Πέθανε ο Βαγγέλης Παπαθανασίου / Vangelis, the nice greek composer, passes away

Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες μουσικοσυνθέτες που ήταν γνωστός στο εξωτερικό ως Vangelis, πέθανε την Πέμπτη σε νοσοκομείο της Γαλλίας, όπου το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν με Covid-19.

The nice greek composer

Την είδηση επιβεβαίωσε το δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Βαγγέλη Παπαθανασίου.

«Με μεγάλη μας θλίψη ανακοινώνουμε ότι ο μεγάλος Έλληνας Βαγγέλης Παπαθανασίου έφυγε από τη ζωή αργά το βράδυ της Τρίτης 17 Μαΐου» αναφέρει η ανακοίνωση.

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τεχνικές για τη Χειραγώγηση της Κοινής Γνώμης / Stratégies de Manipulation

Όποιος και να το έγραψε, μπορούμε να κρίνουμε
εάν ισχύουν οι θέσεις αυτές ή όχι...

Stratégies de manipulation

1. Η τεχνική της διασκέδασης
Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δι’ ενός αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών.

Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομία, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. 

«Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». (Απόσπασμα από το "Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους")

2. Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων
Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί. 

Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. 

Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης
Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. 

Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.

4. Η στρατηγική της αναβολής
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. 

Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ’ όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα. 

Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. 

Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.

5. Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. 

Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. 

Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». 

(Απόσπασμα από το "Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους")

6. Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία
Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. 

«Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». 

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα
Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή
Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. 

Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!..

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους
Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. 

Χάρη στη βιολογία, τη νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας. 

Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους...

πηγή
Το Χαμομηλάκι

Ο απαίσιος ρόλος της Γερμανίας στη Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου

Οι τουρκικές δυνάμεις φαίνεται να χρησιμοποιούσαν κυρίως όπλα γερμανικής κατασκευής για τη Γενοκτονία των Αρμενίων (1915-1916), σύμφωνα με νέα έρευνα.

    Η γερμανική βιομηχανία όπλων Mauser, που ήταν ο βασικός προμηθευτής όπλων και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, είχε πωλήσει όπλα και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία για τον σκοπό της επίμαχης γενοκτονίας, η οποία έτυχε και της ενεργούς υλικοτεχνικής και συμβουλευτικής υποστήριξης Γερμανών αξιωματούχων που είχαν σταλεί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σύμφωνα με ιστορικούς μεταξύ 1915 και 1926 σκοτώθηκαν 1 με 1,5 εκατομ. Αρμένιοι.

    Η έρευνα που διεξήχθη από το Global Net-Stop the Arms Trade» (GNSTAT), «η πλειοψηφία των στρατιωτών που μετείχαν στις βιαιοπραγίες ήταν οπλισμένοι με καραμπίνες και τυφέκια Mauser, ενώ οι αξιωματικοί με πιστόλια της ίδιας εταιρείας». 

    Η ίδια έρευνα υποστηρίζει επίσης ότι «οι Γερμανοί που υπηρέτησαν στα γερμανικά στρατεύματα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία βοήθησαν ενεργά στην τέλεση δολοφονιών». Πρόκειται για την πρώτη ιστορική υπόθεση που εξετάζει το διεθνές ερευνητικό δίκτυο (GNSTAT), αποτελούμενο από δημοσιογράφους, ακτιβιστές, πληροφοριοδότες, ντοκιμαντερίστες και ειδικούς σε θέματα που έχουν να κάνουν με τις εξαγωγές όπλων.

Το ζήτημα της γερμανικής συνευθύνης
Σύμφωνα με την έρευνα ο οθωμανικός στρατός ήταν επίσης εφοδιασμένος με κανόνια κατασκευασμένα από την οπλική βιομηχανία Krupp από το Έσεν. Αυτά χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για την καταστολή των Αρμένιων ανταρτών στα βουνά Μουζά Νταγκ το 1915. Το 2015 ο τότε Γερμανός πρόεδρος Γιόαχιμ Γκάουκ έκανε λόγο για «γερμανική συνευθύνη» στη Γενοκτονία των Αρμενίων. 

    Ο Γερμανός δημοσιογράφος Γιούργκεν Γκότσλιχ είχε υποστηρίξει επίσης σε βιβλίο του το 2015 ότι το Γερμανικό Ράιχ, ο σημαντικότερος σύμμαχος της Τουρκίας από την Ευρώπη κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, προσέφερε επίσης στρατιωτικές συμβουλές αλλά και εκπαίδευση σε στρατιωτικά τάγματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η νέα έρευνα του διεθνούς ερευνητικού δικτύου ρίχνει για πρώτη φορά φως σε συγκεκριμένα γεγονότα και ειδικά στις αγοραπωλησίες όπλων. «H Mauser είχε το μονοπώλιο στα τυφέκια σε ολόκληρη την Οθωμανική Αυτοκρατορία» αναφέρει ο Βόλφγκανγκ Λαντγκρέμπερ, ντοκιμαντερίστας και συγγραφέας της εν λόγω έκθεσης. Η Mauser πλέον δεν υπάρχει αλλά η ThyssenKrupp, η διάδοχος της Κrupp, δεν έχει αναγνωρίσει ποτέ δημοσίως ότι έπαιξε κάποιο ρόλο σε αυτή τη γενοκτονία.

    Μια από τις βασικές πρωτογενείς πηγές της έρευνας είναι οι επιστολές του Ταγματάρχη Γκραφ Έμπερχαρντ Βόλφσκελ, ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει στην πόλη Ούρφα της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Στην πόλη αυτή κατοικούσαν Αρμένιοι. Ο Βόλφσκελ παρείχε συνδρομή στα στρατεύματα του Φαρί Πασά, αναπληρωτή Διοικητή του 4ου Τάγματος του Οθωμανικού Στρατού. «Οι Αρμένιοι έχουν καταλάβει μαζικά τα σπίτια νοτίως της εκκλησίας» έγραφε σε επιστολή του ο Γερμανός στρατιωτικός συνεχίζοντας: «Όταν το πυροβολικό μας άνοιξε πυρ κατά των σπιτιών και σκότωσε πολλούς που βρίσκονταν μέσα σε αυτά, άλλοι πάλι κατέφυγαν στην εκκλησία». 

Ο Βόλφσκελ περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια πώς ο στρατός περικύκλωσε στη συνέχεια την εκκλησία και σκότωσε τους Αρμένιους που προσπαθούσαν απελπισμένα να σωθούν.

Η γερμανική ιδεολογική επιρροή
    Σύμφωνα με την έρευνα εκτός του ότι γερμανικές εταιρείες προσέφεραν όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στη γενοκτονία και Γερμανοί αξιωματούχοι παρείχαν τεχνογνωσία στον οθωμανικό στρατό, οι μελετητές υποστηρίζουν ότι οι Γερμανοί έθεσαν και αυτό που ο Λαντγκρέμπερ αποκαλεί «ιδεολογικές βάσεις» της γενοκτονίας. Το ότι τόσο οι Οθωμανοί όσο και οι Γερμανοί θεωρούσαν τους Αρμένιους κοινό εχθρό, όπως και τους Ρώσους, είναι γνωστό. Στο βιβλίο του ο Γιούργκεν Γκότσλιχ παραθέτει μάλιστα μαρτυρία του Γερμανού ακολούθου του ναυτικού Χανς Χούμαν και στενού φίλου του υπουργού Πολέμου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Ενβέρ Πασά, στην οποία ο ίδιος υποστήριζε ότι «οι Αρμένιοι, επειδή ακριβώς συνωμοτούν με τους Ρώσους, θα εξοντωθούν αργά ή γρήγορα. Είναι σκληρό αλλά αναγκαίο».

    Ένα άλλο πρόσωπο – κλειδί για τη μελέτη της γερμανικής ιδεολογικής επιρροής στο αρμενικό ζήτημα ήταν ο υποστράτηγος Κόλμαρ Φράιχερ φον ντερ Γκολτς, σύμβουλος της Οθωμανικής Αυλής το 1883, ο οποίος παράλληλα προωθούσε τα συμφέροντα του γερμανικού λόμπι της βιομηχανίας όπλων στην ίδια περιοχή. Όπως σημειώνει ο Λαντγκρέμπερ: «Ο φον ντερ Γκολτς όχι δημόσια αλλά μεταξύ φίλων και συγγενών χαρακτήριζε τον εαυτό του ως Αρμενοφοβικό. Πολλοί άνθρωποι που τον γνώριζαν είχαν πει ότι τον άκουσαν να αποκαλεί τους Αρμένιους “άπληστο λαό εμπόρων”. Είχε μάλιστα καταφέρει να πείσει τον Σουλτάνο Μωάμεθ Ε’ να λύσει το ζήτημα των Αρμενίων μια κι έξω».

    Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φον ντερ Γκολτς θεωρείται επίσης ως βασική «πηγή» που επηρέασε τη μετέπειτα ναζιστική ιδεολογία. 

Στο έργο του «Ο λαός στα όπλα» («Das Volk im Waffen») υιοθετεί θέσεις που απαντώνται αργότερα στην ιδεολογία του Χίτλερ. «Πίστευε ότι στόχος μιας πολεμικής εκστρατείας είναι ο ολοκληρωτικός αφανισμός του στρατού, όχι απλά ήττα και οπισθοχώρησή του. Πίστευε στον απόλυτο πόλεμο. Αυτό ήταν άλλωστε και το ιδεολογικό έρεισμα των Οθωμανών, πάνω στο οποίο μεθόδευσαν την γενοκτονία των Αρμενίων».

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι