Εκπαιδεύοντας στην... απανθρωπιά

Ο μικρός μαθητής από τα χρόνια τα παλιά περπατούσε 3 ώρες τη μέρα πηγαινέλα για το δημοτικό σχολείο, φορτωμένος με τη βαριά του σάκα και το καλαθάκι με το φαγητό.

Μια μέρα η δασκάλα του του έδωσε να πάρει μαζί του στην επιστροφή ένα τσουβαλάκι, μέσα στο οποίο είχε κλείσει μια γάτα, γιατί, λέει, ήταν κλέφτρα και της έκανε ζημιές. 

Του ζήτησε λοιπόν να την κουβαλήσει στο χωριό του, μιάμιση ώρα δρόμο, για να χάσει το δρόμο προς το σπίτι της και να γλιτώσει από αυτήν. 

Τι να κάνει ο μικρός, φορτώθηκε το τσουβάλι μαζί με τη σάκα και το καλάθι, αλλά λίγο παρακάτω δεν άντεξε το βάρος και ανοίγοντας το τσουβάλι, άφησε τη γάτα να φύγει. 

Η γάτα, φυσικά, ξαναγύρισε στο σπίτι της δασκάλας, η οποία την άλλη μέρα έδειρε αλύπητα τον μικρό, που δεν υπάκουσε στην εντολή της και του ξαναέδωσε το τσουβάλι με τη γάτα να την πάει στο χωριό του.

Αυτή τη φορά ο μικρός μαθητής δεν ελευθέρωσε το ζώο, πήγε παρακάτω κι άρχισε να το χτυπάει με δύναμη με το τσουβάλι πάνω στις πέτρες, ώσπου έπαψε να σαλεύει. 

Έτσι, ξεφορτώθηκε το βαρύ φορτίο και φόρτωσε την ψυχή του με ένα βάρος που ακόμη και τώρα που είναι παππούς τον βαραίνει.

Ας είναι αυτή η μικρή αφήγηση μια ευκαιρία να του πούμε πως δεν ήταν δικό του αυτό το έγκλημα.

thrania
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

4 χρόνια χωρίς βροχή... / Madagascar: ... insects and cactus leaves for food

Ύστερα από τέσσερα χρόνια χωρίς βροχή η Μαδαγασκάρη βρίσκεται στο χείλος του λιμού. 

Και σύμφωνα με τον ΟΗΕ είναι η πρώτη χώρα που αντιμετωπίζει οξύ κίνδυνο λιμού λόγω της κλιματικής αλλαγής και όχι πολέμου ή άλλων καταστροφικών γεγονότων.

Madagascar on the brink of climate change-induced famine

Η ξηρασία- η χειρότερη που πλήττει τη χώρα εδώ και τέσσερις δεκαετίες- έχει εξαθλιώσει τις αγροτικές κοινότητες στον νότο της χώρας. 

«Έχουμε ξεκάθαρα συνθήκες λιμού σε αυτές τις περιοχές και πρόκειται για λιμό που οφείλεται στο κλίμα και όχι σε συγκρούσεις» αναφέρει στο BBC η Σέλι Τακράλ, εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων του ΟΗΕ.

Ο ΟΗΕ υπολογίζει ότι 30.000 άνθρωποι στη χώρα αυτή τη στιγμή βιώνουν τα υψηλότερα διεθνώς αναγνωρισμένα επίπεδα επισιτιστικής κρίσης. 

Η ανεπάρκεια τροφίμων είναι στο επίπεδο 5. 

Και υπάρχουν βάσιμες ανησυχίες ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί ραγδαία καθώς η Μαδαγασκάρη εισέρχεται στη λεγόμενη “lean season”, την περίοδο ανάμεσα στις δύο σοδειές, κατά την οποία δεν υπάρχει συγκομιδή.

«Αυτό που ζουν αυτοί οι άνθρωποι είναι άνευ προηγουμένου. Και το χειρότερο είναι ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι για την κλιματική αλλαγή. Δεν καίνε ορυκτά καύσιμα. Αλλά υποφέρουν τις συνέπειές της» τονίζει η κ. Τακράλ.

Στο απομονωμένο χωριό Φαντιόβα οι οικογένειες έδειξαν πρόσφατα σε μία ομάδα του ΟΗΕ που τους επισκέπτεται τι τρώνε για να κρατηθούν στη ζωή.

«Καθαρίζω τα έντομα όσο καλύτερα μπορώ. Αλλά δεν έχω σχεδόν καθόλου νερό» λέει στο BBC η Ταμάρια, μητέρα τεσσάρων παιδιά. «Αυτά τρώνε τα παιδιά μου κάθε μέρα για 8 μήνες τώρα, γιατί δεν υπάρχει τίποτα άλλο να τα ταΐσω» προσθέτει.

«Σήμερα δεν έχουμε τίποτα άλλο να φάμε εκτός από φύλλα κάκτου» λέει η Μπόουλ, μητέρα τριών παιδών. 

Πρόσφατα έχασε τον σύζυγό της από λιμό. Το ίδιο συνέβη και σε μία γειτόνισσά της που έχει και εκείνη δύο στόματα να θρέψει.

moneyreview
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι