ΠΩΣ ΝΑ… ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ!

Έχετε σκεφτεί ποτέ συνειδητά να καταστρέψετε το παιδί σας; 
Φυσικά και όχι! 
Όμως, έχετε συνειδητοποιήσει ότι όλα αυτά τα ωραία που λέμε ότι πρέπει να κάνουμε για τα παιδιά μας έχουν και την αντίστροφη πλευρά; 
 Δηλαδή ότι, όταν δεν κάνουμε τα θετικά και κάνουμε το αντίστροφο τους, τότε βλάπτουμε τα παιδιά μας; 
Δέστε λοιπόν πόσο εύκολο είναι να… καταστρέψει κανείς ένα παιδί, με καλή πρόθεση και κακές επιλογές!

1. Ποτέ μην πείτε ΟΧΙ. Κάντε όλα τα χατίρια στο παιδί σας. αγοράστε του όποιο παιχνίδι σας ζητήσει. Αφήστε το να φάει ό,τι φαγητό ή σνακ θέλει. Αφήστε το να κοιμηθεί ό,τι ώρα θέλει. Σε όλα να λέτε «ναι».
2. Αγοράστε στο παιδί σας παιχνίδια. Πολλά παιχνίδια, πάρα πολλά παιχνίδια, μόνο ηλεκτρονικά. Αφήστε το να είναι μπροστά σε μία οθόνη όλη τη μέρα. Αν το παιδί δε θέλει να δει τους φίλους του ή να βγει έξω να περπατήσει ή να αθληθεί επειδή προτιμάει να παίζει ηλεκτρονικά, αφήστε το.
3. Τονίστε στο παιδί σας πόσο σημαντικά είναι τα χρήματα. Διδάξτε του ότι το χρήμα είναι το μοναδικό σημαντικό αγαθό στον κόσμο.
4. Επενδύστε πολλά λεφτά στο να ντύνετε το παιδί σας με τα ακριβότερα ρούχα, αποκλειστικά με επώνυμες μάρκες. Διδάξτε στο παιδί σας ότι η εξωτερική εμφάνιση είναι το μόνο που μετράει.
5. Σταματήστε να συζητάτε με το παιδί σας! Τα πολλά λόγια είναι… φτώχεια! Αφήστε το να είναι κολλημένο στο τάμπλετ του και ό,τι χρειάζεται να μάθει θα το μάθει στο σχολείο.
6. Αφήστε το παιδί σας να κάνει ό,τι θέλει, μην το μαλώσετε ποτέ και μην του πείτε ό,τι έκανε λάθος. Θα πληγώσετε τα συναισθήματά του! Αφήστε το να εκφραστεί ελεύθερα, ακόμα και αν επιμένει, ακόμα και αν κάνει λάθος, ακόμα και αν ενοχλεί κάποιον άλλον. Η συμπεριφορά του είναι δική του επιλογή!
7. Μην ανησυχείτε καθόλου αν το παιδί σας είναι αγενές, φέρεται άσχημα ή χτυπάει ή εκφοβίζει άλλα παιδιά. Η ζωή είναι άδικη, οπότε καλύτερα να είναι ο θύτης παρά το θύμα!
8. Κανονίστε να κάνετε πάντα αυτό που θέλει το παιδί σας και φροντίστε να μην έχετε τη δική σας ζωή. Διδάξτε στο παιδί σας να είναι εγωιστής, να κάνει αυτό που θέλει το ίδιο και να μη νοιάζεται για τις ανάγκες και τις επιθυμίες των αγαπημένων του.
9. Αν η δασκάλα, ο προπονητής, κάποιος άλλος ενήλικας έχει να κάνει κάποια παρατήρηση για το παιδί σας, μην τους ακούσετε! Να πάρετε κατευθείαν το μέρος του παιδιού σας και μην ακούτε τι σας λένε οι άλλοι, δεν έχουν ιδέα!
10. Μην αφήνετε το παιδί σας να κάνει τίποτα μόνο του, παιδί είναι! Φροντίστε να του δίνετε τα πάντα στο χέρι, να μην έχει κανένα καθήκον και καμία υπευθυνότητα και να τα ετοιμάζετε όλα εσείς για αυτό.

Λίζα Βάρβογλη

Το Χαμομηλάκι

Κάθε γονιός, που έχει ένα παιδί δύο ετών, θα καταλάβει …

Όποιος έχει ένα δίχρονο στο σπίτι ξέρει και μπορεί να καταλάβει ότι ένα νήπιο θέτει τους δικούς του κανόνες και πολλές φορές είναι δύσκολο να πεις όχι.

Δείτε παρακάτω πέντε πράγματα που θα καταλάβει κάθε γονιός που έχει ένα παιδί δύο ετών…

• Μπορεί να χρειαστεί ακόμα και πάνω από μία ώρα για να διανύσει κανείς ένα οικοδομικό τετράγωνο.
• Ένας γονιός μπορεί να ανακαλύψει πόσο πολλή δύναμη έχουν τα χέρια του μόνο όταν προσπαθήσει να συγκρατήσει και να ασφαλίσει στο καθισματάκι αυτοκινήτου ένα παιδί που προσπαθεί να κατέβει.
• Δεν είναι ποτέ κουρασμένα, όσο κουρασμένα κι αν είναι. Προσβάλλονται και μόνο που υπαινίσσεσαι ότι μπορεί και να χρειάζονται ξεκούραση.
• Τα λαχανικά δεν τρώγονται! Αντίθετα από την πλαστελίνη που είναι πεντανόστιμη -κυρίως όταν την έχει προηγουμένως βρέξει σε μια λακκούβα με νερό που βρήκε στην αυλή.
• Ένα παιχνίδι με το οποίο δεν έχει καμία διάθεση να ασχοληθεί αποκτά αμέσως τεράστιο ενδιαφέρον τη στιγμή που ένα άλλο παιδί αποφασίσει να παίξει μαζί του.

baby.gr

Το Χαμομηλάκι

Τα όρια στη συμπεριφορά των παιδιών

Αμέσως μετά την αγάπη, το σπουδαιότερο δώρο του γονιού
προς το παιδί είναι η αίσθηση της πειθαρχίας.

.
Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να συμβουλεύσει τους γονείς που πιθανόν αντιμετωπίζουν προβλήματα πειθαρχίας των παιδιών τους προτείνοντας πρακτικές μεθόδους και βοηθώντας τους να μην είναι ούτε πολύ ανεκτικοί ούτε πολύ περιοριστικοί και αυστηροί.

Η οριοθέτηση της συμπεριφοράς είναι αυτό που βοηθά το παιδί να κατανοήσει τους κανόνες και τις προσδοκίες των γονέων του.
Τα όρια που τίθενται στη συμπεριφορά καθορίζουν επίσης την ισορροπία της δύναμης και της εξουσίας στις οικογενειακές σχέσεις και συνιστούν ένα ουσιώδες στοιχείο στην ανατροφή των παιδιών.

Πολλές μελέτες αναφέρουν ότι όταν οι γονείς θέτουν σταθερά όρια, τα παιδιά μεγαλώνουν έχοντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, σε αντίθεση με τα παιδιά στα οποία επιτρέπεται να συμπεριφέρονται όπως τους αρέσει. Τα παιδιά με καλή προσαρμογή έχουν τρυφερούς, περιποιητικούς και υποστηρικτικούς γονείς, οι οποίοι ασκούν έλεγχο με λογικό τρόπο και έχουν υψηλές προσδοκίες. Ο σταθερός έλεγχος που δεν περιορίζει τις ευκαιρίες για πειραματισμό και επιτρέπει την αυθόρμητη έκφραση σχετίζεται με την ανεξαρτησία του παιδιού.

Αμέσως μετά την αγάπη, το σπουδαιότερο δώρο του γονιού προς το παιδί είναι η αίσθηση της πειθαρχίας. Οι περισσότεροι γονείς παραδέχονται ότι είναι πολύ σημαντικό να θέτουν όρια, εντούτοις ένα από τα δυσκολότερα εγχειρήματά τους είναι να βάλουν σε πράξη αυτήν την παραδοχή και μάλιστα με τρόπο σταθερό και αποτελεσματικό. Όταν και οι δυο γονείς δουλεύουν όλη μέρα και λείπουν από το σπίτι, απεχθάνονται να εφαρμόζουν κανόνες πειθαρχίας τις λιγοστές ώρες που βρίσκονται με τα παιδιά τους. Όμως τότε είναι που πολλές φορές τα παιδιά θα δοκιμάσουν την προκλητική τους συμπεριφορά.

Πειθαρχία σημαίνει διδασκαλία, όχι τιμωρία. Χωρίς πειθαρχία, τα παιδιά, ήδη από το δεύτερο έτος, συμπεριφέρονται σαν να είναι κακομαθημένα. Η σταθερή πειθαρχία που αφορά σημαντικά ζητήματα δεν αποτελεί απειλή για την προσωπικότητα του παιδιού. Ίσα-ίσα, είναι μέρος της πορείας του προς την αυτογνωσία. Οι γονείς θα πρέπει να διδάξουν όρια στα παιδιά, χωρίς να επιδεινώνουν την κατάσταση.

Για παράδειγμα, μερικά παιδιά ηλικίας 3 ως 6 ετών σε κάποιο ξέσπασμά τους πετούν ή σπάζουν αντικείμενα. Στο τέλος της ημέρας ή κάποια άλλη στιγμή που είναι πολύ κουρασμένο, το παιδί χάνει τον έλεγχό του. Κατ’αρχήν, δώστε του να καταλάβει ότι αυτό δεν πρέπει να το κάνει-ότι δε θα το αφήσετε να το κάνει όσο περνάει από το χέρι σας. Αγκαλιάστε το και καθήστε κοντά του ώσπου να είναι σε θέση να σας ακούσει. Τότε κουβεντιάστε το λόγο που πιστεύετε ότι θέλησε να το κάνει και δείξτε του ότι ξέρετε καλά πόσο άσχημα αισθάνεται για αυτή την καταστροφική και ανεξέλεγκτη συμπεριφορά του. Διαβεβαιώστε το ότι θα προσπαθήσετε να το βοηθήσετε προτού του ξανασυμβεί. Ρωτήστε το τι νομίζει ότι θα μπορούσε να το σταματήσει. Αν αυτό που προτείνει φέρνει αποτέλεσμα, επαινέστε το ζωηρά. Αυτό βοηθά ιδιαίτερα στην ανάκτηση του αυτοελέγχου.

Παρακάτω δίνονται ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την πειθαρχία:

• Προσαρμόστε την πειθαρχία στο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού. Αν πρόκειται για βρέφος ή νήπιο που μόλις άρχισε να στέκεται στα πόδια του, προσπαθήστε κατ’ αρχήν να στρέψετε την προσοχή του σε μια άλλη δραστηριότητα. Αν αυτό δεν φέρει αποτέλεσμα –δυστυχώς δε φέρνει πάντα- ίσως χρειαστεί να το απομακρύνεται μόνοι σας. Για ένα παιδί πάνω από δύο ετών, η πειθαρχία πρέπει πάντα να περιλαμβάνει μια εξήγηση για τους λόγους που το οδήγησαν να ‘παρασυρθεί’ και να ενεργήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Δοκιμάστε να σκεφτείτε τι ώθησε το παιδί σε αυτή την συμπεριφορά και δώστε του την ευκαιρία να το καταλάβει μόνο του.
• Η πειθαρχία πρέπει να ταιριάζει στο παιδί σας. Χρησιμοποιήστε όλα όσα ξέρετε γύρω από το χαρακτήρα και τις ευαισθησίες του παιδιού σας. Ένα ευαίσθητο παιδί μπορεί να συντριβεί με κάποιο είδος τιμωρίας, η οποία μπορεί, αντίθετα, να είναι ιδανική για ένα ζωηρό, υπερκινητικό παιδί.
• Όταν το παιδί σας είναι μαζί με άλλα παιδιά, προσπαθήστε να μην ανακατεύεστε. Όταν επεμβαίνετε σε μια κατάσταση, τη μετατρέπετε από μια απλή συναναστροφή παιδιών σε μια περίπλοκη επικοινωνία, όπου τουλάχιστον οι μισές αντιδράσεις του παιδιού σας έχουν στόχο εσάς τους ίδιους.
• Προσφέρετε στο παιδί πρότυπα συμπεριφοράς για μίμηση. Δοκιμάστε να το βοηθήσετε να ελέγξει τον εαυτό του ή να βρει τρόπους να αντιμετωπίσει μια κατάσταση, δίνοντάς του παραδείγματα. Συχνά ο τρόπος που το βοηθάτε να λύσει μια διαφορά είναι πολύ πιο διδακτικός από χίλιες λέξεις. Μια σταθερή, άμεση αλλά και γεμάτη αγάπη προσέγγιση είναι σίγουρα το καλύτερο πρότυπο μια μίμηση που μπορείτε να του προσφέρετε.
• Κάνετε ένα time-out, μόνο όμως για λίγο. Αφού τελειώσει το ζήτημα, αγκαλιάστε το παιδί και εξηγήστε του γιατί ήταν αναγκαίο να γίνει αυτό.
• Ζητήστε τη γνώμη του παιδιού για το τι θα μπορούσε να βοηθήσει την επόμενη φορά. Και δοκιμάστε το. Αν φέρει αποτέλεσμα, επαινέστε το παιδί σας.
• Η σωματική τιμωρία έχει πολύ χειροπιαστά μειονεκτήματα. Θυμηθείτε τι σημαίνει για το παιδί να σας δει να χάνετε την ψυχραιμία σας και να αντιδράτε με τη χρήση σωματικής βίας.
• Προσέξτε τα διφορούμενα μηνύματα. Καθώς του λέτε «Μη χτυπάς» ή «Μην το κάνεις αυτό», αν εσείς κατά βάθος δεν έχετε πειστεί, ίσως αυξήσετε την έλλειψη αυτοελέγχου στο παιδί σας.
• Σταθείτε και εκτιμήστε και πάλι τις περιπτώσεις στις οποίες η πειθαρχία δεν έφερε αποτέλεσμα. Μήπως αντιδράτε πολύ σκληρά και επομένως αναποτελεσματικά; Μήπως το παιδί σας αντιδρά με τρόπο που υποδηλώνει ότι έχει άγχος ή ότι χρειάζεται περισσότερη στοργή;

Θυμηθείτε να ενισχύετε θετικά το παιδί σας όταν δεν σας ταλαιπωρεί: «Μπράβο το παιδί μου. Κοίταξε πόσο προσπάθησες να ελέγξεις τον εαυτό σου! Είμαι πολύ περήφανη για σένα!».

από mpsarrou