Wednesday 27 April 2016

Μακρυγιάνης - «Απεβίωσεν υπό γενικής ατροφίας»

αν ο Μακρυγιάννης μάθαινε γράμματα…

Ο Γιώργος Σεφέρης γράφει για τη μόρφωση του Μακρυγιάννη:

Αν ο Μακρυγιάννης μάθαινε γράμματα την εποχή εκείνη, πολύ φοβούμαι πως θα έπρεπε να απαρνηθεί τον εαυτό του, γιατί την παιδεία την κρατούσαν στα χέρια τους οι «τροπαιούχοι του άδειου λόγου», καθώς είπε ο ποιητής, που δεν έλειψαν ακόμη. 
Δεν επαινώ τον Μακρυγιάννη γιατί δεν έμαθε γράμματα, αλλά δοξάζω τον πανάγαθο Θεό που δεν του έδωσε τα μέσα να τα μάθει. Γιατί αν είχε πάει σε δάσκαλο, θα είχαμε ίσως πολλές φορές τον όγκο των Απομνημονευμάτων σε μια γλώσσα, όλο κουδουνίσματα και κορδακισμούς· θα είχαμε ίσως περισσότερες πληροφορίες για τα ιστορικά των χρόνων εκείνων, θα είχαμε ίσως ένα Σούτσο της πεζογραφίας, αλλά αυτή την αστέρευτη πηγή ζωής, που είναι το βιβλίο του Μακρυγιάννη, δε θα την είχαμε. 
Και θα ήταν μεγάλο κρίμα. Γιατί έτσι όπως μας φανερώνεται ο Μακρυγιάννης, βλέπουμε ολοκάθαρα πως αν και αγράμματος, δεν ήταν διόλου ένας ορεσίβιος ακαλλιέργητος βάρβαρος. Ήταν ακριβώς το εναντίον: ήταν μια από τις πιο μορφωμένες ψυχές του ελληνισμού. Και η μόρφωση, η παιδεία που δηλώνει ο Μακρυγιάννης, δεν είναι κάτι ξέχωρο ή αποσπασματικά δικό του· είναι το κοινό χτήμα, η ψυχική περιουσία μιας φυλής, παραδομένη για αιώνες και χιλιετίες, από γενιά σε γενιά, από ευαισθησία σε ευαισθησία· κατατρεγμένη και πάντα ζωντανή, αγνοημένη και πάντα παρούσα -είναι το κοινό χτήμα της μεγάλης λαϊκής παράδοσης του Γένους. Είναι η υπόσταση, ακριβώς, αυτού του πολιτισμού, αυτής της διαμορφωμένης ενέργειας, που έπλασε τους ανθρώπους και το λαό που αποφάσισε να ζήσει ελεύθερος ή να πεθάνει στα ’21.
Γι’αυτό η λαϊκή μας παράδοση είναι τόσο σπουδαία.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ “ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ – Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ”
“ΔΟΚΙΜΕΣ Α΄”



Η πατρίδα του κάθε ανθρώπου και η θρησκεία είναι το παν.
Γλυκύτερον πράμα δεν είναι άλλο από την πατρίδα και θρησκεία.

Όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας. Ναρθή ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλη και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει. Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια νάχω, στραβός θανά είμαι.

ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ “ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ”

Ο Klepetan γυρίζει κάθε Άνοιξη στη Malena!
True Love Returns in the Spring

Ο λόγος για τον Klepetan και την Malena, ένα ζευγάρι πελαργών που έχουν εγκατασταθεί σε μια κροατική πόλη και πιο συγκεκριμένα στη στέγη ενός σπιτιού που τους φιλοξενεί τα τελευταία 15 χρόνια
Ο Klepetan κάθε χειμώνα μεταναστεύει στη Νότια Αφρική μαζί με τα υπόλοιπα πουλιά του είδους του. Δυστυχώς, όμως, η αγαπημένη του Malena δεν μπορεί να τον ακολουθήσει αφού πριν από πολλά χρόνια τραυματίστηκε από έναν κυνηγό και έκτοτε δεν μπορεί να πετάξει.
Έτσι, ο Klepetan ξεκινάει το ταξίδι μόνος του και μετά το πέρας της περιόδου γυρνά κοντά στην αγαπημένη του. Το διάστημα που λείπει, τη Malena και τα μικρά της, φροντίζει ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, όπου έχουν φωλιάσει, προμηθεύοντας τα αξιολάτρευτα πτηνά με τα απαραίτητα ψάρια, ώστε να επιβιώσουν και να συνεχίσουν να αναπαράγονται.

Το ζευγάρι είναι τόσο αγαπητό στην Κροατία, που έχει δημιουργηθεί ένα πολύ όμορφο βίντεο κινουμένων σχεδίων που αναπαριστά τον μεγάλο τους έρωτα.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki