Friday 11 November 2022

Να φοβάσαι τα μούτρα... την απόσυρση...

Δεν πειράζει. Ας μαλώνετε.
Ακόμα και το μάλωμα είναι μια μορφή επικοινωνίας.
Ακόμα και ο καβγάς, είναι μια μορφή σχέσης.
Για να μαλώσεις με κάποιον, πρέπει να κοιταχτείτε πρόσωπο με πρόσωπο. 
Μην φοβάσαι, όταν δυο άνθρωποι, αντέχουνε και κοιτιούνται στα μάτια μεταξύ τους.
Ακόμα και αν είναι για καβγά…

Να φοβάσαι τα μούτρα. Την απόσυρση. 
Να φοβάσαι εκείνη τη σιωπή που σκοτώνει. Που τσακίζει κόκκαλα.
Εκείνη η σιωπή είναι η επικίνδυνη.

Μη φοβάσαι, όταν κοιτάς τον άλλον στο πρόσωπο.
Μη φοβάσαι, όταν τον κοιτάς στα μάτια.
Ακόμα και αν μαλώνετε.
Ναι.

Να φοβάσαι, όταν κανείς σας δεν λέει τίποτα.
Να φοβάσαι, όταν του γυρνάς ή όταν σου γυρνά την πλάτη.

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ιστορία: Η ποντιακή διάλεκτος (και ένα ποντιακό παραμύθι!!)

Η Ποντιακή είναι μία διάλεκτος της Ελληνικής γλώσσας.
Μιλιέται από μεγάλο αριθμό Ελλήνων, κυρίως στη βόρεια Ελλάδα αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας όπου εγκαταστάθηκαν οι Πόντιοι μετά τον ξεριζωμό τους από τα εδάφη του Εύξεινου Πόντου.
Την μιλούν ακόμη και σήμερα σε πολλές περιοχές του Πόντου από Μουσουλμάνους, Τούρκους πολίτες, απογόνους των Ελλήνων Ποντίων, αλλά και σε μέρη της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Γεωργίας και άλλων χωρών όπου επίσης εγκαταστάθηκαν Πόντιοι μετά το 1916.
Φυσικά η πατρίδα της ποντιακής διαλέκτου είναι ο Πόντος.

Οι Μιλήσιοι ήταν αυτοί που έκαναν τον πρώτο αποικισμό του Πόντου κατά τον 8ο αιώνα π.Χ., ιδρύοντας αρχικά τη Σινώπη και στη συνέχεια τα Κοτύωρα, την Κερασούντα, την Τραπεζούντα και άλλες πόλεις.
Αυτοί έφεραν μαζί τους τη δική τους γλώσσα που ήταν η ιωνική διάλεκτος, μια διάλεκτος της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Στους αιώνες που ακολούθησαν η ιωνική διάλεκτος εξελίχθηκε και διαμορφώθηκε κατά την ελληνιστική περίοδο.
Στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι Ρωμαίοι άφησαν κάποια αυτονομία στις πόλεις του Πόντου με αποτέλεσμα να διατηρηθεί η γλώσσα με μικρές επιδράσεις από τη Λατινική.
Κι ενώ στον Ελλαδικό χώρο η αρχαία ελληνική γλώσσα άλλαξε αρκετά μέσα στους αιώνες, στον Πόντο, η ποντιακή διάλεκτος παρέμεινε πιο πιστή στην αρχαία ελληνική γλώσσα.
Είναι πάρα πολλές οι αρχαίες ελληνικές λέξεις αλλά και οι γραμματικοί κανόνες που χρησιμοποιεί ο ποντιακή διάλεκτος.
Στα βυζαντινά χρόνια η γλώσσα που μιλάνε στον Πόντο παίρνει πια την οριστική της μορφή.
Στα χρόνια του κράτους των Κομνηνών οι Πόντιοι δέχονται στη γλώσσα τους, μικρές επιρροές από τους Φράγκους, με τους οποίους έχουν στενές εμπορικές σχέσεις, καθώς το λιμάνι της Τραπεζούντας είναι κέντρο για το εμπόριο Ανατολής-Δύσης.Επίσης δέχτηκε επιδράσεις από το λεξιλόγιο των Γενουάτων, των Βενετών της Τραπεζούντας αλλά και των γειτονικών λαών, Γεωργιανών και Περσών.
Ωστόσο οι ξένες λέξεις εξελληνίστηκαν και εντάχθηκαν στο κλιτικό σύστημα της ελληνικής γλώσσας.
Την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην ποντιακή διάλεκτο προστίθενται πάρα πολλές τουρκικές λέξεις και φράσεις, όπως άλλωστε και στον Ελλαδικό χώρο.
Παρόλα αυτά, οι επιρροές αυτές δεν αλλοίωσαν τη σύσταση της Ποντιακής διαλέκτου.
Όταν οι Πόντιοι εγκαταστάθηκαν στον Ελλαδικό χώρο, η Ποντιακή διάλεκτος, όπως ήταν φυσικό, επηρεάστηκε από τη νεοελληνική γλώσσα.
Η ποντιακή διάλεκτος έχει και πολλά ιδιώματα.
Δηλαδή μιλιόταν από περιοχή σε περιοχή με λίγες ή πολλές διαφορές.
Αυτό οφείλεται στη μεγάλη γεωγραφική περιοχή όπου μιλιόταν η διάλεκτος και σε μεγάλο βάθος της ενδοχώρας.
Όλες αυτές οι περιοχές δεν είχαν μεγάλη επικοινωνία λόγω των αποστάσεων και των συνθηκών που επικρατούσαν.
Έτσι διαμορφώθηκαν αυτά τα τοπικά ιδιώματα.
Ας ακούσουμε ένα παραμύθι στην Ποντιακή διάλεκτο.
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πολύτιμοι - ημιπολύτιμοι λίθοι και η δυστυχία που δίνουν στους ανθρώπους.

Λίθος στα αρχαία ελληνικά σημαίνει πέτρα.
Οι πολύτιμοι λίθοι είναι πετρώματα που αρχικά υπάρχουν στη γη.
Είναι πολύ σκληροί, έχουν έντονα χρώματα, λαμπυρίζουν στο φως και είναι πολύ σπάνιοι γι΄ αυτό κι έχουν μεγάλη αξία.
Χρησιμοποιούνται στα κοσμήματα και γενικά στη διακόσμηση αντικειμένων.
Για να πάρουν την τελική τους μορφή, οι πολύτιμοι λίθοι, αρχικά καθαρίζονται, μετά κόβονται και γυαλίζονται με ειδικά εργαλεία.
Διαμάντι
Το διαμάντι είναι ο πιο γνωστός και περιζήτητος πολύτιμος λίθος.
Συνήθως έχει διάφανο χρώμα και είναι πολύ σκληρό.
Το όνομά του προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «αδάμας» που σημαίνει ακατανίκητος.
Κύριες χώρες παραγωγής διαμαντιών είναι η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, η Νότια Αφρική, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό κ.α.

Ζαφείρι
Το ζαφείρι είναι ένας εξαιρετικός πολύτιμος λίθος.
Υπάρχουν πολλών ειδών ζαφείρια αλλά αυτά που έχουν μεγαλύτερη αξία είναι τα γαλάζια ζαφείρια.
Παρόλο που είναι αρκετά σκληρά, μπορούν να χαραχτούν και να δημιουργηθούν στην επιφάνειά τους διάφορα σχέδια.
Τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ζαφειριών βρίσκονται στη Σρι Λάνκα, στην Αυστραλία, στην Ταϊλάνδη και σε χώρες της Αφρικής.

Ρουμπίνι
Το ρουμπίνι είναι ένας πολύτιμος λίθος που έχει χρώμα κόκκινο.
Η χώρα που παράγει τα περισσότερα ρουμπίνια στον κόσμο είναι η Μιανμάρ, στην Ασία.
Επίσης χώρες παραγωγής είναι η Τανζανία, η Κένυα, η Μαδαγασκάρη, το Αφγανιστάν, η Καμπότζη και άλλες.

Σμαράγδι
Το σμαράγδι είναι ένας πολύτιμος λίθος που έχει χρώμα βαθύ πράσινο.
Είναι γνωστό από την αρχαιότητα και θεωρούνταν λίθος της τύχης και της καλής υγείας.
Τα μεγαλύτερα ορυχεία σμαραγδιών βρίσκονται στην Κολομβία, στη Ζάμπια, τη Ζιμπάμπουε και σε άλλες χώρες.

Αμέθυστος
    Ο αμέθυστος έχει χρώμα μοβ και πήρε αυτό το όνομα γιατί στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν ότι προστατεύει από τη μέθη.
Παλιότερα ήταν σπάνιος αλλά από τότε που βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες αμέθυστου στη Βραζιλία και σε άλλες χώρες όπως στις ΗΠΑ, στη Ρωσία και στην Ινδία, έχασε πολλή από την αξία του.
Έτσι σήμερα, πολλοί δε θεωρούν τον αμέθυστο, πολύτιμο λίθο αλλά ημιπολύτιμο.

Ημιπολύτιμοι λίθοι.
Οι περισσότεροι ημιπολύτιμοι λίθοι δεν είναι τόσο σπάνιοι και έχουν μικρότερη εμπορική αξία.
Χρησιμοποιούνται σε δαχτυλίδια, βραχιόλια, φυλαχτά, καρφίτσες, μενταγιόν.
Παλαιότερα οι άνθρωποι πίστευαν ότι, πολλοί από αυτούς, φέρνουν τύχη και ευτυχία.
Δες στο παρακάτω βίντεο πώς ανακαλύπτουν τους πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους μέσα στα πετρώματα της γης.
Δυστυχώς πολλές φορές, όση ομορφιά και λάμψη έχουν οι πολύτιμοι λίθοι, τόσο πόνο και δυστυχία δίνουν στους ανθρώπους.
Πάρα πολλοί άνθρωποι, ακόμη και παιδιά, δουλεύουν στα ορυχεία διαμαντιών, κάτω από άθλιες συνθήκες, σχεδόν σαν σκλάβοι.
Ακόμη, πολλές πλούσιες Ευρωπαϊκές και Αμερικάνικες εταιρίες πουλάνε όπλα σε χώρες της Αφρικής και προκαλούν πολέμους, μόνο και μόνο για να εκμεταλλεύονται τα ορυχεία των διαμαντιών.
Έτσι πολύς κόσμος αρνείται να αγοράσει «ματωμένα διαμάντια», όπως τα λένε, και άλλους πολύτιμους λίθους για να μη βοηθήσει στον θάνατο και στην εκμετάλλευση αθώων ανθρώπων.
Το χρήμα και ο πλούτος δε φέρνει ευτυχία στους ανθρώπους.
Αληθινά ευτυχισμένος είναι αυτός που έχει την καρδιά του γεμάτη αγάπη.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki