Κακομοιριά

Αν πιάνεις τον εαυτό σου να κακομοιριάζει. Να κλαίγεται. Μονίμως να παραπονιέται.

Αν όλο νιώθεις ο αδικημένος, ο χαμένος, το θύμα της υπόθεσης.

Αν όλες τις ευθύνες, γύρω σου σε πρόσωπα και καταστάσεις ρίχνεις, τις ευθύνες για το ότι δεν προσπαθείς…

Σταμάτα το.

Ξέρεις…

Όσο παράξενο και αν σου φαίνεται. Εγωισμός κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Και είναι αυτή είναι η χειρότερη μορφή του. Ύπουλη. Κεκαλυμμένη.

Σε παραλύει αυτός ο εγωισμός. Σε θυματοποιεί. Σε υποδουλώνει. Όταν αφήνεις τον εαυτό σου έτσι ελεύθερο να πιστεύει πως είναι ο μόνος καημένος, πως είναι ο ανήμπορος, ο ανίσχυρος, καταλήγεις να χάνεις τον έλεγχο του εαυτού σου. Τυφλώνεσαι. Θολώνεις. Χάνεις την όποια κρίση σου, χάνεις το αγωνιστικό σου πνεύμα, χάνεις την όρεξή σου για ζωή. Και μαραζώνεις. Νεκρώνεσαι πριν καν πεθάνεις.

Δεν αναφέρομαι στον πόνο. Τον βαθύ, τον άδικο, τον ισχυρό. Ο πόνος δεν έχει λύπηση. Δεν έχει κακομοιριά. Ο πόνος έχει μυστικότητα. Έχει σιωπή. Ησυχία. Άνθρωποι που έχουνε πονέσει, το ξέρουνε καλά αυτό…

Στην αυτολύπηση αναφέρομαι. Σε αυτή τη γκρίνια. Τη μιζέρια. Σε αυτό το αίσθημα, που σου φταίνε οι πάντες και τα πάντα. Όλοι εκτός από εσένα.

Σταμάτα το. Μην το επιτρέπεις άλλο.

Σήκω και πάλεψε. Για να μην χάσεις τον εαυτό σου.

Σήκω και πάλεψε. Κόντρα. Για όσο αντέχεις.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc. 

e-psyxologos.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Νοέμβριος: Ο Μήνας εναντίον της Παιδικής Κακοποίησης

Το χρονικό διάστημα από 1ης έως 19ης Νοεμβρίου έχει κηρυχθεί ως «19 Ημέρες Ακτιβισμού κατά της Παιδικής Κακοποίησης». Η επιλογή του χρόνου δεν είναι τυχαία, αλλά έγινε για να συνδυαστεί με την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού (20 Νοεμβρίου).

Η πειθαρχία δια της βίας, η σεξουαλική κακοποίηση και οι ανθρωποκτονίες απειλούν εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως. Αυτό υπενθυμίζεται σε όλους κάθε 19η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην Κακοποίηση των Παιδιών.

Η παιδική κακοποίηση αποτελεί συχνό και σοβαρό κοινωνικό φαινόμενο του αιώνα μας και έναν από τους βασικότερους παράγοντες παιδικής θνησιμότητας. Τα παιδιά συνήθως κακοποιούνται μέσα στην ίδια τους την οικογένεια ή από άτομα που γνωρίζουν στο ευρύτερο περιβάλλον τους και σπανιότερα από αγνώστους.

Στην Ελλάδα, έχει ψηφιστεί από το 2006 ο νόμος 3500/2006 «Για την Αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας».

Είναι αδύνατο να μετρηθεί το πραγματικό μέγεθος της βίας κατά των παιδιών σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία όσον αφορά τον ακριβή αριθμό των θυμάτων, επειδή το μεγαλύτερο μέρος των περιστατικών δεν καταγγέλλεται. Υπολογίζεται παρόλα αυτά, ότι περίπου 500 εκατομμύρια μέχρι και 1,5 δισεκατομμύριο παιδιά πέφτουν θύματα βίας κάθε χρόνο. Επίσης εκτιμάται ότι κάθε χρόνο τουλάχιστον 275 εκατομμύρια παιδιά σ’ όλο τον κόσμο, βιώνουν τη βία μέσα στα ίδια τους τα σπίτια. Ενώ, η οικογένεια πρέπει να είναι το φυσικό περιβάλλον για την προστασία των παιδιών, ωστόσο τα παιδιά δοκιμάζουν τη βία υπό μορφή πειθαρχίας.

meallamatia.gr   
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι