Sunday 22 March 2009

Δεν πίστευαν στα αυτιά τους οι συνεργάτες του Ιερώνυμου...

Δεν πίστευαν στ’ αφτιά τους οι συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου όταν κατά τη διάρκεια μιας πρωινής σύσκεψης άκουσαν από τα χείλη του το περίεργο αίτημα που είχε:
«Θέλω να μου δίνετε το μισθό μου σε χαρτονομίσματα των πενήντα ευρώ», τους είπε και εκείνοι άρχιζαν να τον κοιτάζουν απορημένοι. Μόνο ένας κατάλαβε. Οσοι γνωρίζουν από παλιά τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας ξέρουν ότι συνηθίζει να «μοιράζει» μυστικά μεγάλο μέρος του μισθού του σε ανήμπορους ανθρώπους. Όχι ότι τα λεφτά τού περισσεύουν. Οι αποδοχές του μόλις που φτάνουν τις 2.000 ευρώ, ενώ οι τραπεζικές του καταθέσεις είναι πενιχρές. Ωστόσο, ο Ιερώνυμος θέλει να... έχει πάντοτε στην τσέπη του χρήματα. Το δόγμα του Αρχιεπισκόπου, ένα χρόνο από τότε που εξελέγη στο αξίωμά του, είναι απλό: «Λιγότερη σπατάλη και λιγότερα έξοδα για τον εαυτό μας, περισσότερα χρήματα, περισσότερη έγνοια για τους οικονομικά αδύναμους».

Επί μακαριστού Χριστόδουλου τα έξοδα διαβίωσης και οι δαπάνες ξενίας έφταναν τις 130.000 ευρώ ετησίως. Ο κ. Ιερώνυμος έδωσε εντολή για τη δραστική περικοπή τους, ώστε να φτάσουν τις 10.000 ευρώ ετησίως.
  • Πούλησε δύο από τα πέντε αυτοκίνητα που διέθετε η Αρχιεπισκοπή, μάρκας BMW.
  • Αρνήθηκε να διαμείνει στην οικία του Αρχιεπισκόπου στο Ψυχικό και κοιμάται στο Συνοδικό Μέγαρο της οδού Αγίας Φιλοθέης, το οποίο χτίστηκε, όπως ανακάλυψε δηλώνοντάς το στο Κτηματολόγιο, το 1896.
  • Εδωσε εντολή για την πλήρη μηχανογράφηση των δαπανών, την πορεία των οποίων παρακολουθεί μέσα από τα e-mail που φτάνουν καθημερινά στο λάπτοπ που του δώρισαν οι συνεργάτες του.
Πώς αξιοποιούνται οι 120.000 ευρώ που εξοικονομήθηκαν; 
Ο Αρχιεπίσκοπος έδωσε εντολή να στηρίζονται, όταν είναι επιτρεπτό, ανήμποροι άνθρωποι. Πρόσφατα η Εκκλησία έσωσε το σπίτι μιας γυναίκας στη Ζάκυνθο, το οποίο κινδύνευε με πλειστηριασμό από τράπεζα. Με απόφαση του μακαριότατου βοηθούνται επίσης κατά καιρούς με διάφορα ποσά νέοι που σπουδάζουν, μοναχικοί υπερήλικες κ.ά., οι οποίοι με βάση τη φορολογική τους δήλωση ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Η κοινωνική πολιτική είναι ο πρώτος άξονας της πολιτικής που ακολουθεί ο αθόρυβος αυτός ηγέτης της Εκκλησίας, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, με τα οποία γενικώς δεν τα πάει καλά.

ΑΙΧΜΕΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πολιτεία σε συνεργασία με την Εκκλησία κάλεσε, από τη Λαμία, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Μεταξύ των παραδειγμάτων που ανέφερε, ήταν και η συνεισφορά της εκκλησίας στον αγώνα του 1821 «όταν τα μοναστήρια με εγκύκλιο του επισκόπου Ιωσήφ συγκέντρωσαν περισσότερες από 800 οκάδες χρυσού και τα προσέφεραν στον αγώνα σώζοντας έτσι την επανάσταση του 1821».

Ο Αρχιεπίσκοπος επιβεβαίωσε τη συνάντηση του με τον υπουργό οικονομίας Γ. Παπαθανασίου, ωστόσο, όμως, άφησε αιχμές για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται η κυβέρνηση τα θέματα που έχουν σχέση με την υπαγωγή της εκκλησίας σε χρηματοδοτήσεις από προγράμματα της ΕΕ.

«Κάνουμε αγώνα, μεγάλο αγώνα για να πάρουμε και εμείς ως εκκλησία το μερίδιο των επιδοτήσεων της ΕΕ», υπογράμμισε με έμφαση ο κ. Ιερώνυμος, κατά τη διάρκεια αντιφώνησης σε γεύμα που δόθηκε στη λέσχη αξιωματικών της Λαμίας, για να προσθέσει στη συνέχεια, διευκρινίζοντας ότι «το δήλωσε ξεκάθαρα η ιεραρχία. Δεν πρόκειται να κάνουμε ούτε επιχειρήσεις ούτε έργα φιγούρας. Είναι έργα αγάπης και επικοινωνίας. Είναι ντροπή για τον πολιτισμό μας και για μας σήμερα να υπάρχουν κατάκοιτοι και εγκαταλελειμμένοι και να μην έχουν στέγη. Η Εκκλησία αυτό θέλει να κάνει».
Ο αρχιεπίσκοπος, στέλνοντας μήνυμα στην κυβέρνηση σχετικά με τη συμμετοχή της εκκλησίας στα κοινοτικά προγράμματα, είπε με έμφαση: «Είναι ντροπή να μπορούν όλοι να προχωρούν και η Εκκλησία να μένει στο τέλος, με κίνδυνο να μην μπει μέσα σε αυτά τα προγράμματα». 

Μάλιστα, άφησε να εννοηθεί ότι αυτό είναι ένα από τα κορυφαία σημεία τα οποία καθορίζουν τις σχέσεις μεταξύ της πολιτείας και της εκκλησίας, τονίζοντας με έμφαση ότι «πρέπει να αναζητήσουμε το πνεύμα που μας ενώνει», συσχετίζοντας ταυτόχρονα αυτές τις εξελίξεις με την ελπίδα για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Λίγο αργότερα, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις ο μακαριότατος αποσυνέδεσε την συνεισφορά της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση της κρίσης από τις εξελίξεις γύρω από τη συμμετοχή της Εκκλησίας στα προγράμματα της ΕΕ, προβάλλοντας την «συνεργασία με όλους και για όλα».

Ο Αρχιεπίσκοπος επιβεβαίωσε τις κατευθύνσεις που έχει δώσει για να βοηθήσουν οι μητροπόλεις προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης της κρίσης, σημειώνοντας ότι «όλοι θα πρέπει να βοηθήσουν», ενώ αντίθετα διέψευσε ότι έχουν δοθεί εντολές για περιστολή των δαπανών της αρχιεπισκοπής.

Επίσης, αναφέρθηκε στη συνεργασία της εκκλησίας με τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. «Με όλους καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι και θα καθόμαστε», υπογράμμισε, για να συμπληρώσει ότι «χρειάζονται οι πάντες. Δεν έχουμε άλλο δρόμο από τη συνεργασία για το καλό του τόπου».
Στο κήρυγμά του στη Μητρόπολη της Λαμίας περιέγραψε τις σχέσεις μεταξύ εκκλησίας και πολιτείας σε ένα δύσκολο επίπεδο, αναφέροντας ότι «ο Αρχιεπίσκοπος δεν αποφασίζει μόνος του. Οπως και ο υπουργός δεν αποφασίζει μόνος του. Ο υπουργός είναι υπηρέτης του λαού».
Επίσης, ζήτησε, εκ νέου προσανατολισμό των σχέσεων με την εκκλησία, υποστηρίζοντας ότι «δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία χωρίς Εκκλησία αλλά ούτε Εκκλησία χωρίς κοινωνία», κάνοντας όμως ένα σαφέστατο διαχωρισμό μεταξύ της εκκλησίας και της διοικούσας εκκλησίας.
Ο Αρχιεπίσκοπος βρέθηκε στη Λαμία για τον εορτασμό της Κυριακής των Φθιωτών Αγίων, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι στη μητρόπολη της Λαμίας έχει μεταφερθεί κομμάτι ξύλου από τον Τιμίου Σταυρού από τη Μονή Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους. Στο συλλείτουργο προεξάρχοντος του Μακαριότατου ήταν παρόντες ο μητροπολίτης Φθιώτιδας Νικόλαος και οι Μητροπολίτες Θηβών και Λεβαδείας Γεώργιος, Λευκάδας και Ιθάκης Θεόφιλος και Κέρκυρας Νεκτάριος.


Η Κυριακή των παιδιών...

Η Κυριακή είναι το τελευταίο οχυρό που διαθέτουν ακόμη τα παιδιά, για να νιώσουν μέλη μιας οικογένειας, υπό την έννοια που την βιώσαμε εμείς, όσοι δηλαδή γεννηθήκαμε πριν το 1970.
Όλη την εβδομάδα, η επαφή των παιδιών με τους γονείς είναι υποτυπώδης. Βλέπετε, οι ανάγκες της καθημερινότητας, η υποχρεωτική παραμονή των γονιών εκτός σπιτιού, η σύγχρονη πραγματικότητα δηλαδή, έχει μετατρέψει τις γιαγιάδες από συμπληρωματική βοήθεια, σε αναντικατάστατη alternative μαμά.
Όταν όμως έρχεται η Κυριακή, τότε έρχεται η μέρα των παιδιών, είναι η ευκαιρία τους να ξαναέρθουν σε επαφή με τους γονιούς. Από το πρωινό ξύπνημα και το χώσιμο κάτω από τα παπλώματα στην κρεβατοκάμαρα των "μεγάλων", μέχρι την κυριακάτικη βόλτα στην πλατεία και την ζεστή σοκολάτα στο cafe-bar, όλα όσα γίνονται την Κυριακή, την έχουν μετουσιώσει από ημέρα ξεκούρασης, σε ημέρα επανασύνδεσης. Ξαναγνωριζόμαστε μεταξύ μας, μαθαίνουμε τους νέους κώδικες, "διαβάζουμε" ο ένας τον άλλον και πάμε για ύπνο γαλήνιοι, λες και δεν θα ξανάρθει Δευτέρα...

ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΝΕΖΟΣ: 37η μέρα απεργία πείνας...

Η Σιωπή είναι Ενοχή....
Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΝΕΖΟΣ συνεχίζει για 37 μέρα σήμερα 
την απεργία πείνας κατά των καρτέλ,
ο αγώνας που δίνει είναι άνισος.
Όλα τα ΜΜΕ σιωπούν,
οι κοινωνικοί φορείς μαζί τους και αυτοί,
όμως τα BLOG και το Internet το φωνάζουν!
Όσο μπορούμε Θόδωρε, όπως λες και εσύ, 
σου δίνουμε δύναμη,
μακάρι να μπορούσαμε να σου δώσουμε 
και σωματική δύναμη,
αλλά έχεις αποδείξει πως δεν τη χρειάζεσαι 
γιατί είσαι ψυχάρα!

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki