Saturday 27 October 2018

Ένα τραγουδάκι για την Ελλάδα και ο Εθνικός Ύμνος,
από ένα κοριτσάκι δυόμιση χρονών!!

Χρόνια Πολλά
και πάντα Ελεύθερα!!
https://www.youtube.com/watch?v=VQKJIFUZHok
Το Χαμομηλάκι

Πώς οι άνθρωποι με δύσκολη παιδική ηλικία
καταφέρνουν να ευτυχήσουν

Πόσο άσχημη χρειάζεται να είναι η παιδική μας ηλικία για να μπορούμε να πούμε πως πιθανότατα θα έχουμε μια προβληματική και δυστυχισμένη ενήλικη ζωή; 
Οι επιστήμονες μελετούν ακριβώς αυτή τη σύνδεση. Τόσοι πολλοί μάλιστα που αυτή η ερώτηση έχει απαντηθεί ξανά και ξανά με διαφορετικούς τρόπους.
Έτσι, οι ερευνητές “εφηύραν” ένα ορισμό για το πόσο άσχημη ακριβώς χρειάζεται να είναι η παιδική μας ηλικία για να καταστρέψει το υπόλοιπο της ζωής μας. 
Προσδιόρισαν 10 σοβαρούς παράγοντες κινδύνου, όπως το διαζύγιο, ένας αλκοολικός γονιός, ένας χρήστης ουσιών στην οικογένεια, σεξουαλική κακοποίηση, βία στο σπίτι, αλλά και ψυχική ασθένεια σε ένα οικογενειακό μέλος – και ύστερα παρατήρησαν χιλιάδες παιδιά για να δουν ποια θα ήταν η επίδραση αυτών των παραγόντων κινδύνου.
Βρήκαν ότι αν ένα παιδί αντιμετωπίζει τέσσερις ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου, οι πιθανότητες μιας ευτυχισμένης ζωής είναι ελάχιστες και οι πιθανότητες δυστυχισμένης ζωής υψηλές. 
Πρόκειται βέβαια μόνο για αριθμούς, στατιστικές, πιθανότητες, αλλά αυτό που οι αριθμοί αποκαλύπτουν είναι ότι αν οι παράγοντες κινδύνου είναι πολλοί, οι πιθανότητες ευτυχίας είναι ξεκάθαρα εναντίον του.

Φυσικά, οι πιθανότητες είναι απλά πιθανότητες, και οι έρευνες αυτές δεν έχουν αξιολογήσει άλλες πιθανές θετικές συνθήκες. 
Αν κάποιος είναι τυχερός, μπορεί να αποχωρήσει νωρίς από το σπίτι, για να βρει την τύχη του κάπου αλλού. Σε αυτό το «τεστ» λοιπόν, εγώ είχα το χειρότερο σκορ, είχα 8 παράγοντες κινδύνου.

Οι πιθανότητες ευτυχίας ήταν ξεκάθαρα εναντίον μου και σύμφωνα με τις έρευνες, δεν θα κατάφερνα πολλά στη ζωή μου. 
Θα έπρεπε να είχα ήδη γίνει αλκοολικός, να υπέφερα από μείζονα κατάθλιψη, να μην μπορούσα να πετύχω επαγγελματικά ή να μεγαλώσω μια οικογένεια και πιθανότατα να πέθαινα νωρίς, είτε από αυτοκτονία, είτε από αλκοολισμό ή χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Είχα έναν ψυχωτικό πατέρα και έναν κακοποιητικό, αλκοολικό πατριό. Η μητέρα μου έγινε αλκοολική και χώρισε δύο φορές. Είδα τη μητέρα μου κακοποιημένη. Φρόντιζα μόνος τον εαυτό μου, όσο οι γονείς μου έπιναν. Παρουσίαζα μαθησιακές δυσκολίες, ΔΕΠΥ και δυσλεξία.
Τώρα είμαι 68 ετών και είμαι παντρεμένος με μια καταπληκτική γυναίκα από το 1998. 
Έχουμε τρία επιτυχημένα παιδιά, εγώ είμαι ψυχίατρος παιδιών και εφήβων και ειδικεύομαι στις μαθησιακές δυσκολίες. 
Είμαι συγγραφέας 20 βιβλίων που έχουν πουλήσει 2 εκατομμύρια αντίτυπα. Κάνω διαλέξεις, βλέπω ασθενείς καθημερινά στο γραφείο μου και αυτό τον καιρό προσπαθώ να ανοίξω και σε άλλες πόλεις. Και δεν έχω κανένα σκοπό να σταματήσω.
Ποτέ δεν σκέφτηκα πόσο κόντρα πήγα στην «τύχη» και στις πιθανότητές μου. Αλλά τώρα πια που έχω μεγαλώσει και συλλογίζομαι την παιδική μου ηλικία, πρέπει να αναγνωρίσω τον ελέφαντα στο δωμάτιο. 
Πώς τα κατάφερα; Τι είχε συμβεί; Πώς πήγα κόντρα στις πιθανότητες; 
Αυτό που, κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη, με έσωσε συμπυκνώνεται σε μια λέξη. Η λέξη είναι: αγάπη – η αγάπη στα πολλά διαφορετικά πρόσωπα και μέρη, τυχαία αγάπη, αγάπη με σκοπό, μακροχρόνια αγάπη, σύντομη αγάπη, αγάπη που ντρεπόμουν ακόμα και να παραδεχτώ, σπασμένη αγάπη που επιδιορθώθηκε – κάθε είδους αγάπη που μπορείτε να φανταστείτε.

Και φυσικά είναι αποδεδειγμένο ότι η αγάπη κάνει τη μεγαλύτερη διαφορά για όσους υποφέρουν. 
Και ευτυχώς είναι δωρεάν και άπειρη. Είναι λυπηρό, ωστόσο, το πόσο δύσκολο είναι ορισμένες φορές το να τη βρούμε και πόσο τη φοβόμαστε.
Προσκαλώ κι εσάς να σκεφτείτε τι είναι αυτό που έκανε για εσάς τη διαφορά, ποιοι κανόνες και ποια εργαλεία σας έχουν βοηθήσει περισσότερο. 
Εκτός από την αγάπη, υπάρχουν και κάποιες άλλες πιθανές απαντήσεις: 
είχα φίλους, έμαθα πώς να συγχωρώ, είχα ένα αγαπημένο κατοικίδιο, εργαζόμουν πολύ, είχα υψηλούς στόχους και όνειρα, έκανα ψυχοθεραπεία. Αυτή η ιστορία και χιλιάδες άλλες μας αποκαλύπτουν κάτι ακόμα: πόσο μυστηριώδης, ανεξήγητη, απροσδόκητη και μαγική μπορεί να είναι η ζωή.

Edward Hallowell, ψυχίατρος παιδιών και ενηλίκων
enallaktikidrasi.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Οι γονείς που μεγαλώνουν «καλά» παιδιά
κάνουν ορισμένα πράγματα

Σύμφωνα με ψυχολόγους του Harvard

Η προσοχή των παιδιών στις μέρες μας αποσπάται πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στο παρελθόν και η τεχνολογία είναι αναμφισβήτητα ο κύριος ένοχος σε αυτή την ατυχή εκδοχή της πραγματικότητας. 
Επιπροσθέτως, η νέα γενιά παιδιών τείνει να είναι πιο απομονωμένη ως αποτέλεσμα της σύγχρονης τεχνολογίας και έτσι χρειάζονται μεγαλύτερη βοήθεια από τους γονείς σε ό,τι έχει σχέση με τη μάθηση τρόπων, την υγιή ανάπτυξη δεσμών και την αποτελεσματική επικοινωνία. 
Οι επιστήμονες του Harvard μας παρέχουν τις πληροφορίες και τις γνώσεις που χρειαζόμαστε για να μεγαλώσουμε επιτυχημένα παιδιά. Παρακάτω δίνεται ένας οδηγός των 5 βασικών στόχων μας ως γονείς.
Μυστικά για την ανατροφή καλών παιδιών
1. Ποιοτικός χρόνος
Όταν μιλάμε για ποιοτικό χρόνο, δεν αναφερόμαστε σε δραστηριότητες όπως τα ψώνια, η τηλεόραση ή τα βιντεοπαιχνίδια. Αντιθέτως, χρειάζεται να περνάμε το χρόνο μας μαζί τους με τρόπο που θα μας δέσει περισσότερο συναισθηματικά, θα εγκαθιδρύσει μια πιο ανοιχτή επικοινωνία και θα γεννήσει λύσεις για προβλήματα ή απαντήσεις σε ερωτήματα.

2. Ηθικό πρότυπο μίμησης
Τα παιδιά μας λειτουργούν σαν σφουγγάρια και μιμούνται- ταυτίζονται εύκολα- γι’ αυτό να επιλέγετε τις λέξεις και τις πράξεις σας σοφά. 
Ρίξτε το βάρος στους τρόπους, στη μετριοφροσύνη, τη δικαιοσύνη, την ειλικρίνεια και τη θετικότητα. 
Αν κερδίσετε την εμπιστοσύνη και το σεβασμό των παιδιών σας, τότε το πιο πιθανό είναι και εκείνα να σέβονται τον εαυτό τους, αλλά να γίνουν και έμπιστοι ενήλικες.

3. Ενσυναίσθηση και ηθικές αξίες
Βεβαιωθείτε ότι παρέχετε στα παιδιά σας το περιβάλλον που χρειάζονται για να κοινωνικοποιηθούν και να δεθούν σωστά με τους συνομηλίκους τους. 
Επιπλέον, δείξτε ότι δεν είστε εγωιστές και τα παιδιά θα δείτε πως θα υιοθετήσουν την ίδια στάση στη ζωή τους. 
Σύμφωνα με τις έρευνες του Harvard, «είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να ακούνε από τους γονείς και φροντιστές τους ότι το ενδιαφέρον και η φροντίδα προς τους άλλους είναι μια από τις κύριες προτεραιότητες στη ζωή και είναι τόσο σημαντικό για τους άλλους, όσο και για τη δική τους ευτυχία. 
Παρόλο που οι περισσότεροι γονείς λένε ότι είναι δική τους προτεραιότητα, τα παιδιά συχνά δεν παίρνουν το μήνυμα, επειδή δεν βλέπουν πράξεις».

4. Εκτίμηση και ευγνωμοσύνη
Χρειάζεται να αποφύγετε να κακομαθαίνετε τα παιδιά σας, ώστε να μπορέσουν στη συνέχεια να αναγνωρίσουν τους ρόλους των άλλων με υγιείς τρόπους· πρέπει να εκτιμήσουν τα άτομα που συνεισφέρουν στην ευτυχία τους και αυτό δεν θα το καταφέρουν, αν είναι υπερβολικά κακομαθημένα. 
Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά πιθανότατα να καταλήξουν να είναι πιο υγιή, πιο χαρούμενα και πιο φροντιστικά, αν μάθουν να εκτιμούν τους άλλους και την ίδια την ύπαρξη της ευτυχίας. 
Σύμφωνα με την έρευνα του Harvard, «τα παιδιά είναι καλό να βοηθούν τακτικά, για παράδειγμα, στις δουλειές του σπιτιού και να επαινούνται για μη συνηθισμένες πράξεις καλοσύνης. 
Όταν αυτές οι πράξεις της καθημερινότητας απλά αναμένονται και δεν επιβραβεύονται συνεχώς σαν κάτι περίεργο, είναι πιο πιθανό να ενσωματωθούν και στην υπόλοιπη ζωή των παιδιών».

5. Ευρύτερη οπτική
Για να το θέσουμε αλλιώς, χρειάζεται να διδάξετε τα παιδιά σας πώς να βλέπουν την ευρύτερη εικόνα- και πώς να αξιολογούν τη σημασία της. 
Πιο συγκεκριμένα, τα περισσότερα παιδιά χρειάζονται βοήθεια στο να επεκτείνουν τον κύκλο των φίλων και γνωριμιών τους, ώστε να αναπτύξουν πλήρως την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα τους. 
Οι ερευνητές του Harvard υποστηρίζουν ότι είναι σημαντικό τα παιδιά να μάθουν να εστιάζουν, να ακούνε προσεκτικά και να διατηρούν τον άμεσο κύκλο τους, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να βλέπουν και την μεγάλη εικόνα, να υπολογίζουν και τα άτομα με τα οποία αλληλεπιδρούν κάθε μέρα».

Πηγές
enallaktikidrasi.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki