Sunday 17 July 2016

Kάθε βράδυ οι ίδιες ανασφάλειες…
Κάθε βράδυ οι ίδιες προσευχές!

Κάθομαι και χαζεύω τα παιδιά μου να κοιμούνται στο πλάι μου και αναλογίζομαι αν σήμερα υπήρξα αρκετά καλή μαμά για εκείνα… 
Αν τους έμαθα κάτι, αν τους προσέφερα την αγκαλιά, τα χάδια και τη στοργή μου απλόχερα… όπως τους χρειάζεται… Αν τους δίδαξα κάτι νέο, αν υπήρξα δίκαιη ή άδικη μαζί τους… Αν θα μπορούσα να γύριζα τον χρόνο πίσω, θα άλλαζα κάτι;
Κάθε βράδυ οι ίδιες σκέψεις…Κάθε βράδυ οι ίδιες ανησυχίες…Οι ίδιες ανασφάλειες…Κάθε βράδυ οι ίδιες προσευχές…
Να γίνω η μαμά που τους αξίζει… Η μαμά που αξίζει κάθε παιδί να έχει… Η μαμά που θέλω να έχουν σαν παράδειγμα…
Και η αλήθεια είναι πως νιώθω ότι απέχω… Μίλια μακριά από αυτό που θα ήθελα να είμαι… Από αυτό που πάντα φανταζόμουν ότι θα είμαι… Ωστόσο ναι!! Σε ό,τι είπα «αποκλείεται», όλα μου επέστρεψαν σε συσκευασία δώρου με συνοδευτική καρτούλα που έγραφε «άσε τις μεγάλες τις κουβέντες για τους μεγάλους ανθρώπους…»
Πράγματι… Είναι αλλιώς το να παίζεις ποδόσφαιρο, με το απλά να το χαζεύεις τρώγοντας πίτσα μπροστά στην τηλεόραση… Κάπως έτσι και με την μητρότητα και πως την έκρινα πριν γίνω η ίδια μητέρα… Πόσα «αποκλείεται» αναίρεσα και πόσα «θα» κατήργησα πριν καν τα εφαρμόσω… Πόσες κριτικές που έκανα ασύστολα, μου έρχονται και με χτυπάν κατακέφαλα, δείχνοντας με και Γελώντας μου στα μούτρα… Πόσο κλισέ αυτή η διαφορά της θεωρίας από την πράξη…

Ω ναι!!! Παραδέχομαι πως…
Είμαι μια μαμά που θα έδινε το μισό της βασίλειο για ένα ολόκληρο βράδυ ύπνου…
Μια μαμά που παλεύει να κρύψει τα ασιδέρωτα και τον σχεδόν μόνιμα γεμάτο με άπλυτα πιάτα νεροχύτη της …
Είμαι μια μαμά που μπορεί πολλές φορές να φωνάξει χωρίς κάποιον σπουδαίο λόγο…
Μια μαμά που την έχουν δει τα παιδιά της να κλαίει από τα νεύρα της, ανήμπορη να κάνει οτιδήποτε άλλο…
Είμαι μια μαμά που έχει κοιμηθεί όρθια και το 16 μηνών ταλιμπανακι της ήταν όρθιο πάνω στο τραπέζι και αποπειράθηκε να πετάξει μέχρι τον πάγκο της κουζίνας … Ευτυχώς τον πρόλαβα στον αέρα λίγο πριν πέσει… Τι ένστικτο κι αυτό το μητρικό!!..Είμαι μια μαμά που δεν μου φτάνει το εικοσιτετράωρο ούτε για δείγμα…
Μια μαμά που παλεύει να αποδεχτεί το γεγονός ότι για καιρό ακόμη θα κάνω δρασκελιές πάνω από τα παιχνίδια των παιδιών μου, για να φτάσω στην άκρη του καναπέ…

Νομίζω πως είναι αμέτρητα αυτά που θα μπορούσα να γράψω…
Όμως….
Θα ήθελα να μπορούσα να κλέψω λίγο χρώμα από τον κόσμο των παιδιών μου και να το αφήσω να χρωματίσει έστω και λίγο τον κόσμο τον δικό μας… Τον κόσμο των μεγάλων…
Λίγο από το χρώμα εκείνο που τα κάνει όλα απλά και όλα τα λύνει με ένα ναι ή με ένα όχι… Που όλα τα αποφασίζει με γνώμονα το ένστικτο και διόλου τη λογική…
Θα ήθελα να μπορούσα να κλέψω λίγο από το φως και την αισιοδοξία των παιδιών μου... Ότι να ‘ναι!! Όλα μπορούν να αλλάξουν αρκεί να το θες και καθόλου σημασία δεν έχει κανείς άλλος πάρα μόνον εσύ… Γιατί εσύ είσαι το κέντρο όλου του κόσμου και άμα θες όλα τα μπορείς…

Θα ήθελα να μπορούσα να κλέψω λίγο από το ένστικτο τους, που ακόμη η λογική δεν το έχει καταστείλει, και να βάλω για λίγο μονάχα, την ίδια αυτή τη λογική στο πλάι… Και λίγο μονάχα να αφεθώ σε μια αγκαλιά που θα νιώθω ζεστασιά και ασφάλεια… Σε μια αγκαλιά που τίποτα δεν θα είναι ικανό να με ακουμπήσει… Σε μια αγκαλιά που μυρίζει κάτι από θεό για ‘μένα …
Θα ήθελα να μπορούσα να δω για λίγο με τα μάτια τους… Να τρυπώσω για λίγο στο μυαλό τους… Να άγγιζα με τις αισθήσεις τους…
Θα ήθελα για λίγο στον κόσμο τους να μπω για να καταλάβω…
Γιατί θαρρώ πως τα παιδιά δεν έρχονται μόνο για να μάθουν από εμάς, μα για να μάθουμε κι εμείς… Με την ίδια αναλογία… Όσο εξελίσσονται εκείνα, άλλη τόση δουλειά θα έπρεπε να γίνεται και με εμάς και την εξέλιξη του μέσα μας …


Πόση από δαύτη γίνεται όμως τελικά ;;
Κάθε βράδυ οι ίδιες σκέψεις…
Κάθε βράδυ οι ίδιες ανασφάλειες…
Κάθε βράδυ οι ίδιες προσευχές…

Για το babyradio: Αύρα Φούκου

Έ, εσείς μαμάδες, τα καταφέρνετε μια χαρά!
And if your kids love you, then you’re doing a good job.

Έ, εσείς. Εσείς που έχετε ένα νήπιο να κρέμεται από πάνω σας ενώ προσπαθείτε να σκουπίσετε το φαγητό του από πάνω της. 
Εσείς, που έχετε τελειοποιήσει το δίλεπτο μπάνιο. 
Εσείς, που κάθεστε στο τραπέζι και μαλώνετε με τα παιδιά σας για να κάνουν τις εργασίες τους. 
Εσείς, που είστε τόσο εξαντλημένες στο τέλος της μέρας που δεν θέλετε να τα ξαναπεράσετε όλα αυτά αύριο. 
Θέλω να σας πω κάτι.Τα καταφέρνετε μια χαρά.
You’re Doing a Good Job
Επιτρέψτε μου να το ξαναπώ. Τα καταφέρνετε μια χαρά.
Ξέρω ότι δεν το πιστεύετε, όταν το μωρό σας κλαίει και εσείς έχετε κάνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να σταματήσει, χωρίς αποτέλεσμα. Του τραγουδήσατε, το κουνήσατε, το βάλατε να ρευτεί, του αλλάξατε πάνα, το ταΐσατε και το μωρό δεν λέει να ηρεμήσει. Μπορεί να σκέφτεστε ότι κάτι δεν κάνετε καλά ως μαμάδες, γιατί αν τα κάνατε όλα καλά, το μωρό θα χαμογελούσε και θα έβγαζε χαρούμενες φωνούλες. 
Επιτρέψτε μου όμως να σας πω ότι τα καταφέρνετε μια χαρά. Αφιερώνετε όλο σας το χρόνο και την ενέργειά σας για να κάνετε όλα όσα πιστεύετε ότι θα κάνουν το μωρό σας χαρούμενο και αυτό είναι αξιέπαινο.

Μπορεί να φαίνεται ότι δεν τα καταφέρνετε, 
όταν οι μέρες σας είναι γεμάτες με νευρικά ξεσπάσματα του παιδιού, με ουρλιαχτά, με παρεξηγήσεις, με προσπάθειες να ζυγίσετε τα υπέρ και τα κατά ανάμεσα στο να φτιάξετε ακόμη ένα παζλ με το 3χρονο παιδί σας ή να φύγετε αμέσως από το σπίτι ουρλιάζοντας. Ετοιμάζετε το αγαπημένο τους φαγητό και σας λένε ότι είναι αηδία. Τους λέτε ότι είναι ώρα για παιχνίδι και αυτά δεν θέλουν να κάνουν τίποτα μαζί σας. Προσπαθείτε να κάνετε μερικές δουλειές του σπιτιού και ξαφνικά βρίσκονται ανάμεσα στα πόδια σας. 
Είναι πολύ δύσκολο. Θέλετε να βάλετε τα κλάματα. Δεν πειράζει, γιατί τα καταφέρνετε μια χαρά.
Σε εσάς μαμάδες με παιδιά σχολικής ηλικίας και που παλεύουν να μάθουν στα παιδιά το σωστό και το λάθος και να τους μάθετε τις κοινωνικές δεξιότητες, τη φιλία και την ειλικρίνεια και τη σωστή συμπεριφορά, τα καταφέρνετε μια χαρά! Κάθε μέρα πρέπει να αφήσετε τα παιδιά σας να βγουν στον πραγματικό κόσμο και απλώς ελπίζετε και προσεύχεστε ότι θα πάρουν τις σωστές αποφάσεις. Ότι θα επιλέξουν να είναι ευγενικά. Ότι θα επιλέξουν να σέβονται. Ότι θα επιλέξουν να είναι γενναιόδωρα. Τα βλέπετε να ορμάνε προς το προαύλιο του σχολείου – το απόλυτο άγνωστο – και το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να εύχεστε είναι να είναι αρκετά όσα κάνετε.
Και είναι αρκετά, πιστέψτε με.Κανείς μας δεν είναι τέλειος. Όλοι έχουμε ελαττώματα. 
Εγώ φωνάζω πολύ στα παιδιά μου. Δεν περνάω αρκετό ποιοτικό χρόνο μαζί τους. Τα αφήνω να περνάνε πολλές ώρες μπροστά στην τηλεόραση και να τρώνε πολλά σνακς. Μπορεί να έχετε και εσείς τα ίδια προβλήματα ή μπορεί τα δικά σας να είναι διαφορετικά.
Όπως και να έχει, αυτά είναι μικροπράγματα. Ξέρω ότι όλο αυτό σας φαίνεται τεράστιο τώρα που το παιδί σας έχει αποστηθίσει όλα τα επεισόδια από το αγαπημένο του παιδικό, αλλά σε σχέση με τα πραγματικά σημαντικά πράγματα, είναι ασήμαντο.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι τα μεγάλα πράγματα και το σημαντικότερο είναι ότι τα παιδιά σας ξέρουν ότι σας αγαπάνε. 
Μπορεί να μη το λένε. 
Μπορεί να είναι νευριασμένα μαζί σας για άπειρους λόγους. 
Σας αγαπάνε όμως. Σας αγαπάνε γιατί τα φιλάτε για καληνύχτα. Σας αγαπάνε γιατί τους παίρνετε ένα καινούριο παιχνίδι όταν είναι άρρωστα. Σας αγαπάνε γιατί βάζετε να παίξει το αγαπημένο τους τραγούδι 712 φορές συνεχόμενα. Σας αγαπάνε γιατί πλένετε το αγαπημένο τους μπλουζάκι. Σας αγαπάνε γιατί πάντα θυμάστε εκείνο το αστείο πράγμα που έκαναν την προηγούμενη βδομάδα. Σας αγαπάνε γιατί τα φροντίζετε.
Και αν τα παιδιά σας σας αγαπάνε, τότε τα καταφέρνετε μια χαρά.
Ξέρω ότι αυτό δεν πρόκειται να διώξει τις τύψεις σας. Ξέρω ότι δεν πρόκειται να σκουπίσει τα δάκρυα της κούρασης. Όμως ελπίζω ότι, έστω και για ένα δευτερόλεπτο, θα αφήσετε αυτές τις λέξεις να μπουν στην καρδιά σας και να σας προσφέρουν μία στιγμή χαράς μέσα στη χαοτική σας μέρα.

Τα καταφέρνετε μια χαρά!

huffingtonpost.com
Μετάφραση για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή

Τα νήπια κάνουν την ζωή μας πιο κουραστική
αλλά καλύτερη!

Η ζωή είναι καλύτερη με ένα νήπιο 
και αυτοί οι 10 λόγοι το αποδεικνύουν.

Τα νήπια μπορούν να σε εξουθενώσουν. Σε αντίθεση με ένα μωρό που είναι, όπως λέμε, «μαμ, κακά και νάνι», το νήπια είναι υπερκινητικά, λερώνονται, κάνουν φασαρία, σε κατακλύζουν με ερωτήσεις και, φυσικά, κάνουν την ζωή σου καλύτερη. Πιο κουραστική, αλλά καλύτερη. 

Δεν μας πιστεύετε; Ακολουθούν 10 λόγοι!
1. Βλέπουν πράγματα που εσύ δεν βλέπεις. Τα πάντα γύρω τους κινούν την περιέργεια. Χωρίς το νήπιο δεν θα έβλεπες το λουλούδι που φυτρώνει στο τσιμέντο και την πεταλούδα που κόβει βόλτες στο μπαλκόνι.
2. Σε αναγκάζουν να κάνεις διάλειμμα. Το παιδί παίζει ή βλέπει cartoonsκαι εσύ είσαι κολλημένη στον υπολογιστή. Πρέπει, όμως, να σηκωθείς και να συνεχίσεις την ημέρα σου και το μικρό σου θα σε αναγκάσει θέλεις δεν θέλεις να βγεις από τον ψηφιακό κόσμο.
3. Προσφέρουν αγκαλιές. Θυμάσαι την στιγμή εκείνη που σκαρφάλωσε στην ποδιά σου και σε πήρε αγκαλιά; Ναι, ήταν πριν μερικά λεπτά! Και σε μερικά λεπτά θα έρθει πάλι. Και, ειλικρινά, αυτή η αγκαλιά έχει την μαγική δύναμη να κάνει τα πάντα να φαντάζουν υπέροχα!
4. Δεν κρατούν κακία. Μπορεί να μην του πήρες παγωτό ή να μη το άφησες να δει ένα ακόμα κινούμενο σχέδιο στην τηλεόραση αλλά σε δέκα λεπτά θα το έχει ξεχάσει και θα έρθει πάλι κοντά σου για αγκαλιές και φιλιά.
5. Διδάσκουν υπομονή. Εσύ μπορεί να βιάζεσαι αλλά το νήπιο θα απολαύσει κάθε στιγμή. Θα σε αναγκάσει να σταματήσεις για να δεις την φωλιά των χελιδονιών πάνω στο δέντρο, την πέτρα που μοιάζει με κουνελάκι, το φύλλο που το παίρνει ο αέρας και το σύννεφο που μοιάζει με καράβι.
6. Είναι χαριτωμένα. Τα αξιαγάπητα χαμόγελα, τα μπερδέματα της γλώσσας, τα νυσταγμένα μουτράκια… όλα είναι τόσο υπέροχα που σου φτιάχνουν την μέρα και την νύχτα.
7. Δεν μισούν κανέναν και τίποτα (πέρα από τον ύπνο τουλάχιστον). Κάθε νέο πρόσωπο που γνωρίζουν αποτελεί αυτόματα ευκαιρία για παιχνίδι. Τα νήπια είναι υπεράνω εθνικότητας, γλώσσας, χρώματος, σεξουαλικού προσανατολισμού και έχουν πολλά να διδάξουν τους ενήλικες εναντίον του ρατσισμού.
8. Σε αναγκάζουν να ρίξεις τους ρυθμούς. Είναι πιο εύκολο και πιο γρήγορο να το ντύσεις, να το κάνεις μπάνιο, να καθαρίσεις το σπίτι μόνη κοκ. Κι όμως ρίχνεις τους ρυθμούς για να το διδάξεις πράγματα.
9. Τίποτα δεν είναι προβλέψιμο. Υπολογίζεις να φύγετε από το σπίτι στις 8; Σε γελάσανε! Το νήπιο έχει τα δικά του σχέδια και αυτό δεν είναι πάντα κακό. Το να βγαίνεις από το πρόγραμμα είναι πολλές φορές μια περιπέτεια που αξίζει να ζήσεις.
10. Αγαπούν δίχως όρους. Μπορεί σήμερα τα μαλλιά σου να μην στρώνουν, μπορεί να έχεις βγάλει ένα σπυράκι ή να νιώθεις φουσκωμένη, μπορεί να έχεις να κάνεις μπάνιο μέρες ή να μην έχεις βαφτεί… Τίποτα απ’ όλα αυτά, όμως, δεν μετράει για ένα νήπιο. Σε αγαπάει άνευ όρων. Είσαι η μαμά του!

Το αλάτι της γης και το φως του κόσμου

13 «Εσείς είστε το αλάτι της γης. Αν όμως το αλάτι αλλοιωθεί, με τι θα ξαναγίνει αλμυρό; Σε τίποτα δεν αξίζει πια παρά μόνο, αφού πεταχτεί έξω, να καταπατιέται από τους ανθρώπους. 
14 Εσείς είστε το φως του κόσμου. Δε δύναται πόλη να κρυφτεί, όταν βρίσκεται πάνω σε όρος. 
15 Ούτε ανάβουν λύχνο και τον θέτουν κάτω από το μόδι, αλλά πάνω στο λυχνοστάτη και έτσι λάμπει σε όλους όσοι είναι μέσα στην οικία. 
16 Έτσι ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς» (Μτ 5,13-16).
50 καλὸν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας ἄναλον γένηται, ἐν τίνι αὐτὸ ἀρτύσετε; ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς ἅλας καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις (Μκ 9,50).
34 Καλὸν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ καὶ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἀρτυθήσεται; 35 οὔτε εἰς γῆν οὔτε εἰς κοπρίαν εὔθετόν ἐστιν· ἔξω βάλλουσιν αὐτό. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω (Λκ 14,34-35).

Ερμηνεία από τον π. Μεταλληνό στη Βασιλεία των Ουρανών

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki