Wednesday 30 April 2014

Καλή Πρωτομαγιά!!

Πολλές-πολλές ιδέες για στεφάνια θα βρείτε εδώ: i-diadromi

Ματωμένο Mundial με όπλα και Τανκ

«Δεν θέλουμε γήπεδα, θέλουμε υγεία και εκπαίδευση».

Στην Copacabana σκοτώθηκαν τρία αγόρια από την τελευταία επίθεση. Η αστυνομία στα τέλη Μάρτη κυνήγησε τον 26χρονο Douglas Rafel da silva, έναν επαγγελματία χορευτή ο οποίος πήγε να δει τα παιδιά του και την γυναίκα του στην φαβέλα στην Copacabana. Οι αστυνομικοί του επιτέθηκαν, αυτός έτρεξε να κρυφτεί σε ένα σχολείο. Μόλις τον έπιασε η αστυνομία τον δολοφόνησε, αφήνοντας το πτώμα του στο σχολείο


Κάτω από το "φανταχτερό" Μουντιάλ, που θα φιλοξενήσει σε λίγο καιρό η Βραζιλία, κρύβεται πολλή βρωμιά. Οι σκηνές της χώρας της μπάλας και της σάμπα, φεύγουν και στην θέση τους έρχονται οι δολοφονίες και το "καθάρισμα" ολόκληρων περιοχών!
Η υμνολογία της ανάπτυξης, θολώνει από τις μεγάλες πόλεις που θυμίζουν την κόλαση, τους πραγματικούς στρατούς αλλά και τους στρατούς των φτωχών. 

Εδώ πλέον το όνομα της FIFA, είναι συνώνυμο της εξαθλίωσης, της επέλασης των  κολοσσών - εταιρειών, της άγριας καταστολής και του χάσματος των αντιθέσεων. Σε ένα εγκαταλελειμμένο τρένο, κάποιοι έχουν ζωγραφίσει ένα τεράστιο γκράφιτι: "Fuck Fifa".
Χιλιάδες Βραζιλιάνοι διαδηλώνουν εδώ και μήνες  με κύριο σύνθημα «Δεν θέλουμε γήπεδα, θέλουμε υγεία και εκπαίδευση». Τον Iούνιο που μας πέρασε,  οι δρόμοι των πόλεων της Βραζιλίας, πλημμύρισαν από τουλάχιστον 1.000.000 διαδηλωτές. Κατά τη δέκατη μέρα των κινητοποιήσεων, οι οποίες πήραν χαρακτήρα κοινωνικής εξέγερσης, υπήρξε ο πρώτος νεκρός.
Όσο πλησιάζουμε στο εναρκτήριο λάκτισμα, οι μεραρχίες αντιμετώπισης ταραχών  της  Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Βραζιλίας καθαρίζουν το τοπίο από τους ανεπιθύμητους φτωχοδιαβόλους της φαβέλας! Μάλιστα ο ειδησεογραφικός ιστότοπος G1, επικαλούμενος αξιωματούχους των υπηρεσιών ασφαλείας, η ειδική δύναμη εκπαιδεύεται από το 2011, αλλά η προετοιμασία της επιταχύνθηκε μετά το κύμα διαδηλώσεων το οποίο σάρωσε τη Βραζιλία κατά την διάρκεια του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών, τον Ιούνιο του 2013.
«Για το Παγκόσμιο Κύπελλο εκπαιδεύουμε 10.000 άνδρες για το πώς να ενεργούν κατά την διάρκεια ταραχών, και τώρα είμαστε σε θέση να αναλάβουμε δράση και στις 12 πόλεις όπου θα φιλοξενηθούν αθλητικές συναντήσεις ταυτόχρονα», δήλωσε ο συνταγματάρχης Αλεσάντρ Αουγκούστου Αραγκόν, επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας.
 
περισσότερα εδώ: mygdalia

Παιδί και Δερματολόγος - Ατοπική Δερματίτιδα



Το πιο συχνό νόσημα της παιδικής ηλικίας είναι η ατοπική δερματίτιδα. Νόσημα των αναπτυγμένων χωρών με τη συχνότητά του να αυξάνεται ραγδαία. Χαρακτηρίζεται από ξερό και ευαίσθητο δέρμα που περιστασιακά εμφανίζει κνησμό και εξανθήματα.
Η περιποίηση του δέρματος με ειδικά προϊόντα είναι συνήθως το «α και το ω» της θεραπείας.
Στις εξάρσεις απαιτείται τοπική φαρμακευτική αγωγή. Νέοι παράγοντες όπως οι τοπικοί αναστολείς καλσινευρίνης (Elidel, Protopic) και το Atopiclair αποτελούν εξαιρετικές θεραπευτικές επιλογές περιορίζοντας τη χρηση της κορτιζόνης.
 
Πολύ συχνά επίσης είναι τα ιογενή νοσήματα, τα οποία μεταδίδονται σχετικά εύκολα και για αυτό απαιτείται έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.
Η μολυσματική τέρμινθος εκδηλώνεται σε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία και εμφανίζεται με «σπυράκια» που έχουν λευκό περιεχόμενο και δεν υποχωρούν. Θεραπεύεται στο ιατρείο με ειδική λαβίδα ή κρυοθεραπεία.
Οι μυρμηκιές εμφανίζονται σε πρόσωπο και σώμα. Αυτές που εκδηλώνονται στα πέλματα συνήθως μεταδίδονται από τα κολυμβητήρια (ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ) πρόκειται για ανθεκτικό ιό που παραμένει στο περιβάλλον). Συνήθως χρησιμοποιούμε τοπικά κερατολυτικά διαλύματα, διαθερμοπηξία, κρυοθεραπεία ή ειδικά lasers.
Μεγάλη σημασία έχει η χαρτογράφηση των σπίλων στην παιδική ηλικία. Έτσι παρακολουθούμε σπίλους που υπάρχουν ήδη κατά τη γέννηση ή εμφανίζονται τους πρώτους μήνες της ζωής (συγγενείς σπίλοι). Επίσης καταγράφουμε καινούριους σπίλους που εμφανίζονται με την πάροδο της ηλικίας (επίκτητοι σπίλοι).
 

Επικίνδυνο για τα παιδιά το Πεδίον του Άρεως (video)
Ανθεί, εκτός των άλλων, και η παιδική πορνεία

Δεν θα πιστεύεται στα μάτια σας! Οι εικόνες του εξαθλιωμένου πάρκου στην καρδιά της “Αθήνας – για το οποίο μάλιστα ο λαός πλήρωσε 9.000.000 για την «ανάπλασή» του- κυριολεκτικά σοκάρουν και προκαλούν θυμό και οργή!


Δείτε το βίντεο από τη  σοβαρή αποκάλυψη της εκπομπής Μακελειό 4 μέσα από τη συχνότητα του Zoom.
Τα συμπεράσματα δικά σας!



«Θέλω να σας καταγγείλω το ατύχημα που έπαθε το παιδάκι της φίλης μου όταν την 25η Μαρτίου μετά την παρέλαση πήγαν στην μία από τις δύο παιδικές χαρές που λειτουργούν μέσα στο Πεδίο του Άρεως, αφού έπαιξαν φεύγοντας τρέχοντας τα παιδάκια, πάτησε το αγοράκι πάνω σ’ αυτά τα τετράγωνα που είναι για το νερό, ήταν μισοχαλασμένο δεν φαινόταν και μπήκε όλο το πόδι του μέσα, χτύπησε ψηλά στο μπούτι του. Ευτυχώς ήταν μόνο αυτό. Αντί να είναι το κόσμημα της Αθήνας το Πεδίον του Άρεως κάθε μέρα γίνεται και χειρότερο.»

makeleio

Τι πρέπει να προσέχουμε στους παιδότοπους

Ύστερα από το θλιβερό δυστύχημα, στον υπαίθριο παιδότοπο του Ελληνικού, οι αρχές αναζητούν τα αίτια και τους υπευθύνους.
Για τους γονείς, όμως, κάτι τέτοιο δεν αρκεί και καλύτερα θα είναι οι ίδιοι να τηρούν κάποιους κανόνες ασφαλείας, προκειμένου να μην δουν ποτέ τα παιδιά τους ούτε καν τραυματισμένα.

Με κάποιες απλές κινήσεις μπορείτε από μόνοι σας να ελαχιστοποιήσετε τις πιθανότητες ενός ατυχήματος.

• ΕΠΙΒΛΕΨΗ
Η συνεχής επίβλεψη από τους ενήλικες μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή ατυχημάτων, καθώς οι γονείς μπορούν να δείξουν στα παιδιά τους πώς να παίζουν με ασφάλεια σε έναν χώρο αναψυχής και να μην συμπεριφέρονται επικίνδυνα.
Ακόμα και στην περίπτωση ατυχήματος, ο επιβλέπων ενήλικας θα τρέξει κοντά στο παιδί, θα εκτιμήσει την κατάσταση και γρήγορα θα προχωρήσει στις απαιτούμενες ενέργειες.
• ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΧΩΡΟΥ
Είναι πάρα πολύ σημαντικός ο σχεδιασμός ενός χώρου. Δείτε, εάν έχει προστατευτικά στα παιχνίδια, από τι υλικό είναι το πάτωμα, εάν έχει σπασμένα σίδερα ή πλαστικά, εάν είναι περιφραγμένος κλπ.
Για παράδειγμα, η άσφαλτος και το τσιμέντο δεν προσφέρουν καμία ασφάλεια σε περίπτωση πτώσης. Το γρασίδι και το σκληρό χώμα με τις πέτρες, επίσης μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνα σε περίπτωση βροχής, υγρασίας.
Το έδαφος δεν θα πρέπει να έχει λιμνάζοντα νερά, να μην προεξέχουν ρίζες δέντρων, ενώ απομακρύνετε τα παιδιά εάν δείτε σπασμένα γυαλιά και σύρματα.


Να είστε σίγουροι ότι στον χώρο υπάρχουν:
• προστατευτικές μπάρες και χωρίσματα στα παιχνίδια, που έχουν κάποιο ύψος
προστατευτικά στις κούνιες, που να «κλειδώνουν» το παιδί
• παιχνίδια, που δεν έχουν ανοίγματα, στα οποία μπορεί να κολλήσουν τα άκρα ή το κεφάλι ενός παιδιού
• τα ανοίγματα στα δίχτυα αναρρίχησης θα πρέπει να είναι ή αρκετά μεγάλα ή μικρά, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να εγκλωβιστεί το κεφάλι του παιδιού.

• ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
Είτε το παιδί σας παίζει στην παιδική χαρά της γειτονιάς είτε σε ιδιωτικό χώρο αναψυχής καλό θα είναι, μόλις φτάσετε, να επιθεωρήσετε την περιοχή και να δείτε ότι είναι καθαρά και χωρίς αντικείμενα, που μπορεί να προκαλέσουν τον τραυματισμό τους.
Όλα τα παιχνίδια θα πρέπει να μην είναι σπασμένα και να μην προεξέχουν μυτερά αντικείμενα. Αν υπάρχει σκάμμα με άμμο κάντε έναν πρόχειρο έλεγχο μην τυχόν και υπάρχουν σπασμένα γυαλιά ή άλλα αντικείμενα, που δεν είναι ορατά με την πρώτη ματιά, αλλά εύκολα μπορούν να βγουν στην επιφάνεια με το παιχνίδι.

Περισσότερα στο
mother

Tuesday 29 April 2014

Σύλληψη παιδιάτρου για παιδική πορνογραφία

Σύμφωνα με πληροφορίες, η  Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είχε θέσει υπό παρακολούθηση εδώ και καιρό τον εν λόγω παιδίατρο.       
Η είδηση της σύλληψης γνωστού παιδιάτρου της πόλης των Ιωαννίνων για υπόθεση παιδικής πορνογραφίας, έχει προκαλέσει σοκ στον ιατρικό κόσμο και στην τοπική κοινωνία.
   Ανάστατοι είναι και οι γονείς που εμπιστεύονταν τα παιδιά τους στον γιατρό, ο οποίος διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της πόλης.           
Σύμφωνα με πληροφορίες, η  Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είχε θέσει υπό παρακολούθηση εδώ και καιρό τον εν λόγω γιατρό και κλιμάκιο της υπηρεσίας ήρθε στα Γιάννενα και τον συνέλαβε τη Δευτέρα.
Οι επίσημες ανακοινώσεις από την ΕΛ.ΑΣ. θα γίνουν εντός της ημέρας και θα αφορούν τις κατηγορίες της κατοχής και της διακίνησης υλικού παιδικής πορνογραφίας.

Πηγή: epirusgate

Μαμά, κοίτα τι έβαλα στη μύτη μου!!

Τα παιδιά πολλές φορές βάζουν στην μύτη τους μικρά πραγματάκια.
Τα αντικείμενα αυτά που έχουν σφηνώσει στην μύτη, μπορεί να προκαλέσουν απόφραξη, μόλυνση και, αν είναι αιχμηρά, μπορεί να τραυματίσουν άσχημα την μύτη.

Δεν πρέπει να προσπαθήσετε να αφαιρέσετε αυτό το αντικείμενο γιατί μπορεί να τραυματίσετε χειρότερα την μύτη, ή και να σπρώξε τε πιο βαθιά το αντικείμενο στην μύτη.
Το παιδί σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορεί να αναπνεύσει καλά και η αναπνοή του να είναι θορυβώδης.
Μπορεί να πρηστεί η μυτούλα του.
Αν βγάζει από την μύτη του αιματηρό ή δύσοσμο έκκριμα,
αυτό μπορεί να δείχνει ότι το αντικείμενο που έχει σφηνωθεί
στην μύτη του είναι αρκετό καιρό μέσα.


Τι μπορούμε να κάνουμε;;
  • Κρατάμε το παιδί ήρεμο και ακίνητο.
  • Του λέμε να αναπνέει κανονικά από το στόμα.
  • Μεριμνούμε για την μεταφορά του παιδιού στο νοσοκομείο.
e-manoula

Τελικά, φταίει ο ξαφνικός... ανεμοστρόβιλος!!


Χωρίς άδεια λειτουργίας το άθλιο λούνα παρκ, όπου βρήκε τραγικό θάνατο το 13χρονο αγόρι...
 
Δυο μέτρα από τον κεντρικό δρόμο η πισίνα....
Χωρίς προστατευτικά...
Χωρίς σκοινιά...
Χωρίς ελέγχους από τους όποιους «αρμόδιους»...
Χωρίς, χωρίς, χωρίς....
 
ααα, ναι τώρα μόλις είδα κάτι κουστουμάτους να κάνουν «ελέγχους»....
 
hamomilaki

Το Δέντρο που Έδινε - The Giving Tree

Η υπέροχη αυτή ιστορία μέσα στην παιδική της απλότητα, όλο και κάτι μας θυμίζει.
Μήπως τη σχέση μας με το περιβάλλον;
Μήπως τις δύο ακραίες πλευρές της ανθρώπινης φύσης;
Από τη μια δίνεις τα πάντα και νιώθεις απόλυτη ευτυχία μέχρι να αισθανθείς το απόλυτο κενό...
Και από την άλλη παίρνεις τα πάντα μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι δεν έχεις τίποτε...
Απολαύστε την...



Το Δέντρο που έδινε (The giving Tree), του Σελ Σίλβερσταίν

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά....
και αγαπούσε ένα αγοράκι.
Και κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της και τα έπλεκε στεφάνι κι έπαιζε το βασιλιά του δάσους.
Σκαρφάλωνε στον κορμό της κι έκανε κούνια στα κλαδιά της κι έτρωγε μήλα.
Παίζανε και κρυφτό
Κι όταν το αγόρι κουραζόταν, αποκοιμιόταν στον ίσκιο της.
Και το αγόρι αγαπούσε τη μηλιά...
πάρα πολύ.
Και η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.


Μα πέρασαν τα χρόνια.
Και το αγόρι μεγάλωσε.
Και πολλές φορές η μηλιά έμενε μοναχή.

Τότε μια μέρα το αγόρι πήγε στη μηλιά κι η μηλιά είπε:
«Έλα αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου, να φας μήλα και να παίξεις στον ίσκιο μου από κάτω και να ‘σαι ευτυχισμένο».
«Είμαι μεγάλος πια για να σκαρφαλώνω και να παίζω», είπε το αγόρι. «Θέλω ν’ αγοράσω πράγματα και να καλοπεράσω. Θέλω λεφτά. Μπορείς να μου δώσεις λεφτά;»

«Λυπάμαι», είπε η μηλιά, «μα έχω εγώ δεν έχω λεφτά. Έχω μονάχα φύλλα και μήλα. Πάρε τα μήλα μου, Αγόρι, και πούλησε τα στην πόλη. Έτσι θα ‘χεις λεφτά και θα ‘σαι ευτυχισμένο».

Και τότε το αγόρι σκαρφάλωσε στη μηλιά, μάζεψε τα μήλα της και τα πήρε μαζί του.
Και η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.

Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί... και η μηλιά ήταν λυπημένη.
Ώσπου μια μέρα το αγόρι ξαναγύρισε κι η μηλιά τρεμούλιασε απ’ τη χαρά της κι είπε:

«Έλα αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου και να ‘σαι ευτυχισμένο».
«Δεν έχω πια χρόνο να σκαρφαλώνω», είπε το αγόρι. «Θέλω ένα σπίτι που να δίνει ζεστασιά», είπε. «Θέλω γυναίκα και παιδιά, και γι’αυτό χρειάζομαι ένα σπίτι. «Μπορείς να μου δώσεις ένα σπίτι;»

«Εγώ δεν έχω σπίτι», είπε η μηλιά. «Σπίτι μου είναι το δάσος, μα μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου και να χτίσεις ένα σπίτι. Τότε θα ‘σαι ευτυχισμένο».
Κι έτσι το αγόρι έκοψε τα κλαδιά της και τα πήρε μαζί του για να χτίσει το σπίτι του.
Και η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.

Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί. Κι όταν γύρισε η μηλιά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε να μιλήσει καλά-καλά δεν μπορούσε.
«Έλα, Αγόρι», ψιθύρισε, «έλα να παίξεις»
«Είμαι πια πολύ γέρος και πολύ λυπημένος για να παίζω είπε το αγόρι. «Θέλω μια βάρκα να με πάρει μακριά. Μπορείς να μου δώσεις μια βάρκα;»
«Κόψε τον κορμό μου και φτιάξε μια βάρκα», είπε η μηλιά. «Έτσι θα μπορέσεις να φύγεις μακριά...και να ‘σαι ευτυχισμένο».
Και τότε το αγόρι έκοψε τον κορμό της έφτιαξε μια βάρκα κι έφυγε μακριά.
Και η μηλιά ήταν ευτυχισμένη... μα όχι πραγματικά.

Κι ύστερα από πολύ καιρό το αγόρι ξαναγύρισε.
«Λυπάμαι, Αγόρι», είπε η μηλιά, «μα δε μου απόμεινε τίποτα πια για να σου δώσω... Δεν έχω μήλα».
«Τα δόντια μου δεν είναι πια για μήλα», είπε το αγόρι.
«Δεν έχω κλαδιά», είπε η μηλιά. «Δεν μπορείς να κάνεις κούνια...»
«Είμαι πολύ γέρος πια για να κάνω κούνια», είπε το αγόρι.
«Δεν έχω κορμό», είπε η μηλιά. «Δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις...»
«Είμαι πολύ κουρασμένος πια για να σκαρφαλώνω», είπε το αγόρι.

«Λυπάμαι», αναστέναξε η μηλιά. «Μακάρι να μπορούσα να σου δώσω κάτι... μα δε μου απόμεινε τίποτα πια. Δεν είμαι παρά ένα γέρικο κούτσουρο. Λυπάμαι...»
«Δε θέλω και πολλά τώρα πια», είπε το αγόρι, «μονάχα ένα ήσυχο μέρος να κάτσω και να ξαποστάσω. Είμαι πολύ κουρασμένος».
«Τότε», είπε η μηλιά, κι ίσιωσε τον κορμό της, «τότε, ένα γέρικο κούτσουρο είναι ό,τι πρέπει να κάτσεις και να ξαποστάσεις. Έλα, Αγόρι, κάτσε. Κάτσε και ξεκουράσου».
Και το αγόρι έκατσε και ξεκουράστηκε.
Kαι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.

Θέλω μια αγκαλιά!

Monday 28 April 2014

Μμμμ... η μανούλα έφτιαξε μερέντα!!!

Περιγραφή: 
Μερέντα πεντανόστιμη που διατηρείται στο ψυγείο
όσο εσείς θέλετε!!!
.

Συστατικά
  • 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
  • 100 γρ. κουβερτούρα
  • 150 γρ. βιτάμ
  • 2 κουτ. σούπας άχνη (κοσκινισμένη)
  • 4 κουτ. σούπας κακάο (κοσκινισμένο)
  • 1 κούπα τριμμένο φουντούκι
Οδηγίες
  1. Λιώνουμε την κουβερτούρα με το βούτυρο σε μπεν μαρί.
  2. Ανακατεύουμε το ζαχαρούχο με την άχνη και το κακάο και την λιωμένη σοκολάτα...
  3. Τέλος βάζουμε τα τριμμένα φουντούκια και το αδειάζουμε σε μπωλ.
  4. Μόλις κρυώσει το βάζουμε στην συντήρηση του ψυγείου και μόλις πήξει είναι έτοιμο.

Λίγα μυστικά ακόμα

Έκανα πολλά τεστ από άλλες συνταγές μέχρι να βρω την ωραιότερη γεύση... κατέληξα εδώ. 
Μπορείτε να το βάλετε στο ψωμί, στα γλυκά και για γέμιση στα κρουασάν βουτύρου που έχω εδώ, και θα με θυμηθείτε!!
 
Η πηγή μας

Τραγωδία σε Λούνα Πάρκ: Έχασε τη ζωή του 13χρονο αγόρι και τραυματίστηκε βαρύτατα η 9χρονη αδελφή του

Συγκλονισμένη είναι η κοινωνία του Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης από το τραγικό συμβάν σε εγκατεστημένο Λούνα Πάρκ στην περιοχή.
Ένα 13χρονο αγόρι έχασε τη ζωή του ενώ η 9χρονη αδελφή του νοσηλεύεται βαρύτατα τραυματισμένη στην Εντατική Μονάδα του Νοσοκομείου ΠΑΙΔΩΝ.

Τίποτα δεν προμήνυε ότι η οικογενειακή βόλτα θα εξελισσόταν σε τραγωδία. Τα δύο παιδιά έπαιζαν με το Water Roller στην πισίνα όταν δυνατός αέρας αφού το ανασήκωσε σε ύψος δέκα μέτρων, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, το εκσφενδόνισε σε απόσταση 40 μέτρων με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό των δύο παιδιών.  Το 13χρονο αγόρι με βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις κατέληξε μέσα στο ασθενοφόρο που το μετέφερε στο Νοσοκομείο ενώ η αδελφή του νοσηλεύεται στην εντατική με τραύματα στο στήθος.


Από την πρώτη στιγμή στο τόπο του συμβάντος βρέθηκαν ανώτατοι αξιωματικοί της Αστυνομικής Διεύθυνσης Νοτιοανατολικής Αττικής. 


Άμεσα συνελήφθησαν δύο υπάλληλοι και ο Ιταλός υπεύθυνος της λειτουργίας του Λούνα Πάρκ.


Σύμφωνα με πληροφορίες του vimaonline.gr ο πληρεξούσιος της εταιρείας που βρίσκεται εκτός Αττικής επικοινώνησε με την Αστυνομία και είπε ότι επιστρέφει προκειμένου να δώσει κατάθεση. 


Σύμφωνα με το καταστατικό της εταιρείας, ιδιοκτήτης είναι ένα Βούλγαρος, ο οποίος φαίνεται να είναι μόνιμος κάτοικος Βουλγαρίας.


Ερωτηματικά επίσης προκύπτουν αφού ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν πως η άδεια παραμονής στο χώρο είχε λήξει και το Λούνα Πάρκ έπρεπε να είχε απομακρυνθεί από τις υπηρεσίες του Δήμου Αργυρούπολης-Ελληνικού.



Sunday 27 April 2014

Βρετανία: Μάθε παιδί μου ...να οπλοφορείς

Περίστροφα, τσεκούρια, ακόμη και καραμπίνες κατασχέθηκαν τα τρία τελευταία χρόνια από εκατοντάδες Βρετανούς μαθητές που τα είχαν στην κατοχή τους ενώ βρίσκονταν μέσα στο χώρο των σχολείων τους.
Μάλιστα, τα επίσημα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα και αναπαράγονται από βρετανικά μέσα ενημέρωσης προέρχονται μόνο από τις 21 απ' τις συνολικά 52 αστυνομικές διευθύνσεις της χώρας.
Τα επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για έρευνα που έγινε σε σχολικά ιδρύματα -μεταξύ αυτών και περισσότερα από 80 δημοτικά σχολεία- από το 2011 μέχρι το 2013 και, σύμφωνα με αυτήν, περισσότεροι από 300 μαθητές βρέθηκαν να έχουν στην κατοχή τους τσεκούρια, λεπίδες και μπαλτάδες. Σε άλλους 36 μαθητές, στην κατοχή των οποίων βρέθηκαν πιστόλια, περίστροφα, επαναληπτικές καραμπίνες, αεροβόλα και ένα τέιζερ, ασκήθηκε δίωξη για οπλοφορία. Μάλιστα, σε ένα δημοτικό σχολείο της Σκωτίας εντοπίστηκε ακόμη και 8χρονος μαθητής που είχε επάνω του μαχαίρι.
Η ίδια η είδηση από μόνη της είναι αποκαλυπτική για την κοινωνική κατάσταση ζούγκλας μέσα στην οποία μεγαλώνουν χιλιάδες παιδιά κυρίως στις πιο εξαθλιωμένες περιοχές της Βρετανίας της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Αίσθηση ωστόσο προκαλεί επίσης η προκλητική δήλωση εκπροσώπου του υπουργείου Παιδείας, ο οποίος, σχολιάζοντας την έρευνα, σημείωσε:
«Οι καθηγητές μπορούν πλέον να κάνουν έρευνες χωρίς τη συγκατάθεση των μαθητών, να κατάσχουν τα απαγορευμένα αντικείμενα και να τους βγάζουν από την αίθουσα εάν επιδεικνύουν επικίνδυνη συμπεριφορά» ...δηλαδή να γίνουν οι καθηγητές σερίφηδες σε μια νέα Άγρια Δύση.

902.gr

Το παιδί μου κατάπιε μπαταρία. Τι να κάνω;

Θα πρέπει επειγόντως να πάρετε τηλέφωνο σε κέντρο δηλητηριάσεων και να πάτε κατευθείαν στο νοσοκομείο το παιδί, αφού επικοινωνήσετε πρώτα με τον οικογενειακό σας γιατρό..
.
Οι μικροσκοπικές μπαταρίες οι οποίες περιέχονται σε πολλά προϊόντα και παιχνίδια, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για τα παιδιά.

 
Ο λόγος; Υπάρχει κίνδυνος να τις καταπιούν.
Ειδικά αυτές που έχουν στρογγυλό σχήμα και το μέγεθός τους είναι όσο ένα κουμπί, είναι ιδιαίτερα ελκυστικές για αυτά και όσο μικρότερο είναι το παιδί, τόση μεγαλύτερη περιέργεια έχει να τη βάλει στο στόμα του και στην συνέχεια να γλιστρήσει και να την καταπιεί. Αυτές συνήθως περιλαμβάνονται σε ευχετήριες κάρτες, βιβλία για μωρά και φωτογραφικές μηχανές.
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς, στο Νοσοκομείο του Μόντρεαλ κάνουν εισαγωγή περίπου 12 παιδιά ηλικίας 1-2 ετών, καθώς ειδικά σε περίοδο γιορτών, καταπίνουν τέτοιες μπαταρίες.

Τι γίνεται σε μία τέτοια περίπτωση; Από την στιγμή που ένα παιδί καταπιεί μία τέτοια μπαταρία, αυτή αρχίζει και διαβρώνεται και μέσα σε 3 ώρες μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην ανάπτυξη μακροχρόνιων επιπλοκών, όπως ανάγκη τραχειοστομίας ή γαστροστομίας, παράλυση των φωνητικών χορδών, απώλεια ακοής ή παραμόρφωση της μύτης.
Θα πρέπει επειγόντως να πάρετε τηλέφωνο σε κέντρο δηλητηριάσεων και να πάτε κατευθείαν στο νοσοκομείο το παιδί, αφού επικοινωνήσετε πρώτα με τον οικογενειακό σας γιατρό.

Πηγή: mothersblog.gr
toparakseno

Βοήθα το παιδί σου να σου μιλάει για τα πάντα

Της Χριστιάνας Γρηγορίου:
Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια

«Θα νιώθω ότι πέτυχα ως γονιός αν το παιδί μου μπορεί να μου μιλάει για τα πάντα», αυτή είναι η πιο συχνή απάντηση των γονιών όταν ερωτηθούν για το τι τους κάνει καλούς γονείς.

Το παρόν άρθρο θα προσπαθήσει να προβάλει τις προϋποθέσεις, αλλά και τα εμπόδια για την επίτευξη του πιο πάνω στόχου.

Ουσιαστική Επικοινωνία
Η φράση «θέλω το παιδί μου να μου μιλάει για τα πάντα» παρεμποδίζει από μόνη της αυτό που θέλει να επιτύχει εφόσον το θέτει μονόπλευρα, καλύτερο θα ήταν να χρησιμοποιούμε τη φράση «θα ήθελα με το παιδί μου να μπορούμε να μιλάμε για όσα το απασχολούν».

Η δεύτερη φράση προϋποθέτει και τη δική μας εμπλοκή στην επικοινωνία με το παιδί μας, ενώ η πρώτη μοιάζει να αποδίδει την ευθύνη για έκφραση και ανοιχτή επικοινωνία μόνο στο παιδί.

Η επικοινωνία δεν είναι κάτι στατικό και μονόπλευρο, αλλά κάτι που μαθαίνεται και εξελίσσεται με τον χρόνο και απαιτεί την προσπάθεια όλων των εμπλεκομένων μερών. Πιο απλά, δεν μπορούμε να απαιτούμε από το παιδί να μοιράζεται μαζί μας τα πάντα αν εμείς δεν μοιραζόμαστε μαζί του και με τα άλλα μέλη της οικογένειάς μας τίποτα. Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τα πρότυπά τους, και τα πρώτα και πιο σημαντικά πρότυπα στη ζωή τους είναι οι γονείς και οι φροντιστές τους.

Αν λοιπόν οι γονείς δεν μοιράζονται τις σκέψεις, τα άγχη, τις επιθυμίες και τους φόβους τους μεταξύ τους πώς μπορεί το παιδί να μάθει να μοιράζεται τον δικό του ψυχοκοινωνικό κόσμο με τους γονείς; Μέσα από αυτό το μοίρασμα μαθαίνει και το παιδί να μοιράζεται μαζί μας τα δικά του κομμάτια.

Έκφραση Συναισθήματος
Για να δημιουργήσουμε ένα κλίμα αλληλο-επικοινωνίας με το παιδί μας είναι σημαντικό να μοιραζόμαστε το συναίσθημά μας μαζί του ειδικά όταν το καταλαβαίνει από μόνο του. Για παράδειγμα, αν το παιδί μας, μας ρωτήσει «Μαμά/Μπαμπά, γιατί είσαι θυμωμένη/ος σήμερα», είναι προτιμότερο να δώσουμε μια απάντηση έστω και αφηρημένη «κάτι συνέβη στη δουλειά, αλλά δεν είναι τίποτα τώρα που είμαι μαζί σου θα μου περάσει» (χαμογελώντας), παρά να ακυρώσουμε αυτό που το παιδί λαμβάνει από εμάς λέγοντας «δεν έχω τίποτα» και αλλάζοντας θέμα.

Η πρώτη απάντηση θα διδάξει το παιδί ότι είναι αποδεκτό να μιλάμε για τα συναισθήματά μας ενώ η δεύτερη το αντίθετο οδηγώντας το στο να αντιδράσει ανάλογα όταν το ίδιο βιώσει παρόμοιο συναίσθημα. Η αποδοχή και έκφραση συναισθήματος από τον γονιό λειτουργεί σαν πρότυπο για το παιδί και το καθιστά ικανό να αναγνωρίζει και να εκφράζει τα συναισθήματά του, συνεπώς δημιουργείται ένας δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα σε γονιό και παιδί.

Σεβασμός
Είναι σημαντικό για το παιδί να αισθανθεί ότι αντιμετωπίζουμε αυτά που μας εμπιστεύεται με σεβασμό, να αναγνωρίσει ότι αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες του με σοβαρότητα. Για ένα παιδί είναι πολύ δύσκολο να εκφράσει τα λάθη του στον γονιό, ενώ τα άγχη του στο μυαλό του φαντάζουν τεράστια, αν εμείς τα αντιμετωπίσουμε ως αστεία ή επουσιώδη δίνουμε το μήνυμα στο παιδί ότι αυτά που βιώνει δεν είναι αρκετά σημαντικά για μας.

Εμπιστοσύνη και ασφάλεια

Απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει το παιδί μας να μας μιλάει για όσα συμβαίνουν στη ζωή του είναι να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο ασφάλειας, εμπιστοσύνης και σεβασμού μέσα στην οικογένεια. Ο φόβος τιμωρίας και η ανασφάλεια που αυτός δημιουργεί θα λειτουργήσει ανασταλτικά στην ανάγκη του παιδιού να μας μιλήσει για τις δυσκολίες και τα λάθη του.

Είναι σημαντικό για το παιδί να νιώθει ότι οτιδήποτε και αν συμβαίνει στη ζωή του μπορεί να το συζητήσει με τους γονείς χωρίς να φοβάται την τιμωρία και την αυστηρή κριτική. Ξεκαθαρίζουμε στο παιδί ότι ο λόγος που ζητάμε να γνωρίζουμε αυτά που συμβαίνουν στη ζωή του δεν είναι για να επιφέρουμε τιμωρία αλλά για να το βοηθήσουμε. Η αποστέρηση προνομίων μπορεί να έλθει μετά από ένα λάθος του παιδιού αλλά με στόχο να μάθει μέσα από την ανάληψη ευθύνης και όχι την τιμωρία καθεαυτή.

Επιπροσθέτως η ασφάλεια και εμπιστοσύνη προϋποθέτουν την ειλικρίνεια από μέρους του γονιού και τη ‘συνέχεια και συνέπεια’ ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις του. Για παράδειγμα, αν υποσχεθούμε στο παιδί ότι αν μας πει τι συμβαίνει δεν θα το τιμωρήσουμε είναι σημαντικό να κρατήσουμε την υπόσχεσή μας.

Καλύτερο ίσως θα ήταν να πούμε από την αρχή ότι θα ακούσουμε με προσοχή το παιδί, θα το στηρίξουμε αλλά αν τελικά συμφωνήσουμε από κοινού ότι οι πράξεις του επιδέχονται κάποιου τύπου ‘τιμωρία’ τότε και πάλι θα τη συμφωνήσουμε μαζί και θα την αποδεχτούμε και οι δύο. Αυτή η συμπεριφορά δείχνει από τη μια στο παιδί ότι δεν του λέμε ψέματα και μπορεί να μας εμπιστευτεί και από την άλλη το βοηθάμε να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του.
Το ίδιο ισχύει και αν υποσχεθούμε στο παιδί ότι θα είμαστε εχέμυθοι και δεν θα μοιραστούμε αυτά που θα μας πει με κάποιον άλλον. Αν ‘προδώσουμε’ την εμπιστοσύνη του παιδιού χωρίς τη συγκατάθεσή του, του δημιουργούμε έντονη ανασφάλεια και πολύ δύσκολα θα μας εμπιστευτεί ξανά.

Η εμπιστοσύνη, η ασφάλεια και ο σεβασμός μέσα στη σχέση μας με το παιδί δεν αποκτούνται αυτόματα αλλά αποτελούν κομμάτια μιας χρονοβόρας διαδικασίας που ξεκινά από τη γέννηση του παιδιού. Δεν μπορούμε να ζητάμε από το παιδί μας όταν φτάσει στην εφηβεία ξαφνικά να αρχίσει να μοιράζεται πράγματα μαζί μας αν δεν έχει μάθει αυτό το ‘μοίρασμα’ μέσα από τη μεταξύ μας σχέση.

Αγάπη
Τέλος το παιδί έχει ανάγκη να νιώθει ότι το αγαπάμε ό, τι και αν κάνει, ότι και αν μας πει. Η αγάπη μας προς το παιδί πρέπει να είναι χωρίς όρους, και αυτό να περάσει ξεκάθαρα στο παιδί από τη βρεφική του ηλικία.

Πηγή : mothersaffair.com

synoro

Saturday 26 April 2014

Κ.Π. Καβάφης - Η Σατραπεία

headerhome-logo-1

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.

Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.

Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.

Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
kavafis_izlojba


satrapy-arachosia

The Satrapy

What a misfortune, although you are made
for fine and great works
this unjust fate of yours always
denies you encouragement and success;
that base customs should block you;
and pettiness and indifference.
And how terrible the day when you yield
(the day when you give up and yield),
and you leave on foot for Susa,
and you go to the monarch Artaxerxes
who favorably places you in his court,
and offers you satrapies and the like.
And you accept them with despair
these things that you do not want.
Your soul seeks other things, weeps for other things;
the praise of the public and the Sophists,
the hard-won and inestimable Well Done;
the Agora, the Theater, and the Laurels.
How can Artaxerxes give you these,
where will you find these in a satrapy;
and what life can you live without these.

Constantine P. Cavafy (1910)

Εκατοντάδες χιλιάδες τα παιδιά στην Ελλάδα
με το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης ή Αλλοτρίωσης

Το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης ή Αλλοτρίωσης είναι φαινόμενο που παρατηρείται σε παιδιά τα οποία δεν επιθυμούν επαφή με κάποιον από τους δύο γονείς.
Αυτό εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά χωρισμένων

Ιστορικό
Στις αρχές του 1970, όταν τα διαζύγια βρισκόταν σε υψηλούς βαθμούς στον δυτικό κόσμο, ο Gardner ερεύνησε βαθιά το θέμα των επιπτώσεων στα παιδιά των διαζυγίων.
Δεν ήταν εύκολο να εξηγηθούν φαινόμενα όπου το παιδί στρεφόταν εναντίον του γονέα που δεν είχε την επιμέλεια δίχως λόγο. Αυτό μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Δεν ήταν απλή συκοφαντική δυσφήμιση του άλλου γονέα, δεν ήταν απλή πλύση εγκεφάλου του παιδιού, δεν ήταν απλό ψυχολογικό του πρόβλημα. Κάτι το διαφορετικό, το ανεξήγητο συνέβαινε.

Ήταν φόβος; Ήταν ψυχιατρικό φαινόμενο; Είχε σχέση με δικαστικές αποφάσεις; Είχε σχέση με την ψυχολογία, τις μεθόδους και την ψυχική κατάσταση του γονέα με τον οποίο μένει το παιδί; Μήπως όλα αυτά;
Πρώτος μίλησε γ΄αυτό ο Gardner (PAS : Parental Alienation Syndrome) αλλά και οι Turkat, Nichols, κτλ. Στην Ελλάδα, Ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. (Σύλλογος Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια) πραγματοποίησε ημερίδες όπου γ΄αυτό μίλησαν οι: Σπιτάλας Ν., Χριστοδουλάκης Θ.
Πράγματι, ο Gardner και ο Turkat μετά από έρευνες νομικών και ψυχολογικών θεμάτων και περιπτώσεων παιδιών διαζευγμένων, απέδειξαν ότι αποτελεί σύνδρομο βαθιά ριζωμένο στη συνείδηση και τον ψυχικό κόσμο του παιδιού και δεν αποβάλλεται. Υπάρχει σε ήπια, σε μέτρια και σε βαριά μορφή.
Στην τελευταία κατηγορία, το παιδί δεν έχει ενοχές, δεν θέλει καμία σχέση με τον άλλο γονέα (ούτε και τηλεφωνική), τρομάζει και απεχθάνεται τον γονέα. Μάλιστα μπορεί και να πάει σε δικαστήριο εναντίον του επειδή το έπεισε ο γονέας με τον οποίο διαμένει.
Το 2002, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε το Σύνδρομο Γονεϊκής Αποξένωσης (Parental Alienation Syndrome * P.A.S.) σε μια Διεθνή Διάσκεψη.

Η κυρία Mary Banotti (διαμεσολαβήτρια για τις διεθνείς απαγωγές παιδιών), γράφει στην έκθεσή της, ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V ότι: αυτό το φαινόμενο αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως πρόβλημα των παιδιών στα οποία δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στον ένα ή στον άλλο γονέα. Ο γονέας που έχει την επιμέλεια φροντίζει να αποξενώσει τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια από τα παιδιά του και αυτή η πρακτική είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένη και έχει καταστροφικές συνέπειες για το παιδί. Είναι σημαντικό οι δικαστικές αρχές και οι κοινωνικοί λειτουργοί που αναλαμβάνουν παιδιά σε αυτή την κατάσταση να γνωρίζουν ότι υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές και δεν πρέπει να κάνουν διακρίσεις κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την πρόσβαση και τα δικαιώματα επίσκεψης.
Σε πέντε πολιτείες των Η.Π.Α., αναγνωρίσθηκε η 24η Απριλίου κάθε έτους ως ημέρα γονικής αποξένωσης (parental alienation). Πλείστα άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες την διετία 2005-2007 αναφέρονται στο σύνδρομο αυτό και στην Ελλάδα.

Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των αποξενωμένων παιδιών στην Ελλάδα ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες και είναι ο υψηλότερος τόσο σε ποσοστά όσο και σε απόλυτους αριθμούς σε όλο τον κόσμο.

Σε τέσσερεις Πολιτείες των ΗΠΑ καθώς και σε άλλες χώρες, έχει αναγνωριστεί επίσημα και μάλιστα αναφέρεται σε δικαστικές αποφάσεις της Γαλλίας, Καναδά, Ολλανδίας, κτλ για να εξηγηθεί η άρνηση του παιδιού να συναστραφεί με τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια.
Σ΄αυτό το θέμα, ο καθηγητής Κουμάντος προτείνει αναστροφή της επιμέλειας λόγω κακής άσκησης διότι επιμένει ότι ο γονέας στον οποίο έχει ανατεθεί η επιμέλεια παιδιού πρέπει να τρέφει αγαθά συναισθήματα για τον άλλο γονέα στο παιδί.Καθιερώνεται η 25η Ιουλίου ως Παγκόσμια ημέρα Αποξένωσης. Το σύνδρομο αυτό έχουν και τα παιδιά των διαζυγίων που η μητέρα ψευδώς κατήγγειλε τον πατέρα για σεξουαλική παρενόχληση-κακοποίηση.

Στο ιστολόγιο του ΣΥΓΑΠΑ ΠΑΤΡΑΣ έχει αναρτηθεί ολόκληρη η εισήγηση της κυρίας Μανώλα, ψυχολόγου σε ημερίδα της Λάρισας για τις περιπτώσεις αυτές.
Ο Gardner διαχωρίζει το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης από Την Γονική Αποξένωση ως γενικού όρου όπου υπάρχουν αίτια όπως γονική παραμέληση, κακοποίηση (σωματική, συναισθηματική, σεξουαλική), εγκατάλειψη ή και αποξένωση από γονική συμπεριφορά. Ειδικά, το Σύνδρομο PAS είναι πολύ συγκεκριμένο και υποκατηγορία του προηγούμενου το οποίο προκύπτει από ΄πλύση εγκεφάλου΄ και την παιδική συμπεριφορά-φόβο. Ο Δρ Douglass επισημαίνει οτι η Γονική Αποξένωση επικεντρώνεται στη συμπεριφορά των γονέων ενώ το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης εστιάζεται στην κατάσταση και συμπεριφορά του παιδιού από την αδικαιολόγητη εκστρατεία συκοφάντησης-δυσφήμισης του άλλου γονέα.

Συμπτώματα
Άγχος, νευρικότητα, κατάθλιψη, αδιαφορία προς τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια, εχθρότητα, απέχθεια, δεν θέλει τηλεφωνική ή άλλη επαφή, φοβάται να εκδηλώσει τα συναισθήματά του μπροστά στον γονέα από τον οποίο εξαρτάται με δικαστικά απόφαση. Σίγουρα προηγήθηκε το Σύνδρομο της Στοκχόλμης και συκοφαντική δυσφήμιση.

Παραδείγματα
Πρώτο παράδειγμα (βαρειά μορφή):
Παιδί πέντε ετών άκουσε την μητέρα του να κατηγορεί τον πατέρα για παρενόχλησή του και ενδεχόμενη κακοποίησή του. Αυτό το φανταστικό γεγονός ενσωμάτωσε στο υποσυνείδητό του και μίσησε τον πατέρα.
Δεύτερο παράδειγμα (μέτρια μορφή):
Μητέρα κατηγόρησε τον πατέρα, κατά τη στιγμή του διαζυγίου, για δική της κακοποίηση. Η συκοφαντία αυτή άγγιξε την ψυχή του παιδιού και αυτό δεν θέλει να δει και να μιλήσει στον πατέρα. Η μητέρα όμως συνεργάζεται με ψυχολόγο.
Τρίτο παράδειγμα (ήπια μορφή):
Υπάρχουν κατηγορίες ενάντια στον πατέρα και έντονη διαμάχη διαζυγίου. Το παιδί φοβάται, οδηγείται σε παιδοψυχίατρο. Μετά από χρόνια, η πάθηση αυτή είναι ανατρέψιμη.

Θεραπεία
Απεμπλοκή απο δικαστήρια, δικαστικές αποφάσεις επικοινωνίας. Να παρακολουθείται το παιδί από παιδοψυχίατρο Να υπάρχει επιθυμία ψυχολογικής-ψυχιατρικής βοήθειας από τους γονείς

Οικογενειακό τραπέζι

  Όταν τρώμε όλοι μαζί το φαγητό είναι πάντα 
πιο νόστιμο.

Cartoons ξύρισαν τα μαλλιά τους για να συμπαρασταθούν σε παιδιά με καρκίνο

«Ένα παιδί με καρκίνο
αξίζει να αντιμετωπίζεται σαν οποιοδήποτε άλλο».
Αυτό είναι το μήνυμα που προσπαθεί να περάσει ένα συγκινητικό βίντεο από τη Βραζιλία θέλοντας να ευαισθητοποιήσει το κοινό για τον καρκίνο.
Δεν έχουν μαλλάκια, κοιτούν την κάμερα και λένε «Θέλουμε οι άνθρωποι να καταλάβουν πως είμαστε άρρωστοι όχι επειδή το θέλουμε. Να σταματήσουν να μας κοιτούν έτσι.»
Στη συνέχεια του βίντεο, εμφανίζονται διάφοροι χαρακτήρες καρτούν χωρίς μαλλιά. Ο Garfield, η Olive Oyl και ο Snoopy είναι μερικοί από αυτούς.



stargr

Friday 25 April 2014

Ο τζόγος ανηλίκων:
Παιχνίδια που παρασύρουν τα παιδιά μας

Φαίνεται να υπάρχει μια αύξηση λόγω και της αυξανόμενης επίδρασης του Διαδικτύου στην αλλαγή των βασικών δημογραφικών του μέσου τζογαδόρου.
Ο τζόγος ανηλίκων έχει συνδεθεί με το άρρεν φύλο, την καταθλιπτική σημειολογία, την κατάχρηση αλκοόλ και διασχιστικά φαινόμενα (Molde, 2004), όπως και με την εμμένουσα συμπτω­ματολογία ΔΕΠΥ (Breyer, 2009).
 
Φαίνεται ότι αποτελεί μέρος μιας ενότητας παθολογικών συμπεριφορών, η οποία συμπεριλαμ­βάνει τη χρήση ουσιών και τη γενικευμένη συμπεριφορά που θέτει κάποιον έφηβο σε κίνδυνο (Hamel, 2007).
 
Από τον ψυχίατρο, Γεώργιο Φλώρο 
 
Στους εφήβους αυτούς συναντάμε ψυχοκοινωνικές δυσκολίες, όπως χαμηλό επίπεδο αίσθησης οικογενειακής και κοινωνικής στήριξης, χρήση ουσιών, διαταραχές της διαγωγής.
Συνήθως, η εμπειρία του διαδικτυακού τζογαρίσματος ξεκινάει αθώα. Ο χρήστης μιας ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να λάβει πρόσκληση να συμμετάσχει σε ένα τυχερό παιχνίδι που παίζει κάποιος από τους εκατοντάδες ηλεκτρονικούς «φίλους» του, ανθρώπους που δε γνωρίζει παρά ελάχιστα. Το κίνητρο γι’ αυτούς να του στείλουν την πρόσκληση είναι η λήψη κάποιων παροχών μέσα στο παιχνίδι, όπως επιπλέον εικονικές μάρκες.
Ένα τυπικό παιχνίδι του είδους είναι το « Poker», το οποίο τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές διαθέτει εφτά εκατομμύρια χρή­στες την ημέρα μόνο από το Facebook και είναι διαθέσιμο σε όλες τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες.
Το περιβάλλον που θα συναντήσει ο χρήστης που θα θελήσει να δοκιμάσει το παιχνίδι και άλλα πα­ρόμοια είναι ρεαλιστικό - προσωπικό, καθώς μπορεί να παίζει με αντιπάλους πραγματικούς ανθρώπους, και δη άτομα που γνωρί­ζει ήδη. Μπορεί να προτείνει με τη σειρά του το παιχνίδι στους δικούς του φίλους. Πρόκειται για τη χρήση της κοινωνικής δικτύω­σης ως «απόχης».
Παρόλο που το παιχνίδι ξεκινάει εντελώς δω­ρεάν, έχει την επιλογή χρήσης πραγματικών χρημάτων, αν και σε μικρότερη αναλογία με τις εικονικές «μάρκες», ώστε να ξεκλειδώ­σει για το χρήστη τα ειδικά τραπέζια για τους ξεχωριστούς παί­κτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι δύο παίκτες που ξεκίνησαν από το Facebook έγιναν δεκτοί στο επίσημο παγκόσμιο πρωτάθλημα πόκερ, όπου ο ένας έφταοε μέχρι και την τρίτη ημέρα του διαγωνι­σμού.
Τα ερευνητικά αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι, πράγματι, τα άτομα που τζογάρουν στο Διαδίκτυο τείνουν να είναι βαρύτε­ροι τζογαδόροι από τα άτομα που τζογάρουν εκτός Διαδικτύου.
(Griffiths, 2008), ενώ έως και το ένα πέμπτο των φοιτητών που τζόγαραν στο Διαδίκτυο πληρούσαν τα κριτήρια παθολογικού τζό­γου κατά DSM-IV (Wood, 2007).
 
περισσότερα εδώ: boro

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki