Ο μαγεμένος καθρέφτης — Παραμύθι για μικρά και μεγάλα παιδιά

Ήταν μια φορά και έναν καιρό ένα όμορφο ξωτικό που ζούσε με τον πατέρα και την μητριά του. Ο πατέρας του ήταν καλόκαρδος, η μητριά του όμως ήταν μία πανούργα κακιά μάγισσα.

Όποτε λοιπόν το ξωτικό αναρωτιόταν αν είναι όμορφο, η μητριά του του έλεγε δες στον καθρέφτη και πάντα έβλεπε ένα κακάσχημο είδωλο.

Κάθε μέρα προσπαθούσε, φτιαχνόταν, έβαζε τα πιο όμορφα ρούχα που μπορούσε, μα πάντα ο καθρέφτης το έδειχνε άσχημο και καχεκτικό. Κάποια στιγμή απελπίστηκε, πήγε στο δάσος, μακριά από το σπίτι του και έβαλε τα κλάματα. Τότε το είδε η καλή νεράιδα του δάσους και του είπε:
— Γιατί ένα τόσο όμορφο ξωτικό κάθεται εδώ μόνο του και κλαίει;
— Δεν είμαι όμορφο, ότι και να κάνω είμαι άσχημο και οι άλλοι είναι πιο όμορφοι από μένα..
— Μα πώς μπορείς να το λες αυτό; Είσαι όμορφο, πανέμορφο!
— Έτσι το λες για να με παρηγορήσεις, αφού στον καθρέφτη φαίνομαι άσχημος
— Έχω και εγώ έναν καθρέφτη εδώ, για κοίτα λίγο
— Σου λέω δ.. Ε; Μα; Π-Πώς είναι δυνατόν; Είναι ότι πιο όμορφο έχω δει!
— Δεν είναι όλοι οι καθρέφτες καθαροί, υπάρχουν κάποιοι μαγεμένοι από την ασχήμια της ψυχής των άλλων, που όσο και αν του κοιτάζεις, ασχήμια θα βλέπεις.
Το ξωτικό ευχαρίστησε την καλή νεράιδα, πήγε, πήρε τον πατέρα του και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

Ηθικό δίδαγμα: Εκεί έξω υπάρχουν υπάρχουν αρκετοί χαλασμένοι καθρέπτες, αλλάξτε τους όσο είναι καιρός!
Καληνύχτα σε όλους!

Φαεινή ιδέα από τον Hengeo

Ανθεί το δουλεμπόριο στον 21ο αιώνα

Η τεχνολογική πρόοδος του ανθρώπου, η οικονομική του ανάπτυξη και η διάχυση της γνώσης δεν έχει ακόμη ως αποτέλεσμα την εξάλειψη μίας εκ των πιο αρχαίων μορφών καταπίεσης: της δουλείας.

Αν και η σύγχρονη αντίληψη του ανθρώπου φαίνεται να τη θεωρεί ως μη αποδεκτή, εν τούτοις, το δουλεμπόριο συνεχίζει να αποτελεί καθημερινή πρακτική και μέσο πλουτισμού.

Παρά το γεγονός ότι στο σύγχρονο άνθρωπο φαντάζει αδύνατο να διατηρεί στην αποθήκη του... αλυσοδεμένους υπηρέτες, στρέφει με ευκολία το βλέμμα μακριά από την παιδική εκμετάλλευση που γνωρίζει ότι συμβαίνει, χαζεύει για λίγο στις ειδήσεις τα πλοιάρια της ελπίδας των μεταναστών που βουλιάζουν στο λαθραίο τους ταξίδι και απολαμβάνει τις υπηρεσίες καλλίπυγων κοριτσιών από το ανατολικό μπλοκ. Δίχως να εξετάζεται η ελευθερία του δυτικού ανθρώπου στην θεωρητική της διάσταση, υπάρχουν γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας και καταδεικνύουν επί του πρακτέου ότι ζούμε σε έναν ανελεύθερο κόσμο.

Γιατί αν στην «γειτονιά» μας υπάρχει ένας δυνάστης, τότε η «γειτονιά» μας δεν είναι ελεύθερη, όσο ελεύθεροι και αν είμαστε εμείς. Και αν κατ' επέκταση, θεωρούμε ότι η ελευθερία είναι ατομικό ζήτημα και δεν αποτελεί συλλογικό αγαθό, τότε παύει να έχει την έννοια που της προσδίδουν διανοούμενοι, λογοτέχνες, ποιητές, ακόμη και αυτός ο Διονύσιος Σολωμός.

Η πληθυσμιακή έκρηξη σε κράτη της αφρικανικής και της ασιατικής ηπείρου σε συνδυασμό με τα διεφθαρμένα καθεστώτα και την άνεση μετακίνησης των εργοστάσιων των πολυεθνικών εταιρειών δημιουργούν ένα περιβάλλον ευνοϊκό για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του δικτυακού τόπου «antislavery.org», το γεγονός ότι ένας σκλάβος του 1850 στον Αμερικάνικο Νότο κόστιζε 40.000 $ και σήμερα το κόστος του αντιστοιχεί σε 90$, ως στοιχείο, φανερώνει ότι απαιτείται επαγρύπνηση για το οικονομικό δέλεαρ που προσφέρει. Ο βίος και η εργασία των ανθρώπων που καλλιεργούν κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού, που εξάγουν από τη γη κάρβουνο στη Βραζιλία και την Κίνα, που υφαίνουν χαλιά στην Ινδία, απαιτεί γνώση, συνολική γνώση για τα όσα συμβαίνουν και το πώς συμβαίνουν στα σημεία του πλανήτη.

Σύμφωνα με στοιχεία της Unesco, περισσότεροι από 12.000.000 άνθρωποι στον πλανήτη ζουν υπό συνθήκες σκλαβιάς. Η αναπτυγμένη Ευρώπη δέχεται την εισροή γυναικών από τα ανατολικά κράτη της ηπείρου, οι οποίες μεταφέρονται και ζουν σε συνθήκες δουλείας. Στο Ισραήλ εισάγονται 3.000 γυναίκες ετησίως και εκπορνεύονται. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2004, στη Βραζιλία υπάρχουν 25.000 σύγχρονοι σκλάβοι.

Η απόσταση ανάμεσα σε εμάς και τους εξαθλιωμένους του σήμερα είναι πολύ μικρότερη από αυτήν που γίνεται αντιληπτή. Η απόσταση ασφαλείας που πλανά έχει δύο χαρακτηριστικά: πρώτα, στέκεται ως βιτρίνα μπροστά από τα κεκτημένα, αυτά που έχουν αποκτηθεί με αίμα και αγώνες, παρά το γεγονός ότι η Ιστορία διδάσκει ότι αυτά απειλούνται διαρκώς και πολύ εύκολα, ιδίως σε εποχές αναταραχής, μπορεί να χαθούν.

Κατά δεύτερο λόγο, η μεταφορά της γνώσης για τα όσα δεινά συμβαίνουν γύρω μας γίνεται μέσα από απεσταλμένους, από τα ρεπορτάζ της τηλεόρασης, από τις άψυχες λέξεις ενός κειμένου και έτσι η ψευδαίσθηση της απόστασης φέρει τον εφησυχασμό. Αναμφίβολα, γίνεται πολύ εύκολα αντιληπτό το πόσο διαφορετικά θα βίωνε κάποιος τη γνώση της εκμετάλλευσης αν βρισκόταν εκεί που συντελείται και την παρακολουθούσε, τη δεχόταν ή την ασκούσε.

Σταθμοί την ιστορία της δουλείας

• 6.800 π.Χ.: Η πρώτη μεγάλη πόλη αναπτύσσεται στη Μεσοποταμία. Οι πρώτες πολεμικές συγκρούσεις φέρουν μαζί τους και τους ηττημένους ως σκλάβους.
• Το 2.575 π.Χ. οι Αιγύπτιοι κάνουν επιδρομές στα γειτονικά εδάφη και συλλέγουν σκλάβους.
• Η δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας είχε 30.000 σκλάβους στα ορυχεία της που της επέτρεπαν να πλουτίζει και να φιλοσοφεί. Το ίδιο μονοπάτι ακολούθησαν και οι δυνάμεις της εποχής.
• Εκτιμήσεις αναφέρουν ότι ο μισός πληθυσμός της Ρώμης αποτελούνταν από δούλους.
• Το 1.000 μ.Χ. η δουλεία αποτελούσε σημαντικό κομμάτι της οικονομίας της Μ. Βρετανίας.
• Το 1550 η ζωγραφική της Αναγέννησης αποτυπώνει τους ανθρώπους της εποχής με τους δούλους τους.
• Το 1781 ο Ρωμαιος αυτοκράτορας Ιωσήφ ΙΙ καταργεί το θεσμό των δουλοπάροικων στην περιοχή του Αψβούργου.
• Στις 26 Αυγούστου 1789, κατά τη Γαλλική Επανάσταση, η Εθνική Συνέλευση υιοθετεί τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, βασισμένη στις ιδέες του Γάλλου φιλόσοφου Ζαν Ζακ Ρουσό. Στο πρώτο από τα 17 άρθρα του αναφέρεται: «Οι άνθρωποι γεννιούνται και παραμένουν ελεύθεροι και έχουν ίσα δικαιώματα».
• Το 1803 η Δανία γίνεται η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα της Ευρώπης που απαγορεύει το εμπόριο σκλάβων από την Αφρική.
• Το 1807 το Βρετανικό Κοινοβούλιο νομοθετεί την απαγόρευση μεταφοράς σκλάβων από βρετανικά πλοία. Τα ακόλουθα χρόνια, ακολουθούν και άλλα ευρωπαϊκά κράτη.
• Το 1833 η Βρετανία καταργεί το θεσμό της δουλείας και στις αποικίες της.
• Το 1861 ο Τσάρος της Ρωσίας, Αλέξανδρος ΙΙ απελευθερώνει 50.000.000 δουλοπάροικους.
• Το 1863 στις ΗΠΑ ο Πρόεδρος Τζορτζ Λίνκολν νομοθετεί την απελευθέρωση των σκλάβων.
• Το 1863 ο Χρυσός Νόμος απελευθερώνει 725.000 σκλάβους στη Βραζιλία.
• Στις 4 Μαΐου 1910 υπογράφεται στο Παρίσι η Διεθνής Συνθήκη για τον τερματισμό του εμπορίου λευκής σάρκας. Σύμφωνα με αυτήν, απαγορεύεται η εκπόρνευση ανήλικων γυναικών.
• Το 1918 η βρετανική κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ υπολογίζει ότι τα περισσότερα νοικοκυριά που διαθέτουν την οικονομική άνεση, διατηρούν ένα ανήλικο παιδί ως οικιακό δούλο. Το 1923 νομοθετεί την απαγόρευση της αγοραπωλησίας ανήλικων δούλων.
• Το 1926 η Κοινωνία των Εθνών εγκρίνει τη Συνθήκη κατά της Δουλείας. Σύμφωνα με αυτήν, δουλεία ορίζεται «η εξάσκηση σε ένα άτομο ενός ή όλων των δικαιωμάτων της ιδιοκτησίας».
• Το 1927 καταργείται η δουλεία στη Σιέρα Λεόνε.
• Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος επαναφέρει την πρακτική της δουλείας στη Γερμανία, την Ιαπωνία και σε άλλα κράτη.
• Το 1980 η δουλεία παραμένει ως ζήτημα στη Μαυριτανία παρά την κατάργηση του θεσμού για τέταρτη φορά.
• Το 1989, το Διεθνές Ισλαμιστικό Μέτωπο αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση του Σουδάν και κάνει στρατιωτικές επιδρομές συλλαμβάνοντας κατοίκους από χωριά στο νότιο μέρος της χώρας, αφαιρώντας τους την ελευθερία τους.

Σημαντικά στοιχεία για τη σύγχρονη δουλεία

• Δουλεία: Εξαναγκασμός σε έργο χωρίς πληρωμή με την απειλή σωματικής ή ψυχολογικής βίας και αδυναμία απελευθέρωσης.
• Εκτιμήσεις ανεβάζουν τον πιθανό αριθμό των δούλων σε 27.000.000 ανθρώπους.
• Η πλειοψηφία βρίσκεται στην Ασία και την Αφρική.
• Περισσότεροι από 14.500 σκλάβοι περνάνε τα σύνορα των ΗΠΑ κάθε χρόνο και διοχετεύονται σε περισσότερες από 90 πόλεις.
• Οι σκλάβοι εργάζονται σε χωράφια, οίκους ανοχής, εστιατόρια, ορυχεία, σπίτια, κ.α.
• Το μέσο κόστος ενός σκλάβου δεν ξεπερνά τα 90 δολάρια.
• Το κέρδος από το εμπόριο σάρκας στην Αφρική ξεπερνά τα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια.
• Περισσότεροι από 920.000 άνθρωποι είναι δούλοι στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
• Ένα στα δέκα παιδιά της Αϊτής ζει σε συνθήκες δουλείας.
• Περισσότεροι από 6.000 δούλοι ελευθερώθηκαν πρόσφατα στη Βραζιλία
• Σαράντα χιλιάδες γυναίκες μεταφέρονται κάθε χρόνο στην Ιαπωνία.

Πηγές:

• unesco.org
• antislavery.org
• www.freetheslaves.net
• www.kathimerini.gr

Ο πιο καλός φίλος του μωρού σας

Τι κοινό μπορεί να έχουν ένας μικρός πάνινος Μίκι Μάους, μια μαλακή κουβέρτα ή ένα χαριτωμένο αρκουδάκι; Είναι αποδέκτες αγάπης εκ μέρους του μωρού σας. Αν όχι και τα τρία, τουλάχιστον το ένα είναι ο καλύτερος φίλος του. Είναι αχώριστοι και πάνε μαζί παντού. Όταν πάει βόλτα με το καροτσάκι, την ώρα του φαγητού, μέσα στο μπάνιο ή στο κρεβάτι, το μωράκι σας δεν το αποχωρίζεται ούτε στιγμή: σέρνει μαζί του τον αγαπημένο φίλο ακόμη και όταν μπουσουλάει.

Έχει αποδειχθεί ότι τα παιδιά σε ποσοστό περισσότερο από 60% ξεχωρίζουν κάποιο αντικείμενο και δένονται μαζί του σε απίστευτο βαθμό. Το χρειάζονται για να ηρεμήσουν όταν είναι στενοχωρημένα ή θυμωμένα, τους κάνει παρέα όταν λείπουν η μαμά και ο μπαμπάς, τα βοηθά να αισθανθούν αγάπη και να την ανταποδώσουν, τα νανουρίζει γλυκά λίγο πριν κοιμηθούν αγκαλίτσα.

Το μωράκι σας θα εντοπίσει και θα διαλέξει το αγαπημένο του αντικείμενο πιθανότατα γύρω στο τέλος του πρώτου χρόνου. Στην ηλικία αυτή συνειδητοποιεί ότι είναι μια ύπαρξη ξεχωριστή, διαφορετική από τους γονείς του. Τα πρώτα βήματα προς την ανεξαρτησία, όμως, δημιουργούν αντιφατικά συναισθήματα και αντιδράσεις: από τη μια ο ενθουσιασμός για το καινούριο και τις προκλήσεις που το περιμένουν, από την άλλη ο φόβος για όσα δεν γνωρίζει. Επομένως, χρειάζεται έναν φίλο για να μοιραστεί μαζί του αυτή την "περιπέτεια" που είναι τα πρώτα βήματα στη ζωή. Παλαιότερα, οι παιδοψυχολόγοι υποστήριζαν ότι ένα παιδάκι που έδειχνε εξάρτηση από ένα αντικείμενο, αισθανόταν ότι του έλειπε η στοργή και η αγάπη των γονιών του και με αυτό τον τρόπο την αναπλήρωνε.

Σήμερα, οι ειδικοί πιστεύουν ότι η επιλογή ενός αντικειμένου-φίλου όχι μόνο δεν συνδέεται με έλλειψη τρυφερότητας, αλλά είναι και ένα στοιχείο θετικό, που παίζει σημαντικό ρόλο στη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και το κάνει να νιώθει πληρότητα. Ο καλύτερος φίλος του παιδιού σας έχει... μαγικές ιδιότητες και μια ξεχωριστή γοητεία. Μπορεί να διάλεξε έναν αρκούδο για φίλο του, γιατί το μαλακό, σχεδόν μεταξένιο τρίχωμά του του θυμίζει τα μαλλιά και το απαλό δέρμα της μανούλας. Εδώ έχει υπερισχύσει η αίσθηση της αφής. Μπορεί όμως η επιλογή του φίλου να γίνει και με βάση την όσφρηση. Πολλά παιδάκια τρίβουν την αγαπημένη τους κουβέρτα στη μυτούλα τους και το προσωπάκι τους γεμίζει από ευτυχία. Έχει πάνω της κάτι γνώριμο: τη δική τους μυρωδιά. Τελικά, το αγαπημένο αντικείμενο δημιουργεί στο μωράκι την εντύπωση ότι του προσφέρει τρυφερότητα και στοργή. Δεν είναι, βέβαια, της ίδιας ποιότητας και έντασης με την αγάπη που του δείχνουν οι γονείς του, ωστόσο μοιάζουν αρκετά και το κάνουν νιώθει σιγουριά. Η διαφορά είναι ότι το αντικείμενο-φίλος υποτάσσεται στον έλεγχό του, κάτι που δεν μπορεί να κάνει με τους γονείς του. Αν τύχει και το χάσει; Τότε η απελπισία και η γκρίνια θα κυριαρχήσουν στη ζωή του (και τη δική σας) για τρεις, τέσσερις ημέρες, μέχρι να βρει κάτι άλλο που θα αντικαταστήσει επάξια την προηγούμενη αγάπη στην καρδιά και στη γλυκιά καθημερινότητά του. Πάντως, τα περισσότερα παιδιά αφήνουν στην άκρη το αγαπημένο τους αντικείμενο κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο και των πέντε χρόνων, μόλις αποκτήσουν καινούρια ενδιαφέροντα. Μέχρι τότε, όμως, φροντίστε το αντικείμενο που θα διαλέξει το μωράκι σας να του παρέχει ασφάλεια. Δεν πρέπει να έχει κουμπιά ή άλλα μικρά κομματάκια που μπορεί να ξεκολλήσουν και να καταλήξουν στο στόμα του με κίνδυνο να πνιγεί. Επίσης, ακριβώς επειδή θα το βάζει στο στόμα του δεν πρέπει να ξεβάφει. Δεν είναι άσχημη ιδέα να αγοράσετε δύο ή τρία πανομοιότυπα τέτοια αντικείμενα, για να μην έχετε "δράματα" αν χαθεί το ένα. Φροντίζετε να βρίσκεται πάντοτε κάπου πρόχειρο, για να μην το ψάχνετε σε όλο το σπίτι, με αποτέλεσμα να αρχίσει την γκρίνια το μωράκι σας. Κάντε και κάτι άλλο που θα σας φανεί χρήσιμο στην πορεία: πλένετε συχνά τον αρκούδο, την κουβερτούλα ή όποιο άλλο αγαπημένο αντικείμενο έχει το παιδί, και μάλιστα από την αρχή της χρήσης του. Έτσι, θα αποφύγετε την εξάρτησή του από τη μυρωδιά του αντικειμένου, καθώς, βέβαια, και τη συγκέντρωση μικροβίων που θα καταλήξουν στο στόμα του. Αν αντιδρά και δεν θέλει να το πλύνετε, κάντε το όσο θα κοιμάται. Προσπαθήστε να περιορίσετε τη χρήση του μέσα στο σπίτι -κατά προτίμηση, ας το έχει μόνο την ώρα του ύπνου. Ποτέ όμως μην αντιδράσετε αρνητικά και μην πιέσετε το παιδάκι σας να το αποχωριστεί. Και μην παραλείψετε να το παίρνετε μαζί σας σε όλες τις μετακινήσεις σας με το παιδί.

http://health.in.gr/baby