Thursday 27 October 2022

Τι σημαίνει αγκυλωτός σταυρός για τους Έλληνες; Για όσους «έλειπαν από το μάθημα» για την κατοχή

Για όσους “έλειπαν απο το σχολείο” την ημέρα που κάναμε μάθημα για την 28η Οκτωβρίου και την γερμανική κατοχή ένας δάσκαλος από το Κιλκίς, ο κ. Δημήτρης Νατσιός, μ΄ ένα κείμενό του αναλαμβάνει να εξηγήσει τι αντιπροσωπεύει στην πραγματικότητα ο αγκυλωτός σταυρός για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων..
Διαβάστε λοιπόν τι άφησαν πίσω τους οι Γερμανοί της Βέρμαχτ και των SS. (Εκτός από τους νοσταλγούς τους)
“Τον Οκτώβριο του 1944 οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα, σπεύδουν να ξαναχωθούν τρομαγμένοι, ματωμένοι ως το λαιμό με αίμα ελληνικό, να ξανακρυφτούν στις μαύρες φωλιές τους 
Να δούμε τι αφήνουν πίσω τους...
  • Στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής, που κράτησε σαράντα δύο μήνες, πέρασαν από τα γερμανικά εκτελεστικά αποσπάσματα και τουφεκίστηκαν τριάντα οκτώ χιλιάδες εννιακόσιοι εξήντα Έλληνες (38.960)!
  • Σκοτώθηκαν από σφαίρες «αδέσποτες» και άλλα στρατιωτικής φύσεως «ατυχήματα» δώδεκα χιλιάδες εκατόν τρεις (12.103).
  • Σκοτώθηκαν σε μάχες εβδομήντα χιλιάδες (70.000).
  • Πέθαναν από πείνα σ' ολόκληρη την Ελλάδα περίπου εξακόσιες χιλιάδες, ιδίως νέοι! (600.000).
  • Πέθαναν προτού γεννηθούν, κατά τη γέννα ή αμέσως μετά τριακόσιες χιλιάδες παιδιά από την ασιτία και τις κακουχίες των μανάδων τους, δηλαδή μία ολόκληρη γενιά (300.000).
  • Θανατώθηκαν με τρόπο οικτρό σαράντα πέντε χιλιάδες Έλληνες στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης 
Σαράντα πέντε χιλιάδες άνθρωποι, για τους οποίους δεν μίλησε κανείς ποτέ, αφού ήταν Έλληνες, δηλαδή όντα δευτέρας επιλογής (45.000).
  • Πέθαναν με τρόπο οικτρό επίσης εξήντα χιλιάδες Έλληνες, Εβραίοι το θρήσκευμα, για τους οποίους μίλησαν οι πάντες (60.000).
  • Φυλακίστηκαν στους σαράντα δύο μήνες κατοχής διακόσιες χιλιάδες Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι πέθαναν στην φυλακή ή αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους (200.000).
  • Προσβλήθηκαν από βαριές ασθένειες , έμειναν δια βίου ανίκανοι πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες (1.000.000)!
  • Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής άδειασαν όλες τις αποθήκες και στην τελευταία γωνιά της χώρας.
  • Άρπαξαν όλα τα δημητριακά, καπνό, σταφίδα, μπαμπάκι, λάδι, κάθε λογής τρόφιμα και αγαθά.
  • Κατέστρεψαν αγροτικά μηχανήματα και καλλιέργειες.
  • Άρπαξαν το 50% των μεγάλων ζώων, βόδια, γελάδια, άλογα, το 30% των μικρών, διέλυσαν την ελληνική κτηνοτροφία.
  • Κατέστρεψαν τις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις, ανατίναξαν ορυχεία, αφάνισαν την βιομηχανία.
  • Κατέστρεψαν το 80% των σιδηροτροχιών.
  • Γκρέμισαν γέφυρες, ανατίναξαν σταθμούς και σήραγγες.
  • Από τις 220 ατμομηχανές των ελληνικών σιδηροδρόμων άφησαν πίσω τους φεύγοντας μόνο τις τριάντα τρεις (33).
  • Από τα τριακόσια δώδεκα (312) επιβατηγά βαγόνια "βούτηξαν" τα τριακόσια έξι! Άφησαν μόνο έξι (6)!
  • Από τα 4.544 φορτηγά βαγόνια των ελληνικών σιδηροδρόμων, άφησαν πίσω τους εξήντα τρία (63)!
  • Οι Γερμανοί κατακτητές πήραν τα 70% των ελληνικών παντός είδους αυτοκινήτων και κατέστρεψαν το οδικό δίκτυο της χώρας.
  • Οι Γερμανοί κατακτητές ισοπέδωσαν τελείως εκατό χιλιάδες σπίτια (100.000) και μισογκρέμισαν άλλες πενήντα χιλιάδες (50.000).
  • Κατέστρεψαν οι βάρβαροι Γερμαναράδες τις μεγαλύτερες λιμενικές εγκαταστάσεις της Ελλάδος, ακόμη και τη διώρυγα της Κορίνθου.
  • Άρπαξαν οι βάνδαλοι του Βερολίνου το 73% των πλοίων της εμπορικής και επιβατικής ναυτιλίας της χώρας 
Σύμφωνα με τις στατιστικές του ΟΗΕ, η Γερμανία είχε υποστεί σε σχέση με το ετήσιο εισόδημά της ζημιές από τον πόλεμο της τάξεως του 135% και η Ελλάδα της τάξεως του 170%.
Η κατεστραμμένη, δηλαδή, Γερμανία ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την Ελλάδα μόλις τελείωσε ο πόλεμος.
Στην διάσκεψη των Παρισίων, που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, οι εκπρόσωποι των «νικητριών» χωρών υπολόγισαν και καθόρισαν το ύψος των ζημιών που προκάλεσαν τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής στην Ελλάδα σε δεκατέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια, με αγοραστική αξία του 1938!
Αυτά δεν τα απεφάσισε κάποιο πρωτοδικείο Χαλκίδος, κάποιο κακουργιοδικείο Λαρίσης, κάποιο λαϊκό δικαστήριο Γρεβενών, αλλά το ανώτατο διεθνές νομικό όργανο του κόσμου, η διάσκεψη των Παρισίων, ό,τι δηλαδή επισημότερο μπορούσε να υπάρξει.
Με βάση, άλλωστε τις αποφάσεις της διεθνούς διάσκεψης Παρισίων η Γερμανία εξόφλησε τις υποχρεώσεις της προς όλες τις χώρες που κατέστρεψε, πλην της Ελλάδος”.


Ακόμη:

  • Αποπειράθηκαν να κάψουν το σπίτι του παππού μου.
  • Λήστεψαν το σπίτι του πατέρα μου.
  • Τρομοκράτησαν τους γονείς μου.
  • Βασάνισαν τον Θείο μου.
  • Σκότωσαν μέλη της οικογένειας.

Και το σημαντικότερο

Καπηλεύτηκαν, Λάσπωσαν και εξευτέλισαν πολλές ιδέες και σύμβολα των ιερών μου προγόνων, μεταξύ αυτών και τους διασταυρούμενους Μαιάνδρους.

Σχετικά:

«Συγγνώμη που άργησα, αλλά τα παιδιά μου ώρες-ώρες είναι τελείως βλαμμένα!»

«Χαζό είσαι παιδί μου;», 
«η κόρη μου είναι πολύ εγωίστρια», 
«δεν φαντάζεσαι πόσο νευρόσπαστο παιδί έχω!» 
Πόσες φορές έχετε δώσει τέτοιους χαρακτηρισμούς στο παιδί σας ή έχετε ακούσει άλλους γονείς να το κάνουν για τα δικά τους παιδιά; 
Η παιδοψυχολόγος και οικογενειακή σύμβουλος εξηγεί πόσο κακό είναι το να μιλάτε αρνητικά για το παιδί, τόσο στο ίδιο όσο και μπροστά σε άλλους.
«Τις προάλλες βρέθηκα σε ένα παιδικό πάρτι και κάποια στιγμή εμφανίζεται αργοπορημένη μια μαμά με τα παιδιά της γκρινιάζοντας «συγγνώμη που άργησα, αλλά τα παιδιά μου ώρες ώρες είναι τελείως βλαμμένα. Γελά και συνεχίζει λέγοντας πως τα παιδιά της κάθε φορά που ετοιμάζονται για να πάνε κάπου κάνουν σαν παλαβά –την ίδια στιγμή τα παιδιά της βρίσκονται σχεδόν δίπλα της και βγάζουν τα μπουφάν τους. 
Εγώ κάθομαι λίγα μέτρα παραπέρα, με ένα ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπό μου, προσπαθώντας να μην δείξω πόσο σοκαρισμένη είμαι. Βλέπετε, μου είναι τρομερά δύσκολο να ακούω γονείς να μιλούν τόσο αρνητικά για τα παιδιά τους.

Οι σκέψεις γίνονται πράξεις
Όλα αυτά τα χρονιά που εργάζομαι ως ψυχοθεραπεύτρια, έχω ανακαλύψει πόσο ισχυρές μπορεί να είναι οι σκέψεις. Όταν κάποιος συνδέει κάτι με μία αρνητική λέξη, αναπόφευκτα φέρεται σε αυτό το «κάτι» χειρότερα από το αν σκεφτόταν γι' αυτό θετικά. Και αυτό ισχύει τόσο για τον εαυτό σας, όσο και για τον άνδρα σας και τα παιδιά σας.

Αν σκέφτεστε ότι τα παιδιά σας είναι βλαμμένα και παλαβά, θα τους συμπεριφέρεστε με τέτοιον τρόπο. Δεν θα έχετε αρκετή υπομονή, δεν θα είστε αρκετά ευγενικοί και η σχέση σας μαζί τους θα έχει εντάσεις.
Παρόλο που ξέρω πως η συγκεκριμένη μαμά πραγματικά δυσκολεύεται με τα παιδιά της, δεν μπορώ παρά να υποστηρίξω ότι αν μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται, η ζωή της θα ήταν πιο εύκολη. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να πει «δεν με δυσκολεύει το παιδί μου. Το ίδιο δυσκολεύεται.»

Είναι θέμα ΣΕΒΑΣΜΟΥ
Προσωπικά, προσπαθώ όσο μπορώ να σέβομαι τους ανθρώπους που έχω στην ζωή μου. Αυτό σημαίνει ότι μιλάω για εκείνους με τον πιο αξιοσέβαστο τρόπο. 
Το να αποκαλώ οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς μου βλαμμένο, παλαβό, χαζό ή οτιδήποτε άλλο, και μάλιστα μπροστά σε τρίτους, δεν δείχνει τον παραμικρό σεβασμό.
Και το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι οι γύρω μου να έχουν κακή εντύπωση για τα παιδιά μου, πριν ακόμα τα γνωρίσουν.
Αν τα αποκαλώ με διάφορους χαρακτηρισμούς και λέω σε όλους πόσο
ανυπόφορα είναι, τα προδιαθέτω να μην είναι αρεστά, πριν ακόμα τους δοθεί η ευκαιρία να είναι.

Μερικές φορές χρειάζεται εκτόνωση
Καταλαβαίνω ότι η παραπάνω μαμά ίσως ήθελε απλά λίγο να εκτονωθεί, ήταν φορτισμένη και είπε κάποια πράγματα για να ξεσπάσει. Το να είσαι γονιός είναι δύσκολο και μερικές φορές έχουμε την ανάγκη να μιλάμε γι'αυτό. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε κάποια πράγματα πριν αρχίσουμε να μιλάμε αρνητικά για τα παιδιά μας.

Σε ποιους μιλάτε για τα παιδιά σας
Το να μιλάτε αρνητικά για τα παιδιά σας σε άλλους γονείς, πολλούς εκ των οποίων δεν γνωρίζετε, π.χ. σε ένα παιδικό πάρτι, δεν είναι ό,τι καλύτερο. Οι άνθρωποι αυτοί θα θεωρήσουν ότι πραγματικά τα παιδιά σας είναι ανυπόφορα. Αν νιώθετε την ανάγκη να ξεσπάσετε, βρείτε έναν ασφαλή άνθρωπο να το κάνετε, ο οποίος γνωρίζει τα παιδιά σας. Κάποιον που να μη σας κρίνει και να μπορεί να σας υποστηρίξει.

Μιλήστε για τις συμπεριφορές του, όχι για το ίδιο το παιδί
Υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά στο να μιλάς αρνητικά για την συμπεριφορά ενός παιδιού και στο να δίνεις χαρακτηρισμούς στο ίδιο το παιδί: «Είναι τόσο πεισματάρα!», «Είναι τόσο νευρόσπαστο!». Όταν μιλάτε έτσι, προσδιορίζετε το παιδί με αυτά τα χαρακτηριστικά και αλλάζετε τον τρόπο που σκέφτεστε για εκείνο. Το θέτετε, δηλαδή, ως προσωπικότητα σε αρνητικό πλαίσιο.

Το να ξεσπάτε για κάτι που σας δυσκολεύει μπορεί να είναι και παραγωγικό, αρκεί να επικεντρώνεστε σε συμπεριφορές και όχι σε χαρακτήρες. Είναι καλό να μιλάτε για συμπεριφορές των παιδιών που δεν σας αρέσουν. Συζητώντας για τέτοια θέματα, μπορείτε να λάβετε συμβουλές, να οργανώσετε τον τρόπο που λειτουργείτε, να αλλάξετε τα πράγματα.
Μπορείτε να δουλέψετε ώστε να αποκλιμακώνετε τις εξάρσεις των παιδιών, τους αγώνες που δίνετε κάθε βράδυ για να κοιμηθούν, τις διαμάχες σας στα πείσματά τους, τα αντιδραστικά λόγια τους, το να μη μαζεύουν τα παιχνίδια τους και πολλές ακόμα συμπεριφορές τους που δεν σας αρέσουν.
Αν, όμως, σκέφτεστε ότι το παιδί σας είναι «βλαμμένο» και το λέτε και σε άλλους... αυτό δεν αλλάζει!

Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά δεν σας ακούνε
Έχω ακούσει πολλούς γονείς να μιλούν αρνητικά για τα παιδιά τους, ακόμα κι όταν εκείνα είναι μπροστά. Μερικοί τους δίνουν και χαρακτηρισμούς, πιστεύοντας πως επειδή π.χ. εκείνη τη στιγμή παίζουν, δεν τους ακούνε. Κι, όμως, τα παιδιά ακούνε πολύ περισσότερα από όσα πιστεύουμε.

Εσείς πώς θα νιώθατε αν ακούγατε τον άνθρωπο που αγαπάτε περισσότερο από κάθε άλλον στον κόσμο να σας αποκαλεί «βλαμμένη» και «παλαβή»; Το πιθανότερο είναι ότι θα σας τσάκιζε. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά. Ποτέ δεν ξέρετε πότε μπορεί να βρίσκονται κάπου κοντά και να ακούν τι λέτε.
Επίσης, όταν τα παιδιά παρατηρούν ότι τους βάζετε ταμπέλες, όπως «χαζό», «βλάκας», «εγωίστρια», «κακομαθημένη», «πεισματάρα», «ανυπάκουος», αρχίζουν να υιοθετούν την ταμπέλα αυτή. Αρχίζουν να συμπεριφέρονται ακόμα περισσότερο έτσι όπως ο γονιός τα έχει χαρακτηρίσει.
Όπως χαρακτηριστικά έχει πει και η γνωστή παιδοψυχολόγος Peggy O' Mara, «ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας γίνεται η εσωτερική τους φωνή».
Εκεί, λοιπόν, που θέλω να καταλήξω είναι ότι, ως γονείς, οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με αυτά που λέμε στα παιδιά μας. Τα λόγια μας και οι σκέψεις μας έχουν ισχύ που δεν φανταζόμαστε.»

mama365.gr

Από αγγελούδι… παλιόπαιδο

Πέντε λόγοι που το παιδί σας φέρνει σε απόγνωση – Τι να κάνετε

Μα πώς γίνεται το δικό σας αγγελούδι να έχει μεταμορφωθεί σε παλιόπαιδο και με τη συμπεριφορά του να σας φέρνει σε απόγνωση; Ψυχραιμία! Υπάρχει εξήγηση για τη συμπεριφορά του καθώς και τρόποι να το επαναφέρετε στην τάξη

Δεν υπάρχει παιδί που να φέρεται πάντα τέλεια! Μερικά παιδιά είναι πιο δύσκολα από άλλα, κάποια περνούν κρίσεις εκνευριστικής συμπεριφοράς, άλλα είναι συνήθως υπάκουα και γενικά καλόβολα. Όλα κάποια στιγμή μπορεί να φέρουν τους γονείς σε απόγνωση με τη συμπεριφορά τους. Μην τρέφετε ψευδαισθήσεις ότι το δικό σας παιδί δεν θα είναι σαν αυτά τα κακομαθημένα που βλέπετε γύρω σας. Μην απορήσετε πώς έγινε έτσι παλιόπαιδο το αγγελούδι σας. Το δικό σας το παιδί; Που ήταν μάλαμα; Που έτρωγε, κοιμόταν, γελούσε και γουργούριζε; Τι του συνέβη και άλλαξε χαρακτήρα; Κάτι συνταρακτικό συνέβη: Μεγάλωσε!

Δεν είναι πια βρέφος. Είναι νήπιο με δική του προσωπικότητα, ανάγκες, προτιμήσεις, απορίες, απαιτήσεις. Και, δεν έχει μάθει ακόμη τους κώδικες καλής συμπεριφοράς.

Μην απογοητεύεστε που παρά τις προσπάθειές σας να το μεγαλώνετε «σωστά», δεν έγινε τέλειο όπως σας περιγράφουν τα παιδιά τους οι φιλοι σας και οι γονείς σας. Κυρίως οι γονείς σας είναι αυτοί που σας σπάνε τα νεύρα: «Εμένα ο Λάκης μου δεν έκανε ποτέ μούτρα» «Εσύ ουδέποτε έφτυσες τη σούπα». «Ο γιος μου ποτέ δεν χτυπιόταν έτσι, πώς έγινε ο γιος του τόσο νευρικός, δεν ξέρω»!

Αλήθεια σας λένε όλοι!

Ο Λάκης πράγματι δεν έκανε ποτέ μούτρα-έκανε τσίσα από το κεφαλόσκαλο και κατέβρεχε τη γιαγιά κάθε φορά που έβγαζε τα σκουπίδια, αλλά τούτο αποσιωπάται. Εσείς, πράγματι ουδέποτε φτύσατε τη σούπα – το συνηθισμένο σας σπορ ήταν η ζωγραφική στους τοίχους με όποιο υλικό σας ήταν προσβάσιμο, κακάο, μαρκαδόρο, μαρμελάδα, κραγιόν χειλιών. Ο σύζυγος σας πράγματι δεν είχε τόσα νεύρα σαν τον γιο σας- εκείνος, δάγκωνε όποιο παιδί τον πλησίαζε πάντοτε με πλήρη ημερία και αγγελικό χαμόγελο.

Τα παιδιά πρότυπα είναι αποκυήματα της φαντασίας ή της εξωραϊστικής μνήμης περήφανων γονιών. Αν σας περιγράψουν νήπιο το οποίο δε λερώνεται, δεν κάνει ζημιές, δε γκρινιάζει, υπακούει πρόθυμα σε ό,τι του πείτε, σέβεται τις ώρες κοινής ησυχίας, λέει παρακαλώ και ευχαριστώ και συγνώμη, δε ζητά πεισματικά να του αγοράσουν κάτι, κοιμάται αμέσως μόλις έρθει η ώρα, ξυπνά καλόβολο, χαιρετά ευγενικά, απαντά σε κάθε χαζή ερώτηση, τρώει ό,τι του δώσετε, δε φτύνει ότι δεν του αρέσει, να ξέρετε ότι πρόκειται για ειδική περίπτωση! Το δικό σας παιδί είναι απολύτως φυσιολογικό, κάποιες στιγμές ή κάποιες περιόδους είναι αφόρητα παλιόπαιδο. Σας απογοητεύει, σας εξαντλεί, σας εκνευρίζει, σας κάνει έξω φρενών!

Να θυμάστε ότι τα πιτσιρίκια φέρονται απαράδεκτα γιατί:

  • είναι κουρασμένα
  • χρειάζεται να τραβήξουν την προσοχή σας
  • αισθάνονται καταπιεσμένα
  • βαριούνται
  • δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι αυτή η συμπεριφορά είναι απαράδεκτη

Αν σταθείτε μία στιγμή να δείτε τα πράγματα από την πλευρά του παιδιού, αποκτάται αμέσως ένα πλεονέκτημα που θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά κάθε περίπτωση. Η αντιμετώπισή σας αποβλέπει βραχυπρόθεσμα στο να μην επαναληφθεί η ίδια συμπεριφορά και μακροπρόθεσμα στο να δώσετε στο παιδί αρχές σωστής συμπεριφοράς- σεβασμό των κανόνων και των γύρω του.

Βασική οδηγία: Εφαρμόστε την σε κάθε περίπτωση: Πριν αντιδράσετε σε οποιαδήποτε πράξη ή συμπεριφορά του παιδιού, αναρωτηθείτε τι την προκάλεσε! 

Πηγή: «Γονιός γίνεσαι μέρα με τη μέρα – Σκέψεις και Συμβουλές για Γονείς Παιδιών Προσχολικής  Ηλικίας»  περιοδική έκδοση του μη κερδοσκοπικού Σωματείου Ελίζα eliza.org.gr


ygeiamou.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki