Ημικρανία στα παιδιά

Η ημικρανία είναι τύπος έντονης και υποτροπιάζουσας κεφαλαλγίας, η οποία μπορεί να προκαλέσει σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής των παιδιών. Αν και είναι πιο γνωστή ως νόσος  των ενηλίκων, υπολογίζεται ότι μπορεί να προσβάλει μέχρι και το 5% των παιδιών, και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να εμφανισθεί από την ηλικία των τριών ετών.  Η κεφαλαλγία στις ημικρανίες της παιδικής ηλικίας είναι συχνά σφύζουσα (ακολουθεί τον σφυγμό) με  αμφικροταφική ή μετωπιαία εντόπιση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις η εντόπιση είναι οπισθοβολβική όπως σε  ενηλίκους. Δύσκολα ωστόσο τα μικρά παιδιά μπορούν να δώσουν μια ικανοποιητική περιγραφή της κεφαλαλγίας και οι γονείς συχνά περιγράφουν ότι το παιδί τους ξαφνικά πιάνει το κεφάλι του και λέει ότι "ζαλίζεται" ή ότι "νυστάζει" ενώ είναι κάτωχρο, χωρίς διάθεση να παίξει. Συχνά το παιδί έχει ναυτία και μπορεί να κάνει κάνει εμετό, ενώ παραπονείται ότι το ενοχλούν οι δυνατοί ήχοι, τα φώτα,  η κίνηση και οι έντονες μυρωδιές.

Ο ύπνος συνήθως λύνει την κρίση η οποία  έχει τις πιο πολλές φορές διάρκεια λίγων ωρών.

Ορισμένες φορές  προηγούνται της κρίσης πρόδρομα συμπτώματα, κυρίως από τους οφθαλμούς, τα οποία ονομάζονται αύρα. Τέτοια συμπτώματα είναι λάμψεις, χρωματιστές γραμμές, θόλωση της όρασης ή και ψευδαίσθηση ότι τα αντικείμενα μικραίνουν (μικροψία) ή ότι απομακρύνονται. Συνήθως μετά από την αύρα ακολουθεί η κεφαλαλγία. Η αύρα ωστόσο είναι σχετικά σπάνια σε παιδιά μικρότερα των 8 ετών, ενώ σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις είναι δυνατόν να υπάρχει αύρα χωρίς να ακολουθεί καφαλαλγία.

Τύποι ημικρανίας

Κλασσική ημικρανία. Χαρακτηρίζεται από την αύρα η οποία προηγείται έως και 30 λεπτά της κεφαλαλγίας.

Κοινή ημικρανία. Αποτελεί τον πιο συνηθισμένο τύπο και χαρακτηρίζεται από την απουσία αύρας. 

Επιπλεγμένη ημικρανία. Είναι σχετικά σπάνια και χαρακτηρίζεται από νευρολογικές επιπλοκές, όπως είναι κινητικά ελλείμματα, προβλήματα ισορροπίας, ομιλίας, μουδιάσματα κ.α., τα οποία διαρκούν συνήθως λίγες ώρες.

Κοιλιακή ημικρανία.  Χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζον κοιλιακό άλγος χωρίς κεφαλαλγία, έμετο ή συμπτώματα από τους οφθαλμούς

Αιτιοπαθογένεια

Η αιτοπαθογένεια της ημικρανίας  είναι άγνωστη. Για πολλά χρόνια η αγγειακή θεωρία υπήρξε η επικρατέστερη σύμφωνα με την οποία η κρίση ημικρανίας οφείλεται σε αρχική αγγειοσύσπαση των ενδοκράνιων αγγείων η οποία ακολουθείται από αγγειοδιαστολή. Σήμερα είναι γνωστό ότι τα φαινόμενα τα οποία λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της κρίσης είναι αρκετά πιο πολύπλοκα.  Γενετικοί παράγοντες οι οποίοι αφορούν τη διεγερσιμότητα των νευρώνων φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στην ημικρανία. Έτσι κατά τη διάρκεια μιας κρίσης παρατηρείται καταστολή της δραστηριότητας των νευρώνων με σύγχρονη μείωση της ροής αίματος, αρχικά στην ινιακή περιοχή του εγκεφάλου με σταδιακή επέκταση προς τα εμπρός.Το στάδιο αυτό της κρίσης συμπίπτει συνήθως με την εμφάνιση της αύρας. Η επέκταση της  καταστολής των νευρώνων και η εμπλοκή του τρίδυμου νεύρου σχετίζεται πιθανόν με την εμφάνιση του πόνου. Και άλλοι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί όπως ο μεταβολισμός της σεροτονίνης ή και φαινόμενα άσηπτης φλεγμονής φαίνεται να παίρνουν μέρος στη δημιουργία της ημικρανίας.

Ανεξάρτητα από την παθοφυσιολογία της ημικρανίας αναγνωρίζονται κατά περιπτώσεις αρκετά αίτια που διεγείρουν την έναρξη (διαιτητικά, θόρυβος, οσμές, καπνός, φωτορυθμικά κ.α), η αποφυγή των οποίων μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση όσον αφορά τη συχνότητα των κρίσεων ημικρανίας.

Διαφορική διάγνωση

Οι ημικρανίες πρέπει να διαχωριστούν από κεφαλαλγίες άλλης αιτιολογίας. Η αγωνία των γονέων συχνά οφείλεται στο φόβο υποκείμενου νεοπλάσματος του εγκεφάλου που προκαλεί κεφαλαλγία μέσω αύξησης της ενδοκράνιας πίεσης.  Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως οι κεφαλαλγίες έχουν διαφορετικό χαρακτήρα. Συγκεκριμένα είναι συνεχείς και όχι παροξυσμικές και το παιδί σχεδόν ποτέ δεν αναφέρει ότι είναι τελείως καλά, ενώ η πορεία χαρακτηρίζεται από  σταδιακή επιδείνωση και με μικρή μόνο βελτίωση από τη χορήγηση αναλγητικών. Οι κεφαλαλγίες αυτού του είδους είναι πιο έντονες το πρωί, καθώς επίσης μπορεί να αφυπνίσουν το παιδί. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα παιδιά παρουσιάζουν και άλλα ευρήματα όπως στραβισμό και αστάθεια, τα οποία είναι συνεχή και όχι παροξυσμικά.

Παθολογική αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης μπορεί να υπάρχει ωστόσο και  με απουσία νεοπλάσματος και να οφείλεται σε διαταραχή της κυκλοφορίας και ομοιόστασης του εγκεφαλονωτιαίαου υγρού.

Οι κεφαλαλγίες οι οποίες οφείλονται σε παραρινοκολπίτιδα σχετίζονται συνήθως με πρόσφατη λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, ρυπαρές ρινικές εκκρίσεις και ευαισθησία κατά την ψηλάφηση της περιοχής των παραρινίων κόλπων.

Εξετάσεις/διερεύνηση

Όλα τα παιδιά με κεφαλαλγίες θα πρέπει να εξετάζονται από τον παιδίατρό τους ο οποίος στη συνέχεια θα αποφασίσει την ανάγκη για παραπομπή  σε ειδικό ιατρό (ωτορινολαρυγγολόγο, παιδονευρολόγο κτλ). Σε περιπτώσεις τυπικής ημικρανίας δεν χρειάζονται εξετάσεις. Η εκτίμηση από οφθαλμίατρο είναι πάντα χρήσιμη καθώς διαθλαστικά προβλήματα μπορεί να προκαλέσουν κεφαλγίες ενώ η βυθοσκόπηση είναι δυνατόν να δώσει πληροφορίες για αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης.

Σε περιπτώσεις που κρίνεται απαραίτητη από το γιατρό, η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου θα εξαλείψει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με την καλοήθη ή όχι φύση της κεφαλαλγίας. Η μαγνητική τομογραφία δεν χρησιμοποιεί ιονίζουσα ακτινοβολία και είναι απολύτως ασφαλής.  Ακόμη και για τα παιδιά μικρότερης ηλικίας όπου χρειάζεται ελαφρά νάρκωση, η εφαρμογή των σύγχρονων τεχνικών σε μεγάλα κέντρα με εμπειρία στο χειρισμό παιδιών, καθιστά τη διενέργεια της συγκεκριμένης εξέτασης απολύτως ασφαλή. Η αξονική τομογραφία χρησιμοποιεί ιονίζουσα ακτινοβολία και πρέπει να διενεργείται όταν η τάχιστη διάγνωση κρίνεται σημαντική. 

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση της ημικρανίας επικεντρώνεται σε τρείς άξονες παρέμβασης:

1. Στην τροποποίηση παραγόντων οι οποίοι δρουν εκλυτικά στις κρίσεις ημικρανίας.
2. Στη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής για την άμεση αντιμετώπιση της κρίσης
3. Στη χορήγηση προφυλακτικής φαρμακευτικής αγωγής για να μειωθεί η συχνότητα και η βαρύτητα των κρίσεων.

1. Τροποποίηση περιβάλλοντος-εκπαίδευση

Η αναγνώριση πιθανών εκλυτικών παραγόντων και η αποφυγή τους είναι δυνατό να βελτιώσει την ποιότητα ζωής παιδιών με ημικρανίες. Τέτοιοι παράγοντες είναι ο ελλιπής ή χαμηλής ποιότητας ύπνος, η σωματική κόπωση, το άγχος και το συναισθηματικό στρες. Ο ρόλος της διατροφής μπορεί να είναι σημαντικός. Η νηστεία και η αφυδάτωση είναι σε αρκετές περιπτώσεις υπεύθυνες για επεισόδια ημικρανίας. Ως εκτούτου είναι σημαντικό τα παιδιά να μη χάνουν το πρωινό τους, το οποίο πρέπει να περιέχει σύνθετους υδατάνθρακες βραδείας διάσπασης (δημητριακά) αλλά και τα ενδιάμεσα γεύματα (πρόγευμα, απογευματινό). Η εξασφάλιση επαρκούς ενυδάτωσης είναι επίσης σημαντική ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.  Τροφές οι οποίες μπορεί να προκαλλέσουν κρίσεις είναι αυτές που περιέχουν αμίνες όπως μαλακά τυριά, η σοκολάτα, το κακάο και τα αναψυκτικά τύπου «κόλα», φρούτα όπως τα πορτοκάλια, τα μανταρίνια,οι μπανάνες και τα δαμάσκηνα, συντηρημένα κρεατικά τα οποία περιέχουν νιτρώδη αλλά και τροφές οι οποίες περιέχουν το ενισχυτικό γεύσης  γλουταμικό νάτριο (monosodium glutamate). Πρέπει ωστόσο  πάντα να γίνεται συσχέτιση των κρίσεων ημικρανίας με συγκεκριμένες τροφές, με την παρακολούθηση της έναρξης των κρίσεων και να μην αποκλείονται τροφές από το διαιτολόγιο του παιδιού αν δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία.

Άλλα εκλυτικά αίτια μπορεί να είναι το διάβασμα με ελλιπή φωτισμό και φώτα που τρεμοπαίζουν, η πολύωρη ενασχόληση με υπολογιστή ή τηλεόραση και σπάνια οι δυνατές οσμές. Επισης διαθλαστικές ανωμαλίες των οφθαλμών μπορεί να κουράζουν κυρίως κατά τη μελέτη και να ευθύνονται για αρκετές κρίσεις.

Για την ικανοποιητική αναγνώριση εκλυτικών παραγόντων αλλά και για συλλογή πληροφοριών βαρύνουσας σημασίας ως προς την επιλογή ή όχι προφυλακτικής αγωγής, είναι πολύτιμη η τήρηση «ημερολογίου κεφαλαλγιών» από τους γονείς. Σε αυτό πρέπει αν σημειώνεται ο χρόνος έναρξης της κρίσης, πιθανά εκλυτικά αίτια, η βαρύτητα και η διάρκεια, παράγοντες που επιδρούν ανακουφιστικά και η ανταπόκριση σε αναλγητικά. Σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί αν το παιδί έχασε ώρες σχολείου λόγω του επεισοδίου ή αν επηρεάστηκαν οι συνήθεις δραστηριότητές του (παιχνίδι, παρέα με φίλους, άθληση κτλ.)

Σε γενικές γραμμές τροποποίηση των συνηθειών του παιδιού σε μια γενικότερη κατεύθηνση «υγειινού» τρόπου ζωής, μπορεί να να βελτιώσει σημαντικά τη συχνότητα και τη βαρύτητα των κρίσεων.

Άμεση αντιμετώπιση της κρίσης

Η έγκαιρη χορήγηση αναλγητικών, όπως η παρακεταμόλη και τα μη στερινοειδή αντιφλεγμονώδη (ιμπουπροφένη), είναι δυνατό να εμποδίσει την εξέλιξη της κρίσης. Ο ύπνος σε ήσυχο και σκοτεινό δωμάτιο είναι πολλές φορές αρκετός για να υποχωρήσει η ημικρανία. Σε ορισμένες περιπτώσεις φάρμακα τα οποία μιμούνται τη δράση της σεροτονίνης, όπως είναι οι τρυπτάνες μπορεί να προσφέρουν σημαντική ανακούφιση στους ασθενείς. Γενικά ισχύει ο κανόνας ότι όσο πιο γρήγορα αρχίσει η αντιμετώπιση της κρίσης τόσο πιο εύκολο είναι να ελεγχθεί. Είναι σημαντικό ωστόσο να μη γίνεται κατάχρηση αναλγητικών γιατί σε αυτή την περίπτωση μπορεί να προκληθεί κεφαλαλγία από τη διακοπή αυτών (rebound headache).

Προφυλακτική αγωγή

Σκοπός της προφυλακτικής αγωγής είναι να μειώσει τη συχνότητα και τη βαρύτητα των κρίσεων ημικρανίας. Η χορήγηση προφυλακτικής αγωγής είναι καθημερινή και πρέπει να γίνεται μόνο όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Ως ενδεικτικό θεωρούμε το όριο των δύο κρίσεων ανά εβδομάδα και οι οποίες είναι αρκετά σοβαρές ώστε να επηρρεάζουν την ποιότητα ζωής των παιδιών. Τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται ανήκουν σε διάφορες φαρμακολογικές οικογένειες και με την εφαρμογή τους επιδιώκουμε να αναστείλουμε τα διαφορετικά παθοφυσιολογικά στάδια τα οποία συνθέτουν την ημικρανιακή κρίση. Τέτοια φάρμακα είναι τα αντιεπιληπτικά (βαλπροϊκό νάτριο, τοπιραμάτη), οι αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (αμιτριπτυλίνη) και οι ανταγωνιστές των β-υποδοχέων (προπρανολόλη). Η γνώση ότι αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται κυρίως για την αντιμετώπιση άλλων παθήσεων (επιληψία, κατάθλιψη και καρδιολογικά προβλήματα αντίστοιχα) συχνά αποθαρρύνουν τους γονείς οι οποίοι τα θεωρούν αδίκως ως ακατάλληλα.

Γράφει ο Γιώργος Βάρτζελης

Παιδονευρολόγος
Λέκτορας Παιδιατρικής Νευρολογίας

Paidiatriki.gr

Βυζαντινές μαγειρείες (συνταγές) - Byzantine Recipes

Στα Βυζαντινά χρόνια...

 
Οι γραπτές πηγές δίνουν πολλές πληροφορίες για τη διατροφή των Βυζαντινών. Βασική επιδίωξη ήταν η αυτάρκεια του νοικοκυριού και γι' αυτό κάθε οικογένεια καλλιεργούσε τα βασικά λαχανικά και εξέτρεφε κάποια ζώα (κυρίως πουλερικά). Βέβαια αυτό ήταν δύσκολο να ισχύει στις μεγάλες πόλεις και ιδιαίτερα στην Κωνσταντινούπολη, που την περίοδο της ακμής της έφτανε τους 500.000 κατοίκους. Για αυτές τις περιπτώσεις επενέβαινε η κρατική μέριμνα, κυρίως μέσω του έπαρχου της πόλης.

 

Τα κύρια γεύματα των Βυζαντινών ήταν το πρόγ(ε)υμα ή πρόφαγον, το άριστον ή μεσημβρινόν (γεύμα), καθώς και ο δείπνος. Έτρωγαν χρησιμοποιώντας κυρίως τα χέρια, αφού το πιρούνι ήταν άγνωστο μέχρι το 10ο αιώνα και η χρήση του σπάνια στους επόμενους αιώνες. Χρησιμοποιούσαν επίσης κοχλιάρια ή κουτάλια και μαχαίρια. Πριν και μετά το φαγητό έπλεναν τα χέρια τους, χρησιμοποιώντας το χέρνιβ(ι)ον (πήλινο ή μεταλλικό αγγείο).

38gym-athin

yzantine Foods

Unlike the Romans or earlier Greeks, Byzantine cookbooks seem to be rare indeed. In fact, only very tempting references to Byzantine cooking are found tucked into diplomatic reports and biographies of the Imperial family. We know that the Empress Lupicina of the Danube Valley was a cook, and that Theodora, wife of Justinian, imported cooks from Persia, India, Syria and the Greek mainland to serve at her court.

 more...

Κολοκύθα λαδερή σε ύφος … βυζαντινό 

Βυζαντινό ή Δούλκιο

• Αμανίται: Τηγανίζετε ή αχνίζετε μανιτάρια και τα σερβίρετε ζεστά, συνοδευμένα με αχλάδια ή πράσα και ραπανίδες.
• Γάρος: Δημοφιλής σάλτσα που συνοδεύει όλα τα βυζαντινά εδέσματα. Αναμείξτε εντόσθια, βράγχια και αίμα ψαριών με αλατοπίπερο και αφήστε τα να σιγοβράσουν για πολλές ώρες ή να "ζυμωθούν" στον ήλιο για μήνες. Σερβίρεται αναμεμειγμένο με λάδι, ξύδι, κρασί ή νερό.
• Διπλοτήγανον: Αλευρώνετε μικρά ψάρια και τα τηγανίζετε ώστε να γίνουν μία μάζα. Έπειτα γυρίστε το για να τηγανιστεί και η πάνω πλευρά. Σερβίρετε προαιρετικά με μυττωτόν (σκορδαλιά με πολτό ελιάς).
• Ιχθείς εν αρτιδίοις ενωπτημένοι: Τοποθετήστε μικρά ψαράκια μεταξύ δύο φύλλων ζύμης σε ταψί και ψήστε την πίτα.
• Κρασάτον λαγομαγείρεμα: Σιγοβράζετε ένα λαγό σε γλυκό κόκκινο κρασί με πιπέρι, γαρύφαλλο και νάρδο (βαλεριάνα). Προαιρετικά προσθέτετε λίγο χοιρινό κρέας ή λίπος.
  
• Κροκάτη μαγειρεία: Βράζετε ψάρια καλής ποιότητας σε ζωμό όπου θα έχετε προσθέσει γαρύφαλλο, κρόκο (ζαφορά), κανέλλα, άκαπνο μέλι και νάρδο.
• Λαπάρα μονθυλευτή: Γεμίζετε μια χοιρινή κοιλιά με ποικίλα εδέσματα και αρτύματα, όπως λεπτά τεμάχια κρέατος αρτυμένα με πιπέρι για επίσημα γεύματα ή αίμα ή σταφίδες.
• Λοκάνικα:  Γεμίζετε νεύρα και έντερα με κρέας αρβελισμένον (κιμά) ή αίμα. Σερβίρετε με σάλτσα από κόκκους σινάπεως (μουστάρδα) και πιπέρι. Προαιρετικά συνοδεύετε με ψητά αγριοκρέμμυδα και σπαράγγια με ελαιόγαρο ή οξύγαρο.
• Μονόκυθρον: Μαγειρεύετε διάφορα παστά ψάρια, όπως τσίρους, ή και φρέσκα, μαζί με κομμάτια τυριών, αυγά και λάχανο σε αρκετό λάδι με πιπέρι και σκόρδα.
• Όρνις μονθυλευτή: Διαλέγετε ένα τρυφερό κοτόπουλο. Το αφήνετε σε μαρινάτα από κρασί ή ξύδι με καρυκεύματα για λίγες ώρες και μετά το παραγεμίζετε με καρυκεύματα, ψίχα ψωμιού και αμύγδαλα. Το αφήνετε να σιγοβράσει σε κρασί.
• Παστομαγειρεία: Βράζετε κομμάτια από παστό κρέας και ξερό ψωμί σε χύτρα με λάδι και κρεμμύδι.
• Πλοκούς γαλακτώδης ή φλεψία: Φτιάχνετε πολτό από τραχανά με νερό. Προσθέτετε κρόκους αυγού, βούτυρο και τρίμματα τυριού. Τυλίγετε το μείγμα σε φύλλα ζύμης και ψήνετε στο φούρνο.
  
• Σευκλογούλια: Σερβίρετε βραστά παντζάρια με τυρί από γάλα βουβάλου (όπως η σύγχρονη μοτσαρέλα).
• Σουγλιταρέα: Τυλίγετε μαστούς χοίρων με έντερα και τα ψήνετε στη σούβλα.
• Συκώτι: Αλείφετε ένα χοιρινό συκώτι με λάδι ή λίπος και το σιγοψήνετε στη σχάρα πασπαλίζοντας κατά διαστήματα με αλάτι και κορίανδρο.
• Σφουγγάτο: Τρίβετε ένα κρεμμύδι, το τσιγαρίζετε, προσθέτετε μυρωδικά και τέλος τα αυγά.
• Το δώρο στο Λιουτπράνδο της Κρεμόνας: Ψήστε ένα κατσίκι παραγεμισμένο με σκόρδο, κρεμμύδι και πράσο και σερβίρετε περιχυμένο με γάρο.
  
• Φάβατα: Αλέθετε ξερά κουκιά, προσθέτετε νερό και ανακατεύετε μέχρι να γίνει χυλός, βράζετε και προσθέτετε λάδι. Προαιρετικά αρωματίζετε με μυρωδικά ή σερβίρετε με ολόσκορδον (τηγανιτά σκόρδα).
• Χοιρινομαγειρεία εμβαπτισμένη σε οξύ μελί: Ετοιμάζετε μαρινάτα από ξύδι και μέλι, όπου αφήνετε το χοιρινό για μερικές ώρες. Κατόπιν ψήνετε το κρέας σε πήλινο στο φούρνο μαζί με κολοκύθι ή λάχανο φρέσκο ή αλμαία κράμβη (λάχανο τουρσί). 
• Ψάρια σε "λευκό ζωμό": Βράζετε μεγάλα ψάρια, όπως συναγρίδα, σε ζωμό από νερό με αλάτι, λάδι, άνηθο και πράσο.

ΕΠΙΔΟΡΠΙΑ

• Καρυδάτον, παρασκευασμένο με μέλι
• Κίτρο ψημένο με μέλι
• Κοπτόν ή κοπτοπλακούς από ζύμη και κοπανιστά καρύδια, μέλι, αμύγδαλα και πιπέρι
• Κρίκελος, παξιμάδι από λευκό αλεύρι, που σερβίρεται ως επιδόρπιο
• Κυδωνάτον, το κυδωνόπαστο
• Λαλάγγια ή εγκρίδες, κομμάτια ζύμης που φουσκώνουν καθώς τηγανίζονται στο λάδι
• Ξερά σύκα με καρύδια
• Οινούττα, είδος μουστοκούλουρου
• Πάστελλος από ζωμό σύκων ή πετιμέζι και αλεύρι ή σιμιγδάλι
• Πλακόπιττα μεσαιωνική ή μαρζαπάς, η αμυγδαλόπαστα (μαρζιπάν)
• Ρύζι παρασκευασμένο με γάλα, που σερβίρεται πασπαλισμένο με ζάχαρη ή ρύζι με μέλι
  
• Σησαμούς ή σησαμάτον, το παστέλι
• Συκομαγίς, πολτός σύκου
• Φρεσκοψημένο ψωμί βουτηγμένο σε ζεστό μέλι, ένα αυτοσχέδιο ταπεινό γλύκισμα

Ποτά οινοπνευματώδη

• Ζουλάπιν, ζεστό κρασί με ζωμό από σταφίδες και τζίτζιφα βρασμένα ή σέλινο και ρίζες
• Κονδίτον, οίνος πιπεράτος με μέλι
• Κρασί
• Μπύρα
• Οινόμελι, μελίκρατον 
• Οίνος κιναμμώμου, με κανέλα
• Οίνος ροδίτης, παρασκευασμένος με φύλλα τριαντάφυλλου και μέλι
• Σίκερα, τα ηδύποτα: μηλίτης, φοινικίτης, σταφιδίτης, κυδωνίτης
• Φούσκα, νερωμένο κρασί ή ξύδι, όπως αυτό που σερβίρεται στα καπηλεία

Αναψυκτικά και αφεψήματα

• Απόμελι, το νερό με το οποίο ξέπλεναν τις κυρήθρες
• Εύκρατον, ζεστός ζωμός από πιπέρι, κύμινο και γλυκάνισο ή ευκρατόμελι, με μέλι
• Θασόρροφον, εκχύλισμα θασίων αμυγδάλων διαλυμένο σε νερό, σουμάδα
• Μαραθίτης, ανηθίτης, ανισάτον
• Μελίγαλα, ροδόμελι, υδρόμελι
• Οξύγαλον για τη χώνεψη
• Σακχαρόθερμον

Τα στοιχεία που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα είναι από ενημερωτικά φυλλάδια που διανέμονταν στο Λευκό Πύργο την άνοιξη του 2002. Την περίοδο εκείνη στο Λευκό Πύργο λειτουργούσε έκθεση βυζαντινών ευρημάτων με θέμα «Η καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο». Περισσότερες πληροφορίες για το Βυζάντιο μπορείτε να βρείτε στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού

«Ειρήνη υμίν»

«Εἰρήνη ὑμῖν»

Μαζί, με συνεργασία, Ειρηνικά μπορεί να αντιμετωπισθεί ο κοινός εχθρός. Η βία. Η βία που δεν γνωρίζει δεξιούς, αριστερούς, σοσιαλιστές. Η βία που γνωρίζει και θέλει μόνο θύματα.

Η διαδηλώτρια,
την επόμενη στιγμή τείνει χείρα βοήθειας στον "αντίπαλο" της

Μαζί, όλοι μας θα αντιμετωπίσουμε τους τρομοκράτες της ζωής μας.
Μαζί όλοι μας θα αντιμετωπίσουμε τους τρομοκράτες των λαών.

Ειρήνη ανάμεσα μας, για να νικήσουμε