Wednesday 16 November 2022

Το μόνο πράγμα που εύχομαι να ξεχάσω εντελώς... Καληνύχτα σας...

 ... είναι το κακό που μου έκαναν

Ξέρεις τι φοβάμαι πιο πολύ από όλα;
Το να μην ξεχάσω.
Να μην ξεχάσω, το από πού έρχομαι.
Να μην ξεχάσω, το ποιος είναι ο προορισμός μου.
Να μην ξεχάσω, τους ανθρώπους που μου στάθηκαν στα δύσκολα.
Να μην ξεχάσω αυτούς, που με έχουν ευεργετήσει.
Φοβάμαι να μην ξεχάσω τις υποσχέσεις που έδωσα.
Να μην ξεχάσω, τα όσα εγώ, οικειοθελώς, τάχθηκα να υπηρετήσω.
Να μην ξεχάσω τις δυσκολίες, τις μπόρες, τις φουρτούνες που κάποτε πέρασα… Εύκολα βλέπεις πέφτει κανείς, στη γκρίνια και την αχαριστία…

Φοβάμαι να μην ξεχάσω.

Φοβάμαι, γιατί όποιος ξεχνά, χάνεται. Χάνει τον εαυτό του…
Το μόνο πράγμα που εύχομαι να ξεχάσω εντελώς, είναι το κακό που μου έκαναν…
Βλέπεις, άσχημο πράγμα να είναι κανείς, σκλάβος στο παρελθόν του.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τραγούδια που απαγορεύτηκαν από τη Χούντα (1)

Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Διονύσης Σαββόπουλος 
και οι Beatles.

Λίγους μήνες μόνο μετά από την κατάλυση της δημοκρατίας από τη Χούντα, την 1η Ιουνίου του 1967, αποφασίζεται και διατάζεται, κατά την προσφιλή τακτική του καθεστώτος, με ειδικό διάταγμα του Οδυσσέα Αγγελή, η απαγόρευση των τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη. 
Το κείμενο το διατάγματος έγραφε:
«Απεφασίσαμεν και διατάσσομεν τα ακόλουθα, ισχύοντα διά ολόκληρον την επικράτειαν: Απαγορεύεται: α) Η ανατύπωσις ή η εκτέλεσις της μουσικής και των ασμάτων του κομμουνιστού συνθέτου Μίκη Θεοδωράκη, τέως αρχηγού της νυν διαλυθείσης κομμουνιστικής οργανώσεως "Νεολαία Λαμπράκη", δεδομένου ότι η εν λόγω μουσική εξυπηρετεί τον κομμουνισμόν».

    Τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη ήταν μια μόνο -η γνωστότερη ίσως- περίπτωση της λογοκρισίας σε μια συστηματική προσπάθεια να εξαφανίσει από το προσκήνιο οποιαδήποτε κριτική προς το καθεστώς φωνή προχωρώντας είτε κατασταλτικά είτε και προληπτικά (πρβλ. Τραγούδια Μίκη Θεοδωράκη). 
Κρούσματα λογοκρισίας υπήρχαν βέβαια και πριν τη Χούντα. Με απόφαση του δικτάτορα Παπαδόπουλου, στις 29 Απριλίου 1967, συγκροτήθηκε η Υπηρεσία Ελέγχου Τύπου στη Γενική Διεύθυνση Τύπου της Προεδρίας της Κυβερνήσεως.

Εδώ μαζέψαμε μερικά από τα τραγούδια εκείνα που λογοκρίθηκαν την περίοδο της Χούντας, είτε εξολοκλήρου είτε με παραλλαγμένους στίχους.

Θα κλείσω τα μάτια
Το κομμάτι ηχογραφήθηκε το 1967 σε στίχους Άκη Πάνου και με τελείως διαφορετικούς στίχους, ερμηνευμένο από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τη Χαρούλα Λαμπράκη. 
Οι στίχοι μίλαγαν για τη μιζέρια και τις δύσκολες συνθήκες ζωής για τους φτωχούς.

Τον έρωτα φαρμάκωσε η μιζέρια
κομμάτιασε η φτώχεια την καρδιά
δεν ήρθανε για μας τα καλοκαίρια
και έγινε η ζωή τόσο βαριά

Θα κλείσω τα μάτια, θ’ απλώσω τα χέρια
μακριά από τη φτώχεια, μακριά απ’ τη μιζέρια
θα πάρω τη στράτα κι εγώ τη μεγάλη
θα κλείσω τα μάτια και όπου με βγάλει

Πού να βρεθεί ντροπή να με κρατήσει
στη λάσπη και στην ξύλινη σκεπή
τη φτώχεια που μας έχει γονατίσει
τη νιώθω μεγαλύτερη ντροπή

Θα κλείσω τα μάτια, θ’ απλώσω τα χέρι
μακριά από τη φτώχεια, μακριά απ’ τη μιζέρια
θα πάρω τη στράτα κι εγώ τη μεγάλη
θα κλείσω τα μάτια και όπου με βγάλει
Μαλαματένια Λόγια
Στο εμβληματικό τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου σε στίχους Μάνου Ελευθερίου γίνεται μια αφήγηση της ιστορίας του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, με τέλος της αφήγησης να είναι η Επταετία. Η λογοκρισία επενέβη στο ποίημα και άλλαξε δύο σημεία.

– “κι όχι να ζεις μ’ αυτή τη συμμορία”: η λεξη ‘συμμορία’ αλλάζει σε ‘κομπανία’.
– “και ξημερώματα Παρασκευή”: άλλαξε σε “ξημερώνοντας μέρα κακή (η Χούντα έγινε ξημερώματα Παρασκευής προς Σάββατο).

Ζεϊμπέκικο (Με αεροπλάνα και βαπόρια)
Το κομμάτι συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο του Διονύση Σαββόπουλου ‘Βρόμικο Ψωμί’, το 1972, το οποίο «Απερρίφθη… διότι δεν συνεμμορφώθη με τας υποδείξεις». Μετά την πτώση της Χούντας το τραγούδι επανεμφανίζεται με τη συμμετοχή της Σωτηρίας Μπέλλου το 1975.
..........
η συνέχεια εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μιλώντας στα παιδιά για το Πολυτεχνείο και την Ντενεκεδούπολη

    Το πλέον διάσημο παραμύθι  της Ευγενίας Φακίνου, η Ντενεκεδούπολη, είναι μια πολιτεία φτιαγμένη από ντενεκέδες και οι κάτοικοι της είναι κι αυτοί ντενεκεδάκια.

    Ο Σαρδέλας, η Μηλίτσα, ο Βουτυρένιος, ο Σοφός και ο Οκέυ-μπαμ-μπαμ, φτιαγμένοι από αντίστοιχα ντενεκέδια, χάνουν την ηρεμία τους όταν μια μέρα θα εμφανιστεί στην πόλη τους ο αυταρχικός Λαδένιος και θα αρχίζει να τους διατάζει ασταμάτητα.

    Τα ντενεκεδάκια δε θα το ανεχτούν και θα συμμαχήσουν για να διώξουν τον Λαδένιο. Και όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε, θα τα καταφέρουν με έναν μοναδικό τρόπο.

    Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1975, η Ευγενία Φακίνου εγκαινίασε το αντικειμενοθέατρο Ντενεκεδούπολη στο χώρο του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας στην Κυψέλη. Συγκεκριμένα στις 12 Δεκεμβρίου του 1975 έκανε πρεμιέρα το 1ο έργο που παρουσιάστηκε από το αντικειμενοθέατρο αυτό, το οποίο είχε τον τίτλο Ντενεκεδούπολη
    Εκατοντάδες παιδιά από όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής, πήγαν και το παρακολούθησαν εκείνη την πρώτη μέρα κι εντυπωσιάστηκαν γιατί δεν είχαν δει ποτέ στη ζωή τους στο παρελθόν, ούτε εκείνα ούτε και οι γονείς τους τέτοιου είδους κουκλοθέατρο. Στο χώρο του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας έμεινε μέχρι τις 29 Φεβρουαρίου του 1976 και την επομένη μεταστεγάστηκε στο Κύτταρον που βρίσκεται στην οδό Ηπείρου 48 στην περιοχή της Πλατείας Βικτωρίας. Εκεί έμεινε μέχρι την Κυριακή 16 Μαΐου 1976.

    Τη Χειμερινή περίοδο 1976-1977, το αντικειμενοθέατρο αυτό παρουσίασε στο Αθηναϊκό Κοινό το έργο Στο Κουρδιστάν, στο Θἐατρο Κάβα που βρισκόταν στην οδό Σταδίου 50 στα Χαυτεία. Εκτός από τη Χειμερινή περίοδο 1975-1976, όλες τις υπόλοιπες Χειμερινές περιόδους οι παραστάσεις του αντικειμενοθεάτρου Ντενεκεδούπολη στο Αθηναϊκό Κοινό ξεκινούσαν το 2ο Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου κάθε χρόνου και ολοκληρώνονταν την Κυριακή των Βαΐων του επόμενου, επειδή μετά το Πάσχα ξεκινούσε τις περιοδείες στην επαρχία. Τη Χειμερινή περίοδο 1977-1978, το αντικειμενοθέατρο Ντενεκεδούπολη παρουσίασε το έργο “Ξύπνα Ντενεκεδούπολη” στο Κύτταρον.

    Οι παραστάσεις ξεκίνησαν Σάββατο 8 Οκτωβρίου του 1977 και συνεχίστηκαν μέχρι την Κυριακή 19 Μαρτίου του 1978. Λίγο πριν τελειώσει η πρωινή παράσταση εκείνης της ημέρας, τηλεφώνησε στο ταμείο του Θεάτρου ο Διοικητής του Αστυνομικού τμήματος Πλατείας Βάθη(στου οποίου την αρμοδιότητα ανήκε και η περιοχή της Πλατείας Βικτωρίας) και είπε στην ταμία πως έπρεπε να διακοπούν οι παραστάσεις επειδή ο ιδιοκτήτης της αίθουσας Κύτταρον δεν είχε πάρει την ειδική θεατρική άδεια που προβλέπει ο Νόμος…

trikalakids.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki