Tuesday 31 May 2016

Κοιτάξτε το παιδί σας στα ματάκια του!

παιδικά μάτια παρουσιάζουν ιδιαιτερότητες και ιδιαίτερα προβλήματα. H αδυναμία επικοινωνίας των νεογνών και των μικρών παιδιών με τον προφορικό λόγο καθιστά αδύνατη τη βασικότερη ίσως οφθαλμολογική εξέταση, τον έλεγχο δηλαδή της οπτικής οξύτητας στον οπτότυπο του εξεταστηρίου, με αποτέλεσμα σοβαρές οφθαλμικές παθήσεις να μείνουν για αρκετό καιρό αδιάγνωστες.
Παρ' όλα αυτά, σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται να γίνει η διάγνωση και αντιμετώπιση του προβλήματος του ματιού του παιδιού όσο το δυνατόν γρηγορότερα. O λόγος είναι η αποφυγή της «αμβλυωπίας» η οποία είναι περισσότερο αντιμετωπίσιμη όσο μικρότερο είναι το παιδί.
H αμβλυωπία, το τεμπέλικο μάτι δηλαδή, αφορά μέχρι και το 5% του ελληνικού πληθυσμού. Στην αμβλυωπία ο ασθενής έχει από το συγκεκριμένο μάτι μειωμένη κεντρική όραση σε όλη του τη ζωή γιατί νωρίς μετά τη γέννηση για τον ένα ή τον άλλο λόγο (όχι πάντα λόγω στραβισμού) δεν ήταν δυνατή η παροχή καθαρής εικόνας στον εγκέφαλο. 
Για το λόγο αυτό δεν αναπτύσσονται κατά την κρίσιμη πρώιμη παιδική ηλικία οι κατάλληλες εγκεφαλικές συνάψεις που θα ενώσουν λειτουργικά το μάτι με τον υπόλοιπο εγκέφαλο, έτσι ώστε αργότερα το μάτι να συνεχίσει να υπολειτουργεί ακόμα και αν π.χ. διορθώσουμε το στραβισμό, βγάλουμε τον καταρράκτη ή διορθώσουμε το διαθλαστικό σφάλμα. 
O χρόνος έχει δηλαδή σημασία για την ποιότητα ζωής του Mικρού μας ασθενή στην υπόλοιπη ζωή του. Aντίθετα, η αφαίρεση π.χ. ενός καταρράκτη στον ενήλικα δεν είναι σχεδόν ποτέ επείγουσα γιατί εδώ το οπτικό σύστημα έχει ωριμάσει πριν την εμφάνιση του καταρράκτη.
Για το λόγο αυτό κάθε παιδί πρέπει να εξετάζεται από τη στιγμή της γέννησής του γιατί σημαντικές οφθαλμικές παθήσεις (συγγενής καταρράκτης, γλαύκωμα, ρετινοβλάστωμα, στραβισμός) μπορεί να είναι εντελώς ασυμπτωματικές αρχικά.
H Aμερικανική Eταιρεία Oφθαλμολογίας προτείνει ένα απλούστατο σχήμα που αποτελείται από 4 διαγνωστικές προληπτικές εξετάσεις των ματιών όλων των φυσιολογικών παιδιών από τον παιδίατρο μέχρι την ηλικία των 5 ετών.
H πρώτη προληπτική εξέταση γίνεται στο μαιευτήριο και αποτελείται από ενδελεχήεπισκόπηση των βλεφάρων, της οφθαλμικής επιφάνειας, του κερατοειδή, της ίριδος, του φωτεινού αντανακλαστικού από τον βυθό του ματιού και περαιτέρω εξέταση από οφθαλμίατρο όταν διαπιστώνονται ανωμαλίες, δυσμορφίες ή ασυμμετρίες. Σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται ο έλεγχος των πρόωρων βρεφών στην θερμοκοιτίδα τους από εξειδικευμένους οφθαλμίατρους.
H δεύτερη εξέταση πρέπει να πραγματοποιείται στο παιδί από 6 μέχρι 12 μηνών. Eδώ γίνεται σε κάθε παιδί έλεγχος της συμμετρίας του κερατοειδικού αντανακλαστικού, τον έλεγχο προσήλωσης σε όλες τις βλεμματικές θέσεις σε κάθε μάτι ξεχωριστά και επαλλάσσουσα κάλυψη των ματιών. Πραγματοποιείται πάλι επισκόπηση της επιφάνειας των ματιών και έλεγχος του φωτεινού αντανακλαστικού.
H τρίτη εξέταση πραγματοποιείται όταν το παιδί είναι περίπου 3 ετών και μπορεί να επικοινωνήσει, ώστε να μπορεί να πραγματοποιηθεί έλεγχος της οπτικής οξύτητας. Προτείνεται έλεγχος από οφθαλμίατρο αν η όραση είναι λιγότερο από 4/10 σε κάθε μάτι ή υπάρχει διαφορά 2 γραμμών στην όραση μεταξύ των δύο ματιών. Γίνεται επανέλεγχος της οφθαλμοκινητικότητας και έλεγχος της επιφάνειας και του οπίσθιου φωτεινού αντανακλαστικού με ηλεκτρικό φανό και ζητείται η συνδρομή του οφθαλμιάτρου αν διαπιστωθεί οποιοδήποτε πρόβλημα.
H τέταρτη προληπτική εξέταση των ματιών του παιδιού πρέπει να πραγματοποιείται πριν την εγγραφή του παιδιού στο νηπιαγωγείο (5 ετών), όπου η οπτική οξύτητα πρέπει να μετριέται τουλάχιστον 6/10 από κάθε μάτι ξεχωριστά. Για πρώτη φορά εκτός από τον πλήρη έλεγχο της οφθαλμοκινητικότητας πρέπει να γίνεται και έλεγχος της στερεοσκοπικής όρασης. Tα παιδιά της πρώτης δημοτικού έχουν συνήθως πολύ καλή όραση, που πρέπει να είναι κοντά στα 9-10/10 από κάθε μάτι.

Από τον Τάσο Χαρώνη
Ο Dr med Τάσος Χαρώνης είναι Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Freiburg, Χειρουργός - Ορφθαλμίατρος, Διπλ. American & European Boards of Ophthalmology

cancer-society.gr

Ντοστογιέφσκι: «Καὶ τί καταφέρανε; Μάζεψαν περισσότερα πλούτη, μὰ ἡ χαρά τους λιγόστεψε.»

Κοιτάξτε τους κοσμικούς, όλον αυτὸν τον κόσμο που υψώνεται αλαζονικὰ πάνω απ’ το λαὸ του Θεού. Δε διαστρέβλωσαν τάχα την μορφή του Θεού και την αλήθειά Του; Έχουν την επιστήμη τους. Μα η επιστήμη μπορεί να εξετάσει μονάχα εκείνα που γίνονται αντιληπτὰ με τις αισθήσεις.

Ο ψυχικὸς κόσμος, δηλαδὴ τὸ ἀνώτερο μισὸ τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, ἔχει τέλεια ἐξοστρακιστει, ἀποδιώχτηκε μὲ ἀλαλαγμοὺς θριάμβου, ἀκόμα καὶ μὲ μίσος. Ὁ κόσμος διακήρυξε τὴν ἐλευθερία, τὸν τελευταῖο καιρὸ ἰδιαίτερα, καὶ τί ἔγινε λοιπὸν μὲ τούτη τὴν ελευθερία τους; Σκλαβιά μονάχα και αυτοκτονία! Γιατὶ οἱ κοσμικοὶ λένε:

– Έχεις ανάγκες και πρέπει να τις ἱκανοποιήσεις. Γιατὶ ἔχεις τὰ ἴδια δικαιώματα ποὺ ἔχουν καὶ οἱ πιὸ ἐξέχοντες καὶ οἱ πιὸ πλούσιοι. Μὴ φοβᾶσαι νὰ τὶς ἱκανοποιεῖς, ἀπεναντίας πρέπει νὰ πολλαπλασιάσεις τὶς ἀνάγκες σου. Αὐτὸ εἶναι τὸ σημερινὸ δόγμα τοῦ κόσμου.
Νομίζουν πὼς αὐτὸ θὰ πεῖ ἐλευθερία. Μὰ τί προκύπτει ἀπ’ αὐτὸ τὸ δικαίωμα τῆς αὔξησης τῶν ἀναγκῶν; Στοὺς πλούσιους ἡ ἀπομόνωση καὶ ἡ πνευματικὴ αὐτοκτονία, στοὺς φτωχοὺς ὁ φθόνος κι ὁ φόνος• γιατὶ δικαιώματα βέβαια τοὺς δώσανε μὰ δὲν τοὺς δείξανε ἀκόμα τὸν τρόπο νὰ ἱκανοποιήσουν τὶς ἀνάγκες τους. Λένε πὼς ὁ κόσμος συνενώνεται ὅλο καὶ πιὸ πολύ, συγχωνεύεται σὲ μίαν ἀδελφότητα, γιατὶ συντομεύονται οἱ ἀποστάσεις, καὶ οἱ σκέψεις μεταφέρονται μὲ τὸν ἀέρα. Ἀλλοίμονο…
Μὴν πιστεύετε σὲ μία τέτοια συνένωση τῶν ἀνθρώπων. Ἔχοντας τὴν ἀντίληψη πὼς ἐλευθερία εἶναι ἡ αὔξηση καὶ ἡ γρήγορη ἱκανοποίηση τῶν ἀναγκῶν, διαστρεβλώνουν τὴ φύση τους, γιατὶ ἀποχτοῦν πολλὲς ἄσκοπες κι ἀνόητες ἐπιθυμίες καὶ συνήθειες. Ζοῦνε γιὰ νὰ ζηλεύουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, γιὰ τὶς σωματικὲς ἀπολαύσεις καὶ τὶς ἐπιδείξεις. Θεωροῦν τὰ γεύματα, τ’ ἁμάξια, τοὺς βαθμούς, τοὺς δούλους-ὑπηρέτες, τόσο ἀπαραίτητα ποὺ εἶναι ἕτοιμοι νὰ θυσιάσουν γι’ αὐτὰ τὴ ζωή τους, τὴν τιμή τους καὶ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον τους. 
Κι ὅταν δὲν μποροῦν νὰ κορέσουν αὐτὲς τὶς ἐπιθυμίες τους, αὐτοκτονοῦν. Ὅσοι δὲν εἶναι πολὺ πλούσιοι, κάνουν τὰ ἴδια. Οἱ φτωχοὶ ξεχνοῦν τὸ ἀνικανοποίητο καὶ τὴ ζήλια τους μὲ τὸ κρασί. Μὰ σύντομα ἀντὶ γιὰ κρασὶ θὰ μεθύσουν μὲ αἷμα.

Ἐκεῖ τοὺς ὁδηγοῦν. Καὶ σᾶς ρωτάω λοιπόν: Εἶναι ἐλεύθερος ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος;

Γνώρισα ἕναν «ἀγωνιστὴ τῆς ἰδέας» ποὺ μοῦ διηγόταν ὁ ἴδιος πὼς ὅταν τοῦ στέρησαν στὴ φυλακὴ τὸν καπνό, τόσο τὸν βασάνισε τούτη ἡ στέρηση ποὺ λίγο ἔλλειψε νὰ πάει καὶ νὰ προδώσει τὴν «ἰδέα» του, μόνο καὶ μόνο γιὰ λίγο καπνό. Κι ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος νὰ σοῦ λέει:
– Ἀγωνίζομαι γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα.

Μὰ ποῦ μπορεῖ νὰ φτάσει ἕνας ἄνθρωπος σὰν κι αὐτόν; Καὶ γιὰ τί εἶναι ἱκανός; Γιὰ μία σύντομη προσπάθεια ἴσως, μὰ γιὰ πολὺ καιρὸ δὲ θ’ ἀντέξει. 
Καὶ δὲν εἶναι καθόλου παράξενο πού, ἀντὶ νὰ κατακτήσουν τὴν ἐλευθερία, πέσανε στὴ σκλαβιὰ κι ἀντὶ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὴν ἀδερφικὴ ἀγάπη καὶ τὴ συνένωση τῶν ἀνθρώπων, πέσανε ἀπεναντίας στὴν ἀνθένωση καὶ στὴν ἀπομόνωση, ὅπως μοῦ ’λεγε στὰ νιάτα μου ὁ μυστηριώδης ἐπισκέπτης καὶ δάσκαλός μου. Γι’ αὐτὸ καὶ σβήνει ὅλο καὶ περισσότερο στὸν κόσμο ἡ ἰδέα γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση τῆς ἀνθρωπότητας, γιὰ τὴν ἀδελφοσύνη καὶ τὴν ἀκεραιότητα τῶν ἀνθρώπων. 
Ὅποιος ἀκούει αὐτὴ τὴν ἰδέα, τὴν κοροϊδεύει, γιατὶ πῶς μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀπαρνηθεῖ τὶς συνήθειές του, ποῦ θὰ τραβήξει αὐτὸς ὁ σκλάβος πού ’χει τόσο συνηθίσει νὰ ἱκανοποιεῖ τὶς ἀναρίθμητες ἀνάγκες του, ποὺ αὐτὸς μονάχος του τὶς ἔχει ἐφεύρει; Αὐτὸς ἔχει ἀπομονωθεῖ καὶ δὲν τὸν νοιάζει καθόλου γιὰ τὸ σύνολο. 
Καὶ τί καταφέρανε; Μάζεψαν περισσότερα πλούτη, μὰ ἡ χαρά τους λιγόστεψε.
--------------
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἀδελφοὶ Καραμαζώφ, τόμος Β΄,
ἐκδ. Γκοβόστη. Μτφρ. Ἄρης Ἀλεξάνδρου.


blogs.sch.gr
http://antikleidi.com

— Παιδί μου.... Έχω μπερδευτεί τελείως... — ΜΑΝΑ, ξέρω ότι φέρομαι περίεργα τελευταία....

«Παιδί μου, δυσκολεύομαι να σου μιλήσω από τότε που μπήκες στην εφηβεία. Έχω μπερδευτεί τελείως. Σου λέω να φέρεσαι πιο ώριμα να είσαι πιο υπεύθυνος αλλά εσύ γίνεσαι έξαλλος. Από την άλλη όταν σε αντιμετωπίζω σαν παιδί πάλι έξαλλος γίνεσαι.
.Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέπτεται τι καλά που ήταν όταν ήσουν μικρός αλλά αμέσως τη διώχνω αυτή τη σκέψη. Είναι όμως αλήθεια ότι δεν αναγνωρίζω εκείνο το λατρεμένο μου παιδάκι, παρά μόνο όταν κάποιες φορές έρχομαι και σε χαζεύω την ώρα που κοιμάσαι, όπως τότε. 
Η επικοινωνία μας οδηγεί πάντα σε σύγκρουση και εγώ πονάω κάθε φορά. Και όσο και αν οι αλλαγές στο κορμάκι σου έγιναν σταδιακά και δεν τις κατάλαβα, οι αλλαγές στη συμπεριφορά σου με αιφνιδίασαν και τώρα είμαι τελείως αμήχανη και μπερδεμένη. Και ενώ είχα ενημερωθεί, είχα διαβάσει, είχα συζητήσει για αυτό που θα συνέβαινε τώρα νιώθω ότι έχει φύγει η γη κάτω από τα πόδια μου.
Ξέρω ότι πρέπει να σταματήσω να καθαρίζω για σένα κάθε φορά που νιώθω ότι απειλείσαι ή ότι σε αδικούν. 
Σου υπόσχομαι να μην σε καταπιέζω όσον αφορά τα μαθήματα και την εκπαίδευσή σου αν και ξέρεις ότι δεν θα πάψω ποτέ να πιστεύω ότι είναι απαραίτητα. 
Ξέρω ότι πρέπει να είμαι δυνατή για να αντέξω την φυσιολογική εφηβική σου επιθετικότητα αλλά είναι άλλο πράγμα στη θεωρία και άλλο στη πράξη. 
Ξέρω πολύ καλά ότι έχεις δικά σου όνειρα και σχέδια και, αλήθεια σου λέω, θα προσπαθήσω αυτά να γίνουν και οι δικές μου προσδοκίες από σένα. 
Ξέρω ότι πρέπει να σταματήσω να φοβάμαι μην πάθεις κάποιο κακό, να τρέμω.
Ξέρω ότι μόνο άμα σε αφήσω να κάνεις τα δικά σου λάθη θα μάθεις, ότι μόνο εάν ρισκάρεις θα ωριμάσεις αλλά δεν μου είναι εύκολο. 
Πρέπει επίσης να κόψω τη ακατανίκητη συνήθεια να θυμώνω με τα δικά σου λάθη. Nα μην είμαι τόσο πολύ από πάνω σου και να σου δώσω περισσότερο χώρο δικό σου. Εσύ πάντα μου τα έλεγες όλα. Τώρα δυσκολεύομαι να σε αφήσω να έχεις μυστικά από μένα και πράγματα αφανέρωτα. Τρέμω μην μπλέξεις, μην σε πληγώσουν, δεν θα το αντέξω αυτό.
Τώρα τελευταία νιώθω ότι σου είμαι αχρείαστη, ότι τα κάνω όλα λάθος. Βλέπω ότι και που σου κάνω όλα τα χατίρια δεν ωφελεί, δεν το εκτιμάς. Βλέπεις σου έχτιζα τη φωλίτσα σου όλα αυτά τα χρόνια με υπομονή και με λαχτάρα και τώρα μου λες ότι δεν σου αρέσει. Μου ζητάς να σε αφήσω ήσυχο, ότι δεν έχεις τίποτα αλλά εγώ νιώθω ότι φεύγεις μακριά μου. 
Εγώ είμαι η μαμά. Γιατί δεν με αγκαλιάζεις πια; Το ξέρω ότι το μωράκι έγινε αντράκι αλλά τουλάχιστον άσε με εμένα να σε αγκαλιάζω. Για λίγο. Σε αγαπώ πιο πολύ και από τη ζωή μου, το ξέρεις αυτό;»
«ΜΑΝΑ, ξέρω ότι φέρομαι περίεργα τελευταία αλλά και εσύ δεν πας πίσω. Νιώθω όμως και περίεργα. Έχω νεύρα, ξέρεις τώρα εφηβεία ρε μάνα. 
Ξέρω ότι ξεσπάω συνέχεια απάνω σου χωρίς να μου φταις πάντα εσύ. Αλλά που θες ρε μάνα να ξεσπάσω; Δες με, ρε μάνα, μεγαλώνω και όσο και αν αυτό πάντα λαχταρούσα τώρα φοβάμαι. Όσο και αν με ενοχλείς πολλές φορές άλλο τόσο μου τη σπάει που σε έχω ακόμα ανάγκη μάνα. Αλλά όχι όπως παλιά, αλλιώτικα. 
Και θέλω από καιρό να σε ρωτήσω κάτι. Ξέρω ότι με αγαπάς αλλά πες μου, σου αρέσω; Σου αρέσω ρε μάνα; Γιατί για μένα αυτό έχει μεγάλη σημασία, μεγαλύτερη ίσως από και από την αγάπη σου. Στο λέω γιατί δεν φαίνεται να μου κάνεις και πολλά like τελευταία. Σαν να σε ενοχλούν όλα απάνω μου και θέλεις να τα αλλάξω. Και όσο σε βλέπω να αγωνιάς για την καλή μου εικόνα και την γνώμη του κόσμου ένα πράγμα περνάει επίμονα από το μυαλό μου: πως θα στο χαλάσω. Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτή είναι η αλήθεια.
Θα σου πω μερικά πράγματα που θέλω να αλλάξεις: 

Δεν θέλω άλλα κηρύγματα, άλλα πρέπει και άλλα μη.
Όχι άλλα γιατί έβηξες, ποιος σε πείραξε, αν μου αρέσει καμιά κοπέλα. 
Σταμάτα να χρησιμοποιείς πληθυντικό για πράγματα που αφορούν εμένα (χτες σε άκουσα να λες ότι πήγαμε καλά στα μαθήματα του τριμήνου). 
Φρικάρω όταν με φωνάζεις με υποκοριστικά: και καλά να είναι με κατάληξη -άκης αλλά με κατάληξη –ούλης ρε μάνα;
Και προπαντός μην με ξαναγκαλιάσεις μπροστά σε φίλο μου. Ρε μάνα, θες να με λένε βουτυρόπαιδο ή μαμάκια; 
Και μην κάνεις συνέχεια κριτική για πράγματα που μου αρέσουν. Δεν είμαι χαζός να πιστεύω ότι οι φίλοι στο facebook μπορούν να αντικαταστήσουν τους πραγματικούς φίλους αλλά έχει πλάκα και είναι μόδα. Σάμπως εσείς στην ηλικίας μας δεν είχατε τη disco; Τι κιτσιά αλήθεια Θεέ μου. 
Θα ήθελα να συζητάμε αλλά πειράζει να μην είναι πάντα για σοβαρά πράγματα;

Εγώ από τη μεριά μου σου υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω να σταματήσω να βρίζω, ότι θα μαζεύω πιο συχνά το δωμάτιό μου, ότι θα τρώμε μαζί το μεσημέρι, ότι θα προσέχω τις παρέες μου και την υγεία μου. 
Τώρα θα σου φανεί λίγο περίεργο αυτό που θα σου πω: θέλω να μου το λες όταν κάνω λάθος αλλά βρες ένα τρόπο να το αντέχω και άσε να φαίνεται ότι είναι δική μου η τελική απόφαση. Να με ακούς και όχι μόνο να μου λες. Δεν σε θέλω ούτε υπερπροστατευτική αλλά ούτε και αδιάφορη. 
Σου βάζω δύσκολα, ε μάνα;  
Θέλω να είσαι εκεί αλλά άσε με να έρχομαι εγώ σε σένα, όταν έχω ανάγκη τη βοήθειά σου. Θέλω να με ενθαρρύνεις ειδικά όταν μερικές φορές χάνω την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. 
Με βοηθάει να σε βλέπω σίγουρη απέναντί μου και σταθερή. Νιώθω και εγώ σιγουριά έτσι και δεν φοβάμαι. 
Με τρελαίνει όμως, ρε μάνα, να σε βλέπω τόσο ανασφαλή. Και αυτή σου η ανασφάλεια είναι που με πιέζει και που με κάνει να ξεσπάω απάνω σου. Και, ρε μάνα, έχεις κάνει καλή δουλειά όλα αυτά τα χρόνια οπότε έχε μου λίγη εμπιστοσύνη παραπάνω. Δεν θα σε απογοητεύσω, θα το δεις. 
Επίσης θέλω να φροντίζεις τον εαυτό σου, να είσαι χαρούμενη και να ψάξεις και άλλα πράγματα να κάνεις πέρα από το να φροντίζεις εμένα. 
Μη νομίζεις, όμως, ότι σου ζητάω να είμαστε παράλληλα σύμπαντα μέσα στο ίδιο σπίτι. Καιρός δεν είναι όμως να σταματήσεις να είσαι δικός μου δορυφόρος; Δεν θα ήτανε πιο καλά να γίνουμε τεμνόμενα σύμπαντα;
Να ξέρεις ότι δεν μπορώ να στα λέω όλα όπως παλιά –τα πιο πολλά δεν θα τα καταλάβαινες, αλλά άμα βρεθώ σε αδιέξοδο ή σε κίνδυνο θα είσαι η πρώτη που θα το μάθεις. Αυτό στο υπόσχομαι. 
Αυτό με τις αγκαλιές, που δεν σου κάνω πια, και εμένα με παραξενεύει αλλά δεν μπορώ να το νικήσω, είναι κάτι πάνω από μένα. Σε παρακαλώ να μη σε στεναχωρεί, δεν το κάνω επίτηδες και μάλλον είναι γιατί μεγαλώνω. Επειδή όμως δεν σε εμπιστεύομαι στο συγκεκριμένο, φρόντισε να είναι σύντομες και χωρίς ξένους παρόντες. 
Επίσης αυτό το αστείο με τη φωλίτσα, ρε μάνα, να σταματήσει γιατί πλέον μου πέφτει και λίγο στενή.
Μην φοβάσαι ότι θα με χάσεις αλλά τώρα που έμαθα να πετάω ίσως πηγαίνω και πιο μακρινές βόλτες. Πάντα όμως θα επιστρέφω, έστω και για λίγο. Ακόμα και όταν θα φτάσει η ώρα να κτίσω δικό μου σπιτικό δεν θα ξεχάσω ότι εδώ μεγάλωσα, ….μαζί σου. Και θα έρχομαι. Και ….μαμά, άκου κάτι να χαρείς: θα σου φέρνω και άλλους μαζί μου.»

Δημήτρης Τσιριγώτης, Φυσικός

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki