Thursday 16 March 2017

Ένα κομμάτι χαρτί

 Μια μέρα, μια καθηγήτρια ζήτησε από τους μαθητές της να γράψουν σε ένα χαρτί όλα τα ονόματα των συμμαθητών τους, αφήνοντας ένα κενό ανάμεσα σε κάθε όνομα. Στη συνέχεια, τους είπε να σκεφτούν το ωραιότερο πράγμα που θα μπορούσαν να πουν για τον κάθε έναν από τους συμμαθητές τους και να το γράψουν στο κενό κάτω από κάθε όνομα. Άφησε στα παιδιά περιθώριο μέχρι να χτυπήσει το διάλειμμα και τους ζήτησε πριν φύγουν, να της παραδώσουν όλα τα χαρτιά. Το Σαββατοκύριακο η καθηγήτρια έκοψε τόσα φύλλα χαρτιού όσα ήταν οι μαθητές της, έγραψε ένα όνομα μαθητή σε κάθε φύλλο και κάτω από τα ονόματα σημείωσε όλα όσα είχαν γράψει οι υπόλοιποι μαθητές για αυτόν τον μαθητή στη τάξη. Τη Δευτέρα που ακολούθησε έδωσε σε κάθε μαθητή το φύλλο χαρτί με το όνομά του. 
Για λίγες ημέρες όλα τα παιδιά ήταν χαμογελαστά. «Αλήθεια;» τα άκουσε η καθηγήτρια να ψιθυρίζουν. «Ποτέ δεν περίμενα ότι με συμπαθούν τόσο πολύ τα παιδιά!». «Δεν ήξερα ότι κάποιος πιστεύει τόσο σε μένα!», ήταν μερικά από τα σχόλια των παιδιών. 
Πέρασε ο καιρός και το πείραμα της καθηγήτριας με τα χαρτιά ξεχάστηκε. Κανείς δεν ανέφερε ποτέ ξανά για αυτό, ούτε κάποιος εμφάνισε ποτέ τη σελίδα με το όνομά του. Η καθηγήτρια δεν ρώτησε και δεν έμαθε ποτέ αν τα παιδιά το συζήτησαν με τους φίλους τους ή με τους γονείς τους. Δεν την ενδιέφερε. Το πείραμα είχε πετύχει το στόχο του. Οι μαθητές ήταν ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους και με τους συμμαθητές τους. 
Δυο χρόνια αργότερα τα παιδιά τελείωσαν το σχολείο και ακολούθησαν την πορεία τους στη ζωή. Αρκετά χρόνια αργότερα, ένας από τους μαθητές που συμμετείχαν στο «πείραμα», σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Όταν το έμαθε η καθηγήτρια, πήγε για να παρευρεθεί στην κηδεία του. Η εκκλησία ήταν γεμάτη με ανθρώπους που τον αγαπούσαν και ήθελαν να τον χαιρετήσουν για τελευταία φορά. Η οικογένεια του, οι φίλοι του. Εκείνος έμοιαζε τόσο ήρεμος, τόσο όμορφος. Όταν ήρθε η σειρά της καθηγήτριας να πλησιάσει το φέρετρο, στάθηκε για λίγο πάνω στον αδικοχαμένο νεαρό και τον κοιτούσε θλιμμένη. Εκείνη τη στιγμή, ένιωσε ένα χέρι να την ακουμπά απαλά στον ώμο. «Ήσασταν η καθηγήτρια μαθηματικών του Μάρκου;», τη ρώτησε με σιγανή φωνή ένας ψηλός νεαρός. Εκείνη κούνησε το κεφάλι: «Ναι». Ο νεαρός συνέχισε: «Ο Μάρκος μιλούσε πολύ για εσάς». 
Μετά τη κηδεία, οι περισσότεροι από τους φίλους και τους πρώην συμμαθητές του Μάρκου κάθισαν σε ένα καφενείο. Μαζί τους κάθισαν και οι γονείς του αδικοχαμένου νέου αλλά και η καθηγήτρια. «Θέλω να σας δείξω κάτι», είπε ο πατέρας του Μάρκου στη καθηγήτρια ενώ έβγαζε το πορτοφόλι του από την τσέπη του.«Βρήκαμε αυτό το χαρτί στο πορτοφόλι του Μάρκου. Το είχε συνεχώς μαζί του και σκεφτήκαμε ότι μπορεί να το αναγνωρίσετε». Άνοιξε το πορτοφόλι και έβγαλε προσεκτικά ένα ξεθωριασμένο κομμάτι χαρτί που προφανώς είχε διπλωθεί και ξεδιπλωθεί πάρα πολλές φορές. Η καθηγήτρια μόλις το είδε κατάλαβε. Ήταν το χαρτί που έγραφε όλα τα καλά πράγματα που έγραψαν οι συμμαθητές του Μάρκου για τον Μάρκο. «Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ που το κάνατε αυτό», της είπε η μητέρα του. «Όπως μπορείτε να δείτε, αυτό το χαρτί για το παιδί μας ήταν πολύτιμο». Τη βαριά ατμόσφαιρα διέκοψε η φωνή του Κώστα από το βάθος της αίθουσας. «Και εγώ έχω ακόμα τη λίστα μου. Είναι στο πάνω συρτάρι του γραφείου μου!» «Εγώ την έχω στο ημερολόγιο μου», είπε η Μαρία. 
Η καθηγήτρια άκουγε έναν έναν, όλους τους μαθητές της και δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της. Δεν μπορούσε να πιστέψει πόσο άγγιξε όλες αυτές της ψυχές, η ιδέα μια ταπεινής καθηγήτριας Λυκείου.
Όλοι έχουμε την τάση να ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να δείχνουμε τη στοργή και την αγάπη μας στους συνανθρώπους μας. Το ξεχνάμε ενώ ταυτόχρονα δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή δεν είναι αιώνια. Κάποτε τελειώνει. Έχει ημερομηνία λήξης. Γι’ αυτό πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε και ότι είναι σημαντικοί για εσάς. Μην φοβάστε να εκφράσετε τα συναισθήματα σας. Πείτε το, πριν να είναι πολύ αργά.


Όπως πολλές ακόμη ιστορίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, η ιστορία που προηγήθηκε μπορεί να μην είναι πραγματική. Το μήνυμα όμως που μεταφέρει δεν μπορεί να αμφισβητηθεί!

 paidiki gonia

Τροφές που καταστρέφουν τα δόντια των παιδιών

Είμαστε αυστηροί με το βούρτσισμα των δοντιών των παιδιών, όμως δεν είμαστε το ίδιο αυστηροί με τη διατροφή τους. Και κάπου εδώ χάνουμε το παιχνίδι στον αγώνα μας για την καλή στοματική υγιεινή τους. 
Γιατί η αλήθεια είναι ότι, η σωστή διατροφή είναι ο δεύτερος σημαντικότερος παράγοντας για την υγεία των παιδικών δοντιών.
Κάποιες από τις παρακάτω τροφές είναι αναμενόμενο να χαλάνε τα δόντια των παιδιών και κάποιες όχι- σε κάθε περίπτωση, εσείς θα πρέπει να τις περιορίσετε.
Έκπληξη νούμερο 1: Οι φρουτοχυμοί του εμπορίου
Σύμφωνα με την Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία, το νούμερο ένα τρόφιμο- εχθρός των παιδικών δοντιών είναι ο έτοιμος φρουτοχυμός, αφού προς μεγάλη μας έκπληξη, μπορεί να περιέχει περισσότερη ζάχαρη κι από ένα αναψυκτικό (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτά πρέπει να επιτρέπονται). 
Αυτό σε συνδυασμό με το ότι συνηθίζουμε να δίνουμε στα παιδιά φρουτοχυμούς, θεωρώντας τους «αθώους» αντικαταστάτες των φυσικών χυμών, επιδεινώνουν το πρόβλημα.
Γενικά, θα πρέπει να αποφεύγονται όλες οι τροφές που περιέχουν υψηλή ποσότητα ζάχαρης, που είναι ο νούμερο ένα σύμμαχος της τερηδόνας. Για να περιορίσετε το κακό, η λύση είναι να προσφέρετε στο παιδί το γλυκάκι του αμέσως μετά το φαγητό.

Αποξηραμένα φρούτα: Τα όχι και τόσο υγιεινά σνακ
Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά ο Επίκουρος Καθηγητής Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Νικόλαος Κουβελάς σε άρθρο του paedagogos- thessaloniki.gr, τα αποξηραμένα φρούτα «κολλάνε» στα δόντια ενώ η ζάχαρη που περιέχουν, «ταΐζει» τα βακτήρια του στόματος, κάτι που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε διάβρωση.
Γι’ αυτό προσπαθήστε να τα αντικαταστήσετε με κανονικά φρούτα.
Μία καλή λύση είναι να προτιμάτε το μήλο, οι ουσίες του οποίου λειτουργούν (εν μέρει) σαν φυσική οδοντόκρεμα που καθαρίζει και προστατεύει τα δόντια μας. 
Ειδικά για το σχολείο, είναι το τέλειο θρεπτικό σνακ. 
Εδώ μπορείτε να δείτε το κόλπο για να μην μαυρίζει το μήλο και το παιδί να μην έχει δικαιολογία για να μην το φάει όταν λείπει απ’ το σπίτι.

Τα «άσπρα» τρόφιμα
Το ψωμί, τα μακαρόνια και το ρύζι είναι από τα τρόφιμα που τα παιδιά τρώνε αδιαμαρτύρητα, όμως η υπέρμετρη κατανάλωσή τους μπορεί να προκαλέσει ουλίτιδα και φθορά των δοντιών, λογω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε άμυλο και υδατάνθρακες που τα κάνει να «κολλάνε» πάνω στα δόντια.
Προτιμήστε τα προϊόντα ολικής άλεσης που είναι «αθώα» αλλά και περισσότερο θρεπτικά. Εξάλλου, ειδικά στο ρύζι και τα μακαρόνια, αν συνοδεύονται από μια λαχταριστή σάλτσα, η γεύση ελάχιστα διαφοροποιείται.
Οι όξινες τροφές
Το λεμόνι, το γκρέιπφρουτ, το πορτοκάλι, η ντομάτα, το ξύδι, οι πίκλες και πολλές ακόμα τροφές με ξινή γεύση προκαλούν δυστυχώς διάβρωση των δοντιών, ειδικά αν τρώγονται μόνες τους. 
Είναι προφανές ότι δεν μπορείτε να «κόψετε» τα φρούτα και τα λαχανικά με οξέα από τη διατροφή του παιδιού, όμως, ένα τρικ που μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο διάβρωσης είναι, μετά την κατανάλωσή τους, το παιδί να πίνει ένα ποτήρι νερό.

Καραμέλες και γλειφιτζούρια
Από τη μία οι μαλακές καραμέλες, κολλάνε πολύ εύκολα στα δόντια, πράγμα που σημαίνει ότι δίνουν το πράσινο φως για την ανάπτυξη περισσότερων βακτηρίων στο στόμα, από την άλλη οι κλασικές σκληρές καραμέλες δεν λιώνουν εύκολα στο στόμα, με αποτέλεσμα να παράγονται πολλά διαβρωτικά οξέα που καταστρέφουν το σμάλτο των δοντιών.
Αν αναρωτιέστε γιατί στην ίδια κατηγορία δεν ανήκουν και οι τσίχλες, η απάντηση θα σας εκπλήξει: όπως αναφέρεται σε αντίστοιχο άρθρο του iatronet, οι τσίχλες (φυσικά χωρίς ζάχαρη) θεωρείται ότι κάνουν ακόμα και καλό στη στοματική υγιεινή, αφού, μασώντας τις, παράγουμε σάλιο, το οποίο λειτουργεί σαν ασπίδα των δοντιών κατά της τερηδόνας. 
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνεται υπερ- κατανάλωση ενώ, σύμφωνα με οδηγίες της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας, καλό θα είναι τα παιδιά να μην αρχίσουν τη συνήθεια της τσίχλας πριν από τα 4 χρόνια.

Στον αντίποδα, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα ψάρια, τα λαχανικά και τα φρούτα είναι τροφές που δυναμώνουν τα δόντια των παιδιών και που θα πρέπει να καταναλώνονται καθημερινά.
...........

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki