Wednesday 10 July 2019

Το Σπίτι της Γιαγιάς ήταν -και είναι- πάντα ο Παράδεισός μας


Ένα απ΄τα πράγματα που πιθανώς έχουν μείνει αναλλοίωτα από τότε που ήσουν παιδί μέχρι σήμερα είναι το σπίτι της γιαγιάς και του παππού. Το σπίτι που γνωρίζεις όσο κανένα άλλο. Το μοναδικό σου βασίλειο, εκεί πιθανότατα έκανες τα πρώτα σου βήματα, έβγαλες το πρώτο σου δόντι κι έριξες την πρώτη σου ρουκέτα γάλακτος στο κατάλευκο σεμέν της γιαγιάς σου.
Εκεί όλα ήταν επιτρεπτά κι εφικτά. Το «όχι» και το «μη» ακουγόταν σε σπάνιες περιπτώσεις. 
Αυτό το μέρος, που μόλις περάσεις το κατώφλι χώνονται στα ρουθούνια σου απίστευτες μυρωδιές καλομαγειρεμένων κι αχνιστών φαγητών που πάντα υπάρχουν εκεί και λέμε υπάρχουν γιατί πάντοτε είναι πάνω από δύο. 
Φυσικά πάντα υπάρχει γλυκό στο σπίτι της γιαγιάς. Φρέσκο και παραδοσιακό είναι πάντα καλοστολισμένο κι ακουμπισμένο πάνω στο πλαστικό προστατευτικό στο τραπέζι της κουζίνας, αυτό που απλώνεται πάνω απ’ το φλοράλ τραπεζομάντιλο.

Δίπλα απ’ το γλυκό υπάρχει πάντα η φρουτιέρα, τίγκα από φρούτα εποχής τα οποία υποχρεωτικά θα φας μετά το γεύμα. Αν, δε, υπάρχουν πορτοκάλια θα πιεις έστω ένα ποτήρι -επιτόπου, όμως, χωρίς να χάσεις χρόνο γιατί όπως όλοι ξέρουμε θα φύγουν οι βιταμίνες.

Επίσης δε λείπει το κουτί με τα βουτήματα του απογευματινού καφέ, σου έδινε κι εσένα, αμέ, αραιωμένο βέβαια. Για να μη ζηλεύεις. Αυτό το κλασσικό τσίγκινο κουτί μόλις τελειώσουν τα βουτήματα θα φιλοξενήσει στο εσωτερικό του τα ραφτικά (κλωστές, βελόνες, μασούρια, παραμάνες).

Κάθε άνοιξη υποφέρεις λίγο η αλήθεια είναι στο σπίτι της γιαγιάς γιατί κάθε φορά που πας σε πεθαίνει η αλλεργία σου αφού τριγύρω υπάρχουν γλάστρες, γλαστράκια και παραγλαστράκια με ανθοφόρα φυτά, μυρωδικά, αλλά και φυτά που χρειάζονται πολλή φροντίδα, για την οποία μόνο μια γιαγιά θα είχε τον χρόνο να παρέχει.

Στο σαλόνι εδώ και χρόνια στέκει αγέρωχη η τεράστια τηλεόραση, όχι σε μήκος, αλλά σε φάρδος. Ναι, εννοούμε την παλιά τηλεόραση, αυτή με το εκτόπισμα. Συνοδεύεται από αντίστοιχου μεγέθους σκούρο ξύλινο έπιπλο και περιφερειακό εξάρτημα το τηλεκοντρόλ μέσα στο φθαρμένο σελοφάν. 
Σαν τώρα θυμάμαι τη γιαγιά μου να λέει: «Ε, αυτή η τηλεόραση αθάνατη!».

Λίγο παραδίπλα συναντάμε τη βιτρίνα με τα αντικείμενα-μπιζουδάκια.
Ενδεχομένως εκεί να βρίσκεται και το περίφημο «καλό σερβίτσιο». Προφανώς και δεν επιτρεπόταν να τα αγγίξεις! Μόνο να τα καθαρίσεις. Κάπου σε αυτό το έπιπλο υπάρχει και το συρτάρι με κορδέλες. Οι κορδέλες απ’ τα κουτιά ζαχαροπλαστείου είναι must. Κι αν τολμήσεις να τη ρωτήσεις γιατί δεν τις πετάει, στραβώνει κιόλας.

Διάσπαρτες σε όλο το σπίτι της γιαγιάς και κυρίως πάνω σε καθρέφτες υπάρχουν φωτογραφίες απ’ την παιδική ή βρεφική σου ηλικία στις περισσότερες απ’ τις οποίες σε απαθανατίζουν είτε να τρέχεις ανέμελα χωρίς βρακί σε κάποια παραλία είτε να τρως λαίμαργα και να έχεις λερώσει μέχρι και την οροφή του σπιτιού.

Ανοίγεις τον καταψύκτη κι αντικρίζεις μες στη χαρά την αγαπημένη σου συσκευασία παγωτού. Βγάζεις μπολ, βγάζεις κουτάλι, ανοίγεις, τι να δεις; Κατεψυγμένα φασολάκια! Αν έχεις τον Θεό σου! 
Παλιές συσκευασίες παγωτών ή φέτας που πλέον χρησιμοποιούνται κι ως τάπερ. «Μια χαρά την κάνει τη δουλειά του», θα σου πει αν τη ρωτήσεις γιατί πάει να σου βάλει μέσα σε αυτό φαγητό. 
Κι ας υπάρχουν χιλιάδες κλασικά τάπερ που δε λείπουν από κανένα σπίτι γιαγιάς –ή και το δικό σου, πάνε κληρονομιά, αμέ!

Στην κουζίνα υπάρχει ένα ξεχωριστό ντουλάπι με σακούλες, ανεξέλεγκτα πολλές πλαστικές σακούλες. Γιατί μπορούν να σηκώσουν τα πάντα, γιατί πάντα χρειάζονται. 

Σε κάποια γωνιά του σπιτιού, που κάθε άλλο παρά μικρή τη λες, υπάρχει σίγουρα η γωνιά της προσευχής. Καντηλάκια, εικόνες αγίων, κομποσκοίνια, καρβουνάκια, θυμιατά, φυλαχτά και λοιπά ενθύμια από μοναστήρια που έχουν επισκεφθεί οι ίδιοι ή φιλικά πρόσωπα κι αγιασμός, όταν λέμε αγιασμός εννοούμε πολύ αγιασμός που εμπεριέχεται σε μπουκαλάκια κάθε μεγέθους.

Φυσικά όλες οι επιφάνειες του σπιτιού καλύπτονται με σεμέν.
Κάθε γιαγιά που θέλει να θεωρείται ευυπόληπτη οφείλει να έχει συλλογή την οποία φροντίζει σαν μουσειακό έκθεμα. Αφενός τα έχει πλέξει με τα χεράκια της, αφετέρου γιατί μιλάμε για την προίκα σου. 

Κι αν την πετύχαινες και σε καλή μέρα; Χαρτζιλίκι loaded! Αλλά πρόσεχε: O «μαγικός» τρόπος που σου έδινε το «φυλαχτό» κρύβοντάς το, ήταν κι είναι από αυτά που δε θα ξεχάσεις ποτέ.

Όλα αυτά τα συναντάς και σε περίοπτες θέσεις, αλλά και κρυμμένα στα ράφια της κουζίνας ή τα συρτάρια του σκρίνιου. Αλλόκοτα και τα περισσότερα παρωχημένα, αυτά τα πράγματα μπορεί να αντανακλούν μια άλλη εποχή και μια εντελώς διαφορετική νοοτροπία, αλλά συνθέτουν έναν άνθρωπο που αγαπάς πολύ.
Εξάλλου, χωρίς αυτά οι επισκέψεις στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού δε θα ήταν ποτέ ίδιες.

themamagers
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ήρεμοι Γονείς, Ευτυχισμένα Παιδιά! - Calm parents, happy children

Τα παιδιά σας φέρνουν εκτός εαυτού και τσακίζουν τα νεύρα σας με την συμπεριφορά τους; 
Είναι απολύτως φυσικό! 
Ωστόσο, το μεγάλωμα των παιδιών γίνεται πιο εύκολο αν χαλαρώσετε λίγο και δεν χάνετε με το παραμικρό την ψυχραιμία σας και γίνεται ήρεμοι γονείς.
Οι ειδικοί συμβουλεύουν: 
«Βάλτε την ηρεμία στην ζωή σας».
Χαλαρώστε και μην είστε μονίμως αγχωμένοι με τα παιδιά». 
Εσείς, πάλι σίγουρα σκέφτεστε ότι «αυτό είναι εύκολο να το λες όταν είσαι έξω από τον χορό». 
Και τότε περνάει flashback στο μυαλό σας, τα ουρλιαχτά του στο σούπερ μάρκετ επειδή δεν του πήρατε τα πατατάκια ή το πιάτο με τα φασολάκια που έριξε στο πάτωμα επειδή δεν ήθελε να τα φάει… και πολλά άλλα.

Και αμέσως μετά έρχονται οι αμφιβολίες για τις ικανότητες σας. Αισθάνεστε πιεσμένοι, προσπαθείτε να κάνετε ότι καλύτερο μπορείτε, για το παιδί, το σπίτι, τον/η σύντροφο, την εργασία σας και στο τέλος, νιώθετε ανικανοποίητοι από το αποτέλεσμα και φυσικά εξάντληση. 
Το μυστικό είναι η ηρεμία και η χαλάρωση. 
Αυτός που είναι ήρεμος, μπορεί να δεχτεί λάθη, τόσο τα δικά του όσο και των γύρω του. Γνωρίζει τις αντιφάσεις τις ζωής και ξέρει ότι τα παιδιά είναι ταυτόχρονα γλυκά, τρυφερά πλάσματα για ατελείωτα χάδια και παιχνίδια, αλλά είναι παράλληλα και μικρά, κουραστικά τερατάκια που μπορούν να σε βγάλουν εκτός ορίων με μία μόνο κίνηση, τόσο απλά!

Για να μην μπερδέψουμε τις έννοιες, ο ήρεμος γονιός, δεν είναι «στον κόσμο του», δεν κρατά τις αποστάσεις, ούτε είναι αδιάφορος, το αντίθετο, νιώθει υπεύθυνος για το παιδί του. 
Ηρεμία σημαίνει ότι έχω επίγνωση ότι δεν είμαι το κέντρο του κόσμου, ότι δεν μπορώ να είμαι τέλεια/ος σε όλα και ούτε πρέπει να είμαι. 
Είναι μια κατάσταση στην οποία μπορείτε να λειτουργείτε με βάση τις δικές σας ανάγκες και όχι με βάση τις πιεστικές απαιτήσεις και προσδοκίες των άλλων. 
Εμείς σας δίνουμε 6 καλούς λόγους που δείχνουν γιατί είναι προτιμότερο να είστε πιο ήρεμοι στην ζωή σας και ειδικά με τα παιδιά σας.

1. Επειδή το παιδί έχει ανάγκη την εμπιστοσύνη σας

Εσείς ως γονείς μπορείτε να εξασφαλίσετε στο παιδί σας ένα ζεστό, γεμάτο αγάπη σπιτικό και μια σωστή μόρφωση. 
Τα παιδιά μαθαίνουν επειδή η φύση τα έχει προικίσει με την ικανότητα να εξερευνούν το καινούργιο περιβάλλον και να εξασκούν αυτό που χρειάζονται την δεδομένη στιγμή για να εξελίξουν τις πνευματικές και σωματικές τους δεξιότητες. 
Σε αυτή την διαδικασία και πορεία εξερεύνησης και ανακάλυψης, το παιδί σας χρειάζεται εσάς τους γονείς ως «καθοδηγητές» του και όχι ως αυστηρούς, αγχωμένους εξεταστές. 
Το να είστε ήρεμοι, σημαίνει ότι έχετε εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του παιδιού σας, κάτι που το έχει ιδιαίτερη ανάγκη στην φάση αυτή. 
Ο γονιός είναι το άτομο που θα κρατάει τα χέρια του παιδιού του ώστε αυτό να νιώσει ασφάλεια και στη συνέχεια θα του δώσει φτερά για να χαράξει τη δική του πορεία στη ζωή…
............
Συνέχεια άρθρου εδώ: themamagers
messiniaradio
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Γονείς προσοχή! Σε έξαρση η Λοιμώδης Μονοπυρήνωση

Έξαρση περιστατικών λοιμώδους μονοπυρήνωσης παρατηρείται το τελευταίο διάστημα με αποτέλεσμα οι παιδίατροι να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την υγεία των παιδιών.
Mononucleosis
Λοιμώδης Μονοπυρήνωση στα παιδιά (Mononucleosis) 

Η λοιμώδης μονοπυρήνωση είναι ένα κλινικό σύνδρομο που προκαλείται από τον ιό Epstein-Barr (EBV) ο οποίος ανήκει στην οικογένεια των ερπητοϊών. Ο ίδιος ιός μπορεί να προκαλέσει στον άνθρωπο διάφορους όγκους όπως το ρινοφαρυγγικό καρκίνωμα, το λέμφωμα Βurkitt και η νόσος του Hodgkin.

Πως μεταδίδεται η λοιμώδης μονοπυρήνωση

Μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο με μολυσμένα σταγονίδια κυρίως μέσω του σάλιου:

Από ασυμπτωματικούς ενήλικες στα παιδιά με τον βήχα, το φτάρνισμα και σπανιότερα με κοινά σκεύη (ποτήρια, κουτάλια κλπ).

Μεταξύ νεαρών ενηλίκων, μέσω του φιλιού.

Σπάνια αναφέρεται και μεταφορά του ιού με μετάγγιση αίματος και με μεταμόσχευση μυελού των οστών.

Ο χρόνος επώασης, δηλαδή ο χρόνος από τη μετάδοση μέχρι την εκδήλωση της ασθένειας, κυμαίνεται μεταξύ 10 και 50 ημερών. 
Οι ιοί μπορεί να αποβάλλονται με το σάλιο ακόμη και μήνες μετά την υποχώρηση της νόσου. 
Τα άτομα που έχουν τον ιό μπορεί να τον μεταδίδουν ακόμα και πριν από την εμφάνισή των συμπτωμάτων. 
Οι ασθενείς δεν χρειάζεται να τεθούν σε απομόνωση διότι η νόσος δεν είναι ιδιαίτερα μεταδοτική.

Ποια είναι τα ύποπτα συμπτώματα

Σε παιδιά και εφήβους, η νόσος αρχίζει με ήπια συμπτώματα όπως ανορεξία ,αδυναμία. πονοκέφαλος και πονόλαιμος. 

Το στάδιο αυτό διαρκεί 2-5 ημέρες και ακολούθως εμφανίζουν:

Υψηλό πυρετό που μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 7 ημέρες.

Μεγάλη διόγκωση των λεμφαδένων.

Διόγκωση των αμυγδαλών με πονόλαιμο ο, οποίος δυσκολεύει την κατάποση, ακόμα και την ομιλία. Οι αμυγδαλές εμφανίζουν παχιά λευκοκίτρινα επιχρίσματα που μπορεί να συγχυστούν με πυώδη αμυγδαλίτιδα. Επίσης μπορεί να συνοδεύεται με ροχαλητό κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Η ασθένεια συνοδεύεται συχνά από κόκκινο δερματικό εξάνθημα.

Γενική αδυναμία και αίσθημα κόπωσης που μπορεί να διαρκέσουν για πολλές εβδομάδες.

Σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει διόγκωση του σπλήνα και του ήπατος

Μη ειδικά συμπτώματα όπως ελαφρύ ίκτερο, πονοκέφαλο, μυαλγίες, ναυτία ή εμετό, ανορεξία,οίδημα των βλεφάρων και κοιλιακό άλγος.

Παιδιά προσχολικής ηλικίας με λοιμώδη μονοπυρήνωση συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα ή απλά παρουσιάζουν την εικόνα μιας λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (κρυολόγημα). Αντίθετα 75% των μεγάλων παιδιών και εφήβων έχουν πιο τυπική εικόνα της νόσου και παρουσιάζουν έντονα συμπτώματα.

Πώς αντιμετωπίζεται η νόσος
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για τη λοιμώδη μονοπυρήνωση, όπως και σε άλλες ιογενείς παθήσεις. Στο οξύ στάδιο της ασθένειας το παιδί ή ο έφηβος χρειάζονται ανάπαυση στο σπίτι.

Για τον έλεγχο του πυρετού χορηγούνται αντιπυρετικά.

Για τον πονόλαιμο χορηγούνται παυσίπονα και γίνονται γαργάρες με χαμομήλι.

Σε περιπτώσεις ο ασθενής δυσκολεύεται στην κατάποση υγρών, χρειάζεται εισαγωγή στο νοσοκομείο και χορήγηση ενδοφλεβίων υγρών.

Αντιβιοτικά δεν χορηγούνται εκτός αν υπάρχει επιμόλυνση.

Απαγορεύεται η χορήγηση του αντιβιοτικού αμπικιλλίνη, γιατί μπορεί να προκαλέσει αλλεργικό εξάνθημα.

infokids
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki