Monday 24 June 2013

Τα παιδιά είναι τα ξεχασμένα θύματα της κρίσης

Στο Ζάννειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας και Αγωγής στην Εκάλη ο Βρετανός δημοσιογράφος συναντά τρία αδέρφια επτά, οκτώ και εννέα ετών τα οποία επισκέπτονται οι γονείς τους κάθε Σαββατοκύριακο.

Θανάσης Γκαβός, Λονδίνο

Ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail από την Αθήνα αναφέρεται στα «ξεχασμένα θύματα» της κρίσης της ευρωζώνης, όπως χαρακτηρίζει τα παιδιά τα οποία οι γονείς τους υποχρεώνονται να αφήνουν να φιλοξενούνται σε ορφανοτροφεία και ιδρύματα φροντίδας ανηλίκων διότι δεν μπορούν να τα συντηρήσουν.

Επικαλούμενος στελέχη φιλανθρωπικών οργανώσεων και ιδρυμάτων ο απεσταλμένος της εφημερίδας σημειώνει ότι έχει πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των παιδιών που μεγαλώνουν μακριά από την οικογένειά τους λόγω οικονομικής στενότητας. Μία οργάνωση αρωγής έχει αναφέρει πως 80 στα 100 παιδιά που φιλοξενεί χρειάζονται βοήθεια για οικονομικούς λόγους. Επισημαίνεται δε ότι όλο και περισσότερα από αυτά τα παιδιά προέρχονται από οικογένειες της μεσαίας τάξης.

Στο Ζάννειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας και Αγωγής στην Εκάλη ο Βρετανός δημοσιογράφος συναντά τρία αδέρφια επτά, οκτώ και εννέα ετών τα οποία επισκέπτονται οι γονείς τους κάθε Σαββατοκύριακο. Αμφότεροι οι γονείς έχουν χάσει τη δουλειά τους και ζουν με επίδομα 400 ευρώ το μήνα συν περιστασιακή μαύρη εργασία, με τα έσοδα να φτάνουν όμως για να ζουν μόνο τα άλλα δύο μικρότερα στην ηλικία παιδιά τους.

Παραθέτοντας ορισμένα στοιχεία για το πώς η κρίση επηρεάζει τους ανήλικους στην Ελλάδα το δημοσίευμα αναφέρει ότι το 10% των παιδιών φέρονται να είναι στα πρόθυρα της πείνας, ενώ δάσκαλοι έχουν αναφέρει πως δεν πραγματοποιούν το μάθημα της φυσικής αγωγής καθώς μαθητές τους είναι υποσιτιζόμενοι μέχρι του βαθμού να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό. Γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη συνεχιζόμενη ύφεση, στην υψηλή ανεργία, στη μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα κατά 30% και στους αυξημένος φόρους.

Το δημοσίευμα σημειώνει πως στην Ελλάδα η ιδέα της οικογένειας είναι κεντρική στον καθημερινό βίο, ωστόσο οι νεαροί σε ηλικία επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης, με τη Daily Mail να σχολιάζει πως η χώρα «σταυρώνεται από την προσήλωση στο ευρώ». Ο πρώην διευθυντής του Ζαννείου επισημαίνει ότι δεν είναι στην ελληνική κουλτούρα ο χωρισμός των οικογενειών και ότι η κατάσταση είναι πολύ τραυματική για αυτές.

Παρατίθεται επίσης η μαρτυρία μίας οργάνωσης που μιλά για τέσσερα παιδιά μεταξύ των οποίων ένα νεογέννητο βρέφος που αφέθηκαν στην είσοδο του κτιρίου της με μήνυμα από τη μητέρα ότι δεν μπορεί να τα αναθρέψει.
Το Χαμόγελο του Παιδιού, γράφει η εφημερίδα, ανέφερε ότι πέρυσι παρείχε βοήθεια σε 10.927 παιδιά - φαγητό, ρούχα, παπούτσια, σχολικά βιβλία και ψυχολογική υποστήριξη. Το προηγούμενο έτος ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 4.465. Το Παιδικό Χωριό SOS πριν από πέντε χρόνια βοηθούσε 47 οικογένειες, ενώ σήμερα ο αριθμός έχει φτάσει τις 900, με νέα κέντρα να ανοίγουν ανά τη χώρα. Σημειώνεται επίσης ότι οικογένειες που δώριζαν χρήματα τώρα ζητούν βοήθεια.

Η εφημερίδα μεταφέρει δήλωση αξιωματούχου από το Παιδικό Χωριό SOS ότι κάποιοι νεαροί είναι σε τόσο κακή κατάσταση ώστε σχεδόν δεν μπορούν να μιλήσουν. Ο συντάκτης της Daily Mail προσθέτει ότι ένα σχολείο αποκάλυψε πως ένας στους έξι μαθητές δεν τρέφεται επαρκώς και ότι σε άλλα σχολεία οι δάσκαλοι έχουν αρχίσει να μοιράζουν φρούτα, σάντουιτς και γάλα. Αναφέρεται ότι αρμόδιος οργανισμός πιστεύει πως η διατροφική ασφάλεια στη χώρα έχει υποχωρήσει στα επίπεδα κάποιων αφρικανικών χωρών και ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών και τα περιστατικά ψυχικών νοσημάτων έχουν αυξηθεί την τελευταία τριετία. Προς επίρρωση αυτού, ο δημοσιογράφος της Daily Mail γράφει πως την προηγούμενη φορά που ήταν στην Ελλάδα μία γυναίκα απειλούσε να πέσει από το γραφείο της και παραπέμπει σε δημοσιεύματα περί «κοινωνίας στα πρόθυρα νευρικής κατάρρευσης».

Γίνεται επίσης μια γενικότερη αναφορά στη συνεχιζόμενη κρίση, «το μέγεθος της οποίας υπενθύμισε στον υπόλοιπο κόσμο η υπόθεση της ΕΡΤ». Ο συντάκτης γράφει πως την εβδομάδα που βρέθηκε στην Ελλάδα, πέρα από το κλείσιμο της ΕΡΤ η χώρα υποβαθμίστηκε στην κατηγορία των αναπτυσσόμενων οικονομιών και επικρίθηκε ξανά για τη μεταχείριση των μεταναστών. Σχολιάζει επίσης ότι η κυβέρνηση καλείται να κόψει 150.000 από τις 800.000 θέσεις εργασίας στο δημόσιο, πολλές από τις οποίες είναι αποτέλεσμα πολιτικών διορισμών αποτελώντας μία από τις βασικές αιτίες της κρίσης χρέους, μαζί με την «αχαλίνωτη» φοροδιαφυγή. «Είναι τέτοια η κλίμακα της κρίσης που η οικονομική συστολή της Ελλάδας είναι ήδη διπλάσια βαθιά από της Βρετανίας κατά τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του '30», είναι το σχόλιο του συντάκτη.

Αναφέρεται εξάλλου ότι η κρίση δημιουργεί προβλήματα και σε αυτές τις οργανώσεις και ιδρύματα για παιδιά που δυσκολεύονται πια να βρουν τους αναγκαίους πόρους. Όπως σημειώνεται, το Ζάννειο έχει περάσει υπό το Ίδρυμα Χατζηκώνστα, τον παλαιότερο οργανισμό μέριμνας των νέων στην Ελλάδα. Το ίδρυμα έχει δει τον αριθμό των παιδιών υπό τη φροντίδα του να τετραπλασιάζεται από την αρχή της κρίσης, με τα 4/5 αυτών να χρειάζονται βοήθεια για οικονομικούς λόγους. Την ίδια ώρα όμως το ίδρυμα βλέπει τα έσοδά του από την ενοικίαση ακινήτων να μειώνονται λόγω οφειλών και το προσωπικό έχει υποστεί βαθιές περικοπές στους μισθούς.

Το θετικό που έχει προκύψει από την κρίση, πάντως, όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, είναι η αναβίωση των αξιών της κοινότητας και το πνεύμα αλληλεγγύης που αντικαθιστούν το κατεστραμμένο κράτος πρόνοιας. Αναφέρεται το παράδειγμα του Αμαρουσίου όπου ο δήμαρχος πρωτοστάτησε στο άνοιγμα ενός κέντρου υγείας για 6.000 ανασφάλιστους ασθενείς, συσσίτια, τράπεζες ρουχισμού και φαρμακείο με εθελοντές και δωριζόμενα φάρμακα.

Πηγή: skai.gr, dailymail.co.uk

Facebook: Το άγχος των γονιών

Το παιδί μας έφτιαξε λογαριασμό στο facebook. Η πρώτη κίνηση που κάνεις είναι να κάνεις κ συ έναν λογαριασμό με σκοπό να έχεις πρόσβαση και να ελέγχεις τα πάντα. Μην πανικοβάλλεσαι, δεν είσαι η μόνη. Είμαστε πολλές και το αποδεικνύει και η παρακάτω έρευνα.

goneis facebook finalΝέα έρευνα που διεξήχθη στις ΗΠΑ, απέδειξε ότι οι περισσότεροι χρήστες είναι γονείς που ενώ παλαιότερα δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τώρα πια γίνονται ολοένα και πιο δραστήριοι. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το μισό ποσοστό των γονέων δημιούργησε δικό του προφίλ μόνο για να ελέγχει τη δραστηριότητα του παιδιού του.

Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα έδειξε ότι το 43% των γονιών, ελέγχουν το προφίλ και το λογαριασμό των παιδιών τους, τουλάχιστον μια φορά την ημέρα.Τους ενδιαφέρει να δούνε τι γράφουν στην «κατάστασή» τους (status), ποιος έγινε φίλος τους, τι τους γράψανε στον «τοίχο» τους (wall) και ποιες φωτογραφίες έχουν βάλει τα παιδιά τους.

Επιπλέον, το 2012 μία αντίστοιχη έρευνα και πάλι στις ΗΠΑ, έδειξε ότι το 72% των μαμάδων έχουν φτιάξει προφίλ στο facebook ενώ από αυτές ένα ποσοστό 92% έχει τα παιδιά τους σαν φίλους.
Το facebook, είναι ένα κοινωνικό δίκτυο στο οποίο θεωρητικά, για να δημιουργήσεις λογαριασμό πρέπει να είσαι πάνω από 18. Πρακτικά όμως, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Λογαριασμό στο δημοφιλές αυτό δίκτυο, έχουν πάνω 7,5 εκατομμύρια παιδιά τα οποία είναι ηλικία κάτω των 13 ετών.
Οι κίνδυνοι είναι πολλοί και το ξέρουμε από πρώτο χέρι! Και τώρα είναι η στιγμή που θα ξεστομίσεις και συ τη φράση που άκουγες από μικρή από τη μαμά και τη γιαγιά σου: «Όταν θα γίνεις μάνα θα καταλάβεις».
Ψεύτικοι λογαριασμοί και ψεύτικοι χρήστες που αποπλανούν παιδιά και νέους. Τώρα θα μου πεις ότι θα καταντήσουμε μανιακές. Και επίσης θα μου πεις ότι τα παιδιά είναι πολύ πιθανό και φυσιολογικό να ενοχλούνται από το γεγονός ότι οι γονείς τους έχουν facebook.

Μην ξεχάσεις ποτέ: πάντα με διακριτικότητα! Διότι νιώθει τόσο ότι τον παρακολουθείς, όσο και ότι επιβλέπεις ότι τύπου σχόλιο γίνεται στο προφίλ του.
Γι αυτό και πρέπει να αποκτήσεις τέτοια σχέση με το παιδί σου που να επιτρέπεται η μεταξύ σας κουβέντα σε όλα τα επίπεδα και έτσι θα μπορείς και συ να «κινείσαι» στο χώρο του. Η εμπιστοσύνη παίζει το σημαντικότερο ρόλο σε μια τέτοια σχέση και έτσι θα τα μαθαίνεις όλα με το δικό σου μοναδικό και πάντα διακριτικό τρόπο!

Δημοσιεύτηκε από Olina Tsaouselou

Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα...
"When you thought I wasn't looking"

 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε άκουσα να λες μια προσευχή, 
και πίστεψα ότι υπάρχει Θεός που μπορώ να του μιλάω
When you thought I wasn't looking,
I heard you say a prayer,
and I believed that there was a God to talk to.
 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις για μένα το αγαπημένο μου γλυκό και έμαθα ότι μικρά πράγματα μπορεί να έχουν ξεχωριστή σημασία στη ζωή.
 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε παρακολουθούσα και έμαθα τα περισσότερα «μαθήματα ζωής», εφόδια για να γίνω καλύτερο και παραγωγικότερο άτομο όταν μεγαλώσω.
 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κρεμάς την ζωγραφιά μου στο ψυγείο και αμέσως ήθελα να ζωγραφίσω την επόμενη.
 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ακόμη και όταν ήσουν θυμωμένη με συμβούλευσες ήρεμα και απλά για να καταλάβω το γιατί και έτσι έμαθα ότι ο διάλογος και η επικοινωνία είναι σημαντικά ακόμη και όταν τα πράγματα είναι δύσκολα.
 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις φαγητό για κάποιο φίλο που ήταν άρρωστος και έμαθα ότι όλοι μας πρέπει να νοιαζόμαστε και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο.
 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις το σπίτι και όσους ζούμε σε αυτό και έμαθα ότι πρέπει να εκτιμάμε ότι μας προσφέρεται.
 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις ένα αδέσποτο γατάκι και έμαθα ότι είναι καλό να είσαι ευγενικός με τα ζώα.
 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ένοιωσα ότι νοιαζόσουν και ήθελα να γίνω καλύτερος.
 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κλαις και έμαθα ότι κάποια πράγματα στη ζωή πληγώνουν αλλά έχεις δικαίωμα να είσαι στενοχωρημένος.
 Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να αναλαμβάνεις τις ευθύνες ακόμα και όταν οι καταστάσεις ήταν δύσκολες και έμαθα ότι πρέπει να είμαι υπεύθυνο άτομο.
(Μπορούμε να τυπώσουμε την παρακάτω εικόνα και να θυμόμαστε ότι οι πράξεις μας οι ίδιες είναι το παράδειγμά μας για τους άλλους) 
.
hamomilaki

Έχουμε ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ευθύνη για τα παιδιά που πεθαίνουν εξαιτίας της φτώχειας

«Είμαστε υπεύθυνοι για όσα δεν πράττουμε.»
.
«Στον βαθμό που δεν κάνουμε τίποτε για να σώσουμε
τις ζωές αυτών των παιδιών,
έχουμε ευθύνη για το θάνατό τους»
 "Περνώντας μπροστά από μια ρηχή λίμνη βλέπετε ένα παιδάκι που κινδυνεύει να πνιγεί. Για να το σώσετε, αρκεί να κάνετε μερικά βήματα, να μπείτε στη λίμνη και να το τραβήξετε έξω. Αλλά φοράτε ένα ακριβό ζευγάρι παπούτσια. Ε, και; Υπάρχει κανείς που θα έδινε μεγαλύτερη αξία στα παπούτσια παρά στη ζωή του παιδιού;"

Peter Singer: It's our duty to give

Αυτή τη μικρή παραβολή επινόησε ο Σίνγκερ, που επιμένει ότι όσο δεν κάνουμε τίποτε -σε ατομικό επίπεδο- για την καταπολέμηση της φτώχειας που μαστίζει τον αναπτυσσόμενο κόσμο, είναι σαν να αρνούμαστε να βρέξουμε τα παπούτσια μας.

«Είμαστε υπεύθυνοι για όσα δεν πράττουμε. Είναι μύθος ότι φέρουμε ευθύνη μόνο για τις πράξεις μας. Είναι μάλιστα ένας βλαβερός μύθος, γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να αγνοούμε την ευθύνη που φέρουμε για τα 27.000 παιδιά που πεθαίνουν κάθε μέρα από αιτίες που συνδέονται με τη φτώχεια», επισημαίνει ο Σίνγκερ, του οποίου η φιλοσοφία είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ωφελιμισμού του Τζέρεμι Μπένθαμ, σύμφωνα με την οποία σωστή τακτική είναι εκείνη που εξασφαλίζει μεγαλύτερη ευτυχία στο μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.
.
ολόκληρη η συνέντευξη στην πηγή: antikleidi

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki