Thursday 31 May 2007

Κατά της παιδικής πορνογραφίας και της παιδικής κακοποίησης η G8

Σε συμφωνία για την στενότερη συνεργασία κατά της παιδικής πορνογραφίας και της κακοποίησης ανηλίκων κατέληξαν την Πέμπτη αξιωματούχοι υπηρεσιών ασφαλείας και δικαιοσύνης από τις οκτώ ισχυρότερες χώρες του κόσμου (G8). Θα εισηγηθούν ακόμη να ληφθούν πιο αυστηρά μέτρα και από άλλες χώρες.

Η διάσκεψη άρχισε την Πέμπτη και θα καλύψει ακόμα και ζητήματα τρομοκρατίας και
πειρατείας προϊόντων. Οι εργασίες της πρώτης ημέρας αφορούσαν ζητήματα παιδικής πορνογραφίας και επικεντρώθηκαν στην αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου ώστε να διευκολυνθεί η καταπολέμηση της σε παγκόσμια κλίμακα.

Όπως δήλωσε σχετικά η Γερμανίδα υπουργός Δικαιοσύνης Μπριγκίτε Τσίπριες, η υπόθεση της μικρής Μαντλίν ΜακΚάν που απήχθη από αγνώστους στην Πορτογαλία στις αρχές Μαΐου ανέδειξε την ανάγκη ευρύτερης συνεργασίας.

Από την πλευρά της η Γαλλίδα υπουργός Δικαιοσύνης Ρασιντά Ντατί επισήμανε ότι η προληπτική δικαστική συνεργασία είναι καθοριστικές σημασίας. ζήτησε ακόμη την ενίσχυση της δικαστικής συνεργασίας και την ανάπτυξη εργαλείων αποτελεσματικότερου ελέγχου.

Στην διάσκεψη οι υπουργοί τόνισαν το ενδεχόμενο κυκλώματα να απαγάγουν παιδιά και στη συνέχεια να τα εκμεταλλεύονται ή να τα προωθούν σε για παράνομες υιοθεσίες.

Η Γερμανία, που έχει την προεδρία για αυτό το εξάμηνο, θα φιλοξενήσει στις 6 με 8 Ιουνίου την σύσκεψη των ηγετών των χωρών του G8.

Μόναχο, Συνάντηση υπουργών και αξιωματούχων.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press 24/05/07 21:22

Wednesday 30 May 2007

Μια αληθινή ιστορία -efi-

Επιστολή 1η

Ανακάλυψα ότι ο άντρας μου "ο καλός" παρενοχλούσε σεξουαλικά την κόρη μου 5 1/2 χρονών. Είμαι σε σοκ.
Νιώθω τύψεις που δεν ήξερα οτιδήποτε, αλλά πάλι νιώθω χαρά που το έχω ανακαλύψει τώρα. Τον έχουμε εγκαταλείψει, προχώρησα αμέσως σε καταγγελία...
Δεν έχει γυρισμό, έπρεπε να προχωρήσω και να σώσω την κατάσταση. Νιώθω πολύ άσχημα προσπαθώ να κάνω το καλύτερο για το κοριτσάκι μου και μόνο. Δεν ήθελα να είμαι σαν και αυτές που δεν κατάφεραν να προστατέψουν τα μωρά τους και να δεχτούν την κατάσταση. Θέλω πολύ να βοηθήσω το μωρό μου να μην νιώθει το ίδιο ότι φταίει.

From: efi.chris
...@starcom.com.cy
Date: Thu, 22 Mar 2007 02:51:59 -0700
Local: Thurs, Mar 22 2007 12:51 pm


Επιστολή 2η

Πως εξηγούμε σε ένα παιδάκι 5 1/2 ετών ότι οι γονείς χωρίζουν και ο λόγος είναι επειδή εγκαταλείψαμε τον πατέρα λόγο σεξουαλικής παρενόχλησης.
Το κοριτσάκι αγαπά τον πατέρα και σίγουρα δεν είναι σε θέση να καταλάβει τι είναι το καλό και τι είναι το κακό.
Το κοριτσάκι μου ήδη παρακολουθείται από ειδικό παιδοψυχίατρο, λογοθεραπεύτρια, και εργοθεραπεύτρια.
Έχει μείνει πίσω από μάθηση και έχει συνεχώς παλινδρόμηση.
Βγάζει θυμό, υστερίες, κλάματα, ξεσπάσματα και υπερκινητικότητα.

From: efi.chris
...@starcom.com.cy
Date: Mon, 26 Mar 2007 22:30:59 -0700
Local: Tues, Mar 27 2007 8:30 am


Επιστολή 3η

Αγαπητοί μου φίλοι, μετά από 1 1/2 μήνα που φύγαμε από τον άντρα μου και μένουμε με τους γονείς μου εγώ και οι 2 μου κόρες,
για το λόγο ότι ο άντρας μου "πιάστηκε" από την ίδια μου την μητέρα να παρενοχλεί σεξουαλικά την ανήλικη κόρη μας 5 1/2.
Η κόρη μου κατάφερε μέσω συζητήσεων και παιχνιδιών να μου αποκαλύψει το μυστικό που είχε με τον πατέρα της.
Μου είπε στην αρχή ότι έχει ένα μυστικό με κάποιον που ξέρω, ότι δεν είναι μικρός αλλά μεγάλος, ..
"τον ξέρεις μαμά, τον ξέρεις... Έλα μαμά, πες το εσύ ποιός είναι.. "
Της είπα ότι δεν ξέρω για ποιόν μιλά και για τι πράγμα.
Μου είπε ότι έχω ένα μυστικό με τον παπά, ο παπάς μου έλεγε: "είναι το μυστικό μας και δεν το λέμε σε κανέναν",
ούτε στην μαμά ....
Μετά μου είπε ότι "Ο παπάς με χάιδευε και με άγγιζε στο 'πατατάκι μου', (έτσι αποκαλεί τα γεννητικά της όργανα),
μια φορά κάθε μέρα, κάθε μέρα, δεν ξέρω μάμα...
Ο παπάς μου έλεγε είναι το παιχνίδι μας, και είναι το μυστικό μας,
Τότε την ρώτησα και τι έλεγες του παπά?,
Τίποτα, δεν ξέρω ντρεπόμουνα, έλεγα του, ντρέπομαι, και φοβόμουνα να το πω σε κανέναν,
Μάμα μην πεις το μυστικό μου κάποιου, φοβάμαι πολύ φοβάμαι μάμα μου,
Τότε εγώ την αγκάλιασα και της είπα: Μ... δεν φταις εσύ για τίποτα, μπράβο που το έχεις πει της μάμας,
είμαι πολύ περήφανη που σε έχω και σε αγαπώ πολύ.
Με παρακάλεσε να μην το πω σε κανέναν γιατί φοβάται πολύ...

Εδώ και 1 1/2 μήνα η υπόθεση προχωρά με λειτουργούς, παιδοψυχίατρους, δικαστές, αστυνομικούς,
λειτουργούς από τμήμα Βία στην οικογένεια
Η κυβέρνηση και οι νόμοι μας είναι αρκετά πίσω όμως,

Κοριτσάκι μου μακάρι να μπορούσα να κρατήσω το μυστικό σου βαθιά στην καρδιά μου,
δυστυχώς όλοι οι πιο πάνω το ξέρουν,
μια μέρα θα έχω την δύναμη να σου πω την αλήθεια,
θα κάνουμε υπομονή και ο Θεός θα μας δικαιώσει..
Σ' αγαπώ κοριτσάκι μου και ξέρω τι περνάς...

From: Efi Chris... Sent: Tuesday, April 17, 2007 8:27 AMTo: hamomili@gmail.com


Επιστολή 4η

Αγαπητοί μου φίλοι,
Είμαι πολύ απογοητευμένη, ενώ εδώ και 3 μήνες με την ιστορία που σας έγραψα ότι η μητέρα μου έπιασε τον άντρα μου να παρενοχλεί στα γενετικά της όργανα την ανήλικη κόρη μου 5 ½ ετών , ενώ η υπόθεση από τις 5/3 προχώρησε σε καταγγελία, ενώ υπάρχει γραπτή μαρτυρία ότι η κόρη μου βρήκε το θάρρος και την ωριμότητα να μου μιλήσει για το θέμα και να μου το αποκαλύψει, ανακαλύπτω ότι πολύ από πλευράς (δικαιοσύνης και αστυνομίας, λειτουργούς από το τμήμα ευημερίας,),έχουν τις αμφιβολίες τους και καθυστερούν να προχωρήσουν την υπόθεση μας για ακρόαση στο δικαστήριο.
Μαθαίνω ότι οι δικηγόροι μεταξύ τους μιλούν και κανονίζουν έτσι υποθέσεις για να τις κρύβουν και να μην δικάζονται άτομα. Να έχουν όλοι τα «μέσα», να αποσιωπούν τέτοιους ίδιους υποθέσεις. Τελικά τι γίνεται σε έτσι υποθέσεις ? Ο Γενικός Εισαγγελέας τι θέλει ? να δει από μόνος τους την παρενόχληση? Μια μεγάλη μαρτυρία δηλαδή μιας γυναίκας δεν μετράει? Μιας γυναίκας η οποία είναι σωστή, προσέχει 3 εγγόνια ? μια γυναίκα η οποία ανήκει σε ένα σωστό κοινωνικό κόσμο? Μιας γυναίκας η οποία είναι γυμνάστρια και ξέρει τι της γίνεται?, Μας τρώει το δίκαιο και η ανησυχία.
Ανακάλυψα ότι γνωστή και δημοφιλής παιδοψυχολόγος που παρακολουθούσε την ανήλικη για 1 ½ χρόνο, για διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε με το μωρό , χωρίς να ξέρουμε ότι παρενοχλήθηκε, στοιχεία που θα μπορούσε κάποιος σωστός παιδοψυχολόγος να καταλάβει ότι το μωρό είχε διάφορα συμπτώματα, όπως :,
Προβλήματα στην ομιλία της , επιθετικότητα, οργή , υστερίες, προσκόλληση, παλινδρόμηση , φοβίες, ενδείξεις σε αγγίγματα συνεχώς στα γενετικά της όργανα, και να δείχνει και δίνει τρομερή προσκόλληση σε όλους τους άντρες του κύκλου μας μέχρι και ξένους, Να θέλει να ανεβαίνει πάνω τους και να κάθετε πάνω τους. Η ίδια η παιδοψυχίατρος επειδή φοβήθηκε ότι η υπόθεση πάει στο δικαστήριο και θα είναι και αυτή στη εξέταση, έβγαλε μια έκθεση η οποία ήταν εντελώς ψεύτική, αγνόησε στοιχεία τα οποία δείχνουν ότι το μωρό έβγαζε τις αλήθειες με το δικό του τρόπο και τα εξαφάνισε εντελώς από την υπόθεση για να μην μπλέξει.
Που είναι η ασφάλεια του παιδιού μου? Ποίος τελικά θέλει να προστατέψει την κόρη μου? Γιατί όλοι βλέπουν μόνο την καριέρα τους και το συμφέρον τους ?
Πώς εγώ θα τους πολεμήσω?, Να βγάλουν την υπόθεση τελικά υπέρ του? , και να έχει όλα τα δικαιώματα να έχει και διανυχτερεύσεις? Και όλα τα νομικά δικαιώματα που έχουν οι χωρισμένοι πατεράδες?,
Άτομο το οποίο για αρρωστημένη σκέψη έκανε αυτή την πράξη? Άτομο το οποίο πρόσφατα έκανε μπάνιο στο κολυμβητήριο ένα ξένο κοριτσάκι γυμνό? ,άτομο το οποίο ανακάλυψα ότι έβλεπε συστηματικά κρυφά πορνό από εμένα? Τι να κάνω πέστε μου? Πως θα δικαιωθώ ? πως αλλιώς θα τις προστατέψω? Έχω ακόμα ένα κοριτσάκι 7 μηνών τι θα γίνει? Βοηθήστε με πως να τους πολεμήσω όλους αυτούς , είμαι δυνατή να τους πολεμήσω , και να το φωνάξω, βοηθήστε με .Όλοι αυτοί που λένε ότι είναι ειδικοί που είναι εδώ να μας βοηθήσουν?

Επιστολή 5η

agapito Hamomili ime H Efi (Efi mia alithini Istoria),
Exo allaxi tin diefthinsi epikinonias mou.

Tha ithela na me simvoulepsete pos antimetopizo tin katastasi me tin kori mou meta ton xorismo.O xorismos afou den itan normal alla logou tis parenoxlisis, to moro kapote pistevi oti otan o papas tis zitise siggnomi gia oti ekane mporoume na imaste mazi. Afto den ine kati pou mpori na gini afou imaste se sxitiki apomakrinsi apo ton idio, vlepi ton μpapa tis me tin parousia mou 3 fores tin ebdomada.H idia ine poli sinxismeni, antidra kai pali asxima pou ton vlepi alla taftoxrona xerete.
To kako ine oti exει meres pou den theli me tipota na ton dεi, omos εime ipoxreomeni apo ton Dikastirio tis Kyprou na mou epivalete na vlepi ta mora. H ipothesi mou den exi anixti akomi ston piniko dikastirio kai exi arketes diskolies. Kano ipomoni oti o dikastis den tha tou dosi dianixterefsi. Den εixa kamia voithia apo to Tmima Εvimerias gia prostasia ton moron mou kai genika to sistima εine poli piso. Prospathi arketa i dikigoros mou kai prospatho na vro tropous na min perasi pote dianixterefisi. Efxome o Theos na me voithisi.
H MAria ine 6 xronon kai xriazete kai apo mena mia sosti kidemonia kai simvouli. To istoriko mou iparxi se sas. To moro agapa ton μpapa tis alla taftoxronos niothi oti kati den ginontan sosta kai antidra me epithesis kai klamata. Niotho oti otan prepi na pame stis epikoinonies εine les kai tis to epivalo kai me misεi.

Ti na kano? simvoulepse me ξana

Efxaristo

Tuesday 29 May 2007

Ελευθερία του λόγου vs Παιδοφιλία

Στο χαμομηλάκι ...
Αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί που υποστηρίζουν το Κόμμα των Παιδόφιλων (όχι με την έννοια ότι το ψηφίζουν, αλλά του ότι δεν αντιτίθενται στην ίδρυσή του) και προασπίζονται την "ελευθερία του λόγου" των παιδόφιλων (που έτσι κι αλλιώς δεν τους την έχει στερήσει κανείς, τη νομική βάση να πραγματοποιήσουν το βίτσιο τους του στέρησαν κι αυτό είναι που διεκδικούν, όχι η ελευθερία του λόγου) -σαν να υπερασπίζουν την ελευθερία του λόγου των δολοφόνων ή των κλεφτών, αντί να τους στείλουν για θεραπεία- έχουν μιλήσει ποτέ με κακοποιημένο παιδί. Α, συγνώμη, με τη νέα ηλικία νόμιμης συγκατάθεσης το παιδί δε θα θεωρείται κακοποιημένο. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν έχουν μιλήσει με ενήλικες που όταν ήταν 12 χρονών από την αγάπη και το φόβο τους έδωσαν τη "συγκατάθεσή" τους στον πολύ φιλικό γείτονα, το δάσκαλο, το φίλο της μαμάς. (Αναρωτιέμαι, επίσης, αν το "-Θέλεις να παίξουμε ένα παιχνίδι που θα το παίζουμε μόνο εμείς; -Ναι, αμέ" θεωρείται συγκατάθεση.)
Στηρίζονται στο επιχείρημα -ποιος θα τους ψηφίσει;
Αλίμονο, από ποιους δημιουργούνται τα ποσοστά; Όλοι αυτοί που δημιουργούν τα ποσοστά έχουν δικαίωμα ψήφου. Έχουν δικαίωμα να βάλουν έναν παιδόφιλο στη Βουλή για να προωθεί τα "δικαιώματά" του στην παιδοφιλία!
Ας βάλουν στη Βουλή καμιά ντουζίνα κακοποιημένα παιδιά για να νομιμοποιήσουν το σεξ με τα 12χρονα!

Λένε, σε άλλες χώρες η ηλικία νόμιμης συγκατάθεσης είναι ακόμα χαμηλότερη.
Ε, τότε ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ! Έχουμε πάρει που 'χουμε πάρει τον κατήφορο, ας δώσουμε και μια κλωτσιά για καλύτερη φόρα!
Λένε, έχουν αλλάξει οι ανάγκες της κοινωνίας, κι αν αυτή είναι η ανάγκη της Ολλανδικής κοινωνίας, εμάς τι λόγος μας πέφτει.

Τα παιδιά ανήκουν σ' αυτήν την κοινωνία που αλλάζει; Αυτό που αλλάζει είναι η ψυχική νόσος μιας κοινωνίας που βουλιάζει κάτω από την πίεση του οικονομικού συμφέροντος, η εκβιασμένη ωριμότητα της παιδικής ψυχής (που θέλω να πιστεύω ότι είναι ακόμα παιδική όχι μόνο στα 12, αλλά και στα 15 και στα 17) και οι αντιστάσεις μας που όλο και χαλαρώνουν...

"Και λυπάμαι, λυπάμαι, λυπάμαι,
που δεν μπόρεσα φως να σου δώσω.
Όταν κλαίει ένα παιδί σε θυμάμαι,
σε θυμάμαι και ντρέπομαι τόσο."

Σε λίγο, δε θα ντρεπόμαστε καν.

Εδώ σε θέλω γονιέ.........ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ! ! !

Ορμώμενη από διάφορα που συμβαίνουν γύρω μου τον τελευταίο καιρό, είπα να ασχοληθώ και επισήμως (!) μέσω του μπλογκ , με ένα θέμα που καίει και που προσωπικά μου τριβελίζει το μυαλό.....

Ποιο είναι αυτό;
Τα παιδιά!
Ναι τα παιδιά!

Τα μωρά που με λαχτάρα γεννάμε, αλλά κάπου στη διαδρομή ....ξεχνάμε την ουσιαστική έννοια της λέξεως «παιδί»....Το παιδί, και με τον όρο αυτό εννοούνται πλέον και οι έφηβοι, χρήζει διαπαιδαγώγησης! Σωστά; Σωστά!Που είναι βρε παιδιά (σε εσάς τους μεγάλους μιλώ) η διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας;; Ποιος την κάνει; Ποιος την έχει αναλάβει; Το playstation; Τα video games;Τα games boy; Οι υπολογιστές; Ή οι τηλεοράσεις;

Ωραίο πράγμα η τεχνολογία, ωραίο πράγμα η εξέλιξη! Δεν αντιλέγει κανείς! Που πήγε όμως εκείνο το ρημαδορητό «παν μέτρον άριστον»;; Γιατί αφηνόμαστε έτσι; Τι αποτελέσματα περιμένουμε να έχουμε όταν εμείς, ως μεγάλοι πια, συμπεριφερόμαστε πιο ανώριμα κι απ τα παιδιά μας;

Ει ...ει....μην αντιδράς! Μην τσαντίζεσαι! Ναι το ξέρω πως κάνεις τα πάντα για το παιδί σου! Το ξέρω! Το ξέρω πως δουλεύεις από το πρωί ως το βράδυ για το παιδί σου! Φυσικά και δεν φταις εσύ! Πρέπει να το κάνεις γιατί έτσι είναι η ζωή πια. Πρέπει να λείψεις πολλές ώρες .....πρέπει να βγάλεις λεφτά....να ψάξεις....να μην αφήσεις ευκαιρίες να πάνε χαμένες....Ναι , έχεις δίκιο. Τι να σου πω ρε φίλε; Ότι έχεις άδικο! Ξέρεις όμως που έχεις άδικο; Εκεί ....που όταν γυρίζεις , δεν πολυασχολείσαι. "Τι να κάνω;" θα μου πεις! " Έχω τέτοια κούραση...Εξάλλου δεν πάθαμε και τίποτα κι εμείς που μεγαλώσαμε χωρίς την αμέριστη προσοχή των γονιών μας!"

Ναι, πάσο! Εμείς δεν πάθαμε και τίποτα. Δεν υπήρχαν όμως και πολλά να πάθουμε. Ή, για να το θέσω καλύτερα, υπήρχαν τα μισά , από όσα υπάρχουν σήμερα. Τότε οι γονείς , με τις γνώσεις της εποχής τους, το έπαιζαν ...μισό...μισό!Έλα όμως που σήμερα , η ζυγαριά γέρνει επικίνδυνα!

Να στο πω αλλιώς;

Στο λέω.

Άκου να δεις! Σήμερα τα παιδιά κινδυνεύουν όχι μόνο έξω από το σπίτι τους. Κινδυνεύουν και μέσα στο σπίτι τους. Θες και παραπέρα; Κινδυνεύουν και μέσα στην αγκαλιά της μάνας τους......κινδυνεύουν από τα λόγια μας και τις συμβουλές μας.Περίμενε λίγο. Μη στραβομουτσουνιάζεις. Δε το λέω για σένα. Για μένα το λέω. Για μένα πρώτα και μετά για όλους τους άλλους.

Έξω κινδυνεύουν από τα γνωστά....ναρκωτικά...παραβατικές συμπεριφορές....αρπαγής τους από σπείρες.....σεξουαλικές παρενοχλήσεις.....κι ο κατάλογος συνεχίζεται.Δε θα σου πω για αυτά! Τα ζούμε κάθε μέρα....πέρασαν στο πετσί μας.Θα σου πω, την σκέψη μου.Τα παιδιά μας , χρειάζονται την αγάπη μας και την ορμήνια μας.

Μαζί με την εργασία μας, πρέπει να έχουμε κατά νου, ότι έχουμε μια πολύ πολύ σημαντική εργασία να κάνουμε ΚΑΙ στο σπίτι μας.

Να φτιάξουμε ανθρώπους.

Να φτιάξουμε ανθρώπους που σκέφτονται.

Να φτιάξουμε ανθρώπους που σκέφτονται και αισθάνονται.

Να φτιάξουμε ανθρώπους που σκέφτονται, που αισθάνονται, και που αγαπούν τη ζωή και τον εαυτό τους

Να φτιάξουμε ανθρώπους που σκέφτονται, που αισθάνονται, που αγαπούν τη ζωή και τον εαυτό τους και κατ επέκταση αγαπούν και τους άλλους.

Όσο τα μωρά μας , είναι μωρά, χρειάζονται απεριόριστο χάδι και αγάπη. Σαν μεγαλώσουν λίγο, μαζί με τα φιλιά μας και το χάδι μας , χρειάζονται την βοήθειά μας για την ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης τους. Δεν φαντάζεσαι πόσο σημαντικά σκαλοπάτια είναι αυτά για το χτίσιμο του ανθρώπου που θα έχουμε μπροστά μα μας σε λίγα χρόνια.

Και ξέρεις πόσο ικανό είναι ένα άτομο, που έχει αυτοπεποίθηση και που αγαπά τον εαυτό του;;;
Καταρχήν δεν είναι κομπλεξικός .Κατά δεύτερον δε θα χρειαστεί στη μετέπειτα ζωή του να αποδείξει τίποτα σε κανέναν.
Κατά τρίτον ...θα εχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στα όνειρά του και κατά τέταρτον...η ζωή για αυτόν θα είναι μια συνεχής πανέμορφη πρόκληση.
Θα παλεύει όχι, για αυτά που θα θέλουν ή θα προσπαθούν να του επιβάλλουν οι άλλοι, μα για αυτά που ο ίδιος θα στοχαστεί και θα θέλει.....

Τι πιο ωραίο ε;
..............................................................

Oι τελίτσες ήταν ολιγόλεπτο διάλειμμα!Έτρεξα να ακούσω στην τηλεόραση , κάτι που πήρε το αυτί μου ενώ έγραφα. Θέλεις να μάθεις τι; Ένα οχτάχρονο παιδάκι , δεν συγκράτησα από ποια χώρα, πήδηξε στο κενό από τον 6 ή 7 όροφο της πολυκατοικίας του, γιατί ήθελε να μιμηθεί τον σπάιντερμαν!! ....Ευτυχώς την γλίτωσε με κάτι σπασίματα.....

Κατάλαβες τώρα γιατί δίνω τόση έμφαση στο να μιλάμε στα παιδιά μας;;;; Δεν είπε κανείς να μην δουν σπάιντερμαν ή σούπερμαν ή χάρι πότερ ή γιούγκι ο! Ας τα δουν . Όλα τα βλέπουν . Αν τους το απαγορέψουμε θα ναι χειρότερα. Μα μίλα ρε γονιέ! Μίλα βρε άνθρωπε του Θεού. Πόσο θα σου πάρει να μιλήσεις στο παιδί σου για τη διαφορά ανάμεσα στο ψεύτικο και το αληθινό; Όχι ! Δεν μπορεί να το καταλάβει από μόνο του! Πρέπει ΕΣΥ να το πεις. Και να το επαναλάβεις. Και να το επαναλάβεις. Και να το επαναλάβεις........Κι όχι μόνο αυτό. Πρέπει να τον κάνεις να αισθανθεί το ίδιο δυνατός , όπως ακριβώς είναι, χωρίς να χρειάζεται να μιμείται κανένα τηλεοπτικό ήρωα.

Κι όσο μεγαλώνουν τόσο πιο αναγκαία , είναι η παρουσία μας δίπλα τους. Άμα μπουν στη εφηβεία και πας τότε να καλύψεις τα κενά.....το χεις χάσει το παιχνίδι.Και πριν στο συνεχίσω θα σου δώσω να διαβάσεις κάτι που βρήκα στο ιντερνετ. Κοίτα:

Η κύρια ανάγκη, ωστόσο, των εφήβων είναι η γνησιότητα, δεν θέλουν να ξαναζήσουν μια νέα αποϊδανικοποίηση για αυτό και ανεβάζουν τα πρότυπά τους σε ένα βάθρο και φροντίζουν με κάθε τρόπο να υπερασπίζονται την τελειότητά τους. Είναι ευθύνη της κοινωνίας μας, και της εκπαίδευσής μας η προβολή γνήσιων προτύπων, προτύπων πέρα από τη σφαίρα της εμπορικής εκμετάλλευσης.Δυστυχώς ζούμε στην εποχή που όλα είναι αναλώσιμα ακόμα και τα πρότυπα και οι ιδεολογίες. Έτσι οι έφηβοι σήμερα, σπάνια έχουν κάποιο πρότυπο από το οποίο δεν απορρέουν κάποια οικονομικά οφέλη. Από την άλλη, οι γονείς κάνοντας κριτική στα πρότυπα των εφήβων, το μόνο που καταφέρνουν είναι το να απομακρύνουν τα παιδιά τους από τους ίδιους, και να διευρύνουν το χάσμα ανάμεσά τους.

Πηγή: Ευάγγελος Καναβιτσάς, Ψυχολόγος : http://www.e-psychology.gr )


Ρε συ το καταλαβαίνεις; ;

Είναι να τρελαίνεσαι ή όχι;

Φτάσαμε σε σημείο που παραδεχόμαστε λυπημένοι , ότι τα πρότυπα που δίνουμε στα παιδιά μας ΣΠΑΝΙΩΣ είναι άσχετα από τα οικονομικά οφέλη!

Δηλαδή τι τους μαθαίνουμε;;;Παιδί μου, ό,τι κάνεις στη ζωή σου κοίτα να έχει απώτερο σκοπό το χρήμα! Δεν πειράζει αν σε υποβιβάζει ως άνθρωπο, δεν πειράζει αν δεν νοιώθεις καλά μέσα σου, δεν πειράζει αν χρειαστεί να είσαι σκληρός και ψυχρός με τους άλλους......αρκεί να βγάλεις « Μπικικίνια» που λέει και ο Κραουνάκης!

Όχι βρε γονιέ! Δε λέει κανείς πως το να γίνει το παιδί σου επιτυχημένο και πλούσιο , είναι κακό.
Κακό είναι το τι όρους θα βάλει στον εαυτό του για να το πετύχει.
Κακό είναι το κατά πόσο αυτό θα του το περάσεις ως σκοπό της ζωής του αδιαφορώντας για το μέσα του.
Κι έχε υπόψη σου, αν εσύ αδιαφορήσεις για το μέσα του , μεγαλώνοντας κι αυτό θα αδιαφορήσει και για τον εαυτό του.
Ναι , λεφτά και δόξα θα έχει. ........Ψυχή θα έχει;;;;


Και μη μου πεις αυτό το «Ε και τι να κάνουμε; Έτσι είναι ο κόσμος σήμερα!» γιατί αν θες να ξέρεις τον κόσμο τον κάνουμε εμείς. Αν εμείς αλλάξουμε , αλλάζει και ο κόσμος ! Τόσο απλό! Και αν εμείς είμαστε αρκετά μεγάλοι για να αλλάξουμε , ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε κάτι στις γενιές που έρχονται.


Έτσι το βλέπω !

Απώτερος στόχος μας πρέπει να είναι , εκεί έξω στην αρένα , να βγάλουμε παιδιά έ ξ υ π ν α ! ! Παιδιά α ν θ ρ ώ π ο υ ς! Δεν είναι απαραίτητο να μορφωθούν όλα! Αν έχουμε φροντίσει , να εξασκήσουμε το μυαλό τους στην εξυπνάδα και όχι στη βλαχοπονηριά, θα τον βρουν το δρόμο μόνα τους.....Θα έχουν το βασικότερο όπλο εναντίον των πτυχίων ......το μυαλό τους! Τη θετική σκέψη τους! Τη γεμάτη καρδιά τους που δε θα διψά για προσοχή .....με το όποιο αντίτιμο την κάθε φορά!

Να σου πω και κάτι τελευταίο;

Δύσκολο..... ξεδύσκολο..............ΕΔΩ ΣΕ ΘΕΛΩ ΓΟΝΙΕ!!! .................ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ!


Νέλλυ Νέζη.

29 Μαϊου 1453: Η Πόλις Εάλω

658 π.Χ. ΕΛΛΗΝΕΣ άποικοι από τα Μέγαρα ιδρύουν στις ακτές του Κεράτιου Κόλπου μία νέα πόλη, που ονομάζεται Βυζάντιο προς τιμή του οικιστή της Βύζαντα.

  330 Η πόλη του Βυζαντίου, αρχικά με το όνομα Νέα Ρώμη και αργότερα με την επωνυμία Κωνσταντινούπολη, γίνεται πρωτεύουσα του Ανατολικού τμήματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ως πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η Κωνσταντινούπολη αποτέλεσε για ένδεκα ολόκληρους αιώνες ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά, στρατιωτικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά κέντρα της Ανατολής, γεγονός που εξηγεί την φήμη της ως «Βασιλίδος των πόλεων».


1204 Απόρθητη από την εποχή του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, η Βυζαντινή πρωτεύουσα, καταλαμβάνεται την άνοιξη του 1204 από τους στρατιώτες της Τέταρτης Σταυροφορίας. Το τριήμερο των λεηλασιών και βιαιοπραγιών που ακολούθησε την κατάληψη, κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης, η οποία δεν μπόρεσε να ανακτήσει την παλιά της λάμψη ακόμα και μετά την παλινόρθωση των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων το 1261.
Γέμισε ο τόπος τούρκικα σαρίκια!
1453 Μετά από πέντε αιώνες αντίσταση στις κατακτητικές διαθέσεις των Τουρκικών φύλων της Ανατολής, η πόλη πέφτει τελικά στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων. Ο Μωάμεθ ο Πορθητής αναγνωρίζει τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης ως πολιτικό και θρησκευτικό ηγέτη όλων των Ορθοδόξων, που ζουν μέσα στα όρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και του παραχωρεί μία σειρά προνομίων, για να εξασφαλισθεί η ομαλή διαβίωση του ποιμνίου του κάτω από την Οθωμανική διοίκηση.

Το τελευταίο από τα έξι videos του national geographic

Monday 28 May 2007

ΕΛΑΣ: Νέο λογισμικό στη μάχη κατά της παιδικής πορνογραφίας - A New Way to Detect Digital Child Pornography?

Ειδικές πιστοποιήσεις σε 18 Αστυνομικούς των Τμημάτων Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος των Διευθύνσεων Ασφαλείας Αττικής και Θεσσαλονίκης απένειμαν σήμερα ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Τάξης Γρηγόριος Τασούλας και ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας Αντιστράτηγος Ελευθέριος Οικονόμου, σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Διεύθυνση Ασφάλειας Αττική.
Οι πιστοποιήσεις αυτές απονεμήθηκαν μετά από την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης των αστυνομικών στην ψηφιακή διερεύνηση της παιδικής πορνογραφίας, που διακινείται μέσω του διαδικτύου. Η εκπαίδευση πραγματοποιήθηκε από εμπειρογνώμονες της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Ειδικότερα οι ανωτέρω Αστυνομικοί πιστοποιήθηκαν στη χρήση ειδικού λογισμικού που εντοπίζει και παράλληλα ταυτοποιεί, σε πραγματικό χρόνο τα ηλεκτρονικά ίχνη όλων των χρηστών του διαδικτύου οι οποίοι διακινούν υλικό παιδικής πορνογραφίας ανά χώρα.
 


The fight against child pornography could be getting a new high-tech tool.

To help law enforcement with the task of analyzing a suspected child pornographer's computer , new software developed by a computer science professor at the Polytechnic Institute of New York University brings deleted photographs back from the computer's trash and searches them for potentially explicit images of children and differentiates them from images of adult.
The program scans for faces of children, nudity and other features to help flag images that could possibly be illegal contraband.
"It uses machine-learning algorithms to distinguish child from not-child," said Nasir Memon, a professor of computer science who created the program with his students.
"Machine learning" refers to a process by which a program learns to identify certain kinds of images by processing other similar images.
"[The program looks] at the face, skin, nudity, other features potentially that combine together, to pull out the most likely images which could be problematic," he said.
The program was designed to help law enforcement, defense and intelligence officials and private investigators hired by the private sector, Memon said.
 

Παιδική παραβατικότητα

Ένας στους δέκα μαθητές Γυμνασίου δεν θέλει να πάει στο σχολείο γιατί φοβάται τους συμμαθητές του, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών την οποία δημοσιεύουν Τα Νέα (5/6/2006). Ανήλικοι εκδηλώνουν παραβατική έως εγκληματική συμπεριφορά με θύματα συμμαθητές τους, τις περισσότερες φορές με την ανοχή και τη σιωπή της κοινωνίας των σχολείων.

Σύμφωνα με την έρευνα, που πραγματοποιήθηκε με συμμετοχή 1.431 μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου, το 12% των μαθητών Γυμνασίου λείπουν από μία έως και 10 ημέρες από το σχολείο τους, επειδή-όπως λένε-δεν αισθάνονται ασφαλείς.

Το 16,6% των μαθητών ανέφεραν ότι έχουν δεχτεί επίθεση χωρίς λόγο από ομάδα συμμαθητών τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό εκφράζεται με έντονη λογομαχία, εξύβριση και σωματική επίθεση.
Τρεις στους δέκα μαθητές αναφέρουν ότι έχουν δεχτεί απειλές.
Κατά την διάρκεια των συμπλοκών, σύμφωνα με την έρευνα, το 27,3% χτύπησε αλλά δεν τραυματίστηκε σοβαρά, το 9,9% δηλώνει ότι κάποιος ή κάποιοι χτυπήθηκαν σοβαρά ενώ το 1,3% των μαθητών χρειάστηκε να πάει στο νοσοκομείο.

Τα συχνότερα θύματα εκφοβισμού, λεκτικής ή σωματικής βίας από τους συμμαθητές τους είναι οι «διαφορετικοί» μαθητές - στην εμφάνιση, στο θρήσκευμα, στην εθνικότητα, κλπ. Όπως εξηγούν οι ερευνητές, το πώς αντιμετωπίζει ένας μαθητής τα πειράγματα - ήπια ή σοβαρά - εξαρτάται από τα στηρίγματα και τις σχέσεις που έχει στην οικογένεια και το ευρύτερο περιβάλλον τους. Τέτοιες συμπεριφορές, πάντως, μπορεί να έχουν σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις. Αρκετές φορές, εξ άλλου, τα «θύματα» μπορούν να μετατραπούν σε δράστες, στα πλαίσια της λογικής της αυτοδικίας.

Σε έρευνα που πραγματοποίησαν μαθητές του 2ου Γυμνασίου Κερατσινίου, καταγράφεται ότι επτά στους δέκα μαθητές έχουν δεχθεί επιθετική συμπεριφορά στο χώρο του σχολείου ενώ το 52,14% αισθάνονται ανασφαλείς «επειδή οι καθηγητές δεν αξιολογούν τη σοβαρότητα του προβλήματος της επιθετικής συμπεριφοράς ορισμένων μαθητών». Αλλά και ο διευθυντής, σύμφωνα με το 5,98% των μαθητών, είναι ελαστικός στην αντιμετώπιση κρουσμάτων επιθετικής συμπεριφοράς.

Ο φόβος για αντίποινα αποτρέπει τους μαθητές θύματα επιθετικής συμπεριφοράς να την καταγγείλουν.
Σύμφωνα με την έρευνα, το 21,69% των μαθητών δεν ζητά προστασία, το 16,27% φοβούνται τον χαρακτηρισμό του μαμμόθρεφτου ενώ τέσσερις στους δέκα πιστεύουν ότι θα τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Τώρα πλέον υπάρχουν μαθητές που πουλάνε προστασία σε συμμαθητές τους ενώ συμπλέκονται για υποθέσεις ναρκωτικών ή επιτίθενται εναντίον εκπαιδευτικών.


ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ...

Συχνή η τροφική επιλεκτικότητα στα αυτιστικά παιδιά

Πολλά παιδιά είναι επιλεκτικά στην διατροφή τους, αλλά νέα αμερικανική μελέτη διαπιστώνει ότι το χαρακτηριστικό αυτό είναι συχνότερο μεταξύ των παιδιών που πάσχουν από αυτισμό καθώς τείνουν να αρνούνται να φάνε τα περισσότερα τρόφιμα και είναι πιθανότερο να περιορίζουν τη διατροφή τους σε μικρότερη ποικιλία τροφών.
Η διατροφική αυτή συμπεριφορά είτε πρόκειται για παιδιά με αυτισμό είτε για υγιή παιδιά, ενέχει κινδύνους.
Όπως αναφέρεται στο Journal of Pediatrics, όταν τα παιδιά δεν τρώνε από όλες τις διατροφικές ομάδες επαρκείς ποσότητες διατρέχουν κίνδυνο ανεπάρκειας θρεπτικών συστατικών.
Πάντως η διατροφική επιλεκτικότητα δεν είναι ξεκάθαρο σύμπτωμα αυτισμού.  
Ο αυτισμός διαγνώσκεται σε παιδιά που έχουν περιορισμούς ή δυσκολίες σε αρκετές βασικές αναπτυξιακές περιοχές όπως η γλώσσα, η επικοινωνία, η κοινωνική αλληλεπίδραση και η άκαμπτη συμπεριφορά.
Η Δρ Λίντα Μπαντίνι και οι συνεργάτες της στο Κέντρο «E.K. Shriver» της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης και του Πανεπιστημίου της Βοστόνης θέλησαν να δουν αν τα παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού έχουν διαφορετικές διατροφικές συνήθειες από τα «κανονικά» παιδιά και κατά πόσο οι διαφορές αυτές, αν υπήρχαν, είχαν επίδραση στην διατροφή.
Στην μελέτη CHAMPS (Children's Activity and Mental Patterns Study) πήραν μέρος 111 παιδιά, 3-11 ετών (54 με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού και 58 φυσιολογικά παιδιά). Τα παιδιά ζυγίστηκαν και μετρήθηκαν και οι γονείς τους απάντησαν σε ερωτήσεις για τις διατροφικές τους συνήθειες, ενώ κλήθηκαν να τηρήσουν και διατροφικό ημερολόγιο για τρεις ημέρες.
Η επιλογή τροφής χωρίστηκε σε τρία πρότυπα: 
α) άρνηση συγκεκριμένων τροφών, 
β) περιορισμένη ποικιλία ή επανάληψη των καταναλισκόμενων τροφών και 
γ) περιοριστική κατανάλωση σχεδόν αποκλειστικά μιας τροφής, η οποία τρώγεται συχνά κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Παιδιά που έτρωγαν επιλεκτικά υπήρχαν και στις δυο ομάδες, αν και στην ομάδα των αυτιστικών υπήρχε περισσότερη άρνηση και πιο περιορισμένη διατροφική επαναληψιμότητα.
Εν αντιθέσει με αυτό που περίμεναν οι επιστήμονες, η διατροφική επιλεκτικότητα δεν σχετιζόταν με την ηλικία του παιδιού. Τα επίπεδα της άρνησης και επανάληψης στα φυσιολογικά παιδιά ήταν όμοια σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.
Επιπλέον, μόνο τέσσερις από τους 53 γονείς των παιδιών με αυτισμό ανέφεραν ότι το παιδί τους έτρωγε μόνο ένα τρόφιμα τέσσερις ή πέντε φορές την ημέρα. Αυτό έκανε τους επιστήμονες να συμπεράνουν ότι το ακραίο αυτό πρότυπο διατροφής δεν εμφανίζεται τόσο συχνά στα παιδιά με αυτισμό.
Αν και το δείγμα της μελέτης γενικά κρίθηκε μικρό, η έρευνα δείχνει ότι ο μεγαλύτερος διατροφικός κίνδυνος προκύπτει όχι από την άρνηση συγκεκριμένων τροφών αλλά από διατροφικά πρότυπα με περιοριστική ποικιλία ή επανάληψη τροφών.
Επειδή τα αυτιστικά παιδιά του δείγματος ήταν πιθανότερο να περιορίζουν την ποικιλία των τροφών που κατανάλωναν, η πλειοψηφία τους είχε ανεπάρκεια σε βιταμίνες Α, C, D, όπως επίσης σε ψευδάργυρο, ασβέστιο και φυτικές ίνες, συγκριτικά με τα φυσιολογικά παιδιά.

Πηγή: Reuters Health

Sunday 27 May 2007

Μαμά, βγήκα με τους φίλους μου...

""Μαμά βγήκα με τους φίλους μου.
Πήγα σε ένα πάρτι και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει, να μην
πιω αλκοόλ.

Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή θα έπρεπε να οδηγήσω μετά,
έτσι ήπια ένα αναψυκτικό. Ήμουν περήφανη για μένα, γιατί είχα
ακούσει αυτό που τόσο γλυκά με είχες συμβουλεύσει πριν φύγω, να μην πιω αν πρέπει
να οδηγήσω, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγαν οι φίλοι μου.

Έκανα τη σωστή επιλογή! Η συμβουλή σου ήταν η σωστή.

Όταν το πάρτι τελείωσε όλοι μπήκαν στα αυτοκίνητά τους χωρίς να είναι
σε θέση να οδηγήσουν. Εγώ πήρα το αμάξι μου. Ήμουν σίγουρη ότι
ήμουν καθαρή.
Δεν μπορούσα να φανταστώ μαμά αυτό που με περίμενε .....
Τώρα είμαι εδώ ξαπλωμένη στην άσφαλτο και ακούω έναν αστυνομικό να
λέει «το παιδί που προκάλεσε το δυστύχημα ήταν μεθυσμένο».
Μαμά η φωνή του ακούγεται τόσο μακρινή.
Το αίμα μου είναι παντού στην άσφαλτο και εγώ προσπαθώ με όλες μου τις
δυνάμεις να μην κλάψω.
Ακούω τους γιατρούς να λένε ότι αυτή η κοπέλα δεν θα τα
καταφέρει.
Είμαι σίγουρη ότι το άλλο παιδί που οδηγούσε δεν το είχε καν
φανταστεί όταν έτρεχε τόσο πολύ.
Στο τέλος, αυτός είχε αποφασίσει να πιει και εγώ τώρα πρέπει να
πεθάνω.
Γιατί το κάνουν αυτό μαμά? Αφού ξέρουν ότι θα καταστρέψουν ζωές?
Ο πόνος που νιώθω είναι σαν να με καρφώνουν χιλιάδες μαχαίρια.
Πες στην αδερφή μου να μην φοβηθεί, στον μπαμπά να είναι δυνατός.
Κάποιος έπρεπε να πει σε αυτό το παιδί ότι δεν έπρεπε να πιει αν
θα οδηγούσε.

Ίσως αν του το έλεγαν οι δικοί του όπως έκανες εσύ, τώρα να ήμουν
ζωντανή .....

Η ανάσα μου γίνεται όλο και πιο αδύνατη και αρχίζω να φοβάμαι
μαμά..
Αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμές και είμαι τόσο απελπισμένη.
Θα ήθελα τόσο να σε αγκαλιάσω μαμά....και να σου πω πόσο σε αγαπάω
Σε αγαπάω μαμά....αντίο!!!

Αυτές οι λέξεις γράφτηκαν από μια δημοσιογράφο που ήταν παρούσα σε
ένα δυστύχημα.
Η κοπέλα ενώ πέθαινε ψιθύριζε αυτές τις λέξεις και η δημοσιογράφος
τις έγραφε σοκαρισμένη.
Η ίδια δημοσιογράφος άρχισε μια εκστρατεία εναντίον της οδήγησης
υπό την επήρεια Αλκοόλ.

Ευχαριστούμε πολύ τον αγαπημένο μας φίλο Μιχάλη...

Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, - Heavenly King, Paraclete, Spirit of Truth

Προσευχή προς το Άγιο Πνεύμα,
που είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας.

Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε,
τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας,
ὁ πανταχοῦ παρών καὶ τὰ πάντα πληρῶν,
ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός,
ἐλθέ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν,
καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος,
καὶ σῶσον, ἀγαθὲ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

O heavenly King, Paraclete, 
Spirit of Truth, 
who art present everywhere and dost permeate all things, 
Treasury of blessings and Giver of life, 
come and take up Thy dwelling within us. 
Purify us from every stain 
and save our souls

Μετάφραση - Ερμηνεία
Ουράνιε Βασιλιά, Εσύ που είσαι οδηγός, ενισχυτής και παρηγορητής,
Εσύ που είσαι το Πνεύμα από όπου πηγάζει η Αλήθεια,
Εσύ που βρίσκεσαι παντού και γεμίζεις τα πάντα με την παρουσία σου,
Εσύ που είσαι το θησαυροφυλάκιο των καλών και χαρίζεις ζωή,
έλα και κατασκήνωσε μέσα μας,
και καθάρισε μας από κάθε αμαρτία,
και σώσε, Εσύ που είσαι απόλυτα Αγαθός, τις ψυχές μας
Αμήν (Αληθινά)

Saturday 26 May 2007

Mια μάνα!! Χαρές, αγωνίες, λύπες και μετά... ο διαβήτης

Η εταιρία NOVO NORDISK σταματάει να εισάγει στην Ελλάδα τις ινσουλίνες της γιατί θεωρεί πως το τιμολόγιο που έχει οριστεί δεν την συμφέρει.
«Για την Novo Nordisk αποτελεί παράδοση να δίνει, με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της, πάντα το παρόν κοντά στα άτομα με διαβήτη και τους γιατρούς τους, έχοντας σαν στόχο την επίτευξη καλύτερων θεραπευτικών αποτελεσμάτων». (!!)
«Όταν έγινα μάνα και κράτησα για πρώτη φορά στα χέρια μου το μικρό μου πλασματάκι, τη στιγμή που άνοιξε τα ματάκια του και με κοίταξε με εκείνο το γεμάτο αθωότητα και συνάμα σιγουρο βλέμμα, ορκίστηκα πως μέχρι να κλείσω τα μάτια μου θα παλεύω για το δικό του καλύτερο αύριο. 

Και αυτή ήταν η αρχή για έναν αγώνα ζωής. Χαρές, αγωνίες, λύπες και μετά ο διαβήτης.
Όλα τα άντεχα μα αυτό με ισοπέδωσε. Μέσα σε μια νύχτα κινδύνευα να χάσω το παιδι μου απο κετοξέωση. Το παιδί που του είχα ορκιστεί πως θα αγωνίζομαι για το καλύτερο αύριο του.
Περάσαμε 3 εικοσιτετράωρα που δεν ξέραμε ουτε αν θα ζήσει ούτε τι έχει.Οι γιατροί μας έλεγαν πως αν τα καταφέρει και ζήσει θα μας πουν τι έχει.
Θυμάμαι τον εαυτό μου να τρέχει σαν μανιακή έξω στο προαύλιο του νοσοκομείου και να τσιρίζει σαν τρελή:
«ΠΑΡΕ ΜΕ ΤΩΡΑ ΕΜΕΝΑ ΘΕΕ ΜΟΥ, ΠΑΡΕ ΜΕ ΤΩΡΑ, ΜΟΝΟ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ».
Και θέλησε ο Θεός και έζησε. Και ξεκινήσαμε τον αγώνα μας πάλι. Πέντε φορές τουλάχιστον την ημέρα ινσουλίνη και άπειρες μετρήσεις στα μικρά του δαχτυλάκια. Δεν μπορώ ακόμη και σήμερα να ξεχάσω το προσωπάκι του που το γυρνούσε από την άλλη για να μη βλεπει τουλάχιστον την ένεση. Το κάνει ακόμη και σήμερα, μετά από 4 χρόνια. Δεν μπορώ να συνηθίσω με τίποτα τα δαχτυλάκια του που κάθε φορά που κάνει μπάνιο γίνονται σαν σουρωτήρια από τις τόσες τρύπες που έχουν. 
Δεν μπορώ να πάψω να νιώθω αυτό το σφίξιμο στο στομάχι κάθε φορά που τον τρυπάω.
ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΟΡΚΙΣΤΗΚΑ ΚΑΠΟΤΕ ΠΩΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΠΑΛΕΥΩ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ.
Και παλεύουμε και κάποιες φορές πέφτουμε και πάλι ξανασηκωνόμαστε. Άλλες τόσες κλαίμε μαζί και άλλες χαιρόμαστε απλά αυτά που έχουμε μιας και είναι τουλάχιστον αντιμετωπίσιμα. Κάποιες φορές όμως κάποια πράγματα δεν εξαρτώνται από εμάς.
Η εταιρία NOVO NORDISK σταματάει να εισάγει στην Ελλάδα τις ινσουλίνες της γιατί θεωρεί πως το τιμολόγιο που έχει οριστεί δεν την συμφέρει. Μας εκβιάζει λοιπόν με το γάντι. Μας λέει με τακτ «λυπούμεθα πολύ αλλά η τσέπη του καθενός μας είναι σημαντικότερη από την υγεία των παιδιών σας».
Και η ελληνική κυβέρνηση λέει επίσης: «λυπούμεθα πολύ αλλά η υποτιθέμενη κάθαρση και το καλό της πατρίδας έχει κόστος για κάποιους και επειδή εμείς έχουμε μάθει να τρώμε με χρυσά κουτάλια και δεν κόβεται εύκολα αυτό, αποφασίσαμε αφού δεν είναι πλέον in ο Καιάδας, να αφήσουμε τα παιδιά σας να πεθάνουν στα χέρια σας».  
Ποια κυβέρνηση και ποια εταιρεία είναι αυτή που θα διαγράψουν το παιδί μου από τη λίστα τους; 
Ποιος γονιός πιστεύουν πως θα το ανεχτεί αυτό; 
Οι καιροί που κανένας δεν μιλούσε πέρασαν.Τώρα πια όλοι έχουν κάτι να πουν. Εμείς σαν γονείς διαβητικών παιδιών αρχικά λέμε πως δεν θα επιτρέψουμε ποτέ και σε κανένα να μας βγάλει στο περιθώριο. 
Στη συνέχεια όλοι εσείς που κατέχετε θέσεις ισχύος και μας υποτιμάτε θα μας βρείτε μπροστά σας.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ.»
 

AN....

  • Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική, μαθαίνει να κατακρίνει.
  • Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα, μαθαίνει να καυγαδίζει.
  • Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία, μαθαίνει να είναι ντροπαλό.
  • Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή, μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο.
  • Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση, μαθαίνει να είναι υπομονετικό.
  • Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο, μαθαίνει να εκτιμά.
  • Αν ένα παιδί ζει μέσα στην δικαιοσύνη, μαθαίνει να είναι δίκαιο.
  • Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνει να πιστεύει.
  • Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία, μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.
  • Αν ένα παιδί ζει μέσα στην παραδοχή και στη φιλία, μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.

Στη φαιά γη των Λαιστρυγόνων

Κοιμήθηκα, και βρέθηκα στη γη των Λαιστρυγόνων.
Πλατιοί οι δρόμοι κι άνετοι
πεντακάθαρα τα λιθόστρωτα.
Σπίτια, ψηλά και χαμηλά,
όλα, μα όλα, πλούσια.

και άνετα….
Όμορφη χώρα - μα παράξενα φοβική -
από την απουσία παιδιών και χρωμάτων.
Όλα, μα όλα γκρίζα. Γκρίζος ο ουρανός της. 

Και στις πλατείες τις φτιαγμένες από μάρμαρο γκρίζο, τα νερά των σιντριβανιών γκρίζα κι αυτά.
Και οι άνθρωποι,
γκρίζοι κι αυτοί κι απρόσωποι.


Και ρώτησα και μου ‘παν κι έμαθα
πως οι άρχοντες
(γίγαντες πελώριοι και δυνατοί),
για όλα φροντίζουν.
Αρχηγός τους ο Αντιφάτης πελώριος, επιβλητικός, κάποτε, από το πουθενά ξεπρόβαλε και μπόρεσε, (ας είν’ καλά οι δικαστές), με άλλους τριάντα έξι, μικρό να φτιάξει κόμμα. 

Για ελευθερία μίλαγε, ελευθερία λόγου και έργου,
άκρατη.
Ελευθερία υποσχόταν
ελευθερία αντιφατική
–το λέει και τ΄ όνομά του –:
Αντιφάτης.

Και ρώτησα και μου ‘παν κι έμαθα
τον τρόπο που επικράτησαν.
Αδιάφορα το είδαν,
αδιάφορα το δέχτηκαν
όλοι – σχεδόν όλοι –
και οι ντόπιοι και οι γείτονες και οι παραπέρα…
«Δε βαριέσαι, άλλος ένας περίεργος… άστον να λέει… λόγια είναι, τα λόγια δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν… δικαίωμα εξάλλου αναπαλλοτρίωτο η ελευθερία του λόγου….». 

Και από τα λόγια, αργά και ανεπαίσθητα, οι ιδέες τους πιάσανε τόπο, και η ιδεολογία τους έγινε η κυρίαρχη στον τόπο, έγινε έργο, και άλωσαν τη χώρα, αλλοτρίωσαν το πνεύμα και την ψυχή των πολιτών της.


Και ρώτησα και μου ‘παν κι έμαθα,
Πως οι πολίτες αποχαυνωμένοι
καλοπερνούν
χωρίς φορολογίες, έγνοιες
και άλλα παρόμοια
άκρως ενοχλητικά,
μιας και οι άρχοντες
(γίγαντες πελώριοι και δυνατοί),
για όλα φροντίζουν.
Πως το ιερατείο, απολαμβάνει μακάρια τα προνόμιά του,
και ανενόχλητο
δεν ενοχλεί.
Πως οι δικαστές,
που προώθησαν στην εξουσία τους Λαιστρυγόνες,
ανενόχλητοι και ευνοημένοι,
δεν ενοχλούν,
και πως οι άρχοντες ένα μόνο ζητούν
και απαιτούν:
Κάθε τόσο
Τα παιδιά των ανθρώπων να μαζεύουν
και να διαλέγουν,
να επιλέγουν
ποιά απ’ αυτά θα φάνε,
και με ποια θα «διασκεδάσουν»…,
- μιας και επιμελώς απ’ όλους έκρυψαν
ότι οι Λαιστρυγόνες Γίγαντες
είναι ανθρωποφάγοι, παιδοφάγοι -.
Κι έτσι το γκρίζο χρώμα, το φαιό,
παντού απλώθηκε…


Και ξύπνησα και άκουσα και έμαθα
ότι σε μια από τις Κάτω χώρες
Λαιστρυγόνες – παιδοβάτες,
καιροφυλακτούν
να μας αλώσουν,
και να χορτάσουν τη λαγνεία τους
με σάρκες παιδικές.
Φόβος δεν με κατάλαβε
Μόνο οργή και  η επιθυμία για αντίσταση.

Βασιλική Π. Δεδούση

Και συ Κοινωνία,

«Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.»
Κ. Π. Καβάφης

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΟΦΙΛΩΝ – ΠΑΙΔΟΒΑΤΩΝ

Friday 25 May 2007

Τα κακοποιημένα και εξαφανισμένα παιδιά

Παγκόσμια Ημέρα για τα εξαφανισμένα παιδιά είναι η Πέμπτη 25 Μαΐου και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες ανακοίνωσε πώς θα συνδράμει οικονομικά την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία για τα χαμένα και σεξουαλικά κακοποιημένα παιδιά, ενώ μοίρασε σ' όλο το προσωπικό της ένα λουλουδάκι «μη με λησμόνει» με ένα ενημερωτικό φυλλάδιο, στέλνοντας ένα μήνυμα ελπίδας και αλληλεγγύης σ' όλους τους γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους και δεν ξέρουν ούτε που βρίσκονται, ούτε τι έχουν απογίνει. Το πρόβλημα των παιδιών που εξαφανίζονται είναι μεγάλο και πολύπλοκο και περιλαμβάνει πολλές κατηγορίες. 
Απαγωγές από μέλη της ίδιας οικογένειας ή από ξένους, φυγή παιδιών από φόβο ή κίνδυνο, ή παιδιά κακοποιημένα και εγκαταλειμμένα. Σήμερα στην Ευρώπη των 25 δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για το πόσα είναι τα χαμένα παιδιά και μόνο ορισμένες χώρες έδωσαν στοιχεία για μια μελέτη που εκπόνησε η Κομισιόν. Έτσι στην Ιταλία, σύμφωνα με τα αρχεία της Αστυνομίας, εξαφανίστηκα το 2005 1.850 ανήλικα παιδιά . Στο Βέλγιο υπάρχουν για το 2005 1.022 φάκελοι εξαφάνισης νέων, ενώ στην Μεγάλη Βρετανία η αστυνομία κατέγραψε 846 απαγωγές, ενώ ο αριθμός των παιδιών που εξαφανίζονται από διαφόρους λόγους κάθε χρόνο ανέρχεται στις 70.000. Για να ενισχύσει τη δράση υπέρ των παιδιών και των νέων η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα δημοσιεύσει τον Ιούλιο ένα μεγάλο σχέδιο με τίτλο «Στρατηγική στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τα δικαιώματα των παιδιών» όπου και θα συνοψίζονται οι 30 περίπου οδηγίες που έχουν υιοθετηθεί τα 5 τελευταία χρόνια για τον ίδιο σκοπό. Το πρόγραμμα που υπάρχει ήδη και ονομάζεται Δάφνη ΙΙΙ καλύπτει τα μέτρα που ελήφθησαν για την περίοδο 2007-2013 με ένα προϋπολογισμό 114,4 εκατομμυρίων ευρώ που θα μοιραστεί ανάλογα στην επταετία, δηλαδή 16 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, έναντι 10 εκατομμυρίων που ήταν μέχρι σήμερα. 
 
Τέλος σε συνεργασία με τις διοικήσεις των τηλεπικοινωνιών των 25 κρατών θα δημιουργηθεί κέντρο με ενιαίο αριθμό τηλεφώνου, το 116, για να υπάρχει άμεση δράση στις επόμενες ώρες της εξαφάνισης ενός παιδιού, με την συγκέντρωση πληροφοριών, μαρτυριών και καταθέσεων που μπορούν να βοηθήσουν στην ανεύρεσή του.

Το τραγούδι για την Ευτυχία - La canzone della felicità

 ........................................................................
Βρες το παιδάκι μέσα σου, ξαναζωντάνεψέ το,
και στοργικά απίθωσ΄ το στης εξοχής τον κήπο.
Στρώσε χαλάκι ευωδιαστό επάνω του να κάτσει
και πάνωθέ του σκιερό το μόσχο του ελάτου,
κι αυτό με κελαηδίσματα, σα σπίνος, σαν αηδόνι,
σαν τσιροπούλι της αυγής και σαν νυχτοπουλάκι,
με τραγουδάκια θα σου πει, λογάκια της αλήθειας,
για τα ουράνια χρώματα στον κόσμο της αγάπης,
για το καλό και τ΄ όμορφο, για της ζωής το δίκιο.
...............................................................................



La canzone della felicità

Se sei triste,
ti manca l' allegria,
caccia fuori la malinconia,
vieni con me,
ti insegnerò
la canzone della felicità!

Bo bom bo bom.
 .
Batti le ali,
muovi le antenne,
dammi le tue zampine
vola di qua e vola di là...
è la canzone della felicità!

Bo bom bo bom.

25η Μάη -Παγκόσμια Ημέρα εξαφανισμένων παιδιών



Πού είναι ο Άλεξ;;;
Πού βρίσκονται τα χιλιάδες εξαφανισμένα παιδιά
ανά την υφήλιο;;;
Σε ποιών τα βρώμικα χέρια έχουν πέσει;;;

http://www.hamogelo.gr/

Thursday 24 May 2007

Ελληνική Μυθολογία: Οι αστερισμοί του Ωρίωνα, των σκύλων του και του Σκορπιού


Ο Ωρίων ήταν γιος της Γης, ξακουστός για την ομορφιά του και μεγάλος κυνηγός που γυρνούσε τα βουνά με το χάλκινο ρόπαλό του και σκότωνε αγρίμια.
Μια φορά στα βουνά της Βοιωτίας είδε την Πλειόνη με τις 7 κόρες της που όλες ήταν τόσο όμορφες όσο και η μητέρα τους. 


Ο Ωρίων όμως ερωτεύτηκε παράφορα την Πλειόνη και θέλησε να την κάνει δικιά του με την βία. Η Πλειόνη και οι κόρες της το έβαλαν στα πόδια και αυτός τις κυνηγούσε για 5 χρόνια. 
Οι Θεοί τις λυπήθηκαν και της έκαναν αστέρια. Τις γνωστές Πλειάδες (Πούλια).

περισσότερα...

Η απάντηση στα "γιατί" τα αναπάντητα....

Τώρα τι τρέμεις;
Γιατί λυπάσαι;
Εγώ ευθύνες δε σου ζητώ.
Αυτή η φωνή, που τη φοβάσαι,
δεν είμ' εγώ, δεν είμ' εγώ.
Εγώ σωπαίνω, άκου σωπαίνω,
εγώ ευθύνες δε σου ζητώ...
Άλλος φωνάζει,
Άλλος ρωτάει,
Άλλος κρατάει λογαριασμό...
στ΄ορκίζομαι δεν είμ΄εγώ.

Κώστας Χατζής

Wednesday 23 May 2007

Η μαμά πάει δουλειά - Άγχος αποχωρισμού

Το άγχος αποχωρισμού είναι απλώς μια παρενέργεια κατά τη φάση της προσκόλλησης αρκετά τυπική αλλά -ευτυχώς- προσωρινή και κορυφώνεται στον ενάμιση χρόνο.
Τους πρώτους μήνες το μωρό νομίζει ότι είναι ένα με τη μητέρα του, όπως ακριβώς την περίοδο που βρισκόταν στην κοιλιά της. 
Πολύ γρήγορα όμως -από τα μέσα του πρώτου χρόνου- αρχίζει να μαθαίνει ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα στον κόσμο εκτός από τον εαυτό του, τη μαμά και τον μπαμπά εκδηλώνοντας άλλοτε περιέργεια και ενθουσιασμό κι άλλοτε επιφυλακτικότητα και ανασφάλεια. 
Έτσι, τους πρώτους μήνες το μωρό σας είναι μάλλον πρόθυμο να χαμογελάσει ή να καθίσει στην αγκαλιά οποιουδήποτε του δείξει ενδιαφέρον και του μιλήσει γλυκά.
Μετά τον όγδοο και μέχρι περίπου το δέκατο τέταρτο μήνα, το μωρό -που μέχρι τότε ένιωθε ένα με τη μητέρα του- αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ξεχωριστό άτομο. Τότε αναπτύσσει δεσμό προσκόλλησης με τη μητέρα του, που το φροντίζει και ικανοποιεί τις ανάγκες του. Το μωρό τώρα αρχίζει φανερά να προτιμά τη μητέρα του από οποιοδήποτε άλλο γνωστό ή άγνωστο πρόσωπο. Σε αυτή τη φάση μπορεί να προκύψει κι ένα πολύ συνηθισμένο για τα μωρά πρόβλημα: το μικρό σας νομίζει ότι μόλις σας χάνει από τα μάτια του εξαφανίζεστε από τη ζωή του!
Στην πραγματικότητα χρειάζεται ακόμη χρόνο και εμπειρία για να συνειδητοποιήσει ότι τα πράγματα που χάνονται από το οπτικό του πεδίο εξακολουθούν να υπάρχουν και μπορούν να επανεμφανιστούν και ότι το ίδιο συμβαίνει και με τους γονείς του. Όμως, το μωρό είναι ανώριμο ακόμα για να το καταλάβει αυτό. Έτσι, μπορεί να αναστατώνεται ή να βάζει τα κλάματα αναζητώντας τη μαμά του κάθε φορά που εκείνη φεύγει ή απομακρύνεται. Αμέσως, όμως, ησυχάζει και είναι ευχαριστημένο, όταν εκείνη επιστρέφει και είναι πάλι κοντά του.
Συχνά μάλιστα, παράλληλα με το φόβο του αποχωρισμού, μπορεί να εκδηλωθεί και ο φόβος για τα ξένα πρόσωπα. Ενώ δηλαδή το μωρό, όσο είναι μικρό, πηγαίνει από τη μία αγκαλιά στην άλλη χωρίς να δυσανασχετεί, μεγαλώνοντας μπορεί να γίνει επιφυλακτικό με τα καινούργια πρόσωπα ή ακόμα και με εκείνα που γνωρίζει ή έχει ξαναδεί, όμως έχει να δει πολύ καιρό. Αυτό φυσικά δεν συμβαίνει σε όλα τα μωρά.
Κι ούτε βέβαια σημαίνει ότι το μωρό σας είναι αντικοινωνικό, επειδή σε αυτή τη φάση είναι περισσότερο επιφυλακτικό με τα νέα πρόσωπα. Απλά γύρω στον όγδοο μήνα ξέρει πολύ καλά ποιον να εμπιστευτεί: τη μαμά, τον μπαμπά και κάθε οικείο πρόσωπο που γνωρίζει καλά. Αποτέλεσμα; Ανακαλύπτει και φοβάται αναλόγως τα νέα πρόσωπα, τα οποία αντιλαμβάνεται ως κάτι καινούργιο, άρα ύποπτο. Πολλές φορές μάλιστα θα διαπιστώσετε ότι το μωρό παρατηρεί τις αντιδράσεις του μπαμπά και της μαμάς σε σχέση με τα νέα πρόσωπα κι ανάλογα αντιδρά κι εκείνο.
Το άγχος αποχωρισμού, λοιπόν, είναι απλώς μια παρενέργεια κατά τη φάση της προσκόλλησης αρκετά τυπική αλλά -ευτυχώς- προσωρινή και κορυφώνεται στον ενάμιση χρόνο. Να θυμάστε ότι εσείς είστε το πρόσωπο-κλειδί, για να ενθαρρύνετε το παιδί να αναπτύξει την εμπιστοσύνη ως βασικό ένστικτο, πράγμα εξαιρετικά σημαντικό τόσο για την ψυχική του ισορροπία. Στην ουσία εσείς οι γονείς του θα το μάθετε πώς να αντιμετωπίζει τον κόσμο με εμπιστοσύνη και αισιοδοξία.
Για να μειώσετε το άγχος αποχωρισμού, μπορείτε να δοκιμάσετε από πολύ νωρίς τις εξής τακτικές:
Εξαφάνιση και επανεμφάνιση
Το παιδί μετά τον όγδοο μήνα αρχίζει να καταλαβαίνει ότι τα πρόσωπα και τα αντικείμενα υπάρχουν ακόμα κι όταν δεν τα βλέπει. Βοηθήστε το να κατακτήσει και να εμπεδώσει αυτή τη γνώση παίζοντας παιχνίδια όπως το «κου κου τα», κρυμμένη πίσω από τον τοίχο ή εξαφανίζοντας και εμφανίζοντας αντικείμενα πίσω από την πλάτη σας.
Καθιερώστε από νωρίς τον αποχαιρετισμό
Δεν είναι καλό να φεύγετε από το σπίτι στα κρυφά. Συνηθίστε να αποχαιρετάτε το μωρό με ένα φιλάκι και κουνώντας το χέρι σας κάθε φορά που φεύγετε.
Δείξτε του ψυχραιμία
Είναι σημαντικό να μην αντιδράτε με άγχος και υπερβολή, όταν το παιδί κλαίει σπαρακτικά επειδή σας έχασε από τα μάτια του. Προσπαθήστε να είστε ήρεμη και καθησυχαστική μεταδίδοντας στο μωρό δύναμη και αισιοδοξία.
Κρατήστε το αγκαλιά για να νιώσει ασφαλές
Μην πιέζετε το μωράκι να πάει στην αγκαλιά των άλλων, αν δεν θέλει. Δώστε του χρόνο έχοντάς το καθισμένο στην αγκαλιά σας να παρατηρήσει τα νέα πρόσωπα γύρω του, να τα πλησιάσει και να κερδίσει το ενδιαφέρον τους μόνο του και με τον τρόπο του.
Σε επαφή με τον έξω κόσμο
Μην απομονώνετε το μωρό. Να βγάζετε το παιδί αρκετά συχνά έξω, για να βλέπει νέα πρόσωπα και μέρη. Δεχτείτε και κάντε επισκέψεις, ώστε να συνηθίσει να βλέπει συχνά τα πρόσωπα του κοινωνικού σας περίγυρου.
ygeia.tanea

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki