Η απομόνωση στην παιδική ηλικία...

... σχετίζεται με την προβληματική κοινωνικοποίηση στην ενήλικη ζωή

    Ερευνητές εντόπισαν συγκεκριμένες ομάδες εγκεφαλικών κυττάρων, οι οποίες, αν απομονωθούν κοινωνικά κατά την παιδική ηλικία, δημιουργούν σοβαρά προβλήματα κοινωνικοποίησης στην ενήλικη ζωή.

    Η απομόνωση έχει αναγνωριστεί ως μια σοβαρή απειλή για την ψυχική υγεία. Αν και ο κόσμος γίνεται ολοένα και περισσότερο συνδεδεμένος μέσω των ψηφιακών πλατφορμών, οι νέοι βιώνουν μια αυξανόμενη αίσθηση απομόνωσης. Η πανδημία COVID-19, η οποία ανάγκασε πολλές χώρες να εφαρμόσουν την κοινωνική αποστασιοποίηση και το κλείσιμο των σχολείων, ενισχύει την ανάγκη κατανόησης των συνεπειών της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς για την ψυχική υγεία.

    Ενώ οι έρευνες έχουν δείξει ότι η κοινωνική απομόνωση, ιδιαίτερα κατά την παιδική ηλικία, είναι επιζήμια για τη λειτουργία και τη συμπεριφορά του εγκεφάλου των ενηλίκων στα θηλαστικά είδη, οι υποκείμενοι μηχανισμοί των νευρικών κυκλωμάτων συνεχίζουν να είναι ελάχιστα κατανοητοί.

    Μία ομάδα ερευνητών εντόπισε συγκεκριμένες ομάδες εγκεφαλικών κυττάρων στον προμετωπιαίο φλοιό (το μέρος του εγκεφάλου που ρυθμίζει την κοινωνική συμπεριφορά), οι οποίες είναι απαραίτητες για την φυσιολογική κοινωνικοποίηση στην ενηλικίωση και είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στην κοινωνική απομόνωση κατά την παιδική ηλικία, σε ποντίκια.

    Τα ευρήματα της μελέτης, τα οποία δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Neuroscience, αποσαφηνίζουν έναν μη αναγνωρισμένο ρόλο αυτών των κυττάρων, γνωστών ως νευρώνων του μέσου προμετωπιαίου φλοιού που επεκτείνονται στον παρακοιλιακό θάλαμο, την περιοχή του εγκεφάλου που μεταδίδει σήματα σε διάφορα μέρη του κυκλώματος ανταμοιβής του εγκεφάλου.

    Εάν το συγκεκριμένο εύρημα μπορέσει να αναπαραχθεί σε ανθρώπους, θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεραπείες ψυχιατρικών διαταραχών οι οποίες συσχετίζονται με την απομόνωση.

    Εκτός από τον προσδιορισμό αυτού του συγκεκριμένου κυκλώματος στον προμετωπιαίο φλοιό, το οποίο είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στην κοινωνική απομόνωση κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, δείξαμε επίσης ότι το ευάλωτο κύκλωμα που προσδιορίσαμε αποτελεί έναν πολλά υποσχόμενο στόχο για τη θεραπεία ελλειμμάτων κοινωνικής συμπεριφοράς, αναφέρουν οι ερευνητές.
Και συνεχίζουν: Μέσω της διέγερσης του συγκεκριμένου προμετωπιαίου κυκλώματος το οποίο επεκτείνεται στον παρακοιλιακό θάλαμο, κατά την ενηλικίωση, καταφέραμε να αποκαταστήσουμε τα ελλείμματα κοινωνικότητας, τα οποία είχαν δημιουργηθεί από την κοινωνική απομόνωση κατά την παιδική ηλικία.

    Συγκεκριμένα, η ομάδα βρήκε ότι δύο εβδομάδες κοινωνικής απομόνωσης αμέσως μετά τον απογαλακτισμό αρσενικών ποντικιών, οδηγούν σε αποτυχία ενεργοποίησης των νευρώνων του μέσου προμετωπιαίου φλοιού, οι οποίοι επεκτείνονται στον παρακοιλιακό θαλάμο, κατά τη διάρκεια της κοινωνικής έκθεσης στην ενηλικίωση.

    Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η απομόνωση κατά την παιδική ηλικία, οδήγησε τόσο στη μειωμένη διέγερση των προμετωπιαίων νευρώνων που επεκτείνονται στον παρακοιλιακό θαλάμο όσο και στην αυξημένη ανασταλτική συμμετοχή άλλων σχετικών νευρώνων, υποδηλώνοντας την ύπαρξη ενός μηχανισμού νευρικού κυκλώματος υποκείμενων ελλειμάτων κοινωνικότητας που προκαλούνται από την κοινωνική απομόνωση κατά την παιδική ηλικία.

    Δεδομένου ότι τα ελλείμματα κοινωνικής συμπεριφοράς είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό πολλών νευροαναπτυξιακών και ψυχιατρικών διαταραχών, όπως ο αυτισμός και η σχιζοφρένεια, ο εντοπισμός των συγκεκριμένων προμετωπιαίων νευρώνων μπορεί να υποδείξει θεραπευτικούς στόχους για τη βελτίωση των ελλειμμάτων κοινωνικής συμπεριφοράς.

    Τα κυκλώματα που προσδιορίστηκαν σε αυτή τη μελέτη θα μπορούσαν ενδεχομένως να ρυθμιστούν χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως η διακρανιακή μαγνητική διέγερση και / ή η διακρανιακή διέγερση συνεχούς ρεύματος.

psychologynow
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Άνθρωποι με ψυχοσωματικά σε μια κοινωνία που έχει άγνοια...

Πριν με δείξεις, να ξέρεις έχω προσπαθήσει

(...)
Τα συναισθήματά μας, πέρα από τη διάθεση και τις σκέψεις μας, επηρεάζουν και το σώμα μας, και αυτό είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να αποδεχτούμε. Είναι κάτι υπαρκτό που επηρεάζει τις ζωές αρκετών ανθρώπων, σημαντικά και μη. Έχει αναρωτηθεί κάποιος πώς μπορεί να μοιάζει ένα ψυχοσωματικό, αν είναι όλα εμφανή ή και όχι, αν είναι σε όλους το ίδιο; 

Κάποιοι δεν μπορούν καν να φανταστούν ότι κάτι που ξεκινάει από ένα συναίσθημα, μπορεί να σε ακινητοποιήσει σωματικά και να σε κάνει μη λειτουργικό.

Υπάρχουν άτομα που από το άγχος χάνουν τα μαλλιά τους και σκέφτονται πώς θα το αιτιολογήσουν σε όποιον τύχει να τους ρωτήσει. 

Άλλοι αποκτούν στομαχικές διαταραχές, πρηξίματα και πριν βγουν έξω το σκέφτονται 3-4 φορές. Άλλα άτομα αποκτούν δερματικά εξανθήματα, ντύνονται όσο χρειάζεται για να τα κρύβουν, ώστε να αποφύγουν τις ερωτήσεις, ακόμη και αν είναι καλοκαίρι. 

Αν δεις έναν άνθρωπο –ενώ είναι όρθιος– να κουτουλήσει ή να πέσει κάτω, υπάρχει πιθανότητα να μην είναι μεθυσμένος (όπως ίσως θα ήταν η πρώτη σου σκέψη), ούτε απλά να στραβοπάτησε (όπως θα ήταν η δεύτερη). Αρκετές φορές, από το άγχος μπορεί να θολώσει η όραση και να δημιουργήσει μια αστάθεια.

Άλλοι έχουν ως καθημερινότητα τις ναυτίες και τον εμετό. 

Αν βρεθείς έξω με άτομα που σου λένε ότι δεν θέλουν να φάνε γενικά ή κάτι συγκεκριμένο, μην τα πιέσεις με ερωτήσεις και υποδείξεις. 

Υπάρχουν άνθρωποι που με την εφίδρωση και την ταχυκαρδία που έχουν νιώθουν ότι θα τελειώσει ο κόσμος τους. Μην το μειώσεις αυτό που τους συμβαίνει, βοήθησέ τους μόνο να καταλάβουν ότι στην πραγματικότητα θα ηρεμήσουν και σε λίγα λεπτά αυτό θα περάσει. 

Άνθρωποι αποκτούν διαταραχές ύπνου. Πριν κρίνεις κάποιον ως μη λειτουργικό ή αποδοτικό, ρώτα τον πρώτα αν συμβαίνει κάτι στη ζωή του. Λύση μπορεί να μην δώσεις σε όλα αυτά, όμως θα έχεις βοηθήσει έναν άνθρωπο να νιώσει πιο ανάλαφρα και οικεία.

Το σώμα μας πολλές φορές μας δίνει δυνάμεις που ούτε ξέραμε ότι έχουμε και άλλες φορές μας γονατίζει εκεί που δεν το περιμένουμε. Όπως και να έχει, ας μην το κρίνουμε, προσπαθεί απλά να μας δείξει έναν δρόμο ανακούφισης, τον οποίο εμείς δυσκολευόμαστε να βρούμε σε περιόδους σύγχυσης. 

Πρέπει να ακούμε το σώμα μας, να σταματάμε· όταν το νιώθουμε, να παίρνουμε τον χρόνο μας όταν αισθανόμαστε «χαμένοι». Να μην έχουμε ανάγκη να απολογηθούμε σε κανέναν.

Αν είσαι άνθρωπος που έχει δίπλα του άτομα που το βιώνουν ή ακόμη και αν δεις σε ένα παγκάκι έναν άνθρωπο που δυσκολεύεται, βοήθησέ τον. 

Αν δεν τον βοηθήσεις, φρόντισε απλά να μην τον κρίνεις, να μην τον κάνεις να νιώσει άβολα με το βλέμμα σου. Εσύ απλά θα τύχει να δεις κάποια λεπτά από εκείνον, αυτός ο άνθρωπος όμως έχει προσπαθήσει αρκετά και έχει σκεφτεί πολύ πριν βγει. 

Πρέπει και θέλω να αρχίσουμε να μιλάμε για αυτά, είναι η καθημερινότητα πολλών ανθρώπων, οπότε ας γίνουμε η αιτία να νιώθουμε όλοι «φυσιολογικοί».

Κατερίνα Μακράκη

ολόκληρο το άρθρο στην πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ο Αετός στην Καταιγίδα... / Καλημέρα σας...

Γνωρίζετε ότι ένας Αετός ξέρει πότε πλησιάζει μια καταιγίδα πολύ πριν αυτή ξεσπάσει;
Ο Αετός, θα πετάξει στο πιο ψηλό σημείο και θα περιμένει τον άνεμο.
Μόλις χτυπήσει η καταιγίδα, θα ανοίξει τα φτερά του και θα αφήσει τον αέρα να τον υψώσει πάνω από την καταιγίδα.

Ο Αετός δεν αποφεύγει τη καταιγίδα. Απλά τη χρησιμοποιεί για να πάει ακόμη πιο ψηλά. Χρησιμοποιεί τον άνεμο που φέρνει η καταιγίδα.

Όταν οι καταιγίδες της ζωής μας χτυπήσουν, σαν τον αετό, μπορούμε να περάσουμε πιο ψηλά από την καταιγίδα που φέρνει ασθένεια, τραγωδία, αποτυχία και απογοήτευση στην ζωή μας.

Θυμηθείτε, δεν είναι τα βάρη της ζωής που μας ρίχνουν κάτω. Είναι ο τρόπος που τα χειριζόμαστε.
πηγή

Did you know that an eagle knows when a storm is approaching long before it breaks? The eagle will fly to some high spot and wait for the winds to come.

When the storm hits, it sets its wings so that the wind will pick it up and lift it above the storm. While the storm rages below, the eagle is soaring above it. The eagle does not escape the storm. It simply uses the storm to lift it higher. It rises on the winds that bring the storm.

When the storms of life come upon us, like the eagle, we can rise above them and ride the winds of the storm that bring sickness, tragedy, failure, and disappointment into our lives. We can soar above the storm.

Remember, it is not the burdens of life that weigh us down – it’s how we handle them.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι