Πείσμα, εμμονές και παιδιά

Πείσματα - Εμμονές.
Τι είναι “φυσιολογικό” και πότε πρέπει οι γονείς να αναζητήσουν βοήθεια; Πολλά παιδιά και έφηβοι κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής τους αναπτύσσουν περιοδικά και περαστικά εμμονές. Oι γονείς τις περιγράφουν σαν πείσματα ή τελετουργίες. Έχουν άγχος για αριθμούς και μέρες, για χρώματα και λέξεις, τα οποία θεωρούν “άτυχα”. Θέλουν να περάσουν από ένα συγκεκριμένο δρόμο πριν ξεκινήσει η μέρα τους, και πεισμώνουν όταν αυτό δε γίνει, θέλουν να φοράνε τα ίδια παπούτσια όταν έχουν διαγώνισμα. Άλλα παιδιά επαναλαμβάνουν πριν κοιμηθούν σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό την ίδια πρόταση, άλλα πάλι αγγίζουν την πόρτα με ένα συγκεκριμένο τρόπο.

Κάποια παιδιά και έφηβοι θέλουν τα παπούτσια τους να βρίσκονται σε συγκεκριμένη σειρά και το μαξιλάρι πάντα στον ίδιο χώρο, ενώ μπορεί να ελέγχουν ξανά και ξανά τη βαλίτσα τους πριν πάνε σχολείο ή να χτενίζουν ξανά και ξανά τα μαλλιά τους.
Τέτοια φαινόμενα είναι τις περισσότερες φορές περαστασιαικά και δε δημιουργούν στα παιδιά προβλήματα στην καθημερινότητα τους ούτε καταστούν τα ίδια δυσλειτουργικά. Μετά από κάποια χρονική περίοδο καταλαγιάζουν και εξαφανίζονται.

Τι είναι εμμονές;
Τα παιδιά και οι έφηβοι που υποφέρουν από εμμονές παρουσιάζουν μια υπερβολή στις σκέψεις και στις πράξεις, τις οποίες “πρέπει” να σκεφτούν, να πουν ή να κάνουν. Τα παιδιά δεν μπορούν να αντισταθούν σε αυτά, τους καταναλώνουν χρόνο, τους δημιουργούν πρόβλημα στην καθημερινή τους ζωή και τους κάνουν να υποφέρουν. Παράλογες σκέψεις τους κατακλύζουν και δεν τους αφήνουν να συγκεντρωθούν. Πρέπει να κάνουν ξανά και ξανά την ίδια κίνηση, δέκα φορές, είκοσι, εκατό……….
Κάποια παιδιά πρέπει να σκεφτούν μια συγκεκριμένη πρόταση, “είμαι καλά, είμαι καλά…”, άλλα πάλι “μισώ την αδελφή μου, μισώ την αδελφή μου…”. Κάποια παιδιά ελέγχουν πάμπολλες φορές αν είναι κλειστές όλες οι πρίζες, τα φώτα, οι πόρτες, . . . . , άλλα καταναλώνουν ώρες στο να συγυρίζουν ξανά και ξανά τα μολύβια τους ή να σβήνουν κάποια λέξη “που δε φαίνεται ωραία” στο τετράδιο. Πολλά παιδιά πλένονται και ξαναπλένονται και δεν είναι σε θέση να εμπιστευτούν τον εαυτό τους, ότι “ναι, είμαι καθαρός”. Δεν νιώθουν ποτέ σίγουροι ή βέβαιοι.

Τι είναι ιδεοψυχαναγκασμοί ή έμμονες σκέψεις;
Έμμονες σκέψεις είναι ιδέες, απόψεις ή ενορμήσεις, οι οποίες απασχολούν τα παιδιά πάντα με τον ίδιο τρόπο. Είναι πάντα βασανιστικές γιατί είναι παράλογες και χωρίς νόημα και τα παιδιά δεν μπορούν να αντισταθούν σε αυτές. Οι ιδέες αυτές, μπορεί να έχουν βίαιο ή θρησκευτικό περιεχόμενο, να είναι σχετικές με τη σεξουαλικότητα, την ακρίβεια ή την τάξη. Στα παιδιά συχνά παρουσιάζονται τέτοιες σκέψεις που συνδέονται με έντονους φόβους και αγωνίες για την καθαριότητα, για αρρώστιες, για δηλητηριάσεις, φόβους ότι θα συμβεί κάτι κακό σε αγαπημένους, ανάγκη για τακτοποίηση. Το συναίσθημα αυτό καταλήγει να γίνει “ανάγκη” και κατατρέχει τα παιδιά και τους εφήβους.

Τι είναι καταναγκασμοί ή έμμονες πράξεις;
Στους καταναγκασμούς καταλήγουν τα παιδιά και οι έφηβοι συχνά ωθούμενοι από έμμονες σκέψεις ή παρορμήσεις, παρόλο που αντιλαμβάνονται ότι οι καταναγκασμοί είναι άλογοι, παράλογοι και υπερβολικοί. Οι πιο συχνοί καταναγκασμοί στα παιδιά είναι σχετικοί με πλυσίματα και καθαριότητα, με επαναληπτικές διαδικασίες, όπως ανοίγουν-κλείνουν πόρτες, γράφουν και ξαναγράφουν την ίδια λέξη, τακτοποιήσεις, μετρήματα όπως και επαναληπτικές ερωτήσεις. Έμμονες πράξεις εκτελούνται συχνά έτσι ώστε να καταπολεμηθούν φόβοι, να αποφευχθούν “ατυχήματα, κακοτυχίες” ή να προφυλαχτούν “μαγικά” από επερχόμενο κίνδυνο.
Οι έμμονες πράξεις απελευθερώνουν, στιγμιαία ή για κάποια χρονική περίοδο, από το άγχος, αλλά σε λίγο οι εντάσεις και οι φόβοι επανέρχονται, σε τέτοιο μέγεθος που αναγκάζονται να επαναληφθούν.
Οι έμμονες πράξεις συχνά εμφανίζονται σε συνδυασμό με Tics ή με Διαταραχή Eλλειμματικής Προσοχής με Yπερκινητικότητα.

Συχνότητα
3-5% των εφήβων κάποια περίοδο θα παρουσιάσουν εμμονές.
1-3% των εμμονών που υπάρχουν στο γενικότερο πληθυσμό παρουσιάζεται σε παιδιά και εφήβους. Αν μετρήσουμε σε αυτές και απλές εμμονές το ποσοστό ανεβαίνει στα 10%.
Στα παιδιά συχνά οι εμμονές παρουσιάζονται με επιπρόσθετα προβλήματα όπως λύπη, μελαγχολία, χαμηλή αυτοπεποίθηση, απόσυρση και φοβίες. Tics, Σύνδρομο Tourette, Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με Yπερκινητικότητα συνυπάρχουν συχνά με εμμονές.
Οι εμμονές φαίνονται συνήθως στην εφηβεία ή στην πρώιμη ενήλικη ζωή. Όμως είναι γνωστό ότι αρχίζουν ήδη στη νηπιακή ηλικία με μέσο όρο αρχής της εμφάνισης τα 10 χρόνια. Περίπου 1/3 των παιδιών βελτιώνονται, ενώ 20% διατηρούν το πρόβλημα και στην ενηλικίωση. 50% των ενηλίκων με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή αναφέρουν ότι οι εμμονές τους ξεκίνησαν όταν ήταν παιδιά.

Τι πρέπει να προσέχουν οι γονείς;
Τα παιδιά και οι έφηβοι προσπαθούν να κρύψουν τις εμμονές τους. Γι’ αυτό το λόγο γονείς, δάσκαλοι, φίλοι δε γνωρίζουν ότι τα παιδιά υποφέρουν για μήνες ακόμα και χρόνια. Συχνά τα παιδιά ελέγχουν τις σκέψεις ή τις πράξεις τους σε χώρους εκτός σπιτιού, κάτι που συχνά συγχύζει τους γονείς.
Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι τα παιδιά κάτω από τεράστια πίεση και με πολύ κόπο καταπιέζουν αυτές τις “παραλογίες”, όπως συμβαίνει και με τα Tics. Οι εμμονές αλλάζουν. Όσο περισσότερο χρόνο υπάρχουν τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες να φύγει το πρόβλημα χωρίς θεραπεία, με κίνδυνο να επιδεινωθούν και να κατακλύσουν διάφορους ζωτικούς χώρους και να επηρεάσουν πολλές λειτουργίες της ζωής του παιδιού. Πολύ πριν τα παιδιά αυτά, παρουσιαστούν για θεραπεία, οι γονείς τα περιγράφουν ως “πεισματάρικα, μη ευέλικτα” παιδιά που έχουν τελετουργίες.

Τι προκαλεί τις εμμονές;
Δεν υπάρχει μια εξήγηση, αλλά μια ομάδα παραγόντων, όπως βιολογικοί, γενετικοί αλλά και λόγοι οι οποίοι είναι σχετικοί με τη βιογραφία των παιδιών.

Πώς μπορούν τα παιδιά με εμμονές να βοηθηθούν;
Όταν οι έμμονες είναι τέτοιες που χρήζουν θεραπείας από ειδικούς, τότε πρέπει να εκπαιδευτούν οι γονείς αλλά και τα παιδιά για το τι συμβαίνει.
Σε ατομικό επίπεδο μια συμπεριφορική θεραπεία είναι βοηθητική για να μάθει το παιδί να αντιμετωπίζει το πρόβλημα αλλά και τα επακόλουθα προβλήματα.
Στις έμμονες σκέψεις συχνά είναι πιο δύσκολη μια παρέμβαση γι’ αυτό και συχνά είναι αναγκαία μια επιπρόσθετη φαρμακευτική αγωγή.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς – Συμβουλές

• Ελέγξτε μήπως έχετε εσείς οι ίδιοι κάποιες εμμονές. Μπορεί οι γονείς να γίνουν βοηθητικοί αν οι ίδιοι πάνε για θεραπεία.
• Σταματήστε να πιστεύετε, ότι με “προσπάθεια” και με “λογική” μπορεί το παιδί σας να ξεπεράσει τις εμμονές του.
• Σταματήστε να πιστεύετε ότι με το να ακολουθείτε τις εμμονές του παιδιού σας, το βοηθάτε.
• Μην επιτρέπετε στις εμμονές του παιδιού να καθορίζουν την καθημερινότητά σας. Βάλτε τα όριά σας.
• Δώστε προσοχή και σημασία όταν το παιδί σας καταφέρνει να κάνει πρόοδο στη χειραγώγηση των εμμονών. Μην τα μαλώνετε για παλινδρόμηση ή διακύμανση στη συχνότητα ή στην ένταση των εμμονών. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο στις εμμονές.
• Ψάξετε έγκαιρα για βοήθεια από ειδικό που έχει γνώση και πείρα στο πρόβλημα.

Ιουλιέτα Λαούρη, Παιδοψυχίατρος 
paidiatros.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Να τελειώνουμε με την αθλιότητα: Η «σχέση» με ανήλικο είναι αποπλάνηση, είναι έγκλημα!

Κάτω τα χέρια σας, ρε αλήτες, από τα μικρά παιδιά ....

Μέσα στον ορυμαγδό των ειδήσεων τύπου «η λίστα Πέτσα», «ανασχηματισμός», «τουρκικές προκλήσεις», και «κορωνοϊός», σα να μη δώσαμε και μεγάλη σημασία σε μερικές άλλες… κοινωνικού περιεχομένου ειδήσεις.
Ή μάλλον σα να ασχοληθήκαμε περισσότερο με τη λογική της κλειδαρότρυπας. «Τι, ποιος, που, γιατί» και οι γνωστές ερωτήσεις που γίνονται σ’ αυτές τις περιπτώσεις. 

Ας δούμε, λοιπόν τι έχει συμβεί.
Πριν από μερικές εβδομάδες μια γυναίκα παίρνει από το σχολείο ένα 10χρονο κορίτσι, το οδηγεί σπίτι της, του δίνει υπνωτικά και ναρκωτικά και ποιος ξέρει τι άλλο κάνει. Προσοχή. Ένα 10χρονο παιδί.
Πριν από λίγες ημέρες αποκαλύπτεται ότι στην Ηλιούπολη καθηγητής έχει λέει… «σχέση» με 14χρονο κορίτσι.
Πατέρας δύο παιδιών ο ίδιος, το είχε προσεγγίσει από πέρυσι κι ενδεχομένως να είχε κάνει το ίδιο και με άλλα κορίτσια.

Μόλις χθες αποκαλύφθηκε ότι στην Εύβοια 51χρονος δάσκαλος είχε λέει… «σχέση» με 14χρονη εδώ και δύο χρόνια. Μάλιστα το γνώριζε από όταν το παιδί ήταν στο Δημοτικό!
Ακούσαμε επίσης, χωρίς να δοθεί και η πρέπουσα σημασία, ότι πρώην υπουργός διαπραγματευόταν με κάποιον… νταβατζή αν θα έκανε σεξ με 17χρονη. Μάλιστα ο ίδιος φέρεται να λέει ότι είναι λίγο μεγάλη αλλά είναι… έκφυλη.

Πόσες και πόσες τέτοιες υποθέσεις αποκαλύπτονται και ξεχνιούνται σε λίγο καιρό;

Ξεχάσαμε γρήγορα τον γυμναστή στην Κρήτη, καταδικασμένο για παιδεραστία, που βγήκε πρόσφατα από τη φυλακή; Που προσέγγιζε τα παιδιά της ομάδας γιατί απλά μπορούσε;
Αλλά και πόσες ακόμη περιπτώσεις μένουν κρυμμένες στο σκοτάδι μιας «τοπικής, κλειστής» κοινωνίας που γνώριζε τι γινόταν αλλά μετά… έπεσε από τα σύννεφα και στη συνέχεια το συγκάλυψε με πέπλο σιωπής;

Αυτός είναι ο κόσμος μας;

Υπέροχος κόσμος, αγγελικά πλασμένος. Και όλα αυτά εμείς πώς τα αντιμετωπίζουμε; Τι κάνουμε; Απλά ασχολούμαστε με τη λογική της κλειδαρότρυπας ή και ακόμη χειρότερα.

Στο διαδίκτυο έχει ανοίξει συζήτηση αν είχαν λέει «σχέση», αν είναι ή όχι αποπλάνηση, αν το σεξ έγινε κοινή συναινέσει, αν τα κορίτσια είναι στη σημερινή εποχή «ξεβγαλμένα», «έκφυλα», «προκλητικά ντυμένα».

Ρε πάτε καλά; Είστε σοβαροί όλοι εσείς που ανοίγετε τέτοια συζήτηση; Που ζούμε ρε; 

Σε εποχές και σε χώρες που αναγκάζουν τα παιδιά από 8 χρονών να παντρευτούν και να κάνουν «σχέση»;
Τι είδους σχέση μπορεί να έχει ένας ενήλικας με ένα 10χρονο, 12χρονο ή 15χρονο παιδί;

Να τελειώνουμε με την αθλιότητα: Η «σχέση» με ανήλικο είναι αποπλάνηση. Τελεία και παύλα. 

Ακόμη και το… συναινετικό σεξ μπορεί να θεωρηθεί βιασμός διότι κανένα παιδί σ’ αυτή την ηλικία δεν έχει διαμορφώσει στο μυαλό του τις έννοιες «σχέση», «δεσμός», «σεξ». Με απλά λόγια, δεν ξέρουν τι είναι, ακόμη και τα παιδιά της εποχής μας που γνωρίζουν τα πάντα.
Η έννοια «σχέση», «δεσμός», «ερωτική επαφή» στο μυαλό ενός παιδιού είναι διαφορετική. Κι όταν ένας ενήλικας πουλάει «αγάπες και λουλούδια», όταν κάποιος λέει σε 14χρονο «θα σε παντρευτώ», λειτουργεί εντελώς διαφορετικά στο μυαλό ενός ανήλικου παιδιού.
Αυτά πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας, αυτά πρέπει να προσέχουν οι γονείς και αυτά πρέπει να διδάσκουν οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία.

Άλλο ο παιδικός έρωτας, το φλερτ, τα λογάκια αγάπης γραμμένα σε χαρτί, στο κινητό ή στον τοίχο της (του) αγαπημένης, κι άλλο ένας 50χρονος να προσεγγίζει μικρά παιδιά και να συνάπτει σχέσεις μαζί τους.

Σαν πολύ μας έχει φάει η πολιτική ορθότητα και δεν βλέπουμε τα αυτονόητα.
Κοντά τα χέρια σας, ρε, από τα μικρά παιδιά που ακόμη δεν έχουν διαμορφώσει προσωπικότητα και χαρακτήρα.
Ναι, η κοινωνία μας και η εποχή μας είναι πιο ανοικτή από άλλες.
Ναι, τα παιδιά βγαίνουν πιο νωρίς στον κόσμο, τον μαθαίνουν με απίστευτες ταχύτητες.
Ναι, γνωρίζουν νωρίτερα την αγάπη και το σεξ. Αλλά όχι υπό αυτό το καθεστώς.

Όχι με μεσήλικες να φωτογραφίζουν ανήλικα, να τα πλησιάζουν, να τα πηγαίνουν βόλτα και να συνάπτουν σεξουαλικές σχέσεις μαζί τους.
Να τελειώνουμε λοιπόν και με τη λογική της κλειδαρότρυπας και του κουτσομπολιού.
Δεν υπάρχει «σχέση» μεταξύ ανήλικου παιδιού και ενήλικα.
Δεν υπάρχει συναίνεση στο σεξ μεταξύ ενός 14χρονου που άλλη είναι η εικόνα που έχει για τη σεξουαλική ζωή, κι ενός ενήλικα που γνωρίζει τα πάντα.
Όταν ένα κοριτσάκι μιλάει για γάμο ή ότι είναι… ερωτευμένο, πρέπει να το δούμε προσεκτικά.
Κι ας μην τραυματίζουμε άλλο τις ψυχές παιδιών με φράσεις τύπου «τα ήθελε», «ήταν προκλητικό το κοριτσάκι», «ε, τι να κάνει και ο ενήλικας».
Πρόκειται περί αθλιοτήτων που πρέπει να αντιμετωπίζονται καίρια. Η αποπλάνηση ανηλίκου είναι πολύ σοβαρό αδίκημα για να παίζουμε.
Και κυρίως για να κλείνουμε τα μάτια σε μια κοινωνία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη.

in.gr

ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΘΑΡΙΣΑΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΣΤΟΝ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΝΑ ΤΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕΙ

Στο πάρκο του Δελή, στον Αμπελώνα, μεταξύ των οδών Κρυστάλλη και Παπανδρέου υπάρχει μία παιδική χαρά που περιμένει εδώ και χρόνια να εκσυγχρονιστεί, να καθαριστεί και να γίνει λειτουργική για τα μικρά παιδιά της γειτονιάς.

Αφού είδαν και απόειδαν, σήμερα τα παιδιά, με δική τους πρωτοβουλία για την προσωπική τους υγιεινή, εθελοντικά καθάρισαν τα σκουπίδια τα οποία δεν τα πετούν εκείνα, αλλά οι ενήλικες που τις βραδυνές ώρες επισκέπτονται το χώρο τρώνε και πίνουν αφήνοντας πίσω τους σκουπίδια ακόμα και σπασμένα μπουκάλια που είναι επικίνδυνα για τα μικρά παιδιά.
Αν και είναι ευθύνη του δήμου και όλων των ενήλικων η καθαριότητα και η διαφύλαξη της ασφάλειας στο χώρο κάτι τέτοιο δεν γίνεται οπότε η εθελοντική δράση ήταν μονόδρομος ως απάντηση στην αδιαφορία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη συγκεκριμένη παιδική χαρά παλαιότερα γονείς και παιδιά έβρισκαν ακόμη και σύριγγες ναρκωτικών αφού ο χώρος ήταν στέκι τοξικομανών.

Τα παιδιά και οι γονείς που επικοινώνησαν με το paidis.com για να γνωστοποιήσουν την πρωτοβουλία τους αλλά και τα αιτήματά τους ζητούν από τη δημοτική αρχή να επισκευάσει σύντομα την παιδική χαρά, που αποτελεί πόλο έλξης για πολλά παιδιά της περιοχής, και η οποία στην κατάσταση που βρίσκεται είναι άκρως επικίνδυνη.

Επίσης ζητούν ανά τακτικά διαστήματα άτομα του Δήμου να φροντίζουν για την καθαριότητα και συντήρηση του χώρου, και ζητούν από το Α.Τ. Τυρνάβου να γίνονται στην περιοχή βραδινές περιπολίες αστυνομικών για να πάψει ο χώρος να είναι στέκι τοξικομανών.

paidis.com