Friday 31 January 2014

Για τα χάλια στην παιδεία φταίνε οι Άγιοι!!

Και συγκεκριμένα ο Άγιος Ιωάννης, οι Τρεις Ιεράρχες  και οι Άγιοι πολιούχοι κάθε πόλης
Η είδηση:
Η πρόθεση Αρβανιτόπουλου, σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι η κατάργηση δύο αργιών, αυτή της 7ης Ιανουαρίου, της επομένη των Φώτων και εορτής του Αγίου Ιωάννη, η οποία έχει προστεθεί τα τελευταία χρόνια ως ημέρα με κλειστά τα σχολεία και επίσης, εκείνη των Τριών Ιεραρχών, των Αγίων των Ελληνικών Γραμμάτων, στις 30 Ιανουαρίου.
Υπάρχει επίσης σκέψη να καταργηθούν και οι τοπικές αργίες, όπως εκείνες των πολιούχων κάθε πόλης.

περισσότερα στην πηγή: xenesglosses

Να είστε σίγουροι ότι, μόλις καταργηθούν οι προς τιμή τους αργίες, η παιδεία θα πάρει τα πάνω της, τα σχολεία μας θα πάρουν την πρώτη θέση ανάμεσα σε όλα τα σχολεία του «πολιτισμένου» κόσμου, που ούτε από Αγίους ξέρουν ούτε από Ιερά και Όσια.

Μάθε τι έχουν να σου πουν οι ζωγραφιές του!

Η ζωγραφική των παιδιών μοιάζει με μια κρυφή γλώσσα. Αυτό σημαίνει ότι έχει οπωσδήποτε κάτι να μας πει!

Children’s drawings: what can we infer from them?
Μια μόνο ματιά στις ζωγραφιές του αρκεί για να το καταλάβουμε! Τα παιδιά –ιδιαίτερα  στις μικρές ηλικίες- χρησιμοποιούν ένα ολόκληρο ρεπερτόριο από σύμβολα όπως ανθρωπάκια, ήλιος, σπίτι, δέντρο, λουλούδι, καράβι, όμοια σε όλες τις χώρες του κόσμου, σαν μια αυθόρμητη παγκόσμια γλώσσα!
Αυτός είναι ο λόγος που το ενδιαφέρον για τις ζωγραφιές των παιδιών έχει ανανεωθεί από την τάση της ψυχολογίας να τις ερμηνεύει με τρόπο επιστημονικό.
Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικoύς κάποιες από τις συχνές κι αγαπημένες ζωγραφιές των μικρών παιδιών μπορούν να αποτελέσουν καθρέφτη της προσωπικότητάς του.
Ορίστε ποιές είναι και πως μπορούν να μας δώσουν κάποιες πληροφορίες για το παιδί.
Το σπίτι
Το πρότυπο είναι πάντα το ίδιο! Ένα τετράγωνο για βάση κι ένα τρίγωνο για στέγη! Και το παράδοξο είναι ακόμα και τα παιδιά των πόλεων που μένουν σε πολυκατοικίες προτιμούν να ζωγραφίζουν σπίτια με τριγωνική στέγη! Αυτό και μόνο μας κάνει να υποψιαζόμαστε πως κάτι μπορεί να κρύβεται πίσω από το θέμα σπίτι! Πράγματι, σύμφωνα με τους ειδικούς τα πρώτα σπιτάκια που σχεδιάζει το παιδί γύρω στην ηλικία των τεσσάρων μοιάζουν με πρόσωπο.
Τα παράθυρα αντιστοιχούν στα μάτια, η πόρτα στο στόμα ενώ η σκεπή μοιάζει με σκουφάκι! Γι’ αυτό το σπίτι είναι ένα σύμβολο που χρησιμοποιείται στα προβολικά τεστ  αφού μπορεί να δώσει κάποιες πληροφορίες για την ταυτότητα του παιδιού.
Γενικά ένα μεγάλο σπίτι μπορεί να δείχνει ένα αυθόρμητο και εγκάρδιο χαρακτήρα ενώ το μικρό ένα παιδί ντροπαλό, εσωστρεφές και καμιά φορά με χαμηλή αυτοπεποίθηση.
Άλλα  στοιχεία επίσης που μπορεί να δώσουν πληροφορίες είναι:
Παράθυρα:
Αν είναι κλειστά πιθανόν και το παιδί να πιο κλειστός χαρακτήρας ενώ αν είναι ανοιχτά δείχνει περιέργεια για τον έξω κόσμο. Αν έχουν κάγκελα σαν σταυρούς ίσως αισθάνεται περιορισμένο από τους γονείς του.
Πόρτα:
Αν φαίνεται κλειστή συνήθως ζωγραφισμένη με χρώμα πιθανόν είναι ένδειξη εσωστρέφειας ενώ αντίθετα αν έχει πόμολο δείχνει διάθεση για επικοινωνία και επαφή με τον κόσμο.
Καμινάδα:
Χωρίς καπνό μπορεί να είναι ότι το παιδί έχει ανάγκη για περισσότερη επικοινωνία μέσα στο σπίτι ενώ με καπνό μπορεί να υποδηλώνει ζεστασιά μεταξύ των μελών της οικογένειας
Κεραία:
Δείχνει την ανάγκη του παιδιού για μάθηση, ενημέρωση, παρατήρηση, επικοινωνία.
Το δέντρο 
Το δέντρο σαν σχήμα εμφανίζεται περίπου στην ηλικία των πέντε με εξαιρετική ποικιλία και μπορεί επίσης να έχει ανθρωπομορφικές ιδιότητες γι’ αυτό και έχει μεγάλη συμβολική και εκφραστική σημασία ενώ εδικό τεστ με βάση την αποκωδικοποίησή του δημιουργήθηκε από τον K. Koch.
Τι μπορεί ν’ αποκαλύπτουν τα στοιχεία του;
Κορμός:
δείχνει πως βλέπει το παιδί τον εαυτό του. Όσο πιο μεγάλος, τόσο πιο σίγουρο είναι για τον εαυτό του ενώ αν είναι λεπτός ίσως νιώθει ανασφάλεια ή ότι έχει ανάγκη από προστασία.  Οι ρίζες αποκαλύπτουν τον δεσμό με την οικογένεια ενώ ένας ρόζος στον κορμό μπορεί να αποκαλύπτει υπερβολική προσκόλληση στη μητέρα αλλά και πλούσιο συναισθηματικό κόσμο.
Φύλλωμα:
δείχνουν τη διάθεση του παιδιού για επαφή με τους άλλους και μάλιστα τα κλαδιά συμβολίζουν τους δρόμους επικοινωνίας. Αν ζωγραφίσει λουλούδια έχει ανάγκη να αρέσει, αν δεν έχει φύλα είναι ίσως ντροπαλό και έχει ανάγκη από περισσότερη αποδοχή.
Φρούτα:
εκφράζει ένα παιδί παραγωγικό και με ταλέντα που επιδιώκει την επιτυχία και την αναγνώριση της προσωπικής του αξίας.

Ελευθερία έκφρασης!
Αφήστε το  παιδί να  ζωγραφίσει ότι θέλει χωρίς να του δίνεται οδηγίες, να το διορθώνεται ή να επικρίνετε τον τρόπο που σχεδιάζει και στη συνέχεια παροτρύνετέ το να σας μιλήσει για τη ζωγραφιά που έκανε ρωτώντας το να σας πει μια ιστορία για την εικόνα του.
Tip: Σε κάθε περίπτωση να θυμάστε ότι ο κάθε γονιός δεν πρέπει να βγάζει συμπεράσματα για το παιδί του, αλλά να έχει κυρίως άμεση επαφή κι επικοινωνία μαζί του, κι αν κάτι τον ανησυχεί να ζητά την γνώμη του ειδικού
 
Ζωγραφική ή art therapy;
Ξέρετε ότι η  ζωγραφική μπορεί να λειτουργήσει διαγνωστικά ή και θεραπευτικά στα πλαίσια του art therapy; Πρόκειται για μια μορφή ψυχοθεραπείας που επιτρέπει την συναισθηματική έκφραση και τη θεραπεία μέσω της ζωγραφικής.
Ενδείκνυται ιδιαίτερα στην περίπτωση των παιδιών αφού οι ειδικοί θεραπευτές με τον πιο φιλικό  και ανώδυνο για το παιδί τρόπο μπορούν απλώς παρατηρώντας και αναλύοντας τη ζωγραφιά του να εντοπίσουν συναισθηματικές μεταπτώσεις, δυσκολίες, τραυματικές καταστάσεις.
Έτσι η art therapy μπορεί να αποδειχθεί ευεργετικό για  παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, άγχος, φοβίες αλλά και για εκείνα που έρχονται αντιμέτωπα μ’ ένα διαζύγιο ή μια κρίση στην οικογένεια. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί και ως τρόπος που ενθαρρύνει τη επικοινωνίας μεταξύ παιδιού και γονιού αφού τα παιδιά επικοινωνούν με τα σχέδια και τα χρώματα για πράγματα η θέματα που δεν μπορούν ή δυσκολεύονται να εκφράσουν με λόγια.
 
Και το χρώμα παίζει ρόλο!
Στην αρχή απλώς αρπάζουν τον πρώτο μαρκαδόρο που θα βρουν μπροστά τους! Μεγαλώνοντας μαθαίνουν ν’ ακολουθούν κανόνες στις χρωματικές επιλογές π.χ. ο ήλιος είναι πάντα κίτρινος.  Μπορεί όμως να υπάρχει και συσχέτιση του χρώματος με το συναίσθημα. Τα πιο ανοιχτά χρώματα μπορεί να υποδηλώνουν πιο ευαίσθητο ή ντροπαλό χαρακτήρα ενώ τα έντονα πιο ζωηρό και εξωστρεφή.
Επίσης το χρώμα που υπερισχύει σε μία ζωγραφιά μπορεί να μας δώσει κάποιες πληροφορίες, αν και ρόλο παίζει και η κουλτούρα και γενικά η επιρροή από το περιβάλλον. 
 
Ανακαλύψτε περισσότερα με ένα κλικ στο www.paidimag.gr.
το βρήκαμε εδώ: fthis

Το μεγαλείο της ψυχής δεν χρειάζεται γερά πόδια

Η ώρα είχε πάει 8 και σε λίγη ώρα θα χτυπούσε το κουδούνι. Τα περισσότερα παιδιά βρίσκονταν ήδη στο προαύλιο του μικρού τετραθέσιου δημοτικού σχολείου του χωριού
Έξω από την πόρτα του σχολείου φτάνει και ο μικρός Γιώργος με τον πατέρα του. Εκείνος, του δίνει την τσάντα και του λέει:


 
«Λοιπόν Γιωργάκη όπως είπαμε. Να προσέχεις τη δασκάλα σου, να μη μιλάς μέσα στην τάξη και στο διάλειμμα να κάνεις παρέα με όλα τα παιδάκια. Όχι μόνο με τον Τάσο. Είπαμε, ο Τάσος δεν μπορεί να τρέξει και να παίξει ποδόσφαιρο. Δεν χρειάζεται να χάνεις το παιχνίδι σου για τον Τάσο».

Ο μικρός, κούνησε το κεφάλι του και μπήκε μέσα στο προαύλιο. Οι συμμαθητές του έτρεξαν να τον συναντήσουν. Τον περικύκλωσαν και άρχισαν να μιλάνε φωναχτά για όσα πέρασαν το προηγούμενο απόγευμα.
Μόνο ένα παιδάκι, ξανθό, αδύνατο με μεγάλα καστανά μάτια και μακριά σγουρά μαλλιά δεν έτρεξε κοντά στο Γιωργάκη.
Καθισμένο μονάχο του στο πεζούλι της αυλής κοιτούσε τα υπόλοιπα παιδιά χαμογελώντας λες και βρισκόταν εκεί μαζί τους.
Ο Τάσος, αυτό ήταν το όνομα του μοναχικού παιδιού, ήθελε πολύ να τρέξει δίπλα στο συμμαθητή του. Μόνο η ψυχούλα του ήξερε πόσο πολύ το ήθελε.
Όμως, τα πόδια του δεν τον βοηθούσαν να ικανοποιήσει την ψυχή του. Ένα πρόβλημα κινητικό που είχε από τη γέννησή του τον υποχρέωνε να βαδίζει με δυσκολία. Για τρέξιμο, ούτε λόγος να γίνεται.
Το επίσημο χαρτί που έφερε η μητέρα του στη Διευθύντρια του σχολείου έκανε λόγο και για μία κινητική υστέρηση που ήταν η αιτία, ο Τάσος να κινείται με δυσκολία αλλά δεν τον εμπόδιζε σε τίποτα, να διαβάζει, να γράφει και να μιλάει με αρκετά μεγάλη ευχέρεια.
Καταλάβαινε τα πάντα από όλα όσα του έλεγαν μα κυρίως η καρδιά του ήταν γεμάτη από όμορφα συναισθήματα και απέραντη καλοσύνη.
Τι κι αν μερικά παιδιά κάποιες φορές τον κορόιδευαν που δεν μπορούσε να παίζει μαζί τους ποδόσφαιρο; Για κείνον, ήταν αρκετό να τους βλέπει και να χαίρεται βλέποντάς τους να παίζουν και να διασκεδάζουν. Πολλές φορές καθόταν στην άκρη και έκανε το διαιτητή.
Ούτε κράτησε κακία στη δασκάλα του όταν την άκουσε να συζητάει με κάποιους γονείς που της ζητούσαν να κάνει κάτι για να φύγει ο ίδιος από το σχολείο και να πάει σε κάποιο που είναι ειδικό για «καθυστερημένα» ώστε να μη μένουν πίσω τα υπόλοιπα «φυσιολογικά» παιδιά.

«Αν περνούσε από το χέρι μου θα το έκανα όμως δεν μπορώ να υποχρεώσω τους γονείς του αν δεν θέλουν να το στείλουν σε ειδικό σχολείο. Άλλωστε δεν υπάρχει στην πόλη μας τέτοιο σχολείο. Πρέπει να πάει στη διπλανή πόλη. Βέβαια δεν είναι από τις βαριές περιπτώσεις, αλλά όπως να το κάνεις φρενάρει όλη την τάξη. Ακόμη και στη γυμναστική και τη μουσική η παρουσία του δημιουργεί εμπόδια».
«Να φανταστείτε», συνέχισε η δασκάλα «οι γονείς του έχουν την απαίτηση να τον πάρουμε μαζί μας στην εκδρομή που θα πάμε στο ποτάμι. Εγώ προσωπικά, δεν αναλαμβάνω την ευθύνη να τον συνοδεύσω. Θα πρέπει να έχω την προσοχή μου μόνο σ’ εκείνον. Τα υπόλοιπα παιδιά τι θα γίνουν; Δεν ξέρω τελικά τι θα αποφασίσει ο σύλλογος , πάντως εγώ εξέφρασα την αντίθεσή μου».
 Η αλήθεια είναι πως ο Τασούλης στεναχωρήθηκε με την ιδέα πως δεν θα πήγαινε εκδρομή στο ποτάμι μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά. Την περίμενε πως και πως αυτή την εκδρομή. Είχε ξαναπάει στο ποτάμι με τους γονείς του και του άρεσε.
Του άρεσε να βλέπει το νερό να κυλάει, να τρέχει, όπως εκείνος δεν μπορούσε να κάνει με τα πόδια του. Γι’ αυτό έτρεχε με τη φαντασία του. Το μυαλό του «κυλούσε» στις όχθες της ζωής που θα ήθελε να κάνει μεγαλώνοντας.
Ήθελε να γίνει γιατρός κι ας ήξερε πως ...

Είχαν ένα παρελθόν, ας τους βοηθήσουμε να βρουν ένα μέλλον! -"Ils ont eu un passé..." - They had a past, let’s help them to find a future…

They had a past, let’s help them to find a future…


Μια  εκστρατεία του Ιδρύματος Abbé Pierre , που παρουσιάζει αστέγους , δείχνοντάς μας το παρελθόν τους μέσα από το φωτογραφικό μοντάζ ...

Μια  ισχυρή εκστρατεία υπέρ αυτών των ανθρώπων
που ζουν στους δρόμους, παρά τον χειμώνα



Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, οι άστεγοι έχουν αυξηθεί δραματικά.
Σύμφωνα με στοιχεία του Δήμου Αθηναίων, αυτήν τη στιγμή στην πόλη υπάρχουν 20.000 άπορες οικογένειες. 
 
Ο 51χρονος Λάμπρος, ο οποίος έχασε τη δουλειά του, αδυνατούσε να πληρώσει το νοίκι του και μοιραία βρέθηκε στο δρόμο εξομολογήτε στο μιλά στο metrogreece.gr για την περιπέτειά του:
" Όλα ξεκίνησαν πριν δύο χρόνια, όταν ξαφνικά έχασα τη δουλειά μου. Ήμουν ξενοδοχοϋπάλληλος στην Αθήνα, έπαιρνα έναν αρκετά ικανοποιητικό μισθό , ο οποίος μου εξασφάλιζε και ένα ταξίδι ετησίως στο εξωτερικό, προκειμένου να βλέπω τα παιδιά μου που ζουν εκεί.
Πλέον δε μπορώ να κάνω τίποτα, ζω στον ξενώνα  του ΚΥΑΔΑ τους τελευταίους εφτά μήνες και μιλάω με τα παιδιά μου σπάνια, μέσω διαδικτύου, όποτε έχω αυτή τη δυνατότητα.
Για να μην τρελαθώ, προσπαθώ όσο μπορώ να γεμίζω το χρόνο μου με δραστηριότητες. Για να μην σκέφτομαι τι συνέβη ξαφνικά, από τη μία στιγμή στην άλλη. Συμμετέχω στη θεατρική ομάδα που δημιουργήσαμε στο ΚΥΑΔΑ και εργάζομαι εθελοντικά  συμμετέχοντας  καθημερινά στη διανομή του φαγητού σε άπορους και άστεγους" .
Ο Λάμπρος στέλνει το δικό του μήνυμα στην πολιτική ηγεσία.
«Καταστράφηκαν οι ζωές μας, τόσο απλά και εύκολα. Στην ηλικία που είμαι αδυνατώ να βρω δουλειά, όλες οι πόρτες στην αγορά εργασίας είναι κλειστές για μένα. Κανείς από του πολιτικούς δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για εμάς. Μιλάνε συνεχώς για ανάπτυξη και πολιτισμό Πως είναι δυνατόν να ζεις σ'αυτή τη χώρα, να  βλέπεις γύρω σου τόση φρίκη και να παριστάνεις τον πολιτισμένο;». 
Θα ήθελα να μπορoύσα να δώσω σε όλους αυτούς τους ανθρώπους μια στέγη μαζί με κάτι πιο σημαντικό την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥΣ πισω .
Ξερετε ποσο ευκολο ειναι να συμβει  στον καθένα μας;

daddycool2403

Thursday 30 January 2014

Ακούς; Ένα παιδί πεθαίνει κάθε 3 δευτερόλεπτα...
Every 3 seconds, a Child Dies

Every 3 seconds, a Child Dies
Κάπου ανάμεσα στην παγκόσμια ανθρώπινη δυστυχία, στην εξαθλίωση, στον υποσιτισμό, στον αναλφαβητισμό, στην έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης και στους άστεγους υπάρχουν 1.453 άτομα, που κατέχουν περιουσία 5,5 τρισεκατομμυρίων USD δηλαδή ίση με το ΑΕΠ της Κίνας, της 2ης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο!

περισσότερα στην πηγή: vmediagr


6,6 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών πέθαναν το 2012

Από διαπιστώσεις καλά πάμε!!
Έχουν περάσει 30 χρόνια από τότε που η UNICEF άρχισε να δημοσιεύει στατιστικά στοιχεία για «την κατάσταση των παιδιών στον κόσμο» και σχεδόν 25 από την υπογραφή της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού στον ΟΗΕ.
Κι όμως, εν έτει 2014, οι συνθήκες διαβίωσης των 2,2 δισεκατομμυρίων παιδιών της υφηλίου μπορεί να έχουν βελτιωθεί σημαντικά σε σχέση με το παρελθόν, αλλά εξακολουθούν να απέχουν πολύ από το να θεωρούνται ιδανικές.
Η UNICEF δημοσιεύει σήμερα την έκθεσή της για την κατάσταση των παιδιών στον κόσμο το 2014.
Μέσω της εν λόγω έκθεσης, η UNICEF έρχεται να μας υπενθυμίσει πως «κάθε παιδί μετράει» και να «αποκαλύψει τις ανισότητες» με απώτερο στόχο οι φορείς λήψης αποφάσεων να μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα για να επιφέρουν θετικές αλλαγές.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, περίπου 6,6 εκατ. παιδιά κάτω των 5 ετών πέθαναν το 2012 κυρίως από αιτίες που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί-αντιμετωπιστεί.
Το 15% των παιδιών του κόσμου εργάζονται και το 11% των κοριτσιών παντρεύονται προτού γίνουν 15 ετών.
Παράλληλα, τα φτωχότερα παιδιά έχουν τρεις φορές λιγότερες πιθανότητες από τα πλουσιότερα να έχουν ειδικευμένο προσωπικό κατά τη γέννησή τους, με αποτέλεσμα αυτά και οι μητέρες τους να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών κατά τον τοκετό.
Κατά τα λοιπά, βέβαια έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος σε μέτωπα όπως η μείωση των ποσοστών παιδικής θνησιμότητας.
ethnos

Μμμμ... η μανούλα έφτιαξε Παραδοσιακή Γαλατόπιτα!!

Μια παραδοσιακή συνταγή για να την φτιάξετε στο σπίτι
με αγνά υλικά.


θέλετε να δείτε τη συνταγή;;;
κλικ στη μητερούλα

57 εκατομμύρια παιδιά θα πάνε στο σχολείο
σε... 70 χρόνια!! (Εεε, λίγη υπομονή ας κάνουν!!)

Τι είναι τα 70 χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα;;;
-------------------------
Θα χρειαστεί να περάσουν τουλάχιστον επτά δεκαετίες προκειμένου να είναι βέβαιο πως κάθε παιδί θα έχει πρόσβαση σε ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματά του: την εκπαίδευση.
Αυτό εκτιμά η UNESCO σε αναφορά της.


Σύμφωνα με αυτή, 57 εκατ. παιδιά στον κόσμο δεν μπορούν να πάνε σε σχολείο και αυτή η δραματική κατάσταση θα εξαλειφθεί στην καλύτερη περίπτωση το 2086, όταν εκτιμάται πως επιτέλους ακόμη και τα φτωχά κορίτσια από την Αφρική θα μπορούν να καθίσουν στο θρανίο.
Το σοκαριστικό πόρισμα περιγράφει την κατάσταση ως μία παγκόσμια μαθησιακή κρίση, καθώς στις φτωχές χώρες ένας στους τέσσερις ανθρώπους δεν μπορεί να διαβάσει ούτε μία πρόταση.
Η ετήσια αναφορά της UNESCO προειδοποιεί πως οι υποσχέσεις της διεθνούς κοινότητας για την καταπολέμηση του προβλήματος και τη μείωση 50% των αναλφάβητων είναι απίθανο να εκπληρωθούν.

iefimerida

Ali Mohammadian: Ένας υπέροχος φαλακρός δάσκαλος!!

Ο Μοχαμαντιάν, διδάσκει στο δημοτικό σχολείο Sheikh Shaltoot στη Marivan, μια κουρδική πόλη στα δυτικά του Ιράν .

Όταν ο 8χρονος μαθητής του Μαχάν Ραχίμι έχασε τα μαλλιά του, λόγω μίας σπάνιας ασθένειας, δεχόταν τον εκφοβισμό και τα χλευαστικά σχόλια από τους συμμαθητές του.

Iranian teacher who shaved his head in solidarity with an ill pupil who went bald becomes a national hero

Ο δάσκαλος απάντησε με τον καλύτερο τρόπο στο bullying των παιδιών. Όταν μπήκε μία μέρα στην τάξη έκπληκτοι οι μαθητές του διαπίστωσαν ότι είχε ξυρίσει το κεφάλι του.

Τότε οι μαθητές όχι μόνο κατάλαβαν το λάθος τους και σταμάτησαν να ενοχλούν τον μικρό αλλά ως ένδειξη αλληλεγγύης αποφάσισαν να του συμπαρασταθούν με τον ίδιο τρόπο: ξύρισαν κι εκείνοι τα μαλλιά τους.

Ο δάσκαλος, που έχει γίνει ήρωας στο Ιράν, δέχθηκε τα συγχαρητήρια του ιρανού προέδρου Χασάν Ροχανί ενώ, σύμφωνα με τον Guardian, η κυβέρνηση αποφάσισε την οικονομική ενίσχυση της οικογένειας του παιδιού ώστε να καλυφθούν τα ιατρικά έξοδα για αντιμετώπιση της ασθένειάς του.


antikleidi

Η Μεγάλη Γιορτή των Ελληνικών Γραμμάτων: Οι Τρεις Ιεράρχες απέναντι στην εξουσία και τον πλούτο

Χρόνια Πολλά στους μαθητές


Σύντομο βίντεο στο οποίο γίνεται αναφορά στη ζωή 
 και στο έργο των Τριών Ιεραρχών.


Wednesday 29 January 2014

Έχετε κουμπάκια; Έχετε δεντράκια!!


Ένα δέντρο αλλιώτικο από τα άλλα, κατάλληλo για το παιδικό δωμάτιο! Θα το φτιάξετε πανεύκολα, μαζί με τα παιδάκια σας, αφού πρώτα κάνετε μια προεργασία μόνοι σας!
Ποτέ άλλοτε ένα δέντρο δεν ήταν τόσο χαρούμενο!

πώς θα το φτιάξετε;;;
κλικ στην πηγή: ifeelkid

Button Trees

Η Ανάπτυξη του παιδιού 3-4 ετών

Λαμβάνουμε πάντοτε υπόψη ότι οι πίνακες αναφέρονται στο μέσο όρο τυπικής ανάπτυξης και ενδέχεται να υπάρχουν μικρές αποκλίσεις.
Στην ηλικία των 3-4 ετών οι αλλαγές φαίνονται σαρωτικές.

Ανεβαίνει και (λίγο αργότερα) κατεβαίνει τη σκάλα μόνο του.
Μπορεί να πλύνει το μπροστινό μέρος του σώματός του με σφουγγάρι.
Πλένει τα χέρια του με σαπούνι και τα σκουπίζει.
Μπορεί να φορέσει την μπλούζα του (αρκεί ο λαιμός να είναι χαλαρός) και να τραβήξει το παντελόνι του μέχρι πάνω.
Φτιάχνει παζλ και κατασκευές με τουβλάκια.
Παίζει με άλλα παιδάκια.
Έχει καλύτερο φίλο ή φίλη.
Μιλάει στο τηλέφωνο.
Στα τρία του χρόνια μπορεί να χρησιμοποιεί πάνω από 250 λέξεις και να φτιάχνει προτάσεις.
Παίζει ομαδικά παιχνίδια.
Μπορεί να λέει το όνομα, το επίθετο και την ηλικία του.
Η φαντασία του οργιάζει.
Περιγράφει πράγματα που δεν έγιναν ή που δεν υπάρχουν, αλλά δεν τα λέει συνειδητά ως ψέματα.
http://kids.in.gr/

Χαρακτηριστικά της αδρής κινητικότητας 


Περπατάει με τον τρόπο των ενηλίκων 3 ετών
Ανεβαίνει σκαλοπάτια εναλλάσσοντας πόδια 3 ετών
Ισορροπεί στο ένα πόδι για 3 – 4 δευτερόλεπτα 3 ετών
Πετυχαίνει ένα στα 3 πηδήματα στο προτιμώμενο πόδι 3 ετών
Πετυχαίνει 6 πηδήματα στο προτιμώμενο πόδι 4 ετών

Χαρακτηριστικά της λεπτής κινητικότητας

Βάζει μανταλάκια ½ ίντσας σε σανίδα με τρύπες 3 ½ ετών
Δένει τα κορδόνια των παπουτσιών του 4 ετών
Περνάει σε κορδόνι 7 χάντρες σε 2 λεπτά 4 ετών
Κουμπώνει μεγάλα κουμπιά 4 ετών

Κοινωνικά και προσαρμοσμένα χαρακτηριστικά λεπτής κινητικότητας

Φοράει παπούτσια 3 ½ ετών
Λειτουργεί ανεξάρτητα στην τουαλέτα 3 ½ ετών
Παίζει με άλλο παιδί 3 ½ ετών
Παίζει παιχνίδια υψηλά δομημένα 4 ετών
Μπορεί να έχει φανταστικό συμπαίκτη 4 ετών
Μπορεί να είναι επιθετικό στο παιχνίδι 4 ετών
Ντύνει τον εαυτό του με βοήθεια 4 ετών
Συνεργάζεται στο παιχνίδι 4 ετών

http://imm.demokritos.gr/epeaek/index_main.asp

ΠΙΝΑΚAΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ

3-4 ετών
o Μπορεί να περιμένει τη σειρά του
o Αισθάνεται ενοχή

ΠΙΝΑΚΑΣ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ


3 - 4 ετών
o Φτιάχνει προτασούλες με 4 ή 5 λέξεις
o Καταλαβαίνει την λειτουργία των αντικειμένων
o Απαντά σε απλές ερωτήσεις (ποιος, πού, πότε, γιατί)
o Αναγνωρίζει τα βασικά χρώματα, σχήματα, ποσότητες και χρονικές έννοιες
o Κάνει λιγότερα γραμματικά λάθη
o Συμμετέχει σε συζητήσεις
o Αρθρώνει σωστά τα περισσότερα σύμφωνα και φωνήεντα της γλώσσας μας εκτός από τα /ρ/, /λ/, /θ/, /σ/
o Αρχίζει να περιγράφει δραστηριότητες που έκανε κατά τη διάρκεια της ημέρας του
o Το λεξιλόγιό του περιλαμβάνει 800 έως 1500 ή και περισσότερες λέξεις

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ (ΑΔΡΗ ΚΑΙ ΛΕΠΤΗ ΚΙΝΗΣΗ)


3-4 ετών
o Κάνει ποδήλατο με τρεις ρόδες
o Κάνει κούνια μόνο του... 

Προσοχή στα trans λιπαρά, σε τρόφιμα
που τρώνε τα παιδιά

Αποτελούν μια κατηγορία λιπαρών που δεν τα θέλουμε στη διατροφή μας και πολύ περισσότερο στη διατροφή των παιδιών.
Μιλάμε για τα trans λιπαρά οξέα, που προκύπτουν κυρίως κατά τη διαδικασία του τηγανίσματος, αλλά και γενικότερα κατά το μαγείρεμα και τη θερμική επεξεργασία των τροφίμων με φυτικά σπορέλαια.

Why Are Trans Fats Bad for Kids?
Τα trans λιπαρά οξέα φαίνεται να εμπλέκονται στους μηχανισμούς αθηροσκλήρωσης.
Συγκεκριμένα, επάγουν αυξήσεις στα επίπεδα της ‘κακής’ LDL- χοληστερόλης και κατά συνέπεια προδιαθέτουν την εναπόθεση λιπώδους πλάκας στα αγγεία μας.
Το παρόν γεγονός αυξάνει το κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων , αυξάνοντας τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα από αυτά. Μάλιστα, φαίνεται να είναι περισσότερα αθηρογόνα από τα κορεσμένα λιπαρά οξέα.
Δρουν αθροιστικά, με αποτέλεσμα όσο μεγαλύτερα διαστήματα τα καταναλώνουμε, τόσο πιο πιθανό να δημιουργήσουν προβλήματα.
Το πρόβλημα είναι ότι τα βρίσκουμε κυρίως σε τρόφιμα που καταναλώνονται από παιδιά.
Πηγές τους αποτελούν προτηγανισμένα και τηγανητά τρόφιμα, όπως πατάτες τηγανιτές, donuts, τυποποιημένα προϊόντα εμπορίου όπως μπισκότα, κρουασάν, πατατάκια κ.α.... Θα πρέπει μάλιστα να σημειωθεί ότι, όταν το προϊόν είναι γεμιστό, με ρευστή σοκολάτα, π.χ. μπισκότα, κρουασάν κ.α., η περιεκτικότητα σε trans είναι μεγάλη.
Από τα παραπάνω μπορεί να γίνει πλήρως κατανοητό ότι ,όσο λιγότερα επεξεργασμένα και τυποποιημένα τρόφιμα περιλαμβάνονται στη διατροφή ενός παιδιού, τόσο πιο χαμηλές είναι οι ποσότητες των trans λιπαρών οξέων που προσλαμβάνει.
Τα παρόντα επιστημονικά ευρήματα θέτουν επιτακτική την ανάγκη για περιορισμό της πρόσληψης αυτών από τη διατροφή ενός παιδιού, χωρίς φυσικά να σημαίνει ότι δεν ξανατρώει ποτέ ένα πατατάκι ή ένα μπισκότο.
Ωστόσο, καλό είναι να αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.

Επιστημονική Ομάδα
neadiatrofis

Η νέα, συγκλονιστική καμπάνια
για την ενδοοικογενειακή βία

H νέα καμπάνια κατά της ενδοοικογενειακής βίας προέρχεται από ένα βίντεο στην ελβετική τηλεόραση, που χωρίς να χρησιμοποιεί λέξεις, παρά με τη δύναμη της εικόνας καταφέρνει να προκαλέσει έντονα συναισθήματα. Και κυρίως να μας δείξει ότι το φαινόμενο της βίας μέσα στο σπίτι δεν έχει έναν μόνο αποδέκτη.

Η νέα καμπάνια κατά της ενδοοικογενειακής βίας έχει πρωταγωνίστρια ένα μικρό κορίτσι, τη Lea, που θέλει να μοιάσει στη μαμά του.



Στο video της ελβετικής καμπάνιας, βλέπουμε τη μικρή να δοκιμάζει τα ρούχα και τα παπούτσια της μαμάς της.
Δε μιλάει, δε λέει κουβέντα.
Ο φακός την παρακολουθεί να κάθεται στο μπουντουάρ και ετοιμάζεται να βαφτεί. Το κάνουν άλλωστε όλα τα κορίτσια της ηλικίας της.
Βάζει κραγιόν, παίρνει το πινέλο και βάζει σκιά στα μάτια. Και φτιάχνει αυτό που έχει δει στη μαμά της. Μια μεγάλη μελανιά να κυκλώνει το μάτι. Τα λόγια δεν χρειάζονται, όλοι έχουμε ήδη καταλάβει.

infokids

Tuesday 28 January 2014

Πόσο νερό πρέπει να πίνει ένα παιδί;

Ξέρουμε όλοι πόσο σημαντικό είναι να καταναλώνουμε αρκετό νερό κατά τη διάρκεια της ημέρας για να μπορούμε να διατηρούμε τον οργανισμό μας σωστά ενυδατωμένο.
Όταν πρόκειται όμως για τα παιδιά, τι ακριβώς σημαίνει «αρκετό νερό»;
Κατά τους πρώτους 6 μήνες ζωής του βρέφους, όλες οι ανάγκες του σε υγρά καλύπτονται από την κατανάλωση γάλακτος (μητρικό ή σκόνη) και δεν υπάρχει ανάγκη για ενίσχυση αυτού από άλλα ροφήματα όπως τσάι.
Οι ανάγκες τους τότε είναι κατά μέσω όρο 150ml/kg βάρος σώματος. Μετά την ηλικία των 6 μηνών όπου γίνεται και η εισαγωγή στερεών τότε μια ημερίσια κατανάλωση στα 120ml/kg βάρος σώματος είναι αρκετή. Η ποσότητα αυτή συμπληρώνεται από γάλα, νερό, μικρές ποσότητες φυσικού χυμού.
Για τα μεγαλύτερα παιδιά 1200-1600ml/μέρα είναι μια σωστή κατανάλωση υγρών (γάλα και νερό κατά προτίμηση). Εδώ να αναφέρουμε ότι η ανεπαρκής κατανάλωση νερού είναι και μια από τις σημαντικότερες αιτίες δυσκοιλιότητας στα παιδιά.
Θυμηθείτε ότι, αν το αφήσουμε να διψάσει, έχει ήδη αφυδατωθεί.

Οπότε καλό είναι να υπενθυμίζουμε στα παιδιά να πίνουν νερό μέσα στην ημέρα και πάντα να έχουν μαζί τους στο σχολείο και τις δραστηριότητες, ακόμα και στο διάβασμα!

Επιστημονική Ομάδα
neadiatrofis

Monday 27 January 2014

Iqbal Masih: Στα 4 δούλος, στα 10 μαχητής, στα 13 νεκρός...

Ο αγώνας του Ικμπάλ Μασί από το Πακιστάν
κατά της παιδικής εργασίας
βοήθησε να ζήσουν καλύτερα
περισσότεροι από 3.000 ανήλικοι.

Iqbal MasihBiography of a 10-Year-Old Activist
 
Μια ξεχασμένη ιστορία ενός δωδεκάχρονου αγοριού από το Πακιστάν συγκλονίζει πάντα.

Ο δωδεκάχρονος,
Ικμπάλ Μασί, πάλεψε για τα δικαιώματα των παιδιών, για την παιδική εργασία και βραβεύτηκε. Μόνο που δεν πρόλαβε να χαρεί τη ζωή του ούτε και να αγωνιστεί για τους συνομήλικούς του που πέφτουν θύματα εμπορίας ανθρώπων, πουλιούνται σε σκλαβοπάζαρα και είναι αναγκασμένα να εργάζονται στην πιο τρυφερή τους ηλικία. Κάτι που συμβαίνει, φυσικά, σε πολλές χώρες του κόσμου, όπου η παιδική εργασία δεν θεωρείται και τόσο… έγκλημα.

Ποιος όμως ήταν ο Ικμπάλ Μασί; Ο δωδεκάχρονος ήταν από το Πακιστάν και λόγω του αγώνα του ενάντια στην εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας, έγινε σύμβολο παγκοσμίως.

Το νεαρό αγόρι γεννήθηκε στο Πακιστάν το 1982.
Μόλις συμπλήρωσε το τέταρτο έτος της ηλικίας του, η οικογένειά του τον πούλησε σαν σκλάβο σε ένα ταπητουργείο. Ο λόγος ήταν ένα δάνειο μόλις 16 δολαρίων.
Ο Ικμπάλ αναγκάστηκε για έξι χρόνια, από τα 4 δηλαδή μέχρι τα 10 του, να εργάζεται για δώδεκα ώρες την ημέρα, αλυσοδεμένος στο ίδιο σημείο.
Έφτιαχνε χαλιά. Σιτιζόταν με λίγο φαγητό και ελάχιστο νερό που του έδιναν. Τον τιμωρούσαν συνέχεια κλείνοντάς τον σε ένα σκοτεινό υπόγειο που ήταν γεμάτο υγρασία, έντομα και ερπετά.
Στα δέκα του όμως, το έσκασε. Ναι, κατάφερε να αποδράσει από το ταπητουργείο. Στη συνέχεια πήγε στην αστυνομία και κατήγγειλε το αφεντικό του. Όμως, οι αστυνομικοί χρηματίστηκαν με αποτέλεσμα να τον επιστρέψουν στον εργοδότη του και να συνεχιστούν οι βασανισμοί.

Ο Ικμπάλ όμως δεν το έβαλε κάτω. Έτσι, μέσα σε λίγους μήνες το έσκασε ξανά και πήγε στο Απελευθερωτικό Μέτωπο του Πακιστάν για την Εκμετάλλευση της Παιδικής Εργασίας. Η συνέχεια; Ακολούθησαν καταγγελίες ανοιχτά σε ομιλίες του. Μιλούσε για τους εργοδότες που έβγαζαν χρήματα βάζοντας ανήλικα παιδιά να εργάζονται, αφήνοντάς τα μάλιστα να ζουν ως σκλάβοι.

Ο Ικμπάλ Μασί δεν έμεινε μάλιστα στις καταγγελίες. Θέλησε να βοηθήσει και άλλους συνομηλίκους του. Και γι’ αυτό άρχισε να τρυπώνει κρυφά σε ταπητουργεία και να βγάζει φωτογραφίες των παιδιών που εργάζονταν σε αυτά. Με αυτό τον τρόπο, βοήθησε να ζήσουν καλύτερα περισσότεροι από 3.000 ανήλικοι.

Ο Ικμπάλ Μασί βραβεύτηκε το 1994 βραβεύτηκε με το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Reebok και έδωσε ομιλίες κατά της παιδικής εργασίας σε πολλά μέρη του κόσμου. Αμέσως μετά το ταξίδι του επέστρεψε στο χωριό του στο Πακιστάν για να γιορτάσει μαζί με την οικογένειά του, που ήταν ορθόδοξη, το Πάσχα.

Όμως, δολοφονήθηκε την ημέρα του Πάσχα του 1995, στη Μουρίτκε, ένα χωριό στο Πακιστάν, από την «Μαφία των Χαλιών». Τότε, ήταν περίπου 13 χρονών.

Τρεις μέρες τη δολοφονία του, εκατοντάδες παιδιά διαδήλωσαν στους δρόμους της Ινδίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Η ιστορία του Ικμπάλ έγινε μυθιστόρημα με συγγραφέα Francesco D’Adamo που κυκλοφόρησε το 2009.
grafida

Πολύ δυσάρεστη είδηση :((

Επειδή το κακό και το άσχημο κουράζει την ψυχή μας, επιλέγουμε να μην αναφερόμαστε αναλυτικά στις πολύ δυσάρεστες ειδήσεις. 
Για όποιον θέλει να ενημερωθεί, παραθέτουμε τα links:


«Μητέρα» σκότωσε και διαμέλισε το νεογέννητο παιδί της
Lillian Alvarado Killed Newborn Son In Bathtub

Ruth Kluger: Το... «παιδικό βιβλίο»
στα στρατόπεδα συγκέντρωσης

Η Ruth Kluger είναι συνάδελφός μου, βιβλιοθηκάριος. Γεννήθηκε στη Βιέννη το 1931. 12 χρόνων μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Τεριέζενστατ, ύστερα στο Άουσβιτς-Μπιρκενάου και τέλος στο Κρίστιανστατ.  
Still Alive: A Holocaust Girlhood Remembered
 
Επιβίωσε -ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό το ρήμα για όσους δεν πέθαναν στα στρατόπεδα των ναζί, αλλά από τύχη βγήκαν από αυτά- κουβαλώντας στο σώμα της ένα νούμερο και στην ψυχή της τις μνήμες και τις τύψεις της τύχης της.
Η Ruth Kluger έχει γράψει ένα βιβλίο για τη ζωή της. Κυκλοφορεί και στα ελληνικά: Άρνηση μαρτυρίας: Βιέννη - Άουσβιτς - Νέα Υόρκη (μετ. Σοφία Γεωργοπούλου, Θεμέλιο, 2008).
Η Ruth ήταν ένα παιδί, ένα από τα παιδιά που ρίχτηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης.
Σχολείο της γίνεται ο εγκλεισμός και τα βασανιστήρια, όμως κι εκεί, μέσα στην απόλυτη φρίκη, υπάρχουν εστίες αντίστασης.
 

 
Στη Τεριέζενστατ έρχεται σε επαφή «με πληθώρα έξυπνων μορφωμένων ανθρώπων, που έφεραν μαζί τους όλες τις ιδέες και ιδεολογίες της Ευρώπης και συνέχισαν να ερίζουν γι' αυτές με δριμύτητα. Δάσκαλοι και πανεπιστημιακοί καθηγητές ήταν πανευτυχείς με κάθε ευκαιρία που τους δινόταν να αφηγηθούν κάτι όμορφο από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό όταν μαζεύονταν ένα σμάρι παιδιά γύρω τους».
Δεν είναι μοναδική αυτή η αναφορά. Τα ίδια αναφέρει και ο Σεμπρούν στο «Τι ωραία Κυριακή» και στο «Ο νεκρός που μας χρειάζεται», τα ίδια και ο Μασπερό στο «Οι μέλισσες και η σφήκα».
Στην Τεριέζενστατ, αναφέρει η Kluger, υπήρχαν λίγα βιβλία, που ήταν περιζήτητα και περνούσαν από χέρι σε χέρι μεταξύ των εγκλείστων, ένας ιστορικός τέχνης είχε ένα βιβλίο με έργα του Ντίρερ, ένας δάσκαλος τους δίδασκε Ιστορία της Λογοτεχνίας, μια γηραιά κυρία μάθαινε τα παιδιά να απαγγέλλουν ποιήματα του Eichendorff.
Η τύχη, ένα χέρι, μια ζαβολιά τη βγάζει από το θανατηφόρο Άουσβιτς και τη ρίχνει στο Κρίστιανστατ μαζί με τη μητέρα της. Η μητέρα της δουλεύει σε ένα εργοστάσιο που φτιάχνει πολεμοφόδια - πολλοί έγκλειστοι χρησιμοποιήθηκαν ως εργατικό δυναμικό για την πολεμική βιομηχανία της Γερμανίας.
Μια μέρα παρακαλεί έναν ντόπιο επιστάτη να βρει ένα βιβλίο για τη μικρή της κόρη «που αγαπάει το διάβασμα». Κι εκείνος ανταποκρίνεται, φέρνοντάς της ένα παλιό μισοσχισμένο αναγνωστικό. «Έπλεα σε πελάγη ευτυχίας. Το δώρο είχε ξεπεράσει τις προσδοκίες μου. Για μένα είχε ανοίξει πάλι μια παλιά αλησμόνητη πόρτα, είχα βρει πάλι τη μόνη σε μένα οικεία πρόσβαση στον κόσμο».
Πριν από 69 χρόνια, στις 27 Ιανουαρίου 1945, τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το Άουσβιτς - Μπίρκενaου. Η 27η Ιανουαρίου ορίστηκε ως Παγκόσμια Μέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος.
 
Ο βιβλιοθηκάριος

Dr. Jim Withers: Ο γιατρός των φτωχών: Ντύνεται άστεγος για να βοηθάει όσους είναι στο δρόμο

Διαβάστε την ιστορία του γιατρού που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας βοηθάει αστέγους εδώ και 22 χρόνια. 
.
Πώς μια ιδιωτική πρωτοβουλία γίνεται παράδειγμα για Εθνικό Σχέδιο δράσης; Ή αλλιώς, όταν η προσωπική τρέλα ενός ανθρώπου για το επάγγελμα του, υπερβαίνει κάθε σκοπιμότητα.
Από την δεκαετία του '90, ο Δρ Jim Withers δημιούργησε στο Pittsburgh της Pennsylvania τον πρώτο πυρήνα ιατρών παροχής υπηρεσιών στους άστεγους. Πρόκειται για τη λεγόμενη, "Ιατρική του Δρόμου" για την περίθαλψη των αστέγων και εξαρτημένων ατόμων.

Για χρόνια, κυκλοφορούσε τις νύχτες σαν άστεγος. Ο γιατρός - υπόδειγμα γνωρίζει τους ανθρώπους δίχως οικία της περιοχής του, γίνεται φίλος τους και τους παρέχει ιατρική φροντίδα.
Από το 1992, ο Withers μαζί με τον συνεργάτη του Mike Sallows, έναν πρώην άστεγο, περιδιαβαίνει τους δρόμους με σακίδια ιατρικής στην πλάτη.
Όπως αναφέρει, μέχρι σήμερα έχουν περιθάλψει πάνω από 1.200 ανθρώπους τον χρόνο, κατά μέσο όρο. Μιλάμε για πάνω από 26.400 άτομα συνολικά.
Ο βοηθός του μάλιστα ήταν εκείνος που του άνοιξε τις "πόρτες" των καταυλισμών των αστέγων της πόλης που ζούσαν σε αυτοσχέδια "κάμπινγκ" και τον σύστησε στους πρώην "συγκάτοικους" του. Για να μπορέσει να τους προσεγγίζει πιο εύκολα, ντυνόταν μάλιστα σαν αυτούς. "Έπρεπε να γίνω ένας από αυτούς για να με δεχθούν", λέει ο γιατρός.
Ο Withers έσωσε τον Sallows από βέβαιο θάνατο και όντας ο πρώτος άστεγος - ασθενής του, συνδέθηκε μαζί του με μια χρόνια και δυνατή φιλία.
Η πρωτοβουλία δράσης του Withers, εξελίσσεται τώρα σε εθνικό δίκτυο προσφοράς, αφού φοιτητές ιατρικής και εθελοντές βγαίνουν στους δρόμους πέντε νύχτες την εβδομάδα βοηθώντας αστέγους. Πλέον, πάνω από 90 χώρες έχουν εφαρμόσει δράσεις σαν τη δική του.
Η νυχτερινή υπηρεσία του 53χρονου Withers αποτελεί ένα μη κερδοσκοπικό πρόγραμμα ιατρικής δρόμου στις Ηνωμένες Πολιτείες που φέρει το όνομα Operation Safety Net και αποτελεί μέρος του Εθνικού Προγράμματος Υγείας.
Όπως δηλώνει σήμερα στη Huffington Post, αυτό που τον κινητοποίησε ήταν ο ολοένα και αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων δίχως στέγη, που κοιμούνταν κάτω από τις γέφυρες της πόλης.
Άρχισε να τους εξετάζει και διαπίστωσε πως αυτοί οι άνθρωποι υπέφεραν από ανοιχτές πληγές και μολύνσεις, έλκος, κάποιοι είχαν καρκίνο και ασθένειες τις οποίες δεν είχαν αντιμετωπίσει ποτέ μέχρι τότε στη ζωή τους.
Μεταξύ άλλων δηλώνει πως στα πρώτα του βήματα ήταν ειδικευόμενος και οι συνάδελφοι του δεν είδαν με καλό μάτι την πρωτοβουλία του.
"Πολλοί άνθρωποι ήταν αρνητικοί στην αρχή, αλλά πρόκειται για μια δράση που πραγματικά έχει πολλά να σου μάθει και είναι και ένας τρόπος να αναθεωρήσεις τον τρόπο με τον οποίο το επάγγελμά σου συνδέεται με τους ανθρώπους που σε έχουν πραγματική ανάγκη", λέει χαρακτηριστικά.
Καλεί μάλιστα εθελοντές και φοιτητές ιατρικής να μπουν στην ομάδα. Προς τιμή τους, η ανταπόκριση είναι παραπάνω από θετική.
"Η θεραπεία αυτών των ατόμων είναι εθνική υπόθεση και κεντρικό κοινωνικό ζήτημα. Μια κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της είναι εκείνη που εξετάζει κάθε μέλος της σαν ισότιμο μέλος και ενδιαφέρεται για τις ζωές όλων με τον ίδιο τρόπο", καταλήγει ο Withers. Απλά και σοφά λόγια που δύσκολα όμως, βρίσκουν εφαρμογή.
________
(Με πληροφορίες από: 
Χρήστος Δεμέτης
Αντικλείδι , http://antikleidi.com

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki