babywearing - φορεμένα μωρά - ή φορέστε τα μωρά σας!!

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

χαίρομαι πολύ που η ιδέα του babywearing ολοένα και διαδίδεται!

Στην αρχή είμασταν μόνο 2-3 που είχαμε τα μωρά μας φορεμένα, τώρα βλέπω στο δρόμο συνεχώς μητέρες με τον έναν ή τον άλλο τύπο sling. Θα μας βρείτε σε ατέλειωτες βόλτες στο δρόμο, αλλά και στο διαδίκτυο, σε διάφορα blog και φόρουμ.

Μακάρι να διαδοθεί περισσότερο, μια και τα πλεονεκτήματα είναι πολλά!!

Join us in babywearing !!

Το παραμύθι στη ζωή του παιδιού

Σίγουρα δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι με ένα παραμύθι μπορείτε να καθηλώσετε στον τόπο και το πιο ζωηρό και ανήσυχο παιδί. Τα μικρά, αλλά και τα πιο μεγάλα παιδιά μπορούν να ακούν παραμύθια για ώρες ολόκληρες, σε σημείο που να ξεχνούν να φάνε.
Χάρη στα ωραία παραμύθια το παιδί σας παρακαλά να του δώσετε λίγη παράταση από την καθορισμένη ώρα του ύπνου. «Μαμά, ακόμα ένα παραμύθι και μετά θα πάμε για ύπνο». Και ύστερα ακόμα ένα, που θα είναι το τελευταίο, μετά άλλο ένα πάλι τελευταίο... Το παιδί έμαθε πια απ' έξω το παραμύθι, μάλιστα διορθώνει τη γιαγιά ή τη μαμά αν κάνουν κάποιο λάθος. Αλλά πάλι θέλει να ακούσει ξανά και ξανά το ίδιο παραμύθι.

Μαγικός κόσμος
Γιατί όμως τα παιδία αγαπούν τόσο. πολύ τα παραμύθια; Επειδή σ' αυτά βλέπουν ένα υπέροχο, μαγικό και εξαίσιο κόσμο, στον οποίο πάντοτε το καλό νικά το κακό, ο ήρωας πάντοτε κατορθώνει να εκπληρώσει τις επιθυμίες και τους σκοπούς του και τελικά όλοι μένουν ευχαριστημένοι και ευτυχισμένοι.
Αν διαβάσετε ή διηγηθείτε στο παιδί παραμύθι με κακό τέλος δεν θα του αρέσει και δεν θα θέλει να το ξανακούσει ακόμα κι όταν πείτε πως η κακιά μάγισσα έκανε μάγια στην ωραία κοπέλα του παραμυθιού ο ανυπόμονος μικρός ακροατής σας βιάζεται να επεξηγήσει: «Ναι, αλλά ο πρίγκιπας θα έρθει και θα διαλύσει τα μάγια». Τα παραμύθια είναι ωφέλιμα για τα μικρά παιδιά γιατί αναπτύσσουν τη φαντασία τους, το αίσθημα τους για το καλό και το κακό, το ωραίο και το άσχημο. Τα παραμύθια εμπλουτίζουν τις γνώσεις και το λεξιλόγιο τους, διευρύνουν τους ορίζοντες τους. Γι' αυτό και εσείς δεν πρέπει να αποφεύγετε να διαβάζετε παραμύθια στα παιδιά.

Διαλέγετε τα παραμύθια
Τα μικρά παιδιά δεν πρέπει να ακούν παραμύθια για άγρια θηρία, κακές μάγισσες και στρίγκλες, που παίρνουν τα παιδιά στη σακούλα τους. Την επόμενη νύχτα το παιδάκι βλέπει στο όνειρο του την κακή μάγισσα και εσείς θα το ακούσετε να φωνάζει: «Η μάγισσα, η μάγισσα...», αγκαλιάζοντας σας σφικτά.
Τα παιδιά αγαπούν όλα τα ωραία παραμύθια αλλά τα αγοράκια ιδιαίτερα προτιμούν αυτά που εξυμνούν τον ηρωισμό, ενώ στα κοριτσάκια αρέσουν το παραμύθια όπου η μικρή ηρωίδα, όπως για παράδειγμα η Σταχτοπούτα διακρίνεται όχι μόνο για την ομορφιά της, αλλά για την καλοσύνη και την εργατικότητα της.
Μην συνηθίζετε τα παιδιά να ακούν μόνο παθητικά τα παραμύθια. Ενθαρρύνετε τα κι αυτά να σας διηγούνται. Μπορείτε να κάνετε μια συμφωνία: από τη μητέρα δυο παραμύθια και από το παιδί ένα. Όταν διηγείται ένα παραμύθι το παιδί προσπαθεί να χρησιμοποιεί λογοτεχνικές εκφράσεις, αφομοιώνει το γλωσσικό τονισμό και προσδίδει στη φωνούλα του χρώμα. Από την άλλη είναι πολύ βασικό να μην το συνηθίζουμε στα έτοιμα.

Ομιλητική τεμπελιά και παθητικότητα
Το μειονέκτημα των παραμυθιών από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το γραμμόφωνο, το τηλέφωνο έγκειται ακριβώς στο ότι προάγουν στα παιδιά την ομιλητική τεμπελιά. Κάποτε ο μικρός ακροατής καβαλούσε το καλάμι που γινόταν το άλογο του. Τώρα καβαλάει πραγματικά άλογο, και κουνιέται πάνω του στο λούνα παρκ.
Όλα του σερβίρονται έτοιμα και το παιδί δεν συνηθίζει ή ξεμαθαίνει να κάνει κάτι μόνο του. Έτσι γίνεται και με τα παραμύθια, που του σερβίρονται έτοιμα.
Παλιότερα, τα παιδιά κάθονταν πολλά μαζί σε ένα μεγάλο κύκλο, όπου ένα από αυτά διηγείται συναρπαστικά το πιο νέο και ενδιαφέρον παραμύθι. Μετά κάποιο άλλο παιδί με τη σειρά του διηγείται το δικό του παραμύθι. Ενώ τώρα στην καθορισμένη ώρα τρέχουν μπροστά στην τηλεόραση για να μην χάσουν το παιδικό πρόγραμμα.
Ή αν για παράδειγμα η μητέρα πρέπει να πάει μέχρι το κατάστημα για να είναι σίγουρη πως τα παιδιά της θα κάτσουν σπίτι ήσυχα και φρόνιμα, τους βάζει μια βιντεοκασέτα με το λύκο και τα εφτά κατσικάκια. Έτσι, το παιδί μετατρέπεται σε παθητικό τηλεθεατή.
Αυτή η μόδα έχει κυριέψει τα μικρό παιδιά σε πόλεις και χωριά, ακόμα και τους μαθητές. Αντί να διαβάζουν διηγήματα και παραμύθια από βιβλία, επειδή είναι πιο δύσκολο και πιο αργό, συχνά προτιμούν να τα ακούν έτοιμα στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση ή το βίντεο. Τέρμα στην πρωτοβουλία των παιχνιδιών, τέρμα στο ενδιαφέρον για αφήγηση παραμυθιών, τέρμα στην δημιουργική φαντασία του παιδιού.
Γι' αυτό μην αφήνετε τα παιδιά σας να το παρακάνουν με το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και το βίντεο.

πηγή: http://www.e-mythos.eu/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=69&Itemid=48