεί να οδηγήσει κλιμακωτά και σε άλλες πράξεις «δικαιολογημένης» βίας.

πηγή: omorfa mystika

Σχετικά: 

Γιατί είσαι άνεργος μπαμπά;

Η κυρία στην τηλεόραση μιλάει για ποσοστά. 30% λέει για τους μεγάλους, 60%για τους μικρούς. 

Ανόητα μαθηματικά, πότε δεν τα χώνεψα. Εσύ όταν ήσουν μικρός δούλευες ήδη στο εργοστάσιο. Η φωτογραφία σου με την πορτοκαλί φόρμα φέγγει ακόμα στο κομοδίνο. Μαύρα μαλλιά, πρόσωπο γεμάτο θέληση. Και μετά την πορτοκαλί φόρμα η πράσινη και η προαγωγή. Χαμόγελα, γιορτή και ένα ακριβότερο δώρο που έχω ακόμα στο δωμάτιό μου. Τα λατρεύω τα στρατιωτάκια. Το ήξερες. Όλα πράσινα φόρμες όπως εσύ. Μέχρι τον περασμένη χειμώνα τη φορούσες με περηφάνια αυτή τη φόρμα και μας καλημέριζες από μακριά. Κι ας μην σε ακούγαμε μέσα στον ύπνο μας.

 
Ένα μεσημέρι γύρισες άκεφος και δεν έφαγες. 
Τα γεμιστά είπες σε πειράζουν. Είχα την εντύπωση ότι τα λάτρευες. Ξάπλωσες νωρίς και δεν έβαλες τη φόρμα για πλύσιμο. Εκείνο το απόγευμα δεν βγήκες ούτε από το δωμάτιο. Δύο, τρία τηλέφωνα, ένα τσιγάρο στο πίσω μπαλκόνι και μετά ύπνος. Πάλι ύπνος. Το επόμενο πρωί στην ίδια ώρα ήσουν στο πόδι. Σε είδα από το δωμάτιο. Χωρίς φόρμα, αλλά με τσιγάρο να πίνεις τον καφέ σου. Σαν μυστική συνωμοσία η κυρά Βαρβάρα κάθισε δίπλα σου, άναψε το δικό της και ψέλλισε πως θα τα «καταφέρετε κι έτσι».
...
Διαβάστε το υπόλοιπο στο: maga.gr
Copyright © maga.gr
Το βρήκαμε στο Pallini Press

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki