Friday 4 November 2022

Στο τέλος θα χάσουμε τον εαυτό μας «Για το καλό» μας

Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας
Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μηλιώκας

Είδα ένα κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου
είδα να γίνεται γιαπί η γειτονιά μου
για το καλό μου

Είδα τα δέντρα που σκαρφάλωνα κομμένα
σε φορτηγό τα όνειρά μου φορτωμένα
για το καλό μου

Είδα το δάσκαλο να με χτυπάει με ζήλο
είδα τα χέρια μου πρησμένα από το ξύλο
είδα τα νεύρα μου σιγά σιγά να σπάνε
με καλοσύνη και στοργή να με χτυπάνε
Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου

Είδα να κόβουν τη μπουκιά για την μπουκιά μου
ρούχα να φτιάχνουν απ' τα ρούχα τα παλιά μου
για το καλό μου

Είδα τη μάνα μου να κλαίει απελπισμένα
είδα το γέρο μου να φεύγει για τα ξένα
για το καλό μου

Είδα τους φίλους μου να σκίζονται για μένα
είδα να θέλουν να ξεκόψω από σένα
είδα χαράματα να με τραβάν στο τμήμα
για να γλιτώσω το κελί να πω το ποίημα

Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου

Για το καλό μου για το καλό μου
έχει μουδιάσει το κορμί και το μυαλό μου
ενέσεις χάπια ηλεκτροσόκ για το καλό μου
σήμερα πήρανε νεκρό τον διπλανό μου
ενώ παλεύω για να βρω τον εαυτό μου
κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου

******************
Στο τέλος θα χάσουμε τον εαυτό μας «για το καλό» μας

Της Μάρης Γαργαλιάνου

    Για το καλό μου να μη δίνω πολλά και να μη δίνομαι για να μη θεωρηθώ σίγουρη. Για το καλό σου να μη της στείλεις πρώτος μήνυμα, μη σε περάσει και για πέφτουλα. Για το καλό του ενώ το πάθος του είναι η μουσική και η κιθάρα να μην ακολουθήσει την αγάπη του γιατί το μέλλον είναι αβέβαιο του χώρου και να καταλήξει αυτό που σπούδασε, δάσκαλος. Για το καλό μας όλοι εμείς να υπομένουμε τα «πρέπει» των άλλων. Για το καλό σας όλοι εσείς να μην εκφράζεστε ανοιχτά και να είστε μετρημένοι γιατί «τι θα πει ο κόσμος».
Για το καλό τους όλοι αυτοί να πάνε κόντρα στα θέλω και τις επιθυμίες τους, γιατί να… ενώ στο ίδιο καζάνι όλοι βράζουμε και από τα ίδια υλικά είμαστε φτιαγμένοι, «για το καλό μας» δεν πρέπει να διαφέρουμε, ούτε να ξεχωρίζουμε. Πρέπει να ακούμε καλά τους προφεσόρους και γκουρού εξαποδόσταλτους πάσης φύσεως και πιστά να ακολουθούμε τις συμβουλές και προτροπές τους.
Γονείς απολυταρχικοί. Δάσκαλοι δογματικοί. Φίλοι ξερόλες, φίδια φυτευτά. Σχέσεις τοξικές
    Δεν υπάρχει περίπτωση έστω και ένα από όλα αυτά να μη σου έχει τύχει. Ή κάτι παρεμφερές εν πάση περιπτώσει. Άνθρωποι που με το έτσι θέλω τα νερά σου θολώνουν και με μιας αγγελικό προσωπείο φορούν γιατί σε ξέρουν καλά και «σ’ αγαπάνε» και σε νοιάζονται και φυσικά θέλουν μόνο το καλό σου! Γραφικό τουλάχιστον. Και δε σηκώνω μύγα στο σπαθί μου για τη συγκεκριμένη ατάκα που κάθε φορά που στα αυτιά μου ηχεί, νιώθω να με διαπερνάει ρεύμα ηλεκτρικό.
Αδιανόητο να προφασίζονται ορισμένοι το καλό των παιδιών τους και να μη στηρίζουν τις επιλογές τους, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τον εγωισμό και να ξεσπάσουν τα απωθημένα τους. Αδιανόητο να προσπαθούν κάποιοι σύντροφοι «καλοί» να αποκόψουν τη σχέση τους από τις «κακές παρέες» γιατί «σου φουσκώνουν τα μυαλά». Αδιανόητο οι παιδαγωγοί αντί να σε ελευθερώνουν να σε κλείνουν σε κουτιά, να σε μυούν στην παπαγαλία και να σε κατευθύνουν σε γκρίζες σελίδες μιας ιστορίας με ένα σωρό παραλλαγές εξυμνώντας το «καλό» του έθνους. Αδιανόητο να πέφτεις στη λούμπα όλων αυτών και άλλων πολλών για ένα καλό ολότελα δικό σου…
    Ήρθαν πολλοί έως τώρα που τα μυαλά σου ισοπέδωσαν με θεωρίες περί ηθικής, λογικής και καθωσπρεπισμού και άλλοι τόσοι θα ‘ρθουν που με το έτσι θέλω θα προσπαθήσουν να σε παραπλανήσουν για τα δικά τους οφέλη και τα γούστα τους, πάντοτε φορώντας μια μάσκα καλοσύνης φαινομενικής. Να τους προσέχεις και να είσαι ανοιχτός, μα να φιλτράρεις τα λεγόμενά τους. 
Να αμφισβητείς. Και αυτό όχι από καχυποψία, αλλά να… καλύτερα να πατάς στα πόδια σου γερά κι ας κάνεις λάθη ανθρώπινα, παρά αύριο μεθαύριο να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο επειδή υπήρξες «έρμαιο» συνθηκών. Τότε, δε μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν. Οι επιλογές είναι δικές σου και μόνο, όπως και όλα είναι στο χέρι σου.
Θα μπορούσε να θεωρηθεί ιδιαίτερα σκληρό και μη ρεαλιστικό από κάποιους αυτό το «όλα είναι στο χέρι σου». Κρίμα να μη συμφωνούμε, μα είναι. Ακούσαμε πολλά παραμύθια, πήξαμε σε λουλούδια και αγάπες για το καλό μας… για ένα καλό που πηγαίνει τις περισσότερες φορές κόντρα στο ίδιο μας το είναι, για ένα καλό που μας κάνει να ματώνουμε γιατί έτσι όπως μας πλασάρεται, δεν είναι εμείς, για ένα καλό που πάντοτε οι παντογνώστες που μας «λατρεύουν» θα μας επιβάλουν.
Όμως προσέξτε, αν πέσουμε στα δίχτυα του, δε θα ευθύνονται εκείνοι, μα εμείς και ΜΟΝΟ. Ας μη φερόμαστε ανόητα… 

Κι ας μην τρελαθούμε, εγκλωβίζοντας το παιδί μέσα μας και καταπιέζοντας τα πάθη και τις ανάγκες του. Ας μη χάσουμε σε τελική ανάλυση τον εαυτό μας «για το καλό μας». 
Κρίμα είναι…

Πάρε πίσω το μυαλό σου / Get Your Brain BacK

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΤΣΙ ΕΧΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ!

    Αυτό το βίντεο, παρόλο που τελικά είναι διαφήμιση για το ψηφιακό χαρτί, εντούτοις προβάλλει με το καλύτερο τρόπο το πόσο δέσμιοι της τεχνολογίας είμαστε! 

Το δημοσιεύουμε με υπότιτλους και μαζί κάποιες επιπλέον σκέψεις που είναι ευκαιρία να διαβάσουν οι μικρότεροι αναγνώστες της σελίδας ή να κοινοποιήσουν στα παιδιά τους και στους φίλους τους οι μεγαλύτεροι. 
Ας εστιάσουμε λοιπόν στην ουσία!
    Ο εθισμός στο Internet, στα social media, στα video games και γενικότερα σε πολλά θαύματα της τεχνολογίας, όπως επίσης και η εξάρτηση από όλα αυτά, έχει αποδειχθεί με έρευνες που έχουν γίνει και δεν είναι μία και δύο μόνο! 
    Όπως όμως στα τσιγάρα που οι περισσότεροι αγνοούν τις ταμπελίτσες με τους κινδύνους που έχουν επάνω, έτσι και σε αυτό το τομέα η πλειοψηφία προσπερνά τα σχετικά άρθρα που εμφανίζονται στο Face book και αλλού, διότι αυτό που ενδιαφέρει είναι τα "Like", τα "Check in", τα "Tag", το "Messenger" και οι "Photo shop" φωτογραφίες. 
Αν δεν καταλάβατε λέξη ρωτήστε το παιδί σας, έναν οποιοδήποτε νεαρό ή τη γειτόνισσά σας που ξημεροβραδιάζεται στα κοινωνικά δίκτυα! 
    Παρατηρήστε στα καφέ παρέες ολόκληρες με τα κινητά στο χέρι να ασχολούνται με το πως θα κοινοποιήσουν τη παρουσία τους εκεί, τους φίλους σας που κάνουν Like σε δημοσιεύσεις χωρίς να τις διαβάζουν, το ότι οι περισσότεροι μιλάνε με μηνύματα και κοινοποιούν αμάσητη ό,τι ανακρίβεια περνάει από μπροστά τους, δημιουργώντας πολλές φορές έναν ανούσιο διαδικτυακό πανικό. 

    Παρατηρήστε τον εαυτό σας, πως κάνετε όταν φεύγετε και ξεχνάτε το κινητό σας στο σπίτι. Για να μην αναφέρω πόσα ατυχήματα έγιναν και γίνονται λόγω της απόσπασης προσοχής εξαιτίας των κινητών, το διαδικτυακό bulling, τα ψυχολογικά και πολλές φορές οργανικά προβλήματα που προκαλεί η αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας και ένα σωρό άλλα!

Παραθέτω παρακάτω ένα περιστατικό στα οποίο ήμουν μάρτυς και το οποίο είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί. Μία οικογένεια με δύο μικρά παιδάκια έχουν καθίσει με τους φίλους τους για φαγητό σε ταβέρνα. 

    Το μικρό κοριτσάκι, που πρόσφατα στάθηκε στα πόδια του, αρχίζει να γκρινιάζει δημιουργώντας "φασαρία". Η λύση που δίνει ο πατέρας είναι άμεση και καταλυτική. Απευθύνεται στη μητέρα και με χαρακτηριστική άνεση της λέει: «Δώσε της το κινητό να παίξει». 
Το παιδάκι επί μία ώρα τουλάχιστο ήταν με το κινητό μπροστά στη φατσούλα του, να τρώει την ακτινοβολία, να βλέπει διάφορα στο you tube και φυσικά να μαθαίνει από αυτή την ηλικία ότι... έτσι περνάει η ώρα! 
Οι μεγάλοι ήσυχοι πλέον συζητούσαν για ταξίδια και αυτοκίνητα. Θύμωσα, λυπήθηκα, αλλά το χειρότερο από όλα απελπίστηκα!

    Δεν φταίει η τεχνολογία για όλα αυτά. Αν ήταν έτσι, πρέπει να καταδικάσουμε τον εφευρέτη του λαμπτήρα, της μπαταρίας, του τηλεφώνου και αν πάμε πολύ πίσω, ακόμη και αυτόν που δάμασε τη φωτιά και εφηύρε τον τροχό. 

Η ανώριμη, επιπόλαιη και συχνά εγκληματική χρήση της φταίει, δηλαδή όλοι εμείς που δεν έχουμε μέτρο, που δεν καταλαβαίνουμε ότι έχουμε παγιδευτεί σε μια εικονική πραγματικότητα και χάνουμε έτσι την ουσία και πολλές αξίες της ζωής! Δείτε προσεκτικά το βίντεο! Τα μηνύματα πολλά και όποιος συμφωνεί ας το κοινοποιήσει!
Οφείλω να συγχαρώ το δημιουργικό τμήμα της "Remarkable" για το εξαιρετικό βίντεο που έφτιαξαν! Απέδωσαν με το καλύτερο τρόπο τη κατάσταση! 
Μπήκα στο πειρασμό να αφαιρέσω το τελευταίο εκείνο διαφημιστικό κομμάτι, όμως τελικά το άφησα διότι έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσοι θα το χρησιμοποιήσουν ως δικαιολογία για να αναιρέσουν τα υπόλοιπα μηνύματα! 
Πόσοι άραγε βλέπουν το «τυρί», πόσοι τη «φάκα» και πόσοι δε βλέπουν τίποτε γιατί έχουν φάει το τυρί και είναι «μέσα»; 
Όταν κάποιοι δεν θέλουν να δουν ή να παραδεχθούν θα βρουν πάτημα. Ας τους το δώσουμε λοιπόν από πριν!

Εκτός Ύλης
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αν οι Κακές Παρέες είναι η Φουρτούνα για έναν Έφηβο,...

... η Οικογένεια είναι η Άγκυρα
Δεν είναι και λίγα όσα έχουμε ακούσει τον τελευταίο καιρό για παραβατικές συμπεριφορές εφήβων που αγγίζουν κυριολεκτικά τα άκρα και προβληματίζουν κάθε γονιό για την τροπή που μπορεί να πάρει η ζωή του παιδιού του στα καλά καθούμενα. 
Αν και δεν είναι ακριβώς έτσι, αφού ένα παιδί δεν ξυπνάει μια μέρα και φέρεται παράλογα – πάντα κάτι κρύβεται από πίσω. 
Κι όταν αυτό το κάτι δεν είναι εντός σπιτιού είναι πιθανότατα εκτός, στις λεγόμενες «κακές παρέες» που η επιρροή τους μπορεί συχνά να ξεπεράσει και αυτή των γονιών.

Ποιο είναι το αντίδοτο, όμως, σ’ αυτήν την επιρροή και πώς μπορούμε να προλάβουμε την εμπλοκή του παιδιού μας σε καταστάσεις που μας είναι αδιανόητες; 
Μα φυσικά, χαρίζοντάς του ένα στέρεο και υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον, μια δυνατή άγκυρα για να μην παρασυρθεί από καμία φουρτούνα...
Ενθαρρύνουμε τα παιδιά να μας μιλάνε για όλα από μικρά
Η καθαρή επικοινωνία μεταξύ γονιών και παιδιού είναι ανεκτίμητη για την εξέλιξη της σχέσης τους σε αληθινά υποστηρικτική για το παιδί και ουσιαστικά ανταποδοτική για όλους. 
Είναι, όμως, κάτι που καλλιεργείται από πολύ νωρίς για να μη βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων αργότερα, στην εφηβεία. 
Μιλάμε, λοιπόν, ανοιχτά με τα παιδιά μας από όταν είναι πολύ μικρά και χτίζουμε μεταξύ μας μια κουλτούρα ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης.

Εξισορροπούμε τον ρόλο του γονέα με εκείνον του «φίλου»

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αναζητούν όλο και περισσότερο την επικοινωνία κι έξω απ’ το σπίτι, στο φιλικό τους περιβάλλον. 
Η σχέση τους με τους φίλους τους είναι διαφορετική από εκείνη που έχουν μαζί μας και, σε πολλές περιπτώσεις, είναι εξίσου σημαντική. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι με τα παιδιά μας, καλό είναι όμως να διατηρούμε τις ισορροπίες ώστε να μη χάνουμε τον πραγματικό μας ρόλο στη ζωή του παιδιού.
Ενδιαφερόμαστε για την καθημερινότητα και τους καινούργιους φίλους τους
Μένω δίπλα στο παιδί μου, δεν σημαίνει μόνο ότι καλύπτω τις ανάγκες του και το στηρίζω όποτε μου το ζητήσει. Το πότε μας χρειάζεται ένα παιδί είναι πολλές φορές δική μας δουλειά να το εντοπίσουμε. 
Γι’ αυτό, ενδιαφερόμαστε για όλα όσα του συμβαίνουν, ακόμα και τα πιο ασήμαντα και φροντίζουμε να έχουμε μια καλή εικόνα της καθημερινότητάς του, αλλά και των φίλων του – ειδικά των καινούργιων, που κάνει στην εφηβεία.

Τους μαθαίνουμε να μην κάνουν αυτό που θέλουν οι άλλοι για να γίνουν αποδεκτά
Οι «κακές παρέες» συνηθίζουν να προσελκύουν και να εκμεταλλεύονται – ή να συμπαρασύρουν – έφηβους με χαμηλή αυτοεκτίμηση και έντονη ανάγκη για αποδοχή ή και αυτονόμηση, ακόμα. 
Είναι, λοιπόν, σημαντικό να διδάξουμε στα παιδιά μας ότι είναι μοναδικά, πρέπει να αγαπούν τον εαυτό τους και δεν χρειάζεται να κάνουν ότι θέλουν οι άλλοι για να κερδίσουν την αποδοχή τους – να έχουν πίστη στον εαυτό τους, αλλά και στην αγάπη που λαμβάνουν από εμάς.

Φροντίζουμε να ξέρουν πως ό,τι κι αν τους συμβεί η αγκαλιά μας είναι ανοιχτή
Είναι μια νομοτέλεια πως τα παιδιά μας θα φύγουν μια μέρα από την αγκαλιά και την προστασία μας και η εφηβεία είναι μια μεταβατική περίοδος πριν συμβεί αυτό. Παρ’ όλ’ αυτά, η αγκαλιά μας, ως γονείς, μένει πάντα ανοιχτή για εκείνα, οποιαδήποτε στιγμή χρειαστεί να επιστρέψουν για να πάρουν δυνάμεις. 
Πρέπει, όμως, να τους το δείχνουμε σε κάθε ευκαιρία για να μη νιώσουν ούτε μία στιγμή μόνα, ό,τι λάθος και αν κάνουν ή νομίζουν ότι έκαναν.

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki