Μαμά/μπαμπά, Μην ακούς τι λέω!

Στην εφηβεία, κακά τα ψέματα, τα παιδιά μας δεν μας... πολυσυμπαθούν και πολλές φορές, μας μιλάνε απότομα και επιθετικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι ακόμα και τότε χρειάζονται την κατανόηση και την καθοδήγησή μας.

Αυτή την ανάρτηση την αλιεύσαμε από την σελίδα του Facebook του ψυχολόγου Δημήτρη Πετρούνια και, πραγματικά, συγκινηθήκαμε.

«Μαμά/μπαμπά,  Μην ακούς τι λέω!

Όταν σου λέω παράτα με, δεν το εννοώ. Μην μ’ αφήνεις μόνο. Φοβάμαι, δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος… ανησυχώ. Μην ακούς τι λέω. Δεν είμαι τόσο cool, όσο θέλω να δείχνω.

Θα ήθελα πολύ να είμαι άνετος και σίγουρος για τον εαυτό μου, θα ήθελα να μπορώ μόνος μου και να μην σε χρειάζομαι, όμως… δεν είμαι. Δεν μπορώ, όχι ακόμα.

Μην ακούς τι λέω! 

Δεν σε μισώ. Καθόλου. Το αντίθετο. Σ' αγαπώ πολύ και έχω ανάγκη την αγάπη σου, την αποδοχή σου, τον σεβασμό σου, την αναγνώριση σου. Μην ακούς τι λέω! Θέλω να είσαι υπερήφανη/ος για μένα, θέλω να με χαίρεσαι, θέλω να μ’ αγκαλιάζεις, θέλω να γελάς με τα αστεία μου, θέλω να ενθουσιάζεσαι μαζί μου, θέλω να είσαι εκεί, υπομονετικά και σταθερά.

Μην ακούς τι λέω! 

Με τον θυμό μου και την σκληρότητα, απλά κρύβω τον πόνο μου και την στεναχώρια μου. Φοβάμαι πολύ, πονάω και ο μόνος τρόπος που βρίσκω για να προστατευτώ είναι η επίθεση και ο θυμός.

Μην ακούς τι λέω! 

Μερικές φορές δεν ξέρω τι μου φταίει. Δεν ξέρω καν γιατί θυμώνω τόσο μαζί σου! Δεν ξέρω τι θέλω και τι όχι, δεν ξέρω που πατώ και που βρίσκομαι, δεν ξέρω ποιος είμαι, δεν ξέρω αν μ' αρέσω ή όχι, δεν ξέρω αν αρέσω στους άλλους, δεν ξέρω αν μ’ αγαπάς, δεν ξέρω τι να αλλάξω και πώς... Μερικές φορές απλά δεν ξέρω τίποτα! Άλλες φορές πάλι που ξέρω…. μου φαίνονται όλα βουνό. Είναι όλα τόσο μπερδεμένα και τόσο απειλητικά που απλά νευριάζω. Θυμώνω γιατί πληγώνομαι, γιατί νιώθω αδικημένος, γιατί νιώθω μόνος, γιατί νιώθω ανήμπορος, μπερδεμένος, μικρός…

Μην ακούς τι λέω! 

Όλα με νοιάζουν. Το παίζω αδιάφορος και σκληρός, απρόσιτος και υπέρ άνω… αλλά στην πραγματικότητα όλα με νοιάζουν, όλα τα προσέχω και όλα με πονάνε. Κάθε ειρωνικό σου βλέμμα, κάθε προσβολή, κάθε επίθεση, κάθε σιωπή, κάθε εγκατάλειψη... όλα τα βλέπω, όλα μ’ αγγίζουν κι ας σου λέω ότι δεν με νοιάζει. Μην ακούς τι λέω!

ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΙ ΛΕΩ! 

Μην με παρατάς. Μείνε εδώ κοντά μου, δίπλα. Κάνε υπομονή, κάνε την υπέρβαση και φέρσου καλύτερα από εμένα, δείξε μου πώς να είμαι, πώς να γίνω, δίδαξε μου όσα έχεις μάθει στην ζωή σου, πίστεψε σε μένα, υποστήριξε με ακόμη κι αν διαφωνείς, δώσε μου την ευθύνη αλλά μην με απορρίπτεις και μην μου κλείνεις την πόρτα.

Μείνε εδώ σταθερά, ήρεμα και με αγάπη. 

Κάνε υπομονή στις υπερβολές μου. Δείξε δύναμη και αντοχή στις ακρότητες μου, στα μπερδέματα μου, συνέχισε να μ’ αγαπάς με λόγια και με πράξεις ακόμα κι όταν κάνω λάθη, ακόμα κι όταν σε θυμώνω, σ’ απογοητεύω, σε στεναχωρώ. Κυρίως τότε. Τότε σε χρειάζομαι περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Μην ακούς τι λέω! 

Είσαι πολύ σημαντικός/η για μένα. Κάθε σου κουβέντα, κάθε σου βλέμμα, κάθε σου χάδι, κάθε σου νεύμα… μετράει για μένα. Άλλοτε μου δίνουν φτερά και άλλοτε με αλυσοδένουν με βαρίδια. Κι ας λέω ότι δεν σ’ ακούω, κι ας λέω πως δεν με νοιάζει τι πιστεύεις, κι ας σου γυρίζω την πλάτη, κι ας σου βαράω την πόρτα κατάμουτρα. Μην ακούς τι λέω!

Εσύ άκου μόνο την καρδιά σου και την αγάπη σου για μένα. Άκου μόνο το παιδί που αγάπησες. Άκου το ένστικτό σου. Άκου την ψυχή σου. Μάνα μου, γλυκιά μου μανούλα / πατέρα, γλυκέ μου μπαμπά…

Μην ακούς τι λέω. 

Άκου μόνο αυτό που βαθιά μέσα σου ξέρεις για μένα. Άκου την αγάπη σου!

Μην ακούς τι λέω!

Με πολλή αγάπη,
το παιδί σου»

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Τα προβλήματα και οι ανησυχίες στη ζωή μας είναι σαν αυτό το ποτήρι με νερό.»

Ένας ψυχολόγος διδάσκει μια τάξη περί διαχείρισης στρες και άγχους.

Σηκώνει ένα ποτήρι νερό γεμισμένο μέχρι τη μέση. 

Όλοι περιμένουν την ερώτηση: 

«Είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο;» 

Αντί γι’ αυτό, ο ψυχολόγος ρωτάει: 

«Πόσο βαρύ είναι αυτό το ποτήρι με νερό;» 

Ακούστηκαν διάφορες απαντήσεις που όλες είχαν να κάνουν με γραμμάρια.

Ο ψυχολόγος απάντησε: 
«Το απόλυτο βάρος, δεν έχει σημασία. Εξαρτάται από το πόση ώρα το κρατάω. 

Αν το κρατήσω για ένα λεπτό, δεν είναι πρόβλημα. 

Αν το κρατήσω για μια ώρα, θα πονέσει λίγο το χέρι μου. 

Αν το κρατήσω για μια μέρα, θα νοιώσω το χέρι μου μουδιασμένο και παράλυτο. 

Σε όλες τις περιπτώσεις, το απόλυτο βάρους του ποτηριού δεν αλλάζει, αλλά όσο το κρατάω τόσο πιο βαρύ γίνεται. 

Τα προβλήματα και οι ανησυχίες στη ζωή μας είναι σαν αυτό το ποτήρι. Αν τα σκεφτούμε για λίγο, όλα είναι μια χαρά. Όταν τα σκεφτόμαστε λίγο παραπάνω, αρχίζουν να μας πονάνε. Αν τα σκεφτόμαστε όλη μέρα παραλύουμε και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο.»

Μην ξεχνάτε να αφήνετε το ποτήρι κάτω!

Ευχαριστούμε την Ελένη Τ., που μας το έστειλε
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αγοράζουμε συνέχεια παιχνίδια, αλλά κοιτάξτε με τι τους αρέσει να παίζουν!

Μπορεί να έχεις ξοδέψει όλη σου την περιουσία σε ακριβά, καλαίσθητα παιχνίδια που προάγουν τη σκέψη, βελτιώνουν τις κινητικές δεξιότητες. 

Μπορεί να έχεις σπαταλήσει χρόνο και φαιά ουσία μελετώντας άρθρα επί άρθρων για το ποια παιχνίδια είναι τα κατάλληλα για ένα παιδί της ηλικίας του δικού σας.

Μπορεί να παραγγέλνεις τα πιο εξεζητημένα παιχνίδια από θείες και νονές και να απαγορεύεις να μπουν στο σπίτι σου όπλα, ηλεκτρονικά ή άλλα αντίστοιχα παιχνίδια. Όσο κόπο κι αν έχει βάλει ένας γονιός στο ποια παιχνίδια θα αγοράσει για το μικρό του, ένα είναι βέβαιο: όσο είναι ακόμη μωρό -άντε, νήπιο!- θα τα αγνοήσει. 

Θα γυρίσει με περιφρόνηση την πλάτη του στο ειδικό για την ηλικία του παζλ με ζωάκια και θα παίξει με το χαρτί υγείας σαν να είναι το σπανιότερο παιχνίδι στην ιστορία των παιχνιδιών! Αν έχετε παιδιά, το ξέρετε καλά. Αντί για τα παιχνίδια τους προτιμούν να ασχοληθούν με...

1. Το χαρτί υγείας / τη λεκάνη / το νερό της λεκάνης
Τι να τα κάνεις τα παιχνίδια όταν μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου στο ονειρεμένο περιβάλλον της τουαλέτας; 

Το χαρτί υγείας είναι η καλύτερη γιρλάντα και η λεκάνη ένα μικρό, ελκυστικό συντριβανάκι που σε περιμένει να διασκεδάσετε παρέα. Διορθώστε μας αν κάνουμε λάθος, αλλά έχουμε την αίσθηση ότι όλα τα πιτσιρίκια αγαπούν να περνούν χρόνο στην τουαλέτα -και, όχι για τους προφανείς λόγους.

2. Κλειδιά: Η πιο αγαπημένη κουδουνίστρα

Πήρατε στο μωρό σας κουδουνίστρες πολύχρωμες, ευφάνταστες; Κουδουνίστρες που κάνουν θόρυβο ή βγάζουν γλυκιές μελωδίες; Εύγε! Μπορείτε να τις βάλετε στο συρτάρι, τώρα -δεν θα χρειαστούν. Σύμφωνα με έγκυρες έρευνες το 99,9% των παιδιών βρίσκει τα κλειδιά της μαμάς και του μπαμπά πολύ πιο ελκυστικά από ένα παιχνίδι που κατασκευάστηκε ειδικά για την ηλικία του! Και, εξυπακούεται, ότι τα κλειδιά θα βρουν σύντομα τον δρόμο για το στόμα του!

3. Όσο πιο βρώμικο, τόσο το καλύτερο

Όσο οι μαμάδες πασχίζουν να αποστειρώσουν ό,τι μπορεί να αποστειρωθεί τα μικρά τους αγγελούδια, μόλις ξεκινήσουν να μπουσουλάνε είναι βέβαιο ότι θα βρουν το μονοπάτι που οδηγεί στο κρυμμένο σκουπιδάκι κάτω απ' τον καναπέ, στην πατημένη τσίχλα στο πεζοδρόμια, στα σκουπίδια της κουζίνας, στα σκουπίδια του μπάνιου, στα σκουπίδια της γειτονιάς. 

Βάζουμε στοίχημα ότι αν μπορούσαν να βρουν τη διεύθυνση του κοντινότερου βοθρατζή θα πέρναγαν ευχαρίστως μια βολτίτσα...

4. Καλώδια - Πρίζες και ό,τι είναι επικίνδυνο

Πώς γίνεται να έχεις πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να κάνεις το σπίτι σου ένα όμορφο καταφύγιο στο οποίο θα μεγαλώσει το παιδάκι σου με ασφάλεια και παρ' όλ' αυτά εκείνο να βρίσκει τον τρόπο να ξετρυπώσει καλώδια, πολύπριζα και άλλες τρομακτικά αντικείμενα; 

Είναι λες και τα νήπια έχουν συνωμοτήσει για να μας κοψοχολιάζουν παίζοντας στα πιο επικίνδυνα μέρη και με τα πιο ακατάλληλα αντικείμενα!

5. Νερό: Το αγαπημένο τους παιχνίδι χειμώνα-καλοκαίρι

Θες επειδή το ανθρώπινο είδος προήλθε από αμφίβιους οργανισμούς, θες επειδή οι άνθρωποι περνάμε τους πρώτους εννέα μήνες της δημιουργίας μας στο νερό, τα παιδιά λατρεύουν το νερό και φροντίζουν να γίνουν μούσκεμα ακόμα και όταν έξω έχει -2!

6. Το φαγητό και το νερό του κατοικιδίου

Δεν έχουμε δοκιμάσει τροφή για σκύλους ή κονσέρβα για γάτες, αλλά θα μπορούσε να ορκιστούμε ενώπιον δικαστηρίου ότι αποκλείεται να είναι νοστιμότερα από τη φρουτόκρεμα ή την κρεμούλα που με αγάπη ετοιμάζουμε για τα παιδιά! 

Για λόγους μυστηριώδεις, τα νήπια μοιάζουν να έχουν τις ίδιες διατροφικές προτιμήσεις με τα κατοικίδιά μας, αφού πού τα χάνεις πού τα βρίσκεις όλο γύρω απ' τα πιατάκια τους περιφέρονται και... τσιμπολογούν!

7. Το πλυντήριο / τον φούρνο / τις κατσαρόλες
Μήπως φταίει που οι μαμάδες ασχολούνται κάθε τρεις και λίγο με τα της φασίνας και του νοικοκυριού; Δεν μπορούμε να συλλάβουμε για ποιον παρανοϊκό λόγο τα μωρά τρέφουν τέτοιο άσβεστο πάθος για τις ηλεκτρικές συσκευές και τα οικιακά σκεύη.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, με την πρώτη ευκαιρία θα τσακώσουν με τα παχουλά χεράκια τους την πρώτη κατσαρόλα που θα βρεθεί στο δρόμο τους και θα παίξουν λίγα κρουστά για να περάσετε όλοι όμορφα (και ήσυχα!).

8. Κάθε τι ακριβό!
Πήρατε ένα -και μοναδικό για φέτος- ακριβό φόρεμα; Ο νόμος του Μέρφι για τις μαμάδες το λέει καθαρά: το μωράκι σας θα το λερώσει παίζοντας.
Ο καλός σας πήρε καινούριο tablet μετά από οικονομίες; Όλο και κάποιο ραγισματάκι θα αποκτήσει στην οθόνη. Αγαπάτε όσο τίποτα το βάζο-κειμήλιο της προγιαγιάς σας της Μικρασιατισσας; Το ίδιο και ο μπέμπης σας!
Γενικά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ο μικρός καταστροφέας θα τα καταφέρει να τα κάνει άνω-κάτω. Όμως, χαλάλι του! Τουλάχιστον έτσι, φτιάχνει όμορφες αναμνήσεις!
mama365