Όταν η Αγάπη είναι Γνήσια, δεν εξουσιάζει, δεν απαιτεί...

Η ώριμη αγάπη ανοίγει φτερά, κοιτάζει ορίζοντες, απελευθερώνει. Νικά τα πάθη δίνει ασφάλεια, φροντίδα προστασία. 

Η ώριμη αγάπη δεν κοιτάζει πίσω στο παρελθόν, βλέπει αισιόδοξα το μέλλον. 

Ανιδιοτέλεια και σεβασμός, λέξεις κλειδιά για την κατανόηση της ώριμης αγάπης.

Αγαπώ με ωριμότητα σημαίνει να μπορείς να δίνεις χώρο και χρόνο στις επιθυμίες του αλλού, σημαίνει να σέβεσαι τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του, αγαπώ με ωριμότητα σημαίνει να μπορείς να κοιτάς βαθιά την ψυχή του ανθρώπου και να μην μένεις στο προφανές. 

Αναγνωρίζοντας τα πραγματικά χαρίσματα του άλλου τον βοηθάς να εκδηλώσει τον καλό του εαυτό και να εξελιχθεί, τον αποτρέπεις από εμμονές προσκόλλησης του παρελθόντος, με λίγα λόγια, του δείχνεις τα φτερά για να πετάξει.

Όταν η αγάπη είναι γνήσια ο άνθρωπος ημερεύει, ισορροπεί καθώς η αποδοχή, η ενθάρρυνση και η εμπιστοσύνη γεμίζουν το σώμα του με ενδορφίνες η αλλιώς ορμόνες της αγάπης. 

Όλοι μας έχουμε την ανάγκη της αποδοχής από τους άλλους, πολλές φορές μάλιστα η ανάγκη αυτή τείνει να είναι μεγαλύτερη από τα πρόσωπα που έχουμε πιο κοντά μας. Είναι μια αμφίδρομη ανάγκη φυσικά αφού οι δεσμοί της οικογένειας είναι πιο έντονοι απ' ό,τι με τους υπόλοιπους συνανθρώπους μας.
(...)

Η αληθινή αγάπη δεν είναι εμπόρευμα, δεν εξαγοράζεται, ούτε πουλιέται. Η αληθινή αγάπη δεν φορά αλυσίδες στο λαιμό κανενός για να τον κρατήσει, δεν εξουσιάζει και δεν απαιτεί.

Πολλές φορές μπερδεύουμε την αγάπη με τη χειραγώγηση. Αυτό μπορεί να γίνει είτε σκόπιμα οπότε είναι και κατακριτέο, είτε ασυναίσθητα. Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι το ίδιο άδικο. 

Έχω ακούσει πολλές φορές γονείς να λένε – Για σένα δουλεύω, για σένα έχω αφήσει τον εαυτό μου, γιατί σε αγαπώ και όλα τα κάνω για να μεγαλώσεις εσύ σωστά.... η γνωστή κλάψα που ουδεμία σχέση έχει με την αληθινή ώριμη αγάπη. 

Κανένα παιδί δεν ζήτησε από τον γονιό του να γίνει δυστυχής για να είναι ευτυχισμένο αυτό. Αντίθετα τα ευτυχισμένα παιδιά έχουν χαρούμενους γονείς. 

Κανένα παιδί δεν ζήτησε από τον γονιό του να θυσιαστεί για να είναι εκείνο καλά. Και πιστέψτε με τα παιδιά ενστικτωδώς έχουν πιο ισχυρή αντίληψη της αγάπης, μα φυσικά γιατί η ψυχή τους είναι ακόμα αγνή.

Όταν αγαπώ δεν χειραγωγώ, όταν αγαπώ προστατεύω, φροντίζω, (συν)αισθάνομαι, συμπονώ. 

Η επίκριση, ο χλευασμός καθώς και η υποτίμηση δεν ταυτίζονται με την ώριμη αγάπη. 

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μας υποβιβάζει και να μας υποτιμά, ο καθένας μας είναι εξίσου χαρισματικός με τον άλλο σε διαφορετικά πλαίσια. 

Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και αξίζει να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Ας μάθουμε λοιπόν να το κάνουμε σωστά και με πραότητα, γιατί ίσως έτσι διαπιστώσουμε πως όλοι είμαστε ίσοι και όλοι αξίζουμε ένα καλύτερο μέλλον.
(...)

Νικολέττα Παντελάκη

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

11 Μαϊου 330 μ.Χ.: Τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης

Ο Μέγας Κωνσταντίνος εγκαινιάζει την
«Βασιλίδα των Πόλεων» Κωνσταντινούπολη!
Η αυγή της Χιλιόχρονης Αυτοκρατορίας

Κωνσταντινούπολη, το κέντρο του Χριστιανισμού

Ο Μ. Κωνσταντίνος μετά τη Σύνοδο της Νικαίας αποφάσισε να χτίσει νέα πρωτεύουσα στο ανατολικό τμήμα της αυτοκρατορίας και μετά από πολλές σκέψεις κατέληξε στην εκλογή του αρχαίου Βυζαντίου στο Βόσπορο. 

Οι ιστορικοί αποδίδουν, σε διαφορετικά ο καθένας αίτια, τους λόγους που οδήγησαν τον Κωνσταντίνο σ’ αυτήν την απόφαση:

– Οι Χρονογράφοι της εποχής του και ο Άγγλος ιστορικός Γίββων θεωρούν ότι ο Κωνσταντίνος, μετά τα θλιβερά οικογενειακά του γεγονότα (θανάτωσε το γιο του Κρίσπο ύστερα από ραδιουργίες της μητριάς του Φούστας και μετά και αυτήν την ίδια), καθώς και τον ηθικό ξεπεσμό της Ρώμης, που δεν μπορούσε να κατανοήσει τη μεταβολή που γινόταν στον κόσμο με το Χριστιανισμό, αποφάσισε να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα του και να εγκατασταθεί στις ελληνικές εκείνες χώρες, στις οποίες γεννήθηκε κι ευδοκίμησε το ευαγγελικό κήρυγμα.
– Άλλοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι ο Κωνσταντίνος, σαν υπέρμαχος των Χριστιανών, θεώρησε σκόπιμο να μεταφέρει την πρωτεύουσα του σε περιοχή που το χριστιανικό στοιχείο υπερτερούσε σε αριθμό και δύναμη. Λέγεται ότι αρχικά διάλεξε την περιοχή της σημερινής Σόφιας της Βουλγαρίας κι άλλοι ότι θέλησε να χτίσει τη νέα πρωτεύουσα μεταξύ της Τροίας και της Περγάμου.
Τελικά, ο Κωνσταντίνος κατέληξε στην περιοχή του Βυζαντίου. 
Στην εκλογή αυτή οφείλεται η εξασφάλιση της πολιτικής αναβιώσεως του ελληνικού έθνους και η διατήρηση της αυτονομίας του για 1.000 περίπου χρόνια. 
Αυτό οφείλεται όχι μόνο στο ότι χτίστηκε στην περιοχή αυτή μια πόλη μεγάλη και ισχυρή, αλλά κυρίως στο ότι χτίστηκε σε χώρο που παρουσίαζε ιδιαίτερα και μοναδικά πλεονεκτήματα και φαινόταν προορισμένη να γίνει αυτό που ονομάστηκε αργότερα «η Βασιλίδα των Πόλεων».
Πραγματικά, ο Κωνσταντίνος διέκρινε τον κίνδυνο από την Ασία κι ήθελε να εποπτεύει καλύτερα, από το κοντινό Βυζάντιο, τις κινήσεις των Σαρματών και Γότθων στο Δούναβη, όπως και των Περσών στην Ασκί. 

Με τη συνηθισμένη του δραστηριότητα αποπεράτωσε το έργο του μέσα σε εννιά μήνες. Την 11 Μαΐου του 330 μ.Χ. έγιναν τα εγκαίνια της νέας πρωτεύουσας, που ο Κωνσταντίνος ονόμασε Νέα Ρώμη (Κωνσταντινούπολη ονομάστηκε αργότερα προς τιμήν του). Η νέα πόλη αυξήθηκε πολύ γρήγορα σε έκταση, πληθυσμό και πλούτο. 

Ο Κωνσταντίνος με θέρμη λάμπρυνε τη νέα του πρωτεύουσα με μεγαλοπρεπή ανάκτορα και δημόσια οικοδομήματα, πλατείες, λιμάνια, Ιππόδρομο, τείχη κι άλλα έργα.

Εδώ όμως σκοπός μας είναι να δούμε την Κωνσταντινούπολη σαν θρησκευτικό, χριστιανικό κέντρο. 

Πραγματικά σ’ αυτόν τον τομέα ο Κωνσταντίνος δεν φάνηκε καθόλου φειδωλός. Τίμησε τη νέα πόλη με πολυάριθμες Εκκλησίες, όπως είπαμε (των Αγίων Αποστόλων, της Αγίας Ειρήνης, της Αγίας του Θεού Σοφίας κι άλλες). Τους ναούς αυτούς προίκισε με τα αναγκαία για τη λατρεία ιερά βιβλία και το έργο αυτό ανέθεσε στο φίλο του Επίσκοπο Καισαρείας.
Τα σύμβολα της νέας Πίστεως στόλιζαν με πολλούς τρόπους τη νέα πόλη και τα ανάκτορα της. 

Παράλληλα φρόντισε να συγκεντρώσει σ’ αυτήν πολλά από τα αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης και θρησκείας, πράγμα για το οποίο κατηγορήθηκε άδικα. Γιατί αν εξετάσουμε με προσοχή αυτά που ο Κωνσταντίνος μετέφερε στη νέα πόλη από τις διάφορες περιοχές της Ελλάδας, θα δούμε ότι και λίγα ήταν και τα πιο εγκαταλειμμένα, που οπωσδήποτε θα χάνονταν. 

Ούτε από την Αθήνα, ούτε από την Ολυμπία, ούτε από τους Δελφούς μετακίνησε τα αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης. 

Μόνο στον Ιππόδρομο στήθηκε τότε ο «χρυσούς τρίπους των Δελφών» με τον τρικέφαλο χάλκινο όφι. Από τα άλλα αναφέρουμε τις εικόνες των Ελικωνίδων Μουσών (από την κορυφή του Ελικώνα), που κόσμησαν τα ανάκτορα της Κωνσταντινούπολης.

Τα εγκαίνια, όπως είπαμε, έγιναν στις 11 Μαΐου 330 μ.Χ. με μεγαλοπρέπεια και η πόλη αφιερώθηκε στην ιδιαίτερη προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου, Υπερμάχου Στρατηγού της Πόλεως. 

Οι γιορτές κράτησαν 40 μέρες κι επαναλαμβάνονταν για πολλούς αιώνες. Οι Βυζαντινοί συμπλήρωσαν την αίγλη και τη δόξα της Βασιλεύουσας και προπαντός την κατέστησαν το κέντρο του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας. 

Εκεί οικοδομήθηκε το Οικουμενικό Πατριαρχείο κι εκεί παρέμεινε η έδρα του μέχρι σήμερα. 

Η ιερή πόλη έχει συνδέσει το όνομα της με τη βυζαντινή δόξα, με τους αγώνες και τις θυσίες του Ελληνισμού κατά των απειράριθμων εχθρών του. 

Κι αν υποδουλώθηκε, στη συνείδηση των Ελλήνων μένει αδούλωτη. Εξακολουθεί να είναι το κέντρο του Ελληνισμού και της Χριστιανοσύνης κι έτσι θα τη βλέπουν πάντα οι γενιές που θ’ ακολουθήσουν. Είναι ένας θρύλος αιώνιος, ελληνικός και χριστιανικός.
olympia.gr

Λέων Τολστόι: Ο σκοπός της μέλισσας / The purpose of the bee's By Leo Tolstoy

War and Peace By Leo Tolstoy CHAPTER IV

 

Μια μέλισσα καθισμένη σ’ ένα λουλούδι κέντρισε ένα παιδάκι. Και το παιδί φοβάται τις μέλισσες και λέει πως σκοπός της μέλισσας είναι να κεντρίζει τους ανθρώπους.

Ο ποιητής θαυμάζει τη μέλισσα που είναι προσκολλημένη στην καρδιά του λουλουδιού και λέει πως ο σκοπός της μέλισσας είναι να ρουφάει το άρωμα του λουλουδιού.

Ο μελισσοκόμος, βλέποντας πως η μέλισσα μαζεύει τη γύρη των λουλουδιών και το γλυκό χυμό τους και τα μεταφέρει στη κυψέλη, λέει πως ο σκοπός της είναι να συγκεντρώνει το μέλι.
Άλλος μελισσοκόμος, που μελέτησε από πιο κοντά τη ζωή του μελισσιού, λέει πως η μέλισσα μαζεύει τη γύρη και το χυμό για να θρέψει τις νέες μέλισσες και να βγάλει καινούργια βασίλισσα, πως ο σκοπός της είναι η διαιώνιση του είδους.

Ο βοτανολόγος παρατηρεί πως καθώς η μέλισσα πετάει με τη γύρη των δίοικων λουλουδιών στον ύπερο, τον γονιμοποιεί και βλέπει σ’ αυτό το σκοπό της μέλισσας.
Άλλος παρακολουθώντας τη διασπορά των φυτών, βλέπει πως η μέλισσα συνεργεί στη διασπορά αυτή κι καινούργιος αυτός παρατηρητής μπορεί να πει πως σ’ αυτό βρίσκεται ο σκοπός της μέλισσας.

Όμως ο τελικός σκοπός της μέλισσας δεν εξαντλείται ούτε με τον ένα ούτε με το, άλλο, ούτε με τον τρίτο σκοπό, που είναι σε θέση να ανακαλύψει ο ανθρώπινος νους. Όσο ψηλότερα προχωρεί ο ανθρώπινος νους στην ανακάλυψη των σκοπών αυτών, τόσο πιο φανερό γίνεται γι’ αυτόν το απρόσιτο του τελικού σκοπού. Για τον άνθρωπο είναι προσιτή μονάχα η παρακολούθηση της αντιστοιχίας της ζωής της μέλισσας προς τ’ άλλα φαινόμενα της ζωής. Το ίδιο πρέπει να ειπωθεί και για τους σκοπούς των ιστορικών προσώπων και των λαών.

Λέων Τολστόι «Πόλεμος και Ειρήνη». Εκδόσεις Γκοβόστης. Μετάφραση από τα ρωσικά: Κοραλία Μακρή.

enallaktikidrasi

 

The purpose of the bee's By Leo Tolstoy

A bee settling on a flower has stung a child. And the child is afraid of bees and declares that bees exist to sting people. A poet admires the bee sucking from the chalice of a flower and says it exists to suck the fragrance of flowers. A beekeeper, seeing the bee collect pollen from flowers and carry it to the hive, says that it exists to gather honey. Another beekeeper who has studied the life of the hive more closely says that the bee gathers pollen dust to feed the young bees and rear a queen, and that it exists to perpetuate its race. A botanist notices that the bee flying with the pollen of a male flower to a pistil fertilizes the latter, and sees in this the purpose of the bee's existence. Another, observing the migration of plants, notices that the bee helps in this work, and may say that in this lies the purpose of the bee.
But the ultimate purpose of the bee is not exhausted by the first, the second, or any of the processes the human mind can discern. The higher the human intellect rises in the discovery of these purposes, the more obvious it becomes, that the ultimate purpose is beyond our comprehension.

All that is accessible to man is the relation of the life of the bee to other manifestations of life. And so it is with the purpose of historic characters and nations.

 

cliffsnotes

Προστατέψτε το παιδί από τα ατυχήματα στο σπίτι

Τα παιδικά ατυχήματα είναι η πρώτη αιτία θανάτου στα παιδιά παγκοσμίως. 

Τα αγόρια κινδυνεύουν περισσότερο από τα κορίτσια. 

Η αυξημένη συχνότητα των παιδικών ατυχημάτων οφείλεται σε κάποιες ιδιαιτερότητες της παιδικής ηλικίας, όπως είναι η αυξημένη περιέργεια και η τάση για εξερεύνηση, η έλξη από την γοητεία της περιπέτειας, η μικρή αντίληψη του κινδύνου και ο μειωμένος συντονισμός των κινήσεων.

Το 1/3 του συνόλου των παιδικών ατυχημάτων συμβαίνουν στο σπίτι και στον περιβάλλοντα χώρο. Συνηθέστεροι χώροι που συμβαίνουν τα ατυχήματα είναι το καθιστικό, η κουζίνα, το λουτρό, το υπνοδωμάτιο, η βεράντα και η αυλή του σπιτιού.

Τα πιο συχνά ατυχήματα που συμβαίνουν είναι τα εξής:

1. Τραυματισμοί
Προκαλούνται από επικίνδυνα παιχνίδια και αντικείμενα (αιχμηρά, γυάλινα), έπιπλα με απότομα άκρα, εργαλεία, δαγκώματα ζώων ή χτυπήματα από άλλα αδέλφια.

2. Πνιγμός – Ασφυξία
Προκαλείται από κορδέλες, που μπορεί να τις περάσουν τα μικρά παιδιά στο λαιμό ή από πλαστικές σακούλες που τις φοράνε στο κεφάλι ή από νερό, που υπάρχει σε μπανιέρα, κουβάδες ή λεκάνες.

3. Πτώσεις
Μπορεί να παρουσιάσουν πτώση από κούνια, καροτσάκι, κρεβάτι, αλλαξιέρα, relax, στράτα, σκάλες, έπιπλα, πάτωμα και πιο σπάνια από παράθυρα ή απροστάτευτα κάγκελα στις βεράντες.

4. Ξένα Σώματα
Τα παιδιά συνηθίζουν να βάζουν ξένα σώματα στη μύτη, στα αυτιά και στο στόμα. Τα τελευταία καταλήγουν άλλοτε στο στομάχι κι άλλοτε στους πνεύμονες. Συνηθέστερα ξένα σώματα είναι οι ξηροί καρποί, μπαταρίες, κέρματα, κουμπιά, χάντρες, και άλλα μικρά αντικείμενα αιχμηρά ή μη.

5. Δηλητηριάσεις
Προκαλούνται από την λήψη φαρμάκων, φυτών, τσιγάρου και ειδών οικιακής χρήσης (καθαριστικά, οινοπνευματώδη, εντομοαπωθητικά).

6. Εγκαύματα
Προκαλούνται από αντικείμενα των οποίων η θερμοκρασία υπερβαίνει το όριο αντοχής του δέρματος (ζεστό νερό ή μέταλλο, φλόγα, ηλεκτροφόρα καλώδια, χημικές ουσίες).

7. Ηλεκτροπληξία
Προκαλείται συνήθως από τις πρίζες του σπιτιού.

Συμβουλές προς τους γονείς

– Εκτιμήστε τους κινδύνους που απειλούν το παιδί σας.

– Μην αφήνετε ποτέ μόνο του το μικρό παιδί, χωρίς την επίβλεψή σας.

– Διαμορφώστε ένα περιβάλλον ασφαλές:

Απομακρύνετε έπιπλα επικίνδυνα.

Φροντίστε ώστε τα πατώματα να μην γλιστρούν και οι σκάλες να μην είναι απότομες.

Τοποθετείστε θύρες ασφαλείας, τόσο στην κορυφή, όσο και στο τέλος της σκάλας.

Ασφαλίστε όλα τα ντουλάπια και τα συρτάρια.

Τοποθετείστε ασφάλειες στα παράθυρα και στην εξωτερική πόρτα, καθώς και προεκτάσεις στα κάγκελα των μπαλκονιών.

Απομακρύνετε γλάστρες ή άλλα αντικείμενα από σημεία που μπορεί να χρησιμοποιήσει το παιδί για ανέβασμα σε παράθυρα ή μπαλκόνια.

Φροντίστε να φωτίζονται επαρκώς οι διάδρομοι τη νύχτα.

Οι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις πρέπει να τοποθετούνται με προδιαγραφές ασφαλείας και να είναι καλά συντηρημένες.

Οι πρίζες πρέπει να καλύπτονται με ειδικά καλύμματα και να βρίσκονται σε ύψος που δεν φθάνουν τα παιδιά.

Τοποθετείστε ανιχνευτές καπνού καθώς και πυροσβεστήρα στο σπίτι και μάλιστα σε προσιτό σημείο.

– Όλα τα έπιπλα στο παιδικό δωμάτιο να τηρούν τους κανόνες ασφαλείας:

Μην χρησιμοποιείτε υπερυψωμένη κλίνη (τύπου κουκέτας) σε παιδιά κάτω των 6 ετών.

Τοποθετείστε προστατευτικά κιγκλιδώματα στις αλλαξιέρες του μωρού και στα παιδικά κρεβατάκια.

Χρησιμοποιείστε ζώνη για την ασφαλή τοποθέτηση των παιδιών στα καρότσια και στις παιδικές καρέκλες.

Ο φωτισμός στα παιδικά δωμάτια πρέπει να είναι κεντρικός.
Τα φωτιστικά δαπέδου και τα πορτατίφ μπορούν να γίνουν αιτία ηλεκτροπληξίας.

Μην αφήνετε για πολλές ώρες σε λειτουργία θερμάστρες υγραερίου ή πετρελαίου και κυρίως στη διάρκεια του ύπνου.

– Μην αφήνετε εκτεθειμένα μικροπράγματα (κουμπιά, χάντρες, μπαταρίες, ξηρούς καρπούς κ.ά. αντικείμενα, που μπορεί να προκαλέσουν την περιέργεια των μικρών παιδιών.

– Απομακρύνετε φάρμακα, ποτά, τσιγάρα, μπογιές, είδη καθαρισμού και εντομοκτόνα, από σημεία που είναι προσιτά στα παιδιά.

– Κρύψτε σπίρτα και αναπτήρες και μην αφήνετε αποτσίγαρα στα τασάκια.

– Μην αφήνετε εκτεθειμένο το σίδερο σιδερώματος κι αναμμένες ή ακάλυπτες τις εστίες της κουζίνας.

– Ελέγχετε τη θερμοκρασία του νερού πριν μπει το παιδί στην μπανιέρα.

– Τοποθετείστε αντιολισθητικά πατάκια ασφαλείας στο μπάνιο.

– Μην αγοράζετε παιχνίδια ακατάλληλα για την ηλικία του παιδιού.

– Μην αφήνετε τα παιδιά να παίζουν με κορδόνια, πλαστικές σακούλες, αιχμηρά αντικείμενα.

– Τοποθετείστε σε εμφανές σημείο τον αριθμό του Κέντρου Δηλητηριάσεων και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

Τα ατυχήματα είναι η κυριότερη παιδική ασθένεια. Για να μειωθούν οι πιθανότητες ενός ατυχήματος στο σπίτι χρειάζεται φροντίδα εκ μέρους των γονιών και κυρίως σωστή και συνεχή επιτήρηση, ιδιαίτερα των μικρότερων παιδιών («εξερευνητών»).

Ισχύει κι εδώ ο κανόνας ότι «Η πρόληψη είναι καλύτερη από την θεραπεία».

https://ygeiamou.gr

Προτιμώ να πω “σε αγαπώ” και “συγγνώμη”, παρά...

... να χάσω όμορφες στιγμές με τους ανθρώπους που θέλω δίπλα μου

Εγωισμέ μου, έχω κάτι να σου πω.

Δεν θέλω να σε αφήνω να με ελέγχεις. Προσπαθώ να σου επιβληθώ διότι δε θέλω να με αφήνεις να με ανυψώνω και να με τιμώ για πράγματα που δεν έχω και για αυτά που δεν είμαι. Διότι οφείλω να διαχωρίσω την αυτοεκτίμηση και την αξιοπρέπεια από εσένα. Διότι θέλω να με αγαπώ, όχι να με εξιδανικεύω, θέλω να με τιμώ και όχι να με θεωρώ κάτι σημαντικότερο από αυτό που είμαι.

Εγωισμέ μου, δε θέλω να σου επιτρέψω να μου στερείς την ευτυχία μου. Προτιμώ να πω το "σε αγαπώ" και να ζητήσω συγγνώμη, παρά να χάσω όμορφες στιγμές με ανθρώπους που αγαπώ και τους θέλω δίπλα μου. 

Δε θέλω να σου επιτρέψω να μου στερήσεις την αληθινή χαρά, δε σκοπεύω να χάσω μέσα από τα χέρια μου την ευκαιρία να κερδίσω ξανά αυτά που με κάνουν ευτυχισμένη.

Δεν θέλω να σε αφήνω να κυριαρχείς επάνω μου, διότι δε θα ανυψώσεις, αλλά θα με βυθίσεις στη μοναξιά και τη δυστυχία.

Εγωισμέ μου, δε θέλω να έχω δίκιο πάντα, δε θέλω να φαίνομαι κάτι καλύτερο από αυτό που είμαι, ούτε να προσπαθώ να πείσω τους άλλους για πράγματα που δεν έχω. Θέλω να είμαι αυτή που είμαι και να βλέπουν πως ακόμα και τα ελαττώματά μου με καθιστούν μοναδική οντότητα.

Εγωισμέ μου, δε θέλω να σε αφήνω να μου φουσκώνεις τα μυαλά και να μου σκληραίνεις την καρδιά μου. 

Θέλω να χαίρομαι αυτό που είμαι και να με θεωρώ σημαντική, χωρίς όμως να πιστεύω όμως πως όλος ο κόσμος γυρίζει γύρω από εμένα. 

Θέλω να με τιμώ με το να με βελτιώνω καθημερινά, όχι με το ταπεινώνω τους άλλους ανθρώπους προκειμένου να ανυψωθώ και να φανώ καλύτερη. 

Θέλω να βλέπω τα κενά μου και να παραδέχομαι πως δεν μπορώ να είμαι τέλεια, αλλά αυτό δε με καθιστά έναν μη αληθινό άνθρωπο με προτερήματα.

Εγωισμέ μου, όσο και αν θέλεις να μας πείσεις για το αντίθετο, καλύτερη τη ζωή μας δεν κάνεις. Για αυτό, όσο περισσότερο έρχεσαι κοντά μου, τόσο περισσότερο θα προσπαθώ να σε αποφεύγω....

Συγγραφέας Μαρία Σκαμπαρδώνη
enallaktikidrasi
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Ελλήνων Δρώμενα»: Σέρρα, ο χορός των Ποντίων

«Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοί στήν παράδοση, ὅσοι δέν ἀρνηθήκαμε τό γάλα πού βυζάξαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ, καταπάνω στήν ψευτιά. Καταπάνω σ᾿ αὐτούς πού θέλουνε τήν Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρίς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρίς μυρουδιά.» 

Φώτης Κόντογλου

«... είναι ο χορός των Ποντίων... είναι η αφήγηση της ιστορίας του ποντιακού ελληνισμού με τη γλώσσα του σώματος... ο Χάροντας το βάζει στα πόδια όση ώρα χορεύουν... ο γέρον πα ζωντάνευε.... θεωρώ τον χορό την αυριανή ταυτότητα της ράτσας μου....»

Πώς δημιουργήθηκαν όλα αυτά τα στοιχεία που απεικονίζονται στο χορό Σέρρα;
Ποια είναι η καταγωγή του χορού και από πού πήρε το όνομά του;
Είναι «πυρρίχιος» - πολεμικός χορός; ποιοι τον χόρευαν, πότε και γιατί;

Ο φακός της εκπομπής ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΡΩΜΕΝΑ περιηγήθηκε στις αμιγώς περιοχές κατοικίας Ποντίων στην πόλη της Κοζάνης και στα χωριά Αλωνάκια, Άγιος Δημήτριος, Πρωτοχώρι, Σκήτη, Τετράλοφος, Κοιλάδα κ.α. και κατέγραψε αυθεντικές χορογραφικές απεικονίσεις του χορού «Σέρρα» μαζί με αυθεντικές αφηγήσεις για την πρωταγωνιστική σχέση που κατέχει ο συγκεκριμένος χορός στη ζωή τους.

ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΡΩΜΕΝΑ, 27-01-2013, ΕΤ3

πηγή: Θαλασσινή

«Ερμηνεύοντας την παιδική ζωγραφιά»

Η παιδική ζωγραφιά έχει όλα τα στοιχεία του εικαστικού έργου: σχέδιο, χρώμα, σύνθεση, μορφή και περιεχόμενο. Βλέποντας ένα παιδί να ζωγραφίζει και ακούγοντας τις ερμηνείες που δίνει για τις ζωγραφιές του, είναι σαν να διαβάζουμε την ψυχή του, επειδή μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για τη ζωή του, τους προβληματισμούς του και τις ανησυχίες τους. 

Η γλώσσα των εικόνων στο παιδί, φανερώνει την νοητική και ψυχολογική του εξέλιξη, αποτυπώνει αυτό που βλέπει ή νιώθει , με τον τρόπο που εκείνο το αντιλαμβάνεται.

Μέσα από τα παιδικά σχέδια, μαθαίνουμε ποιες είναι οι θέσεις του παιδιού, οι στάσεις, οι διαθέσεις, οι αντιδράσεις του, οι φόβοι και οι ενοχές του. Γι το λόγο αυτό και τα παιδικά σχέδια είναι αντικείμενο μελέτης από εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους και ψυχιάτρους, σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν καλύτερα την παιδική ψυχή.
Όταν καλούμε να ερμηνεύσουμε την παιδική ζωγραφιά, στρέφουμε την προσοχή μας:
* Στον τρόπο που γράφει και καλύπτει το χαρτί
* Στην επιλογή των χρωμάτων και της φόρμας
* Στον τρόπο που επιλέγει να προβάλλει τον εαυτό του
* Ποια είναι τα ενδιαφέροντα, οι ανησυχίες και οι αφηγηματικές του προτιμήσεις.
Η προτίμηση των χρωμάτων στην παιδική ζωγραφιά έχει σχέση με την ηλικία, το χαρακτήρα και την ψυχολογική κατάσταση του παιδιού. Μέσα από τα χρώματα το παιδί εκφράζεται. Γενικά οι ανοιχτοί τόνοι χρωμάτων δείχνουν εξωστρέφεια, ενώ οι σκοτεινοί την εσωστρέφεια του χαρακτήρα. Η ερμηνεία που δίνεται στην επιλογή των χρωμάτων από το παιδί, είναι οι εξής:
* Πολυχρωμία: αίσθηση χαράς και γιορτής
* Έντονα χρώματα: τα παιδιά την ώρα της ζωγραφικής τους δημιουργίας βρίσκονται σε κατάσταση έντασης.
* Επικράτηση κόκκινου χρώματος: το κόκκινο χρώμα δηλώνει δυναμισμό. Δηλώνει ζωηρές συγκινήσεις και ενστικτώδεις παρορμήσεις. Η συνεχής χρήση του από τα παιδιά, ίσως υποδηλώνει και κάποια νευρωτική συμπεριφορά.
* Επικράτηση του πορτοκαλί χρώματος: το πορτοκαλί χρώμα δηλώνει ζεστή συμπεριφορά, ηρεμία και συναισθηματισμό
* Επικράτηση του κίτρινου χρώματος: δηλώνει δυναμισμό, φιλοδοξία και έντονη δράση.
* Επικράτηση του καφέ χρώματος: το καφέ χρώμα δείχνει ενοχή.
* Επικράτηση του μπλε χρώματος: τα παιδιά που χρησιμοποιούν το μπλε, δείχνουν ανεπτυγμένη λογική και ρυθμιζόμενη συναισθηματική συμπεριφορά.
* Επικράτηση του πράσινου χρώματος: δηλώνει επιμονή, πείσμα, επιθυμία για διάκριση καθώς και στροφή στον εαυτό του.
* Επικράτηση ροζ χρώματος: είναι χρώμα που χρησιμοποιείτε κυρίως από τα κορίτσια και δηλώνει την γυναικεία φύση και την αίσθηση ηρεμίας.
* Η επικράτηση του μαύρου: το προτιμούν κυρίως τα εσωστρεφή παιδιά. Συμβολίζει τον φόβο, την ανησυχία και την επιθυμία περιθωριοποίησης.
*Επικράτηση του γκρίζου: χρησιμοποιείται κυρίως από παιδιά εσωστρεφή, δύσκολα και με πνεύμα αντιλογίας.
* Επικράτηση του άσπρου: τα δειλά παιδιά φτιάχνουν μικρά σχέδια αφήνοντας το υπόλοιπο χαρτί κενό.

Το παιδί, μέσα από την παιδική ζωγραφιά, εκφράζεται μέσω τον συμβόλων. Εκφράζει την εσωτερική του ζωή και την εσωτερική του αναγκαιότητα. Συχνά αυτό που δεν μπορεί να πει, αυτό που το στεναχωρεί, το φοβίζει ή το προβληματίζει. Η ερμηνεία, λοιπόν της παιδικής ζωγραφιάς είναι διάσπαρτη από συμβολισμούς, οι κυριότεροι από αυτούς είναι οι εξής:
* Το δεξί μισό του χαρτιού: εκφράζει την λογική και αντιπροσωπεύει τον πατρικό πόλο ή αντικείμενα τοποθετημένα στο δεξί μέρος του χαρτιού δείχνουν εξωστρέφεια και δυναμισμό.
* Το αριστερό μισό του χαρτιού: αντιπροσωπεύει τον μητρικό πόλο και συμβολίζει την στροφή προς το παρελθόν.
* Το μουτζούρωμα: με το μουτζούρωμα το παιδί μπορεί να θέλει να κρύψει κάτι που αυθόρμητα ήρθε στο φως. Κατά τους ψυχολόγους το μουτζούρωμα, αποτελεί σύμπτωμα μεγάλης ψυχοκινητικότητας και απουσίας αναστολών.
* Η καρδιά: συμβολίζει τα πρώτα αισθηματικά σκιρτήματα των παιδιών
* Το σπίτι: συμβολίζει τις σχέσεις του παιδιού με την οικογένειά του. Αν η γραμμή του σπιτιού είναι πατημένη και παχιά υποδηλώνει ένα παιδί επιθετικό, απαιτητικό. 

Ένα σπίτι χωρίς παράθυρα, σημαίνει ότι το παιδί, δεν νιώθει άνετα σ' αυτό. 

Ένα καλοζωγραφισμένο σπίτι είναι η έκφραση ενός πλήρους ισορροπημένου παιδιού.
* Το τζάκι: είναι σύμβολο συντροφικότητας, θαλπωρής και αγάπης. Αν ο καπνός της καμινάδας κατευθύνεται δεξιά, το παιδί κοιτάζει αισιόδοξα το μέλλον • αν κατευθύνεται προς τα αριστερά δηλώνει εσωστρέφεια. Και τέλος αν ο καπνός κρύβει τον ήλιο είναι ένδειξη κατάθλιψης
* Ο ήλιος: συμβολίζει συχνά τον πατέρα του παιδιού και από το μέγεθος που επιλέγει το παιδί να του δώσει, εκφράζει τη σημασία που αποδίδει το τελευταίο στο ρόλο του πατέρα.
 

Το παιδί μέσα από την παιδική ζωγραφιά ανακαλύπτει έναν τρόπο έκφρασης που το ικανοποιεί, απολαμβάνει την ώρα τις ζωγραφικής και ζωγραφίζει με λεπτομέρεια τα όσα σχεδιάζει. 

Γι το λόγο αυτό καλό θα ήταν να μην επεμβαίνουμε στην παιδική ζωγραφιά. Ο δικός μας ρόλος καλό θα ήταν να είναι βοηθητικός και υποστηρικτικός, έτσι ώστε να βοηθήσουμε να παιδιά να ανακαλύψουν τις αλήθειες, τις έννοιες, την πραγματικότητα. Το παιδί που ζωγραφίζει είναι ένα παιδί που μαθαίνει να βλέπει.

πηγή

19 Μαΐου — Η Γενοκτονια Ποντίων (1916-1923) με 353.000 νεκρούς

Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε,
αλλά για κάτι που είναι.

Στον τραγικό απολογισμό του 20ού αιώνα, ο ανθρώπινος νους δεν θα μπορέσει ποτέ να χωρέσει τους φρικτούς θανάτους που δεν προκλήθηκαν από πολέμους, αλλά επειδή κάποιος επέλεξε κάποιον άλλον ως εχθρό του, μόνο και μόνο επειδή ήταν διαφορετικός, σκεφτόταν διαφορετικά ή είχε διαφορετική πίστη. Με το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, ένας νέος όρος εμπλούτισε το διεθνές λεξιλόγιο για να περιγράψει τα εγκλήματα που διέπραξε η σύγχρονη ανθρωπότητα.

Ο 20ος αιώνας εφηύρε τα «στρατόπεδα συγκέντρωσης», την «τελική λύση», την «εθνοκάθαρση» και -πιο πρόσφατα- αυτόν τον όρο - κορωνίδα του κυνισμού που περιγράφει τους αμάχους-θύματα του πολέμου ως «υπολογίσιμες ή παράπλευρες απώλειες». Αυτός ο αιώνας, λοιπόν, μας κληροδότησε και τον όρο «γενοκτονία» για να δικαιολογήσει τους χαρακτηρισμούς που του απέδωσαν οι διανοούμενοι.

Πανεπιστημιακοί, όπως ο Ζίγκνιεμπ Μπρεζίνσκι, υπολογίζουν σήμερα ότι ο αριθμός των ανθρώπων που πέθαναν κατά τη διάρκεια των πολέμων του 20ού αιώνα σε όλο τον κόσμο φτάνει τα 187 εκατομμύρια και από αυτούς, το ένα δέκατο, κάτι ανάμεσα στα 16 και τα 17 εκατομμύρια, υπήρξε θύμα της έλλειψης ιδεολογικής, εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ανεκτικότητας.

 .

Πόντος: Από Άξενος σε Εύξεινο
Οι σχέσεις των Ελλήνων με την παρευξείνιο περιοχή ανάγονται στην μυθολογική περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Αποτέλεσμα της σχέσης αυτής των Ελλήνων με το χώρο είναι η επισήμανση από σύγχρονους ιστορικούς του γεγονότος ότι οι Έλληνες είναι ένας από τους αρχαιότερους λαούς της περιοχής. Τα πρώτα ελληνικά ευρήματα χρονολογούνται το 10ο π.Χ. αιώνα. Ο Μ. Rostovzeff υποστηρίζει ότι οι Έλληνες προσέγγισαν τις ακτές του Εύξεινου Πόντου κατά την περίοδο του σιδήρου, περί το 1100 π.χ. Ο G. Bordman αναφέρει ότι η πρώιμη ελληνική παρουσία στον ευξεινοποντιακό χώρο οφείλεται στην αναζήτηση σιδήρου. 

 .

25 εκατόχρονα εκεί, στον Πόντο, 

δημιουργοί και θεματοφύλακες Πολιτισμού

Πώς και πότε διαπράχθηκε η γενοκτονία;

 .

Η πυρπόληση

Οι μητέρες αναμαλλιασμένες, κατάχλωμες από το τσουχτερό κρύο και το φόβο, με τα βρέφη στην αγκαλιά και τα νήπια μπερδεμένα στα πόδια τους. Οι κοπέλες άλλες με τους γέρους γονείς κι' άλλες με γριές ή άρρωστους αγκαλιασμένες, περιμαζεύτηκαν με τον κτηνώδη αυτόν τρόπο, στην πλατεία σαν πρόβατα για τη σφαγή, μέσα σε ένα πανδαιμόνιο από σπαραχτικές κραυγές και θρήνους και κοπετούς. Η πρώτη φάση της απερίγραπτης τραγωδίας του Μπεϊαλάν έκλεισε, έτσι, θριαμβευτικά για τους θλιβερούς ήρωες του νεοτουρκικού εγκλήματος γενοκτονίας.

Όταν πια όλα τα γυναικόπαιδα κ' οι γέροι μαζεύτηκαν στην πλατεία, οι τσέτες έβαλαν μπρος την δεύτερη φάση της σατανικής τους επιχείρησης. Διάταξαν να περάσουν όλοι στα δίπατα σπίτια, που βρίσκονταν στην πλατεία και τα είχαν διαλέξει για να ολοκληρώσουν τον εγκληματικό τους σκοπό. Η απροθυμία, που έδειξε το τραγικό αυτό κοπάδι των μελλοθανάτων να υπακούσει στην διαταγή, γιατί ήταν πια ολοφάνερο ότι όλους τους περίμενε ο θάνατος, εξαγρίωσε τους συμμορίτες που βιάζονταν να τελειώσουν γρήγορα την μακάβρια επιχείρηση. Και τότε, σαν λυσσασμένα θεριά, ρίχτηκαν στις γυναίκες, τα μωρά και τους γέρους, και με γροθιές, με κοντακιές και κλωτσιές έχωσαν και στρίμωξαν στα δύο σπίτια τα αθώα και άκακα αυτά πλάσματα, που ο αριθμός τους πλησίαζε τις τρεις εκατοντάδες.

Κι' όταν, έτσι, ήταν σίγουροι πως δεν έμεινε έξω κανένας, σφάλισαν τις πόρτες, ενώ ο άγριος αλαλαγμός από τα παράθυρα, οι σπαραξικάρδιες κραυγές, το απελπισμένο κλάμα κι' οι βοερές ικεσίες για έλεος και βοήθεια, σχημάτιζαν μια άγριας τραγικότητας μουσική συναυλία, που ξέσκιζε τον ουρανό κι' αντιβούιζε στα γύρω βουνά και δάση...

Και τώρα δεν έμενε παρά η τρίτη και τελική φάση της πατριωτικής... επιχείρησης των θλιβερών ηρώων-συμμοριτών του Τοπάλ Οσμάν. Δεν χρειάστηκαν παρά μια αγκαλιά ξερά χόρτα και μερικά σπασμένα πέταυρα (χαρτόματα) ν' ανάψει η φωτιά. Και σε λίγο τα δύο σπίτια, έγιναν πυροτέχνημα και ζώστηκαν, από μέσα κι' απ' έξω, από πύρινες γλώσσες και μαυροκόκκινο καπνό. Το τί ακολούθησε την ώρα εκείνη δεν περιγράφεται.

Οι μητέρες ξετρελαμένες, έσφιγγαν, αλαλάζοντας και τσιρίζοντας με όλη τη δύναμη της ψυχής τους, στην αγκαλιά τα μωρά τους, που έκλαιγαν και κραύγαζαν «μάνα, μανίτσα!». Οι κοπέλες και οι άλλες γυναίκες με τους γέρους γονείς, τα παιδιά και τους αρρώστους, κραύγαζαν και αρπάζονταν μεταξύ τους σαν να ήθελαν να πάρουν και να δώσουν κουράγιο και βοήθεια, καθώς έπαιρναν φωτιά τα μαλλιά και τα ρούχα τους κι' άρχισαν να γλύφουν το κορμί οι φλόγες. Κραυγές, που ξέσκιζαν το λαρύγγι και τ' αυτιά, φωνές μανιακές και κλάματα βροντερά, άγρια ουρλιαχτά ανθρώπων, που έχασαν από τρόμο και πόνο τα μυαλά τους, χτυπήματα στα στήθη, στον πυρακτωμένο αέρα και στους τοίχους - χαλασμός κόσμου, ένα ζωντανό κομμάτι από την κόλαση στη γη! Αυτή την εφιαλτική εικόνα παρίσταναν, τα πρώτα λεπτά, τα δύο σπίτια που τα είχαν αγκαλιάσει οι φλόγες.

Μερικές γυναίκες και κοπέλες στον πόνο, την φρίκη και την απελπισία τους, δοκίμασαν να ριχτούν από τα παράθυρα, προτιμώντας να σκοτωθούν πέφτοντας κάτω ή με σφαίρες από όπλο, παρά να υποστούν τον φριχτό θάνατο στην φωτιά. Οι τσέτες που απολάμβαναν με κέφι και χαχανητά το μακάβριο θέαμα, έκαναν το χατήρι τους - πυροβόλησαν και τις σκότωσαν.

Δεν κράτησε πολλά λεπτά, αυτή η σπαραξικάρδια οχλοβοή, από τους αλαλαγμούς, τις άγριες κραυγές, τα τσουχτερά ξεφωνητά και το ξέφρενο κλάμα. Στην αρχή ο τόνος της οχλοβοής ανέβηκε ψηλά, ως που μπορούν να φτάνουν κραυγές, ξεφωνητά και ξελαρυγγίσματα από τρεις περίπου εκατοντάδες ανθρώπινα στόματα. Γρήγορα όμως ο τόνος άρχισε να πέφτει, ως που μονομιάς κόπηκαν κι' έσβησαν οι φωνές και το κλάμα. Κι' ακούγονταν μόνο τα ξύλα, που έτριζαν από τη φωτιά και οι καμμένοι τοίχοι και τα δοκάρια, που έπεφταν με πάταγο πάνω στα κορμιά, που κείτονταν τώρα σωροί κάρβουνα και στάχτη κάτω στο δάπεδο, στα δύο στοιχειωμένα σπίτια το Μπεϊαλάν".

• Μπορεί να μην είμαι Πόντιος αλλά και τι έγινε; Σήμερα είναι μια μέρα μνήμης. Μια μέρα πικρής μνήμης για τον Ελληνισμό. 
• Η Ποντιακή Γενοκτονία

Το παιδάκι σας νιώθει μοναξιά; / Loneliness in Young Children

Κάποια παιδιά είναι χαμηλών τόνων ή ντροπαλά από τη φύση τους ή απλά ορισμένες φορές νιώθουν μοναξιά. 

Loneliness in Young Children

Το mother.gr προτείνει τρόπους για να δώσετε λύση στο συναισθηματικό κενό του παιδιού σας:

Εμπνεύστε το να μοιραστεί μαζί σας τις σκέψεις του για να αντιληφθείτε τους λόγους που νιώθει μοναξιά. 

Μπορεί να διαπιστώσετε ότι έχετε ευθύνη σε αυτό, ότι κάποιες φορές απολαμβάνει να είναι απομονωμένο ή οτιδήποτε άλλο. Όπως και να έχει, μια συζήτηση μαζί του θα σας κάνει σοφότερους.

Συζητήστε μαζί του τα οφέλη της φιλίας, χωρίς να προσπαθήσετε να το πείσετε ότι πρέπει να κινητοποιηθεί άμεσα. 

Το ζητούμενο σε πρώτη φάση είναι να ενημερωθεί και όχι να γίνει άμεσα αυτό που θεωρείτε εσείς σωστό.

Ακόμα κι αν είναι εκ φύσεως μοναχικό, φροντίστε να το φέρνετε σε επαφή με άλλα παιδάκια έτσι ώστε να βρει έστω 1-2 με τα οποία περνάει καλά και θα επιζητεί στο μέλλον την παρέα τους. Μην το πιέσετε όμως, αλλά αφήστε το να κάνει μόνο του τις επιλογές.

Εντοπίστε ποιες δραστηριότητες του αρέσουν και γράψτε το σε κάποια ομάδα (ποδοσφαιρική, θεατρική κτλ). Και μόνο το γεγονός ότι θα ενταχθεί σε κάποιο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο θα κάνει το παιδί να μη νιώθει μόνο

«Το χρήμα όλα τα νικά», μα δεν τολμά να αγγίξει την Αγάπη

"Το χρήμα τα νικά όλα", μα δεν νικά τη μοναξιά, δεν έχει όπλα να παλέψει απέναντι σε μια ζεστή συντροφιά και να την παγώσει

"Το χρήμα όλα τα νικά", μα δεν τολμά να αγγίξει την αγάπη, δεν έχει τρόπο να σταθεί πλάι σε μια σφιχτή αγκαλιά κι ας αδημονεί να την σπάσει σε κομμάτια.
"Το χρήμα όλα τα νικά", μα δεν μπορεί να γκρεμίσει τα τείχη της αλήθειας μόνο να τα βάψει με άλλο χρώμα μα η αλήθεια κάποια στιγμή με τον καιρό που θα ξεφτίσει το χρώμα του θα είναι εκεί πάντα έτοιμη να μιλήσει την ιστορία της.

"Το χρήμα τα νικά όλα", μα κιοτεύει στη λάμψη του ήλιου κάθε πρωί που κανένας χρόνος δεν τη θαμπώνει, κρύβεται στην ευωδιά των λουλουδιών, γιατί το χρήμα άρωμα δεν έχει ούτε και θα μπορέσει να αποκτήσει ποτέ!
"Το χρήμα τα νικά όλα", μα φοβάται την πείνα, την αφήνει να κατατρώει τις σάρκες όσων τους κυριεύει, όσων τους θέτει τους κανόνες στην πολιορκημένη τους ψυχή. 
    Και σέρνεται το χρήμα κι αγωνιά μήπως τελειώσει μήπως κάποιος το κλέψει και δίχως αυτό ζωή γι’ αυτούς που το υπηρετούν δεν υπάρχει! 

Και η πείνα δυναμώνει να φάνε κι άλλο κι άλλο κι από όπου μπορούν, δεν υπάρχει τίποτα γι αυτούς ούτε οικογένεια ούτε φίλοι, αξίες, τίποτα.

"Το χρήμα τα νικά όλα", μου λες εσύ που μου ζητάς να παλέψω γι' αυτό. Εσύ που μου λες πως, αν δεν το προσφέρω στους δικούς μου ανθρώπους, θα μετανιώσω που θα μείνουν δίχως τίποτα και θα κατηγορηθώ από εκείνους.

Δίχως τίποτα, αλήθεια; 

Μπήκες στην καρδιά μου και δεν βρήκες τίποτα, άνοιξες την αγκαλιά μου και τη βρήκες άδεια, σε άγγιξε το φιλί μου και δεν σε αλάφρωσε, είδες την ψυχή μου και δεν εμπιστεύτηκες; 

Δίχως τίποτα, λες;

Πόσο χρόνο σπατάλησα με τα μπρος πίσω μου και τα μήπως έχεις δίκιο μήπως, δίχως χρήμα, δεν έχω τίποτα να δώσω!
Πόσο πολύ πιέστηκα για να το φέρω κοντά μου γιατί όποιος δεν έχει το χρήμα φίλο δεν μπορεί να παίξει το παιχνίδι του πόσο μάλλον όταν δεν είναι για εκείνον η παρτίδα.
Ως εδώ τα κατάφερες, το τελειώνω εδώ, η μάχη αυτή δεν είναι δική μου! 

Παίρνω το τίποτα καρδιάς μου, το τίποτα της αγκαλιάς μου, το τίποτα του φιλιού μου, το τίποτα της ψυχής μου κι αποχωρώ.

Η Αγάπη δεν αγοράζεται με κανένα χρήμα, η Αγάπη δεν γονατίζει σε κανένα βωμό, η Αγάπη δεν ξεπουλιέται με κανένα τούβλο παραπάνω και με καμμία δεσμίδα χάρτινης απατηλής ευτυχίας!
Πορεύσου στην δική σου "γαλήνη", κράτα τις δικές σου "αξίες", συνέχισε τον δικό σου δρόμο εσύ κι όλοι, όσοι επιλέγετε να νικάτε με το χρήμα! 
Αυτός είναι ο δικός σας δρόμος, αυτό είναι το δικό σας «τα πάντα». Εγώ κρατώ το δικό μου «τίποτα» και συνεχίζω ήρεμη το δικό μου δρόμο.
Σε ένα τέλος της διαδρομής θα φτάσουμε όλοι, με μια τελευταία αναπνοή θα αποχαιρετίσουμε όλοι!

Κάποιοι θα πουν αντίο κλαίγοντας αγκαλιασμένοι και κάποιοι θα μείνουν σιωπηλοί και μόνοι κλαίγοντας που το χρήμα τους δεν άνοιξε ποτέ την ψυχή τους στην αγάπη…

enallaktikidrasi

Jorge Bucay: Στη Χώρα των Μεγάλων Κουταλιών - One Human Family, Food for All

“Ο άνθρωπος εκείνος είχε ταξιδέψει πολύ. Στη ζωή του είχε γυρίσει σε εκατοντάδες χώρες, αληθινές και φανταστικές…

Translations of Jorge Bucay's "Dejame Que Te Cuente"/"Let me tell you a story" - by Michael Levin

Το ταξίδι που θυμόταν περισσότερο ήταν η σύντομη επίσκεψή του στη Χώρα των Μεγάλων Κουταλιών. Έφτασε τυχαία στα σύνορά της. 
Στoν δρόμο από την Αμπελοχώρα προς την Παραϊδα, υπήρχε μια μικρή παράκαμψη προς τη Χώρα των Μεγάλων Κουταλιών. Επειδή του άρεσαν οι εξερευνήσεις, πήρε εκείνο το δρόμο. Ο δρόμος ήταν όλο στροφές και κατέληγε σ’ ένα τεράστιο απομονωμένο σπίτι.

 

Στην πόρτα μια πινακίδα έγραφε:

ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΟΥΤΑΛΙΩΝ

ΑΥΤΗ Η ΜΙΚΡΗ ΧΩΡΑ ΕΧΕΙ ΜΟΝΑΧΑ ΔΥΟ ΑΙΘΟΥΣΕΣ,

ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΣ,

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΟ ΔΙΑΔΡΟΜΟ ΩΣ ΤΗ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΗ ΤΟΥ.

ΣΤΡΙΨΕ ΔΕΞΙΑ, ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΚΑΜΑΡΑ

Ή ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ.

Ο άνθρωπος προχώρησε στο διάδρομο και στην τύχη, έστριψε πρώτα δεξιά. Ο νέος διάδρομος είχε μήκος καμιά πενηνταριά μέτρα και κατέληγε σε μια τεράστια πόρτα. Μόλις έκανε τα πρώτα βήματα, άρχισε να ακούει τα αχ-βαχ και τα βογκητά που έρχονταν από το μαύρο δωμάτιο.
Για μια στιγμή, οι κραυγές πόνου και στεναχώριας τον έκαναν να διστάσει, όμως, αποφάσισε να συνεχίσει. Έφτασε στην πόρτα, την άνοιξε και μπήκε.
Γύρω από ένα πελώριο τραπέζι κάθονταν εκατοντάδες άτομα. Στο κέντρο του τραπεζιού έβλεπες τους πιο λαχταριστούς μεζέδες και, μολονότι όλοι βαστούσαν από ένα κουτάλι που έφτανε ως στο κεντρικό πιάτο, πέθαιναν της πείνας! Ο λόγος ήταν ότι τα κουτάλια τους είχαν διπλάσιο μέγεθος από τα χέρια τους και ήταν κολλημένα στις παλάμες τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο, όλοι μπορούσαν να φτάσουν το φαγητό αλλά κανένας δε μπορούσε να το φέρει στο στόμα του.
Η κατάσταση ήταν τόσο απελπιστική και οι κραυγές τόσο σπαραξίκαρδες, που ο ταξιδιώτης έκανε μεταβολή και βγήκε τρέχοντας από τη σάλα. 

Γύρισε στον κεντρικό διάδρομο και τράβηξε προς τ’ αριστερά, προς τη λευκή αίθουσα. Ένας διάδρομος ίδιος με τον προηγούμενο κατέληγε σε μια παρόμοια πόρτα. Η μοναδική διαφορά ήταν ότι στο δρόμο δεν ακούγονταν ούτε βογκητά, ούτε παράπονα. Όταν έφτασε στην πόρτα, ο εξερευνητής έπιασε το πόμολο και την άνοιξε.
Εκατοντάδες άτομα κάθονταν πάλι γύρω από ένα τραπέζι, παρόμοιο μ’ εκείνο της μαύρης κάμαρας. Πάλι στο κέντρο υπήρχαν εκλεκτές λιχουδιές και όλοι στο χέρι τους είχαν στερεωμένο ένα μακρύ κουτάλι. Εκεί όμως κανένας δεν παραπονιόταν ούτε έκλαιγε. 
Κανένας δεν πέθαινε στην πείνα, γιατί ο ένας τάιζε τον άλλον!
Ο άνθρωπος χαμογέλασε, έκανε μεταβολή και βγήκε από το άσπρο δωμάτιο. 

«Μη βαδίζεις μπροστά μου γιατί δε θα μπορέσω να σε ακολουθήσω.

Μη βαδίζεις πίσω μου γιατί μπορεί να σε χάσω.

Μη βαδίζεις από κάτω μου γιατί μπορεί να σε πατήσω.

Μη βαδίζεις πάνω μου γιατί μπορεί να με λιώσεις.
Βάδιζε δίπλα μου γιατί είμαστε ίσοι».

 

gymparga

Πηγή: http://positive-thinking-greece.blogspot.gr

JORGE BUCAY: Ο Αλυσοδεμένος Ελέφαντας

Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ το τσίρκο, και στο τσίρκο μου άρεσαν πιο πολύ τα ζώα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ο ελέφαντας που, όπως έμαθα αργότερα, είναι το αγαπημένο ζώο όλων των παιδιών. Στην παράσταση, το θεόρατο ζώο έκανε επίδειξη του τεράστιου βάρους του, του όγκου και της δύναμής του...

Όμως, μετά την παράσταση και λίγο προτού επιστρέψει στη σκηνή, ο ελέφαντας στεκόταν δεμένος συνεχώς σ΄ ένα μικρό ξύλο μπηγμένο στο έδαφος. 

Μία αλυσίδα κρατούσε φυλακισμένα τα πόδια του. Ωστόσο, το ξύλο ήταν ήταν αληθινά μικροσκοπικό κι έμπαινε σε ελάχιστο βάθος μέσα στο έδαφος. Μολονότι η αλυσίδα ήταν χοντρή και ισχυρή, μου φαινόταν ολοφάνερο ότι ένα ζώο που μπορούσε να ξεριζώνει δέντρα με τη δύναμη του, θα μπορούσε εύκολα να λυθεί και να φύγει.

 

Το θεωρούσα αληθινό μυστήριο. Μα τι τον κρατάει; Γιατί δεν το σκάει;

Όταν ήμουν πέντε ή έξι ετών ετών πίστευα ακόμα στη σοφία των μεγάλων. Ρώτησα τότε κάποιον δάσκαλο ,τον πατέρα μου ή ένα θείο μου, για το μυστήριο του ελέφαντα. Κάποιος μου εξήγησε ότι ο ελέφαντας είναι δαμασμένος.

 

Έκανα τότε την προφανή ερώτηση: "Κι αφού είναι δαμασμένος, γιατί τον αλυσοδένουν;"

Δε θυμάμαι να πήρα κάποια ικανοποιητική απάντηση. Με τον καιρό, ξέχασα το μυστήριο του ελέφαντα με το παλούκι, και το θυμόμουν μόνο όταν βρισκόμουν με κάποιους που είχαν αναρωτηθεί κάποτε πάνω στο ίδιο θέμα. Πριν από μερικά χρόνια ανακάλυψα-ευτυχώς για μένα- ότι κάποιος είχε αρκετή σοφία ώστε ν΄ ανακαλύψει την απάντηση.
Ο ελέφαντας του τσίρκου δεν το σκάει γιατί τον έδεναν σ΄ ένα παρόμοιο παλούκι από τότε που ήταν πολύ, πολύ μικρός.
 Έκλεισα τα μάτια και φαντάστηκα τον νεογέννητο ανυπεράσπιστο ελέφαντα δεμένο στο παλούκι. Είμαι βέβαιος ότι τότε το ελεφαντάκι είχε σπρώξει, τραβήξει και ιδρώσει πασχίζοντας να λευτερωθεί. Μα, παρ΄ όλες τις προσπάθειές του, δεν τα είχε καταφέρει, γιατί το παλούκι ήταν πολύ γερό για τις δυνάμεις του.
Φαντάστηκα ότι θα κοιμόταν εξαντλημένο και την επόμενη μέρα θα προσπαθούσε ξανά, και τη μεθεπόμενη το ίδιο... Ώσπου μια μέρα, μια φρικτή μέρα για την ιστορία του, το ζώο θα παραδεχόταν την αδυναμία του και θα υποτασσόταν στη μοίρα του.
Αυτός ο πανίσχυρος και θεόρατος ελέφαντας που βλέπουμε στο τσίρκο δεν το σκάει γιατί νομίζει ότι δεν μπορεί, ο δυστυχής.  
Η ανάμνηση της αδυναμίας που ένιωσε λίγο μετά τη γέννησή του είναι χαραγμένη στη μνήμη του. Και το χειρότερο είναι ότι ποτέ δεν αμφισβήτησε σοβαρά αυτή την ανάμνηση. Ποτέ μα ποτέ δεν ξαναπροσπάθησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του...
---------------------------------------------------------------------
Όλοι είμαστε λίγο- πολύ σαν τον τον ελέφαντα του τσίρκου. Περιδιαβαίνουμε τον κόσμο δεμένοι σε εκατοντάδες παλούκια που μας στερούν την ελευθερία.
Ζούμε πιστεύοντας ότι "δεν μπορούμε" να κάνουμε ένα σωρό πράγματα , απλώς επειδή μια φορά, πριν από πολύ καιρό, όταν είμαστε μικροί, προσπαθήσαμε και και δεν τα καταφέραμε.
Πάθαμε τότε το ίδιο με τον ελέφαντα. Χαράξαμε στη μνήμη μας αυτό το μήνυμα: "Δεν μπορώ, δεν μπορώ και ποτέ δε θα μπορέσω."
"Αυτό σου συμβαίνει. Ζεις μέσα στα όρια της ανάμνησης ενός που δεν υπάρχει πια, εκείνου που δεν τα κατάφερε.
Ο μοναδικός τρόπος να μάθεις εάν μπορείς, είναι να προσπαθήσεις πάλι με όλη σου την ψυχή...! "

 

ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΙ – "Να σου πω μια ιστορία"

Αντικλείδι , http://antikleidi.com

- Επάγγελμα; - Μαθητής!!

    Το επάγγελμα μαθητής στις σημερινές μέρες θα λέγαμε ότι είναι ένα απαιτητικό και δύσκολο επάγγελμα. 

Πραγματικά ο σύγχρονος Έλληνας μαθητής έχει να αντιμετωπίσει ένα βαρύ πρόγραμμα με αρκετές ώρες στο σχολείο, επιστροφή στο σπίτι για διάβασμα, επιπλέον φροντιστήρια κ.α.
    Είναι αρκετά συνηθισμένο στα μέσα της σχολικής χρονιάς να παρατηρείται μία κάμψη, κούραση από τους μαθητές και οι γονείς χρειάζεται να ενθαρρύνουν τα παιδιά, ώστε να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τη σχολική χρονιά με επιτυχία.

    Κάθε παιδί, όμως, έχει τα δικά του εσωτερικά κίνητρα για να καταβάλλει περισσότερη προσπάθεια, ανάλογα με τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του αλλά και το μαθητικό του προφίλ. Έχουμε 4 διαφορετικούς τύπους μαθητών που ο κάθε ένας χρειάζεται διαφορετικό τρόπο ενθάρρυνσης και ώθησης.

Άριστος μαθητής 17-20
• Είναι υπερήφανος, δεν θέλει να χάσει την καλή εικόνα
• Είναι αποτελεσματικός σε αυτό που κάνει
Προφίλ:
• Είναι τακτικός, οργανωτικός, μεθοδικός
• Είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του
Πώς ενισχύεις ένα καλό μαθητή:
• Θέλει να του μιλάς περισσότερο – κατανόηση
• Του υπενθυμίζεις τους στόχους – μελλοντική επιβράβευση
Ποια είναι η καλύτερη ώρα για μελέτη:
Ο άριστος μαθητής είναι επιμελής και γνωρίζει πότε πρέπει να κάτσει να διαβάσει. Δεν χρειάζεται ο γονέας να επέμβει στη διαμόρφωση του προγράμματος του

Σταθερός – καλός μαθητής 15-17
• Δεν επιτρέπει στον εαυτό του να ξεφύγει
• Είναι αξιόπιστος στην συμπεριφορά
• Αυτοελέγχεται
Προφίλ:
•Φοβάται την αποτυχία
Πώς ενισχύεις τον σταθερό μαθητή:
• Του υπενθυμίζεις τον κίνδυνο για αποτυχία
• Τον κινητοποιείς για προσπάθεια
• Τον ενισχύουμε εάν χρειαστεί (ιδιαίτερα)
Ποια είναι η καλύτερη ώρα για μελέτη:
Χρειάζεται παρότρυνση-υπενθύμιση γιατί πολλές φορές μπορεί να μην είναι πολύ συνεπής. 

Αφότου επιστρέψει από το σχολείο μία ώρα μετά είναι μία καλή ώρα να ξεκινήσει την μελέτη.

Μέτριος μαθητής 12-15
• Είναι αιθεροβάμων – θεωρεί ότι όλα θα πάνε καλά
• Υπολογίζει πάντα καλύτερη απόδοση από αυτή που έχει
Προφίλ:
• Δεν θέλει να ζορίσει τον εαυτό του – Φυγόπονος
• Συχνά κρύβει μαθήματα, λέει ψέματα
• Δεν έχει στόχους- δεν είναι φιλόδοξος
Πώς ενισχύεις τον μέτριο μαθητή:
• Χρειάζεται στενή επιτήρηση (όχι τηλεόραση, κινητά, tablet)
• Καθημερινός έλεγχος του τι έχει διαβάσει
• Επιβράβευση μόνο μετά από κάθε καλή προσπάθεια
Ποια είναι η καλύτερη ώρα για μελέτη:
Καλό είναι να ξεκινήσει αμέσως μόλις γυρίσει από το σχολείο γιατί εάν αφήσει μεγάλο κενό, συχνά βρίσκει δικαιολογίες ώστε να διακόψει και να σταματήσει το διάβασμα.

Αδιάφορος μαθητής
• Δεν έχει στόχους και κίνητρα για μάθηση
• Αρνητικά συναισθήματα για το σχολείο
• Είναι εγωκεντρικός και δύσκολα μπαίνει στη θέση του άλλου
Προφίλ:
• Δεν πάει φροντιστήριο
• Δεν συνεργάζεται για διάβασμα
• Εκβιάζει και κάνει συχνά καυγάδες
• Δεν γνωρίζει το πρόγραμμα που έχει
• Έχει συνήθως κακή εικόνα μέσα στην τάξη
Πώς ενισχύεις τον αδιάφορο μαθητή:
• Συστηματική προσέγγιση
• Πολύ στενά όρια και επιτήρηση
• Επιβράβευση σε απόλυτη επιτυχία
• Παρακολούθηση από κάποιον ειδικό
Ποια είναι η καλύτερη ώρα για μελέτη:
Δεν υπάρχει κάποια ώρα που θα είναι καλύτερη για τη μελέτη του. Αυτός που θα τον επιτηρεί θα ορίσει και το πρόγραμμα του.

artzenta
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το Σύνδρομο της Ανατάραξης του Μωρού/Shaken Baby Syndrome

Η εικόνα του γονιού που παίζει με το μωρό του, πετώντας το στον αέρα και στη συνέχεια πιάνοντάς το, είναι γνωστή ανά την υφήλιο.  

Η εικόνα του θυμωμένου ενήλικου που κουνά βίαια το μωρό που κλαίει είναι επίσης συνηθισμένη. 

Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι το γεγονός ότι αυτή η πρακτική έχει συχνά ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό του εγκεφάλου του μωρού. 

 Υπολογίζεται ότι στις ΗΠΑ 3.000 παιδιά κάθε χρόνο υποφέρουν από το σύνδρομο της ανατάραξης του μωρού λόγω κακοποίησης. 

Το 25% αυτών των μωρών θα πεθάνει, ενώ το 60% θα έχει μόνιμες αναπηρίες για την υπόλοιπη ζωή του.

Το σύνδρομο της ανατάραξης του μωρού είναι ένας σοβαρός εγκεφαλικός τραυματισμός που συμβαίνει, όταν ένας εξουθενωμένος ή γονιός ή αυτός που φροντίζει το μωρό χάνει τον έλεγχο και αρχίζει να ταρακουνά το μωρό για να το κάνει να σταματήσει.  

Οποιοσδήποτε είναι παρών σε ένα τέτοιο ταρακούνημα μωρού μπορεί να αντιληφθεί ότι είναι επικίνδυνο.  

Τα συμπτώματα του συνδρόμου της ανατάραξης στο μωρό είναι:

λήθαργος, 

εκνευρισμός, 

μειωμένη όρεξη 

και εμετοί. 

Αν η ανατάραξη είναι πολύ σοβαρή, τότε μπορεί να παρατηρηθούν δυσκολία στην αναπνοή, σπασμοί, ακόμα και κωματώδης κατάσταση. Τα πιο ελαφρά συμπτώματα του συνδρόμου μπορεί να εκληφθούν από τον παιδίατρο λανθασμένα ως γρίππη ή κολικός. Οι τεχνικές εγκεφαλικής απεικόνισης (MRI, CT scan), η ακτινογραφία κεφαλιού και η οφθαλμολογική εξέταση για να διαπιστωθεί η ύπαρξη αιμορραγίας στα μάτια χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση του συνδρόμου.

Μια έρευνα στο Colorado των ΗΠΑ κατέδειξε ότι οι πιθανότεροι "δράστες" που προκαλούν το σύνδρομο της ανατάραξης του μωρού με αποτέλεσμα τον εγκεφαλικό τραυματισμό του είναι: 

ο βιολογικός πατέρας (37%), 

ο φίλος της μητέρας (20,5%), 

οι γυναίκες μπέιμπι σίτερ (17,3%) 

και, τέλος, η μητέρα (12,6%). 

Η πρόληψη είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για την αποφυγή του συνδρόμου της ανατάραξης. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του γενικού κοινού δεν γνωρίζει ότι το να ταρακουνά κανείς ένα μωρό μπορεί να έχει ολέθριες επιπτώσεις στην υγεία του. Και μόνο αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό. Ακόμα και αν το μωρό επιζήσει ενός ή περισσότερων βίαιων ταρακουνημάτων, οι επιπτώσεις για το ίδιο και την οικογένειά του είναι τεράστιες. Τόσο το συναισθηματικό όσο και το οικονομικό βάρος είναι δυσβάσταχτα.

Τι να κάνετε, όταν το μωρό κλαίει:
-Σιγουρευτείτε ότι όλες οι βασικές ανάγκες του έχουν καλυφθεί (φαγητό, πάνα, κατάλληλο ντύσιμο κ.λπ.).
-Δώστε του μια πιπίλα.
-Πηγαίνετε το μωρό μια βόλτα.
-Πάρτε αγκαλιά το μωρό και περπατήστε στο σπίτι.
-Τηλεφωνήστε σε ένα δικό σας άνθρωπο για βοήθεια και υποστήριξη και κάντε ένα διάλειμμα.
-Βάλτε το μωρό στην κούνια του, σιγουρευτείτε ότι είναι ασφαλές, κλείστε την πόρτα και πηγαίνετε σε άλλο δωμάτιο. Κάθε πέντε, δέκα λεπτά ρίχνετε μια ματιά στο μωρό.

Για να αποφύγετε πιθανό τραυματισμό:
-Σιγουρευτείτε ότι όλοι όσοι ασχολούνται με το μωρό σας γνωρίζουν τους κινδύνους της ανατάραξης, συμπεριλαμβανομένων φίλων, συγγενών, μπέιμπι σιτερ, αδελφών και οποιουδήποτε δεν έχει εμπειρία με μωρά και μικρά παιδιά.
-Υποβαστάζετε το κεφάλι και το λαιμό του μωρού σας, όταν το έχετε αγκαλιά ή το μεταφέρετε.
-Όταν παίζετε, να είστε προσεχτικοί και να κάνετε απαλές κινήσεις. Ποτέ μην πετάτε το μωρό στον αέρα για να το ξαναπιάσετε, ποτέ μην του κάνετε κούνια κρατώντας το από τους αστραγάλους και μην κάνετε τζόκινγκ έχοντας το μωρό στην πλάτη σας.
-Θα πρέπει να γνωρίζετε τι να κάνετε όταν το μωρό σας κλαίει. Το κλάμα, και ιδιαίτερα αυτό ενός μωρού με κολικό, είναι η συμπεριφορά που κάνει ένα γονιό να ταρακουνήσει το μωρό του. Το κλάμα μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι το μωρό θέλει φαγητό ή καθαρή πάνα, έχει πυρετό, είναι κουρασμένο, θέλει να κοιμηθεί, δέχτηκε πολλά ερεθίσματα κ.λπ.
-Να φροντίζετε τον εαυτό σας, να αναγνωρίζετε πότε έχετε κουραστεί και να ζητάτε βοήθεια. 

Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Κλινική Ψυχολόγος, Νευροψυχολόγος

---

Shaken Baby Syndrome

You ask what SBS is? 

It is called Shaken Baby Syndrome. It is when a child’s brain and body are injured when a baby is shaken done by a caregiver, a mother or father when they get upset with a crying baby and they lose control or stresses and shakes the baby. Most cases show that a baby is shaken by the father or a mother’s boyfriend.

Shaking Baby Syndrome Causes:

Brain Injury

Cerebral Palsy

Blindness

Learning and Behavior Problems

Seizures

Paralysis

Death

To Prevent these injuries never shake a child and make sure your other children or younger children around your baby know this. Always support your baby’s head and neck when holding your them. Always be gentle with your baby’s head.

Signs and Symptoms of Shaken Baby Syndrome:

Extreme irritability

Rigidity

Lethargy

Seizures

Decreased appetite

Dilated pupils

Feeding problems

Difficulty breathing

Vomiting

Blood spots in eyes

Poor muscle tone

Coma

What you can do to make your baby stop crying? Well all babies do alot of crying the first few months of life but that does not mean that they are being bad. Sometimes babies just need to cry, they have no other way of communicating.

Here are some tips:

Check to see if they need a diaper change.

Check to see if they are too hot or too cold, or are hungry, feed your baby slowly and burp often.

Rock your baby.

Give your baby a pacifier or let your baby breastfeed.

Play soft music, sing or hum to your baby.

Take a walk with your baby out in the stroller.

Let your baby cry out it out.

If none of these tips work, put your baby in a safe place like a crib and take a time out, then take a deep breath count to ten and call a friend or family member for support. Call your doctor to, maybe your baby could be sick.

Julie WAU