Sunday 29 March 2020

Κορωνοϊός: Η Μαμά σε Καραντίνα, η Κόρη στην Κουζίνα 😂

Μεσημεράκι και....
τιμ... τιρι... ριμ... ριιιμ... τιριιι... ριιιμ... στο τηλέφωνο η κορούλα μου.

— Έλα, κοριτσάκι μου, τι έγινε; (είχαμε μιλήσει τρεις φορές από το πρωί)
— Μάνα, πώς να ψήσω τα ψάρια;
— Τι ψάρια είναι;
— Τσιπούρες, τρεις τσιπούρες.
— Πάρε τη συνταγή από τον Άκη, την Αργυρώ...
— Τις είδα, είδα καμιά δεκαριά. Που να βρω τα δεντρολίβανα, τα πληγούρια και σιγά μην κάνω μαρινάδες και όλα αυτά τα περίεργα. 

Τη δικιά σου συνταγή θέλω, την απλή.
— Καλά, μην κάνεις έτσι. Στο μέτριο ταψί, βάλε λίγο νεράκι (για να μην πιτσιλάει το λάδι και σου κάνει χάλια το φούρνο), βάλε μέσα τις τσιπούρες και άλειψέ τες με λαδάκι από πάνω. Μη βάλεις αλάτι, λεμόνι και ρίγανη... στο τέλος αυτά.
— Ωραία! Και μετά;
— Στο φούρνο, στη μεσαία θέση, και άναψε το γκριλ στους 200 βαθμούς.
— Τι είναι το γκριλ;
— Άνοιξε το φούρνο, σκύψε και κοίτα πάνω... βλέπεις μιαν αντίσταση;
— Ναι...
— Αυτό είναι το γκριλ
— Και πώς ανάβει αυτό;
— Από τον διακόπτη του φούρνου...
— Έχει ένα σωρό σχεδιάκια επάνω... ποιο είναι το γκριλ, γμ τον κορωνοϊό μου;
— χαχαχαχαχαχαχαχα.... στείλε μου φωτό τους διακόπτες 
στο viber και θα σου πω.
      μπιιιπ μπιιιιπ, σε 3 δεύτερα ήρθε η φωτό
— Λοιπόν, δεξιά το τελευταίο... άναψέ το και τσέκαρε αν κοκκινίζει η αντίσταση, ...
— Δεν ανάβει, ααα, μισό λεπτό, κλειδωμένο είναι το σύστημα... εντάξει, άναψε....... Μάνααα...
— Τα ψάρια είναι παγωμένα, σαν ξύλα στέκονται...
— Δεν τα ξεπάγωσες;
— Το ξέχασα... γμ τον κορωνοϊό μου.... και τώρα τι κάνω;
— χαχαχαχαχαχαχα.... βάλτα σε νεράκι πολύ χλιαρό για λίγο, χαχαχαχαχαχαχα, όχι σε καυτό γιατί θα βράσουν... χαχαχαχαχαχα.... και μετά όπως σου είπα... χαχαχαχαχαχαχα....
— Τι γελάς βρε Μάνα; Είναι κατάσταση αυτή; Πρέπει να τελειώνουμε με τον κορωνοϊό το συντομότερο....
-------------
ευχαριστούμε την κ.  Βάλια "Τροφοδοτίδου"*
που μας έστειλε το κείμενο

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Αγαπητό ημερολόγιο»: Πρώτη μέρα τηλεκπαίδευσης

Τις τελευταίες ώρες το γύρο του διαδικτύου κάνει το κείμενο ενός 8χρονου μαθητή που έχει αποτυπώσει με τον δικό του εύστοχο τρόπο τις εντυπώσεις του από την πρώτη μέρα που ήρθε σε επαφή με την τηλεκπαίδευση.
Ο μαθητής περιγράφει από την δική του αθώα ματιά το πρώτο εξ αποστάσεως μάθημα με την δασκάλα και τους μόλις 4 συμμαθητές του, καταγράφει τις σκέψεις του για αυτό, τα όποια τεχνικά προβλήματα παρουσιάστηκαν ενώ δεν διστάζει να κλείσει την αφήγησή του με την εξής φράση «Μακάρι να καταργηθούν τα σχολεία και μετά τον κωλοροϊό Corvid και να κάνουμε μόνο «τηλεκπαίδευση»! Είναι απίθανο το σχολείο του μέλλοντος!!!»
Το κείμενο ανέβασε στο λογαριασμό της στο Facebook η κα Έλενα Φλωριανού που όπως διευκρινίζει και στην ανάρτησή της πρόκειται για ένα κείμενο οκτάχρονου γειτονόπουλου (κλεμμένο από το ημερολόγιό του!!!).

Αυτό είναι το κείμενο του 8χρονου μαθητή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, 25/3/2020
Πέρασα δέκα υπέροχες μέρες χωρίς σχολείο αλλά τίποτε ωραίο δεν κρατάει για πάντα.
Εχτές η δασκάλα μου, η κυρία Μέλπω, έστειλε mail στην μαμά μου πως ξεκινάμε μαθήματα «τηλεκπαίδευσης», κι εγώ στραβομουτσούνιασα, γιατί δεν ήξερα τι σημαίνει ακριβώς αυτό αλλά σίγουρα δεν θα ήταν κάτι καλό, αφού είχε μέσα την λέξη «εκπαίδευση».
Όμως έκανα λάθος, γιατί τελικά η «τηλεκπαίδευση» είναι κάτι το πολύ διασκεδαστικό και αστείο, κι έχει και αγωνία, σαν τον λαβύρινθο με τους καθρέφτες στο λούνα-παρκ, που δεν ξέρεις ποτέ αν έχεις βρει τον σωστό δρόμο και βλέπεις τους άλλους (χωρίς να τους ακούς) ή τους ακούς (χωρίς να τους βλέπεις) κάπου κοντά σου, το ίδιο χαμένους με σένα.
Η κυρία Μέλπω βγήκε στην οθόνη του υπολογιστή της μαμάς και σε μικρά παραθυράκια βγήκε ο Μπάμπης, η Χρυσούλα, ο Κωστάκης κι εγώ.
Τα άλλα παιδιά δεν τα κατάφεραν, μάλλον γιατί τα περισσότερα δεν έχουν ούτε υπολογιστή ούτε κάμερα ούτε καλό Internet στο σπίτι τους ούτε και συμπαθούν πολύ την κυρία Μέλπω.

Στην αρχή η κυρία χαμογελούσε και ανοιγόκλεινε το στόμα της και κούναγε τα χέρια της αγχωμένη αλλά εμείς δεν την ακούγαμε.

Ήταν όμως πολύ αστεία, σαν εκείνη την κυρία που βγαίνει στην τηλεόραση στις «ειδήσεις στη νοηματική» και κουνάει πολύ γρήγορα τα χέρια και τα χείλη της χωρίς να λέει τίποτα. Τότε ο κολλητός μου, ο Μπάμπης, έκανε ομαδική κλήση σε μένα και τον Κωστάκη στο messenger, βάλαμε τα κινητά μας πιο κάτω από την κάμερα, να μην τα βλέπει η κυρία (δεν μας αφήνει να έχουμε κινητά ούτε και κουλούρια μέσα στην τάξη) κι αρχίσαμε να κάνουμε κρυφά ό,τι έκανε εκείνη αλλά εμείς κάναμε και άλλες, πιο αστείες χειρονομίες, όπως αυτή με το μεσαίο δάχτυλο, που πολύ μας αρέσει. Κι έτσι πέρασαν τα 10 πρώτα λεπτά μαθήματος.
Μετά η κυρία Μέλπω μας έγραψε στο chat της «τηλεκπαίδευσης» πως «αντιμετωπίζει προβλήματα με το μικρόφωνο, αλλά «γρήγορα θα το φτιάξει» κι εγώ της απάντησα «δεν πιράζει κυρία» αλλά εκείνη μου έγραψε «με –ει το πειράζει» κι εγώ σπάστηκα και δεν της ξαναέγραψα τίποτα στο chat, γιατί δεν είχε και ορθογραφικό έλεγχο αλλά έδειχνε ό,τι παπαριά γράφαμε χωρίς να την κοκκινίζει.
Μετά έγραψε ότι φτιάχτηκε ο ήχος της κι ακούσαμε την τσιριχτή της φωνή, αλλά ήταν παραμορφωμένη, κάπως αντρική και πολύ αργή, σαν την φωνή του μικρού κοριτσιού από τον «Εξορκιστή», κι εμείς τρομάξαμε και σταματήσαμε να κάνουμε χειρονομίες κάτω από το γραφείο.
Μετά το παραθυράκι της Χρυσούλας έμεινε άδειο και η Χρυσούλα ξαναμπήκε δύο λεπτά πριν τελειώσει τα μάθημα, γιατί την είχε «πετάξει το Internet έξω», η δασκάλα της είπε ότι δεν πειράζει κι εγώ θύμωσα που δεν το είχα σκεφτεί να το πω νωρίτερα και να γλιτώσω το μάθημα. Τελικά τα κορίτσια είναι πιο ώριμα για την ηλικία τους.
Μετά η κυρία Μέλπω άρχισε να μιλάει κανονικά και μας έλεγε για τις χώρες της Ευρώπης και τις πρωτεύουσές τους, αλλά εγώ τις ήξερα όλες από τις ειδήσεις, και μάλιστα ήξερα και πόσοι ακριβώς πέθαναν εχτές σε κάθε χώρα από τον Κωλοροϊό Covid, και μόλις της είπα ότι άκουσα και όσα είπε εκείνος με τα γουρλωτά, τρομαχτικά μάτια που μας κυβερνά, η δασκάλα στράβωσε το στόμα της κι έμεινε έτσι για πολλή ώρα. Ούτε κουνιόταν, ούτε μιλούσε. Κι εγώ ήλπισα ότι είχε πάθει εγκεφαλικό σαν τον παππού του Κωστάκη, αλλά δυστυχώς μετά από 10 λεπτά η κυρία επανήλθε χωρίς στραβό στόμα και μας είπε ότι δεν είχε κι εκείνη Internet για λίγο.
Και μετά μπήκε στην παρέα και η Αφρούλα, αλλά μόνο για λίγο, γιατί παιδευόταν, είπε, όλο το πρωί να βρει την σωστή ψηφιακή τάξη στο Internet αλλά μάλλον είχε χαθεί και μόλις είδε ότι κάναμε μάθημα εξαφανίστηκε και πάλι κι εγώ θαύμασα ξανά πόσο ώριμα είναι τα κορίτσια για την ηλικία τους.
Τα τελευταία 10 λεπτά του μαθήματος ήταν και τα πιο ωραία, γιατί όσο μίλαγε μόνη της η κυρία, εμείς με τον Μπάμπη και τον Κωστάκη παίζαμε ομαδικό στα κινητά μας κάτω από τα γραφεία, και η μαμά μου έφερε και σάντουιτς με πορτοκαλάδα, γιατί ήταν πολύ χαρούμενη που με έβλεπε επιτέλους να κάνω μάθημα.
Και μόλις τελείωσε το μάθημα, χαιρετήσαμε την κυρία Μέλπω, που τώρα φαινόταν πολύ κουρασμένη και δεν είχε πια την φωνή του κοριτσιού από τον «Εξορκιστή» αλλά είχε πάρει σίγουρα την φάτσα της, και δώσαμε ραντεβού «τηλεκπαίδευσης» για μεθαύριο.
Και μετά η μαμά ήρθε μέσα, με φίλησε και μου είπε ότι τώρα μπορώ να ξεκουραστώ και να παίξω Fortnite με τους φίλους μου για όση ώρα θέλω.
Μακάρι να καταργηθούν τα σχολεία και μετά τον κωλοροϊό Corvid και να κάνουμε μόνο «τηλεκπαίδευση»! Είναι απίθανο το σχολείο του μέλλοντος!!

infokids.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Κορωναϊός: The Boy - «Το Άλμπουμ της Καραντίνας» - «Θα ναι όλα ok»

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki