Tuesday 21 July 2015

Η οικονομική κρίση και η πολιτική λιτότητας μετέτρεψαν την Ελλάδα στο άρρωστο παιδί της Ευρώπης.

Επιστολή Βέλγων γιατρών για την «Ελλάδα... σε υγειονομική κρίση»
Όπως αναφέρει η ηλεκτρονική έκδοση της εφερίδας LA LIBRE BELGIQUE, η κατάσταση της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα επιδεινώθηκε από την αρχή της χρηματοοικονομικής κρίσης, που πλήττει βαριά τη χώρα.
La Grèce en pleine crise... sanitaire: la lettre ouverte des médecins belges à Charles Michel et Maggie De Block
Ανεπαρκής ιατρική κάλυψη, βρέφη που γεννιούνται ελλιποβαρή, αύξηση των περιπτώσεων κατάθλιψης και των θετικών διαγνώσεων για AIDS, μείωση των δημόσιων δαπανών που προκαλούν δραστικές περικοπές σε έναν ζωτικό τομέα.
Πολλοί ιατροί, από τον πανεπιστημιακό ή νοσοκομειακό τομέα, συνέταξαν επιστολή με ερώτηση προς το Βέλγο Π/Θ Charles Michel και την Υπ. Υγείας Maggie De Block, σχετικά με μια επιδεινούμενη μέρα με τη μέρα κατάσταση, ώστε να τους κινητοποιήσουν ενόψει των επομένων διαπραγματεύσεων:

Η επιστολή:

Κύριε Πρωθυπουργέ,
Κυρία Υπουργέ της Υγείας,
...........................
ολόκληρη η επιστολή εδώ:
Hellas Solidarity

Χιλιάδες πρόσφυγες εγκλωβισμένοι στα ελληνικά νησιά κάτω από άθλιες συνθήκες

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα καλούν τους Ευρωπαίους ηγέτες, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και τις ελληνικές Αρχές να αντιμετωπίσουν επειγόντως την κρίση στην υποδοχή των προσφύγων 

Βρυξέλλες/Αθήνα, 21η Ιουλίου 2015:
Χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε απαράδεκτες συνθήκες σε διάφορα ελληνικά νησιά, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις, ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο, των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (Médecins Sans Frontières/MSF) προς τις ελληνικές Αρχές και την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) σχετικά με την έλλειψη δομών και τις εξαιρετικά περιορισμένες δυνατότητες υποδοχής.


photo credit ©Georgios Makkas, Λέσβος, Ιούλιος 2015
Μια ομάδα επείγουσας παρέμβασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα έφτασε στη Λέσβο, ένα από τα δύο νησιά στην Ελλάδα που διαθέτει οργανωμένες εγκαταστάσεις υποδοχής, αλλά όπου αυτή τη στιγμή το σύστημα βρίσκεται στα πρόθυρα  κατάρρευσης. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συνεχίζουν επίσης τις υπάρχουσες δραστηριότητές τους για τους πρόσφυγες που φτάνουν στην Κω και σε άλλα νησιά των Δωδεκανήσων.

Περίπου 5.000 άνθρωποι, κυρίως από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ, έχουν φτάσει στη Λέσβο τις τελευταίες ημέρες. Ωστόσο, η υπάρχουσα δομή υποδοχής στη Μόρια μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 700 άτομα, γεγονός που έχει ως άμεση συνέπεια τον  συνωστισμό στις εγκαταστάσεις, τις κακές συνθήκες υγιεινής και την έλλειψη τροφίμων.

Χιλιάδες άνθρωποι που φθάνουν στο νησί αναγκάζονται να διαμένουν στο ύπαιθρο, κυρίως στο Καρά Τεπέ, ένα οικόπεδο χωρίς καμία μορφή διαχείρισης, με ελάχιστη ή καθόλου πρόσβαση σε νερό, στέγαση, εγκαταστάσεις υγιεινής και ιατρική φροντίδα.
Παρά τις προσπάθειες των Αρχών να διανείμουν τρόφιμα, οι μερίδες είναι ανεπαρκείς για να καλύψουν τις ανάγκες όλων αυτών των ανθρώπων.


photo credit ©Georgios Makkas, Λέσβος, Ιούλιος 2015

Στην Κω όπου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παρέχουν ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια στους ανθρώπους που φτάνουν στο νησί, 700 άτομα κοιμούνται στο πάτωμα ανάμεσα σε χαλάσματα και σπασμένα γυαλιά σε ένα ερειπωμένο κτίριο με μέγιστη χωρητικότητα τα 200 άτομα. Οι ιατρικές ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα εξετάζουν συχνά ασθενείς που υποφέρουν από παθήσεις όπως ψώρα και άλλες δερματικές μολύνσεις, ως άμεση συνέπεια των ανθυγιεινών συνθηκών διαβίωσης. Παρά τις προσπάθειες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για τον καθαρισμό του χώρου και την παροχή νερού και εγκαταστάσεων υγιεινής,  οι συνθήκες δεν μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά παρά μόνο εάν οι τοπικές αρχές επιδείξουν την αναγκαία πολιτική βούληση και αναλάβουν δράση για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση.

«Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και άλλοι οργανισμοί μπορούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος παρέχοντας ανθρωπιστική βοήθεια. Όμως, η αποτελεσματικότητα της όλης προσπάθειας τίθεται σημαντικά σε κίνδυνο από την αποτυχία παροχής και διατήρησης ενός επαρκούς συστήματος υποδοχής», δηλώνει ο Στάθης Κυρούσης, Επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα.
«Η παρούσα κατάσταση αποτελεί παραβίαση των υποχρεώσεων της Ελλάδας και της ΕΕ έναντι των προσφύγων  και αιτούντων άσυλο. Δεδομένης της βαθιάς οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει η Ελλάδα αυτή την περίοδο, η χώρα δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τη συγκεκριμένη κατάσταση χωρίς βοήθεια.
Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να ενεργοποιήσουν επειγόντως τους απαραίτητους μηχανισμούς και να διαθέσουν χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης και υλική βοήθεια για να στηρίξουν την Ελλάδα στην αντιμετώπιση των βασικών αναγκών των νεοαφιχθέντων προσφύγων. Επίσης, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες πρέπει  να αναλάβει άμεσα τις ευθύνες της, μετατρέποντας τα λόγια ...

Οι τρεις τύποι γονιών που έχουν παιδιά
με μαθησιακές δυσκολίες

του Νίκου Μητρούση
Οι Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες είναι ένα σημάδι έλλειψης αντιστοιχίας μεταξύ των ακαδημαϊκών απαιτήσεων μάθησης (εκμάθηση, ταχύτητα εκμάθησης, στρατηγικές εκμάθησης, κ.λπ.) και των ατομικών δυνατοτήτων του παιδιού.
Με απλά λόγια, ενώ το παιδί δείχνει να έχει δυνατότητες (ίσως και πάνω του μετρίου), αυτές δεν αποτυπώνονται στη συμπεριφορά του ή στο γραπτό του λόγο. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση σοβαρών μαθησιακών δυσκολιών και διαταραχών στην κοινωνική και συναισθηματική του ανάπτυξη τόσο στη σχολική και εφηβική του ζωή, όσο και στην ενήλικη.

Ως εκπαιδευτικός ξένης γλώσσας έχει τύχει να γνωρίσω και να συνεργαστώ με τρεις διαφορετικούς τύπους γονέων, όσον αφορά την αντίληψη που έχουν για το παιδί τους, όταν αυτό αντιμετωπίζει κάποιας μορφής Ειδική Μαθησιακή Δυσκολία ή Δυσλεξία:


i. Ο γονιός που γνωρίζει το πρόβλημα και ενημερώνει εξ αρχής τους δασκάλους του παιδιού σχετικά με αυτό.
Αυτή είναι η «εύκολη» περίπτωση, αφού σε βγάζει από τη δύσκολη θέση της αναγνώρισης του προβλήματος και της αμήχανης κουβέντας που υποχρεωτικά ακολουθεί με τους γονείς (κυνικό μεν, αληθές δε). Η συνέχεια περιπλέκεται όμως, αφού θα πρέπει να αποφασίσεις αν έχεις τα εχέγγυα (τις γνώσεις, την όρεξη και τις δυνατότητες) να αναλάβεις την ευθύνη για τέτοιου είδους περίπτωση μαθητή.
Εδώ συνήθως υπάρχει και παρατίθεται και η επίσημη γνωμοδότηση από κάποιον αρμόδιο φορέα (πχ ΚΕΔΔΥ). Ιδιαίτερη προσοχή όμως πρέπει να δοθεί στις περιπτώσεις, όπου παιδιά διαγιγνώσκονται με ΔΕΠ(Υ), αλλά για πρακτικούς λόγους αναφέρονται ως Δυσλεκτικοί, ενημερώσου επ’ ακριβώς λοιπόν και μην παρασύρεσαι.
ii. Ο γονιός, ο οποίος είναι ανυποψίαστος ή απλώς ακόμα δεν του μίλησε κανείς σχετικά.
Θα πρέπει να γίνεις για λίγο «ο κακός» της παρέας (στο μέλλον σίγουρα θα σε ευγνωμονούν και θα σε μνημονεύουν ως τον «καλό»). Με απλά λόγια και κυρίως ειλικρίνεια θα πρέπει να εξηγήσεις στους γονείς όσα παρατηρείς και αντιλαμβάνεσαι σχετικά με τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις του παιδιού, πάντα σύμφωνα με τις γνώσεις και την εμπειρία σου. Πρακτικές δηλαδή και πράξεις του μαθητή που οι γονείς είτε δικαιολογούν, είτε δε θέλουν ή δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν και οι υπόλοιποι δάσκαλοί τους δεν αντιλαμβάνονται ή απλώς φοβούνται να αναφέρουν και να επωμιστούν τις περαιτέρω διδακτικές τους ευθύνες.
Υποχρέωσή σου είναι να προτρέψεις τους γονείς να ενημερωθούν σχετικά με αυτές τις Δυσκολίες και να προτείνεις με στόμφο την παραπομπή του παιδιού σε κάποιον ειδικό για να γίνει η ακριβής διάγνωση.
iii. Ο γονιός που γνωρίζει πως κάτι τρέχει, αλλά ΟΧΙ στο δικό του παιδί.
Αυτή είναι και η πιο δύσκολη περίπτωση που μου έτυχε, οφείλω να ομολογήσω. Οι γονείς που γνωρίζουν αλλά στρουθοκαμηλίζουν! Για τις χαμηλές σχολικές επιδόσεις του παιδιού φταίνε οι δάσκαλοι και οι οικοδιδάσκαλοι, η αντιστροφή γραμμάτων κατά τη γραφή ή οι πολλές μουντζούρες οφείλονται σε απροσεξία/αφηρημάδα και το ότι ίσως δυσκολεύεται να δέσει τα κορδόνια του (12+ ετών) φταίει η γιαγιά που το καλομαθαίνει…
Αυτού του τύπου οι γονείς μας δυσκολεύουν γιατί συνήθως είναι καχύποπτοι και αρνητικοί απέναντί σε μας και το έργο μας. Στις ώριμες και υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις όμως, ο γονέας παραβλέπει τον εγωισμό του, αφού πρώτα καταλάβει πως δεν είναι αυτός που ευθύνεται για τυχόν Ε.Μ.Δ. (ευθύνεται όμως για τη μη αντιμετώπισή τους), και αφοσιώνεται στις πραγματικές ανάγκες του παιδιού του.
Σε πρώτη φάση θα πρέπει ως δάσκαλος να μπορείς να αντιληφθείς την ύπαρξη κάποιου σχετικού προβλήματος. Αυτό δε σημαίνει να κάνεις ακριβή διάγνωση, απλώς θα πρέπει να μπορείς να αντιληφθείς την ύπαρξη κάποιας δυσκολίας στο συγκεκριμένο μαθητή, σε σχέση πάντα με άλλους μαθητές αντίστοιχης ηλικίας και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Στη συνέχεια να ενημερώσεις τους γονείς και ο μαθητής να παραπεμφθεί σε κάποιον ειδικό.
Σε δεύτερη φάση – αφού εξεταστεί ο μαθητής από κάποιον ειδικό και εφόσον πρόκειται όντως για κάποια μορφή Ε.Μ.Δ. ή Δυσλεξία – θα πρέπει να προχωρήσεις στη δημιουργία ενός εξατομικευμένου προγράμματος διδασκαλίας, σύμφωνα με τις ανάγκες του συγκεκριμένου μαθητή. Φυσικά, οφείλεις να ζητήσεις τη βοήθεια ειδικών επιστημόνων και παιδαγωγών πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.


Είσαι εκπαιδευτικός; Ποιους από τους παραπάνω τύπους γονέων έχεις συναντήσει και πώς κρίνεις ότι συμπεριφέρθηκες;

Είσαι γονιός ατόμου με Ε.Μ.Δ.; Σε ποιόν τύπο γονέα κατατάσσεις τον εαυτό σου;
Σκέψου την απάντησή σου και
βοήθα τώρα το μαθητή ή το παιδί σου

αναδημοσίευση: Ειδική διαπαιδαγώγηση
ipaideia

Ενήλικες κλειδώνονται σε ένα καυτό αυτοκίνητο
για να καταλάβουν πόσο εγκληματικό είναι να αφήνουν
τα παιδιά τους στο αυτοκίνητο.

Δίνουν 100 ευρώ σε ενήλικες για να μείνουν σε ένα ηλιοκαμένο αυτοκίνητο για 10 λεπτά για να καταλάβουν πόσο άσχημο είναι να αφήνουν τα παιδιά τους στο αυτοκίνητο.
 
«Φανταστείτε πώς θα ένιωθε ένα παιδί ή ένα μωρό» λέει η πρόκληση.
Η εταιρεία Kars4Kids προκάλεσε ενήλικες να μπουν σε ένα αυτοκίνητο που είναι ώρες στον ήλιο, και να κλειδωθούν μέσα με κλειστά παράθυρα για 10 ολόκληρα λεπτά με έπαθλο 100 δολάρια.

Αρχικά φαίνεται να αντέχουν ωστόσο στη συνέχεια καταλήγουν να νιώθουν απίστευτη δυσφορία και ελάχιστοι αντέχουν να μείνουν τόση ώρα στο αυτοκίνητο.
Ωστόσο παίρνουν ένα καλό μάθημα: Να μην αφήνουν κανένα μέσα στο αυτοκίνητο.
Αυτό είναι το νόημα αυτής της πρόκλησης, να κάνει τους ενήλικες να καταλάβουν ότι δεν είναι σωστό να κλειδώνουν και να αφήνουν τα παιδιά τους στο αυτοκίνητο.

Στην Αμερική (και όχι μόνο), έχουν καταγραφεί πολλοί θάνατοι παιδιών από ασφυξία επειδή οι γονείς τους τα ξέχασαν ή τα άφησαν επίτηδες στο αυτοκίνητο για να κάνουν τις δουλειές τους.
thetoc

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki