Thursday 19 April 2007

Αστείες και εντυπωσιακές ζωγραφιές: Μπουρμπουληθροζωγραφιές! - Αφροζωγραφιές!

Μπουρμπουλήθρες-ζωγραφιές!

Υλικά που θα χρειαστείτε:
  • μερικά καλαμάκια
  • μπολάκια ή κυπελλάκια
  • υγρή τέμπερα σε διάφορα χρώματα (με ρευστότητα όπως π.χ. η κρέμα γάλακτος)
  • υγρό σαπούνι για τα πιάτα
  • λίγο νερό
  • φύλλα χαρτιού
Τοποθετήστε σε κάθε μπολάκι ίση ποσότητα νερού, τέμπερας και σαπουνιού. Φτάνουν δύο κουταλάκια από το κάθε υγρό.
Με το καλαμάκι ανακατέψτε λίγο και φυσήξτε μέσα στο υγρό έτσι ώστε να βγουν πολλές πολλές μπουρμπουλήθρες.
Μπορεί μικρότερα παιδιά να κουραστούν μετά από μερικές προσπάθειες, οπότε οι γονείς μπορούν να φυσήξουν και αυτοί τις πολλές μπουρμπουλήθρες. Μπορούν να γίνουν τόσες πολλές ώστε να πάρουν όλες μαζί το μέγεθος μίας μπάλας του βόλεϊ!
(Συμβουλή - σε παιδιά κάτω των 3 ετών κάνετε πρώτα μία δοκιμή με το καλαμάκι στον αέρα, έτσι ώστε να καταλάβουν ότι θα φυσήξουν και δεν θα ρουφήξουν. Παίξτε μετά και με ένα κομμάτι από πλαστική σακούλα το οποίου θα μπορούν ρουφώντας το να το «τραβάνε» και φυσώντας το να το «σπρώχνουν»).

Με ένα κουταλάκι πάρτε μπουρμπουλήθρες, τοποθετήστε τις στο χαρτί και αφήστε τις να στεγνώσουν.
Φτιάξτε πολλά χρώματα και δείτε πώς οι μπουρμπουλήθρες αφού στεγνώσουν μετά από ένα δύο λεπτά, αποτυπώνουν τα όμορφα σχέδια τους πάνω στο χαρτί !


Αφρό-ζωγραφιές!
 
Θα χρειαστείτε:
  • σαμπουάν
  • μπολάκια, όσα και τα χρώματα
  • χρώματα (υγρή τέμπερα ή σωληναρίου)
  • κομμάτια από σφουγγάρια όσα και τα χρώματα που θα φτιάξετε σε μέγεθος καρυδιού (κόψτε ένα μεσαίο σφουγγάρι σε 6 κομμάτια)
  • άσπρο χαρτί
Σε κάθε μπολάκι βάλτε δυο κουταλιές της σούπας περίπου σαμπουάν και δύο τρεις σταγόνες χρώμα. Βρέξτε λίγο τα σφουγγαράκια και τοποθετήστε σε κάθε μπολάκι ένα κομματάκι σφουγγάρι και δώστε τα στο παιδί σας να φτιάξει πλούσιο αφρό.
Όταν φτιάξετε αφρούς σε όλα τα χρώματα μπορείτε να αρχίσετε τη ζωγραφική! Όταν στεγνώσουν οι ζωγραφιές, οι φουσκάλες του αφρού θα φαίνονται. Καλή διασκέδαση!

πηγή: http://www.parents.gr

Cyber-bullying - Ένα στα πέντε παιδιά έχει πέσει θύμα... εκφοβισμού

Ηλεκτρονικές απειλές μέσω Ιντερνετ ή κινητού έχουν δεχθεί το 16% των αγοριών και το 22% των κοριτσιών. Άγνοια για τα περιστατικά έχουν τις περισσότερες φορές γονείς και εκπαιδευτικοί
Ο 13χρονος μαθητής είχε κλειστεί στον εαυτό του και δεν ήθελε να πάει στο σχολείο. Οι γονείς του υποχρεώθηκαν να τον γράψουν σε άλλο σχολείο, ώστε να αλλάξει περιβάλλον, αλλά και εκεί δεν άργησε να τον επισκεφθεί ο εφιάλτης που τον κυνηγούσε.



Άσπονδοι φίλοι του από το προηγούμενο σχολείο είχαν αναρτήσει στο Διαδίκτυο συκοφαντικές πληροφορίες για τον ίδιο, και η «ρετσινιά» διαδόθηκε γρήγορα και στο νέο του σχολικό περιβάλλον. Οταν το έμαθαν οι γονείς του, ενημερώθηκε το τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της ασφάλειας, εντοπίστηκαν οι ένοχοι και η υπόθεση πήρε τον δρόμο της δικαιοσύνης.
Ο ανήλικος είχε πέσει θύμα Cyber-bullying (ηλεκτρονικού εκφοβισμού), ενός όρου άγνωστου στους περισσότερους ενήλικες, αλλά γνωστού στο σύνολο σχεδόν των μαθητών.
 

Σύμφωνα με έρευνα της οργάνωσης Νέοι Ευρωπαίοι Οργανωμένοι Ικανοί (ΝΕΟΙ) σε μαθητές γυμνασίων και λυκείων της Θεσσαλονίκης, το 42% των ερωτηθέντων έχουν ακούσει για κάποιον γνωστό τους που έχει πέσει θύμα Cyber-bullying. Το 16% των αγοριών και το 22% των κοριτσιών απαντούν πως οι ίδιοι έχουν πέσει θύματα, ενώ το 10% των αγοριών παραδέχονται πως έχουν εκφοβίσει οι ίδιοι μέσω Διαδικτύου και νέων τεχνολογιών κάποιον συμμαθητή, φίλο ή γνωστό τους.
 

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αυτό έγινε μέσω Ιντερνετ (σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, δωμάτια διαλόγου κ.α.), και σε άλλες μέσω κινητού τηλεφώνου. Στο 32% των περιπτώσεων, ο κυβερνο-εκφοβισμός έγινε με δημοσίευση προσωπικών φωτογραφιών στο Διαδίκτυο και στο 11% ήταν φραστικός (αποκάλυψη γεγονότων προσωπικού ενδιαφέροντος). 
«Το θύμα του κλασικού bullying μπορούσε να νιώσει ασφάλεια μακριά από τους πιθανούς χώρους επίθεσης των δραστών και σίγουρα ήταν ήσυχο μέσα στο σπίτι του, κάτι που δεν συμβαίνει με το Cyber-bullying», αναφέρει η κ. Β. Γκουντσίδου, φυσικός και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Προγράμματος cost για τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό Cyber-bullying.
 

Σύμφωνα με την ψυχολόγο της οργάνωσης, Ο. Ζηκοπούλου, το Cyber-bullying δημιουργεί συναισθήματα λύπης, άγχους, απομόνωσης και φόβου. Τα θύματα είναι δύσκολο να συγκεντρωθούν στα μαθήματά τους, κάτι που έχει αντίκτυπο και στις σχολικές επιδόσεις τους, ενώ σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία είναι πιο πιθανό να κάνουν συχνές απουσίες από το σχολείο, να παίρνουν αποβολές ή να παρουσιάσουν ακόμα και ακραίες μορφές συμπεριφοράς. 
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς αγνοούν τα περιστατικά, καθώς τα θύματα δεν το καταγγέλλουν από φόβο μήπως τα πράγματα χειροτερέψουν ή μήπως τους απαγορευτεί ή περιοριστεί η χρήση των αγαπημένων τους ηλεκτρονικών μέσων.  
«Τα κλειδιά είναι η πρόληψη και η ενημέρωση. Τα παιδιά δεν πρέπει να βάζουν προσωπικά στοιχεία τους στο διαδίκτυο, ενώ σε περίπτωση που πέσουν θύματα Cyber-bullying πρέπει να καταγγέλλουν άμεσα το γεγονός στην ασφάλεια», είπε στο «Εθνος» η πρόεδρος της οργάνωσης ΝΕΟΙ, Α. Ευθυμίου.  
Η οργάνωση έχει δεχτεί δεκάδες καταγγελίες για κυβερνο-εκφοβισμό από άτομα ηλικίας ως και 45 ετών, κάτι που δείχνει ότι το φαινόμενο δεν περιορίζεται στις παιδικές ηλικίες.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ

Κακόβουλα άτομα - Προστατέψτε τα παιδιά σας (απο 6 ετών)

Μία έρευνα στις Η.Π.Α. δείχνει ότι τουλάχιστον 20% του γυναικείου και 5-10% του ανδρικού πληθυσμού έχουν ζήσει κάποιας μορφής σεξουαλική παρενόχληση στην παιδική τους ηλικία. Οι περισσότερες περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης γίνονται απο άντρες (90%) και άτομα που γνωρίζουν το παιδί (70-90%) απο τα οποία περίπου το ένα τρίτο είναι μέλη της οικογένειας του παιδιού, ενώ το άλλο τρίτο άτομα που γνωρίζει το παιδί απο την γειτονιά του.
Θύματα βιασμού πέφτουν 29% αγόρια και κορίτσια κάτω των 11 ετών, 32% παιδιά μεταξύ 11 και 18 ετών. Ο λόγος που κακόβουλα άτομα καταφέρνουν να παρασύρουν ή να δελεάσουν παιδιά οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ενημέρωσης που έχουν τα παιδιά. Είναι λοιπόν η υπευθυνότητα του γονέα να ενημερώσει το παιδί του και να το βοηθήσει να αναγνωρίζει και να συνειδητοποιεί πιθανό κίνδυνο.

Για παιδιά απο 6 ετών:
Είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίζονται απο τους γονείς οι εξής απαράβατοι όροι. Αυτοί θα συζητιούνται απο την πρώτη στιγμή που το παιδί θα περπατήσει μόνο του π.χ. ώς το σχολείο.
Πάντα ζητάμε την άδεια των γονιών για να δεχτούμε δώρα, χρηματικά δώρα, να πάμε στο σπίτι κάποιου φίλου. Εάν κάποιος είναι καλοπροαίρετος, δεν θα έχει πρόβλημα να ειδοποιήσει τους γονείς του παιδιού.Ποτέ δεν παίρνουμε φαγητό ή γλυκά απο άνθρωπο τον οποίο δεν γνωρίζουμε αν δε ζητήσουμε άδεια απο τους γονείς.
Ποτέ δεν μπαίνουμε σε αυτοκίνητο κάποιου που δεν γνωρίζουμε ακόμα και αν φαίνεται ευγενικός και προσφέρεται να βοηθήσει/ να μας πάει σπίτι ή στο σχολείο, ακόμα και αν είναι κάποιος που ίσως έχουμε ξαναδεί στην γειτονιά.Για να μιλήσουμε σε κάποιον που βρίσκεται σε ένα αυτοκίνητο δεν χρειάζεται να πλησιάσουμε κοντά του – μπορούμε να του μιλήσουμε απο μακριά.
Δεν θα έπρεπε κάποιος να του ζητήσει να κρατήσει κάτι μυστικό – αν γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να το πει στους γονείς ή δάσκαλούς του.
Κανείς δεν επιτρέπεται να το αγγίξει στα μέρη που καλύπτονται απο το μαγιό, ούτε επιτρέπεται να αγγίξει κάποιον ενήλικα σε αυτά τα μέρη. Το σώμα είναι κάτι ιδιαίτερο και προσωπικό.
Εάν κάποιος προσπαθήσει να κάνει κάτι τέτοιο ή να το κάνει να αισθανθεί περίεργα, μπορεί και πρέπει να πεί ΟΧΙ.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς: Κρατάτε πάντα μία λίστα με τα ονόματα και τηλέφωνα των φίλων του παιδιού σας και κρατάτε επαφή με τις οικογένειες τους.Μάθετε στο παιδί σας την διεύθυνση και τα τηλέφωνα του σπιτιού σας και δείξτε του πώς μπορεί να πάρει τηλέφωνο στην άμεση δράση.Μήν βάζετε το όνομα του παιδιού σας επάνω στην τσάντα ή τα ρούχα του. Κάποιος που θα το φωνάξει με το όνομά του αμέσως θα του φανεί πιό γνώριμος.Πείτε στο παιδί σας τί μπορεί να κανει σε περίπτωση που σας χάσει σε μέρος με πολύ κόσμο: να μήν κάνει γύρους ψάχνοντάς σας, αλλά να πάει σε κάποιο κοντινό κατάστημα, ή υπάλληλο ασφαλείας, να τον ενημερώσει και να σας περιμένει εκεί.Όταν ένα παιδί αρνείται ή δεν θέλει να δεί κάποιον, μάθετε γιατί.Φροντίστε να είστε διαθέσιμοι κάθε στιγμή που το παιδί σας θέλει να σας πεί κάτι. Μόνο έτσι θα έρθει να σας το πεί σε περίπτωση που κάτι συμβεί.Μήν μειώνετε τους φόβους του παιδιού σας, οποιοιδήποτε και αν είναι αυτοί πραγματικοί η φανταστικοί - έτσι ώστε όταν αισθανθεί φόβο, να του δώσει σημασία και να μήν τον καταπιέσει. Δώστε το παράδειγμα με το να είσαστε συνεπείς. Έτσι και τα παιδιά θα κάνουν το ίδιο: Τηλεφωνήστε τους αν αργήσετε απο την δουλειά, πείτε τους που βρισκόσαστε.
Ποτέ μην πιέζετε το παιδί σας να αγκαλιάζει συγγενείς ή φίλους εάν αυτό δεν θέλει.

Μήν αφήνετε το παιδί σας:
μόνο του στο αυτοκίνητο ούτε για ένα λεπτό
να πηγαίνει μόνο του σε δημόσια τουαλέτα, μπείτε και εσείς μέσα μαζί του.να περιπλανιέται στους διαδρόμους κάποιου καταστήματος - εξηγήστε του οτι εάν χαθεί μπορεί να ζητήσει βοήθεια απο τους υπαλλήλους του καταστήματος και κανονίστε απο πρίν σημείο συνάντησης τα ταμεία, σε περίπτωση που σας χάσει.
Εξηγήστε στο παιδί σας ότι εάν ένας ενήλικας πραγματικά χρειάζεται βοήθεια, δεν θα ζητήσει απο ένα παιδί να τον βοηθήσει αλλά θα ζητήσει βοήθεια απο έναν ενήλικα (πάρα πολύ συχνά, κακόβουλα άτομα ζητούν την βοήθεια των παιδιών σε κάτι).Κίνδυνος δεν προέρχεται απαραίτητα απο «ξένους» ανθρώπους. Ακόμα και κάποιος που γνωρίζουμε μπορεί να έχει κακόβουλα κίνητρα.
Όταν φτάσει η στιγμή που θα περπατήσει μόνο του ώς το σχολείο δείξτε του τη διαδρομή και πως να περπατάει με ασφάλεια στο δρόμο (φωτισμός, κυκλοφορία, μέρη όπου μπορεί κάποιος να κρυφτεί και να ξεπροβάλλει ξαφνικά), όπως και τι να κάνει εάν κάποιος το ακολουθεί.

Ένα κακόβουλο άτομο μπορεί να χρησιμοποιήσει πολλές τεχνικές για να δελεάσει ένα παιδί: παγωτά, ηλεκτρονικά παιχνίδια, φωτογραφίσεις, σούπερ ήρωες, να πεί ότι συνέβη κάτι στους γονείς του παιδιού, να κάνει ότι τραυματίστηκε, ή να του ζητήσει απλώς βοήθεια.
Κακόβουλα άτομα μεταχειρίζονται την αθωότητα και ευαισθησία των παιδιών και χρησιμοποιούν αυτά τα χαρακτηριστικά των παιδιών για να τα δελεάσουν: Προσεγγίζουν συχνά μοναχικά παιδιά - θα προσπαθήσουν να τα κάνουν να αισθανθούν σημαντικά και ότι τα αγαπούν – και χρησιμοποιούν μετά την απώλεια αυτής της αγάπης σαν απειλή. Προσεγγίζουν επίσης παιδιά που είναι πρόθυμα να βοηθήσουν, παιδιά που εμπιστεύονται εύκολα ένστολα άτομα, παιδιά/έφηβους που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο στον υπολογιστή – και αυτά βρίσκονται στο στόχαστρο ενός κακόβουλου ατόμου.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki