Friday 31 October 2008

Νέοι σε Αδιέξοδο, Νέοι σε Κίνδυνο: Πολιτικές Κοινωνικής Ενσωμάτωσης στην Τοπική Κοινωνία

Πρόσκληση σε Ημερίδα
Διοργανώνει Ημερίδα με τίτλο: 
«Νέοι σε Αδιέξοδο, Νέοι σε Κίνδυνο:
Πολιτικές Κοινωνικής Ενσωμάτωσης στην Τοπική Κοινωνία»
τη Δευτέρα 3-11- 2008 στην Αίθουσα 7 του Δήμου Ταύρου, Επταλόφου και Πειραιώς, (Γραφεία Κοινωνικής υπηρεσίας, πρώην Δημοτικά Σφαγεία, Απέναντι από το Δημαρχείο)
Στόχος της Ημερίδας είναι η διερεύνηση των αναγκών και των πολυδιάστατων προβλημάτων που βιώνουν οι νέοι που βρίσκονται σε κίνδυνο καθώς και οι μέθοδοι παρέμβασης με στόχο την ενσωμάτωση τους στην τοπική κοινωνία. Στις εργασίες της ημερίδας θα συμμετάσχουν ειδικοί επιστήμονες, καθηγητές πανεπιστημίου, στελέχη κοινωνικών υπηρεσιών, Μ.Κ.Ο, εκπρόσωποι τοπικών φορέων και οργανώσεων, και μέλη της τοπικής κοινωνίας.
Στην ημερίδα θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά το προαναφερόμενο πρόγραμμα που αποτελεί μία καινοτόμα και πρωτοποριακή, για τα Ελληνικά δεδομένα, στρατηγική παρέμβασης και απάντησης στα συγκεκριμένα προβλήματα.
Πρόγραμμα Ημερίδας
Χαιρετισμοί επισήμων
  • Δημήτρης Σούτος – Δήμαρχος Δήμου Ταύρου
  • Μαίρη Τσεσμελή – Μακρή – Πρόεδρος ΚΕ.Φ.Ο
  • Τατίνας Παναγιώτης- Μέλος Δ.Σ. «Αθηνά»
Α΄ Συνεδρία 15:30-16:15:
Κοινωνιολογικές και Ψυχολογικές Προσεγγίσεις: Οι Διαστάσεις του Προβλήματος

Συντονίστρια: Χριστίνα Ζαραφωνίτου- Καθηγήτρια του τμήματος Κοινωνιολογίας, τομέας Εγκληματολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
  • «Νέοι «Επικίνδυνοι» ή Κοινωνία Επικίνδυνη για τους Νέους; Επισημάνσεις και Προβληματισμοί» Θεανώ Μανουδάκη -  Κοινωνιολόγος, Αντιπρόεδρος Μ.Κ.Ο. «Αθηνά»
  • «Ανήλικοι Δράστες και Θύματα: Μια Σχέση Διαρκούς Αλληλεπίδρασης» Βάσω Αρτινοπούλου - Αν. Καθηγήτρια Εγκληματολογίας του τμήματος Ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου
  • «Νέοι σε Κίνδυνο και Ψυχική Υγεία: Μια Ανθεκτικά Ευάλωτη Σχέση» Μελίνα Δουκάκου -  Κλινική Ψυχολόγος, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης
  • «Κίνδυνοι και Αδιέξοδα των Νέων και των Πολιτικών για την Αντιμετώπισή τους» Γιώργος Νικολόπουλος - Αν. Καθηγητής του τμήματος Κοινωνιολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Β΄  Συνεδρία: 16:45- 17-30 
Μέθοδοι και Πολιτικές Ενσωμάτωσης σε Τοπικό Επίπεδο

Συντονίστρια : Χριστίνα Βάγια, Καθηγήτρια Κοινωνικής Εργασίας, Τ.Ε.Ι. Αθήνας
  • «Οι Πολιτικές των Ο.Τ.Α για την Προώθηση της Κοινωνικής Ένταξης στο ΕΣΠΑ 2007-2013» Γαβριήλ Αμίτσης- Δρ. Νομικής, Διευθυντής Ινστιτούτου Κοινωνικής Καινοτομίας
  • «Η Ανάπτυξη Προγραμμάτων για Νέους σε Τοπικό και Εθνικό Επίπεδο με τη Συμβολή των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων Μέσα σε Οργανωμένα Δίκτυα» Τζανέτος Αντύπας – Πρόεδρος Δ.Σ & Γενικός Διευθυντής ΜΚΟ PRAKSIS
  • «Δράσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τους Νέους» Θεοδόσης Τσιγγινός, Κοινωνικός Λειτουργός- Πολιτικός Επιστήμονας. Κοινωνική Υπηρεσία Δήμου Ταύρου
  • «Κοινωνικός Σχεδιασμός και Κοινωνικά Δίκτυα: Το Μοντέλο Παρέμβασης για την Κοινωνική Ενσωμάτωση των Νέων στον Δήμο Ταύρου» Παναγιώτης Ζάννης, Δρ. Κοινωνικής Πολιτικής, Πρόεδρος Μ.Κ.Ο. «Αθηνά»
  • Συζήτηση
  • Λήξη της ημερίδας: Παναγιώτης Δραγουμάνος - Μέλος Δ.Σ. «Αθηνά»
Είσοδος ελεύθερη
Θα δοθούν βεβαιώσεις συμμετοχής σε όσους παρακολουθήσουν
ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ 2000-2006 Ε.Π. «ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ και ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ» Μέτρο 1.6: «ΔΡΑΣΕΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ» 

Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΥΓΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑ 80% ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε. ΚΑΙ ΚΑΤΑ 20% ΑΠΟ ΕΘΝΙΚΟΥΣ  ΠΟΡΟΥΣ     


Αθηνά: Με επίκεντρο τον άνθρωπο ...

ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΙ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ

28χρονος, πατέρας παιδιού δύο ετών συνελήφθη πριν από δύο εβδομάδες στο Ποσειδώνιο Κολυμβητήριο της Θεσσαλονίκης να βιντεοσκοπεί ανήλικα κορίτσια στα αποδυτήρια. Στην κατοχή του βρέθηκαν συνολικά 64 φιλμ και 24 βιντεάκια ψηφιακής κάμερας από διάφορες περιόδους, το περιεχόμενο των οποίων περιλαμβάνει γυμνά και ημίγυμνα παιδιά. Ο ίδιος ομολόγησε τις πράξεις του και μίλησε για «παρόρμηση που δε μπορείνα ελέγξει»
-πηγή ΣΚΑΪ.


Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Ποινή φυλάκισης δύο ετών και έξι μηνών με 3ετή ΑΝΑΣΤΟΛΗ, και χρηματική ποινή 11.000 ευρώ. Επιπλέον, το δικαστήριο επιδίκασε χρηματικό ποσό 800 ευρώ για τους γονείς ενός εκ των ανήλικων θυμάτων, ως ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ για ηθική βλάβη σε βάρος του παιδιού τους.


Τo ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: αν κάποιος στην Ελλάδα νοσεί και βλέπει ερωτικά μικρά ανήλικα παιδιά, αν δε μπορεί να το καταπολεμήσει, αν πιαστεί επ'αυτοφόρω, τότε
  • τη γλυτώνει με αναστολή
  • πληρώνει ένα πρόστιμο
  • δίνει κάτι ψίχουλα στις οικογένειες των θυμάτων του
  • το όνομά του μένει κρυφό
  • συνεχίζει να κυκλοφορεί ελεύθερος,
  • χωρίς ψυχολογική υποστήριξη ή όποια άλλη ασφάλεια για τα παιδιά που θα βρεθούν και πάλι μπροστά του.
Το υποτιθέμενο αυστηρό νομικό πλαίσιο του Χατζηγάκη, οι μπούρδες που μας φλόμωσαν περί δήθεν αυστηρότητας και παραδειγματικής τιμωρίας των παιδεραστών, οι κορώνες που έγιναν μόνο για λόγους εντυπωσιασμού, η απόλυτη αδιαφορία για ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως αυτό της παιδοφιλίας, δίνουν το στίγμα μιας πολιτικής αδιαφορίας και επιπολαιότητας, ασυνέπειας και προχειρότητας. Και κυρίως της απόλυτης έλλειψης ευαισθησίας.

«... Το γέλιο είναι δημοκρατία. Η κατήφεια είναι μορφή κοινωνικού φασισμού...»

«ἐλευθέρως δέ τά τε πρός τό κοινόν πολιτεύομεν καί ἐς τήν πρός ἀλλήλους τῶν καθ' ἡμέραν ἐπιτηδευμάτων ὑποψίαν, οὐ δι' ὀργῆς τόν πέλας, εἰ καθ' ἡδονήν τι δρᾷ, ἔχοντες, οὐδὲ ἀζημίους μέν, λυπηράς δέ τῇ ὄψει ἀχθηδόνας προστιθέμενοι.»
.
Και δεν πολιτευόμαστε μόνον στον δημόσιό μας βίο με πνεύμα ελεύθερο, αλλά και στη μεταξύ μας καθημερινήν επικοινωνία είμαστε απαλλαγμένοι από την καχυποψία, επειδή δεν αγανακτούμε εναντίον των άλλων για όσα πράττουν προκειμένου να ευχαριστηθούν, ούτε είμαστε σκυθρωποί απέναντί τους, γεγονός που μπορεί να μη βλάπτει, αλλά σίγουρα πληγώνει.
Θουκυδίδη Ιστορία: Βιβλίον Β', κεφ37

Το δημοκρατικό ήθος στην πράξη, όχι θεωρίες.
Δεν κρεμάμε μούτρα, που προκαλούν στους συμπολίτες μας δυσφορία, αλλά φροντίζουμε να έχουμε διάθεση ευχάριστη στις μεταξύ μας συναναστροφές.
Στις μεταξύ μας επαφές, ακόμα και όταν κάτι μας χαλάει το κέφι, δεν το δείχνουμε. Δεν έχει όρεξη ό άλλος πρωί-πρωί να μας βλέπει με μούτρα κατεβασμένα.
Ο δημοκράτης, ο ελεύθερος άνθρωπος, που σέβεται τον εαυτό του, δεν αφήνει το φθόνο να δηλητηριάσει τη δική του μέρα και κατ' επέκταση τη μέρα και των άλλων
Μου χαλάει την αισθητική ο ξινισμένος.

 

Ας σκεφτούμε, τι μας χαλάει.
Συνήθως, μας χαλάνε τη μέρα οι γνώμες των άλλων, όταν είναι αρνητικές για μας.
Μας χαλάει τη μέρα η διαπίστωση ότι κάποιος είναι σε καλύτερη μοίρα από μένα.
Ο φθόνος, αυτός μας χαλάει.

Ξεκινώ τη μέρα μου με χαμόγελο, που βγαίνει από μια ψυχή που έχει σωστά αξιολογήσει τα πράγματα.
Χαμόγελο, καλή διάθεση
Κάθε μέρα.
Ακόμα και τη δύσκολη

Ο δημοκράτης, δηλαδή ο ελεύθερος άνθρωπος, ο απαλλαγμένος από τα βάρη της ματαιοδοξίας, χίλιους λόγους θα βρει που θα τον κάνουν χαρούμενο, αφού μπορεί να εκτιμά το δώρο της ζωής.

Thursday 30 October 2008

Άξιον Αγάπης: RedMikon

ΓΙΑ ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΑΓΑΠΗΣ



το δωματιο του γιου μου
ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙ http://hamomilaki.blogspot.com/

Ύψωμα 731, ο λόφος. Ευριπίδης Χρυσάφης, ο 29χρονος Θεσσαλονικιός

09/03/1941: Η εαρινή επίθεση του Μουσολίνι


Όνομα: Ευριπίδης Χρυσάφης, ο 29χρονος εφοριακός από τη Θεσσαλονίκη στάθηκε πενήντα μέτρα από τα χαρακώματα. Μόλις είχε φτάσει: Έφεδρος λοχαγός και η μοίρα τον έταξε διοικητή του 9ου λόχου του 19ου συντάγματος της 1ης μεραρχίας του Β’ Σώματος στρατού.
.

Ύψωμα 731, το όνομα του λόφου μεταξύ Αώου και Άψου. 
Ευριπίδης Χρυσάφης, το όνομα του 29χρονου Θεσσαλονικιού. 
Το κακό ξεκίνησε στις εξήμισι το πρωί, 9 Μαρτίου, όταν πενήντα ιταλικές οβίδες έπεσαν μαζεμένες πάνω στις γυμνές καστανιές. Εκατό χιλιάδες βλήματα σε όλο το μέτωπο. Ήταν η αρχή. Δεκαεπτά ημέρες αργότερα, στις 26 Μαρτίου, ο έφεδρος Ευριπίδης Χρυσάφης ζητούσε να αντικατασταθεί. Το ύψωμα 731 είχε περάσει στον χώρο του θρύλου. Δεν υπήρχαν πια καστανιές να ανθίσουν την άνοιξη που ερχόταν. Το αίμα είχε ποτίσει βαθιά τη γη. Στην πλαγιά του, η ιταλική μεραρχία Πούλιε είχε εξοντωθεί μέσα σε τρεις μόλις μέρες. Τα πτώματα των Ιταλών χρησίμευαν για προπύργιο του ρημαγμένου λόφου.  

Το ύψωμα 731 έγινε το σύμβολο της ελληνικής αντοχής στα μανιασμένα κύματα της εαρινής επίθεσης του Μουσολίνι που ξεκίνησε στις 9 Μαρτίου κι έσβησε στις 25 του ίδιου μήνα.  
Η μεγάλη ιταλική εαρινή επίθεση προετοιμάστηκε συστηματικά από τα μέσα Ιανουαρίου. Ήταν η μεγάλη ελπίδα του Μουσολίνι. Σε έκθεσή του προς τον βασιλιά της Ιταλίας, έγραφε: «Οφείλουμε να έχουμε τουλάχιστο μία στρατιωτική επιτυχία, πριν να αρχίσουν οι Γερμανοί την επίθεσή τους, τον Απρίλιο».
Στις 23 Φεβρουαρίου, σε λόγο του στη Ρώμη, έλεγε: «Το τελευταίο έρεισμα της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρώπη ήταν και είναι η Ελλάδα. Ήταν απαραίτητο να αντιμετωπίσουμε την Ελλάδα. Σε λίγο, θα έρθει η άνοιξη και επειδή η άνοιξη είναι η δική μας (δηλαδή, των φασιστών) εποχή, όλα θα μας έρθουν ρόδινα».
Στις αρχές Μαρτίου, έφτασε ο ίδιος στην Αλβανία για να παρακολουθήσει από κοντά τις επιχειρήσεις. Κύριος στόχος ήταν η διάσπαση του μετώπου σε μια γραμμή έξι χιλιομέτρων, από την Γκλάβα στο Μπούμπεσι. Κυρίαρχος στόχος, το ύψωμα 731. 
Αν το έπαιρναν, θα προκαλούσαν ρήγμα. Όμως, δεν το πήραν. 
Ήταν εκεί ο Ευριπίδης Χρυσάφης με τη μεραρχία του.
Την επιχείρηση είχε αναλάβει το 8ο ιταλικό σώμα στρατού που έριξε στη μάχη τέσσερις μεραρχίες και δυο τάγματα μελανοχιτώνων, κρατώντας άλλες δύο σε εφεδρεία. Απέναντί του, η πρώτη ελληνική μεραρχία που πολεμούσε συνεχώς, χωρίς σταματημό, από την αρχή της εκστρατείας.
Στις 26 Μαρτίου, ο απολογισμός ήταν τραγικός: Δώδεκα ιταλικές μεραρχίες με άφθονα εφόδια είχαν ριχτεί σε έξι πεινασμένες και ξεθεωμένες ελληνικές και δεν πήραν ούτε μια σπιθαμή.

Διάβασα το γεγονός στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, (τόμος ΙΕ, σελ.441-442), μα πουθενά το όνομα του έφεδρου. Οι ακαδημαϊκοί μας βλέπετε, δεν έκριναν σκόπιμο να το αναφέρουν...δεν ήταν υψηλόβαθμος ο Ευριπίδης Χρυσάφης, ένας απλός λοχαγός ήταν και μάλιστα έφεδρος...
Και κάτι άλλο που πρέπει να μας πονάει:
Στο ύψωμα 731 ύψωσαν οι Ιταλοί το γενικό μνημείο των πεσόντων στην Αλβανία μαχητών τους και το ονόμασαν “Ιερή ζώνη”, και καλά έκαναν. Τα κόκαλα των δικών μας παιδιών ακόμα βρίσκονται διάσπαρτα στον 731 λόφο, το λόφο με τις καστανιές…

Σχολικό Λεύκωμα: 1₀ Γυμνάσιο Καισαριανής

Συμβουλές προς... καλλιεργητές ψυχών

Όταν οι εκπαιδευτικοί είναι Δάσκαλοι , κρέμεσαι από το στόμα τους. Ένας παλιός και αγαπημένος Δάσκαλος, ο οποίος επί τρεις δεκαετίες φύτευε μαζί με «τα παιδιά του» (τους μαθητές και τις μαθήτριές του) δέντρα και λουλούδια στους χώρους γύρω από τα σχολεία, τιμήθηκε εφέτος από τους γονείς. Ο συνταξιούχος σήμερα κ. Γιώργος Π. Νικολόπουλος συναντήθηκε με αυτή την ευκαιρία με παλιούς και νέους γονιούς- στην κοπή της πίτας του Συλλόγου Γονέων του Κολλεγίου Αθηνών- και φρόντισε να τους εφοδιάσει με καίριες παραινέσεις, για τα σημαντικά πράγματα που συχνά ξεχνούν.

Είπε, μεταξύ άλλων:
«Εάν θέλεις να ωφελήσεις για ένα χρόνο, φύτεψε σπόρους. Εάν θέλεις να ωφελήσεις για δέκα- είκοσι χρόνια, φύτεψε δέντρα. Κι αν θέλεις να ωφελήσεις για πάντα, καλλιέργησε ψυχές. Γίνε γονιός και δάσκαλος. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από περισσή φροντίδα και αγάπη- και ειδικά όταν τα προδίδουν».

Και συνέχισε προς τους γονείς που τον περιτριγύριζαν:
«Πρέπει να ξέρετε όλοι σας, ότι τα παιδιά κλείνουν ερμητικά τα αυτιά τους στις πολλές παρατηρήσεις και συμβουλές, όμως ανοίγουν διάπλατα τα μάτια τους στο καλό παράδειγμα. Μην ξεχνάτε ότι πολλά θα πετυχαίναμε όλοι, αν ακολουθούσαμε πιστά τις συμβουλές που... δίνουμε στους άλλους».

Σταχυολόγησα ακόμα:
«Το να σε αγαπούν είναι σπουδαίο. Το να αγαπάς, όμως, τους άλλους είναι σπουδαιότερο. Ένας σοφός είπε: Και δίνεις δύο φορές, όταν δίνεις με την καρδιά σου. Το να αποκτάς είναι χαρά, το να δίνεις είναι ευτυχία.
 
Σε μια εποχή χωρίς αξίες και στόχους, εκείνος επέμενε:
«Να έχετε πάντα σκοπό στη ζωή σας. Όποιος δεν έχει σκοπό και στόχους, μοιάζει με αυτόν που τρέχει πάνω- κάτω στο γήπεδο χωρίς μπάλα και θέλει να βάλει και γκολ! Άπό τη στιγμή που δεν γινόμαστε καλύτεροι, παύουμε να είμαστε και καλοί».

Και έκλεισε η γλυκιά και σεβάσμια μορφή με μια τελευταία- αλλά ίσως τη σπουδαιότερη- συμβουλή:
«Μη μιλάτε πολύ για τα παιδιά σας, μιλάτε πολύ με τα παιδιά σας»!
posted by ASk

Wednesday 29 October 2008

Χειροτεχνία: ζυμάρι (μην το φάτε)

Το ζυμάρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν πηλός 
για να δημιουργήσετε έργα τέχνης με τα παιδάκια σας.

Συνταγή 1 Συνταγή 2 Συνταγή 3
με στέγνωμα με ψήσιμο σε φούρνο. με στέγνωμα / ψήσιμο
2 φλιτζάνια αλεύρι
1 φλιτζάνι αλάτι
2 φλιτζάνια νερό
4 κουταλιές σούπας κρεμόριο (ταρταρικό οξύ, είναι σε σκόνη και το βρίσκουμε στο φαρμακείο)
2 κουταλιές σούπας λάδι

2 κιλά αλεύρι
1 κιλό αλάτι
4 κουταλιές σούπας κόλλα ταπετσαρίας
λίγο νεράκι

2 ποτήρια νερού αλεύρι,
1 ποτήρι αλάτι ψιλό
3/4 του ποτηριού νερό ή όσο χρειαστεί για να μην κολλάει στα χέρια.
Μερικοί βάζουν και ½ κουταλάκι λάδι φαγητού.
Άλλοι βάζουν κόλλα ταπετσαρίας

Τα βάζουμε όλα μαζί στην κατσαρόλα σε σιγανή φωτιά και ανακατεύουμε συνέχεια για 5΄-10΄ μέχρι να ξεκολλήσει από την κατσαρόλα (σαν μια μάζα)
Μετά το αφήνουμε και κρυώσει λίγο και φτιάχνουμε ότι θέλουμε φυλλαράκια, ζωάκια, λουλουδάκια κλπ. Δεν το ψήνουμε το αφήνουμε και στεγνώνει.
Το καλό με αυτή την συνταγή είναι ότι δεν πιάνει ζουζούνια.......
Ζυμώνουμε όλα τα υλικά σε μια σφιχτή ζύμη και δίνουμε την φόρμα που θέλουμε.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 100 βαθμούς και ψήνουμε για 3-4 ώρες σε χαμηλή φωτιά για να μην σκάση.
Όταν κρυώσει βάφουμε και μετά βερνικώνουμε.
Γίνεται μια ζύμη εύπλαστη με την οποία μπορείτε να φτιάξετε σχεδόν ότι θέλετε.
Την ψήνετε σε χαμηλή θερμοκρασία 100 βαθμούς περίπου στο φούρνο μέχρι να σκληρύνουν τα δημιουργήματά σας.
Όταν στεγνώσουν καλά τα βάφετε με ότι χρώμα σας αρέσει. Μπορείτε επίσης να βάψετε το ζυμάρι λίγο-λίγο σε ότι χρώμα θέλετε πριν πλάσετε την κατασκευή σας.
Στην πραγματικότητα το ζυμάρι θέλει στέγνωμα κι όχι ψήσιμο
Το χειμώνα που έχουμε αναμμένο το καλοριφέρ, μπορούμε να μειώσουμε το χρόνο ψησίματος στο μισό και μετά να τα βάλουμε επάνω στο καλοριφέρ να στεγνώσουν όλη νύχτα.
Καλή επιτυχία :-)
Μη ξεχάσετε να βάλετε και μπόλικη αγάπη …

Πηγή: Art & Hobby

Κτηνώδης επίθεση εναντίον ζώου !

ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΤΕ,
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ, ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ
ΕΠΕΙΔΗ:
«Η βία εις βάρος των ζώων αποτελεί ίσως την πρώτη ένδειξη, ένα σήμα προειδοποίησης για μελλοντική επιθετική συμπεριφορά, που μπορεί να καταλήξει
ακόμη και στο έγκλημα»

Μαίρη Λου Ράντουρ, ψυχολόγος

Η ΒΑΛΙΑ είναι μία υπέροχη σκυλίτσα προστατευόμενη του Συλλόγου Ζωοφίλων του Δήμου Αγίας Παρασκευής. Της άρεσε να τρέχει και να υποδέχεται τον κόσμο, να δίνει το χέρι της σε όποιον της έδειχνε αγάπη και στοργή.

Την Κυριακή το απόγευμα, κατά τη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα στο τοπικό γήπεδο, ένθερμοι 'πολιτισμένοι' φίλαθλοι, πέταξαν κροτίδα πάνω στο άτυχο ζώο, που ανυποψίαστο, ακολούθησε το φασαριόζικο πλήθος, χαρούμενο και κοινωνικό, όπως πάντα.

Η τρυφερή και χαδιάρα Βάλια, δε θα μπορέσει ποτέ πιά να τρέξει και να δώσει το χέρι της.
Δε θα μπορέσει ποτέ πιά να ξαναδεί το φως του ήλιου.
Η κροτίδα διαμέλισε τα μπροστινά της πόδια, και τύφλωσε το άμοιρο ζώο, καθώς έσκασε ακριβώς μπροστά του.
Το κτήνος, που κατέστρεψε τη γλυκιά Βάλια, θα κοιμήθηκε ήσυχος, περήφανος για τη μαγκιά του, ενώ η Βάλια αφού έφυγε πανικόβλητη και ουρλιάζοντας από τους φρικτούς πόνους, σύρθηκε μέχρι τη φωλιά της, όπου βρέθηκε την επόμενη μέρα.
Τώρα κείτεται στο κλουβί του κτηνιατρείου, περιμένοντας τον ακρωτηριασμό της, βυθισμένη στο απόλυτο σκοτάδι.
Η γλυκιά Βάλια περίμενε μήνες με καρτερικότητα την οικογένεια που θα την υιοθετούσε.
Δεν ήταν όμως εύκολο, καθώς δεν ήταν «καθαρόαιμη» και έτσι δε πληρούσε τις προδιαγραφές που οι «φιλόζωοι» Έλληνες θέτουν ως κριτήριο, για το σκυλί που θα πάρουν.
Βλέπετε στην Ελλάδα έχουν πέραση μόνο οι καθαρόαιμες ράτσες, για να μπορούν οι βλάχοι να επαίρονται για το ζώο τους, σα να είναι μάρκα αυτοκινήτου! 

Λυπάμαι γι' αυτό που θα πω, αλλά είμαστε ένας λαός χωρίς παιδεία, χωρίς ήθος, χωρίς πολιτισμό.

Είμαστε ο λαός που έχει εφεύρει τις φόλες, τα Βατοπέδια, τη διαφθορά, την ατιμωρησία και την επιλεκτική εφαρμογή των νόμων.
Κανείς δε τιμωρείται. Όλα κουκουλώνονται. Όπως δε θα τιμωρηθεί και το κτήνος που κατέστρεψε τη Βάλια, τη σκυλίτσα.
Μα τι κάθομαι και λέω. Σκυλί ήτανε. Ένα αδέσποτο λιγότερο!



ΑΙΣΧΟΣ!!!!!!

Θέληση για Ζωή.....

Από εδώ και μπρος όλο και τέτοιες εικόνες 
πιο συχνά θα βλέπουμε γύρω μας όσο θα υπάρχουν 
αυτοί που αρέσκονται να τους αποκαλούν ανθρώπους Αγαπημένο μου χαμομηλάκι

Καλό πρωινό Σε όλα τα παιδιά του Πλανήτη Γη 
Να δούμε πότε θα κάνει ξαστεριά 
για όλα αυτά τα παιδιά

Tuesday 28 October 2008

Σχολικό Λεύκωμα: Σουδάν, Χαρτούμ

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΟ ΧΑΡΤΟΥΜ

Οι σημαιοφόροι και οι παραστάτες των σχολείωνΑπό τη συμμετοχή του Νηπιαγωγείου στη σχολική γιορτή


Μαθητές του Δημοτικού Σχολείου στη γιορτή
Οι μαθητές του Γυμνασίου-Λυκείου παρουσίασαν θεατρική απόδοση αποσπασμάτων από το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη, με παράλληλη μουσική επένδυση με τραγούδια από το ομότιτλο έργο του Μίκη Θεοδωράκη.

Παρελαύνει το Νηπιαγωγείο
Από την παρέλαση του Δημοτικού Σχολείου

Η παρέλαση κλείνει με το Γυμνάσιο-Λύκειο

Η χορευτική ομάδα του Δημοτικού Σχολείου
Ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί από τους μαθητές και τις μαθήτριες
του Γυμνασίου-Λυκείου



Τα παιδιά των σχολείων μας
Και ο επίλογος, οι τρεις Βασίληδες των σχολείων μας!
Ο τέταρτος είναι φυσικά ο vad,
ο οποίος βέβαια βρίσκεται πίσω από τη φωτογραφική μηχανή.

Αναρτήθηκε από VaD

Σχολικό Λεύκωμα: Δημοτικό Σχολείο Δρυμού-Μυγδονίας

ΑΠΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ από ένα Δημοτικό

Το σχολείο και η οικογένεια συνδέονται στενά με την ανάπτυξη και την εξέλιξη του παιδιού. Είναι θεσμοί διαφορετικοί που δεν αντικαθιστά ο ένας τον άλλο, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται, καθώς και οι δύο επιτελούν ένα κοινό έργο από διαφορετική θέση. Όταν ο γονιός και ο/η  δάσκαλος/α καταφέρνουν να οριοθετούν τους ρόλους τους, επικοινωνούν πιο εύκολα μεταξύ τους και η επιτυχία του παιδιού στο σχολείο, τους κάνει να χαίρονται. Το σχολείο μπορεί να λειτουργήσει ως χώρος εκπαίδευσης των γονέων, αρκεί και οι ίδιοι να ανταποκρίνονται στις συγκεντρώσεις που πραγματοποιεί αυτό. Η ενημέρωση των γονέων ενισχύει το ρόλο τους και την εκτίμηση που οι γονείς έχουν για τον εαυτό τους. Τους βοηθάει να κατανοήσουν τη σημασία της πρόληψης και να δουν το ζήτημα της ψυχικής και σωματικής αγωγής και υγείας του παιδιού τους ,στη συνολική του διάσταση.

Χρήσιμες συμβουλές: 
  • Όταν υπάρχει πρόβλημα συμπεριφοράς, χαρακτηρίζουμε την πράξη κι όχι το ίδιο το παιδί.
  • Καμιά πράξη τον παιδιού δεν έχει οριστικό χαρακτήρα: όλα μπορούν να αλλάξουν με προσπάθεια, εκτίμηση και συμπαράσταση.
  • Οι τιμωρίες και οι απειλές δε φέρνουν σχεδόν ποτέ καλό αποτέλεσμα: τα παι­διά χρειάζονται πληροφόρηση, συζήτηση κι επιχειρήματα για να πειστούν.
  • Τα παιδιά αναζητούν στους γονείς τους σταθερά πρότυπα ζωντάνιας, μαχη­τικότητας, εφευρετικότητας και αγάπης.
  • Καλό είναι να είστε δάσκαλοι των παιδιών σας περισσότερο στα ζητήματα της ζωής και λιγότερο στα μαθήματα του σχολείου.

δημοσιευμένο από τον : paris2 στην κατηγορία ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ

Μουσικό Σχολείο Αλίμου

Της αγάπης αίματα

Αφιερωμένο στην Πατρίδα της καρδιάς μας
Χρόνια Πολλά χαμομηλάκια και πάντα λεύτερα

ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΛΙΜΟΥ
Όταν τα παιδιά τραγουδούν Ελύτη,
η Ελλάδα χαμογελά

Monday 27 October 2008

Άξιον Αγάπης: Anemos5

ΓΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΘΑ ΠΑΡΩ

ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ??

http://ligery.pblogs.gr/

Μιαν ακρούλα ψάχνω
ανάμεσα στις στάχτες να βρώ
να χωρέσω να κουρνιάσω να ζεσταθώ
Η ματιά μου τρεμοπαίζει
σε μια σπίθα που επιμένει.
 

Είναι το χαμόγελο ενός παιδιού.
 

Φλόγα η σπίθα γίνεται
η στάχτη ανάβει, ζωντανεύει.
ανοιχτή αγκαλιά πυρρά,
με περιμένει
Και γω παραδίδομαι σαν άλλοτε
και τώρα και για πάντα..
στο Κάρμα μου ταγμένη
του Θεού Επιλεγμένη
ΜΑΝΑ
πολυαγαπημένη






Άξιον Αγάπης...




* Βρείτε την πιο όμορφη στιγμή της ζωής σας: με το παιδάκι σας, το ανηψάκι σας, ένα παιδάκι, μια παιδική ζωγραφιά, μια παλιά φωτογραφία σας, όταν ήσασταν παιδάκι, ένα βίντεο με ένα παιδάκι, ό,τι αξίζει να αγαπηθεί και προσθέστε το στη Συλλογή «Άξιον Αγάπης».  
* Αναρτήστε το στο blog σας, με την υπογραφή: Για το http://hamomilaki.blogspot.com/

Αναρτήθηκε από anemos5

Δίκτυο Αλληλοβοήθειας «Κράτα ΜΕ»

Σκοπός του δικτύου, είναι η προώθηση της πίστης σε παιδιά εφήβους και νέους ότι έχουν το δικαίωμα να ζήσουν ευτυχισμένα σε ένα καλύτερο κόσμο, κάτοικοι στο σπίτι τους, που ονομάζεται «πλανήτης γη». Να απαιτούν κάθε στιγμή το δώρο της ζωής, μέσα σε ένα υγιές, φυσικό και ειρηνικό περιβάλλον ανεξάρτητα φυλής, θρησκείας, τόπου, γλώσσας και οικονομικής κατάστασης.
ΚΡΑΤΑ ΜΕ
Κράτα με γιατί ενωμένοι είμαστε αήττητοι
Κράτα με γιατί τα όνειρα χρειάζονται συνοδοιπόρο
Κράτα με γιατί τ’αστέρια μοιάζουν κοντινά
Κράτα με έτσι ώστε η χαρά μας να είναι διπλή και η λύπη μας μισή
Κράτα με γιατί η ζωή μοιάζει ομορφότερη όταν τη μοιράζεσαι
Κράτα με γιατί όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Χριστίνα

Το «κράτα με» Δίκτυο αλληλοβοήθειας παιδιών και νέων μόλις ξεκινά και προσπαθεί να βγάλει μια εφημερίδα.
Καθε βοήθεια δεκτή σε κείμενα αλλά σε ότι άλλο

Ευχαριστούμε

ΓΙΑΤΙ?

Λίγα λόγια γι' αυτό το ποίημα
.
Μερικές φορές, συμβαίνει τα σχέδιά μας για το μέλλον να ανατρέπονται από κάποιο απροσδόκητο συμβάν. Τότε, συχνά παίρνουμε αποφάσεις που θα μας επιτρέψουν να συνεχίσουμε τη ζωή μας απρόσκοπτα όπως την προγραμματίσαμε αρχικά.
Τι συμβαίνει όμως όταν οι αποφάσεις μας επηρεάζουν τη ζωή άλλων; Και μάλιστα όταν αυτοί οι άλλοι δεν είναι σε θέση να περιφρουρήσουν τα δικαιώματά τους;
Το παρακάτω ποίημα, είναι μια κραυγή διαμαρτυρίας και απελπισίας, από κάποιους ανθρώπους που τους στερήθηκε το βασικότερο ανθρώπινο δικαίωμα: η ίδια τους η ζωή!
Είναι φοβερό και να σκεφτεί κάποιος, ότι αυτοί που τους τη στερούν, είναι οι ίδιοι τους οι γονείς.
«Δικαίωμά μας …; (λένε), …; να κάνουμε ό,τι θέλουμε με τον εαυτό μας».
Αγαπημένο μου 
χαμομηλάκι,
.
Δεν σκέφτονται όμως, ότι εκεί στα σπλάχνα τους, υπάρχει και κάποιος άλλος, ανίκανος ακόμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, που ποτέ δεν τον ρώτησαν αν ήθελε να δει το φως του ήλιου.
Εάν το ποίημα αυτό γίνει αιτία να σωθεί έστω και ένα απ' αυτά τα αγέννητα παιδιά, η δημοσίευση αυτή θα έχει πετύχει το σκοπό της.

Εγώ;
.
Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·
στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.
Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος
μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!
.
Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε
και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.
Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·
ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.
.
Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·
πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.
Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,
κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.
.
Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,
δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.
Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,
κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.
.
Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει
ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.
Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,
κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.
.
Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·
ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·
ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,
χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.
.
Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ
τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·
ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί
τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.
.
Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,
αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!
Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·
φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.
.
Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·
τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.
Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος
και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.
.
Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει
και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.
Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,
κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.
.
Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.
Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.
Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,
ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.
.
Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,
τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.
Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·
στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.
.
Ν. Μ.

Πηγή: Ορθόδοξος κόσμος

Sunday 26 October 2008

Ὁ Μεγαλομάρτυς Άγιος Δημήτριος ὁ ΜΥΡΟΒΛΥΤΗΣ

Πολιοῦχος τῆς Θεσσαλονίκης,
προστάτης τῶν ῾Ελλήνων καὶ ὑπέρμαχος ᾿Ορθοδοξίας
«Θεὲ Δημητρίου, βοήθει μοι!»

Ψηφιδωτό με τον Άγιο Δημήτριο με παιδιά
από τον ομώνυμο ναό του στην Θεσσαλονίκη

Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280-284 μ.Χ. και πέθανε το 303 ή το 305 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη και αποτελεί ένα από τους Μεγαλομάρτυρες της Χριστιανοσύνης. Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303, διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής. Σύμφωνα με την παράδοση, μέσα στη φυλακή ευλόγησε τον μαθητή του Νέστορα να νικήσει τον ειδωλολάτρη παλαιστή Λυαίο. Η νίκη του Νέστορα εξόργισε τον Γαλέριο και έτσι ο μεν Νέστορας αποκεφαλίστηκε, ο δε Δημήτριος δολοφονήθηκε με λογχισμό στα πλευρά.

Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.
Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται ο ομώνυμος ναός πάνω από τον τάφο του. Εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου. (Από τη Βικιπαίδεια)

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ, πόλις Θεσσαλονίκη•
ἀγάλλου καὶ χόρευε, πίστει λαμπροφοροῦσα,
Δημήτριον τὸν πανένδοξον ἀθλητήν,
Καὶ μάρτυρα τῆς ἀληθείας,
ἐν κόλποις κατέχουσα ὡς θησαυρόν•
ἀπόλαυε τῶν θαυμάτων τὰς ἰάσεις καθορῶσα•
καὶ βλέπε καταράσσοντα τῶν βαρβάρων τὴ θράση,
καὶ εὐχαρίστως τῷ Σωτήρι ἀνάκραξον• Κύριε, δόξα σοι.
Ο Άγιος Δημήτριος διδάσκων τους νέους

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki