«Σπίτι του παιδιού»: Δικαίωμα προστασίας του παιδιού

Ο κύκλος συζητήσεων με τίτλο Δημοκρατία: Θεσμοί, Δικαιώματα και Ανηλικότητα έχει ως αντικείμενο τη διερεύνηση πεδίων που οι τομείς της Ψυχικής Υγείας και της Δικαιοσύνης οφείλουν να συν-λειτουργούν/συνεργούν για να παράγουν πολιτικές, θεσμούς και υπηρεσίες που θα ανταποκρίνονται ολοκληρωμένα και αποτελεσματικά στις ανάγκες των πολιτών και της κοινωνίας.

Η διερεύνηση ξεκινά με την ανηλικότητα και πραγματεύεται τις ανάγκες υποστήριξης του «παιδιού ως θύμα», του «παιδιού ως θύτη» και ευρύτερα τους θεσμούς της φιλικής προς τα παιδιά Δικαιοσύνης.

Η πρώτη διαδικτυακή συζήτηση υπό τον τίτλο «Σπίτι του παιδιού»: Δικαίωμα προστασίας του παιδιού αναφέρεται στα Αυτοτελή Γραφεία Προστασίας Ανήλικων Θυμάτων «Σπίτι του Παιδιού», ένα θεσμό που συστάθηκε με το ν. 4478/2017 και αποτέλεσε τομή στο πεδίο της προστασίας της ανηλικότητας στη χώρα.

Λαμβάνοντας υπόψη τη διάσταση μεταξύ θεσμισμένης και εμπειρικής πραγματικότητας, η συζήτηση θα επιχειρήσει να αναδείξει δυνατότητες αντιστροφής της αρνητικής συνθήκης και σημαντικής αναβάθμισης των διαδικασιών ουσιαστικής υποστήριξης των ανηλίκων.

 

Ομιλητές:

• Δημήτρης Αναγνωστόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής ΕΚΠΑ
• Ξένη Δημητρίου, Εισαγγελέας Αρείου Πάγου επί τιμή
• Όλγα Θεμελή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Εγκληματολογικής Ψυχολογίας
• Μαρία Παναγιωτάκη, Ψυχολόγος – Κοινωνιολόγος / πρώην Επιστημονικά Υπεύθυνη του Αυτοτελούς Γραφείου Προστασίας Ανήλικων Θυμάτων «Σπίτι του Παιδιού» Ηρακλείου Κρήτης

Παρεμβάσεις:

• Ιωάννα Γιαννοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια Παιδοψυχιατρικής ΕΚΠΑ, Αντιπρόεδρος Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος
• Εύα Κογιαννάκη, Νομικός-Επιμελήτρια Ανηλίκων
• Βασίλης Ιωακειμίδης, Καθηγητής Ιστορικής και Συγκριτικής Κοινωνικής Εργασίας, Πρόεδρος της επιτροπής παιδείας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κοινωνικών Λειτουργών

Συντονίστρια: 

• Άντα Ψαρρά, Δημοσιογράφος, Εφημερίδα των Συντακτών

enainstitute.org
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ένας κόσμος δίχως τέχνη...

Τι είναι τέχνη; Ίσως ένα από τα δυσκολότερα ερωτήματα, που παραμένουν αναπάντητα. Αν θεωρήσουμε πως η τέχνη είναι ένας τρόπος έκφρασης, ο ορισμός της διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η τέχνη εγείρει συναισθήματα και αναμνήσεις, ενώ παράλληλα άγει την ψυχή του ατόμου. 

Όλα αυτά, λοιπόν, μας κάνουν να αναρωτηθούμε: «Τι θα ήταν ο άνθρωπος χωρίς την τέχνη;»

Για να καταλάβει κανείς τη σημασία της, χρειάζεται μόνο να ρίξει μια ματιά στο παρελθόν. 

Από την παλαιολιθική εποχή ακόμα, υπήρχαν διάφορες μορφές τέχνης, οι οποίες δεν έχουν χάσει την αξία τους μέχρι και σήμερα. 

Ακόμη, η τέχνη δεν κάνει διακρίσεις, καθώς έχει την ικανότητα να μεταγγίζει ιδέες και να ευαισθητοποιεί όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου ή καταγωγής.

Επομένως, ένας κόσμος χωρίς τέχνη θα ήταν ένας κόσμος βουβός και ανιαρός. Ένας κόσμος στον οποίο το άτομο δε θα είχε την ικανότητα να εκφραστεί, δε θα είχε την ικανότητα να καταλάβει.

Φανταστείτε τη μέρα σας, αν απείχατε από κάθε είδος τέχνης. 

Μια μέρα χωρίς να ακούσετε το αγαπημένο σας τραγούδι και χωρίς να μπορείτε να παρατηρήσετε τα χρώματα μιας ζωγραφιάς ή μιας φωτογραφίας. 

Πώς θα νιώθατε;

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως η τέχνη δεν μπορεί να υφίσταται χωρίς τον άνθρωπο, αλλά ούτε ο άνθρωπος χωρίς την τέχνη.

ΤΑΧΤΑΤΖΟΓΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ - Α’ΛΥΚΕΙΟΥ

anoixta-xartia
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αν θες να ξοδέψεις τον εαυτό σου…

«…Αν θες να ξοδέψεις τον εαυτό σου, άλλαξε πολλούς συντρόφους στη ζωή. Κάνε σχέσεις. Εφήμερες. Σχέσεις της μιας βραδιάς.

Κυνήγησε την ηδονή της σάρκας. Όσο μπορείς. 

Όσο πιο πολλές οι εμπειρίες τόσο πιο καλά.
Μπούκωσε τον εαυτό σου. Φτάσε στα άκρα. 

Δοκίμασε τα πάντα.

Δώσε σώμα και ψυχή. Μην κρατήσεις τίποτα για σένα. Μην κρατήσεις τίποτα ανέγγιχτο. Μην κρατήσεις τίποτα παρθένο.
Να τα κάνεις όλα αυτά. Να τα κάνεις αν θέλεις να ξοδέψεις τον εαυτό σου…»

Τσακισμένοι άνθρωποι γύρω μας παντού. Νέοι άνθρωποι, κουρασμένοι ήδη από την ζωή. 

Νέοι άνθρωποι, ζωντανοί νεκροί να κυκλοφορούνε…

Ξέρεις γιατί;
Γιατί ξοδεύτηκαν…
Θέλεις από άγνοια. Θέλεις από απροσεξιά;
Ίσως να φταίμε και εμείς… Εμείς οι μεγαλύτεροι.
Εμείς που δεν τους μάθαμε ποτέ, τι θα πει αγάπη.

e-psyxologos.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι