Thursday 28 February 2019

Η Οδύσσεια σε ένα υπέροχο τρισδιάστατο βίντεο Animation - The Odyssey is a 3D Animation movie

H Οδύσσεια είναι το δεύτερο μεγάλο ηρωικό έπος της αρχαίας ελληνικής γραμματείας μετά την Ιλιάδα, που γράφτηκε από τον Όμηρο.
The Odyssey is a 3D Animation movie that I made based on the Homer's poem. Directed, produced by me. Music is also created by me. In my channel you can find the version without the greek subtitles.
Η Οδύσσεια που αποτελείται από 12.110 στίχους, έναντι των 15.693 στίχων της Ιλιάδας, πραγματεύεται γενικά τον μεταπολεμικό νόστο αναδεικνύοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παλινοστούντες και ειδικότερα τον περιπετειώδη επαναπατρισμό του ήρωα του Τρωικού Πολέμου και βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα καθώς και το φόνο των μνηστήρων, οι οποίοι έχοντας εγκατασταθεί στο παλάτι του διεκδικούσαν μέσω της γυναίκας του Πηνελόπης τη βασιλεία.
Έτσι στην Οδύσσεια ο ηρωισμός δεν είναι εκείνος των πεδίων των μαχών αλλά ο καρτερικός αγώνας επιβίωσης και της επιτυχίας των μετά τον πόλεμο ειρηνικών σκοπών όπως της ανάπτυξης του εμπορίου, της ναυτιλίας και των νέων αποικισμών.
Αξιοσημείωτο είναι ότι αν και τα εξιστορούμενα γεγονότα του έπους καλύπτουν βάθος χρόνου μια δεκαετία ο ποιητής του έργου τα έχει εντάξει σε μόλις 41 ημέρες.

Την σκηνοθεσία, παραγωγή και μουσική επιμέλεια έκανε ο Στέλιος Πεφάνης της Step Animations

Απολαύστε το βίντεο

https://www.youtube.com/watch?v=7t6a9BTFD0A
newsone
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

“The box”: Μία υπέροχη ταινία μικρού μήκους για την ανάγκη της συντροφιάς

Το “The box” (Το κουτί) είναι μια γλυκιά ταινία μικρού μήκους για την ιστορία ανάμεσα στους ενοίκους ενός σπιτιού: ενός παππού και ενός μικρού ποντικιού. 
Ο ηλικιωμένος αρχικά θέλει να παγιδεύσει το ποντίκι για να το ξεφορτωθεί. 
Όταν καταφέρνει όμως να το εγκλωβίσει, τα πράγματα αλλάζουν και η επαφή τους εξελίσσεται διαφορετικά. 
Η ταινία ξεδιπλώνει την ανάγκη σύνδεσης με τα ζώα, αλλά και τη βαθιά ανάγκη που όλα τα όντα έχουμε για επικοινωνία και συντροφιά.
Εναλλακτική Δράση
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Wednesday 27 February 2019

ΕΦΕΤ: Ανακαλεί πιάτο μελαμίνης από τα Jumbo

Στην ανάκληση πιάτου μελαμίνης από την αγορά, προχωρά ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, από τον εργαστηριακό έλεγχο διαπιστώθηκε ότι το πιάτο είναι μη συμμορφούμενο με τις απαιτήσεις της νομοθεσίας, καθώς μετρήθηκε μετανάστευση μελαμίνης σε συγκεντρώσεις που υπερβαίνουν τα ανώτατα νομοθετικά όρια για τη χρήση της σε επαφή με τρόφιμα. 
Επομένως, προκύπτει ότι το πιάτο δεν έχει κατασκευαστεί σύμφωνα με τις ορθές πρακτικές κατασκευής και υπό τις κανονικές ή προβλεπόμενες συνθήκες χρησιμοποίησής του δύναται να προσβληθεί από το τρόφιμο και να μεταφέρει σε αυτό ουσίες που είναι ξένες προς τη φύση του, καθιστώντας έτσι δυνατό να προκληθεί τροποποίηση στη σύστασή του, αλλοίωση των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του και να τεθεί σε κίνδυνο η ανθρώπινη υγεία.


Ο ΕΦΕΤ ζήτησε από την επιχείρηση Jumbo, η οποία εισάγει και διακινεί το εν λόγω προϊόν, την άμεση ανάκληση /απόσυρση του συνόλου της συγκεκριμένης παρτίδας από την αγορά ενώ ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι σχετικοί έλεγχοι. 
Παράλληλα καλεί τους καταναλωτές που έχουν προμηθευτεί το συγκεκριμένο προϊόν να μην το χρησιμοποιούν.

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

“Scrambled”: Ένα υπέροχο animation για ... σκέψη

Πόσοι από εμάς ξεχνιόμαστε παίζοντας στα κινητά μας, αγνοώντας το περιβάλλον μας και προσπαθώντας να διασκεδάσουμε χωρίς να κουράσουμε το μυαλό μας;
Στο παρακάτω video, μια γυναίκα χάνει το μετρό στο οποίο βιάζεται να μπει για να πάει στη δουλειά της, και αφοσιώνεται σε ένα παιχνίδι στο κινητό της για να περάσει η ώρα. Κάτι μαγικό όμως συμβαίνει όσο περιμένει. 
Ένας χαμένος κύβος του Rubik την πλησιάζει, και την προκαλεί να παίξει μαζί του.
Το έξυπνο αυτό animation μας θυμίζει ότι λίγη παραπάνω υπομονή μπορεί να μας επιβραβεύσει, και ότι οι προκλήσεις που βάζουμε στο μυαλό μας μπορούν να γίνουν υπέροχες.
newsone.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μινωικός πολιτισμός

Ο μινωικός πολιτισμός που γεννήθηκε στην Κρήτη και εξαπλώθηκε στη Μεσόγειο προτού καταρρεύσει «μυστηριωδώς» ίσως «ενέπνευσε τον μύθο της χαμένης Ατλαντίδας», αναφέρει μεταξύ άλλων, το Νational Geographic στο εκτενές αφιέρωμα του με τίτλο «Η άνοδος και η πτώση των πανίσχυρων Μινωιτών». Ο Όμηρος εξαίρει στην «Οδύσσεια» ένα νησί που βρίσκεται «…μακριά στη σκοτεινή θάλασσα, μια πλούσια και πανέμορφη γαλαζοπράσινη γη, πυκνά κατοικημένη, με 90 πόλεις και πολλές διαφορετικές γλώσσες…»
Ο εκλεπτυσμένος αυτός τόπος δεν είναι απλά ένα τυχαίο σημείο στη Μεσόγειο. Ο Όμηρος περιγράφει με σαφήνεια την Κρήτη, το νοτιότερο από τα ελληνικά νησιά, γη στην οποία άνθισε ένας τους αρχαιότερους και λαμπρότερους πολιτισμούς της Ευρώπης.
Η Κρήτη κατοικήθηκε ήδη από τη Νεολιθική εποχή -ο πρώτος οικισμός στην Κνωσό χρονολογείται γύρω στο 7.000 π.Χ. Ο πολιτισμός που άκμασε στο νησί κατά τη διάρκεια της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την ανατολική  Μεσόγειο. Η επαφή με τους μεγάλους πολιτισμούς της Εγγύς Ανατολής και της Αιγύπτου οδήγησαν στην υιοθέτηση όχι μόνον συγκεκριμένων μεθόδων διοικητικής οργάνωσης, αλλά επίσης λατρευτικών πρακτικών και νέων καλλιτεχνικών τάσεων, υλικών και τεχνικών κατεργασίας. Η κυριαρχία της Κρήτης στις θάλασσες επηρέασε καθοριστικά, κυρίως μέσω της τέχνης και της αρχιτεκτονικής της, τον διάδοχο μυκηναϊκό πολιτισμό.
Οι χρονολογικές παράμετροι που ορίζουν την Μινωική περίοδο της εποχής του Χαλκού αφορούν κυρίως στο χρονικό διάστημα 3000 έως 1000 π.Χ.. με κυρίαρχα γεγονότα την οικοδόμηση της Κνωσού 1900 π.Χ., την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας (περίπου 1500 π.Χ.) και την καταστροφή της Κνωσού 1375 π.Χ. Στην Κρήτη άκμασαν περί τις 100 Μινωικές πόλεις.

Στον Λαβύρινθο του μύθου 
Ως γνωστόν, ο Μινωικός πολιτισμός πήρε το όνομά του από τον μυθικό βασιλέα της Κνωσού Μίνωα. Πολλοί είναι οι μύθοι που περιστρέφονται γύρω από τον Μίνωα, γιο του Δία και της φοινικικής καταγωγής, πριγκίπισσας Ευρώπης, κυρίως το αφήγημα που θέλει τον «πατέρα θεών και ανθρώπων» να μεταμορφώνεται σε λευκό ταύρο και να αρπάζει την Ευρώπη. Εξού και ο Μίνωας ως βασιλιάς της Κρήτης είχε σύμβουλο του τον ίδιον τον Δία. Στα χρόνια της βασιλείας του δημιούργησε μία μεγάλη ναυτική δύναμη και νίκησε την αντίπαλο πόλη της Αθήνας.
Μεταξύ των διαδεδομένων μύθων είναι και αυτός του Λαβύρινθου, της σύνθετης, περίτεχνης κατασκευής στην Κνωσό, που κατασκευάστηκε από τον Αθηναίο εφευρέτη - μηχανικό Δαίδαλο για τον Μίνωα, προκειμένου να απομονώσει τον Μινώταυρο, το πλάσμα που ήταν μισός άνθρωπος και μισός ταύρος. Σύμφωνα με τον μύθο οι Αθηναίοι έστελναν 7 νέους και 7 νέες κάθε χρόνο στον Λαβύρινθο. Σε κάθε περίπτωση, οι εν λόγω μύθοι δημιουργήθηκαν σε δεύτερο χρόνο, μετά την πτώση του Μινωικού πολιτισμού.
Ο Θουκυδίδης για τον Μίνωα
Πέραν της μυθολογίας, ο Θουκυδίδης (5ος αι. π.Χ) γράφει για τον Μίνωα, «αντιμετωπίζοντας» τον ως ιστορικό πρόσωπο, ότι ήταν «ο πρώτος στον οποίο η παράδοση αποδίδει την κατοχή στόλου».
Ο Θουκυδίδης περιγράφει τον Μίνωα ως κατακτητή, σημειώνοντας ότι επέκτεινε τα εδάφη της Κρήτης με την κατάκτηση των Κυκλάδων -τα 30 περίπου νησιά που είναι διασκορπισμένα στη θάλασσα του Αιγαίου, βόρεια της Κρήτης, όπως εξηγεί το δημοσίευμα- εκδιώκοντας τους Κάρες (σ.σ. οι οποίοι συνδέονται με τον Πρωτοκυκλαδικό πολιτισμό) και τοποθετώντας ως κυβερνήτες τους γιους του. Ο ιστορικός ισχυρίζεται επίσης ότι, προκειμένου να «προστατεύσει τα έσοδά του από τα νησιά, ο [Μίνωας] επιδίωξε, στον βαθμό που αυτό ήταν δυνατόν, να ‘καθαρίσει’ τη θάλασσα από τους πειρατές».
Η αντίληψη του Θουκυδίδη για την αρχαία Κρήτη ήταν αυτή μίας κυρίαρχης ναυτικής δύναμης, μίας «θαλασσοκρατορίας», άποψη που πιθανώς αντικατοπτρίζει τη δική του ανησυχία του για το ποιός «διαφέντευε» τη θάλασσα στον καιρό του, παρά την πραγματικότητα για την αρχαία Κρήτη, την οποία, οι σύγχρονοι ιστορικοί αντιμετωπίζουν ως μία δύναμη που ενδιαφερόταν περισσότερο για την εμπορική κυριαρχία της στη θάλασσα, παρά για τις κατακτήσεις.
Το μέγιστο της ακμής 
Το αφιέρωμα αναφέρεται στη συνέχεια στις ανασκαφές του Βρετανού Άρθουρ Έβανς (1900-1913 και 1922-1930) που αποκάλυψαν ολόκληρο το ανάκτορο της Κνωσού (σ.σ. παραλείποντας τις πρώτες ανασκαφές από τον Ηρακλειώτη Μίνωα Καλοκαιρινό το 1878), σημειώνοντας ότι, παρά τη σημασία που έχει η Κρήτη για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, η αρχαιολογική σκαπάνη ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα, μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα καταδεικνύουν ότι κατά την τρίτη χιλιετία π.Χ. η Κρήτη ήταν το κέντρο ενός εκτεταμένου δικτύου εμπορικών συναλλαγών χαλκού από τις Κυκλάδες και κασσίτερου από τη Μικρά Ασία. Στη δεύτερη χιλιετία π.Χ. ξεκινά η ανέγερση των υπέροχων ανακτόρων και η κατασκευή των μεγάλων αστικών οικισμών κοντά σε λιμάνια. Πρόκειται για την περίοδο που είναι γνωστή ως Νεοανακτορική (1700-1490 π.Χ.) και η οποία σηματοδοτεί τη φάση της μέγιστης ακμής του μινωικού πολιτισμού.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Κνωσού καλύπτει περισσότερα από 20.000 τετραγωνικά μέτρα. Η πόλη αναπτύχθηκε σε μεγάλη έκταση και ο πληθυσμός της υπολογίστηκε από τον Έβανς γύρω στις 80.000 κατοίκους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, πόλεις και ανάκτορα παρέμειναν ατείχιστα, επιβεβαιώνοντας τη λεγόμενη pax minoica. Η καθημερινή ζωή ήταν απλή αλλά άνετη. Η εγχώρια οικονομία βασιζόταν κυρίως, στην αμπελουργία και την ελαιοκαλλιέργεια.

Επιρροές 
Η πολιτική και πολιτιστική επιρροή των Μινωιτών δεν αποτυπώνεται μόνο στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, αλλά όπου έφτανε το εμπόριο των Κρητών. Η μόδα των Μινωιτών ήταν δημοφιλής στην ανατολική Μεσόγειο. Η κεραμική και τα υφάσματα τους είχαν εξελιχθεί σε σύμβολο κύρους. Η παρουσία των εμπόρων Μινωιτών «ανάγκασε» τις μακρινές νησιωτικές κοινότητες με τις οποίες διατηρούσαν οικονομικές συναλλαγές να υιοθετήσουν έως και τα συστήματα μέτρησης βάρους και μήκους των Κρητών. Ίσως, η πιο σαφής απόδειξη της επιρροής τους ήταν η επίδραση του μινωικού συστήματος γραφής στις γλώσσες μεταγενέστερων πολιτισμών.  Η Γραμμική Α (ανακαλύφθηκε από τον Έβανς) θεωρείται πρόγονος της Γραμμικής Β, η οποία είναι μυκηναϊκή. Το Ακρωτήρι της Θήρας αποτελεί επίσης, τεκμήριο των σχέσεων που διατηρούσε το νησί με τη Μινωική Κρήτη, καθώς οι ανασκαφές που ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1970, αποκάλυψαν εντυπωσιακές, ζωηρόχρωμες τοιχογραφίες, η τεχνοτροπία και η θεματική των οποίων παραπέμπουν είτε σε Μινωίτες, είτε σε ντόπιους καλλιτέχνες με βαθιές επιρροές από τον μινωικό πολιτισμό.

Από τις στάχτες στους Μυκηναίους
Ο Μινωικός πολιτισμός παρήκμασε στα τέλη του 15ου αι. π.Χ., ωστόσο, η ακριβής αιτία παραμένει άγνωστη. Η πιο αποδεκτή υπόθεση εργασίας συνδέεται με την κοσμογονική έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας και τους σεισμούς που κατέστρεψαν πόλεις οι οποίες βρίσκονταν κατά μήκος των μινωικών εμπορικών οδών, γεγονός που επέφερε δραματικές οικονομικές επιπτώσεις.
Η έκρηξη του ηφαιστείου δεν έπληξε άμεσα τη ζωή στη νήσο -που βρίσκεται σε απόσταση 70 μιλίων νοτίως της Θήρας- ωστόσο, οι καταστροφές ήταν μεγάλες. Οι συνέπειες της έκρηξης επηρέασαν γενιές ολόκληρες, ενώ η αρχαιολογική έρευνα αποκάλυψε στοιχεία εισβολής στα μέσα του 15ου αι. π.Χ. Ανάκτορα στην κεντρική και νότια Κρήτη καταστράφηκαν και οικισμοί εγκαταλείφθηκαν. Οι εισβολείς ανέτρεψαν την κυβέρνηση των Μινωιτών και πήραν τον έλεγχο της νήσου, γράφοντας τους τίτλους τέλους στην εποχή της κυριαρχίας των Κρητών.
Παρά το αιφνίδιο φινάλε, η επιρροή του Μινωικού πολιτισμού επιβίωσε. Η μινωική παράδοση παρέμεινε ζωντανή και μετά τις καταστροφές του 1500 π.Χ. Η κατάκτηση της Κνωσού από τους Μυκηναίους γύρω στο 1450 π.Χ. άνοιξε τον δρόμο για τη μετάδοση των λαμπρότερων κρητικών επιτευγμάτων στην ηπειρωτική Ελλάδα και έγραψε μια νέα σελίδα στην Ιστορία.

tvxs.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ξέρετε ποια είναι η ποινή για τους παιδεραστές,
ακόμα κι αν δεν τους αναγνωρίσουν κανένα ελαφρυντικό;

28 μήνες με αναστολή ... και καθάρισες!!
ααα ναι! και χρηματική ποινή 20 χιλιάδων ευρώ!!

Είσαι άνετος, λοιπόν, και μπορείς να αγοράζεις αγοράκια πεινασμένα, άρρωστα και να τα βιάζεις, να τα κακοποιείς, να βγάζεις επάνω τους όλα σου τα βίτσια και, σε περίπτωση που σε συλλάβουν, επιδεικνύεις το διπλωματικό σου διαβατήριο και καθαρίζεις... όσο σκληρός παιδεραστής κι αν είσαι...

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Tuesday 26 February 2019

"Smash and Grab": Για πάντα μαζί.
Ένα υπέροχο animation για τη φιλία

Σε κάποιο πολύ μακρινό, απροσδιόριστο σημείο του μέλλοντος μας, σε κάποιον γαλαξία αμέτρητα έτη φωτός μακριά, δύο ρομποτάκια είναι φυλακισμένα στο βρώμικο εργοτάξιο ενός τρένου. 
Δεμένα με αλυσίδες δεν μπορούν να τρέξουν να γλιτώσουν, ενώ παρακολουθούνται ένα κάτι κακιασμένα, άγρια μηχανάκια που βλέπουν τα πάντα και καραδοκούν με όπλα και σφαίρες.
Μέχρι τη στιγμή που αποφασίζουν ότι μαζί θα τα καταφέρουν να ελευθερωθούν. 
Το πιο γενναίο από τα δύο αναλαμβάνει δράση και με την πονηριά και το θάρρος τους καταφέρνει να απεγκλωβίσει το ίδιο και το φιλαράκι του, δείχνοντας τον δρόμο με ασφάλεια μέχρι την οροφή του τρένου.
Εκεί όμως οι φρουροί τους προλαβαίνουν και τους πυροβολούν με αποτέλεσμα το μικρό ρομποτάκι να χάσει το χεράκι του στην ανταλλαγή πυρών. 

Ένα ακόμα υπέροχο ταινιάκι μικρού μήκους, στα πλαίσια του νέου πρότζεκτ της Pixar με την ονομασία "SparkShortrs" έρχεται να αποτελέσει μία συγκινητική ωδή στην πιο τρυφερή μορφή της φιλίας. Αυτής που δεν σπάει, δεν κλονίζεται, δεν συμβιβάζεται, δεν επηρεάζεται, δεν χαλάει.

Το "Smash and Grab" είναι ένα υπέροχο animation για τους πιο πολύτιμους ανθρώπους στη ζωή μας. 
Τους καλύτερους μας φίλους που θα είναι εκεί ό,τι κι αν γίνει.
womantoc.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πρώτες βοήθειες σε ανακοπή - Δείτε ένα τραγούδι – βίντεο που γυρίστηκε στην Πάρο και σώζει ανθρώπινες ζωές!

Είναι φορές που τα πιο σοβαρά πράγματα λέγονται με τον πιο απλό τρόπο, όπως με ένα τραγούδι!

Την εξαιρετική αυτή ιδέα συνέλαβε η διασώστρια του ΕΚΑΒ κα. Σπυριδούλα Ζώβα για να επικοινωνήσει την άποψη ότι οι βασικές γνώσεις παροχής Πρώτων Βοηθειών και η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση είναι εξαιρετικά απλές στην εφαρμογή τους αλλά απόλυτα πολύτιμες ενώπιον περιστατικών κινδύνου για τη ζωή προσφιλών μας προσώπων ή συνανθρώπων μας.
Στο εν λόγω τραγούδι – βίντεο που γυρίστηκε στην Πάρο, οι στίχοι είναι απλοί, ρυθμικοί και βοηθούν στην απομνημόνευση των χρήσιμων εκείνων πληροφοριών που θα πρέπει να αξιοποιήσουμε όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα έκτακτο περιστατικό που χρήζει άμεσης παροχής Πρώτων Βοηθειών.
https://www.youtube.com/watch?v=qPJ9MEK18uw
Παραστατικές εικόνες για το πώς επικοινωνούμε με το Κέντρο Άμεσης Βοήθειας, τι λέμε, και κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζουμε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση στον ασθενή πριν το ασθενοφόρο τον παραλάβει, γίνονται εύκολα κατανοητά μέσα στο καλογυρισμένο βίντεο που οπτικοποιεί με τη συνοδεία τραγουδιού τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσουμε για να σώσουμε μια ανθρώπινη ζωή που βρίσκεται σε κίνδυνο.

Η εξαιρετική πρωτοβουλία που απευθύνεται κυρίως σε παιδιά σχολικής ηλικίας, πραγματοποιήθηκε με την εθελοντική συνεργασία αρκετών προσώπων αλλά και φορέων και αποτελεί μια καινοτόμο προσπάθεια προσφοράς πληροφοριών υγείας αρκετά απλών, η μη γνώση ωστόσο των οποίων, στοιχίζει κάθε χρόνο τη ζωή σε πολλούς συνανθρώπους μας.

Τίτλος του βίντεο –τραγουδιού «30 – 2».
Αρκεί να το ακούσουμε και να δούμε μπροστά στα μάτια μας να ξετυλίγονται τα βήματα παροχής Πρώτων Βοηθειών για να προσφέρουμε ζωή αν και όποτε παραστεί ανάγκη!

newsone
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Νίκος Γεωργιάδης, πρώην βουλευτής Κερκύρας της ΝΔ, καταδικάστηκε για παιδεραστία

Το Δικαστήριο του επέβαλε συνολική ποινή φυλάκισης 28 μηνών (μόνο) με αναστολή και χρηματική ποινή 20 χιλιάδων ευρώ, ενώ δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό.
Ένοχο κατά πλειοψηφία έκρινε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο τον πρώην βουλευτή της ΝΔ Νίκο Γεωργιάδη για ασέλγεια κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση έναντι πληρωμής με θύματα τρεις ανήλικους στη Μολδαβία. 
Το Δικαστήριο του επέβαλε συνολική ποινή φυλάκισης 28 μηνών με αναστολή και χρηματική ποινή 20 χιλιάδων ευρώ, ενώ δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό.
Το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον κ. Γεωργιάδη για την κατηγορία της ασέλγειας κατά ανηλίκου άνω των 15 ετών έναντι αμοιβής κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή επιβάλλοντας του ποινή κατά συγχώνευση, καθώς η κατηγορία αφορά σε τρία ανήλικα παιδιά. 
Εκείνο το διάστημα, πριν από εννέα χρόνια, ο Νίκος Γεωργιάδης υπηρετούσε στη Μολδαβία σε υπηρεσία του ΟΗΕ.

Στην απολογία του ο πρώην βουλευτής υποστήριξε ότι δεν γνωρίζει τα πρόσωπα που αναφέρονται στο κατηγορητήριο, ούτε έχει τελέσει την πράξη που του αποδίδεται, ενώ απέδωσε την εμπλοκή του σε έναν Μολδαβό. Σημειώνεται ότι στο δικαστήριο δεν κατέθεσε κάποιος μάρτυρας ή θύμα της υπόθεσης.

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η «Ευνοούμενη» του «Πράσινου Βιβλίου»

Εμείς ψηφίζουμε για καλύτερη ταινία το «Πράσινο Βιβλίο», επειδή μας κάνει καλύτερους ανθρώπους και «Ευνοούμενη» του, είναι η ανθρώπινη ψυχή. 

Η «Ευνοούμενη» του Λάνθιμου, είναι μια καλή ταινία. Ενδεχομένως υπό άλλες συνθήκες να είχε πάρει περισσότερα βραβεία. Ίσως και να είχε κερδίσει και τις δέκα υποψηφιότητες με τις οποίες συμμετείχε στο διαγωνισμό.

Όμως το «Πράσινο Βιβλίο», κέρδισε το βραβείο της καλύτερης ταινίας. Και οι δυο ταινίες, αναφέρονται σε πραγματικά, ιστορικά, θα λέγαμε, γεγονότα.

Η «Ευνοούμενη» αναφέρεται σε μια πτυχή της Αγγλικής Ιστορίας, τον 18ο αιώνα. «Πιάνει» το κλίμα του βασιλικού παλατιού, αναδεικνύει τις ίντριγκες της αυλής. 

Παρουσιάζει, όλο το διεφθαρμένο περιβάλλον μιας κομπλεξικής Βασίλισσας, όπου τελικά η μία ανήθικη δούλα, επικρατεί έναντι της διεφθαρμένης κυρίας επί των τιμών, ασκώντας κάθε δόλιο μέσο. 
Η ταινία είναι ένας ύμνος στον αριβισμό.


Το «Πράσινο Βιβλίο» από την άλλη, αναφέρεται στη δεκαετία του ’60 στην Αμερική, με πρωταγωνιστή τον μαύρο πλούσιο μουσικό και τον οδηγό του, ένα άνθρωπο που κάνει δουλειές της νύχτας, που παλεύει για το μεροδούλι, αγράμματο.

Είναι την εποχή, την τόσο κοντινή, που οι μαύροι, κατουράνε χώρια, τρώνε χώρια, κοιμούνται χώρια, που μπορούν να επισκεφθούν μόνο ορισμένα μέρη.
Τον μαύρο τον καλούν να «παίξει» στα πιο σπουδαία μέρη, αλλά είναι μόνο η ατραξιόν των λευκών, δεν μπορεί να συγχρωτισθεί μαζί τους.

Είναι η ιστορία του πλούσιου, μορφωμένου, καλλιεργημένου μαύρου και του «δούλου» του, ενός λευκού αγράμματου, ακαλλιέργητου, φτωχού οδηγού και συνοδού του μαύρου.

Ποιος είναι πραγματικά ο δούλος και ποιος ο αφέντης;

Ο λευκός, μια αυθεντική φυσιογνωμία, που αγαπάει την οικογένεια του και το ενδιαφέρον του, είναι μόνο πως θα μπορέσει να βγάλει το μεροκάματό του και να επιστρέψει τα Χριστούγεννα στην οικογένεια του.
Μια σχέση αναπτύσσεται, μια σχέση εκτίμησης και αλληλοσεβασμού, μέσα από τις διαφορές του χρώματος και της φυλής, του πλούτου και της καλλιέργειας, όπου καταφαίνεται ότι η ψυχή δεν έχει σύνορα, ότι οι αντιξοότητες μπορούν να δέσουν δυο ανθρώπους.
Η ταινία, είναι ένας ύμνος στην ανθρωπιά.

Η τραγωδία, στην αρχαία Ελλάδα, ήταν διδασκαλία, ήταν μάθημα, και λαμβανόταν μέριμνα να μπορούν να τις παρακολουθήσουν και οι άποροι.

Κάθε μορφή τέχνης, ένα σκοπό έχει, να αναδείξει το ιδανικό, τις αξίες, την ομορφιά, το κάλος, αλλιώς δεν είναι τέχνη, είναι καρικατούρα.

Έργα «τέχνης», που έχουν σκοπό να κεντρίσουν το ενδιαφέρον, προκαλώντας ή προβάλλοντας κατώτερα ένστικτα σκοπό έχουν να διεγείρουν την περιέργειά μας για να βγάλουν φράγκα.

Εμείς ψηφίζουμε για καλύτερη ταινία το Πράσινο Βιβλίο, επειδή με κάνει καλύτερο άνθρωπο και Ευνοούμενη του, είναι η ανθρώπινη ψυχή. 


Monday 25 February 2019

Κατάθλιψη Εφήβων - Αυτοκτονικές τάσεις

Οι γονείς θέλουν να πιστεύουν πως ξέρουν τι συμβαίνει στη ζωή των παιδιών τους. 
Όταν όμως το θέμα είναι η κατάθλιψη των εφήβων, οι περισσότεροι δεν αναγνωρίζουν τα συμπτώματά της.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας έρευνας, που πραγματοποιήθηκε σε 5.137 εφήβους ηλικίας 11-17 ετών και τους γονείς τους.
Επιστήμονες από το Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας, στις ΗΠΑ, πήραν συνεντεύξεις από τους εφήβους ρωτώντας τους:
* Αν είχαν σκεφτεί ποτέ να αυτοκτονήσουν.
* Αν σκέφτονταν πολύ τον θάνατο
* Αν σκέφτονταν πως θα ήταν αν πέθαιναν.

Οι καταφατικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι ενδεικτικές για κατάθλιψη εφήβων αλλά και ενηλίκων.

Οι ερευνητές ρώτησαν επίσης τους γονείς των εφήβων
αν πίστευαν πως τα παιδιά τους έχουν αυτοκτονικές τάσεις ή ότι σκέφτονται πολύ τον θάνατο.
Όπως γράφουν στην ιατρική επιθεώρηση Pediatrics, υπήρχε μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις απαντήσεις των μεν και των δε.

Οι μισοί γονείς των οποίων τα έφηβα παιδιά είχαν αυτοκτονικές τάσεις, δεν το γνώριζαν καν. Την ίδια άγνοια επεδείκνυε και το 75% των γονέων, των οποίων τα παιδιά σκέφτονταν συχνά για τον θάνατο.
«Αν το καλοσκεφτούμε, τα ευρήματα αυτά δεν προκαλούν έκπληξη», σχολιάζει η δρ Claire McCarthy, επίκουρη καθηγήτρια Παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. 
«Οι έφηβοι συχνά δεν συνειδητοποιούν πόσο άσχημα νιώθουν και δεν συμβουλεύονται τους γονείς τους γι’ αυτό. Και αυτό, για να μην τους ανησυχήσουν, αλλά και επειδή δεν ξέρουν πως θα αντιδράσουν».
Και συνεχίζει: 
«Οι γονείς, από τη δική τους πλευράς, συχνά παρερμηνεύουν τα συμπτώματα που έχει η κατάθλιψη εφήβων. Κατά κανόνα τα αποδίδουν σε κάτι αθώο, διότι τους είναι πολύ δύσκολο να δεχτούν πως το παιδί τους δεν είναι καλά
»Επιπλέον, οι έφηβοι έχουν την εγγενή τάση να δραματοποιούν τα πάντα. Έτσι, είναι πολύ εύκολο να αποδώσει ο γονιός σε υπερβολές τα λόγια του εφήβου για τον θάνατο ή την αυτοκτονία».
Άλλα συμπτώματα

Η δρ McCarthy ενθαρρύνει τους γονείς να αναζητούν και άλλα συμπτώματα ύποπτα για κατάθλιψη εφήβων. 

Τέτοια συμπτώματα είναι:
* Μείωση των βαθμών στο σχολείο
* Συχνή ευερεθιστότητα ή θυμός
* Συνεχές παράπονο του εφήβου ότι βαριέται ή/και εγκατάλειψη δραστηριοτήτων
* Δυσκολίες με τις κοινωνικές σχέσεις (π.χ. συχνή αλλαγή φίλων ή ολοένα εντονότερη απομόνωση)
* Επικίνδυνη ή ριψοκίνδυνη συμπεριφορά
* Επίμονα σωματικά ενοχλήματα, όπως πονοκέφαλος ή πόνος στην κοιλιά
* Κόπωση

«Μερικές φορές η συμπεριφορά του εφήβου όντως είναι δραματοποίηση. Άλλες μπορεί να είναι μια παροδική μελαγχολία, έπειτα από έναν χωρισμό ή άλλη απογοήτευση», τονίζει η δρ McCarthy.

«Ή πάλι μπορεί να ανησυχεί ο γονιός ότι το παιδί του έχει κατάθλιψη εφήβων, και ο έφηβος να είναι μια χαρά.
»Επειδή, όμως, η κατάθλιψη εφήβων είναι σοβαρή υπόθεση, οι γονείς πρέπει να την αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα. Γι’ αυτό πρέπει να λαμβάνουν και μερικά πρόσθετα μέτρα».

Τι άλλο να κάνετε
* Να ακούτε προσεκτικά τι λέει ο έφηβος.
* Ποτέ να μην εκλαμβάνετε ως δραματοποίηση τις δηλώσεις του τύπου «κανείς δεν θα νοιαστεί αν πεθάνω». 
Σε τέτοιου είδους δηλώσεις να δίνετε σημασία και να ρωτάτε αμέσως τον έφηβο τι εννοεί. Είναι ο μόνος τρόπος για να καταλάβετε αν και τι συμβαίνει. Είναι επίσης ο καλύτερος τρόπος για να δείξετε στον έφηβο ότι τον λαμβάνετε σοβαρά υπ’ όψιν.
* Ζητήστε βοήθεια. 
Αν αισθάνεστε ότι βρίσκεστε αντιμέτωποι με κατάθλιψη εφήβων, ζητήστε βοήθεια. Ο γιατρός του εφήβου, ένας ειδικός στην ψυχική υγεία ή ακόμα και ένα τηλεφώνημα σε Γραμμή Βοηθείας μπορεί να σας πουν τι πρέπει να κάνετε. Και αν η σύσταση είναι πως ο έφηβος χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη, φροντίστε να την λάβει αμέσως. Και ασφαλώς βεβαιωθείτε ότι θα συνεχίσει να την λαμβάνει, για όσο καιρό χρειάζεται.
* Λάβετε τα μέτρα σας στο σπίτι. 
Αν ο έφηβος έχει αυτοκτονικές τάσεις, χρειάζεται εντατική ψυχολογική υποστήριξη. Καλό είναι όμως να λάβετε και ορισμένα μέτρα στο σπίτι. Παραδείγματος χάριν, αν είστε κάτοχοι όπλου, βάλτε τις σφαίρες σε μέρος κλειδωμένο, το οποίο αγνοεί το παιδί. Αν παίρνετε φάρμακα, κλειδώστε τα κάπου όπου ο έφηβος δεν έχει πρόσβαση. Ή πάλι εξαφανίστε τα μπουκάλια με αλκοόλ από το σπίτι και κλειδώστε σε ασφαλές σημείο τα επικίνδυνα υγρά (π.χ. τα φυτοφάρμακα κ.λπ.).

iatropedia
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Rita Labeaune: Η «Χαμογελαστή κατάθλιψη»
Smiling Depression

Όταν η απόγνωση μένει καλά κρυμμένη
Πόσοι άνθρωποι φαντάζεστε ότι δείχνουν ευτυχισμένοι, αλλά στην πραγματικότητα παλεύουν με καταθλιπτικές σκέψεις σε καθημερινή βάση; Έχουμε στο μυαλό μας ότι τα άτομα που παλεύουν με την κατάθλιψη τυπικά μένουν απομονωμένοι και η ζωή τους είναι δυσλειτουργική.
Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουμε είναι ότι η κατάθλιψη δεν βιώνεται με τον ίδιο τρόπο. Κάποιοι μπορεί να μην έχουν καν αντιληφθεί ότι εμφανίζουν αυτή την ψυχική διαταραχή, ειδικά αν φαίνεται ότι διαχειρίζονται την καθημερινότητα. 
Δεν θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι κάποιος που χαμογελά, κάνει αστεία, λειτουργεί σωστά, περνά κατάθλιψη.
Στην πρακτική μου, εκείνοι που εκπλήσσονται περισσότερο όταν μαθαίνουν ότι βιώνουν κάποια μορφή κατάθλιψης είναι εκείνοι που εμφανίζουν «χαμογελαστή κατάθλιψη». Οι περισσότεροι δεν έχουν ακούσει καν τον όρο. Ο ορισμός που έχει ανεπίσημα δοθεί είναι ο εξής: τα άτομα με «χαμογελαστή κατάθλιψη» εμφανίζονται ευτυχισμένα και χαρούμενα στους άλλους, χαμογελούν συχνά, ενώ εσωτερικά υποφέρουν από καταθλιπτικά συμπτώματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν τα συναισθήματά τους και τα καταπιέζουν.
Μπορεί να μην έχουν καν επίγνωση της κατάθλιψής τους ή να μη θέλουν να την αναγνωρίσουν για να μη φανούν αδύναμοι και ευάλωτοι στους άλλους, αλλά πρωτίστως στον ίδιο τους τον εαυτό. Το κύριο χαρακτηριστικό της χαμογελαστής κατάθλιψης είναι η θλίψη.
Το χαμόγελο και η «μάσκα» που φορούν είναι ένας μηχανισμός άμυνας, μια απόπειρα να κρύψουν τα αληθινά τους συναισθήματα. Στην πραγματικότητα μπορεί να πενθούν για μια αποτυχημένη σχέση, να παλεύουν με δυσκολίες στο εργασιακό τους περιβάλλον ή να μην έχουν εντοπίσει τον σκοπό της ζωής τους. Η θλίψη μπορεί να καλύπτεται από μια συνεχή γενική αίσθηση ότι «κάτι δεν πάει καλά».
Άλλα συνήθη συμπτώματα «χαμογελαστής κατάθλιψης» είναι το άγχος, ο φόβος, ο θυμός, η κόπωση, η ευερεθιστότητα, η απόγνωση και η απελπισία. Τα άτομα που εμφανίζουν αυτή τη μορφή κατάθλιψης συνήθως δυσκολεύονται να κοιμηθούν, δεν βρίσκουν απόλαυση σε δραστηριότητες και μειώνεται η libido τους.
Ένας άλλος τρόπος να σκεφτούμε την «χαμογελαστή κατάθλιψη» είναι να τη δούμε ως μια μάσκα. Συνήθως αυτά τα άτομα καταφέρνουν να διατηρήσουν την εργασία τους, να ασχολούνται με το σπίτι και την οικογένειά τους επιτυχώς, να γυμνάζονται και να έχουν μια δραστήρια κοινωνική ζωή. 
Φορώντας τη μάσκα, όλα δείχνουν υπέροχα. Ωστόσο, πίσω από αυτή τη μάσκα υποφέρουν από θλίψη, κρίσεις πανικού, χαμηλή αυτοεκτίμηση, αυπνία, ακόμα και αυτοκτονικούς ιδεασμούς.
Αν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε μπορεί να υποφέρει από «χαμογελαστή κατάθλιψη», τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει διαθέσιμη βοήθεια. Μάλιστα η θεραπεία σε τέτοιες περιπτώσεις έχει υψηλά ποσοστά επιτυχίας. Είτε μέσω συμβουλευτικής, είτε μέσω ψυχοθεραπείας, υπάρχει η δυνατότητα να οδηγηθούμε με ασφάλεια και επιτυχία μακριά από την μαύρη αυτή τρύπα και να απελευθερωθούμε από τη θλίψη.
Rita Labeaune, Κλινική ψυχολόγος

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Γιατί στέλνεις το παιδί στο σχολείο, όταν είναι άρρωστο;

Δύο 24ωρα χωρίς πυρετό και μετά σχολείο. 
Ποτέ μου δεν το κατάλαβα αυτό. Είναι δυνατόν να είναι άρρωστο το παιδί σου ή να έχει μόλις περάσει μια ασθένεια και να το στέλνεις σχολείο;

Καταρχάς, δεν το λυπάσαι; 
Δεν φοβάσαι μήπως επιδεινωθεί η κατάστασή του; Έχει το σθένος να παρακολουθήσει τα μαθήματά του και να συμμετάσχει στις δραστηριότητες του σχολείου;

Κατά δεύτερον,
δεν λυπάσαι τα υπόλοιπα παιδάκια; 
Γιατί να κολλήσουν; 
Γιατί να κρεβατωθούν και γιατί τόσοι άλλοι γονείς να ζήσουν την αγωνία;

Το ξέρω ότι δεν είναι πάντα εύκολο να κρατήσεις το παιδί στο σπίτι, κυρίως εάν εργάζεσαι. Γνωρίζω όμως ότι αυτή την ασυνείδητη και ακατανόητη τακτική την ακολουθούν κυρίως μαμάδες που δεν εργάζονται. Θέλουν απλά την ησυχία τους στο σπίτι. Οπότε, αφού έπεσε ο πυρετός και αφού το παιδί παρακαλάει να πάει σχολείο, να μην το στείλω;

Να μην το στείλεις. 
Εγώ το λέω; 
Ο αντιπρόεδρος του ΚΕΕΛΠΝΟ, Αγάπιος Τερζίδης το λέει:
«Τα παιδιά νοσούν πιο εύκολα γιατί πηγαίνουν σχολείο και συνωστίζονται σε κλειστούς χώρους. Δεν είναι αποτελεσματικό μέτρο να κλείσουμε τα σχολεία. Θα πρέπει να στέλνουμε τα παιδιά που ασθένησαν, στο σχολείο, αφού έχουν περάσει δύο 24ωρα που δεν είχαν πυρετό. Αυτό αποτελεί και το καλύτερο ατομικό μέτρο».
Δύο 24ωρα χωρίς πυρετό και μετά σχολείο. Το ξαναλέω μήπως κάποια μαμά δεν το κατάλαβε.

allyou
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ο δικός μου ήρωας

Στη ζωή κάθε ανθρώπου υπάρχουν πρόσωπα που λειτουργούν σα φωτεινοί φάροι θαρρείς. Που σου δίνουν απλόχερα το φως τους χωρίς καν να το ζητήσεις και σε διδάσκουν χωρίς καν να το καταλάβεις. 
Για έναν τέτοιο άνθρωπο θέλω να σας μιλήσω.

Ήρθε στην Ελλάδα πρόσφυγας το '22 από το Δικελί της Μ. Ασίας μωρό στις φασκιές, στην αγκαλιά μιας χήρας μάνας. Παιδί πλούσιας οικογένειας στον τόπο που γεννήθηκε, μεγάλωσε φτωχικά, όπως τα περισσότερα προσφυγόπουλα, με πολλή αγάπη και φροντίδα και έμαθε από πολύ μικρός να κερδίζει το ψωμί του δουλεύοντας το ξύλο. Έφτιαχνε μ’ αυτό έπιπλα σκαλιστά, που στόλιζαν τα πλούσια σπίτια του νησιού που ζούσε.
Αγαπούσε τα γράμματα κι ας μη κατάφερε να πάει στο Γυμνάσιο. Έπρεπε βλέπετε να δουλέψει… όμως τα βιβλία δεν του έλειψαν ποτέ. Αγόραζε, διάβαζε, στοίβαζε βιβλία παίρνοντας γνώσεις και καλλιέργεια, που θα ζήλευαν πολλοί μορφωμένοι και πάντα ονειρευόταν ένα καλύτερο κόσμο, πιο δίκαιο, πιο ανθρώπινο, πιο σοφό.
Έτσι κύλησαν τα χρόνια μέχρι τον πόλεμο του ’40 που τον βρήκε να υπηρετεί τη θητεία του, όντας παντρεμένος και πατέρας ενός μωρού. Από το Ναυτικό βρέθηκε στο Πυροβολικό και στο μέτωπο της Αλβανίας ανάμεσα σε χιλιάδες ηρωικούς Έλληνες στρατιώτες που άφησαν τα νιάτα τους στα παγωμένα βουνά. Ένας από τους τυχερούς, που γύρισαν μετά από απίστευτες περιπέτειες και κακουχίες πίσω στο τόπο τους

Και πάνω που προσπαθούσε να συνεχίσει τη ζωή του από κει που την άφησε, ήρθαν οι Γερμανοί. Κατοχή, πείνα, Αντίσταση. Από τους πρώτους που μπήκαν στον Αγώνα, πάλευε ακόμα και για κείνους που τον κατέδωσαν. Ένας Θεός ξέρει πώς γλίτωσε το απόσπασμα ή μάλλον η αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα, έπαιξε το δικό της ρόλο.

Με την απελευθέρωση έφυγε από το χωριό για τη Χώρα.
Ήταν η εποχή που όλοι προσπαθούσαν να γιατρέψουν τις πληγές τους και να ορθοποδήσουν. Να κοιτάξουν μπροστά και να ζήσουν σε μια πατρίδα ελεύθερη. Σιγά – σιγά και με πολύ κόπο ξανάπιασε την τέχνη του, δημιουργώντας με το μεράκι του μοναδικά κομψοτεχνήματα. 
Και κυλούσε ο καιρός, τα παιδιά του μεγάλωναν κι εκείνος συνέχιζε να δουλεύει, να διαβάζει και να παλεύει για ένα καλύτερο κόσμο. 
Δεν ήταν της εκκλησίας, αλλά η μαμά μου πάντα θυμάται τα δεματάκια που ετοίμαζε κάθε τόσο, με το παλιό του παλτό (όταν έφτιαχνε καινούργιο) με τρόφιμα, που ποτέ κανείς από την οικογένεια δεν ήξερε πού τα πάει. 
Όταν κάποια στιγμή τον ρώτησε «Για πού είναι αυτά που ετοιμάζεις, μπαμπά;» εκείνος δείχνοντας της με το δάχτυλό του να κάνει ησυχία της είπε: «Ο Χριστός είπε το ένα χέρι να δίνει και το άλλο να μη γνωρίζει. Μη ρωτάς!»…
Στην επταετία της Χούντας, βρέθηκε «φιλοξενούμενος» στη Γιάρο, για να μη μολύνει μαζί με τόσους ακόμα αγωνιστές, το δόγμα του «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», υποφέροντας αγόγγυστα την «περιποίηση» των κρατούντων. 
Ώσπου ήρθε η Μεταπολίτευση για να γυρίσει στο σπίτι του, έχοντας αποκτήσει έλκος στο στομάχι και ακόμα μεγαλύτερη θέληση για προσφορά.

Συνδικαλιστής, πρόεδρος του Σωματείου των Οικοδόμων (δούλεψε στην οικοδομή για τα ένσημα και τη σύνταξη), Δημοτικός Σύμβουλος με τις περισσότερες ψήφους, στην πόλη που ζούσε πάλεψε με εντιμότητα και μεγαλείο ψυχής. Βοήθησε ακόμα κι αυτούς που τον κατέδωσαν στους Γερμανούς, να βγάλουν σύνταξη και μάλιστα χωρίς να του το ζητήσουν. 
Κι όταν κάποια στιγμή ένας από αυτούς το έμαθε και πήγε να τον ευχαριστήσει, του είπε: «Ο καθένας στη θέση μου, το ίδιο θα έκανε, μη με ευχαριστείς».
Σαν πρόεδρος στο Σωματείο του, ήρθε κάποτε στην Αθήνα για να λάβει μέρος στην εκλογική διαδικασία της Συνομοσπονδίας. Το βράδυ πριν τη μέρα των εκλογών, τον επισκέφθηκαν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου δύο καλοντυμένοι κύριοι, που του ζήτησαν να μην πάει να ψηφίσει. Σε αντάλλαγμα του έδιναν δύο μεγάλα διαμερίσματα (ένα για κάθε παιδί του) στην Αθήνα, όπου εκείνος θα τους ζητούσε. \
Δε σκέφτηκε ούτε στιγμή για να τους δώσει την απάντησή του: «Είμαι πολύ μικρός για να κάνω μια τόσο μεγάλη ατιμία!».
Ποτέ του δεν παραπονέθηκε κι ας το βρήκαν στη ζωή του πολλά δεινά. Πάντα χαμογελαστός, με χιούμορ και υπέροχες ιστορίες να διηγηθεί, δοτικός σε συναισθήματα και υλικά αγαθά, ήταν εκείνος που μας περίμενε στο λιμάνι ή στο αεροδρόμιο στις αρχές κάθε καλοκαιριού για να περάσουμε τις διακοπές μαζί. Περπατούσαμε με τον αδερφό μου κρατώντας τον από το χέρι και πολλές φορές χάιδευα τους ρόζους της παλάμης του. Η καλοσυνάτη φιγούρα του ήταν εκεί, ανέγγιχτη από το χρόνο στα μάτια μας.
Έφυγε ήρεμα ένα πρωινό στα 79 του χρόνια, λίγο μετά τη γέννηση της κόρης μου κι αυτό που μου λείπει ακόμα, είναι το χάδι του στα μαλλιά μου. 
Άφησε πίσω του τρυφερές αναντικατάστατες αναμνήσεις ενός παππού υπέροχου, μοναδικού, τα βιβλία του, που ξεκίνησα να τα διαβάζω από παιδί κι ακόμα δεν τα έχω διαβάσει όλα, τη λαχτάρα του για γνώση, που μας τη μετέδωσε και το χαμόγελό του να λάμπει κάθε φορά που τον φέρνω στο μυαλό μου!
Αυτός είναι ο δικός μου ήρωας, ο δικός μου φάρος!
To όνομά του το κρατώ για μένα, γιατί δεν ήταν από κείνους που ζήτησαν ποτέ προβολή. Το παράδειγμά του όμως, μπορεί να φωτίσει κι άλλους...

to e - περιοδικό mas
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Sunday 24 February 2019

Đan Nguyễn: Δεν μπορεί να γίνει νύφη...
A Girl Who Can No Longer Be A Bride

Ο εικονογράφος Đan Nguyễn μέσα από ένα κόμικ διηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που δεν μπορεί να γίνει νύφη.

Η ιστορία, που αφηγείται, είναι αληθινή και αυτό που θέλει να υπενθυμίσει σε όλους, εκτός από το να τους κάνει την καρδιά χίλια κομμάτια, είναι πως οφείλουμε να δείχνουμε συνεχώς την αγάπη μας σε εκείνους που έχουμε γύρω μας γιατί μπορεί να τους χάσουμε από τη μια στιγμή στην άλλη.

My Comics Based On The Tragic Story Of A Girl Who Can No Longer Be A Bride Because This Person Didn’t Drive Safely

Η συγκινητική ιστορία
Σήμερα υποτίθεται πως είναι η καλύτερη ημέρα της ζωής μας. Σήμερα υποτίθεται ότι παντρεύομαι τον καλύτερό μου φίλο.
Σηκώνομαι, φοράω το νυφικό μου και περπατώ προς τον άνθρωπο των ονείρων μου.
Σήμερα, ενώπιον της οικογένειας και των φίλων ο Ράντι και εγώ θα εκφράσουμε ξανά την αγάπη μας ο ένας στον άλλον, και θα πούμε τους όρκους που βρίσκονται στην καρδιά μας.
Σήμερα υποτίθεται ότι είναι η ημέρα που ονειρευόμουν από μικρό κορίτσι. Σήμερα υποτίθεται πως θα γινόμουν νύφη. Σήμερα υποτίθεται πως θα γινόμουν κα Ζίμερμαν.
… αλλά σήμερα ξύπνησα μόνη όπως κάθε μέρα. Σήμερα, ξύπνησα με την καρδιά μου σπασμένη ξανά.
Σήμερα, ο μπαμπάς μου δεν θα περπατήσει μαζί μου στον διάδρομο.
Σήμερα, δεν μπορώ να δω το βλέμμα του Ράντι στο τέλος του διαδρόμου, όταν ρίχνει την πρώτη ματιά στο νυφικό μου, το νυφικό εκείνο που έκρυβα για να μην το δει.
Σήμερα, δεν θα δω τους φίλους και την οικογένειά μου. 
Δεν θα παντρευτώ την αγάπη της ζωής μου. 
Σήμερα, δεν έχω σύζυγο.

επειδή ένας άνθρωπος επέλεξε να κάνει κάτι που άλλαξε για πάντα τη ζωή μου, η επιλογή του να μην σταματήσει στο STOP, να μην σταματήσει όταν είδε τον αρραβωνιαστικό μου να έρχεται με την μηχανή του, αλλά επέλεξε να βιαστεί να περάσει τον δρόμο.
Ικετεύω εσάς που διαβάζετε αυτό το ποστ να προσέχετε τις μοτοσικλέτες, να σταματάτε στα STOP και να οδηγείτε με προσοχή γιατί δεν ξέρετε ποιανού ο κόσμος είναι αυτός που οδηγεί.
Ίσως εάν αυτό το άτομο σταματούσε, να παντρευόμουν τον Ράντι μου, τον καλύτερο μου φίλο, την αγάπη της ζωής μου.
Σ’ αγαπώ Ράντι Ζίμερμαν. Για πάντα, όπως υποσχεθήκαμε.
newsone
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το Άλμπουμ των Αναμνήσεων - The memory album
από το 7ο Nηπιαγωγείο Ιεράπετρας

Εικόνες από τη ζωή των ανθρώπων της παλαιότερης εποχής. 
Οι εικόνες αυτές είναι φωτογραφίες των παιδιών του 7ου νηπιαγωγείου Ιεράπετρας καθώς αναπαριστούν ορισμένες σκηνές του παρελθόντος με τη μορφή των «παγωμένων» εικόνων.
Με αφορμή το "2013 Ευρωπαϊκό Έτος Πολιτών " που διοργανώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με στόχο την ανάπτυξη διαλόγου μεταξύ των γενεών, το 7ο Νηπιαγωγείο Ιεράπετρας δημιούργησε ένα φωτογραφικό λεύκωμα που κέρδισε τον θαυμασμό και το πρώτο βραβείο! 
Με την καθοδήγηση δύο νηπιαγωγών τα πιτσιρίκια βρεθήκαν με τις γιαγιάδες και τους παππούδες της πόλης , άκουσαν ιστορίες απο τα παλιά, σαν παραμύθια και μετά ...έπαιξαν ρόλους , όπως μόνο τα παιδιά γνωρίζουν ...
"Γνωρίζοντας το παρελθόν μου, γνωρίζω καλύτερα τον εαυτό μου" είναι ο τίτλος της εργασίας και η αυθεντικότητα της επαφής είναι ορατή με την πρώτη ματιά ... 
Η παράδοση ενώνει , γιατί οι ρίζες της χάνονται στα βάθη της ιστορίας του ανθρώπου και τα θεμέλιά της είναι πέρα για πέρα αληθινά !
Τώρα που εκ των πραγμάτων όλοι ανακαλύπτουμε τα απαραίτητα για μια αξιοπρεπή ζωή , ο γαλατάς , η υφάντρα, ο τελάλης .δεν είναι μόνο σύμβολα μιας ζωής με απλότητα και ανθρώπινες σχέσεις , αλλά αφορμές για επαναπροσδιορισμό της λειτουργίας της κοινωνίας ... 
Μια ένωση του παλιού με το καινούργιο τολμήσαν τα νήπια της Ιεράπετρας, με τρόπο που χιλιάδες οργανισμοί δυσκολεύονται να επιβάλλουν ...
Για να ακούσεις και να νιώσεις , πρέπει να αγαπάς συθέμελα χωρίς φραγμούς του Νού! Όπως τα παιδιά !!!
https://www.youtube.com/watch?v=-LYUSRI6Nw0
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Saturday 23 February 2019

Ωκεανός και Ωκεανίδες - Ελληνική Μυθολογία / Oceanus The TItan God Of The Ocean

Ο Ωκεανός αποτελούσε την ανθρωπόμορφη, ιδεατή μορφή του υδάτινου κόσμου που περιέβαλε από παντού τη Γαία, ως παμμέγιστος ποταμός χωρίς πηγές αλλά και χωρίς εκβολές. 
Μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα και την απόσυρση των υδάτων οι εμφανιζόμενοι ποταμοί, λίμνες, πηγές κλπ. απετέλεσαν αλληγορικά τα τέκνα του Ωκεανού.
Ως συνέπεια των πρώτων παρατηρήσεων ο Ωκεανός θεωρείτο ένας τεράστιος κύκλος που δίχαζε την ουράνια σφαίρα στο υπεράνω της Γαίας ημισφαίριο και στο υπό αυτής ημισφαίριο, γι' αυτό και ονομαζόταν, επίσης, «ορίζων». 
Υπό αυτή την αντίληψη, όλοι οι συναφείς μύθοι παρουσίαζαν την ανατολή του Ήλιου της Ηούς, των αστέρων και των αστερισμών να γίνεται από τον Ωκεανό και στη συνέχεια να δύονται, (να βυθίζονται), επίσης, σ' αυτόν. Πέραν δε του Ωκεανού, οι αρχαίοι πίστευαν ότι βρισκόταν ο ζοφερός Άδης.

Έτσι, ο Ωκεανός, όπως και όλες οι άλλες παρατηρούμενες φυσικές δυνάμεις, αναβιβάστηκε στην έννοια του θεού και, μάλιστα, με την έννοια του αρχετυπικού στοιχείου, ως Πατέρας θεών και πραγμάτων. 
Έτσι, παράλληλα με την αρχική θεϊκή δυάδα Ουρανού και Γαίας, οι αρχαίοι Έλληνες (παρατηρητές) δημιούργησαν τη θεϊκή δυάδα του πατρός Ωκεανού και της μητρός Τηθύος από την ένωση των οποίων, κατά την Θεογονία του Ησιόδου, γεννήθηκαν οι τρισχίλιοι ποτάμιοι θεοί (ποταμοί) και οι τρισχίλιες νύμφες, οι αποκαλούμενες Ωκεανίδες (ιδεατές, ισάριθμες μορφές της ροής των αδελφών τους) των οποίων, εν τέλει, τέκνα ήταν πολλά ανθρώπινα γένη (δηλαδή οι νησιώτες και οι παραποτάμιοι λαοί).

Πρώτος κατέγραψε, ιστορικά, τον Ωκεανό, με την έννοια της πολύ μεγάλης θαλάσσιας έκτασης, ο Ηρόδοτος. Έκτοτε, παρέμεινε ο όρος σε παγκόσμια χρήση με αυτή την έννοια.
https://www.youtube.com/watch?v=u-IMKrLN6e4
Ωκεανίδες
Ωκεανίδες (Ναϊάδες της Θάλασσας) του Γκυστάβ Ντορέ

Οι 41 Ωκεανίδες αναφερόμενες στην Θεογονία του Ησίοδου


Στην ελληνική μυθολογία με την συλλογική ονομασία Ωκεανίδες, αποκαλούμενες και ως Ωκεανίνες ή Ωκεανίτιδες ή Ωγενίδες, αναφέρονται θαλάσσια μυθικά πλάσματα και γενικά ενάλιες Νύμφες, με μορφή παρθένου κατά το άνω ήμισυ και ιχθύος κατά το κάτω, όμοιες με τις γοργόνες και άλλοτε με δύο ουραία πτερύγια.

Ο Όμηρος αναφέρει δύο Ωκεανίδες, την Ευρυνόμη, η οποία κατά τον Ησίοδο ήταν η μητέρα των Χαρίτων, και την Πέρση ή Περσηίδα (όπως την αναφέρει ο Ησίοδος), η οποία ήταν η σύζυγος του Τιτάνα Ήλιου και εξ αυτού μητέρα του Αιήτη και της Κίρκης Γνωστή επίσης Ωκεανίδα ήταν και η Λευκίππη.

Στη Θεογονία του, ο Ησίοδος αναφέρει ότι ήταν 3.000, ωστόσο μνημονεύει μόνο σαράντα μία Ωκεανίδες ως κόρες του ΤιτάναΩκεανού και της Τιτανίδας Τηθύος που έφθαναν τον αριθμό των 3.000 όσων ακριβώς και των ποταμίων θεοτήτων, τέκνα των αυτών γονέων.
Γενικά θεωρούνταν Νύμφες προστάτιδες των υδάτων, πολύ δε περισσότερο αφού αυτά αποτελούσαν και την κατοικία τους.
Από τις περιγραφές αυτών των μυθικών παραδόσεων εύκολα αντιληπτό είναι ότι οι Ωκεανίδες αποτελούσαν, τουλάχιστον για τους αρχαίους Έλληνες, ιδεατές ανθρωπόμορφες έννοιες των πηγών (ήμισυ κόρες) εκείνων που τα ύδατά τους μεταφέρονταν από τους ποταμούς (ίδιος αριθμός) στην ανοικτή θάλασσα (αρχαίο Ωκεανό) (έτερον ήμισυ ιχθύς), καταλήγοντας σε απλή εκβολή (ένα ουραίο πτερύγιο) ή σε δέλτα (διπλό ουραίο πτερύγιο).

Οι παραδόσεις αυτές ανάγονται αμέσως μετά τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.
https://www.youtube.com/watch?v=e2RfjyDmjqM
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki