«Έλα μωρέ, δεν έγινε και τίποτα...»

Αν δεν προσέξεις στα μικρά, θα την πατήσεις στα μεγάλα.
Το «Έλα μωρέ, δεν έγινε και τίποτα...», έχει κάψει πολύ κόσμο. 

Να το ξέρεις.

Ο άνθρωπος από τη φύση του δε θέλει το κακό. 

Αρχίζει και κάνει εκπτώσεις όμως. Κάνει εκπτώσεις σε πάθη και "λαθάκια".

Σε πράγματα ασήμαντα. Μικρά. Και αφήνει ανοικτές τις πόρτες της ψυχής του.
«Δεν έγινε και τίποτα», λέει στον εαυτό του και πάει παρακάτω.
Ξημερώνει όμως μια μέρα, που τα πολλά "μικρά", αυτές οι απροσεξίες, δημιουργούν μεγάλα αδιέξοδα.

Και τότε, ο άνθρωπος, βρίσκεται με τη πλάτη στο τοίχο κολλημένη.

«Έλα μωρέ, δεν έγινε και τίποτα…».
Και όμως. Έγινε.
Να 'ξερες πόσα σπίτια κλείσανε, πόσα δάκρυα χυθήκανε, πόσες ψυχές χαθήκανε, με τέτοιες μικρές "αθώες" απροσεξίες.

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Πεταλούδα, ο Δάσκαλος και ο Μαθητής

Μια μέρα ένας μαθητής αποφάσισε να προκαλέσει τον δάσκαλό του. Έτσι σκέφτηκε να του στήσει μια παγίδα. Έπιασε μια πεταλούδα και την κράτησε στη χούφτα του. 

Όταν θα πήγαινε στο δάσκαλο θα τον ρώταγε τι είχε στο χέρι του.

Κι αν ο δάσκαλος το έβρισκε, τότε θα τον ρωτούσε εάν η πεταλούδα ήταν ζωντανή ή νεκρή. 

Στην περίπτωση που απαντούσε ότι η πεταλούδα ήταν ζωντανή, τότε θα έσφιγγε το χέρι του και θα τη σκότωνε και το αντίστροφο.
Όταν είχαν μάθημα λοιπόν, πλησίασε τον δάσκαλο, μπροστά σε όλους τους υπόλοιπους μαθητές, έτεινε το χέρι προς το μέρος του και τον ρώτησε:
– «Δάσκαλε, τι έχω στο χέρι μου;»
– «Την ψυχή σου έχεις παιδί μου», απάντησε ατάραχος ο δάσκαλος.

Ο μαθητής προβληματίστηκε για λίγο σκεπτόμενος την απάντηση. Κατέληξε ότι ο δάσκαλος είχε δίκιο. Η πεταλούδα ήταν μια ψυχή που θα μπορούσε να είναι και δική του. Ωστόσο, συνέχισε:
-«Και είναι ζωντανή η ψυχή μου δάσκαλε ή όχι;»
Ο δάσκαλος τον κοίταξε με καλοσύνη στα μάτια και του είπε χαμογελαστά:
– «από το χέρι σου εξαρτάται».
...
Ζωντανό Ιστολόγιο

Οι φακές του Διογένη / Diogenes and lentils

Μια μέρα ο Διογένης έτρωγε ένα πιάτο φακές καθισμένος στο κατώφλι ενός τυχαίου σπιτιού.

Δεν υπήρχε σε όλη την Ελλάδα πιο φθηνό φαγητό από μία σούπα με φακές. Μ’ άλλα λόγια, αν έτρωγες φακές σήμαινε ότι βρισκόσουν σε κατάσταση απόλυτης ανέχειας. Πέρασε ένα απεσταλμένος του άρχοντα και του είπε:

«Α! Διογένη, Αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος κι αν κολάκευες λιγάκι τον άρχοντα, δε θα ήσουν αναγκασμένος να τρως συνέχεια φακές.»

Ο Διογένης σταμάτησε να τρώει, σήκωσε το βλέμμα και κοιτάζοντας στα μάτια τον πλούσιο συνομιλητή του αποκρίθηκε:

«Α, φουκαρά αδελφέ μου! Αν μάθαινες να τρως φακές, δεν θα ήσουν αναγκασμένος να υπακούς και να κολακεύεις συνεχώς τον άρχοντα.»

antikleidi

“The philosopher Diogenes was eating bread and lentils for supper. He was seen by the philosopher Aristippus, who lived comfortably by flattering the king. 

Said Aristippus, 

'If you would learn to be subservient to the king you would not have to live on lentils.'

Said Diogenes
'Learn to live on lentils and you will not have to be subservient to the king".”

goodreads