Πόντιος Πιλάτος - Pontius Pilatus

Ο Πόντιος Πιλάτος (Pontius Pilatus στα λατινικά) ήταν Ρωμαίος αξιωματούχος, που μνημονεύεται μέχρι σήμερα επειδή επικύρωσε την καταδίκη του Ιησού Χριστού από τη Συναγωγή των Ιουδαίων και διέταξε τη Σταύρωσή Του. Διετέλεσε επίτροπος (procurator) της Ιουδαίας από το 26 έως το 36 μ.Χ. επί αυτοκράτορος Τιβέριου (14-37).

Οι πηγές για τον βίο και την πολιτεία του Πόντιου Πιλάτου προέρχονται από ελληνίζοντες Ιουδαίους, όπως ο ιστορικός Ιώσηπος (37-100) και ο φιλόσοφος Φίλων ο Αλεξανδρεύς (20-50), από τον Ρωμαίο ιστορικό Τάκιτο (56-120), από τα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης και από παραδόσεις που δημιουργήθηκαν με την πάροδο του χρόνου.

Ο Ιώσηπος παρουσιάζει τον Πιλάτο ως ηγέτη με ισχυρή θέληση, αυστηρό και αυταρχικό, αλλά συγχρόνως λογικό και πρακτικό, με επίγνωση των ορίων του στην άσκηση των καθηκόντων του. Αντίθετα, στην Καινή Διαθήκη ο Πόντιος Πιλάτος διαγράφεται ως αδύναμος και αμφιταλαντευόμενος χαρακτήρας (γνωστές οι εκφράσεις «Συμπεριφέρεται ως Πόντιος Πιλάτος», «Είναι Πόντιος Πιλάτος»).

Η άνοδος στην εξουσία

Ο Πόντιος Πιλάτος ανήκε στην τάξη των ιππέων (κοινωνική τάξη ανάμεσα στους πατρίκιους και τους πληβείους) και προερχόταν από το Σαμνιτικό γένος των Ποντίων. Οι Σαμνίτες ήταν ένας λαός της ιταλικής χερσονήσου που είχε υποταχθεί στους Ρωμαίους. Διορίστηκε επίτροπος της Ιουδαίας με τη μεσολάβηση του Λουκίου Αίλιου Σηιανού, που ανήκε στον στενό κύκλο του αυτοκράτορα Τιβέριου.

Ο Πιλάτος, έχοντας την προστασία τού Σηιανού, ακολούθησε πολιτική που προκάλεσε την εχθρότητα των Ιουδαίων, γιατί προσέβαλε το θρησκευτικό τους αίσθημα. Μεταξύ άλλων, έδωσε εντολή ν’ αναρτηθούν λατρευτικές εικόνες τού αυτοκράτορα στην Ιερουσαλήμ κι έκοψε νομίσματα τα οποία έφεραν παραστάσεις με ειδωλολατρικά θρησκευτικά σύμβολα.

Η καταδίκη του Ιησού Χριστού

Μετά την πτώση του προστάτη του Μάρκου Αίλιου Σηιανού το 31 μ.Χ., ο Πιλάτος έγινε πιο ευάλωτος στην έντονη κριτική των Ιουδαίων, οι οποίοι κατόρθωσαν να αποσπάσουν μία καταδίκη των ενεργειών του από τον αυτοκράτορα. Πιθανώς να εκμεταλλεύτηκαν την επισφαλή θέση στην οποία βρέθηκε, για να πετύχουν την επιβολή της θανατικής ποινής στον Ιησού (Ιωάν, ιθ’, 12).

Παρότι ο Πιλάτος πείστηκε για την αθωότητά Του και τρεις φορές επιχείρησε να τον σώσει, «ιδών [...] ότι οὐδὲν ωφελεί αλλὰ μάλλον θόρυβος γίνεται, λαβὼν ύδωρ απενίψατο τας χείρας απέναντι του όχλου, λέγων· Αθώος ειμί απὸ του αίματος τούτου· υμεῖς όψεσθε [...] Τότε απέλυσε αυτοίς τον Βαραββάν, τον δε Ιησούν φραγγελώσας παρέδωκεν ίνα σταυρωθή» (Ματθ. κζ 24, 26).

Από το ευαγγελικό αυτό χωρίο, προέρχεται η έκφραση «νίπτω τας χείρας μου», που αναφέρεται στην αποποίηση ευθύνης για τις συνέπειες μιας απόφασης, με την οποία διαφωνώ.

Το άδοξο τέλος του Πόντιου Πιλάτου

Η εξουσία του Πόντιου Πιλάτου στην Ιουδαία ολοκληρώθηκε το 36 μ.Χ, όταν επιτέθηκε στους Σαμαρείτες στο Όρος Γαριζίν. Αυτοί έκαναν αναφορά στο στρατιωτικό διοικητή της Συρίας Βιτέλιο, ο οποίος πέτυχε την ανάκλησή του στη Ρώμη, προκειμένου να δικαστεί για ανυπακοή των διαταγών του αυτοκράτορα.

Προτού φτάσει στη Ρώμη, ο Τιβέριος πέθανε και στον θρόνο ανέβηκε ο Καλιγούλας, ο οποίος τον εξόρισε στη Βιέννη της Γαλατίας, όπου σύμφωνα με μία παράδοση πέθανε το 39. Κατ’ άλλη παράδοση, ο Πιλάτος πνίγηκε στη λίμνη της Λουκέρνης στην Ελβετία και τάφηκε στο παρακείμενο βουνό που φέρει το όνομά του (Πιλάτους).

Σύμφωνα με μια τρίτη παράδοση, ο Πιλάτος θανατώθηκε από τον Τιβέριο, επειδή είχε γίνει χριστιανός. Την παράδοση αυτή δέχεται η Κοπτική Εκκλησία, η οποία τιμά τον Πόντιο Πιλάτο ως μάρτυρα και άγιο. Για τη σύζυγό του, η οποία ονομαζόταν Πρόκουλα ή Πρόκλα, υπάρχει παράδοση και στην Ορθόδοξη Εκκλησία ότι έγινε χριστιανή και η μνήμη της τιμάται στις 27η Οκτωβρίου.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

zougla.gr

 

Το 1961, αρχαιολόγοι στην Καισάρεια ανακάλυψαν αδιάσειστα στοιχεία για την ύπαρξη του Πιλάτου. Ένα θραύσμα μιας σκαλισμένης πέτρας με το όνομα και τον τίτλο του Πιλάτου χαραγμένο στα λατινικά βρέθηκε με την όψη προς τα κάτω, που χρησιμοποιούνταν ως σκαλοπάτι σε ένα αρχαίο θέατρο. Είναι πιθανό η “πέτρα του Πιλάτου” να χρησίμευσε αρχικά ως πλάκα αφιέρωσης για κάποιο άλλο οικοδόμημα. Ένα άρθρο του Νοεμβρίου 2018 στο Israel Exploration Journal ανακοίνωσε μια ακόμη ανακάλυψη, καθώς προηγμένη φωτογραφία αποκάλυψε το όνομα του Πιλάτου γραμμένο στα ελληνικά σε ένα δαχτυλίδι από κράμα χαλκού 2.000 ετών που ανασκάφηκε από το Ηρώδειο.

 

newsbeast.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Kυνηγημένος Πρόσφυγας Ήρθε Στη Κρήτη Και Τώρα Είναι Φοιτητής

Ανήλικος από το Πακιστάν, έφτασε στην Κρήτη  μαζί με άλλους πρόσφυγες. Κατάφερε μέσα μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια να μάθει τη γλώσσα και φέτος πέτυχε στις Πανελλαδικές Εξετάσεις στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου στο Ηράκλειο.

Ο Τάχα μιλάει στην ΑΥΓΗ για την αγάπη και τη φιλοξενία που συνάντησε στην Κρήτη, τις αρχικές δυσκολίες, τα όνειρά του για το μέλλον και στέλνει ένα δυνατό μήνυμα αγάπης και αισιοδοξίας κάνοντάς μας να αναλογιστούμε πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν κυριαρχούσε η αποδοχή στο διαφορετικό αλλά και πόσες μεγάλες δυνατότητες συλλογικής προόδου υπάρχουν όταν βλέπουμε ανθρώπους αντί για «ξένους».

Η ιστορία του Τάχα, όπως και του Αντετοκούνμπο και της 12χρονης Αρεζού από το Αφγανιστάν, είναι η απάντηση στο ακροδεξιό μίσος που στοχοποιεί μικρά παιδιά επειδή πηγαίνουν στο σχολείο. Απαντήσεις προόδου, αγάπης, αισιοδοξίας για έναν κόσμο που τους χωράει όλους ισάξια και δεν υψώνει τείχη στέλνοντας τα νέα παιδιά ως φθηνό εργατικό δυναμικό στα ξενοδοχεία.

* Ποια ήταν η πρώτη εντύπωση που είχες όταν ήρθες στην Ελλάδας Σε τι ηλικία έφτασες στη χώρα μας;

Όταν έφτασα εδώ, ήμουν ανήλικος. Στα Χανιά, την πρώτη πόλη όπου βρέθηκα, οι άνθρωποι που συνάντησα ήταν πολύ ευγενικοί και με βοήθησαν σε όλα. Μου λείπουν πολύ γιατί με βοήθησαν από την αρχή, όταν δεν ήξερα κανέναν και τίποτα. Η συμπεριφορά τους άφησε στην καρδιά μου μια καλή εντύπωση για τους Έλληνες.

* Τι δυσκολίες συνάντησες τον πρώτο καιρό;

Στην αρχή οι δυσκολίες που είχα ήταν να καταλάβω τη γλώσσα και την κουλτούρα. Για μένα ήταν ένα νέο μέρος, οπότε μου ήταν δύσκολο, είχα πολλές ερωτήσεις σχετικά με μένα, αν θα βρω ένα καλό μέλλον εδώ, αν έχω βρει μια πολιτισμένη κοινωνία.

* Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με την ελληνική γλώσσα; Πώς μελετούσες; Πραγματικά είναι ένας άθλος το ότι μόλις σε τέσσερα χρόνια κατάφερες όχι μόνο να μιλάς και να διαβάζεις, αλλά να περάσεις και στο Πανεπιστήμιο.

Όταν πρωτοήρθα, απλά άκουγα λέξεις χωρίς να καταλαβαίνω τη σημασία τους. Πήγα αρχικά στα Ανώγεια, στην Εστία Ανηλίκων. Εκεί με τη δασκάλα και το προσωπικό άρχισα να μαθαίνω ελληνικά. Με τον τρόπο που δίδασκε μπόρεσα να καταλάβω τα ελληνικά γράμματα και την προφορά τους. Μετά ήρθα στο Ηράκλειο και ξεκίνησα το σχολείο εδώ και με τη βοήθεια των καθηγητών και των συμμαθητών μου σιγά – σιγά άρχισα να μιλάω ελληνικά.

Επίσης εδώ στο Ηράκλειο, στο πρόγραμμα ESTIA και σε ένα άλλο πρόγραμμα εθελοντών, έκανα μερικά μαθήματα. Διάβαζα αρκετές ώρες για το σχολείο και, αν άκουγα λέξεις που δεν ήξερα, τις έγραφα και προσπαθούσα να τις θυμάμαι. Ακόμα το κάνω, για να μαθαίνω καινούργιες λέξεις.

* Ποια είναι η γνώμη σου για το πρόγραμμα ESTIA και τα προγράμματα στέγασης;

Θα το έλεγα μία στήριξη. Όλα τα προγράμματα κοινωνικής στήριξης σημαίνουν πολλά για όσους στην αρχή δεν γνωρίζουν τίποτα. Σου μαθαίνουν πώς να ξεκινήσεις τη ζωή σου με βοήθεια στη στέγαση, στο φαγητό και άλλες βασικές ανάγκες, όπως χαρτιά, μαθήματα γλώσσας, θέματα υγείας, να βρεις δουλειά. Για μένα είναι η βάση για να χτίσει κάποιος τη ζωή του ξανά.

* Συνάντησες ρατσισμό ή μη αποδοχή; Αν ναι, πως το αντιμετώπισες;

Όχι. Μέχρι τώρα σε κανέναν τομέα, ούτε στο πρόγραμμα, στη δουλειά, στο σχολείο, ή έξω δεν συνάντησα ρατσιστική συμπεριφορά.

* Τι θα συμβούλευες τα παιδιά που φτάνουν πρόσφυγες στην Ελλάδα;

Όσοι κάναμε το ταξίδι για καλύτερη ζωή είχαμε δύσκολο ταξίδι. Οπότε θα ήθελα να τους προτείνω, τώρα που είμαστε εδώ, να δουλέψουμε σκληρά, με υπομονή, για να πετύχουμε τους στόχους μας, να είμαστε καλοί άνθρωποι. Να δείχνουμε το καλό μας πρόσωπο σε αυτή την κοινωνία που μας αγκάλιασε αμέσως. Ξέρω ότι το ταξίδι για τα όνειρά μας είναι δύσκολο, αλλά δεν είναι αδύνατο, οπότε να συνεχίσουν να προσπαθούν, και ας πάρει λίγο χρόνο.

* Ποια είναι τα όνειρα σου για το μέλλον;

Το όνειρό μου είναι να γίνω μια μέρα ένας άνθρωπος που θα μπορεί εύκολα να βοηθήσει άλλους με τις γνώσεις του και την εμπειρία του από τη ζωή. Γιατί κάποτε χρειαζόμουν βοήθεια. Για τους ανθρώπους που με βοήθησαν τότε έχω τεράστιο σεβασμό και αγάπη και θέλω να γίνω σαν αυτούς. Γι’ αυτό και συμμετέχω στην εθελοντική ομάδα της πόλης ΑΤΑΚΤΟΙ, που βοηθούν πολλές οικογένειες που βρίσκονται σε ανάγκη. Μια μέρα εύχομαι το όνομά μου να είναι μέσα στην καρδιά κάποιου άλλου με καλές αναμνήσεις. Είμαι αποφασισμένος να πετύχω τον στόχο μου.

Ο Τάχα, οι Αντετοκούνμπο και οι ξένοι εισβολείς
«Για τους ανθρώπους που με βοήθησαν τότε έχω τεράστιο σεβασμό και αγάπη και θέλω να γίνω σαν αυτούς. Μια μέρα εύχομαι το όνομά μου να είναι μέσα στην καρδιά κάποιου άλλου με καλές αναμνήσεις» λέει ο Τάχα και με το παράδειγμά του γεμίζει αισιοδοξία και αποστομώνει τις φωνές του μίσους που χαϊδεύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη συγκαλύπτοντας παράνομες πράξεις, όπως αυτή της δημοσιοποίησης των προσωπικών δεδομένων των νηπίων από τον βουλευτή της Ν.Δ. Κ. Μπογδάνο.

Η υποκρισία ξεπερνά κάθε όριο όταν ο πρωθυπουργός στην τελετή της ορκωμοσίας της μητέρας και του νεότερου αδερφού του Αντετοκούνμπο λέει ότι «στο πρόσωπο της οικογένειας Αντετοκούνμπο αντικατοπτρίζεται η Ελλάδα που θέλουμε», ενώ παράλληλα η κυβέρνηση επιλέγει να αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες ως «ξένους εισβολείς» και μιλάει για «δυνάμεις αποτροπής στις πύλες εισόδου της χώρας» για να μην γίνει η Ελλάδα «ξέφραγο αμπέλι» (Γ. Οικονόμου, Αύγουστος 2021) αναζητώντας στην Ευρώπη ευήκοα ώτα.

Ο γιατρός θα πετύχει τους στόχους του
Η Δήμητρα Καμπέλη, συντονίστρια του προγράμματος ESTIA της Αναπτυξιακής Ηρακλείου, μιλάει για τη γνωριμία της με τον Τάχα

Το πρόγραμμα ESTIA 2021 είναι στεγαστικό Πρόγραμμα για Αιτούντες Διεθνή Προστασία στο Ηράκλειο Κρήτης. Υλοποιείται από την Αναπτυξιακή Ηρακλείου με την υποστήριξη του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου και τη χρηματοδότηση του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αφορά τη στέγαση σε μισθωμένα διαμερίσματα συνολικής δυναμικότητας εξακοσίων (600) θέσεων στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου, καθώς και παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών σε αιτούντες άσυλο.

“Συνάντησα τον Τάχα πρώτη φορά πριν από τέσσερα χρόνια, το 2017, στη Δομή Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων στα Ανώγεια, όπου είχαμε πάει με μία συνάδελφο κατόπιν συνεννόησης με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για να διερευνήσουμε αν πληροί τα κριτήρια για να ενταχθεί στο στεγαστικό πρόγραμμα ESTIA, καθώς μόλις είχε ενηλικιωθεί.

Συζητώντας μαζί του μας έκαναν εντύπωση η ωριμότητα και ο τρόπος που προσέγγισε το μέλλον, που απέπνεαν αισιοδοξία και σταθερότητα. Μας είχε αναφέρει από τότε ότι το όνειρό του ήταν να σπουδάσει ιατρική και από εκείνη την στιγμή αναφερόμασταν σε εκείνον ως ‘ο γιατρός’!

Φιλοξενήθηκε σε αυτόνομο διαμέρισμα στην πόλη, όπου διέμενε με άλλους δύο ωφελούμενους της ηλικίας του, οι οποίοι ήταν επίσης πρώην ασυνόδευτοι ανήλικοι. Μόλις εγκαταστάθηκε από τα Ανώγεια στο Ηράκλειο, μας ζήτησε να πάει στο σχολείο και έγινε η εγγραφή του στο εσπερινό λύκειο με τη βοήθεια των κοινωνικών λειτουργών που εργάζονται στο πρόγραμμα. Μάθαμε με μεγάλη χαρά και συγκίνηση ότι κατάφερε και πέρασε στις Πανελλαδικές, και μάλιστα στην πόλη μας!

Αν και δεν είναι πια ενταγμένος στο πρόγραμμά μας, καθώς έχει αναγνωριστεί ως πρόσφυγας, διατηρούμε επαφή και επιθυμία μας είναι να τον στηρίξουμε για να μπορέσει να συνεχίσει τις σπουδές του δίνοντας λύσεις στα θέματα που τον απασχολούν, όπως η εύρεση κατοικίας και εργασίας. Γνωρίζοντάς τον όλα αυτά τα χρόνια είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι θα δουλέψει σκληρά και θα πετύχει σε ό,τι αποφασίσει να κάνει. Είναι ένας εξαιρετικός νέος και του ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία σε αυτό το νέο κεφάλαιο της ζωής του”

πηγή
fanpage.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μεγάλη Πέμπτη: «Αυτός που κρέμασε τον ήλιο...»

Τα έργα του αληθινά και αι οδοί του ευθείαι.

Ούτος εστιν η ζωή και το φως και η ειρήνη του κόσμου.

Αυτός που κρέμασε τον ήλιο

στο μεσοδόκι τ’ ουρανού

Κρέμεται σήμερα σε ξύλο

- ίλεως Κύριε γενού!

Και στ’ ασπαλάθια της ερήμου 

μια μάνα φώναξε: «παιδί μου»!

Διά ξύλου τα τέκνα του Αδάμ Παραδείσου γεγόνασιν άποικοι.

Με του Απριλιού τ’ αρχαία μάγια

με των δαιμόνων το φιλί

μπήκε στο σπίτι κουκουβάγια

μπήκε κοράκι στην αυλή.

Κι όλα τ’ αγρίμια στο λαγκάδι

πήραν το δρόμο για τον Άδη.

Ελήλυθε εις την γην ίνα μαρτυρήση τη αληθεία.

Θα ξανασπείρει καλοκαίρια

στην άγρια παγωνιά του νου

αυτός που κάρφωσε τ’ αστέρια

στην άγια σκέπη τ’ ουρανού.

Κι εγώ κι εσύ κι εμείς κι οι άλλοι

θα γεννηθούμε τότε πάλι.

Ούτος εστιν η ζωή και το φως και η ειρήνη του κόσμου.

(Ν. Γκάτσος, Φύσα αεράκι φύσα ναι, εκδ. Ίκαρος)

itzikas