Τι σημαίνει να είσαι «δυνατή» όταν φροντίζεις ένα παιδί με ειδικές ικανότητες

Όταν σκέφτομαι δυνατές γυναίκες, μού έρχονται στο νου τόσα πολλά πράγματα. Πολλές φορές, όταν σκέφτομαι μια δυνατή γυναίκα στο παρελθόν, είναι 50 ή 60 χρόνια πριν. Η γενιά της γιαγιάς μου. Θα ήταν σήμερα 83. 50 ή 60 χρόνια πριν ξεκινούσε την οικογένειά της.

Έτρωγε το γεύμα της στο τραπέζι όταν ο παππούς μου επέστρεφε σπίτι. Το σπίτι ήταν πεντακάθαρο επειδή ποτέ δεν θα καθόταν αν υπήρχε ακόμα κάτι που έπρεπε να γίνει. Τα ρούχα ήταν πλυμένα και σιδερωμένα και νομίζω ότι είχε μια έξτρα εργασία ως σερβιτόρα.

Νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο όταν ήταν περίπου 40 ετών, στη δεκαετία των ’60 επειδή είχε έναν νευρική κλονισμό. Νομίζω ότι έμεινε εκεί για δύο εβδομάδες. Μπορεί να ήταν περισσότερο ή λιγότερο· απλά θυμάμαι τις δύο εβδομάδες για κάποιο λόγο.

Η γιαγιά μου ήταν σκληρή. Ήταν επίσης ειλικρινής και δεν φοβόταν να μιλήσει. Αλλά προφανώς είχε μια νευρική κρίση και χρειαζόταν χρόνο να αναρρώσει. Το πώς της συμπεριφέρθηκαν, δεν το γνωρίζω. Η γιαγιά μου ήταν ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους στη ζωή μου που θαύμαζα και εύχομαι να είχα το θάρρος να μιλήσω περισσότερο μαζί της για το τι πέρασε, αλλά δεν το είχα τότε.

50 χρόνια πριν, οι άνθρωποι απομονώνονταν όταν είχαν νευρικές κρίσεις, για να αναρρώσουν. Είμαι γυναίκα και μιλάω από αυτό μου τον ρόλο. Ξέρω ότι πολλοί άνδρες εκεί έξω παλεύουν με τους δικούς τους δαίμονες, αλλά δεν νιώθω ότι μπορώ να μιλήσω εξ ονόματός τους.

Δεν φοβάμαι την ψυχική ασθένεια. Παίρνω φαρμακευτική αγωγή για κατάθλιψη. Μέχρι τώρα με βοηθά, νιώθω χαρούμενη στο μεγαλύτερο μέρος της ημέρας και καταλαβαίνω ότι ο εγκέφαλός μου έπρεπε να «κλείσει» για λίγο ώστε να προσέξω ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Η δυνατή γυναίκα
Μία δυνατή γυναίκα του 2019 μπορεί να είναι πολλά πράγματα. Από τη φύση μας νοιαζόμαστε βαθιά για το πώς νιώθουν οι άλλοι. Δενόμαστε πολύ με όσους επιτρέπουμε να μας προσεγγίσουν και θα κάνουμε τα πάντα, ασχέτως του πώς είμαστε εμείς, για να τους βοηθήσουμε και να τους σταθούμε.

Η δυνατή γυναίκα μπορεί να έχει παιδιά. Αν έχει, βάζει τις ανάγκες τους πάνω από τις δικές της. Είναι παράδειγμα για εκείνα και τους διδάσκει πώς να φέρονται στους άλλους. Μπορεί να κλαίει όταν είναι μόνη.

Εργάζεται αν αυτό είναι δυνατό. Οργανώνει τα πάντα και τους πάντες. Εκείνη διορθώνει ό,τι χρειάζεται, βρίσκει ό,τι έχει χαθεί και προστατεύει όταν κάποιος κινδυνεύει. Είναι η σύζυγος, η αδερφή και η φίλη. Δεν θα σου λέει πάντα πως νιώθει, αλλά φαίνεται στις εκφράσεις της και μπορείς, αν το θες πραγματικά, να τη διαβάσεις.

Εγώ ανήκω στην κατηγορία «μαμά ενός παιδιού με ειδικές ικανότητες». Στρέφομαι στους στενούς μου φίλους, αλλά και σε ειδικές ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Υπάρχουν γυναίκες που έρχονται αντιμέτωπες με δοκιμασίες που καμία μαμά δεν θα περίμενε. Παλεύουν στο όνομα της αγάπης.

Είναι μια γυναίκα που δεν κοιμάται. Είναι με το παιδί της μέρα και νύχτα. Κλαίει πολύ επίσης. Η αγάπη είναι τόσο ισχυρή σε αυτές τις γυναίκες. Δεν κλαίει για τον εαυτό της ή για τα παιδιά της. 

Κλαίει επειδή είναι κουρασμένη. 

Κλαίει επειδή θέλει να ακουστεί. Κλαίει επειδή την προσέχουν. 

Οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι είναι δυνατή, αλλά δεν γνωρίζουν το ταξίδι που έκανε για να φτάσει εδώ.

Αναζήτησα βοήθεια επειδή οι αντοχές μου ήταν λίγες. Ο σύζυγός μου με είδε να «σπάω», οι φίλοι μου με κράτησαν όταν έπεφτα. Η οικογένειά μου ήταν εκεί για να με συνοδεύσει στους γιατρούς όταν ο γιος μου το χρειαζόταν, αλλά τα πόδια μου δεν με κρατούσαν.

Ποτέ δεν ήμουν αδύναμη, απλά ήξερα ότι δεν μπορούσα να το κάνω μόνη. Κι αυτό είναι δύναμη – το να επιτρέπεις στους άλλους να σε βοηθήσουν όταν το χρειάζεσαι.

Προς όλες τις δυνατές γυναίκες λοιπόν, είτε το νιώθετε είτε όχι, και σε όλες τις δυνατές γυναίκες στη ζωή μου: ελπίζω να ξέρετε ποιες είστε – το έχετε, ακόμα κι αν δεν το πιστεύετε αυτή τη στιγμή. Εγώ όμως το ξέρω ότι μπορείτε να το κάνετε.

Η δύναμη είναι κάτι που όλες έχουμε μέσα μας. Πάντα έχουμε μέσα μας αποθέματα. Αντλήστε από αυτά. Χρησιμοποιήστε τα. Και ακουμπήστε σε έναν ή περισσότερους ώμους. 

Μπορείτε.

Jodie Sydney
enallaktikidrasi
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πώς να δείξεις την αγάπη σου στο παιδί σου;

Συχνά μπορεί να αναρωτιέσαι πώς να δείξεις την αγάπη σου στο παιδί σου αφού το να κάνεις πράγματα για το πρόσωπο που αγαπάς είναι ο πιο φυσιολογικός τρόπος να εκφράσεις την αγάπη σου. Αλλά αν αγαπάς το παιδί σου μην κάνεις τα πάντα γι’ αυτό. 

Σαν γονείς αγαπάμε τα παιδιά μας πιο πολύ από οτιδήποτε. Έτσι εκφράζουμε την αγάπη μας κάνοντας πράγματα γι’ αυτά. Όταν τα παιδιά μας είναι νεογέννητα – δεν έχουμε καμιά δυσκολία στο να τους εκφράσουμε την αγάπη μας καθώς είναι αβοήθητα μικρά πλάσματα τα οποία δεν μπορούν να κάνουν τίποτα μόνα τους. Γι’ αυτό μας επιτρέπουν να κάνουμε τα πάντα γι’ αυτά και εμείς με χαρά προχωράμε.

Αλλά καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν θέλουν να κάνουν πράγματα και μόνα τους. Θέλουν να νιώσουν ικανά και ανεξάρτητα. Μας «σπρώχνουν» μακριά και μαλώνουν έτσι ώστε να κάνουν πράγματα μόνα τους.

Ωστόσο με τα μικρά χέρια και πόδια τους δεν είναι ικανά να κάνουν τα πράγματα τόσο καλά όσο εμείς. Και μέχρι αυτή τη στιγμή έχουμε συνηθίσει να κάνουμε τα πράγματα τέλεια για τα παιδιά μας επομένως δεν μας αρέσει αυτή η μετριότητα.
Έτσι προσπαθούμε να αποτρέψουμε τα παιδιά μας από το να κάνουν πράγματα μόνα τους. Εκφράζουμε την αγάπη μας με το να κάνουμε τα πάντα γι’ αυτά με τέλειο τρόπο.

Αλλά το να εκφράζουμε την αγάπη μας κάνοντας πράγματα για τα παιδιά τα οποία τώρα είναι ικανά να κάνουν μόνα τους είναι ένα τεράστιο λάθος. Τα παιδιά χρειάζονται μια ευκαιρία να κάνουν πράγματα- ακόμη και αν τα κάνουν λάθος. Χρειάζονται  μια ευκαιρία να ανακαλύψουν τα λάθη τους και να τα διορθώσουν κατανοώντας σε ποιο σημείο ήταν λάθος.

Εάν είσαι γονέας – δείξε την αγάπη σου με το να είσαι εκεί για το παιδί σου συνεχώς – αλλά μην κάνεις πράγματα γι’ αυτό. Στάσου υπομονετικά και επίτρεψέ του να δοκιμάσει. Η δοκιμή είναι καλή άσκηση για το μυαλό και το σώμα.

Μπορείς να του πεις: “Δοκίμασέ το πρώτα. Θα σε βοηθήσω αν δεν μπορέσεις να το κάνεις μόνος σου. Αλλά πρώτα δοκίμασε.»
Κάνοντας λάθη και μαθαίνοντας πώς να τα διορθώσεις είναι ο καλύτερος τρόπος να μάθεις.

kidotfestival.com

Μεγαλώνουμε παιδιά που μοιράζονται

Τα παιδάκια μαθαίνουν μεγαλώνοντας να μοιράζονται τα πράγματά τους και να βοηθούν τους γύρω τους μέσα από μικρές καθημερινές στιγμές. Όπως και με τους καλούς τρόπους, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος με τον οποίο το παιδί θα μάθει να δίνει και να βοηθά τους γύρω του είναι να το διδάξετε. Μέσα από το μοίρασμα το παιδί γνωρίζει νέους φίλους και μαθαίνει πώς να παίζει μαζί τους συνεργατικά, πράγμα που θα το ανακαλύψει στην πράξη μόλις βρεθεί σε ένα χώρο με άλλα παιδάκια, είτε αυτό είναι στο σπίτι με τα αδέλφια του είτε στο πάρκο. Μπορείτε να το βοηθήσετε να μάθει να μοιράζεται τα παιχνίδια του μέσα από την δική σας συμπεριφορά, μιας και τα παιδιά μαθαίνουν πολλά περισσότερα από αυτά που βλέπουν παρά από όσα ακούν.

Να είστε καλό πρότυπο

Όταν παίζετε μαζί, όταν τρώτε όλοι μαζί, σε οποιαδήποτε καθημερινή δραστηριότητα το παιδί σας παρατηρεί και μπορεί να μάθει πολλά από εσάς. Αν σας δει να είστε υπομονετικοί και να περιμένετε την σειρά σας κάθε φορά, είναι πιθανότερο να έχει μια ανάλογη συμπεριφορά. Παράλληλα αν δείτε ότι και εκείνο περιμένει την σειρά του, δίχως να φωνάζει ή να είναι ανυπόμονο, επιβραβεύστε το, καθώς έτσι θα τονώσετε το ηθικό του και θα θέλει να επαναλάβει την ίδια καλή συμπεριφορά για να το επαινέσετε και πάλι.

Κι αν αρνείται να μοιραστεί;Αν παρατηρήσετε ότι το παιδάκι σας δεν μοιράζεται τα παιχνίδια του με τους φίλους του, τότε απλά θα χρειαστεί λίγο παραπάνω χρόνο και εξάσκηση. Παράλληλα έχετε κατά νου, ότι τα παιδάκια μέχρι την ηλικία περίπου των τριών ετών δεν μπορούν να αντιληφθούν πλήρως την έννοια του μοιράσματος, οπότε είναι λογικό να μην μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως σε αυτό. Αφού περάσει την ηλικία των τριών, μπορείτε να του εξηγήσετε τα οφέλη του να μοιράζεται και έπειτα να βάλετε στο παιχνίδι και τις συνέπειες, όπως την στέρηση ενός παιχνιδιού  αν δεν το μοιραστεί με τους φίλους του.

Τι θα ήταν καλό να αποφύγετε

Προσπαθήστε να αποφύγετε τα ακόλουθα ώστε να μην λειτουργήσετε αποτρεπτικά:

• Μην αρπάζετε το παιχνίδι από τα χέρια του: Μην αποσπάσετε ποτέ το παιχνίδι του απότομα ή με βίαιο τρόπο, καθώς ενδέχεται να το ταράξετε ή χειρότερα να του μάθετε να κάνει το ίδιο. Προσπαθήστε να του ζητήσετε το παιχνίδι, προτείνοντας το χέρι σας ενώ διατηρείται τον τόνο της φωνής σας ήπιο και ψύχραιμο.
• Μην τα βάζετε να μοιράζονται τα παιχνίδια με την σειρά: Μην βάζετε τα παιδιά να μοιράζονται τα παιχνίδια σε διαδοχικές χρονικές περιόδους, καθώς μέχρι και τα τρία έτη δεν αντιλαμβάνονται ακόμα την έννοια του χρόνου.

in.gr